Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κομικσοϊστορίες από τα σχολικά μας χρόνια


Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  33825
  • Group:  Members
  • Topic Count:  12
  • Content Count:  259
  • Reputation:   1393
  • Achievement Points:  281
  • Days Won:  0
  • With Us For:  1909 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  22

Αν και δεν έχω τελείωση ακόμη την φοίτησή μου  από το Λύκειο μιας και θέλω έναν χρόνο ακόμα αλλά επειδή έχω και πάρα πολλές ιστορίες να μοιραστώ εδώ μαζί σας αποφάσισα να φτιάξω αυτό το thread με σκοπό όλα τα μέλη εδώ να μοιραστούμε κομικσοιστορίες από τα σχολικά μας χρόνια. Νομίζω δεν υπάρχει τέτοιο θέμα εδώ γι'αυτό και αποφάσισα να φτιάξω ένα.

 

Να ξεκινήσω εγώ λοιπόν να λέω τις "ιστορίες" μου. Όπως και πολλοί άλλοι εδώ μέσα και εγώ ξεκίνησα με το μικυ μαους το πιο "θρυλικό" αν μου επιτρέπεται κόμικ στην χώρα μας.Ξεκίνησα να διαβάζω γύρω στην ηλικία των 8 χρονών πρέπει να πήγαινα αν θυμάμαι καλά πρώτη με δευτέρα δημοτικού,θυμάμαι τα πρώτα τεύχη που είχα ποτέ μου από μικυ μαους μου τα έπαιρνε ο παππούς μου,κάθε Σάββατο που πήγαινα σπίτι του (μένουμε και στο ίδιο χωρίο) με έπαιρνε και πηγαίναμε στο διπλανό χωρίο (γιατί εμείς δεν είχαμε περίπτερο) ούτε 5 λεπτά με το αυτοκίνητο και μου αγόραζε το τεύχος που είχε βγει την προηγούμενη μέρα. Εγώ ως μικρός και χαζός τότε καμία φορά προκαλούσα μικρό φθορές στα τεύχη,ακόμα τα έχω στην συλλογή μου μερικά είναι ζωγραφισμένα με μαρκαδόρο ευτυχώς μόνο στο εξώφυλλο και άλλα δεν έχουν οπισθόφυλλο. Μετά από λίγο καιρό μιας και είχα μεγαλώσει λίγο ο παππούς μου έπαψε να μου αγοράζει τα τεύχη πιστεύοντας πως μεγάλωνα (πήγαινα τρίτη δημοτικού αν θυμάμαι καλά),μετά ξεκίνησε ο μπαμπάς μου να μου αγοράζει αρεα και που κάποια τεύχη και πιο πολύ το καλοκαίρι,ακόμη έχω μια ανάμνηση από ένα καλοκαίρι στο οποίο είχα βρει στο περίπτερο-ναό για μένα έναν τόμο με την ανατύπωση της ζωδιακής πέτρας και μου άρεσε τόσο πολύ οι ιστορία που την έπαιρνα μαζί μου στην παραλία (γιατί έχω την τύχη να μένω σε χωρίο με θάλασσα) και ενώ οι φίλοι μου παίζανε με κουβαδάκια εγώ διάβαζα την αναζήτηση  της ζωδιακής πέτρας . Μετά καθώς μεγάλωνα τάξεις και καθώς το MCU "δυνάμωνε" άρχισα να διαβάζω κάτι λίγα τεύχη του Καμπανά και του Ψαρόπουλου  που είχε ο μπαμπάς μου έχοντας παρατήσει τα μικύ μαους μου σε μια βιβλιοθήκη μέχρι την στιγμή που στην δευτέρα γυμνασίου ένα ευτυχές περιστατικό με έκανε να ξεκινήσω να αγοράζω πλέον κάθε Παρασκευή το μικυ μαους και να αρχίσω να ασχολούμαι σοβαρά με το χτίσιμο μιας συλλογής και υπερηρωικών και Ντίσνευ. Το ευτυχές αυτό περιστατικό το προκάλεσε ο κολλητός μου,ήταν τα χρόνια εκείνα τα οποία άρχισαν να