ΚΟΜΙΞ 66 [Το στέμμα των σταυροφόρων - Don Rosa]

[jimakoszs97]

 

8 συναρπαστικές ιστορίες διάσημων σχεδιαστών:

ΤΟ ΣΤΕΜΜΑ ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΩΝ The Crown of the Crusader Kings
Μια ιστορία σε σενάριο και σχέδιο του Ντον Ρόσα
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ A Day in the Life of Scrooge
Ο Βίκαρ εικονογραφεί ένα σενάριο του Μάικ Σάρλαντ και της Ουν Πριντζ-Πάλσον
ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΟΥΠΟΛΗ The Snow Plower
Μια ιστορία σε σενάριο του Τέργιε Νόρντμπεργκ και σχέδιο του Μάρκο Ρότα
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ The Barter System
Μια ιστορία σε σενάριο και σχέδιο του Νόελ Βαν Χορν
ΕΝΑ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ ΠΡΩΙ S’No Joke
Ένα σενάριο του Πωλ Χάλας εικονογραφημένο από τον Σεζάρ Φεριόλι
ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ The Unforgettable Christmas
Μια ιστορία σε σενάριο και σχέδιο του Γιαν Γκιούλμπρανσον
ΜΙΑ ΜΑΓΙΣΣΑ ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ She’s an Animal
Ο Ζόρντι Αλφόνσο εικονογραφεί ένα σενάριο του Τέρρυ Λάμπαν
ΕΝΑΣ ΒΑΘΥΠΛΟΥΤΟΣ ΦΙΛΑΘΛΟΣ Catch of the Day
Μια ιστορία σε σενάριο του Κάι Βαινιομάκι και σχέδιο του Χοσέ Ραμόν Μπερνάδο

Το αγαπημένο περιοδικό μικρών και μεγάλων από αυτή την Παρασκευή 27/12 στα περίπτερα.

Επεξεργασία Νοεμβρίου 21, 2022 από jimakoszs97

[Μενίγ Πουαγώ]

Το πρώτο ΚΟΜΙΞ του 2020 (του Γενάρη δηλαδή) κυκλοφόρησε περί τα τέλη Δεκέμβρη του 2019... Συγκεκριμένα στις 27/12 δύο μέρες μετά τα Χριστούγεννα. Το εξώφυλλο το ανέβασε ο φίλτατος @Retroplaymo Σταύρος που συνεχίζει να βαδίζει στον σωστό δρόμο. Των Disney, όχι του περιοδικού. Η ποιότητα του οποίου δεν είναι του παρόντος θέματος οπότε ας το αφήσουμε.

Το πρώτο εξώφυλλο του 2020 είναι σε υπέροχο σχέδιο του μοναδικού Don!!!



Οχτώ (8) ιστορίες εμπεριέχονται και σε αυτό το τεύχος Μένει μόνο να δούμε αν θα περιοριστούμε στο κλιματικό ψύχος. Διότι το περιοδικό μας συνηθίσει και σε άλλες ψυχρολουσίες δυστυχώς...

"Το στέμμα των Σταυροφόρων."

Θείος και ανίψια φεύγουν για ένα ακόμα συναρπαστικό ταξίδι αναζήτησης που ξεκινάει από τους πάγους και καταλήγει στους τροπικούς.

Εντυπώσεις.

Η άνωθεν λέξη χάνει το νόημά της αναφερόμενη σε ιστορία του Don. Η σωστή είναι εκστασιασμένος!!! Πανέμορφο σχέδιο και σενάριο και πολλές ιστορικές πληροφορίες.

"Μία μέρα στην ζωή του Σκρουτζ."

Δύο δημοσιογράφοι αποφασίζουν να περάσουν μία μέρα με τον Σκρούτζ για το επόμενο άρθρο τους.

Εντυπώσεις.

Μία ιστορία που δείχνει την δυναμικότητα του κροίσου... Ίσως σε λίγο υπερβολικό βαθμό... Για μία ανάγνωση καλή είναι...

"Χιόνια στην Λιμνούπολη."

Τα χιόνια έχουν σκεπάσει την πόλη και ο Ντόναλντ ονειρεύεται να γίνει οδηγός εκχιονιστικού.

Εντυπώσεις.

Συμπαθητική ιστορία που ξεκινάει με τα γνωστά μοτίβα για να ολοκληρωθεί με ένα ικανοποιητικό τέλος!!!

"Εναλλακτικές ανταλλαγές."

Ο Μίκυ μιλάει στον Γκούφυ για τις εναλλακτικές ανταλλαγές και εκείνος βρίσκει την χαρά του.

