ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 340 [Φάντομ Ντακ (PKNE) - Η μάυρη ακτίνα 3]

[jimakoszs97]

4 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα:

 

ΦΑΝΤΟΜ ΝΤΑΚ Η ΜΑΥΡΗ ΑΚΤΙΝΑ
ΤΖΕΝΥ & ΛΟΥΛΗΣ ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ ΔΩΡΩΝ
ΜΠΑΜ ΜΠΑΜ ΠΡΟΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΤΥΨΕΙΣ
ΤΖΟΥΝΙΟΡ ΝΤΑΚ ΣΦΟΔΡΗ ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΗ

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 18/12 (Νο. 340)

[Gong]

Η ΜΑΥΡΗ ΑΚΤΙΝΑ

ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ ΔΩΡΩΝ

 

Την τρίτη και την τέταρτη ιστορία δεν κατάφερα να τις αναγνωρίσω.

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 17, 2020 από Gong

[doom]

ΠΡΟΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΤΥΨΕΙΣ

ΣΦΟΔΡΗ ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΗ

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 17, 2020 από doom

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση- κριτική του υπ' αριθμόν #340 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (τόξα, βελή, φαρέτρες @Indianάνοι κ.λπ....)



Ιστορίες.

"Η μαύρη ακτίνα." (4ο επεισόδιο.)

Ο Μόλντροκ ακούει φωνές.

Spoiler

Που δε τον αφήνουν να σκεφτεί και να ηρεμήσει όσο και αν τις παρακαλάει να τον αφήσουν ήσυχο έστω και για λίγο. Ίσως να αισθάνεται και κάποιες τύψεις που δεν ανταποκρίθηκε στις προσφορές τους. Αλλά όλα είναι θέμα χρόνου. Κάτι που δεν ισχύει για τους Θάλα, Νούμερο Ένα και Φάντομ που βρίσκονται φυλακισμένοι. Ή καλύτερα αφήνουν τους Εβρονιανούς να το πιστέψουν. Ενώ ο Νούμερο Ένα σκανάρει το κτήριο για να πάρει τις απαραίτητες πληροφορίες ο Φάντομ αποφασίζει να δράσει μόνος του για να σώσει την Θάλα.

Η οποία είναι καλά αλλά η εμφάνιση του Μόλντροκ δε τον αφήνει να δράσει. Για να γνωριστούνε καλύτερα ο Μόλντροκ του λέει λίγο από την ιστορία της ζωής του. Η Μαύρη Ακτίνα του έδωσε την δύναμη να δημιουργήσει έναν πανίσχυρο στρατό και να κατακτήσει και άλλους πλανήτες. Τα ευρήματα που βρήκε σε αυτούς έδωσαν αντικείμενο μελέτης στον Έβερετ. Που το εκμεταλλεύτηκε για να τους φυλακίσει για τα εγκλήματά τους. Εν τέλει ζητάει την βοήθεια του Φάντομ.

Φυσικά εκείνος αρνείται. Η οργή του Μόλντροκ εξαπολύεται αλλά ο Νούμερο Ένα μπαίνει πάλι στο παιχνίδι. Σώνει τον Φάντομ ,που χωρίς ασπίδα δε μπορεί να πετάξει και διαφεύγουν ,προς το παρόν, από τον εξαγριωμένο αντίπαλό τους. Η τελική μάχη πλέον πλησιάζει χωρίς περιθώριο άλλων επιλογών. Θα τα καταφέρουν οι ήρωες μας;         

"Διανομείς δώρων."

Η Τζένυ και ο Λούλης ρίχνουν στην αγορά αυτόματους διανομείς δώρων για όλα τα γούστα. Οπότε Τζον και Σκρούτζ τρέχουν να κολλήσουν τα σπασμένα.

"Προ-χριστουγεννιάτικες τύψεις."

Ο Μπαμ-Μπαμ δέχεται μία επίσκεψη από τον Άγιο Βασίλη εξ' αιτίας των ενοχών που νοιώθει.

"Σφοδρή χιονόπτωση."

