ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 355 [Φάντομ Ντακ - Το σημάδι του Μόλντροκ 4]

[Indian]

 

Το τεύχος #355, κυκλοφορεί την Παρασκευή 02/04 και θα φιλοξενεί τις εξής ιστορίες:

 

• ΦΑΝΤΟΜ ΝΤΑΚ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΜΟΛΝΤΡΟΚ (4ο μέρος)
• ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΦΟΝ ΝΤΡΕΗΚ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΤΟΥ ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΝΤΥΠΕΝ
• ΓΙΑΓΙΑ ΝΤΑΚ ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ
• ΦΕΘΡΥ ΝΤΑΚ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
• ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ ΕΝΑ ΠΛΟΙΟ ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙΑ

 

Επίσης, θα βρούμε και δύο μονοσέλιδες ιστορίες, της σειράς "Τι στρίγγλα!", με πρωταγωνίστρια την Μάτζικα Ντε Σπελ, οι οποίες έχουν τους τίτλους:

 

• "Το ξυπνητήρι"
• "Τρελή αδημονία"

 

Στο παρόν τεύχος, το πρώτο πράγμα που αντιλαμβανόμαστε είναι το γεγονός ότι υπάρχει διαφορετική διαφήμιση στο οπισθόφυλλο, μετά από αρκετά τεύχη, τα οποία τα μονοπωλούσε η ταινία του "Βασιλιά των λιονταριών". Επίσης, "Το σημάδι του Μόλντροκ", φτάνει στην ολοκλήρωσή του.  

 

Η ιστορία "Οι περιπέτειες του Λούντβιχ Ντυπέν", είναι χωρισμένη σε δύο μέρη, τα οποία, όμως, βρίσκονται και τα δύο στο τεύχος, κάνοντας με αυτόν τον τρόπο την ιστορία αυτοτελή.

 

Τέλος, μία νέα σειρά φαίνεται να εγκαινιάζεται στις σελίδες του αγαπημένου μας περιοδικού. Ο λόγος για την σειρά "Young Donald Duck", στην οποία ανήκει η ιστορία "Ένα πλοίο κουνουπίδια". Απ' ότι βλέπω στο Inducks, η ιστορία ανήκει στην Disney Publishing Worldwide και δεν έχει πάρει κωδικό ιταλικής προέλευσης. Ακριβώς πριν την έναρξη της ιστορίας, ο αναγνώστης θα βρει μία σελίδα, που παραθέτει το βασικό cast του συγκεκριμένου "σύμπαντος", το οποίο αποτελείται από τον Ντόναλντ, τον Μίκυ, την Νταίζυ, την Μίννι και τον Γκούφυ, οι οποίοι εμφανίζονται σε μικρή ηλικία. 

 

 

Επεξεργασία Απριλίου 1, 2021 από Indian

[Anton Duck]

Ευχαριστούμε πολύ ενδιαφέρον!!!!

[DM64007]

@Indian δουλεύεις μέσα στην Καθημερινή και γνωρίζεις τόσες λεπτομέρειες ή τα φέρνουν στα περίπτερα από τόσο νωρίς ;; 

[Indian]

6 λεπτά πριν, DM64007 είπε:

@Indian δουλεύεις μέσα στην Καθημερινή και γνωρίζεις τόσες λεπτομέρειες ή τα φέρνουν στα περίπτερα από τόσο νωρίς ;; 

 

 Δεν μπορώ να σου αποκαλύψω το μυστικό της επιτυχίας μου γιατί απαγορεύεται. Απλά θα σου πω ότι έχει βάλει όρο στην διαθήκη του ο αείμνηστος Walt Disney να παίρνω από τους πρώτους τα τεύχη!

 

 

[nikolas12]

2 ώρες πριν, Indian είπε:

 

 Δεν μπορώ να σου αποκαλύψω το μυστικό της επιτυχίας μου γιατί απαγορεύεται. Απλά θα σου πω ότι έχει βάλει όρο στην διαθήκη του ο αείμνηστος Walt Disney να παίρνω από τους πρώτους τα τεύχη!

 

 

 

Που να δούνε σκαναρισμένο τεύχος και παρουσίαση Τετάρτη βράδυ Γιάννη  Εντωμεταξύ εγώ πήγα σε πρακτορείο τύπου που συνήθως τα φέρνει Πέμπτη πρωί και δεν το είχαν οπότε έφυγα με την καινούρια επανέκδοση του Λούκυ Λουκ που δεν το είχα  Θα το πάρω πάντως το τευχάκι αυτό να ολοκληρώσω την ιστορία, αλλά θέλω να δω τις επόμενες κεντρικές μήπως κάνω καμία αποτοξίνωση και προλάβω να διαβάσω κανένα υπερηρωικό της συλλογής επιτέλους  

