BERLIN

[germanicus]

 

 

Berlin. Πρώτος θάνατος. Στη ράχη έχει τον αριθμό 1. Σημάδι ότι φιλοδοξεί να είναι σειρά. Και εγώ ρωτάω "που είναι ο δεύτερος τόμος και γιατί δεν έχει βγει ακόμα". 

 

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2020 έσκασε στον Πειραιά στο κατάστημα της Jemma. Άκουσα noir, μου άρεσε το εξώφυλλο, έσκασα κι εγώ εκεί για να προλάβω το lockdown. Ο Σταυριανός μου είπε ότι εάν το πάρω ως "Jemma Store Exclusive", θα υπάρχει και μια μικρή αφισσούλα. Δεν φημίζομαι για τη φειδώ μου. Του τα έδωσα. Μου τα έδωσε. Αλισβερίσι και νταραβέρι.

 

 

Παραφυσικό, urban, neo-noir λέει από πίσω. Aλήθεια.

Στο σενάριο ο Κυριάκος Αθανασιάδης. Φαν του Λαβκραφτ. Προφανώς. Φαν και των νουάρ. Κάνει αυτό που λέει το οπισθόφυλλο. Περίπου. Στη πραγματικότητα απλά στήνει τον καμβά για τον 50 χρονο βετεράνο Νίκο Κούρτη. Ο οποίος κάνει πράγματα που δεν έχω ξαναδεί Έλληνα να κάνει. Σπανίως τα βλέπω και σε ξένο κόμικ. 

 

Δεν μπορώ να σπάσω το κόμικ για σκανάρισμα. Περιορίζομαι λοιπόν σε μια εικόνα που ανέβασε ο Κούρτης στο φβ του.

 

και σε ένα promo video που έφτιαξε η Jemma.

 

 

Το σχέδιο πραγματικά με σόκαρε. Σχεδόν οι μισές σελίδες είναι επιπέδου splash page με τρελή λεπτομέρεια και συγκλονιστική ατμόσφαιρα. It has to be seen, to be believed. Και κόσμο δημιουργεί, και παπάδες κάνει, και μητροπολίτες, και πατριάρχες. Του πήρε 2-2,5 χρόνια για να το φτιάξει. Το πιστεύω.

 

Κομιξάρα που άνετα την εκδίδει ο οιοσδήποτε στο εξωτερικό. Ο οιοσδήποτε.

 

φβ του Κούρτη

 

 

[ΚΟΜΙΞ]

15 λεπτά πριν, germanicus είπε:

Κομιξάρα που άνετα την εκδίδει ο οιοσδήποτε στο εξωτερικό. Ο οιοσδήποτε.

Θα συμφωνήσω απόλυτα Ήδη με έχει κερδίσει από το βίντεο!! Πολύ όμορφο σχέδιο και υπέροχη η αφισούλα. Θα το έχω στα υπόψιν

[hudson]

Ασπρόμαυρο κόμικ γεμάτο "χρώματα".

Σπάνια βλέπουμε τέτοια δουλειά.

ΑΠΊΣΤΕΥΤΟ.

Σίγουρη αγορά μόνο και μόνο για το σχέδιο.

 

[Indian]

Δεν λέω, το έγχρωμο σχέδιο χρειάζεται τεχνική για να "παραχθεί". Το ασπρόμαυρο σχέδιο, όμως, θέλει και ταλέντο. Ειδικά όταν παίζει τόσο πολύ με τις σκιάσεις.

 

Σαν λάτρης του ασπρόμαυρου, λοιπόν, με σαγήνευσε το συγκεκριμένο κόμικ, από τα λίγα που είδα εδώ. Κι επειδή, ούτε και το νουάρ σενάριο με αφήνει αδιάφορο (το αντίθετο μάλιστα), με την πρώτη ευκαιρία θα το αποκτήσω.

 

 

[Laz33]

Το σχέδιο αντικειμενικά τα σπάει.
Για το σενάριο όμως δεν μας έδωσες και πολλές πληροφορίες.
Αξίζει;

Όχι τίποτα άλλο, αλλά με τα ελληνικά κόμικς είμαι επιφυλακτικός.