Χριστούγεννα χωρίς χιόνι δε νοούνται. Οπότε ο Τζούνιορ και η παρέα του θα το φροντίσουν.

Μονοσέλιδη ιστορία.

Ατίθασα παπιά: "Μεγάλη αναμονή."

Εν κατακλείδι.

Πριν το φινάλε ένα ακόμα συναρπαστικό επεισόδιο. Μπορεί να έχει πιο πολύ λόγια παρά πράξεις αλλά δε παύει να κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο μέχρι την τελευταία σελίδα.

Το επιχειρηματικό δίδυμο Τζένυ και Λούλης μας έδωσαν μία όμορφη ιστορία συνυφασμένη με το πνεύμα των ημερών. Οι ιστορίες του Μπαμ-Μπαμ δε με συγκινούν γενικώς. Εδώ έχουμε όμως ένα πολυσέλιδο και άκρως όμορφο σενάριο. Το τεύχος κλείνει με μία πανέμορφη ιστορία με φόντο το Παπιοχώρι, την γνωστή μας παρέα και τους κατοίκους της. 

Συμπαθητικούλα και η μονσέλιδη που εμπεριέχει το τεύχος.

Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1, "Η μαύρη ακτίνα." (4ο επεισόδιο.)
2. "Προ-χριστουγεννιάτικες τύψεις."
3. "Διανομείς δώρων."
4. "Σφοδρή χιονόπτωση."

9/10... Υπερήρωες, αυτόματοι διανομείς, ενοχές και ινδιάνικος χορός δίνουν ένα σχεδόν άριστο χριστουγεννιάτικο τεύχος με ελάχιστα ψεγάδια!!! 

[Gong]

Μπορώ να πω πως μου άρεσε αρκετά το #340!

 

Η Μαύρη Ακτίνα 3: Το τρίτο μέρος της νέας ιστορίας του Φάντομ μας δίνει κάποιες εξηγήσεις για το παρελθόν του Μόλντροκ καθώς και μια δυνατή μάχη. Γενικώς τα πράγματα πυκνώνουν και περιμένουμε πώς και πώς το μεγάλο φινάλε. Όσο για το σχέδιο του Pastrovicchio πιστεύω πως δένει απόλυτα με την ιστορία.

 

Διανομείς Δώρων: Απολαυστική ιστορία στο κλήμα των γιορτών με το γνωστό δίδυμο Τζένυ και Λούλης να κατεβάζουν κάποια επιχειρηματική ιδέα. Πάντα ευχαριστιέμαι κάτι τέτοιου είδους σενάρια. Το σχέδιο ήταν απλό, αλλά ωραίο.

 

Προχριστουγεννιάτικες τύψεις: Αν και οι (λίγες) ιστορίες με τον Μπαμ Μπαμ που έχω διαβάσει μου φάνηκαν αδιάφορες, η συγκρεκιμένη μου άρεσε. Περνούσε και κάποια ωραία μηνύματα. Το σχέδιο το βρήκα αρκετά πλακατζίδικο.

 

Σφοδρή χιονόπτωση: Καλούτσικη ιστορία, αλλά όχι και κάτι το ιδιαίτερο. Έχουμε διαβάσει πι ωραίες και πιο ευφάνταστες με τον Τζούνιορ. Το σχέδιο μέτριο και σε μερικά καρέ δεν μου άρεσε πως ήταν σχεδιασμένος ο Σπιν.

 

Καλές γιορτές!

 

[nikolas12]

Με το τρίτο μέρος της Μαύρης Ακτίνας και μόλις τρεις ιστορίες να την πλαισιώνουν τελείωσε και το τεύχος 340. Κατ' αρχάς για ακόμα μία φορά έχουμε υπέροχο εξώφυλλο. Η κεντρική ιστορία του Φάντομ αποτελεί μεταβατικό κεφάλαιο της ιστορίας και η δράση δεν είναι τόσο πολλή όσο στα προηγούμενα δύο. Αυτό γίνεται γιατί προσπαθούν να χτίσουν μία σχέση μεταξύ Φάντομ και Μόλντροκ, στην οποία ο δεύτερος εξιστορεί γεγονότα στον ήρωα, την ίδια ώρα που εκείνος μαζί με τον Δάρβιν προσπαθούν να αποδράσουν. Κλασικά πολύ καλό σχέδιο, νομίζω ότι συνολικά η έλλειψη δράσης την έκανε να μου αρέσει λιγότερο από τις πρώτες δύο.