[Indian]

50 λεπτά πριν, nikolas12 είπε:

 

Που να δούνε σκαναρισμένο τεύχος και παρουσίαση Τετάρτη βράδυ Γιάννη  Εντωμεταξύ εγώ πήγα σε πρακτορείο τύπου που συνήθως τα φέρνει Πέμπτη πρωί και δεν το είχαν οπότε έφυγα με την καινούρια επανέκδοση του Λούκυ Λουκ που δεν το είχα  Θα το πάρω πάντως το τευχάκι αυτό να ολοκληρώσω την ιστορία, αλλά θέλω να δω τις επόμενες κεντρικές μήπως κάνω καμία αποτοξίνωση και προλάβω να διαβάσω κανένα υπερηρωικό της συλλογής επιτέλους  

 

Μα, έχω δώσει εντολή να μην κυκλοφορήσει τίποτα, αν δεν το ανεβάσω πρώτα στο GC!  

 

Πάλι καλά που έχουμε κι αυτές τις παρουσιάσεις και τα σκαναρίσματα και λέμε ότι κάτι κάνουμε κι εμείς στο φόρουμ... 

 

Τουλάχιστον δεν έφυγες με άδεια χέρια, κάτι τσίμπησες!  

 

 

[avalonlll]

Έχοντας διαβασει τις 3 τελευταιες ιστορίες του τεύχους, έχω να πω ότι η ιστορία με τη γιαγιά Ντακ και η ιστορία με τον Φέθρυ ήταν κλασική γιαγιά Ντακ και κλασικός Φέθρυ αντίστοιχα (αν και πάντα μου αρέσει να βλέπω τις παραποιήσεις ονομάτων που κάνουν από δημοφιλείς χαρακτήρες, όπως με τον Χαϊγουώκερ). Η τελευταία ιστορία μπορώ να πω μου άρεσε πολύ, ίσως επειδή είχε 1 (ολογράφως μία) σελιδούλα με περιγραφές των ηρώων. Μου άρεσε επίσης επειδή θα μπλέξουν παπιά με ποντίκια, που γενικά είναι σπάνιο. Ελπίζω να είναι καλή και η υπόλοιπη ιστορία, αν και με ανησυχεί λίγο η βαθμολογία στο inducks. 

Επεξεργασία Απριλίου 2, 2021 από avalonlll

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #355 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (από τον κληρονόμο του Walt @Indian...)



Εδώ Λιμνούπολη! (By Silvia Ziche.)
Ιστορίες.

"Το σημάδι του Μόλντροκ." (4ο. μέρος.)

Η μάχη μαίνεται...

Spoiler

...Αλλά ο Φάντομ αναγκάζεται να εγκαταλείψει τους φίλους του και να επιστρέψει στην Γη. Το αστρόπλοιό του δε περνά απαρατήρητο από τον Στατηγό Μάγκνουμ. Ο τελευταίος παραδέχεται ,στον εαυτό του, ότι εν τέλει οι ήρωες χρειάζονται. Μετανιώνει που δεν συνεργάστηκε με το ίδρυμα Έβερετ και τον Χιγκς. Εν τω μεταξύ ο Φάντομ επιστρέφει στην βάση υποβρυχίως ανακοινώνοντας στον Σόλομον ότι απέτυχε. Στην επιφάνεια τώρα της Λιμνούπολης η υπομονή του Μόλντροκ και της ορδής αρχίζει να στερεύει. Η αγνόηση των αιτημάτων τους οδηγεί σε επιλογή στόχων. Ο Σκρούτζ όμως με τον Παντάξιο στο πλευρό του δε σκοπεύει να παραδώσει τον Λόφο Αμαξοφονιά αμαχητί.

Ο Φάντομ ζήλεψε και παρενέβη στην μάχη. Κάποιοι ζήλεψαν το πάρτυ όμως και αποφάσισαν να δηλώσουν συμμετοχή. Ο Στρατηγός Μάγκνουμ αρχίζει να βλέπει την περιπλοκότητα της κατάστασης. Ένα περίεργο σκάφος τρυπάει τον θόλο και προσγειώνεται. Από μέσα βγαίνουν κάτι μικροσκοπικοί γνωστοί μας και ο Τραύμα. Όλοι καταλάβατε θαρρώ προς τα που έγειρε η ζυγαριά. Στο αστροσκάφος όμως υπήρχαν και άλλοι δύο επιβάτες. Ο Νούμερο Ένα και ο ίδιος ο Έβερετ. Η χαρά του Φάντομ πρωτίστως ήτο παροιμιώδης.

