Αν έπρεπε να κρατήσετε ένα μόνο κόμικ...

[sarkas]

... όπως γράφει και ο τίτλος, ποιό θα ήταν αυτό που δεν θα αποχωριζόσασταν ποτέ, που δεν θα ξεχάσετε ποτέ ή τέλος πάντων ευχαριστείτε την 9η τέχνη που υπάρχει και είναι πλέον κομμάτι των αναμνήσεών σας;  Ξέρω για μόνο ένα είναι δύσκολη ερώτηση αλλά αυτοί είναι οι κανόνες 

Δεν έχει σημασία αν είναι η πρώτη σας αγορά , ούτε αν ήταν καλή ιστορία... αρκεί να είναι αυτό το "ένα" της δικής σας ψυχής...
Γράψτε και τον λόγο αν θέλετε να πέσει λίγος ρομαντισμός στο φόρουμ
 

Edited June 10, 2020 by sarkas

[Tsaklas]

Πολύ καλή ερώτηση, είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι θα δυσκολευτούν να δώσουν απάντηση. Προσωπικά κι εγώ δεν είμαι απόλυτα σίγουρος, ούτε μπορώ να το απαντήσω έτσι εύκολα υποβιβάζοντας πόσα άλλα κόμικ που θεωρητικά δε θα μου έλειπαν αν κράταγα μονάχα ένα και συγκεκριμένο. Επίσης κάπου εδώ να πω ότι πολύ σωστά κάνεις τον διαχωρισμό αγαπημένο-καλύτερο, που πολλοί προσπαθούν να ταυτίσουν όταν πρόκειται για ταινίες, κόμικ, οτιδήποτε, αλλά ξεχνάνε ότι όταν μιλάμε για κάτι αγαπημένο κύριο λόγο παίζουν οι αναμνήσεις και όχι απαραίτητα η ποιότητα, αυτό το αίσθημα όπως είπες που νιώσαμε όταν πρωτογνωρίσαμε κάτι και δεν έφυγε από μέσα μας ποτέ. 

 

Να απαντήσω λοιπόν ότι κατά πάσα πιθανότητα θα κρατούσα τον Βίο και την Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Eίναι ένα κόμικ που έχω σχεδόν 15 χρόνια στην βιβλιοθήκη μου, το έχω λιώσει στο διάβασμα από 7 χρονών, είναι σίγουρα από τα αγαπημένα μου κόμικ της Disney αλλά και γενικότερα, που μου έδωσε τότε το πρωτόγνωρο αίσθημα μιας συνέχειας/συνέπειας στις ιστορίες αυτές των παπιών, που μου είχε λείψει. Για πρώτη φορά δεν διάβαζα κάτι αυτοτελές σ'αυτό το σύμπαν, που δεν είχε σημασία στην επόμενη ιστορία, αλλά ένα έργο που έχτισε τον χαρακτήρα ενός από τους πιο εμβληματικούς και πλέον πολυδιάστατους χαρακτήρες της 9ης τέχνης και τον ψυχολόγησε βαθύτερα κι από τον ίδιο τον δημιουργό του. Αυτό με γοήτευσε από πολύ μικρή ηλικία και συνεχίζει να με γοητεύει. Όπως έχω ξαναπεί το αντίτυπο που έχω πλέον είναι χιλιο-στραπατσαρισμένο, με τρόλλαρε και ο ίδιος ο Ρόσα για την άθλια κατάσταση που βρίσκεται (τον οποίο είχα την ανέλπιστη τύχη να γνωρίσω από κοντά πέρσι στην Θεσσαλονίκη και να μου το υπογράψει), αλλά σίγουρα έχει τεράστια συναισθηματική αξία και κουβαλάει δεκάδες παιδικές αναμνήσεις σε κάθε του φθορά. Δεν είναι καν η αγαπημένη μου ιστορία Ρόσα ή Disney τώρα που σκέφτομαι (αυτή την θέση κερδίζει το "Γράμμα από το Σπίτι") αλλά σίγουρα είναι η πιο σημαντική για μένα. 

[Retroplaymo]

Θες το ότι ήμουν πιτσιρίκος τότε και με συνεπήρε το εξώφυλλο...

Θες το ότι ήταν το δώρο που έδινε και ήταν τότε το "hit" της εποχής...

Θες το ότι ήταν το πρώτο τευχος του περιοδικού "Αγόρι" που αγόραζα...

Θες το ότι έχει χιλιοταλαιπωρηθεί άλλα ακόμα κρατάει....

