Το κόμικ σύμπαν της 22χρονης Δήμητρας Καζή [Ψωμιάδης Γιώργος, lifo.gr, 16/03/2021]

[ramirez]

Επηρεασμένη από τα manga και τα anime από μικρή ηλικία, η Δήμητρα ένιωθε αποφασισμένη να δημιουργήσει κάτι δικό της, μέχρι που στο γυμνάσιο άρχισε να μπαίνει στον κόσμο των κόμικ.

 

 

 

 

Έντονα χρώματα, αρμονικά δεμένες «πινελιές» και φιγούρες που σε πολλές περιπτώσεις έχουν έκδηλο το dark στοιχείο. Τα έργα της 22χρονης δημιουργού κόμικ και εικονογράφου Δήμητρας Καζή τραβούν αμέσως το βλέμμα σου. Ελαφρώς ντροπαλή και ξεκάθαρα παθιασμένη με όσα δημιουργεί καθημερινά μέσα σε ένα δωμάτιο στην Αθήνα, χρειάζεται λίγο χρόνο για να νιώσει άνετα και να σου αφηγηθεί την πορεία της. Λαμβάνοντας υπόψη την πορεία της από τις σελίδες κόμικ που σχεδίαζε με μολύβια στο δημοτικό μέχρι την παρουσία της ως τιμώμενης καλλιτέχνιδος στο Comic ‘N’ Play 2020 και στην έκθεση με τίτλο «Οι σκέψεις των άλλων», μια θεματική αφιερωμένη στην κοινωνική ενσωμάτωση, και τη συνεργασία της με το VICEODE, ένα διαφορετικό μουσικό-κόμικ πρότζεκτ, δεν είναι εύκολο να καταλάβεις ότι είναι μόλις 22.

 

 

 

 

«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ζωγράφιζα. Η δασκάλα ρωτούσε τα παιδιά στην πρώτη δημοτικού “τι θέλετε να γίνετε όταν μεγαλώσετε;” κι εγώ έλεγα “θέλω να περάσω Καλών Τεχνών”. Στην τετάρτη δημοτικού άρχισα να κάνω μαθήματα με πίνακες, ακρυλικά και λάδια και μετά, για 4-5 χρόνια, ασχολιόμουν αποκλειστικά με τη ζωγραφική» λέει όταν τη ρωτάω πότε ξεκίνησε να ασχολείται με τα καλλιτεχνικά. Επηρεασμένη από τα manga και τα anime, ένιωθε αποφασισμένη να δημιουργήσει κάτι δικό της, μέχρι που στο γυμνάσιο άρχισε να μπαίνει στον κόσμο των κόμικ. «Δεν είχα πολύ μεγάλες επιρροές τότε, καταπιανόμουν με τίτλους που μάθαινα απ’ οπουδήποτε και άμα έβρισκα κάπου Ίντερνετ ή πήγαινα σε κάποιο Ίντερνετ-καφέ κατέβαζα σειρές. Επηρεαζόμουν από αυτά τα λίγα» συνεχίζει. «Όταν αποφάσισα να κάνω το δικό μου κόμικ, συνειδητοποίησα ότι πρώτα έπρεπε να φτιάξω ένα σενάριο, μετά κάποια προσχέδια και έπειτα κάποια thumbnails. Έτσι μπήκα κάπως σε μια σειρά, έκανα βέβαια και πολλά λάθη. Η πρώτη μου αυτοέκδοση φιλοξενήθηκε σε μια έκθεση στην οποία είχα συμμετάσχει το 2016, όταν είχα μόλις τελειώσει το σχολείο. Ήταν 80 σελίδες με μελάνι στιλό και χαρτί Α4. Λεγόταν «Imprisoned Soul» και θυμάμαι ότι το manga που είχα φτιάξει είχε βγει στην πεντάδα με τα προτεινόμενα για τον πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη του Comicdom».

 

 

 

 

Μέχρι σήμερα η Δήμητρα Καζή έχει βραβευτεί σε πολλούς καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς, έχει καθίσει ξανά και ξανά σε booths εκθέσεων παρουσιάζοντας τη δουλειά της, και δηλώνει πως δυσκολεύεται να περιοριστεί σε μικρά πρότζεκτ, χωρίς αυτό να την εμποδίζει να εστιάζει κάθε φορά σε κάτι καινούργιο. Στην Αθήνα ήρθε όταν κέρδισε υποτροφία για τη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών του Ορνεράκη, έχοντας περάσει παλιότερα από ένα δημόσιο ΙΕΚ με ειδίκευση στην κινούμενη εικόνα, τα animations και το graphic design. Η βασική ενασχόλησή της αυτό το διάστημα είναι ένα μουσικό-comic concept, το VICEODE, στο οποίο εικονοποιεί και μεταφέρει με την παλέτα της τη μελαγχολία των στίχων σε κόμικ. «Είναι ένα διεθνές μουσικό πρότζεκτ που βασίζεται σε μια ιστορία. Κάθε τραγούδι είναι ένα κόμικ» λέει σχετικά.

 

 

 

 

Πώς βίωσε η ίδια τη συμμετοχή της ως τιμώμενου προσώπου στο Comic ‘N’ Play 2020 και πώς κατάφερε να υλοποιήσει έργα για δύο παράλληλες εκθέσεις, οι οποίες, σε συνεργασία με την ActionAid, ανέδειξαν το στοιχείο της κοινωνικής ευαισθησίας; «Στο Comic ‘N’ Play η θεματική ήταν “Oι σκέψεις των άλλων” και στην ActionAid το “Τώρα μένω πια εδώ”. Η τέχνη δεν δίνει απλώς ένα μήνυμα αλλά είναι ίσως ο πιο βασικός δίαυλος μέσα από τον οποίο μπορείς να επηρεάσεις τον άλλον» λέει η ίδια έχοντας δημιουργήσει την κεντρική αφίσα και συμμετέχοντας στο ανθολόγιο της έκθεσης.

 

 

 

 

 

«Γενικά, το comic community είναι μικρό, αλλά έχει πολύ μεγάλες προοπτικές. Έχω γνωρίσει άτομα που κάνουν υπέροχες δουλειές και μου κάνει εντύπωση που δεν έχουν βγει τόσο πολύ εκτός Ελλάδας. Είναι πολύ λίγοι οι καλλιτέχνες που έχουν πάρει διακρίσεις στο εξωτερικό. Είναι πολύ δύσκολο. Οι ελληνικοί εκδοτικοί δεν στέλνουν έργα έξω, πιο πολύ μεταφράζουν. Μακάρι να γίνει κάτι, γιατί υπάρχουν πάρα πολλές καλές δουλειές».

 

 

 

 

Αναφορικά με το κοινό που επισκέπτεται events και εκθέσεις, θεωρεί ότι πιο εύκολα θα αγοράσει μια αφίσα για δώρο παρά ένα ολόκληρο κόμικ. Παρ’ όλα αυτά, νιώθει ότι βρίσκεται σε μία από τις πιο δημιουργικές φάσεις της ζωής της και πως με τις συνεργασίες να έρχονται η μία μετά την άλλη, εκείνη θα συνεχίσει να κάνει αυτό στο οποίο είναι ταγμένη από μικρή. «Βλέπω ότι όσο δουλεύω, το σύμπαν μού το ανταποδίδει. Είμαι πολύ ευγνώμων για όλο αυτό».

 

 

 

 

 

Instagram: @demeterkazis

https://viceode.com/comics

 

 

 

 

 

 

Και το σχετικό link...