Ο Έβερετ συγχαίρει την δουλειά του Σόλομον και χαίρεται που ξαναβρίσκει τους φίλους του τους μοναχούς. Ο Έβερετ επέστρεψε στον πλανήτη Κορόνα για να λύσει κάποια οικογενειακά ζητήματα. Αλλά οι ενέργειές του ήταν άκαρπες και κατέληξε παράνομος και κυνηγημένος Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι ανέλαβε βασίλισσα του πλανήτη η κόρη του. Όμως ο συναγερμός της αίθουσας Ωμέγα τον ανάγκασε να επιστρέψει. Πιο χαρούμενος από όλους βέβαια με την επιστροφή του είναι ο ίδιος ο Μόλντροκ. Η τελική μάχη αρχίζει.

Φάντομ και Τραύμα ρίχνονται στην μάχη. Ο πρώτος με την μυική δύναμη και της τεχνολογίας και ο δεύτερος με την δύναμη της σκέψης. Κάποια καρέ μετά μπαίνει στο παιχνίδι και ο ηγούμενος που πάει τα τσιράκια του Μόλντροκ στο πενταδιάστατο σύμπαν. Η μάχη Φάντομ-Τραύμα εναντίον Μόλντροκ έχει ξεκινήσει. Ο πρώτος προτείνει στον δεύτερο να χρησιμοποιήσει την δύναμη της σκέψης. Αυτό όμως εξοργίζει τον Μόλντροκ και βγάζει τον Τραύμα εκτός μάχης. Επίσης ζητάει από τον Φάντομ να παραδοθεί. Στην σκηνή μπαίνει ο Έβερετ.

Μεταφέρει και τους τρεις σε ένα μέρος που ο οπλισμός δεν έχει κανένα νόημα. Στο Βασίλειο της Ντάσαμ Μπουλ. Ο Έβερετ διηγείται στον Ντόναλντ και τον Μόλντροκ μία ιστορία. Αφού εξουδετέρουσε τον Μόλντροκ και την Όρδη του στο παρελθόν προσπάθησε να μάθει τα πάντα για την Μαύρη Ακτίνα. Από το εργαστήριό του στην Κορόνα είδε πολλές γενιές να έρχονται και να φεύγουν. Γνώρισε κιόλας και την Σερίφα. Την μελλοντική του σύζυγο και μητέρα των κοριτσιών τους. Είπε στον Μόλντροκ ότι δημιούργησε το πενταδιάστο σύμπαν για εκείνον και την ορδή του. Ζήτησε από τον ίδιο να σταματήσει το μίσος και ο Μόλντροκ του υποσχέθηκε ότι θα το σκεφτούν. Ο Έβερετ τον έστιελέ στους συμμάχους του.

Ήρθε η ώρα ο Έβερετ να αναχωρήσει με τους μοναχούς για το μοναστήρι προκειμένου να χαλαρώσει και να συγκεντρωθεί πριν ξαναπιάσει δουλειά. Αφήνει το μέγαρο στα έμπιστα χέρια του Σόλομον. Ο Νούμερο Ένα και ο Φάντομ αναχωρούν πανέτοιμοι για όλα!!!

"Οι έρευνες του Λούντβιχ Ντυπέν." (Α' μέρος.)

Ο Ντόναλντ Άλαν Ποε φτάνει στην Ντακχουσέτη όπου θα καταλύσει στο σπίτι του Λούντβιχ Ντυπέν. Μαζί θα αναλάβουν να βοηθήσουν τον Σκρούτζ Μακ Ντακ.

"Οι έρευνες του Λούντβιχ Ντυπέν." (Β' μέρος.)

Η επαγωγική μέθοδος του Λούντβιχ αφήνει ικανοποιημένους τους πάντες. Περίπου...

"Ιδανική περιποίηση."

Η Νταίζυ κλείνει στην Ελβίρα "Γιαγιά Ντακ" Κουτ μία μέρα χαλάρωσης σε σπα. Εκείνη όμως χαλαρώνει με τον τρόπο της.

"Με το κεφάλι στα σύννεφα."

Φέθρυ και Ντόναλντ μπαίνουν σε μαγαζί με κόμικς. Ο Φέθρυ ζαλίζει τον πωλητή. Φέθρυ και Ντοναλντ αναχωρούν από το μαγαζί με τα κόμικς και πάνε εκεί που πραγματικά έπρεπε να πάνε. Στο σουπερμάκετ.

"Ένα πλοίο κουνουπίδια."

Ο νεαρός Τζούνιορ φέρνει τα πάνω κάτω με τον φίλο του τον Πήτερ στα περίχωρα του Παπιοχωριού. Οπότε καταλήγει οικότροφος σε ένα σχολείο στο Μίκυ Σίτυ.

Μονοσέλιδες ιστορίες.

Τι στρίγγλα!: "Το ξυπνητήρι."
Τι στρίγγλα!: "Τρελή αδημονία."

Εν κατακλείδι.