 

Πες το όπως θες...

 

Όμορφες αναμνήσεις, από μια άλλη εποχή....

 

 

[Laz33]

Πολύ δύσκολη ερώτηση.
Έχω πολλά αγαπημένα κόμικς.
Το να κρατήσω μόνο ένα και να πετάξω τα υπόλοιπα δεν θα είχε νόημα. Ή τα κρατάω όλα ή τίποτα.
Αν μιλούσες για σειρά θα ήταν πιο εύκολα τα πράματα. Θα σου έλεγα Λούκυ Λουκ και δεν θα υπήρχε περαιτέρω ανάλυση
Αλλά τώρα που ζητάς μεμονωμένο τεύχος δεν μπορώ ν΄απαντήσω.

Δηλαδή τι; Να κρατήσω τον Μπίλυ τον Τρομερό και να πετάξω τη Μαμά Ντάλτον;

Δεν γίνεται

[christs]

Είτε το πρώτο μου Αστεριξ "Αστεριξ ο Γαλάτης/ Η γαλέρα του Οβελίξ" (ένα απ τα δύο ήταν), είτε το πρώτο μου Λούκυ Λουκ (είτε η Αμαξα, είτε ο Μπιλυ ο Τρομερος). Από συναισθηματικής άποψης τα θεωρώ τοπ.

 

Από Ντίσνευ, αν ήταν να διαλέξω ένα και μοναδικό θα έλεγα το πρωτο μου μικυ μυστηριο (νο8 στο ματι του κυκλωνα), ειτε το πρωτο πρωτο μικυ μαους της ζωης μου.

 

Από υπερηρωικα, η μονη ευκολη κατηγορια να σας πω... Batman Hush.

[sarkas]

Θα πρότεινα να περιοριστούμε σε ένα και μόνο για τη χαρά και τη δυσκολία του παιχνιδιού, το ξέρω είναι απίστευτα δύσκολο αλλά ενέχει μια εσωτερική διαμάχη με το ποιό από όλα να διαλέξει κανείς. Τα τοπ ανα κατηγορία ή ολόκληρες σειρές το διευκολίνουν το παιχνίδι Εγώ ο ίδιος δεν έγραψα γιατί δε νομίζω πως μπορώ να το καταφέρω για να καταλάβετε, παρόλα αυτά μαρέσουν οι ιστορίες του να διαλέγει κάποιος μόνο ένα και τον λόγο... συνεχίζουμε λοιπον!

[nikolas12]

Εκπληκτική ερώτηση και πάρα πολύ δύσκολη. Από τη στιγμή που την είδα πήγα και κοίταξα τη βιβλιοθήκη μου. Εξαίρεσα όσα είχα από Disney, Λούκυ Λουκ, Αστερίξ, Image, Dark Horse, γιατί τα αγαπάω μεν, αλλά δεν έχω δεθεί τόσο όσο με το υπερηρωικό είδος. Ύστερα σκέφτηκα ότι τα πρώτα που αγόρασα ήταν το Civil War και το The Dark Knight Returns που συγκαταλέγονται στις αγαπημένες μου ιστορίες σίγουρα. Αλλά είπα να σκεφτώ ποιο ήταν το μόνο που θα ξαναδιάβαζα πολλές φορές γιατί θα ήταν το μόνο που θα μου απέμενε.

 

Μετά βρέθηκα μεταξύ όλων όσων έχω στη συλλογή από το τοπ 3 των αγαπημένων μου ηρώων. Spider-Man, Batman, Wolverine. Και εκεί βρήκα πολλές κλασικές ιστορίες που θα διάβαζα ξανά και ξανά όπως το τελευταίο κυνήγι του Kraven, το Hush, το Long Halloween, το Year One, το Old Man Logan και πολλά άλλα. Πάνω που ήμουν έτοιμος να κλειδώσω στο Long Halloween λόγω μυστηρίου, τον είδα λίγο πιο δίπλα.

 

Έστεκε ένας τόμος ογκώδης, ένα αριστούργημα που ευτυχώς διάβασα ως έμπειρος αναγνώστης και κατάλαβα πόσα στεγανά διέλυσε και πόσα στερεότυπα αποδόμησε. Ένα πραγματικό αριστούργημα της ένατης τέχνης με συγγραφή-διαμάντι και υπέροχο σχέδιο. Ένας τόμος που σίγουρα άλλαξε σε πολλούς τον τρόπο που διαβάζουν και βλέπουν το είδος. Δεν ξέρω αν είναι το αγαπημένο μου. Είναι σίγουρα αυτό που με επηρέασε περισσότερο στην οπτική μου πάνω στα κόμικ. Η επιλογή μου είναι το Watchmen, το magnum opus των Alan Moore και Dave Gibbons.

