ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 338 [Φάντομ Ντακ (PKNE) - Η Μαύρη ακτίνα 1]

[pnikitaskomics]

6 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα:

 

ΦΑΝΤΟΜ ΝΤΑΚ Η ΜΑΥΡΗ ΑΚΤΙΝΑ
ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ ΤΟ ΧΙΟΝΟΠΟΥΛΜΑΝ
ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΑΟΥΕΡΜΑΝ
ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΣΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ
ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ Η ΑΡΧΕΓΟΝΗ ΥΛΗ
ΓΙΑΓΙΑ ΝΤΑΚ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΧΡΥΣΟΧΕΡΑ

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 4/12 (Νο. 338)

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 4, 2020 από pnikitaskomics

[Kriton]

Η ΜΑΥΡΗ ΑΚΤΙΝΑ

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΑΟΥΕΡΜΑΝ

ΣΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ
Η ΑΡΧΕΓΟΝΗ ΥΛΗ
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΧΡΥΣΟΧΕΡΑ

 

Τη δεύτερη ιστορία δεν μπόρεσα να την αναγνωρίσω.

[doom]

ΤΟ ΧΙΟΝΟΠΟΥΛΜΑΝ

 

Να σημειωθεί πως απ'την ιστορία του Φάντομ θα μπουν τα 2 πρώτα μέρη(το πρώτο μόνο 5 σελίδων), άρα η ιστορία θα ολοκληρωθεί σε 4 τεύχη.

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 2, 2020 από doom

[Kriton]

Ποιος θα περίμενε ότι το πούλμαν στα Ιταλικά λέγεται... pullman!!!

[Συλλεκτης]

Είναι εφικτό να προστεθεί ο αριθμός τεύχους στον τίτλο του νήματος; 

[pnikitaskomics]

10 λεπτά πριν, Συλλεκτης είπε:

Είναι εφικτό να προστεθεί ο αριθμός τεύχους στον τίτλο του νήματος; 

Το διόρθωσα 

 

[nikolas12]

Όσο βάζει η Καθημερινή Φάντομ Ντακ στο Μίκυ Μάους τόσο θα φτιάχνει ο συνονόματος του @PhantomDuck βίντεο με story alert, οπότε έχουμε νέο βίντεο για την ιστορία που βγήκε στα περίπτερα σήμερα:

 

 

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ'αριθμόν #338 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (τύπου ΟΥΓΚ!)



Εδώ Λιμνούπολη! (by Silvia Ziche)
Ιστορίες.

"Η μαύρη ακτίνα." (1ο και 2ο μέρος.)

Η βραδινή αστυνομική περίπολος ακούει ένα ουρλιαχτό...

Spoiler

Η μητέρα του Άνγκους τον καλεί στο κινητό του. Ο γιος της αρνείται να γυρίσει στην Νέα Ζηλανδία διότι οι επαγγελματικές του προοπτικές είναι καλύτερες στην Λιμνούπολη. Όλα αυτά εξελίσσονται στην περιοχή που υπήρχε κάποτε το Μέγαρο Δάρβιν. Τώρα υπάρχει το έρεβος. Που το διακρίνει μία κάποια κινητικότητα όπως θα δούμε.

Σύνδεση με τα προήγουμενα για να μπούμε λίγο στο κλίμα. Ο Φάντομ καταστρέφει το Μέγαρο και εξαφανίζεται ενώ ο Νούμερο Ένα ασχολείται με του Εβρονιάνους. Μπήκαμε στο κλίμα; Άψογα. Ας επιστρέψουμε σε πιο χαλαρούς ρυθμούς και στο σπίτι του Ντόναλντ. Εκείνος ξυπνάει από έναν εφιάλτη, τα ανίψια του κοιμούνται του καλού καιρού και η στολή του Φάντομ φορτίζεται στο σαλόνι. Η μέρα ξημέρωσε και τρία παπάκια φεύγουν για το σχολείο. Ο Ντόναλντ βγαίνει μία βόλτα. Οι σκέψεις τον πάνε μέχρι εκεί που κάποτε ήταν το Μέγαρο Δάρβιν. Η ύπαρξη εξωγήινων είναι πλέον γνωστή και η Λιμνούπολη έχει γίνει πόλος έλξης. Ο Κάμερα-9 και η Λύλα εμφανίζονται φουριόζοι για τις ανακοινώσεις του Δημάρχου.

