Ντόναλντ 74 [Χαμένοι στον Παράδεισο]

[Gong]

Και αυτόν τον μήνα συναντάμε το αγαπημένο μας παπί σε 4 νέες ιστορίες…

• ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
• ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΑΣ
• Ο ΜΠΑΤΛΕΡ ΤΟ ΕΚΑΝΕ!
• ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Αναζητήστε το τεύχος Νο.74 από την Πέμπτη 13/08 στα περίπτερα!

Όπως φαίνεται η ιστορία - πλαίσιο Χαμένοι στον Παράδεισο που είδαμε πέρσι συνεχίζεται!

[ΚΟΜΙΞ]

Το ενδιαφέρον μου προσελκύει η ιστορία με τους Μίκυ, Γκούφυ, Μίννι, Σκρουτζ Θα πάρω το τευχάκι σίγουρα.

[doom]

On 30/7/2020 στο 10:03 ΠΜ, Gong είπε:

 

• ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
• ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΑΣ
• Ο ΜΠΑΤΛΕΡ ΤΟ ΕΚΑΝΕ!
• ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

 

δε βλέπω τίποτα αξιόλογο...

Επεξεργασία Αυγούστου 3, 2020 από doom

[Μενίγ Πουαγώ]

Το πρώτο παπί του Φθινοπώρου είναι εδώ... Σαν άλλος αθλητη΄ς ξέρει να ξεπρνάει όλα τα εμπόδια. Το εξώφυλλο που το αποδεικνύει σκαναρίστηκε από τον () @Βασιλεύς των κόμικς!!!



Εβδομηκοστό τέταρτο τεύχος (74) με τέσσερις (4) ιστορίες. Βρισκόμαστε σχεδόν στην μέση της όγδοης δεκάδας!!! Στο ζουμί όμως τώρα.

"Χαμένοι στον παράδεισο."

Ο Ντόναλντ και η παρέα του συνεχίζουν τις διακοπές τους. Αποκαλύπτεται όμως ένα μυστικό.

Εντυπώσεις.

Πολύ καλή ιστορία με περιπετειώδες σενάριο.

"Πως να καταστρέψετε τις διακοπές σας."

Θείος και ανιψάκια κάνουν τον γύρο της Ευρώπης με το 313. Μέχρι που πέφτουν επάνω στο κύριο Τζόουνς.

Εντυπώσεις.

Ενώ προμηνυόταν μία όμορφη ιστορία με ξενάγηση στην Ευρώπη ήρθε το στοίχημα και μου το χάλασε λίγο. Το τέλος όμως κρύβει ωραία μηνύματα και σε αποζημιώνει.

"Ο Μπάτλερ το έκανε."

Ο Ντόναλντ και τα ανίψια του μεταμφιέζονται λόγω ερωτικής ζήλιας.

Εντυπώσεις.

Καλή ιστορία με στοιχεία μυστηρίου.

"Οι κόρες της νύχτας."

Ένα εμπορικό κέντρο, μερικά χρυσά μήλα και ένας όφις απασχολούν τους δύο πράκτορες του Τ.Ν.Τ. Α! Και η ηλικία του Ντόναλντ!

Εντυπώσεις.

Ακόμα μία ιστορία του Τ.Ν.Τ. που κινείται στα συμπαθητικά πρότυπα των προηγούμενων.

Κλείνοντας...

Ακόμα ένα ισορροπημένο τεύχος. 7/10...

[nikolas12]

Πολύ καλό τευχάκι παρά το γεγονός ότι έχουμε τρεις ιστορίες με το σχέδιο του Flemming Anderssen που ως γνωστόν δε με ενθουσιάζει. Το σενάριο ωστόσο είναι αρκετά καλό σε όλες. Στην πρώτη έχουμε μια πολύ ωραία ιστορία μυστηρίου, ενώ πάντα προκαλεί ενδιαφέρον το να βλέπεις τον Ντόναλντ και τους ήρωες της Λιμνούπολης να κάνουν παρέα με τους ήρωες του Μίκυ Σίτυ. Πολύ καλή η κεντρική λοιπόν.

 

Απολαυστική ήταν και η δεύτερη ιστοριούλα με το σχέδιο στις διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις να ξεχωρίζει, ενώ έχουμε ένα πολύ ωραίο τέλος. Τo road trip σε γνωστές πόλεις της Ευρώπης είναι ενδιαφέρον concept και οι καβγάδες Ντόναλντ-Τζόουνς το απογειώνουν. Το ίδιο θα πω και για την τρίτη ιστορία, απλά αντί για Τζόουνς έχουμε τη σχέση Ντόναλντ με Νταίζη που αναπτύσσεται δυναμικά. Η τελευταία, κλασικά ΤΝΤ δε με ενθουσίασε ούτε σεναριακά ούτε στο σχέδιο. Συνολικά πολύ συμπαθητικό τεύχος με τις πρώτες δύο ιστορίες να αξίζουν πολύ.