Κάποτε πρέπει να ξεπεράσω τις προκαταλείψεις μου

[germanicus]

Έσκασαν στο διπλανό τραπέζι στο μπαρ η Cara Delevigne, η Eva Green, η Kristen Stewart και η Margot Robbie και η απορία σου είναι εάν παίζει trip hop ή psychedelic trance?  Δεν παίζει κλαρίνα, μπορείς να τις κάνεις χάζι χωρίς να σου αποσπάται η προσοχή  Και είναι τέτοια που θα τις δεις να λικνίζονται κι όλας  

 

 

[Laz33]

Αν κατάλαβα καλά το σχόλιό σου είναι ένα κόμικ στο οποίο ευχαριστιέται κυρίως το μάτι.

Πάντως απ΄την περίληψη στο οπισθόφυλλο μου φαίνεται ότι η υπόθεση Ντυλαν-Ντογκίζει

[germanicus]

Παραφυσικό, urban, neo-noir, Λαβκραφτ. 4 λέξεις που χρησιμοποίησα  Να το αναπτύξω σε 4 παραγράφους για να λέμε ότι κάτι κάναμε και ότι πιάσαμε τις 500 λέξεις που ήθελε ο αρχισυντάκτης για να γεμίσει η ύλη?  

 

Οι μισές σελίδες του κόμικ είναι για να μπούνε στο "οφθαλμόλουτρο". Τόσο εντυπωσιακά καλές  Άμα πέσει το ρεύμα ενώ το διαβάζεις, θα κάψεις όλα τα Ντύλαν Ντογκ για να βλέπεις  

 

 

 

 

[Mandrake]

Το είχα περάσει στο "Goodreads" πριν κυκλοφορήσει, γι' αυτό δε γνώριζα letterer & editor. Ελπίζω ο @thor77 να πράξει τα δέοντα για άλλη μια φορά.   Σ' ευχαριστώ για την παρουσίαση Νικόλα και, αν και λίγο καθυστερημένα, να χαίρεσαι το όνομά σου και ότι επιθυμείς!!

[Laz33]

Aπό τις θετικές σας κριτικές και τις υπέροχες εικόνες που ανέβασε ο τζερμάνικους, ενέδωσα και το πήρα.
Ιστορική στιγμή, το πρώτο ελληνικό κόμικ που αγοράζω (εξαιρώ τον Αρκά, που πιο πολύ τα θεωρώ γελοιογραφίες αυτά που κάνει και όχι κόμικς)

 

Λοιπόν.
Για το σχέδιο τι να πω. Αυτό που φαίνεται, αυτό είναι.
Σούπερ

Ρεαλιστικό, λεπτομερές, ατμοσφαιρικό.
Η πόλη, τ΄αυτοκίνητα, οι άνθρωποι, τα τέρατα, όλα τέλεια.
Κανένα ψεγάδι

Σεναριακά σίγουρα δεν το λες αψεγάδιαστο.
Βασικά μου φάνηκε αρκετά μικρή η ιστορία και πολύ απλή/απλοϊκή.
Σίγουρα είχε το ενδιαφέρον της και γενικά πιστεύω ο κόσμος της Μπερλίν έχει πολλά να μας προσφέρει.
Αλλά εδώ είδαμε ελάχιστα.
Θα ήθελα να γινόταν μια παρουσίαση των πρωταγωνιστών, να μαθαίναμε κάποια βασικά για τον Κάρτερ και την Ντανς.

Επίσης μου φάνηκε ημιτελής.
Αυτός ο δαίμονας στο τέλος τι φάση; Από που προήλθε; Τι ήθελε να κάνει; Για ποιο λόγο τον επικαλέστηκε η Σουάν;

Αναπάντητα ερωτήματα.
Θέλω να πιστεύω η συνέχεια (γιατί μάλλον πρόκειται για σειρά και όχι για one-shot) θα δώσει περισσότερες εξηγήσεις.