[Tsaklas]

5 λεπτά πριν, nikolas12 είπε:

Έστεκε ένας τόμος ογκώδης, ένα αριστούργημα που ευτυχώς διάβασα ως έμπειρος αναγνώστης και κατάλαβα πόσα στεγανά διέλυσε και πόσα στερεότυπα αποδόμησε. Ένα πραγματικό αριστούργημα της ένατης τέχνης με συγγραφή-διαμάντι και υπέροχο σχέδιο. Ένας τόμος που σίγουρα άλλαξε σε πολλούς τον τρόπο που διαβάζουν και βλέπουν το είδος. Δεν ξέρω αν είναι το αγαπημένο μου. Είναι σίγουρα αυτό που με επηρέασε περισσότερο στην οπτική μου πάνω στα κόμικ. Η επιλογή μου είναι το Watchmen, το magnum opus των Alan Moore και Dave Gibbons.

Μπορεί κι εγώ να το επέλεγα, αν δεν είχα κάνει το λάθος να το αγοράσω στα αγγλικά λίγες βδομάδες πριν επανεκδοθεί από Anubis  Φοβερό κόμικ, αλλά πολύ δύσκολο στο διάβασμα, ειδικά στα αγγλικά. Μου πήρε σχεδόν μήνα να το τελείωσω με διαλείμματα. Άξιζε, αλλά με κούρασε κιόλας. Θέλω σίγουρα κάποια στιγμή να το ξαναγοράσω στα ελληνικά για να το διαβάσω πιο εύκολα και νομίζω θα το ευχαριστηθώ ακόμα περισσότερο.

[albertus magnus]

"Το δευτερο πιο πλουσιο παπι του κοσμου" δηλ ΚΟΜΙΞ Α περιοδου τευχος 69.  Για καθαρα συναισθηματικους/ρομαντικους λογους.

[Nino]

Πάρα πολύ ωραίο "διλημματάκι"   όσο και τρομερά δύσκολο ν'απαντηθεί... 

 

Χωρίς όμως δεύτερη σκέψη (και παρ'ότι είναι πάρα πολλά τα υποψήφια) κι εγώ το μοναδικό που θα κρατούσα αν έτσι έπρεπε, είναι "Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ"

Και αυτό γιατί θεωρώ το δημιούργημα του Ντον Ρόζα ότι πιο πλήρες και κλασικό ως δημιουργία,  στον χώρο των κόμικς. 

[nikolas12]

9 ώρες πριν, Tsaklas είπε:

Μπορεί κι εγώ να το επέλεγα, αν δεν είχα κάνει το λάθος να το αγοράσω στα αγγλικά λίγες βδομάδες πριν επανεκδοθεί από Anubis  Φοβερό κόμικ, αλλά πολύ δύσκολο στο διάβασμα, ειδικά στα αγγλικά. Μου πήρε σχεδόν μήνα να το τελείωσω με διαλείμματα. Άξιζε, αλλά με κούρασε κιόλας. Θέλω σίγουρα κάποια στιγμή να το ξαναγοράσω στα ελληνικά για να το διαβάσω πιο εύκολα και νομίζω θα το ευχαριστηθώ ακόμα περισσότερο.

 

Είναι όντως δύσκολο το Watchmen στα αγγλικά. Πίστεψέ με στα ελληνικά έχει γίνει καλή μετάφραση και τώρα το έχει σε προσφορά η Πρωτοπορία με 16,5 ευρώ οπότε αξίζει 100%. Σίγουρα θα το ευχαριστηθείς περισσότερο  

[gotham-city]

Δεν είναι να πάρεις το ποιοτικότερο ή το πιο εμβληματικό κόμικ.Είναι να πάρεις αυτό που απολαμβάνεις περισσότερο!!!

 

Εγώ θα έπαιρνα χωρίς σκέψη ένα Omnibus με τα Blacksad, κατά προτίμηση σε μεγάλες διαστάσεις και στα γαλλικά!!