 

Δεν περίμενα ότι θα μου άρεσε τόσο η δεύτερη ιστορία, ειδικά όταν είδα Λούλη και Τζένυ, παρ' όλα αυτά με κέρδισε με το που είδα ότι σημαντικό ρόλο έχουν οι Σκρουτζ και Ρόμπαξ. Όμορφο σχέδιο, κλασικά αστεία ανατροπή με την οποία ο Σκρουτζ κερδίζει τον Ρόμπαξ και ωραίο μήνυμα στο τέλος. Όπως πολύ ωραίο μήνυμα έχει η ιστορία ενός ακόμα αουτσάιντερ όπως ο Μπαμ Μπαμ. Για το τέλος έχουμε Τζούνιορ Ντακ σε μια σχετικά αστεία περιπέτεια, το σχέδιο μου φάνηκε λίγο μπουκωμένο ανά σημεία, στο τέλος που είχε μεγαλύτερα καρέ ήταν αρκετά καλύτερο. Σίγουρα κι από άποψη χριστουγεννιάτικου μηνύματος και σεναριακά θα την κατέτασσα πιο κάτω από τις υπόλοιπες.

 

Οι μόλις τέσσερεις ιστορίες βοηθούν πολύ στη συνοχή του τεύχους και όντως οι πρώτες τρεις είναι διασκεδαστικότατες. Ανυπομονώ αύριο που είναι Χριστούγεννα να πιάσω το 341 με το υπέροχο χριστουγεννιάτικο εξώφυλλο.

[Indian]

Φτάσαμε αισίως στο προτελευταίο μέρος της ιστορίας “Η μαύρη ακτίνα”, όπου ο Φάντομ με τον πάνοπλο Νούμερο Ένα, βρίσκονται φυλακισμένοι στο άντρο του μοχθηρού Μόλντροκ και προσπαθούν να καταστρώσουν κάποιο σχέδιο διαφυγής, ενώ παράλληλα θα πρέπει να σώσουν και τα δύο Γκαργκόυλς του μεγάρου Δάρβιν. Ο Μόλντροκ προσεγγίζει τον μασκοφόρο ήρωα της Λιμνούπολης και προσπαθεί με καλά επιχειρήματα να τον πείσει να συνεργαστούν, προκειμένου να ωφεληθούν αμφότεροι. Ο Φάντομ θα πρέπει να μιλήσει στους ηγέτες των χωρών να δώσουν επιστημονικό υλικό (τόσο έμψυχο, όσο κι άψυχο) για να φτιαχτούν τα κατάλληλα διαστημόπλοια, που θα στείλουν τους εξωγήινους πίσω στον πλανήτη τους για να πάρουν την εκδίκησή τους για τα πάνδεινα που τράβηξαν κι ο Μόλντροκ θα υποσχεθεί ότι δεν θα διαλύσει την Γη. Ο φίλος μας, λοιπόν, στέκεται με την πλάτη στον τοίχο και θα πρέπει να πάρει μία πολύ σημαντική απόφαση, που θα κρίνει την μοίρα του πλανήτη του. Αυτή η απόφαση δεν αργεί να παρθεί και σίγουρα δεν αρέσει στον Μόλντροκ. Έτσι, η τελική σύγκρουση είναι, πλέον, αναπόφευκτη. Εξαιρετικό κι αυτό το μέρος του σεναρίου, το οποίο κατά την ταπεινή μου άποψη είναι το καλύτερο από θέμα παροχής πληροφοριών. Ο αναγνώστης θα μάθει τον λόγο ύπαρξης του villain, καθώς και τα προσωπικά προβλήματα που αντιμετωπίζει. Φαίνεται ότι παλεύει κι εκείνος με τους δαίμονές του. Επίσης, γίνεται κατανοητή η σχέση που έχει ο Μόλντροκ με τον Δάρβιν και για ποιον λόγο ο πρώτος μισεί θανάσιμα τον δεύτερο. Η πλοκή αναλώνεται στο μεγαλύτερο μέρος της με αυτή την εξιστόρηση, αλλά φροντίζει να μας δίνει “τυράκι” με μία θεαματική απόδραση και την προετοιμασία της τελικής μονομαχίας. Έτσι, λοιπόν, θεωρώ αυτό το επεισόδιο σαν το καλύτερο της ιστορίας, μέχρι στιγμής. Μένει τώρα να δούμε την ολοκλήρωσή της. Για το σχέδιο δεν έχει αλλάξει η άποψή μου και καλύτερα να μην επεκταθώ και λέτε ύστερα ότι γράφω πολλά!  