 

Σχέδιο: 10/10

Σενάριο: Eπιεικώς 7/10
Σύνολο: 7.5/10 (στο σενάριο δίνω πάντα μεγαλύτερη σημασία)

Γενικά το πρόσημο είναι θετικό.
Θεωρώ η σειρά έχει προοπτική και περιμένω τη συνέχεια.
Εύχομαι να δούμε κάτι πιο σύνθετο απ΄αυτό, κάτι πιο βαθύ.
Η έκδοση της Jemma τούμπανο. Μεγάλο μέγεθος, ωραίο χοντρό χαρτί, στιβαρό δέσιμο.
Τσεκάρετέ το

 

[Θοδωρής Καραπάνος]

Βρε παιδιά, εσείς πού το βρήκατε; Γιατί με κάνατε να θέλω να το αγοράσω( έχω ψάξει σε πέντε περίπτερα και δεν έχω δει κάτι).

[Laz33]

Σε βιβλιοπωλεία και κομικσάδικα το βρίσκεις

[Θοδωρής Καραπάνος]

Α, ωραία, ώρα να χρησιμοποιήσω τα <<μεγάλα μέσα >> ( το ίντερνετ), για να δω πού μπορώ να βρω το τεύχος.

 

Υ.Γ. Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά μου φαίνεται ότι για ένα τεύχος με τόσο ατμοσφαιρικό σχέδιο, το εξώφυλλο είναι λίγο αδιάφορο.

[Jack62]

ΑΠΙΘΑΝΟ ΣΧΕΔΙΟ

Αν και το κρατάω στα χέρια μου δεν πιστεύω στα μάτια μου

Είναι τελικά πέντε-έξι ΝΕΟΙ Έλληνες δημιουργοί που ανέβασαν τον πήχη πολύ ψηλά

Ζούμε άραγε στην μεγάλη άνοιξη του Ελληνικού Κόμικ ;

Περιμένω ανυπόμονα τη συνέχεια 

[budd]

 Διαβάστηκε και από εμένα το κόμικ, συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Το σχέδιο είναι καταπληκτικό καθόμουν και χάζευα τις σελίδες, κάθε σελίδα έχει απίστευτες λεπτομέρειες έχει γίνει πραγματικά φοβερή δουλειά.

Το σχέδιο δίνει φοβερή noir ατμόσφαιρα σκοτεινή και μυστηριώδης όπως μου αρέσει ενώ το ασπρόμαυρο νομίζω ταιριάζει απόλυτα. Η πόλη της Berlin μου θύμισε Γκόθαμ.

Το σενάριο νομίζω υστερεί λίγο σε σχέση με το σχέδιο χωρίς να είναι απαραίτητα κακό άλλο το βρήκα απλοϊκό, ενώ οι χαρακτήρες δεν είχαν βάθος με αποτέλεσμα να μην νοιάζομαι για κανέναν ιδιαίτερα.

Όταν τελείωσα το διάβασμα ένοιωθα ότι κάτι έλειπε ότι μπορούσαμε να δούμε και άλλα πράγματα. Όπως και να έχει πέρασα καλά διαβάζοντας το και περιμένω και τα επόμενα να δω που θα καταλήξει η ιστορία.

[germanicus]

On 2/25/2021 at 12:37 AM, Jack62 said:

Είναι τελικά πέντε-έξι ΝΕΟΙ Έλληνες δημιουργοί που ανέβασαν τον πήχη πολύ ψηλά

 

κι εμένα θα μου άρεσε να ήταν ένας νέος, που θα είχε μέλλον μπροστά του, αλλά όπως λέει στην παρουσίαση "50 χρονο βετεράνο Νίκο Κούρτη"  

 

θα βρεις δουλειές του στη Βαβέλ

 

 

 

 

edit και δεν καταλαβαίνω γιατί περιμένετε τα υπόλοιπα/τη συνέχεια  IMHO αυτοτελές είναι  Έχουν στήσει έναν κόσμο και αφηγούνται μια περιπέτεια σε αυτόν. Θα μπορούσαν να φτιάξουν κι άλλες περιπέτειες? Ναι. Αλλά δε νομίζω πως θα πρέπει κάποιος να περιμένει να δει το παρελθόν ή το μέλλον των διαφόρων χαρακτήρων (α'ρολίστες ή όχι) ή της πόλης ή αυτού του κόσμου. Είναι ο κόσμος που είναι. 