Με πρωτοβουλία του Δημου θα ξαναχτιστεί το Μέγαρο αφού η επικοινωνία με τον ίδιο τον Έβερετ είναι ανέφικτη. Οι δύο συνήθεις ύποπτοι ,Τζον και Σκρούτζ, λογό-μαχούν για το ποιος θα αναλάβει το έργο. Το παπί μας με την τετραπλή ταυτότητα κάνει πως δεν τον ξέρει. Παράλληλα ο Άνγκους δίνει το δικό του ρεσιτάλ προβολής διαφημίζοντας το επερχόμενο βιβλίο του για την εξωγήινη εισβολή από την δική του οπτική γωνία. Με δική του πρωτοβουλία εξερευνούνται τα τρίσβαθα του Μεγάρου με ένα drone. Μετά από λίγο η επαφή χάνεται. Κάτι υπάρχει εκεί κάτω. Που επιθυμεί να βγει στο φως... Όπως και δύο υπάρξεις που το παρακολουθούνε.

Στο σπίτι των Ντακ το το δείπνο ,πίτσες με πίστωση, σερβιρίστηκε. Μια τηλεφωνική κλήση όμως αναγκάζει τον Μασκοφόρο ήρωα να την διαθέσει στα ανίψια του την δική του. Βγαίνει, μεταμορφώνεται και πετάει για το Μέγαρο Δάρβιν. Η μάλλον για το έρεβος που απέμεινε από αυτό. Εκεί αρχίζει η κάθοδος. Ο Φάντομ πιάνει πάτο και ανακαλύπτει μία άγνωστη ύλη σε έναν αγωγό. Μετά από έρευνα τον υποδέχονται όμβρια ύδατα και ένα Εβρονιανός. Στο στήθος του έχει το σύμβολο που έβελπε ο Ντόναλντ στα όνειρά του. Η αναζήτηση των αστεριών τους φέρνει αντιμέτωπους στην επιφάνεια. Ο Φάντομ τον αφήνει για λίγο να τα κάνει γης μαδιάμ ώστε να επαναφορτιστεί πλήρως και να τον βγάλει εύκολα εκτός μάχης.

Ο τελευταίος του είδους του όμως στην Γη δε σκοπεύει να επιστρέψει στο... έρεβος. Όταν φτάνουν εκεί όμως ο Φάντομ βρίσκει δύο ανέλπιστους συμμάχους. Τα γκαργκόυλ που υπήρχαν στη κορυφή του Μεγάρου. Ο Ράσκαλ και η Θάλα του δείχνουν τι υπάρχει από την άλλη πλευρά του τοίχου. Ξεκινώντας από την φυλακή του Μόλντροκ...  

"Το χιονοπούλμαν."

Ο Κύρος δημιουργεί για τον Σκρούτζ ένα είδικό όχημα που θα τραβήξει περισσότερους πελάτες στο ξενοδοχείο του.

"Ζητείται πάουερμαν."

Γκάντερ και Ντακ αναζητούν ένα παιχνίδι που δεν είχαν ως παπάκια.

"Στο ασανσερ."

Ο Μίκυ μπαίνει στον ανελκυστήρα...

"Η αρχέγονη ύλη."

Η Μάτζικα έχει στα χέρια της ένα πολύ επικίνδυνο όπλο.

"Αποστολή χρυσοχέρα."

Όταν η Ελβίρα κρατάει πλάστη καλύτερα να είσαι μαζί της και όχι εναντίον της.

Αιτήσεις συνδρομή για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ, και ΚΟΜΙΞ.

Εν κατακλείδι.

Πάρα πολύ δυνατό το εισαγωγικό κεφάλαιο του νέου κύκλου περιπετειών του Φάντομ Ντακ. Σχέδιο και σενάριο άψογα και ένας Φάντομ έτοιμος για όλα. Καλοί και κακοί όλοι υπέροχοι... Θα είναι υπέροχος και ο Χριστουγεννιάτικος μήνας!!!

Ενδιαφέρουσα η δεύτερη ιστορία σε φόντο λευκό. Απορίας άξιον πάντως γιατί ο Κύρος συνεργάζεται ξανά μαζί του. Οι παιδικές αναμνήσεις των δύο άσπονδων ξαδέλφων δίνουν μία ωραία ιστορία με γλυκό τέλος. Διακωμωδεί κιόλας της μανία ,κάποιων, συλλεκτών. Το "Θα έχει συμβεί και σε εσάς" μας δίνει άλλη μία μικρή και ευτράπελη ιστορία. Η "αναμέτρηση" Μάτζικας και Σκρουτζ μετά βίας για μία ανάγνωση. Το τεύχος κλείνει ίσως με την καλύτερη ιστορία της Ελβίρας που έχω διαβάσει μέχρι τώρα!!!

Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Η μαύρη ακτίνα." (1ο και 2ο μέρος.)
2. "Αποστολή χρυσοχέρα."
3. "Ζητείται Πάουερμαν."
4. "Το χιονοπούλμαν."
5. "Στο ασανσέρ."
6. "Η αρχέγονη ύλη."
8/10!!! Ακτίνες, χιόνι, αναμνήσεις, παράνομοι, μάγισσα (χμ...) και πλάστης δίνουν ένα πρώτης τάξεως τεύχος για ανάγνωση!!!

 

 

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 5, 2020 από Μενίγ Πουαγώ

[nikolas12]

Οι τελευταίες κριτικές μου στα Μίκυ Μάους δεν ήταν τόσο ενθουσιώδεις όσο οι πρώτες από τότε που ξανάπιασα Disney. Η αλήθεια είναι ότι είχα ψιλοενθουσιαστεί που θα έμπαιναν ξανά ιστορίες του Φάντομ Ντακ, αλλά ενώ η πρώτη μου άρεσε, η δεύτερη μου άφησε μέτριες προς χλιαρές εντυπώσεις. Με μεγάλη χαρά θα πω ότι αυτό το τεύχος είναι ολική επαναφορά και για Φάντομ και για τις υπόλοιπες ιστορίες.

 

Ο πρόλογος και το πρώτο επεισόδιο της ιστορίας του Φάντομ μου άρεσε περισσότερο από τα τελευταία τέσσερα επεισόδια μαζί. Κι αυτό γιατί πρώτον η ιστορία ξεκινάει ουσιαστικά μετά το τέλος της πρώτης ιστορίας του ΡΚΝΕ που είδαμε στα τεύχη 330-333 μετά την καταστροφή του Μεγάρου. Αρχικά σε αντίθεση με την προηγούμενη ιστορία, αυτό το εισαγωγικό κεφάλαιο αφήνει λίγο τον Φάντομ να αναπνεύσει. Επενδύει αρκετές σελίδες στον Ντόναλντ και στην καθημερινή ζωή στη Λιμνούπολη, βλέπουμε λίγο ανηψάκια, δήμαρχο, Σκρουτζ, Ρόμπαξ και γενικότερα έχουμε μία πολύ ομαλότερη εισαγωγή στο κεντρικό θέμα της ιστορίας πάντα μέσα από υπέροχο σχέδιο. Μου άρεσε αρκετά και ελπίζω να συνεχίσει έτσι!

 

Μου άρεσε πολύ η ιστορία που κλείνει το τεύχος με τη Γιαγιά Ντακ. Περίμενα ότι θα είναι μία από τα ίδια, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Πολύ ενδιαφέρουσα σεναριακά και επίσης βλέπουμε Γιαγιά Ντακ εν δράσει να κάνει πλάκα σε πράκτορες, πράγμα που φυσικά μετράει. Τόσο το Χιονοπούλμαν του Σκρουτζ και ο τρόπος που την έφερε για ακόμα μία φορά στο Ρόμπαξ όσο και το Ζητείται Πάουερμαν που δείχνει το παιδί που έχουμε μέσα μας, με διασκέδασαν πολύ. Ειδικά ο συλλέκτης μου θύμισε πολύ άτομα που ασχολούνται με κόμικ και τρελαίνονται με συλλογές.

 

Οι δύο σύντομες ιστοριούλες περίμενα ότι δε θα μου αρέσουν, αλλά και ο Μίκυ στο Ασανσέρ αφηγείται πραγματικές καταστάσεις και η αρχέγονη ύλη της Μάτζικα με έκανε να γελάσω πολύ με τα όσα αποκαλύφθηκαν στην τελευταία σελίδα.

 

Συνοψίζοντας, πάρα πολύ καλό τεύχος με την κεντρική να μας δίνει ελπίδα ότι θα γίνει κάτι ενδιαφέρον επιτέλους με Φάντομ Ντακ και τις υπόλοιπες ιστορίες τόσο μεσαίου όσο και μικρού μεγέθους, παρά το ότι έχουμε αρκετές ιστορίες για ΜΜ, να αποδεικνύονται εξαιρετικά διασκεδαστικές!