[Indian]

Η εναρκτήρια ιστορία του τεύχους έχει χαρακτήρα reunion, καθώς βλέπουμε να συναντιούνται μερικές από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες τόσο της Λιμνούπολης, όσο και του Μίκυ Σίτυ και μάλιστα βρίσκονται “Χαμένοι στον παράδεισο”. Όλα ξεκινούν από τον Ντόναλντ, ο οποίος ανέτρεψε τα δεδομένα και κέρδισε ένα σημαντικό ποσό στην λοταρία. Έτσι αποφασίζει να κάνει δώρο στους φίλους του μία σειρά από προορισμούς με τελικό, ένα μαγευτικό θέρετρο στα νησιά Φίτζι. Κι όταν λέμε φίλους του, εννοούμε εκτός από τους συνηθισμένους (ανιψάκια, Νταίζυ, Σκρουτζ) και τον Μίκυ, την Μίννι, τον Γκούφυ και τον...Πλούτο. Όλοι τους, λοιπόν, φτάνουν στο θέρετρο κι ενώ περίμεναν να ασφυκτιά από τουρίστες, παρόλα αυτά φαίνεται όχι μόνο ερειπωμένο, αλλά κι εγκαταλελειμμένο. Οι δύο οικοδεσπότες είναι μεν φιλικοί, φαίνεται όμως ότι κάτι κρύβουν. Ο καθένας θα επιδοθεί στην αγαπημένη του ασχολία, με εξαίρεση τον Μίκυ, ο οποίος θα ξεδιπλώσει το αστυνομικό του δαιμόνιο και θα αρχίσει να ερευνά την υπόθεση. Όσο περνάει η ώρα, οι πρωταγωνιστές πέφτουν, ο ένας μετά τον άλλο, σε παγίδες και δείχνουν να βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο! Τι να έχει συμβεί άραγε σε αυτό το απομονωμένο νησί και πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα? Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να επισημάνουμε στην συγκεκριμένη ιστορία είναι η παρουσία και των χαρακτήρων του Μίκυ Σίτυ, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο ένα όμορφο κλίμα. Όπως και να το κάνουμε είναι μία πρωτοτυπία για το περιοδικό (μαζί με την τύχη του Ντόναλντ ). Από εκεί και πέρα, έχουμε ένα σενάριο εξαιρετικό, που βγάζει αρώματα δράσης και, περισσότερο απ’ όλα, μυστηρίου. Οι πρωταγωνιστές είναι πολλοί, αλλά δεν έχουν μπει μόνο για να κάνουν μπούγιο. Ο καθένας τους διαδραματίζει τον δικό του, μοναδικό, ρόλο στην υπόθεση. Ακόμα κι ο Πλούτο. Η πλοκή ανοίγει πολλά μέτωπα και κρατάει, σε όλη την διάρκειά της, άσβεστη την περιέργεια του αναγνώστη για την εξέλιξη. Το φινάλε μάς οδηγεί σε μία κατάληξη ανατρεπτική, που προσωπικά δεν την περίμενα. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι έχει γίνει πολύ προσεγμένη δουλειά σε αυτή την ιστορία. Πολλά μπράβο! Παρόμοια εντύπωση μού σχηματίστηκε κι από τον εικαστικό τομέα. Αντιπαρέρχομαι, βέβαια, το σωβρακάκι του Μίκυ.

 