Εάν είναι θέμα διατύπωσης και απλώς εκφράζεται ένα "θέλω να δω κι άλλες ιστορίες", πάσο  και μαζί σας κι όλας! αλλά ο σχεδιασμός του ήταν τρομερά χρονοβόρος... 

[Laz33]

6 ώρες πριν, germanicus είπε:

edit και δεν καταλαβαίνω γιατί περιμένετε τα υπόλοιπα/τη συνέχεια  IMHO αυτοτελές είναι  Έχουν στήσει έναν κόσμο και αφηγούνται μια περιπέτεια σε αυτόν. Θα μπορούσαν να φτιάξουν κι άλλες περιπέτειες? Ναι. Αλλά δε νομίζω πως θα πρέπει κάποιος να περιμένει να δει το παρελθόν ή το μέλλον των διαφόρων χαρακτήρων (α'ρολίστες ή όχι) ή της πόλης ή αυτού του κόσμου. Είναι ο κόσμος που είναι. 

Εάν είναι θέμα διατύπωσης και απλώς εκφράζεται ένα "θέλω να δω κι άλλες ιστορίες", πάσο  και μαζί σας κι όλας! αλλά ο σχεδιασμός του ήταν τρομερά χρονοβόρος... 

Δεν το λες και αυτοτελές.
Όπως έγραψα και στην κριτική μου πάνω, αφήνονται πολλά αναπάντητα ερωτήματα, όπως το τι ήταν αυτός ο δαίμονας στο τέλος. Δεν μάθαμε ούτε από που ήρθε, ούτε τι ήρθε να κάνει.
Το 7άρι στο σενάριο το έβαλα γι΄αυτό το λόγο. Μου άφησε απορίες και την αίσθηση του ανολοκλήρωτου. Αλλά θεώρησα ότι μιλάμε για σειρά και όχι για αυτοτελείς ιστορίες.
Αν δηλαδή στο επόμενο τεύχος δούμε μια εντελώς νέα ιστορία και δεν δοθούν εξηγήσεις για την πρώτη, θα επιστρέψω στην κριτική μου και το 7άρι στο σενάριο θα το κάνω 6άρι..

[Jack62]

germanicus έχεις δίκιο δεν θα τον έλεγε κανείς ΝΕΟ (Μόνο εγώ που είμαι λίγο μεγαλύτερός του)

Για ένα περίεργο λόγο νόμιζα ότι είναι διαφορετικός ο ΝΙΚΟΛΑΣ Κούρτης απο τον ΝΙΚΟ Κούρτη

Το σχέδιό του στο Berlin είναι πολύ πιο ώριμο από τις προηγούμενες δουλειές του

Απολογούμαι

[germanicus]

15 hours ago, Laz33 said:

Δεν το λες και αυτοτελές.
Όπως έγραψα και στην κριτική μου πάνω, αφήνονται πολλά αναπάντητα ερωτήματα, όπως το τι ήταν αυτός ο δαίμονας στο τέλος. Δεν μάθαμε ούτε από που ήρθε, ούτε τι ήρθε να κάνει.

 

Ίδιο πράγμα έκαναν και στην σχέση του χαρακτήρα με την femme fatale. Μπήκε διότι είναι trope των noir  ε, ο δαίμονας ήρθε διότι είναι trope του είδους. Είναι ένα σύμπαν που έχει δαίμονες  έτσι απλά. Είτε είναι εξωγήινοι, είτε είναι μέρος της μυθολογίας Κθούλου, είτε είναι από απόκρυφα Ευαγγέλια, είτε είτε είτε  Από το σύνολο του κόμικ, δεν μου δόθηκε η εντύπωση ότι θέλουν να πάνε κάπου. Την καβλάντα τους θέλαν να κάνουν. Να πούνε μια ιστορία που μπλέκει noir με παραφυσικό με δαίμονες και να σχεδιάσουν μια σκοτεινή, υγρή μεγαλούπολη  