Εντυπώσεις.

Σεναριακά δε την λες άσχημη... Πάντα έχει ενδιαφέρον να δεις που το πάει ο Γκούφυ. Το σχέδιο το αφήνω ασχολίαστο διότι θα με πάνε μέσα...

"Ένα χιονισμένο πρωί."

Το έχει στρώσει για τα καλά στην Λιμνούπολη. Αλλά τίποτα δε θα εμποδίσει τον Ντόναλντ να πάρει τον τίτλο του υπαλλήλου της χρονιάς.

Εντυπώσεις.

Ακόμα και αν φέρει το χάος. Στο τέλος όμως η επιμονή του επιβραβεύεται. Δε την λες και άσχημη.

"Αξέχαστα Χριστούγεννα."

Ο Ντόναλντ και τα ανιψάκια του θα κάνουν διακοπές στο χιόνι. Στο δόκανο όμως που βάζει για το γεύμα τους πέφτει κάποιος άλλος.

Εντυπώσεις.

Εναλλακτική προσέγγιση του Άγιου Βασίλη. Ξεχάστε όσα ξέρατε. Ψιλοαδιάφορη.

"Μία μάγισσα στο κλουβί."

Η Μάτζικα περνάει από διάφορες φάσεις μέχρι να καταλήξει στον ζωολογικό κήπο της Λιμνούπολης.

Εντυπώσεις.

Και όλα αυτά για μία δεκάρα... Το μόνο θετικό της; Είναι ολιγοσέλιδη!!!

"Ένας βαθύπλουτος φίλαθλος."

Ένα βαθύπλουτος κροίσος επισκέπτεται την Λιμνούπολη. Σκρουτζ και Τζων επιδίδονται σε μία μονομαχία για το ποιος θα κάνει δουλειές μαζί του.

Εντυπώσεις.

Αν εξαιρέσεις το σχέδιο του Τζων δε την λες και άσχημη.

Κλείνοντας....

Γενικά μέτριο τεύχος με κάποιες αναλαμπές. Την αυτονόητη που ανα-λάμπει είναι περιττό να την αναφέρω... 6/10...

[Indian]

Καιρό είχε να μου αρέσει τεύχος του ΚΟΜΙΞ, μετά από τόσο καιρό “λειψυδρίας”. Ο Rosa, επιτέλους δεν μονοπώλησε το ενδιαφέρον, καθώς και οι συντριπτική πλειοψηφία των ιστοριών με κάλυψαν και με διασκέδασαν. Εννοείται ότι δεν μιλάμε για τα απόλυτα αριστουργήματα της Ένατης Τέχνης, αλλά για αξιόλογες δουλειές, παρμένες από το μεσαίο ράφι. Ας πούμε δύο λόγια για την κάθε μία ξεχωριστά.

 

“Το στέμμα των σταυροφόρων”
Όλα ξεκινάνε στην αίθουσα των κειμηλίων του θησαυροφυλακίου, όπου ο θείος Σκρουτζ έχει τις μαύρες του κι ο λόγος είναι ότι αναπολεί τους θησαυρούς που βρήκε κι έχασε μέσα από τα χέρια του. Τότε τα τρία ανιψάκια πετάνε την ιδέα να ερευνήσει ένα χαμένο στέμμα, κατασκευασμένο από τους βασιλείς της Ευρώπης, προς τιμήν του μεγάλου Χαν. Δεν θέλει και πολύ ο φίλος μας να “τσιμπήσει” κι έτσι οι τέσσερίς τους θα οργώσουν την μισή υφήλιο, από τους πάγους του Αρκτικού Κόλπου, μέχρι τις ακτές της Αϊτής, προκειμένου να εντοπίσουν τα ίχνη που οδηγούν στον μεγάλο θησαυρό. Σε αυτό το κυνήγι, όμως, δεν θα είναι μόνοι. Τι θέλουμε να έχει αυτή η ιστορία και δεν το έχει? Ένα αγωνιώδες κυνήγι θησαυρού, ένα καλό μάθημα μεσαιωνικής ιστορίας, ένα μεγάλο ταξίδι με ιστιοφόρο, ανατροπές, μυστήριο, πολύ χιούμορ, εναλλαγές συναισθημάτων κι όλα τα υπόλοιπα, που κάνουν τον αναγνώστη να θεωρήσει το συγκεκριμένο σενάριο σαν ένα από τα πλέον ολοκληρωμένα. Οι Ντακ, στην περισσότερη διάρκεια της πλοκής, έχουν να αντιμετωπίσουν πολλούς κινδύνους, με μόνα τους εφόδια το θάρρος, αλλά και το μυαλό των τριών Μικρών Εξερευνητών και του εξαιρετικού βιβλίου τους. Η ιστορία δεν σε κάνει να βαρεθείς σε κανένα σημείο της και παρότι είναι παραφορτωμένη με μακροσκελείς διαλόγους, δίνει την απαιτούμενη απόλαυση και την λύπη, όταν τελειώσει. Το φινάλε, μπορεί να μην είναι τόσο ευτυχές, όσο θα ήθελε ο θείος Σκρουτζ, αλλά αφήνει ανοιχτά τα ενδεχόμενα για μία ακόμα απολαυστική περιπέτεια. Εν κατακλείδι, τι μπορούμε να πούμε για το φαινόμενο Don Rosa? Πολλές φορές νιώθω ότι έπαιζε μόνος του. Φανταστείτε τι θα έκανε αν ήταν ακόμα ενεργός. Το σχέδιο είναι ένα αριστούργημα. Δεν χορταίνουμε να το θαυμάζουμε! Αξίζει να αναφέρουμε και δύο θέματα που έχουν προκύψει σε αυτή την ιστορία. Πρώτα απ'όλα βλέπουμε ότι εδώ η ιστορία είναι χωρισμένη σε τρία μέρη, ενώ στα υπόλοιπα έντυπα που έχει φιλοξενηθεί είναι ολόκληρη. Αυτός είναι, μάλλον, κι ο λόγος που έχει παραληφθεί ένα καρέ. Προφανώς για ομοιομορφία της σελίδας.