[nikolas12]

Blacksad σε μεγάλο μέγεθος πολύ καλή επιλογή, θα ήθελα αν ήξερα Γαλλικά να το διάβαζα και σε αυτήν   Τώρα το πρώτο σχόλιο δεν ξέρω αν το λες λόγω Watchmen, αλλά ο @sarkas στην αρχή λέει πως η επιλογή μπορεί να βασίζεται σε καθαρά συναισθηματικούς και προσωπικούς και όχι λόγους ποιοτικούς, το ότι το Watchmen το βρίσκω αριστούργημα συνεπάγεται και ότι το θεωρώ εξαιρετικά απολαυστικό και συμπεριλαμβάνεται σίγουρα στα αγαπημένα μου, είναι κομμάτι των αναμνήσεων μου γιατί μου άλλαξε την οπτική στον τρόπο που διαβάζω και θα το ξαναδιάβαζα συνεχώς για να ανακαλύπτω κι άλλο νόημα στα γραφόμενα του Moore, εξ ου και η 100% συναισθηματική επιλογή μου  

[BATNICK]

Αν μιλάμε για μια σειρά κόμικ, έναν τίτλο δηλαδή, τότε μάλλον χωρίς δεύτερη σκέψη θα κρατούσα τα Αστερίξ. Ανάμεσα στα πάμπολα από Disney & Μαμούθ που αγόραζα, ο Αστερίξ είχε πάντα μια ξεχωριστή θέση στη καρδιά μου και θα έλεγα ότι ακόμα έχει. Αλλά το να διαλέξω μια μονάχα ιστορία, αυτό είναι ένα τελείως άλλο θέμα και πραγματικά μου είναι αδύνατον.

 

Τώρα αν είχα την δυνατότητα να επιλέξω ανά είδος, από Γαλλοβέλγικα όπως είπα ο Αστερίξ, από Disney ΚΟΜΙΞ ή Μίκυ Μυστήριο (δυστυχώς το δίλημμα μου είναι μεγάλο εδώ) και από υπερηρωικά τα X-Men της Μαμούθ. Ναι ξέρω, πού είναι ο Μπάτμαν αναρωτιέστε;; Πουθενά είναι η απάντηση, μιας και σαν παιδί δεν διάβασα παρά ελάχιστες ιστορίες Μπάτμαν και κατά βάση τον γνώρισα κι αγάπησα μέσα από τις ταινίες και τα καρτούνς. Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται ήμουν περισσότερο μαρβελάκιας στα κόμικς, καθότι θερμός υποστηρικτής της Μαμούθ. Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι κιόλας εκεί στα early-90ς να κυκλοφορούσε και καμιά δυνατή σειρά Μπάτμαν.

[Valtasar]

Δύσκολο αλλά ωραίο ερώτημα... ωραίο γιατί περνάνε από το μυαλό μας όλα αυτά τα ωραία κόμικ που διαβάσαμε και αγαπήσαμε   δύσκολο γιατί πρέπει να ξεχωρίσουμε ένα...

 

Εγώ θα έπαιρνα μαζί μου ένα που με σημάδεψε όσο ήμουν νέος και παραμένει ψηλά σε απόλαυση και σε αναμνήσεις. Θα κρατούσα το 9ο τεύχος από τη σειρά COMICS EROTICA της ΠΛΕΙΑΣ, τη Βαλεντίνα του Κουίντο Κρέπαξ.

 

[Manitou]

Ο τόμος της Μαφάλντας του Quino. Είτε στα ελληνικά είτε στα ισπανικά που επίσης το έχω για να μαθαίνω τη γλώσσα καθώς τα στριπακια τα ξέρω σχεδόν όλα απ' έξω.

 

Αν δεν ήταν αυτό τότε για καθαρά συναισθηματικούς λόγους το κόμιξ #1 "Χαμένοι στις Άνδεις". 

 

Κάνα πολύ like το Watchmen πιο πάνω που διάβασα καθώς αν το είχα διαβάσει πιο μικρός μάλλον αυτό θα έπαιρνα

[jimmy mcduck]

Πολύ δύσκολη ερώτηση. Χμμ  για να σκεφτώ. Θα έλεγα τον "Βίο και την Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ" αλλά καθαρά και μόνο για συναισθηματικούς λόγους (+ ότι είναι η πρώτη εμφάνιση του Φαντομ Ντακ στην Ελλάδα) το τεύχος Μίκυ Μάους 376. Ήταν το πρώτο σχετικά παλιό τεύχος που απέκτησα και μια από τις βάσεις για να ξεκινήσω την συλλογή μου. 