Στην επόμενη ιστορία του τεύχους, ο Ντόναλντ, παρέα με τον άσπονδο γείτονά του, θα σας διδάξουν “Πως να καταστρέψετε τις διακοπές σας”. Ο φίλος μας, παρέα με τα τρία ανιψάκια του, κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι στην Ευρώπη με αυτοκίνητο. Βοηθός τους σε αυτό το ταξίδι είναι ο Μπρους, ένα GPS τελευταίας τεχνολογίας, το οποίο, όμως, απεχθάνεται ο γρουσούζης οδηγός. Κάποια στιγμή, στην γερμανική ύπαιθρο, θα σταματήσουν σε ένα εστιατόριο για να ξαποστάσουν κι εκεί θα υπάρξει μία συνάντηση που θα αλλάξει ριζικά τις διακοπές τους. Στο διπλανό τραπέζι, λοιπόν, βρίσκεται ο κύριος Τζόουνς, ο οποίος απολαμβάνει κι αυτός τις διακοπές του. Μόλις τα βλέμματα των δύο γειτόνων διασταυρώνονται, το μίσος τους θα ξεχειλίσει και πάνω στην κουβέντα θα στηθεί ένα περίεργο στοίχημα. Ορίζουν τυχαία μερικά χαρακτηριστικά σημεία σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες και διοργανώνουν έναν αγώνα δρόμου. Ο Ντόναλντ θα αναθεωρήσει τις απόψεις του και θα εμπιστευτεί το GPS, ενώ ο Τζόουνς θα μείνει πιστός στους πατροπαράδοτους οδικούς χάρτες. Οι μηχανές ανάβουν, λοιπόν, ο αγώνας αρχίζει και οι εκατέρωθεν δολιοφθορές δίνουν και παίρνουν. Σε ποιου το κεφάλι θα τοποθετηθεί το δάφνινο στεφάνι? Δύο στα δύο στην απόλαυση, κάνει κι αυτή εδώ η ιστορία του τεύχους. Πρόκειται για ένα σενάριο άκρως “ταξιδιάρικο”, το οποίο μπορεί να περιγράφει μία κλασική διαμάχη ανάμεσα σε δύο κλασικούς χαρακτήρες, το κάνει όμως με πολύ πρωτότυπο τρόπο. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι το γεγονός ότι το σκηνικό έχει μεταφερθεί από την μεσοτοιχία των δύο αυλών, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο, άλλον αέρα στην κόντρα τους. Η πλοκή δεν έχει περιπετειώδεις σκηνές, αλλά σίγουρα καταφέρνει να δημιουργήσει αγωνία για την κατάληξη. Οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες λειτουργούν ύπουλα, με πρώτο απ’ όλους (λυπάμαι που το λέω) τον Ντόναλντ. Όμορφες και καταλυτικές παρουσίες, των τριών ανιψιών, που δίνουν στο άτυπο ράλυ, άλλη αίγλη. Το φινάλε, σε σχέση με το κύριο σώμα της υπόθεσης, με απογοήτευσε κάπως. Κατά κάποιον τρόπο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ευνοήθηκε η αδικία. Όχι, βέβαια, ότι υπήρχε δίκαιη συμμετοχή. Επίσης, μετατέθηκαν οι υποχρεώσεις του χαμένου, γεγονός που πιστεύω ότι δεν δίνει καλό παράδειγμα στους μικρούς αναγνώστες. Πρέπει πάντα να πληρώνουμε τα χρέη και τα λάθη μας. Όσον αφορά το σχέδιο, ο Flemming Andersen είχε να κάνει πολλή και δύσκολη δουλειά, μιας και το σενάριο ήταν πλούσιο σε εικόνες και περιοχές. Έχω την εντύπωση, λοιπόν, ότι τα κατάφερε με μεγάλη επιτυχία. Και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που θα μπορούσα να παραλείψω τις “ατασθαλίες” στην απόδοση των χαρακτήρων.

 

Ο τίτλος της τρίτης ιστορίας του τεύχους μαρτυράει μία μεγάλη ατάκα, που συχνά λέμε (πειραχτικά) για τα  αστυνομικά μυθιστορήματα, όσον αφορά την αποκάλυψη του ενόχου. Όπως είναι εύκολα κατανοητό..."Ο μπάτλερ το έκανε!". Ο Ντόναλντ είναι ενθουσιασμένος κι ο λόγος είναι ότι κέρδισε τα τρία ανιψάκια του σε ένα βιντεοπαιχνίδι. Έτσι, προσκαλεί την Νταίζυ να βγουν έξω και να διασκεδάσουν, εκείνη όμως δεν ενδιαφέρεται κι ο λόγος είναι ότι έχει προσληφθεί στα "Παπιονέα" σαν ρεπόρτερ κι έχει αναλάβει να πάρει συνέντευξη από έναν σνομπ βαθύπλουτο. Ο συγκεκριμένος κύριος τελευταία έπεσε θύμα κλοπής, καθώς έκαναν φτερά από την έπαυλή του 40 εκατομμύρια δολάρια! Εκείνη, λοιπόν, φαίνεται ότι θαμπώνεται από τις αβρές κι ευγενικές κινήσεις του κι ο Ντόναλντ γίνεται πυρ και μανία. Μέσα στην απίστευτη οργή του, αποφασίζει να προβεί σε μία απονενοημένη κίνηση, προκειμένου να βολιδοσκοπήσει την κατάσταση και να παρακολουθήσει την αρραβωνιαστικιά του. Θα ντυθεί μπάτλερ, λοιπόν, θα πάρει τα τρία ανιψάκια σαν υπόλοιπο υπηρετικό προσωπικό και θα χτυπήσει το κουδούνι τής έπαυλης του ευγενούς, ζητώντας να προσληφθεί. Όπερ κι εγένετο. Τι συμπεράσματα θα βγάλει ο φίλος μας? Θα καταφέρει να κρατήσει επίπεδο και να μην τα κάνει όλα κόλαση? Θα λύσει το μυστήριο της κλοπής? Πολλά ερωτήματα, που θα λυθούν αν διαβάσετε την ιστορία! Σχεδόν κανένα παράπονο δεν έχω κι από το συγκεκριμένο σενάριο. Η υπόθεση κρατούσε πολλές κλασικές μανιέρες, όπως ο αντίζηλος του Ντόναλντ, η στάση της Νταίζυ, η οργή του πρωταγωνιστή κ.ά., αλλά φροντίζει παράλληλα να διανθιστεί με φρέσκα στοιχεία, όπως το μυστήριο μίας κλοπής, ή η ικανότητα του φίλου μας στα βιντεοπαιχνίδια. Φαίνεται ότι κανένα στοιχείο δεν πάει χαμένο ή έχει μπει χωρίς να χρειάζεται. Η πλοκή ξεκινάει λιτά κι αναμενόμενα, για να συνεχίσει με χιούμορ και να τελειώσει με μία καλή μονομαχία (όχι άριστη) κι ένα έξυπνο φινάλε. Ο Ντόναλντ δείχνει γενναιότητα, αλλά υπήρχαν στιγμές που με εκνεύριζε με το ύφος του. Γενικά ήταν μία ιστορία που είχε τα πάντα και με κράτησε μέχρι το τέλος. Αξίζει να διαβαστεί. Για το σχέδιο ισχύει ό,τι είπα και στην προηγούμενη ιστορία.