 

Για να γίνουμε πιο ακριβείς, ας παραθέσουμε το καρέ που λείπει...

 

Επίσης, να πούμε ότι υπάρχουν αλλαγές στον χρωματισμό, σε σχέση με τις παλιές εκδόσεις. Κι ενώ γενικά δεν πειράζει (άλλωστε είναι σύνηθες φαινόμενο), εδώ ουσιαστικά το χρώμα αλλάζει τον πρωταγωνιστή! Σε μία πρόχειρη αντιπαραβολή που έκανα με την Βιβλιοθήκη ΚΟΜΙΞ #6 , στην οποία φιλοξενείται η ιστορία, βλέπουμε ότι την διαπίστωση από το Βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών την κάνει ο Χιούη κι όχι ο Ντιούη, όπως γίνεται εδώ.

 

Κι επειδή μία φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις, ορίστε τα δύο καρέ.

Το πρώτο από το ΚΟΜΙΞ #66...

 

Και το δεύτερο από την Βιβλιοθήκη ΚΟΜΙΞ #6.

 

“Μια μέρα στην ζωή του Σκρουτζ”
Δύο δημοσιογράφοι πηγαίνουν βαριεστημένα μέχρι το θησαυροφυλάκιο για να πάρουν μία τυπική συνέντευξη από τον θείο. Σκρουτζ. Ο λόγος αυτής τους της βαριεστημάρας είναι γιατί πιστεύουν ότι η ζωή ενός υπερήλικα και βαθύπλουτου μεγιστάνα δεν έχει μεγάλη δράση και είναι πληκτική. Δεν έφτασαν, όμως, καλά καλά μέχρι την πόρτα όταν έκπληκτοι θα συνειδητοποιήσουν ότι τα πράγματα μπορεί τελικά να είναι διαφορετικά απ’ό,τι δείχνουν. Συμπαθητική ιστορία, που αποδεικνύει περίτρανα ότι ο Σκρουτζ δεν ξόφλησε επειδή τον πήραν τα χρόνια. Η πλοκή είχε ένταση σχεδόν σε όλη την διάρκειά της, καθώς πηγαίνουμε από την μία κατάσταση στην άλλη. Το φινάλε κλείνει κωμικά την ιστορία. Σχεδιαστικά δεν θα μπορούσε να μην μου αρέσει. Vicar είναι αυτός.