[Indian]

Ας ξεθάψω ένα τεύχος που δεν έχω γράψει την γνώμη μου!

 

Στο προηγούμενο τεύχος τελείωσε η τετραμερής ιστορία του Φάντομ και το αγαπημένο μας περιοδικό, θέλοντας να μας κρατήσει σε εγρήγορση, συνεχίζει ακάθεκτο τις ιστορίες από την νέα εποχή του ήρωα. Έτσι, λοιπόν, θα ξεκινήσει η επόμενη ιστορία της σειράς που έχει τον τίτλο “Η μαύρη ακτίνα”. Βρισκόμαστε στην Λιμνούπολη, μετά τα γεγονότα που προκάλεσαν οι δύο προηγούμενες ιστορίες και οι Εβρονιανοί φαίνεται να έχουν γίνει κάτι σαν λαϊκός μύθος για τους κατοίκους της πόλης. Επίσης, το μέρος όπου άλλοτε δέσποζε το επιβλητικό μέγαρο Δάρβιν, τώρα προσελκύει πολλούς περαστικούς, περίεργους και τυχοδιώκτες, οι οποίοι αναζητούν τα λεπτά της δημοσιότητας που τους αναλογούν. Στην τρύπα που έχει ανοίξει η απώλεια του κτιρίου, όμως, μία μυστήρια οντότητα βρίσκεται στις σκιές και θέλει να ξαναδεί το φως, προκειμένου να συναντήσει πάλι τους συντρόφους της. Ο Ντόναλντ, από την άλλη, που έχει αφήσει για λίγο την ιδιότητα του σούπερ ήρωα και είναι και πάλι ο στοργικός φίλος, φιλοξενεί (κρυφά από τα ανίψια του) στο σπίτι τον Νούμερο Ένα, ο οποίος ανιχνεύει ένα ισχυρό σήμα στα έγκατα του μεγάρου. Έτσι, ο φίλος μας θα φορέσει ξανά την στολή του και θα πάει μέχρι εκεί για να ελέγξει τι συμβαίνει. Το Εβρονιανό τέρας που θα συναντήσει είναι γεμάτο οργή, πόνο και δίψα για εκδίκηση. Ο φίλος μας κι αυτή την φορά φαίνεται να τα έχει βρει σκούρα, αν κι έχει την βοήθεια δύο μυστήριων συμμάχων. Ακόμα μία πολλά υποσχόμενη ιστορία της εξαιρετικής σειράς κάνει την εμφάνισή της στο “Μίκυ Μάους” και η οποία φαίνεται να κινείται στους ίδιους ρυθμούς με τις προηγούμενες. Το σενάριο, μπορεί να εισάγει νέα δεδομένα στην υπόθεση, αλλά ουσιαστικά συνεχίζει από εκεί που σταματήσαμε. Στα νέα δεδομένα συγκαταλέγεται σίγουρα η γνώση, πλέον, των Λιμνουπολιτών για την ύπαρξη των Εβρονιανών, η καταστροφή του κτιρίου Δάρβιν, το τι κρύβει στα έγκατα του κι άλλα πολλά. Ευχάριστη και χιουμοριστική πινελιά σε όλα αυτά, είναι ο Άνγκους Φάνγκους, ο οποίος θέλει να γίνει ο Χατζηνικολάου της Λιμνούπολης. Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να κάνουμε, επίσης, και για τον villain στο παρόν επεισόδιο. Πρόκειται για ένα πλάσμα που φαίνεται να έχει βγει από τους πιο τρομερούς εφιάλτες, ικανό να σπείρει τον όλεθρο (μιας και η πικρία του του δίνει την τέλεια ώθηση) και την ίδια ώρα φαίνεται τόσο πληγωμένο και στεναχωρημένο. Ένας χαρακτήρας που αμφιταλαντεύει τα συναισθήματά μου γι’ αυτόν. Σίγουρα τον μισώ, αλλά όχι με όλη μου την καρδιά. Υπάρχει κάποιο σημείο του μυαλού μου που τον συμπονά. Η πλοκή, όπως γίνεται συνήθως σε όλα τα πρώτα μέρη της κάθε ιστορίας, κατέχει επεξηγηματικό-εισαγωγικό ρόλο, χωρίς, όμως, να υπολείπεται σε μυστήριο, καθώς και σε δυνατές σκηνές μάχης κι έντασης. Το φινάλε, η αλήθεια είναι ότι με παραξένεψε κάπως (φοβούμενος την υπερβολή), αλλά έχω εμπιστοσύνη στον συγγραφέα ότι δεν θα με απογοητεύσει (ελπίζω!). Σε αναμονή της συνέχειας, λοιπόν. Το σχέδιο του Pastrovicchio είναι ό,τι πρέπει για τέτοιου είδους σενάρια. Έχει φουτουριστική υφή και το “κομπιουτερίστικο” χρώμα του πάει τέλεια. Το μόνο αρνητικό είναι τα παραφορτωμένα καρέ, που στο μικρό φορμάτ του περιοδικού φαίνεται να χάνουν πολύ σε ευκρίνεια. Σε ένα, μεγαλύτερου μεγέθους, έντυπο, πιστεύω ότι θα έδειχναν πολύ καλύτερα. Ακούς ΚΟΜΙΞ?