 

Η επόμενη ιστορία είναι αφιερωμένη στα γνωστά μας δύο συνεταιράκια, την Τζένυ και τον Λούλη, οι οποίοι σκέφτηκαν μία επιχείρηση, όπως είναι οι “Διανομείς δώρων”, που ελπίζουν να τους κάνει κροίσους. Τα Χριστούγεννα έχουν έρθει στην Λιμνούπολη κι όλος ο κόσμος είναι στους δρόμους για ν’ αγοράσει τα τελευταία δώρα για τους συγγενείς και τους φίλους. Όλοι, όμως, έχουν την ίδια απορία. Τι δώρο θα πρέπει να πάρουν? Σε αυτό το δίλημμα σκοπεύουν να βοηθήσουν οι δύο πρωταγωνιστές, μαζί, βέβαια, και με την θεά Τύχη. Κατασκευάζουν, λοιπόν, αυτόματους πωλητές, οι οποίοι έναντι ενός μικρού ποσού, βγάζουν τυχαία δώρα, συμβολικά κι όμορφα. Και δεν στέκονται μόνο εκεί, μιας και δημιουργούν αυτόματα μηχανήματα για κάθε περίσταση (για φίλους, συγγενείς, έτερον ήμισυ κ.ά.). Ο κόσμος δείχνει να δέχεται θετικά το εν λόγω εγχείρημα κι έτσι τα συγκεκριμένα δωράκια πωλούνται σαν ζεστά ψωμάκια! Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι που φαίνεται να εκνευρίζονται από αυτή την επιτυχία, καθώς βλέπουν τις δικές τους επιχειρήσεις να παίρνουν τον κατήφορο. Ο λόγος για τους δύο κολοσσούς της Λιμνούπολης, τον Σκρουτζ και τον Ρόμπαξ, οι οποίοι δεν θα αργήσουν να κάνουν την αντεπίθεσή τους. Πρόκειται για μία χαριτωμένη ιστορία, Χριστουγεννιάτικου ρυθμού, το οποίο στηρίζεται επάνω σε μία όμορφη και πρακτική (τρόπος του λέγειν) ιδέα. Οι δύο πρωταγωνιστές είναι κάτι περισσότερο από σίγουρο ότι έχουν χημεία μεταξύ τους και ίσως να μπορούσαν να διαπρέψουν στον επιχειρηματικό τομέα (τουλάχιστον η Τζένυ), αν φυσικά δεν τους έβαζαν συνεχή εμπόδια το άπληστο κεφάλαιο. Όσο προχωράει η πλοκή, το θέμα αλλάζει ρότα κι από την “εφεύρεση” των δύο συνεταίρων, μεταφερόμαστε στην κλασική κόντρα ανάμεσα στον Σκρουτζ και τον Ρόμπαξ, γεγονός το οποίο γέμισε τις σελίδες με κλισέ και παραφορεμένα γκαγκ. Για το φινάλε έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Από την μία δεν με κάλυψε, λόγω των “κωλυμάτων” που τρώει συνέχεια η Τζένυ κι από την άλλη έχει στοιχεία γλυκά κι αγαπησιάρικα, ό,τι πρέπει για την περίοδο των Χριστουγέννων. Γενικά, πάντως, μην την προσπεράσετε. Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό και λεπτομερές. 