 

“Χιόνια στην Λιμνούπολη”
Ο χειμώνας έχει πέσει για τα καλά στην Λιμνούπολη και τα πάντα έχουν σκεπαστεί από πυκνό χιόνι. Ο Ντόναλντ βλέπει, γεμάτος δέος, του οδηγούς των εκχιονιστικών μηχανημάτων και επιθυμεί διακαώς να πιάσει κι εκείνος το μεγάλο τιμόνι. Από την άλλη τα τρία ανιψάκια είναι περισσότερο προσγειωμένα και το έχουν ρίξει στον φιλοτελισμό. Ο θείος τους, λοιπόν, θα πάει στην υπηρεσία εκχιονισμού της πόλης του και θα ζητήσει να τον προσλάβουν. Κατά τύχη θα προσληφθεί και τότε ο κακός χαμός δεν θα αργήσει να ξεκινήσει. Όμορφη ιστορία, καρτουνίστικου ρυθμού, που μου έφερε στον νου παλιά, αστεία σενάρια του μεγάλου Carl Barks. Η πλοκή βγάζει πλάκα με τα γκαγκ της, αλλά το στολίδι της είναι το φινάλε, το οποίο εκθειάζει τον πρωταγωνιστή και τον μετατρέπει στο πρόσωπο της ημέρας. Ο Marco Rota, γι’ακόμα μία φορά, έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στον σχεδιασμό.

 

“Εναλλακτικές ανταλλαγές”
Ο Μίκυ έχει πάει για ψώνια με τον φίλο του τον Γκούφυ και είναι εκνευρισμένος για την ακρίβεια που επικρατεί. Εύχεται, λοιπόν, να υπήρχε ένα εναλλακτικό σύστημα αγοραπωλησιών, το οποίο να χρησιμοποιεί ανταλλαγές αγαθών, αντί για χρήματα. Αυτή η ιδέα φαίνεται πως αρέσει στον Γκούφυ, οποίος θα βρει μία ξεχασμένη ταριχευμένη κεφαλή ταράνδου και μέσω αυτής, θα ξεκινήσει ένα παιχνίδι ανταλλαγών που δεν θα έχει προηγούμενο. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα συμπαθητικό σενάριο, το οποίο μπορεί να μην έχει δράση και μυστήριο, αλλά προσφέρει έξυπνα και κωμικά γκαγκ στον αναγνώστη. Στην πλοκή παρακολουθούμε ένα μεγάλο κύκλο ανταλλαγής αντικειμένων, για να φτάσουμε στο φινάλε που έχει γραφτεί επάνω στον Γκούφυ και τον ιδιόμορφο χαρακτήρα του και κλείνει την ιστορία με πλάκα. Ο Μίκυ δεν έχει ενεργή συμμετοχή, αλλά δεν νομίζω ότι χρειαζόταν ιδιαίτερα σε μία τέτοια ιστορία. Το σχέδιο δεν ήταν άσχημο. Αρκετά ικανοποιητικό.

 

“Ένα χιονισμένο πρωί”
Το ξυπνητήρι χτυπάει κι ο Ντόναλντ σηκώνεται απότομα από το κρεβάτι του και τρέχει να ετοιμαστεί για την δουλειά. Ο λόγος που είναι τόσο πρόθυμος είναι ότι σήμερα πρόκειται να πάρει το βραβείο του υπαλλήλου της χρονιάς για τον λόγο ότι δεν έχει λείψει ούτε μία εργάσιμη ημέρα από το πόστο του. Πηγαίνοντας, όμως, να βγει από το σπίτι του θα διαπιστώσει ότι όλη η Λιμνούπολη έχει καλυφθεί από ένα μεγάλο και παχύ πέπλο χιονιού, που δεν έχουν καταφέρει ούτε τα εκχιονιστικά μηχανήματα να το καθαρίσουν. Τι θα σκαρφιστεί ο φίλος μας προκειμένου να φτάσει έγκαιρα στην εργασία του? Κι αυτό το σενάριο με ικανοποίησε, χωρίς φυσικά να με ενθουσιάσει. Η πλοκή είναι αρκετά γρήγορη, αλλά βγάζει την σωστή ένταση κι αγωνία, καθώς βλέπουμε την χειμερινή Οδύσσεια του δύστυχου πρωταγωνιστή. Χιούμορ υπάρχει και είναι καλής ποιότητας, με αποκορύφωμα το τελευταίο καρέ της σελίδας 71, που με έκανε και γέλασα. Το φινάλε είχε ψήγματα προβλεψιμότητας, αλλά μας αποζημιώνει με το ευτυχές τέλος του. Όλα καλά λοιπόν. Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό.