 

Το κλίμα αλλάζει στην επόμενη ιστορία κι από θερμό μετατρέπεται σε ψυχρό. Η δράση, λοιπόν, μεταφέρεται σε ένα κατάλευκο χιονοδρομικό κέντρο, στο οποίο ένα πρωτοποριακό “Χιονοπούλμαν” σκίζει το απάτητο χιόνι και τραβάει τα βλέμματα του κόσμου. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Κύρος βρίσκεται στην αυλή του εργαστηρίου του και παίζει χιονοπόλεμο με τον Γλόμπο, όταν θα κάνει την εμφάνισή του ο θείος Σκρουτζ, παρέα με τον πιστό του Παντάξιο. Ο Λιμνουπολίτης μεγιστάνας φαίνεται να είναι στις μαύρες του κι ο λόγος είναι ότι δεν μπορεί να πάρει κεφάλι στην μάχη που δίνει με τον μισητό του αντίπαλο, τον Ρόμπαξ, στον τομέα του χειμερινού τουρισμού. Για την ακρίβεια και οι δύο τους έχουν από ένα χιονοδρομικό θέρετρο στο βουνό και μοιράζονται εξίσου τους τουρίστες. Εννοείται, λοιπόν, ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το ανεχτεί ο συμφεροντολόγος και μοναχοφαγάς Σκρουτζ κι ο Κύρος προτίθεται να τον βοηθήσει. Θα του φτιάξει, λοιπόν, ένα πρωτοποριακό όχημα, το οποίο είναι πλήρως αυτοματοποιημένο, χωρίς οδηγό (με βλέπω άνεργο σε μερικά χρόνια! ) και με όλες τις ανέσεις, το οποίο αναλαμβάνει την μεταφορά από το ξενοδοχείο στην πίστα του σκι και τούμπαλιν. Με αυτόν τον τρόπο οι τουρίστες προσελκύονται στο δικό του θέρετρο κι ο Ρόμπαξ ετοιμάζεται να μασουλήσει ακόμα ένα από τα καπέλα του. Λέτε, όμως, να μείνει με σταυρωμένα χέρια? Πρόκειται για ένα σενάριο, το οποίο διαδραματίζεται σε μία εποχή που μου αρέσει, τον χειμώνα. Το σενάριο φέρει μία υπόθεση γνωστή, όπως είναι η διαμάχη ανάμεσα στους δύο πλουτοκράτες της Λιμνούπολης κι ενώ περίμενα ότι θα διαβάσω κάτι κλισέ και συνεπώς αδιάφορο, κάνει στροφή 180° και μας δίνει μία πλοκή ενδιαφέρουσα σε εκτέλεση, κι άκρως πρωτότυπη σε κατάληξη. Ενστάσεις έχω από τον χαρακτήρα του Σκρουτζ, τον οποίο προσπαθεί ο σεναριογράφος να του προσδώσει χιούμορ στην συμπεριφορά του, αλλά πλέον δεν μπορώ να πω ότι νιώθω άνετα με τον συγκεκριμένο χαρακτήρα του. Το δυνατότερο σημείο της ιστορίας, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι το τέλος της, το οποίο το βρήκα πανέξυπνο. Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό.