 

Άλλος ένας πρωταγωνιστής που δεν περιμέναμε να δούμε στο περιοδικό, κάνει την εμφάνισή του στην τρίτη ιστορία του τεύχους, που ακούει στο όνομα “Προ-χριστουγεννιάτικες τύψεις”. Ο λόγος για τον Μπαμ-Μπαμ, ο οποίος έχει προσληφθεί σε ένα κατάστημα πώλησης Χριστουγεννιάτικων ειδών, αλλά δεν στέριωσε τρίτη ημέρα. Έτσι, πήρε την αποζημίωσή του και σουλατσάρει στους, γεμάτους από χιόνι, δρόμους της Λιμνούπολης. Εκεί θα συναντήσει τον φίλο του τον Ντόναλντ και οι δύο μαζί θα περάσουν από το εργαστήριο του Κύρου, όπου ο οποίος έχει προβλήματα. Του λείπουν 50 δολάρια για να εξοφλήσει τον λογαριασμό του ρεύματος, πριν του το κόψουν. Συμπτωματικά ο Μπαμ-Μπαμ έχει ακριβώς αυτό το ποσό (από την αποζημίωση), αλλά θα αποφύγει να κάνει την χάρη στον φίλο του. Αυτή η κίνηση, φαίνεται να γεμίζει με τύψεις τον φίλο μας, οι οποίες δεν τον αφήνουν να ησυχάσει. Όταν υπάρχει ιστορία με τον Μπαμ-Μπαμ πάντα δυσανασχετώ στην αρχή, αλλά στην συνέχεια κάτι γίνεται κι αλλάζω γνώμη. Έτσι έγινε και με την συγκεκριμένη ιστορία. Ενώ ξεκινάει κάπως υποτονικά και με μέτριο χιούμορ, στην συνέχεια κάτι αχνοφαίνεται στον ορίζονται κι ένα ηθικό δίλημμα τίθεται επί τάπητος. Ο αναγνώστης βλέπει τον έναν πρωταγωνιστή να αμφιταλαντεύεται, τον άλλον (τον Ντόναλντ) να είναι ο ορισμός της φιλίας και τον τρίτο (τον Κύρο) να έχει έναν ρεαλιστικό ρόλο στην υπόθεση. Η πλοκή περιέχει πολλές σκηνές αληθινές, καθώς βλέπουμε τον Μπαμ-Μπαμ να ισορροπεί ανάμεσα στον ηθικό και το δίκαιο. Το φινάλε, είχε δεν είχε, με συγκίνησε πολύ και περνάει όμορφα μηνύματα αλτρουισμού, αλλά και ειλικρινούς φιλίας. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο φίλος τον φίλον εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει. Όσον αφορά το σχέδιο, αν και είμαι εντελώς κατά της λογοκρισίας, εδώ θα έπρεπε να διώκεται από τον νόμο. Το βρήκα ελεεινό και τρισάθλιο… 

 

Ενδιάμεσα στην ιστορία αυτή και την τελευταία, θα μεσολαβήσει μία μονοσέλιδη, της σειράς “Περιπέτειες στο Παπιοχώρι”. Ο τίτλος της? “Μεγάλη αναμονή”. Ο Τζούνιορ, παρακινούμενος από την αχαλίνωτη φαντασία και την τάση για έρευνα που διαθέτει, θα σκεφτεί έναν τρόπο να αιχμαλωτίσει τον Άγιο Βασίλη, όταν εκείνος θα έρθει στο σπίτι του για να του φέρει το δώρο του. Θα τα καταφέρει? Καλή προσπάθεια να μας κάνει να γελάσουμε και νομίζω ότι το πετυχαίνει. Η υπόθεση αναδεικνύει την παιδική αφέλεια, την έφεση για σκανταλιά και φυσικά την φαντασία. Ευχάριστο διάλειμμα, λοιπόν, από τις “μεγάλες” ιστορίες. Το σχέδιο δεν πρόλαβε να μου πει κάτι, αλλά από το λίγο που είδα, δεν με ξετρέλανε. 