Βάλε από τώρα το 6 στο σενάριο αφού έχεις τέτοια τοποθέτηση  Κατ'εμέ, τζάμπα θα περιμένεις κάτι άλλο. Και ακόμα χειρότερα, κατ'εμέ, εάν έρθει αυτό το κάτι, θα φας και θα φάω ξενέρα από το πως θα έρθει και τι θα είναι  

 

 

ΥΓ Υπάρχει μια σχολή σκέψης που λέει ότι καλύτερα να μην εξηγείς κάτι και να το αφήνεις στη φαντασία του αναγνώστη. Αρχαιότερο παράδειγμα πιθανότατα είναι η Ωραία Ελένη όπου ο Όμηρος λέει απλά πως ήταν όμορφη. Ξανθιά? Μελαχροινή? Στέκα σαν την Twiggy? Χυμώδης σαν την Catherine Zeta-Jones? Ηλιοκαμμένο μοντέλο από την Ibiza? Κάτασπρη δεσποσύνη του Μεσαίωνα? Ο,τι θέλει ο καθένας  Αυτό έχει μετεξελιχθεί στα κινηματογραφικά McGuffin. Τι είχε η βαλίτσα στο Pulp Fiction. Άμα ποτέ πει κάτι ο Tarantino, το 90% θα ξενερώσουμε γιατί θέλαμε κάτι άλλο  

[nikolas12]

Είχα αρκετό καιρό να πιάσω ένα graphic novel στα χέρια μου (φαίνεται και από το πόσο έχω αραιώσει τις κριτικές) συνεπώς θεώρησα το Berlin μια καλή επιλογή και πράγματι τέτοια αποδείχθηκε. 

 

 

Πλοκή-Σενάριο

 

Αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα είναι το πόσο γρήγορα σε εισάγει στον κόσμο της Berlin, μιας πόλης που δεν ξημερώνει ποτέ, μιας πόλης με καταγώγια, σκοτεινά μπαρ, ναρκωτικά, μαφία, διαφθορά και κυρίως μεταφυσικά όντα να βρίσκονται παντού. Μια πόλη που θυμίζει κάτι ενδιάμεσο σε Gotham και Νταρκ Σίτυ με μεταφυσικά όντα να ζουν εκεί. Μου αρέσει το ότι ούτε κάνουν ένα τρελό exposition να μας πουν τι παίζει με την Berlin, αλλά ούτε φτάνουμε στα μισά για να καταλάβουμε. Το κόμικ σε βάζει στον κόσμο της πόλης με πολύ φυσιολογικό και όμορφο τρόπο. 

 

 

Η πλοκή και η υπόθεση του Berlin είναι σχετικά απλή, αφού ο πρωταγωνιστής μας Ράντολφ Κάρτερ εκτελεί ένα συμβόλαιο προκειμένου να εισπράξει ένα μεγάλο ποσό, θα βρει όμως μπροστά του πολλές παγίδες. Το πιο καλό του στοιχείο είναι ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζει τις επιρροές του. Δηλαδή και Lovecraft και noir και παραφυσικά όντα και μαφία, θα μπορούσε εύκολα να γίνει αχταρμάς, αλλά χειρίζονται πολύ προσεκτικά και το μοιράζουν σωστά στις διάφορες φάσεις στις οποίες βρίσκεται το κόμικ όπως το πότε ο Κάρτερ περπατάει αμέριμνος, πότε μάχεται και πότε βρίσκεται σε προσωπικές στιγμές.