 

“Αξέχαστα Χριστούγεννα”
Ο Ντόναλντ αποφασίζει να περάσει τα φετινά Χριστούγεννα φυσιολατρικά, σε μία καλύβα επάνω στο χιονισμένο βουνό. Τα τρία ανιψάκια, που δεν έχουν πάρει ζεστά αυτή του την απόφαση, δέχονται αναγκαστικά. Κάποια στιγμή θα δουν ότι ο θείος τους δεν έχει ταχυδρομήσει το γράμμα τους που προορίζεται στον Άγιο Βασίλη. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο θείος τους κατά λάθος θα χτυπήσει το πόδι του ίδιου του Άγιου Βασίλη, άσχετα αν εκείνος δεν πιστεύει σε αυτόν. Τι θα πρέπει να γίνει τώρα, λοιπόν, για να μην χάσουν τα παιδιά τα Χριστουγεννιάτικα δώρα τους? Μπορεί να έχει γιορτινό κλίμα, αλλά νομίζω ότι είναι το πιο αδύναμο σενάριο του τεύχους. Η πλοκή είναι κάπως αλλοπρόσαλλη, με πολλές συγγραφικές ευκολίες, που σε γενικές γραμμές μού έβγαλαν μία μετριότητα. Το φινάλε είναι γλυκό και κατάλληλο για την θεματολογία που πραγματεύεται, αλλά και πάλι δεν μπόρεσε να μου αλλάξει γνώμη. Το σχέδιο, από την άλλη, μου άρεσε.

 

“Μια μάγισσα στο κλουβί”
Η τρομερή Μάτζικα λαμβάνει ένα δέμα, το οποίο περιέχει ένα πανίσχυρο φίλτρο, με το οποίο ευελπιστεί να κατακτήσει την πρώτη δεκάρα του θείου Σκρουτζ. Αυτό το φίλτρο έχει την ιδιότητα να μεταμορφώνει αυτόν που το πίνει σε οποιοδήποτε ζώο επιθυμεί. Με το φίλτρο στις αποσκευές της, λοιπόν, θα πετάξει μέχρι την Λιμνούπολη και θα βρεθεί μπροστά στην πόρτα του θησαυροφυλακίου. Ο σκοπός της είναι να μεταμορφωθεί σε ποντίκι (μιας και τα αντικλεπτικά συστήματα του Σκρουτζ δεν ανιχνεύουν πλάσματα μικρότερα από το μέγεθος ποντικιού) και θα χωθεί σε μία ποντικότρυπα που υπάρχει εκεί. Αποδεικνύεται, όμως, ότι αυτή η κίνηση δεν θα της βγει σε καλό. Πρόκειται για την μικρότερη ιστορία του τεύχους, στην οποία (όπως σε κάθε τεύχος) τον πρώτο λόγο τον έχει η εκρηκτική Ιταλίδα μάγισσα. Η πλοκή, αν και σύντομη, είχε πλάκα και “λογική” ροή, χωρίς να κουράζει ή να βιάζεται. Το κωμικό στοιχείο κάνει πολλές φορές την εμφάνισή του, αλλά με έκανε να γελάσω μόνο με την ατάκα του Ντόναλντ, στο τελευταίο καρέ της ιστορίας (σελ.89). Το σχέδιο το βρήκα μέτριο προς καλό.

 

“‘Ένας βαθύπλουτος φίλαθλος”
Στην λέσχη των εκατομμυριούχων επικρατεί αναστάτωση, καθώς όλα τα μέλη αναμένουν την άφιξη ενός “συναδέλφου” τους από το Τέξας, ο οποίος επισκέπτεται την Λιμνούπολη για να κάνει business. Όπως είναι φυσικό, στην πρώτη γραμμή βρίσκεται ο Σκρουτζ με τον Ρόμπαξ. Ο επισκέπτης τους φαίνεται ότι είναι φανατικός φίλαθλος και λάτρης όλων των αθλημάτων. Όταν εκμυστηρεύεται ότι αναζητά μία μπάλα ράγκμπι, που χρησιμοποιήθηκε πριν από 20 χρόνια σε έναν τελικό, η μεγάλη μονομαχία ανάμεσα στους δύο μεγιστάνες θα ξεκινήσει, προκειμένου να του την προσφέρουν και να κερδίσουν την εύνοιά του. Άραγε ποιος θα βγει νικητής? (Ναι, και καλά δεν ξέρουμε ) Κι από αυτό το σενάριο δεν έχω παράπονο, καθώς διαβάζεται σχετικά ευχάριστα, πάντα για το είδος και την ποιότητά του. Η μάχη ανάμεσα στον Σκρουτζ και τον Ρόμπαξ δεν είναι τόσο κλασική όσο σε άλλες ιστορίες κι έχει την μορφή αγώνα δρόμου. Η ένταση υπάρχει διάχυτη στην πλοκή, ενώ το φινάλε είναι ευφυές και κωμικό. Το σχέδιο δεν με ενθουσίασε. Το βρήκα μέτριο.