Η νέα τετραλογία κλείνει εντυπωσιακά αφήνοντας ελπίδες και ενδείξεις ότι οι περιπέτειες δε τελείωσαν. Πανέμορφο σενάριο πλαισιωμένο με ωραίο σχέδιο. Οι Γκροζνάζ ότι καλύτερο έχω δει σε χαρακτήρα εδώ και καιρό. Τσαγανό και τσαμπουκάς στο έπακρο αλλά σε μικροσκοπικό μέγεθος!!!  

Οι έρευνες του Λούντβιχ Ντυπέν είναι μία χορταστική, απολαυστική και πολυσέλιδη ιστορία σε δύο μέρη. Η Ελβίρα ,σε μία ευχάριστη ιστορία, μας δείχνει πως ο καθένας χαλαρώνει με τον τρόπο του. Η επόμενη ιστορία μπήκε απλώς για να φτάσει το τεύχος τις 132 σελίδες. Η εισαγωγική ιστορία του νέου κύκλου περιπετειών του εαρού Ντόναλντ δεν δράττει δάφνες. Αλλά η ανατροπή στα τελευταία καρέ υπόσχεται πολλά!!! 

Οι δύο μονοσέλιδες ιστορίες του τεύχους με την Ιταλίδα μάγισσα μόνο στρίγγλα δε την δείχνουν. Επίσης η πρώτη σου δημιουργεί την εύλογη απορία γιατί μία μάγισσα να έχει πρόβλημα να ξυπνάει τα μεσάνυχτα. Συμπαθητικούλες.

Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Το σημάδι του Μόλντροκ." (4ο. μέρος.)
2. "Οι έρευνες του Λούντβιχ Ντυπέν. (Α' και Β' μέρος.)
3. "Ιδανική περιποίηση."
4. "Ένα πλοίο κουνουπίδια."
5. "Με το κεφάλι στα σύννεφα."

8.1/10!!! Συνολικά ένα πολύ αξιόλογο και όμορφο τευχάκι.  


 

Επεξεργασία Απριλίου 10, 2021 από Μενίγ Πουαγώ

[Gong]

Πολύ ωραίο τεύχος. Ο Φάντομ έκλεισε ωραία την νέα του περιπέτεια του με την τελική μάχη να είναι εκρηκτική. Παρόλα αυτά δεν θα την έλεγα την καλύτερη ιστορία της σειράς. Όπως είχε πει στο θέμα του Μίκυ Μάους 354 κι ο φίλος @PhantomDuck ,ο Φάντομ δεν αντιμετώπισε στο έπακρο τον Μόλντροκ κάτι που με ξένισε. Κατά τ' άλλα οι "Έρευνες του Λούντβιχ Ντυπέν" ήταν πολύ καλές. Είχαν πολύ μυστήριο και σε καμία σελίδα τους δεν βαρέθηκα Οι άλλες δύο ιστορίες ήταν για να συμπληρώσουν το τεύχος, είχαν όμως πλάκα ειδικά η δεύτερη με τον Φέθρυ. Η τελευταία ήταν η εισάγωγη της σειράς Young Donald. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη, αλλά νομίζω στο επόμενο επεισόδιο θ' αρχίσει το καλό κομμάτι. Ελπίζω να το δημοσιεύσει η Καθημερινή στο επόμενο τεύχος.

[Donald Duck]

3 ώρες πριν, Gong είπε:

Πολύ ωραίο τεύχος. Ο Φάντομ έκλεισε ωραία την νέα του περιπέτεια του με την τελική μάχη να είναι εκρηκτική. Παρόλα αυτά δεν θα την έλεγα την καλύτερη ιστορία της σειράς. Όπως είχε πει στο θέμα του Μίκυ Μάους 354 κι ο φίλος @PhantomDuck ,ο Φάντομ δεν αντιμετώπισε στο έπακρο τον Μόλντροκ κάτι που με ξένισε. Κατά τ' άλλα οι "Έρευνες του Λούντβιχ Ντυπέν" ήταν πολύ καλές. Είχαν πολύ μυστήριο και σε καμία σελίδα τους δεν βαρέθηκα Οι άλλες δύο ιστορίες ήταν για να συμπληρώσουν το τεύχος, είχαν όμως πλάκα ειδικά η δεύτερη με τον Φέθρυ. Η τελευταία ήταν η εισάγωγη της σειράς Young Donald. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη, αλλά νομίζω στο επόμενο επεισόδιο θ' αρχίσει το καλό κομμάτι. Ελπίζω να το δημοσιεύσει η Καθημερινή στο επόμενο τεύχος.

Όπως τα λες, είναι!!! Συμφωνώ μαζί σου!!! 