 

Σχέδιο

 

 

Το σχέδιο όπως προαναφέρθηκε από όλους είναι το δυνατό σημείο. Πραγματικά σχεδιάρα απίστευτου επιπέδου θα πω. Τα κτήρια είναι πανέμορφα, λεπτομερή, στα μεγάλα πάνελ φαίνονται επιβλητικά είτε μιλάμε για την πόλη, είτε μιλάμε για γειτονιές της. Από την άλλη τα πρόσωπα είναι καλοσχεδιασμένα, με λεπτομέρεια και κυρίως κάθε μα κάθε επιρροή του σεναρίου διαγράφεται πολύ γλάφυρα και σε κάθε πτυχή του σχεδίου. Είναι πολυεπίπεδο είτε αφορά ανθρώπινους, είτε αφορά μεταφυσικούς χαρακτήρες. Καμία σελίδα δεν υστερεί, κανένα πάνελ δεν είναι κατώτερο από τα υπόλοιπα. Φανταστικό σχέδιο, όμορφες τεχνοτροπίες, υπέροχα μελάνια, μιλάμε για κόμικ που μπορείς να το ανοίξεις και να το χαζεύεις με τις ώρες.

 

Τελικός απολογισμός

 

 

Δεν ξέρω αν θα ήμουν εξίσου ενθουσιασμένος χωρίς το σχέδιο του Νικόλα Κούρτη, αλλά ό,τι και να λέμε το Berlin είναι από τα πιο ενδιαφέροντα κόμικ που διάβασα και βγήκαν την περσινή χρονιά. Όπως είδα την ιστορία και το τέλος, θα συμφωνήσω με τον @germanicus ότι πρόκειται περί αυτοτελούς τίτλου, αλλά θα ήθελα οπωσδήποτε να δω μια συνέχειά του.

[albertus magnus]

Χθες διαβασα και αυτο (το ειχα αγορασει καμποσο καιρο).  Τρομερο, εξαιρετικο, πολυ ομορφο σχεδιο. Και πολυ πολυ πολυ ατμοσφαιρικο σε κλιμα νουαρ.  Το σεναριο βεβαια οχι κατι το ιδιαιτερο.  Αλλα συνολικα μια αξιοπρεπης δουλεια που θα ηθελα να δω την συνεχεια της με ενα καλυτερο σεναριο που να εξηγει και μερικα πραγματα παραπανω.

[hudson]

Διαβάστηκε και μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις.

Το σχέδιο εξαιρετικό κάθε σελίδα και ένας πίνακας, πολλά καρέ σκέτη φωτογραφία.

Το ασπρόμαυρο (αν και γενικά δεν είμαι φαν) του ταιριάζει "γάντι", πιστεύω αν ήταν έγχρωμο θα έχανε πολύ.

Περισσότερη σημασία έδωσα στο σκίτσο, είναι από τις λίγες φορές που πρώτα έβλεπα την εικόνα και μετά διάβαζα τα μπαλονάκια.

Το σενάριο απλοϊκό, χωρίς παραπανίσιες "σάλτσες" (έτσι και αλλιώς νομίζω δεν χρειάζονταν).

Ένα εξαιρετικό κόμικ από δύο Έλληνες δημιουργούς.

 

[ProfPhillipMortimer]

Ένα ελληνικό κόμικ ποιότητας BD.

 

Λόγω της ποιότητάς του θα κριθεί όχι σαν ελληνικό κόμικ αλλά σαν κόμικ σκέτο.

 

Εξαιρετικό σχέδιο 8/10 , Αφίσα κάθε σελίδα, θα ήθελα λίγο καλύτερο storytelling για αυτό το 8.

 

Απλοϊκό σενάριο. Ίσα ίσα μας καθοδηγεί σαν βίντεο κλιπ στο οφθαλμόλουτρο. θα ήθελα λίγο βάθος, λίγο πλοκη λίγο story παραπάνω ... 4/10

 

Σύνολο 5,5 / 10 για μένα μια που είμαι κυρίως αναγνώστης ιστοριών και όχι θαυμαστής εικόνων.

 

Πολύ καλή προσπάθεια μακάρι να έχει συνέχεια η σειρά.

 

Πιστεύω πάντως πως λόγω της λίγης ιστορίας και του εντυπωσιακού σχεδίου θα έπρεπε να ήταν έγχρωμο σαν BD, εδώ μάλλον έχουμε να κάνουμε με λάθος της εκδοτικής.