 

Θα μείνουμε στο Παπιοχώρι και θα κλείσουμε το τεύχος με μία πολυσέλιδη ιστορία, με πρωταγωνιστές τον Τζούνιορ Ντακ και την παρέα του, που φέρει τον τίτλο “Σφοδρή χιονόπτωση”. Βρισκόμαστε μέσα στην περίοδο των Χριστουγέννων και τα παιδια στο Παπιοχώρι αισθάνονται στενοχωρημένα. Ο λόγος είναι ότι ο χειμώνες δεν έχει δείξει ακόμα το πραγματικό του πρόσωπο. Τα χιόνια δεν έχουν κάνει την εμφάνισή τους κι όπως είναι εύλογο, τα Χριστούγεννα χωρίς χιόνι δεν είναι ποτέ ίδια. Την λύση σε αυτό το πρόβλημα, μετά από πολλή σκέψη και περισυλλογή, θα το δώσει ο Τζούνιορ, ο οποίος έχει διαβάσει στο αγαπημένο του περιοδικό έναν τρόπο να φέρει το χιονισμένο τοπία ξανά στο χωριό του. Θα ακολουθήσουν έναν μυστικό μαγικό χορό των Ινδιάνων σαμάνων και είναι σίγουρος ότι θα φέρει αποτέλεσμα. Το συζητάει, λοιπόν, με τα αγόρια της παρέας κι εκείνα δέχονται να το κάνουν. Οι φίλοι μας χορεύουν κάτω από τις οδηγίες του περιοδικού και πάνε για ύπνο. Την άλλη ημέρα, γεμάτα δέος και με ανοιχτό το στόμα, διαπιστώνουν ότι το χιόνι έχει κάνει την εμφάνισή του και μάλιστα σε τεράστιες ποσότητες! Τι έγινε, βρει παιδιά? Λέτε τελικά να είχε αποτέλεσμα ο μαγικός χορός των Ινδιάνων? Πριν προλάβουν, όμως, τα παιδιά να χαρούν, τα προβλήματα δεν αργούν να έρθουν, καθώς το χιόνι είναι πολύ και το Παπιοχώρι αποκόπτεται από τον πολιτισμό. Κάτι πρέπει να γίνει, λοιπόν, και γρήγορα, αλλιώς η καλύτερη εποχή του χρόνου κινδυνεύει να χαθεί για φέτος. Μιλάμε για ένα σενάριο που μιλάει για τα Χριστούγεννα, έχει για πρωταγωνιστές παιδιά, κρύβει εκπλήξεις και...χιόνι! Ε, τι άλλο να ζητήσει κανείς? Η υπόθεση βγάζει κέφι και μας παρουσιάζει τους περίεργους τρόπους που μπορεί να σκεφτεί η φαντασία ενός παιδιού, προκειμένου να πετύχει τον στόχο του. Η πλοκή είναι κλιμακούμενη και προκαλεί την περιέργεια στα παιδιά, ενώ ταυτόχρονα και το γέλιο στον αναγνώστη. Οι σκηνές με το χουχούλιασμα στο τζάκι και τα παιχνίδια στο χιόνι, μου ξύπνησαν ευχάριστες αναμνήσεις από την δική μου παιδική ηλικία στο χωριό. Το φινάλε είναι ευχάριστο, στηρίζεται σε, από μηχανής, Θεό (έναν πολύ γνωστό μας) και κλείνει την ιστορία με ένα τεράστιο Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Όσον αφορά το σχέδιο, θα το ήθελα καλύτερο. Αυτή την εμμονή να κάνουν κεφάλα τον Τζούνιορ και ατσούμπαλους τους υπόλοιπους της παρέας (σε όλες τις ιστορίες του Παπιοχωρίου), δεν μπόρεσα ποτέ να τις καταλάβω και πόσο μάλλον ν’ αποδεχτώ.