 

Και θα τελειώσουμε με την καθιερωμένη μας ιστορία από την σειρά "ΤΝΤ", που λέγεται "Οι κόρες της νύχτας". Ο Ντόναλντ προσπαθεί να αποφύγει την αρραβωνιαστικιά του και τις αγγαρείες στις οποίες τον υποβάλει, την ώρα που χτυπάει το κινητό του. Είναι από την μυστική οργάνωση, η οποία τον καλεί σε μία νέα αποστολή. Μετά από λίγο βρίσκεται, μαζί με τον ξάδελφό του τον Φέθρυ, μπροστά από το γραφείο του Διευθυντή, ο οποίος θα τους κάνει το briefing. Ένα εμπορικό κατάστημα, ιδιοκτησίας του θείου Σκρουτζ, είναι εμπνευσμένο από τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας και είναι διακοσμημένο με πολλά και σπάνια είδη φυτών. Έχει κυκλοφορίσει, λοιπόν, η φήμη ότι, εκτός από τα φυτά, υπάρχει κι ένα τεράστιο φίδι που περιφέρεται, όταν το εμπορικό κέντρο κλείνει τις πύλες του. Οι δύο πράκτορες, λοιπόν, επιφορτίζονται να μπουν στο κέντρο, να περιμένουν να φύγει ο κόσμος και να ερευνήσουν την υπόθεση. Τι να κρύβει, άραγε, το μυστηριώδες ερπετό και ποιες είναι οι περιβόητες κόρες της νύχτας? Ακόμα μία ιστορία, που επιβεβαιώνει την καλή φήμη που έχει χτίσει η εν λόγω σειρά. Το συγκεκριμένο σενάριο πρωτοτυπεί στο γεγονός ότι δεν στηρίζεται σε μία αμιγώς ιδέα επιστημονικής φαντασίας, αλλά αναφέρεται σε ιστορικά-μυθολογικά στοιχεία, όπως Οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας και οι Εσπερίδες με τα διάσημα μήλα τους. Η πλοκή δεν έκρυβε μεγάλη ένταση, τουλάχιστον μέχρι τα μισά. Στην συνέχεια, όμως, απογειώνεται και μας χαρίζει έντονες σκηνές. Η λεκτική σύγκρουση ανάμεσα στα δύο ξαδέλφια είναι άκρως απολαυστική (για μία ακόμα φορά), ενώ το φινάλε ήταν ανατρεπτικό κι έξυπνο. Το αρνητικό στην υπόθεση είναι η είσοδος των πραγματικών villains, η οποία ήταν κάπως απότομη. Οι τύποι ήταν αρκετά δυναμικοί και θα ήθελα να τους ξαναδώ και σε άλλη ιστορία. Ο Flemming Andersen κάνει χατ τρικ στο τεύχος και το σχεδιαστικό του στυλ είναι ίδιο. Οπότε δεν χρειάζεται να επεκταθώ περαιτέρω.