 

Ιστορία από την σειρά “Μικρές αγγελίες” η επόμενη, η οποία φέρει τον τίτλο “Ζητείται πάουερμαν”. Ο Ντόναλντ αναπολεί την παιδική του ηλικία και την λαχτάρα του να αποκτήσει το αντικείμενο του πόθου που ήταν ένα παιχνίδι. Δυστυχώς, όμως, η ατυχία του τον χτυπούσε αλύπητα, με αποτέλεσμα να μην καταφέρει ποτέ να το αποκτήσει. Ερχόμαστε στο σήμερα κι ο φίλος μας βολτάρει στην Λιμνούπολη, χωρίς να έχει ξεχάσει το συγκεκριμένο παιχνίδι. Έτσι, έχει βάλει αγγελία στην εφημερίδα, στην οποία ζητάει να το αγοράσει από κάποιον. Όταν έλαβε μία απάντηση από κάποιον συλλέκτη, σπεύδει στο σπίτι του πωλητή, προκειμένου να κλείσει η...συμφωνία. Γεμάτος έκπληξη, όμως, θα βρει στην εξώπορτα και τον Γκαστόνε, ο οποίος έχει πάει εκεί για τον ίδιο λόγο! Μία τεράστια διαμάχη μόλις γεννήθηκε, με πρώτο θύμα, τον ψυχαναγκαστικό συλλέκτη! Μιλάμε για ένα σύντομο σενάριο, που κάνει σαφείς αναφορές στην παιδικότητα που όλοι οι μεγάλοι κρύβουμε μέσα μας κι αυτή ήταν μία πρακτική την οποία εκτίμησα. Από εκεί και πέρα, δεν παραλείπονται τα κλασικά μοτίβα, όπως η κόντρα των δύο εξαδέλφων, η οποία, όμως, καταλήγει σε ένα έξυπνο και γλυκό φινάλε. Ο χαρακτήρας του συλλέκτη είχε πλάκα και μέσω της συμπεριφοράς του σατίριζε όλους εμάς τους ψυχαναγκαστικούς τύπους που θέλουμε τα κόμικς ή τα παιχνίδια μας σε άψογη κατάσταση. Είχε πλάκα. Επίσης, η όλη προσπάθεια του Ντόναλντ να αποκτήσει το πολυπόθητο παιχνίδι, μου έφερε στον νου τα προβλήματα που είχε κι ο Schwarzenegger, στην ταινία “Jingle All the Way”! Στα αρνητικά θα μπορούσα να μιλήσω για κάποια γκαγκ, ιδιαίτερα στο μέσο της πλοκής, τα οποία ήταν κάπως σαχλά κι άνευρα. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο, προς καλό.

 

Και η επόμενη ιστορία προέρχεται από σειρά και συγκεκριμένα εκείνη που φέρει τον τίτλο “Μπορεί να συμβεί και σ’ εσάς…”. Εδώ, πρωταγωνιστές είναι ο Μίκυ κι ο Μαύρος Πητ, οι οποίοι συναντιούνται “Στο ασανσέρ” ενός πολυκαταστήματος. Η αμηχανία είναι κάτι παραπάνω από εμφανής ανάμεσα στους δύο άσπονδους εχθρούς, με αποτέλεσμα να περιγράφονται όλες οι τεχνικές που ακολουθούν, προκειμένου να σπάσει η σιωπή και να περάσουν τα δραματικά λεπτά που χρειάζονται, μέχρι ο ανελκυστήρας να φτάσει στον επιθυμητό όροφο. Παράλληλα, όμως, το αστυνομικό δαιμόνιο του Μίκυ ενεργοποιείται και τον οδηγεί σε τραγελαφικές καταστάσεις. Πρόκειται για μία σύντομη ιστορία, χωρίς ιδιαίτερη υπόθεση, που σκοπό έχει να “ντύσει” με χιούμορ τους δύο πρωταγωνιστές. Η πλοκή, μπορεί στην αρχή να μην μου κέντρισε το ενδιαφέρον, στην πορεία, όμως, κλιμακώνεται και με διασκέδασε. Το φινάλε, ιδιαιτέρως, με έκανε και γέλασα. Γενικά την βρήκα μία συμπαθητική ιστορία, από εκείνες του τρίτου ραφιού. Το σχέδιο μού άρεσε αρκετά.