[Indian]

Το τεύχος #355 είναι ένα τεύχος το οποίο επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις και καινοτομίες στους αναγνώστες, αρχής γενομένης με την αφαίρεση (ή για την ακρίβεια αλλαγή θέσης) στην διαφήμιση της ταινίας του “Βασιλιά των λιονταριών”, που κοσμούσε για πολύ καιρό το οπισθόφυλλο. Επίσης, θα κάνει την εμφάνισή της και μία ιστορία, η οποία μας μπέρδεψε αρκετά, καθώς δεν έχει τον κλασικό κωδικό των ιστοριών του Topolino, αλλά έχει πάρει κωδικό από την “Disney Publishing Worldwide”. Ενδιαφέρον. Ας δούμε, όμως, τα περιεχόμενα λεπτομερώς.  

 

Στο συγκεκριμένο τεύχος, λοιπόν, έχουμε την ολοκλήρωση της ιστορίας “Το σημάδι του Μόλντροκ”. Ο Φάντομ βίωνε στο προηγούμενο επεισόδιο μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, καθώς ήταν αιχμάλωτος του στρατού των Εβρονιανών, αλλά σύντομα καταφέρνει ν’ απαλλαγεί από αυτούς και με ένα αστροσκάφος επιστρέφει, ταπεινωμένος, στην Γη, μιας και δεν καταφέρνει να εκπληρώσει την αποστολή του, που ήταν να φέρει τον Στρατηγό Τραύμα στον πλανήτη μας για να νικήσει τον Μόλντροκ. Έτσι, ένα ακόμα πολεμικό συμβούλιο θα λάβει χώρα για ν’ αποφασίσουν, με τα νέα δεδομένα, ποια γραμμή θα πρέπει να ακολουθήσουν. Την ίδια ώρα, η υπομονή του villain εξαντλείται κι αποφασίζει να πιέσει ακόμα περισσότερο τους γήινους, χτυπώντας ένα σύμβολο της Λιμνούπολης. Η μάχη προμηνύεται σκληρή κι αδυσώπητη και οι καλοί φαίνεται ότι δεν διαθέτουν πολλούς ακόμα άσσους στο μανίκι τους. Μερικοί απρόσμενοι σύμμαχοι, όμως, θα τους εκπλήξουν και θα τους δώσουν μία χείρα βοηθείας. Η ιστορία, αν κι έχει μικρά θεματάκια, κλείνει με υποδειγματικό τρόπο και μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε στο σύνολό της. Η πλοκή στο τέταρτο μέρος έχει αυξομειώσεις στην ένταση, ενώ δεν λείπουν και οι ανατροπές, οι οποίες είναι ουκ ολίγες. Η ευχή μου για τους Γκρόζναζ εισακούστηκε και τους είδαμε σε πιο ενεργό ρόλο, καθώς επίσης μοιραστήκαμε την έκπληξη των πρωταγωνιστών με την επιστροφή ενός μεγάλου χαρακτήρα. Το φινάλε, αν κι έχει από μηχανής Θεό (που υποβαθμίζει κάπως την μάχη) δεν βγάζει βιασύνη. Έχει ανατρεπτικό χαρακτήρα και παρακολουθούμε μία δυνατή μονομαχία. Στο φινάλε, η εξήγηση που δίνεται είναι κι εκείνη ένα μεγάλο plot twist στην ιστορία. Πολλά μπράβο, λοιπόν. Για το σχέδιο δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο.  

 