[Indian]

Μετά την ανάγνωση της ιστορίας, τα συναισθήματα που μου έμειναν είναι αυτά της χαράς και της ικανοποίησης.  

 

Είμαι πολύ χαρούμενος που ένα τέτοιο πόνημα φέρει τις υπογραφές Ελλήνων δημιουργών και την εγγύηση μίας αξιόπιστης εκδοτικής εταιρείας και δεν προέρχεται από τα “βαριά χαρτιά” τής ξένης βιομηχανίας των κόμικς. Από μόνο του αυτό το γεγονός μάς γεμίζει με αισιοδοξία για το μέλλον της χώρας μας στον χώρο της Ένατης Τέχνης. 

 

Όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο, μιλάμε για ένα παραφυσικό, urban, neo-noir κόμικ και αυτοί οι χαρακτηρισμοί επιβεβαιώνονται στο ακέραιο. Η αλήθεια είναι ότι με τρόμαξε η εισαγωγή τόσων διαφορετικών μοτίβων σε μία ιστορία, αλλά η σωστή διαχείριση και η αποφυγή υπερβολικών εναλλαγών, δεν επιβεβαίωσαν αυτή μου την ανησυχία. 

 

Ο Κυριάκος Αθανασιάδης στήνει μία πόλη με δική της προσωπικότητα και η οποία σαν άλλη Sin City, δίνει την δική της αίγλη στα τεκταινόμενα. Μία πόλη, η οποία άνετα συγκαταλέγεται ανάμεσα στο cast των πρωταγωνιστών. Η υπόθεση είναι σκοτεινή και δανείζεται στοιχεία horror (όπως είναι τα βαμπίρ και τα ζόμπι), είναι εμφανώς επηρεασμένη από το έργο του Lovecraft και παράλληλα διατηρεί το στυλ ενός κλασικού διηγήματος νουάρ, με την αφιλόξενη πόλη, την βροχερή νύχτα, την καμπαρντίνα, τις μοιραίες κι επικίνδυνες γυναίκες και την αφήγηση του πρωταγωνιστή. Ο Ράντολφ Κάρτερ, μπορεί να έχει τα στοιχεία του Josh Brolin στο "Gangster Squad" (κατά τα λεγόμενα του συγγραφέα), εμένα πάντως μου έφερε στον νου κάτι ανάμεσα σε Dick Tracy και Constantine. Και μιας και μιλήσαμε για εκείνον, δεν έχει τα χαρακτηριστικά ενός αψεγάδιαστου κι ατσαλάκωτου τύπου. Είναι ένας χαρακτήρας με αδυναμίες, κακή τύχη κι ελαττώματα, γίνοντας με αυτόν τον τρόπο περισσότερο ανθρώπινος και ρεαλιστικός. Δυναμική παρουσία έχει και το γυναικείο φύλο, χαρίζοντας στην υπόθεση μία άγρια ομορφιά. Η σκηνοθεσία είναι άρτια, με μοναδική ίσως εξαίρεση το σημείο του κυνηγητού, στο οποίο η παρέλαση διαφόρων περίεργων φύλων, έμοιαζε με αλλαγή πίστας σε βιντεοπαιχνίδι. Μπαίνουμε κατευθείαν στο νόημα και στο ζητούμενο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει βιασύνη. Η ανατροπή στο φινάλε είναι εύστοχη, ομολογώ πως δεν την περίμενα, ενώ δίνει στην ιστορία ένα κλείσιμο κάπως γλυκόπικρο, όπως είναι άλλωστε και η ίδια η ζωή. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Berlin δεν μένει μόνο στον τίτλο, αλλά η ουσιαστική προσφορά της μνημονεύεται αρκετά στις σελίδες της ιστορίας. 