 

Για την συνέχεια, έχουμε την ιστορία “Η αρχέγονη ύλη”, στην οποία πρωταγωνιστούν πολλά από τα μέλη των Ντακ. Βρισκόμαστε στο διαστημικό κέντρο Μακ Ντακ, όπου ο Σκρουτζ με τα ανίψια του και τον καθηγητή Μάτζικ, περιμένουν με ανυπομονησία την κάψουλα που προσγειώνεται, έχοντας πρώτα συλλέξει μία ουσία, από την οποία έχουν δημιουργηθεί οι πλανήτες και η οποία θα μπορούσε να φανεί χρήσιμη. Όλα δείχνουν να πηγαίνουν κατά το δοκούν κι ο καθηγητής Μάτζικ, ο οποίος είναι ο επικεφαλής της αποστολής, φαίνεται να είναι απίστευτα χαρούμενος με την συγκεκριμένη ανακάλυψη. Τα τρία ανιψάκια, όμως, παρατηρούν κάτι που θα ανατρέψει όλα τα δεδομένα! Έχουμε να κάνουμε με μία ιστορία, η οποία έχει λίγες σελίδες στην διάθεσή της, ενώ κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να εκτείνεται σε περισσότερες. Η υπόθεση είναι εύστοχη και η πλοκή καλογραμμένη. Δυστυχώς, όμως, μου έβγαλε κάποια βιασύνη. Σαν να μην μπορούσε να αναπνεύσει. Πολύ θα ήθελα, λοιπόν, να την διάβαζα σε μεγαλύτερη έκταση. Το κόλπο του villain ήταν έξυπνο, ενώ το φινάλε με έκανε και γέλασα, τόσο με το χιούμορ του (όσον αφορά τα πραγματικά κίνητρά του), όσο και με την πρωτοτυπία που υιοθέτησε! Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό.

 

Τελειώνοντας, το τεύχος θα μας μιλήσει για την “Αποστολή χρυσοχέρα”. Η Γιαγιά Ντακ κερδίζει σε έναν διαγωνισμό κι ενώ θα περίμενε το έπαθλο να έρθει υπό την μορφή κουζινικών, με έκπληξη διαπιστώνει ότι πρόκειται για μερικές ξέγνοιαστες ημέρες διακοπών σε ένα κοσμοπολίτικο ξενοδοχείο πέντε αστέρων! Το πρόβλημα που γεννιέται, όμως, είναι το ποιος θα κάτσει στο πόδι της στο αγρόκτημα. Ο Πασχάλης είναι αρκετά κοιμήσης για να το διαχειριστεί εξ’ ολοκλήρου. Έτσι, θα επιστρατευτούν ο Ντόναλντ κι ο Φέθρυ για να τον βοηθήσουν. Η Γιαγιά, αν κι ανήσυχη, θα πάει στο πολυτελές θέρετρο, αλλά είναι ένα άτομο που δεν έχει μάθει να μένει άπραγο. Έτσι, θα προσπαθήσει να βρει κάτι να κάνει. Την ίδια ώρα, μερικά ζευγάρια μάτια παρακολουθούν τους επίδοξους και προσωρινούς “αγρότες”, αλλά και την Ελβίρα. Ποιο μυστηριώδες σχέδιο εξυφαίνεται πίσω από την πλάτη των φίλων μας και ποια υπόγεια συμφέροντα περιμένουν να εξυπηρετηθούν? Ένα σενάριο, το οποίο δεν έχει κάτι φρέσκο να μας παρουσιάσει, αλλά ομολογώ ότι είναι καλογραμμένο και μου άρεσε. Η πλοκή ανεβάζει την ένταση κλιμακωτά, δημιουργεί αγωνία όσον αφορά τον villain και τα κίνητρά του, για να μας “προσγειώσει” (ομαλά) σε ένα φινάλε, κατάλληλο για το είδος των χαρακτήρων που πρωταγωνιστούν. Αυτός που κλέβει την παράσταση στον τομέα του χιούμορ δεν είναι άλλος από τον Φέθρυ, ο οποίος δίνει ρεσιτάλ ηλιθιότητας! Δεν μπορώ να πω, πάντως, ότι δεν μου άρεσαν και οι στιχομυθίες που είχε ο Πασχάλης με την Γιαγιά Ντακ, πριν εκείνη φύγει για το ταξίδι! Γενικά την βρήκα μία συμπαθητική ιστορία, η οποία κλείνει ευχάριστα το τεύχος. Το σχέδιο είχε τα θέματά του. Το βρήκα πολύ χοντροκομμένο και κάπως ατημέλητο.