Στο τεύχος #309 του αγαπημένου μας περιοδικού, είχαν φιλοξενηθεί “Οι ιστορίες του Ντόναλντ Άλαν Πόε”. Στο παρόν τεύχος, λοιπόν, θα έχουμε μία άτυπη συνέχεια των ιστοριών αυτών, η οποία θα έχει τίτλο “Οι έρευνες του Λούντβιχ Ντυπέν”. Ο Ντόναλντ Άλαν Πόε, θα αφήσει την Αμερική και θα ταξιδέψει μέχρι την χώρα της διεθνούς λογοτεχνίας, το Παρίσι. Φτάνοντας εκεί, θα επισκεφτεί ένα βιβλιοπωλείο, με σκοπό να ελέγξει αν υπάρχει το βιβλίο του στις προθήκες. Γεμάτος απογοήτευση, όμως, θα διαπιστώσει ότι δεν του έχουν δώσει την απαιτούμενη σημασία. Εκεί, θα γνωριστεί με τον Λούντβιχ Ντυπέν, ο οποίος προτίθεται να τον φιλοξενήσει (με το αζημίωτο) στο σπίτι του. Εκεί ο φίλος μας, γεμάτος έκπληξη, θα διαπιστώσει ότι ο “σπιτονοικοκύρης” του διαθέτει μία τεράστια συλλογή βιβλίων, καθώς επίσης κι ότι είναι ένας άνθρωπος του πνεύματος. Όσο περνούσε ο καιρός, ο Ντόναλντ θα καταλάβει ότι ο Λούντβιχ διαθέτει μία αξιοθαύμαστη οξυδέρκεια και η τεχνική του στην παρατήρηση τον καθιστά έναν, πρώτης τάξεως, ερευνητή. Κάποια στιγμή, σε μία εφημερίδα, θα διαβάσουν για μία ασυνήθιστη υπόθεση, σύμφωνα με την οποία το ζαχαροπλαστείο που διατηρούν δύο γυναίκες (εμείς τις ξέρουμε σαν την Γιαγιά Ντακ και Νταίζυ ), έχει καταστραφεί εκ των έσω και οι δύο τους βρέθηκαν λιπόθυμες. Αποφασίζουν, λοιπόν, να την ερευνήσουν, αλλά οι έρευνες διακόπτονται, επειδή προέκυψε μία σοβαρότερη υπόθεση, κατ’ εντολή Δημάρχου. Ο Σκρουτζ, δέχτηκε ληστρική επίθεση από την Μάτζικα, η οποία του άρπαξε την πρώτη του δεκάρα και έχει κινήσει Γη και ουρανό για να την βρει, για να του φέρει γούρι σε έναν πλειστηριασμό. Ο Λούντβιχ, λοιπόν, χρίζει τον Ντόναλντ βοηθό του και ρίχνονται στο μυστήριο. Πρόκειται για μία πολύ όμορφη ιστορία, στην οποία παρελαύνουν κορυφαία ονόματα του σύμπαντος των Ντακ. Η υπόθεση είναι ένα καλοδουλεμένο αστυνομικό μυστήριο, το οποίο διαθέτει συγγραφική ποικιλία, ενώ η σκηνοθεσία διακατέχεται από λογοτεχνικό οίστρο, δίνοντας στον αναγνώστη, όμορφες σκηνές. Ο Λούντβιχ, αν και βρίσκεται ανάμεσα σε ιερά τέρατα του χώρου, κλέβει την παράσταση και μετατρέπεται σε έναν πρωταγωνιστή, πρώτο στην ιεραρχία. Παραδέχομαι, πάντως, ότι όλοι τους ήταν υπέροχοι (εκτός από τον αχάριστο Σκρουτζ! ). Η πλοκή της ιστορίας, η αλήθεια είναι ότι με μπέρδεψε κάπως, καθώς πάμε από την μία υπόθεση στην άλλη, για να επιστρέψουμε πάλι στην πρώτη, όπου θα υπάρχει και η σύνδεση μεταξύ τους. Όλο αυτό το πηγαινέλα δεν μπορώ να πω ότι με κούρασε, αλλά με έκανε να νιώσω κάπως άβολα. Χαλάλι, όμως, γιατί η ιστορία, στο σύνολό της, μου άρεσε πολύ. Το ευχάριστο είναι ότι και τα δύο μέρη φιλοξενούνται στο παρόν τεύχος, με αποτέλεσμα να μην χάνεται η απόλαυση με την προσμονή της επόμενης Παρασκευής. Το σχέδιο, αν κι έχει αποτυπώσει πολύ καλά την ατμόσφαιρα της εποχής, θα το ήθελα καλύτερο. 

 

Στην επόμενη ιστορία η Νταίζυ θα πάει την Γιαγιά Ντακ για μία “Ιδανική περιποίηση”. Οι δύο τους βρίσκονται σε ένα σούπερ λουξ σπα, όπου η αρραβωνιαστικιά του Ντόναλντ κάνει δώρο στην Ελβίρα μία ολοκληρωμένη θεραπεία χαλάρωσης, για να ηρεμήσει λίγο και να περιποιηθεί το σώμα της. Εκείνη δεν φαίνεται να συμμερίζεται την ιδέα του μασάζ, με αποτέλεσμα να μην είναι ιδιαίτερα χαρούμενη. Η Νταίζυ, λοιπόν, την αφήνει στο σπα και φεύγει, ενώ η Γιαγιά Ντακ αφήνεται στα χέρια της υπεύθυνης. Θα καταφέρει, τελικά, η φίλη μας να χαλαρώσει ή η ξάπλα και η ξεκούραση δεν είναι ίδιον του χαρακτήρα της? Η αλήθεια είναι ότι μετά τις δύο πρώτες ιστορίες, η συγκεκριμένη φαίνεται κάπως άνοστη. Η υπόθεση που πραγματεύεται δεν μας είναι άγνωστη, ενώ και η κατάληξη είναι αναμενόμενη. Η πλοκή είναι σύντομη και δεν προσφέρει κάποια δυνατή σκηνή, αλλά ούτε και κάποιο ικανοποιητικό στοιχείο χιούμορ. Γενικά δεν την βρήκα κακή την ιστορία, αλλά δεν μου έκανε ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Το σχέδιο το βρήκα απλά μέτριο και σε αυτό βοήθησαν τα πρόσωπα των χαρακτήρων, τα οποία είναι υπερβολικά στενόμακρα.  