 

Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα σενάριο που με ικανοποίησε και είχε το ενδιαφέρον ενός λογοτεχνικού έργου. Δεν λέω ότι δεν έχει ψεγάδια, αλλά πιστεύω ότι έχει θέσει τις βάσεις για κάτι καλό. Ενδείκνυται στους λάτρεις των νουάρ που θέλουν να διαβάσουν κάτι διαφορετικό, στους εραστές του horror που θέλουν να διαβάσουν κάτι "γήινο" και στους οπαδούς του παραφυσικού που θέλουν να δοκιμάσουν έναν αστικό μύθο. Όποια κι αν είναι η κατηγορία σας, η Berlin θα σας κρατήσει κοντά της με την πρωτοτυπία της. Κι αν αναλογιστούμε ότι το συγκεκριμένο άλμπουμ φέρει τον αριθμό #01, κάνει την προσμονή για ένα δεύτερο μέρος, να μας γεμίζει χαρά. 

 

Κι αν έμεινα μία φορά ικανοποιημένος από το σενάριο, τι θα μπορούσα να πω για τον εικαστικό τομέα? Έχουμε ένα σχέδιο, φιλοτεχνημένο από τον Νικόλα Κούρτη, που αφήνει τον αναγνώστη με ανοιχτό το στόμα και γουρλωμένα μάτια. Ούτε κι εγώ θυμάμαι πότε είχα απολαύσει τόσο τα καρέ ενός Έλληνα δημιουργού. Υπάρχει επιμονή στην λεπτομέρεια, πίστη στο mood που θέλει να περάσει το σενάριο, αψεγάδιαστο μελάνωμα, με την Berlin να είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Ένας βασικός λόγος που θα πρέπει να κοσμεί την βιβλιοθήκη σας (αν και προσωπικά δίνω σημασία και στο σενάριο) κι ένας ακόμα λόγος να λατρεύω το ασπρόμαυρο χρώμα.  

 

Η έκδοση είναι στιβαρή και στα υψηλά επίπεδα που μας έχει συνηθίσει η Jemma. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι παχύ, ενώ κι από την κόλληση δεν έχω παράπονο. Το μεγάλο μέγεθος, αυτό του BD, είναι το καταλληλότερο και κάνει αυτό το απίστευτο σχέδιο να αναδεικνύει αβίαστα την ομορφιά του. Στο έξτρα υλικό έχουμε ένα εισαγωγικό prequel της ιστορίας, που είχε δημοσιευτεί στο βραχύβιο περιοδικό "Μπλε Κομήτης" κι έχει λίγα λόγια κι έναν άκρως αισθησιακό χαρακτήρα. Το άλμπουμ θα κλείσει με μία σειρά από σχέδια του cast, πλαισιωμένα από σχόλια του δημιουργού. 

 

 

 

[Argail]

Το είχα πάρει πριν λίγο καιρό και αξιώθηκα να το διαβάσω,

Το σχέδιο είναι εξαιρετικό τα έχουν πει και οι προηγούμενοι 

Το σενάριο με άφησε αρκετά αδιάφορο

Κατά την άποψη μου αξίζει φουλ να το έχεις στην συλλογή σου για το σχέδιο αλλά και για να υποστηρίξεις τέτοιες εγχώριες προσπάθειες 

 

[Γάντζος]

 

[Επιθεωρητής Le Pit]

Το είχα βάλει στο μάτι πριν από πολύ καιρό ,άλλα πρόσφατα κατάφερα να το αποκτήσω! Κυρίως της σύνθετης τεχνικής του που περιλαμβάνει ένα συνδυασμό,ψηφιακών προγραμμάτων και εργαλείων, σχεδίου και γραφιστικής. Γενικότερα οι εικόνες είναι πολύ εντυπωσιακές, το σενάριο είναι καλογραμμένο χωρίς να διακρίνω κάποια εκπληκτική πρωτοτυπία, περισσότερο θα ξετρελάνει ίσως τους φανς του είδους. Παρότι είμαι λίγο παλιομοδίτης και λάτρης των παραδοσιακών τεχνικών απόλαυσα την εικονογράφηση ,νομίζω ότι αυτή η δουλειά είναι κάτι διαφορετικό από ότι έχει βγει μέχρι τώρα στην χώρα μας.