[deadneighbours]

Στα κόμικς δεν ξέρω, δεν το έχω σκεφτεί, από μουσική, εντάξει. Πάντος από κόμικς τώρα που το ξανασκέφτομαι, την DRUNNA, το τεύχος MORBUS GRAVIS, μου αρέσει αυτή η ατμόσφαιρα σαπίλας, και βέβαια η DRUNNA. Αυτά, το καλοκαιράκι θα του ρίξω ένα διάβασμα, το μεσημεράκι είναι ότι πρέπει και μετά κανένα διήγημα ΕΦ. Άντε καλές διακοπές.....

[germanicus]

βλεπω άκρως ενδιαφέρουσες προτάσεις από τους υπόλοιπους. Ο τρόπος που σκέφτονται κάποιοι, με βάζει και σε σκέψεις του "χμμμμ... ίσως να έπαιρνα το τάδε με μια τέτοια λογική?". Για να μην το περιπλέκω, θα πάω με το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο νου και που μιλάει μέσα μου. Τη Μπαλάντα του Πραττ. Αιτιολογία? Σε πρώτη φάση, χορταστικό, καλογραμμένο, περιπέτεια, αγαπημένο, εξωτικό. Σε δεύτερη και βαθύτερη φάση όμως, είναι αυτό που μου έρχεται *τώρα* στο μυαλό και στο κέφι. Ούτε ο Βιος του Ρόσα μου κάνει τέτοιο μπιου (και ας τον αγαπάω), ούτε κάποιο Αστερίξ (και ας τα λατρεύω (αν και αυτά ίσως να μη χρειάζεται να τα ματαξαναδιαβάσω...  έχω την αίσθηση ότι πάαααρα πολλά τα θυμάμαι σελίδα-σελίδα, καρέ-καρέ, ατάκα-ατάκα  )), ούτε κάποιο Σούπερμαν του Ψαρόπουλου που είναι φετίχ, ούτε κάτι του Crepax που είναι αρρώστια, ούτε τίποτα. Η Μπαλάντα μου χτυπάει αυτή τη στιγμή. Παρασκευή 12/6/20, 18:31 ώρα Ελλάδος

 

 

[rkronin]

kraven's last hunt for me

[conan1982]

Αφού ούτως ή άλλως δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο τόσο εύκολα θα κράταγα το πρώτο τεύχος που μου είχε αγοράσει ο πατέρας μου πριν καν μάθω να διαβάζω και που κράτησα μέχρι που το διάβασα. 

Δυστυχώς χρόνια αργότερα χάθηκε σε μια .φασίνα της μάνας μου χωρίς σίγουρα να είναι καν κοντά στα καλύτερα που έχω διαβάσει.

Δεν θυμάμαι αριθμό αλλά ΄ήταν super-spiderman, είχε μια ιστορία με τον spidy και τους x-men σε ένα αεροπλάνο που πέφτει και αντιμετωπίζουν κάτι σαν θεούς και άλλη μια ιστορία με τον ΡΟΜ-τον Ιππότη του διαστήματος που με μάγια βλέπει τους πάντες ως τέρατα και στρέφεται ενάντια στους συντρόφους του ιππότες.

[Indian]

Η συγκεκριμένη ερώτηση μού θυμίζει αυτό που μας ρωτούσαν παλιά οι συγγενείς μας: "Ποιον αγαπάς πιο πολύ? Τον μπαμπά ή την μαμά?".

 

Πέρα από την πλάκα, όλα τα κόμικς που αγοράζω (με ελάχιστες εξαιρέσεις) τα έχω αγοράσει επειδή τα ήθελα και απόλαυσα την ανάγνωσή τους. Λίγα είναι εκείνα, με τα οποία την έχω πατήσει και δεν μου άρεσαν τελικά. Με άλλα λόγια, τα νιώθω όλα σαν παιδιά μου!

 

Αν θα έπρεπε να κρατήσω κάτι, θα επέλεγα τον "Βίο & Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ". Κι αυτό γιατί είναι από τα αγαπημένα μου αναγνώσματα, που μου έχει χαρίσει πολλές όμορφες στιγμές κι αναμνήσεις. Επίσης, διαθέτει καλής πάστας χιούμορ και μία χαριτωμένη υπόθεση.

 

 

[Manitou]

Όταν γράψουμε αρκετοί, να παίξουμε το παιχνίδια "Διάλεξε να πάρεις το ένα και μοναδικό τεύχους κάποιου άλλου από αυτούς που έγραψαν". 