 

Στην συνέχεια, ο Ντόναλντ με τον Φέθρυ, βρίσκονται “Με το κεφάλι στα σύννεφα”. Τα δύο ξαδέλφια επισκέπτονται ένα μαγαζί που πουλάει κόμικς και γεμάτοι δέος βλέπουν γύρω τους την τεράστια ποικιλία που έχει παράξει η Ένατη Τέχνη. Ο Φέθρυ, τότε, θα επιδοθεί σε μία ακατάσχετη σειρά ερωτήσεων, οι οποίες στην καλύτερη περίπτωση θα τις χαρακτηρίζαμε ηλίθιες. Μάταια ο Ντόναλντ, προσπαθεί να τον συγκρατήσει για να μην γίνουν άλλο ρεζίλι. Πρόκειται για μία σύντομη (ευτυχώς) ιστορία, η οποία (κατά την ταπεινή μου άποψη) δεν θα έπρεπε να φιλοξενείται ούτε στο ΚΟΜΙΞ! Ενώ η υπόθεση αφορά τα κόμικς, μία ιδέα που μου αρέσει να βλέπω σε ιστορίες, έχουμε έναν Φέθρυ, που είναι όσο δεν πάει σαχλός, σε βαθμό να με εκνευρίσει. Η πλοκή δεν έβγαλε ούτε σε ένα σημείο νόημα και γεμάτος έκπληξη κατάλαβα ότι διάβαζα το θέατρο του παραλόγου. Το φινάλε, απλά ολοκληρώνει την ιστορία, χωρίς να κάνει κάτι που να εξιλεωθεί. Γενικά ήταν μία κακή ιστορία που μετάνιωσα που την διάβασα. Κρίμα, γιατί το τεύχος ξεκίνησε πολύ δυναμικά! Το μέτριο σχέδιο, μπροστά στο σενάριο, μοιάζει να είναι δημιουργημένο από τα χέρια του Don Rosa!  

 

Σε αυτό το σημείο είναι η ώρα για δύο μονοσέλιδες ιστορίες, προερχόμενες από την σειρά “Τι στρίγγλα!” (aka “Ιταλίδα μάγισσα”). Οι τίτλοι τους είναι:

 

●        “Το ξυπνητήρι”

●        “Τρελή αδημονία”

 

Και στα δύο συμμετέχει η Μάτζικα, η οποία, όπως πολύ σωστά είπε ο φίλος @Μενίγ Πουαγώ, κάθε άλλο παρά στρίγγλα εμφανίζεται. Και οι δύο ιστορίες με άφησαν με ένα χαμόγελο στα χείλη, αλλά δεν τις θεωρώ κι αριστουργήματα. Πέτυχαν τον σκοπό τους, αλλά δεν θα τις θυμάμαι για καιρό. Το σχέδιο, νομίζω ότι ήταν κάπως ατσούμπαλο. 

 