[spiderman]

Αν θα έπρεπε να κρατήσω ένα κόμικ? Μόνο ένα? Είμαι σίγουρος ότι είναι δύσκολη η ερώτηση, έχοντας πλέον αρκετά στην κατοχή μου(ως επί το πλείστον Marvel και Αρκα, αλλά αναμένεται να μαζέψω και μερικά DC Batman ας όψεται η τριλογία του Νόλαν που με έκανε Μπατμανικό, είδατε τι κάνουν οι ταινίες;).

Χμ... το «Kraven's Last Hunt» σίγουρα θα ήταν μία ιστορία που θα κράταγα, ίσως και το «Back in Black» πάλι από Spiderman(γενικά πέφτει πολύ dark). Επειδή δεν έχω διαβάσει ακόμα Batman δεν μπορώ να πώ για το συγκεκριμένο ήρωα. Α, αν και δεν το έχω(γιατί ψάχνω τον μεγάλο τόμο), το «Η ζωή μετά» του Αρκά. Αυτά θα κράταγα και θα ήθελα να θαφτώ μαζί τους...(μαζί και η σημαία της AC Milan). 

[Gong]

Ωραίο ερώτημα, αλλά όπως είπαν και πολλοί άλλοι εδώ μέσα, αρκετά δύσκολο...Το σκεφτόμουν εδώ και εβδομάδες από τότε που άνοιξε τούτο το θέμα.

Υπάρχουν πολλά όμορφα κόμικς στη συλλογή μου με τα οποία είμαι δεμένος είτε για τον ψ/χ λόγο, είτε επειδή είχαν κάποια όμορφη ιστορία μέσα τους.Θα έλεγα τον ένατο τόμο της βιβλιοθήκης του Ρομάνο Σκάρπα, μιας και περιέχει δυο από τις καλύτερες Disney ιστορίες που έχω διαβάσει.Επίσης επειδή αποτελεί μέρος μια εκπληκτικής έκδοσης που διαβάζοντας την έμαθα περισσότερα για την εξέλιξη των Disney κόμικς.

[Laz33]

Η ερώτηση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη αν βάλεις κάποιους επιπλέον παράγοντες στην εξίσωση.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί λόγοι να κρατήσεις ένα μόνο κόμικ.

Κάποιος κρατάει το κόμικ που του αρέσει περισσότερο.
Κάποιος κρατάει το κόμικ που για τον α/β λόγο έχει δεθεί συναισθηματικά μαζί του.
Κάποιος σκέφτεται από οικονομικής άποψης και κρατάει το πιο ακριβό κόμικ της συλλογής του.
Κάποιος κρατάει το πιο σπάνιο κόμικ της συλλογής του, σκεπτόμενος ότι τ΄άλλα μπορεί κάποτε να τα ξαναβρεί, αλλά αυτό όχι.

Κάποιος το βλέπει πρακτικά και κρατάει το πιο μεγάλο σε αριθμό σελίδων, ώστε να ΄χει να διαβάζει με τις ώρες.

[Kurdy Malloy]

Αστερίξ Λεγεωνάριος. Θα το διάλεγα ως κορυφαίο κόμικ παντού και πάντα.

[Pilgrim]

Αν ήταν σειρά αυτή που έπρεπε να κρατήσω θα διάλεγα μάλλον τον Θόργκαλ.

Αλλά επειδή είναι μόνο ένα τεύχος/τομάκι θα πάω στα Λιοντάρια της Βαγδάτης.

Η μελαγχολία που μου έβγαλε το συγκεκριμένο θα ταίριαζε με την μελαγχολία του να έχω μόνο ένα κόμικ!

 

Θα το διάβαζα ακούγοντας το μόνο άλμπουμ που θα κρατούσα:το Brave New World από Iron Maiden, έχοντας για συντροφιά το βιβλίο Τα ταξίδια του Ταφ του George R.R. Martin 

[Ion]

Εγώ θα επιλέξω το πρώτο τεύχος του Τεντέν που διάβασα ποτέ - Το Μαύρο Νησί - που μου προκάλεσε τόσο ενθουσιασμό ώστε ξεχύθηκα στους δρόμους και στα παλαιοπωλεία αναζητώντας τα προηγούμενα 11 τεύχη που είχα χάσει. Ήταν το τεύχος που έθρεψε το μικρόβιο του συλλέκτη που ήδη είχα μέσα μου, και που όταν κατάφερνα να βρω παλιότερο τεύχος με έκανε να νιώθω σαν να είχα βρει ένα σεντούκι με διαμάντια.