Στο φινάλε το τεύχος θα εγκαινιάσει μία σειρά, προερχόμενη από την “Disney Publishing Worldwide”, με γενικό τίτλο “Young Donald Duck”. Ο τίτλος της ιστορίας είναι “Ένα πλοίο κουνουπίδια”. Ακριβώς πριν από την ιστορία, το περιοδικό φροντίζει να μας παρουσιάσει τους βασικούς πρωταγωνιστές, φιλοξενώντας το άρθρο “Μπες στην παρέα”. Η ιστορία ξεκινάει με τον Τζούνιορ να έχει κάνει μία σκανταλιά (ξέχασε στον αχυρώνα τα αυγά που προορίζονταν για την δασκάλα και χάλασαν) κι έχει προκαλέσει μπάχαλο στο αγρόκτημα της Γιαγιάς Ντακ. Αφού θα περάσει κι αυτήν την σκόπελο, ο φιλαράκος μας θα πάει στην Λέσχη, η οποία απαριθμεί δύο μέλη κι έχει την θέση του Αντιπροέδρου, η έδρα της οποίας είναι ένα μικρό καράβι.  Πρόεδρος είναι ο φίλος του ο Πήτερ, ένας τεμπελάκος τύπος και μαζί νιώθουν περήφανοι για το δημιούργημά τους. Οι δύο φίλοι, λοιπόν, μπορεί να έχουν όλη την διάθεση να διασκεδάσουν, αλλά το ταμείον είναι μείον. Έτσι, αποφασίζουν να ψάξουν να βρουν μία εφήμερη εργασία, η οποία θα τους βοηθήσει να εξοικονομήσουν τα απαραίτητα χρήματα. Θα μεταφέρουν, λοιπόν, με το καραβάκι τους, ένα φορτίο κουνουπίδια, το οποίο ουσιαστικά το απέκτησαν, παίζοντας βρώμικα. Θα καταφέρουν τα παιδιά να βγάλουν τα προς το (διασκεδά)ζειν? Η αλήθεια είναι ότι περίμενα να διαβάσω κάτι φρέσκο και διαφορετικό με την συγκεκριμένη ιστορία, αλλά διατηρώ μία επιφύλαξη. Η υπόθεση έχει την δομή που έχει στηριχθεί ο Τζούνιορ Ντακ, με αρκετές, όμως, διαφοροποιήσεις. Έτσι, η γνωστή παρέα λείπει και την θέση της έχει πάρει ένας μόνο χαρακτήρας, ενώ σημαντικό ρόλο διαδραματίζει κι ο θείος Σκρουτζ. Η πλοκή εδώ έχει ένταση, αλλά δεν μας δίνει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Ο μικρός Ντόναλντ είναι ζουζούνι κι ατίθασος και ουσιαστικά αυτό γίνεται η αφορμή να αναλάβει την διαπαιδαγώγησή του ο ζάμπλουτος θείος του. Το φινάλε του επεισοδίου, αποδεικνύει ότι όλες οι προηγούμενες σελίδες λειτούργησαν σαν μία μικρή εισαγωγή - δικαιολογία για να συγκεντρωθεί η παρέα της σειράς. Περιμένουμε να δούμε την εξέλιξη, λοιπόν, με ενδιαφέρον. Το συγκεκριμένο επεισόδιο, πάντως, το βρήκα καλό, χιουμοριστικό, αλλά τίποτα το εξαιρετικό. Το σχέδιο δεν μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε. Το μόνο που εκτίμησα είναι ο τρόπος που αποδίδεται η άσχημη μυρωδιά από τα κλούβια αυγά και τα κουνουπίδια.  

 

 

 

[nikolas12]

Τελευταίο τεύχος για μια ιστορία Φάντομ που δε με είχε προϊδεάσει θετικά, αν και το συγκεκριμένο μπορεί να το αγόραζα και μόνο για τις δευτερεύουσες ιστορίες του που φαίνονταν καλές. Πάντως για να γυρίσουμε στην κεντρική, την περίμενα χειρότερη, αλλά είχε και δράση, είχε και κάποια πολύ ωραία pay offs όσον αφορά το ΡΚΝΕ γενικότερα, μπορώ να πω ότι αν και δε με κράτησε πολύ ζεστό κατά τη διάρκεια των τεσσάρων επεισοδίων, το τέλος ήταν όμορφο και σίγουρα ταιριαστό.

Ακολουθεί μια πολύ μεγάλη σε έκταση, αλλά εξαιρετικά διασκεδαστική ιστορία με τον Ντόναλντ Άλαν Πόε και τον Λούντβιχ Φον Ντύπεν. Όσοι γνωρίζουν έστω και λίγα από τον συγγραφέα Έντγκαρ Άλαν Πόε θα συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν αρκετές αναφορές στο έργο του π.χ. το όνομα του Λούντβιχ που είναι Ντύπεν, οι συνθήκες αυτού που ερευνούσαν που ήταν ίδιες με το έγκλημα της οδού Μοργκ κι άλλες. Γενικά πάντως πέρασα πολύ ωραία διαβάζοντας την, ενώ και το σχέδιο είναι δυνατό.

Προχωρούμε με εξαιρετικά διασκεδαστικές μικρές ιστοριούλες είτε με τους Ντόναλντ/Φέθρυ σε κομιξάδικο, είτε με τη Γιαγιά Ντακ να κουράρεται ενώ έχουμε και 1-2 αστεία μονοσέλιδα της Μάτζικα. 

Κλείνουμε με την πρώτη ιστορία από το Young Donald Duck και μπορώ να πω ότι περίμενα πως και πως να τη διαβάσω από περιέργεια. Φαίνεται ότι υπάρχει μια μεγαλύτερη κεντρική από πίσω που θα τρέξει για όσα επεισόδια είναι, το σχέδιο είναι πιο σύγχρονο, αμερικάνικης σχολής και θυμίζει αρκετά κάποια πρόσφατα animation της Disney. Αν και δεν ενθουσιάστηκα με αυτό το επεισοδιάκι, η κεντρική μοιάζει πολλά υποσχόμενη.

Τέλος λοιπόν και το 355, πάρα πολύ καλό τευχάκι που κλείνει (ελπίζω για αρκετό καιρό) τον Φάντομ, μία πολύ μεγάλη και δυνατή δεύτερη, το Young Donald Duck που ίσως εξελιχθεί σε κάτι καλό και 2-3 καλές ιστοριούλες να τις πλαισιώσουν.