καθιερώνονται τα εξάωρα από το υπουργείο και έτσι σχεδόν κάθε μέρα έπρεπε να περιμένω μια ώρα στην στάση ώστε να περάσει το λεωφορείο,μέχρι που μια μέρα είδα τον κολλητό μου με ύφος μυστικής αποστολής να περπατάει στο πεζοδρόμιο και να πηγαίνει από έναν άλλο δρόμο που δεν τον είχα συνηθίσει να τον βλέπω,για να σας δώσω να καταλάβετε το γυμνάσιο μου ήταν στην αρχή ενός άλλου χωριού και ο φίλος μου πήγαινε μέσα στο χωρίο για να φτάσει στο τέλος του όπου βρισκόταν και το περίπτερο,εγώ που βαριόμουν να περιμένω στην στάση τον πλησιάζω και τον ρωτάω που πάει,εκείνος μετά από λίγη ώρα πίεσης από μένα και με ύφος ενόχου στην φωνή λες και θα μου αποκάλυπτε ότι κάπνιζε μου λέει ότι πάει να αγοράσει ένα τεύχος μικυ μαους,μόλις λέει μικυ μαους εμένα το βλέμμα μου άστραψε γιατί μου ήρθαν αναμνήσεις από πιο παλιά,του λέω γιατί ντρέπόταν να μου το πει και μου απαντάει πως ένας συμμαθητής μας τον κορόιδευε που το αγόραζε τον έλεγε παιδάκι και πολλά αλλά και μάλιστα μου είπε πως ξαφνιάστηκε που το πήρα τόσο χαλαρά,εγώ με τα λίγα και τα πολλά τον ακολούθησε στο περίπτερο για να περάσει και η ώρα και μόλις μπήκαμε μέσα και αντίκρισα μετά από τόσα χρόνια το μικυ μαους έλιωσα το αγόρασα και εγώ αμέσως και από τότε κάθε Παρασκευή (τύχαινε να έχουμε και εξάωρο) πήγαινα με τον κολλητό μου και το αγόραζα εγώ κάθε Παρασκευή εκείνος κάθε Τετάρτη και μετά καθόμασταν και τις δύο εκείνες μέρες στην πλατεία του χωριού  ξεφυλλίζαμε το τεύχος και κριτικάραμε τα προηγούμενα τεύχη που είχαμε διαβάσει.Οι ιστορίες από εκείνες της Παρασκευές και Τετάρτες άπειρες, καμιά φορά αν αργούσαμε να σχολάσουμε τρέχαμε σαν παλαβά να προλάβουμε να πάμε στο περίπτερο και να γυρίσουμε πάλι στην στάση πριν περάσει το λεωφορείο,άλλες φορές δεν το βρίσκαμε σε εκείνο το περίπτερο και τρέχαμε να πάμε στο άλλο το οποίο βρίσκονταν σε ένα άλλο χωριό δέκα λεπτά δρόμο με τα πόδια, μερικές φορές κάναμε κόντρα μεταξύ μας ποίος θα προλάβει να πάει πρώτος στο περίπτερο για να προλάβει να πάρει και το τεύχος γιατί καμία φορά έμενε μόνο ένα αντίτυπο,πολλές και ωραίες ιστορίες έχουμε περάσει με αυτόν τον φίλο και όσο σκέφτομαι ότι έχουν περάσει από τότε 4 χρόνια σχεδόν με πιάνει ρίγος. Δυστυχώς όμως η προκατάληψη πολλών συμμαθητών μας και ο φόβος μην μας δουν και μας αρχίσουν στο δούλεμα  μας έκανε εκεί που καθόμασταν στην πλατεία και τα ξεφυλλίζαμε να τα βάζουμε μέσα σε σχολικά βιβλία ώστε να νομίζουν ότι  διαβάζουμε μαθήματα. Πλέον δεν φοβάμαι να πω ότι διαβάζω κόμικς και μάλιστα πολλές φορές τα υπερασπίζομαι μπροστά σε κάποιους οι οποίοι έχουν ακόμα παλιομοδύτικες αντιλήψεις,τώρα που το καλοσκέφτομαι καλό μας έκαναν γιατί έχω μία ακόμα ιστορία να διηγούμαι. Τώρα μετά από 4 χρόνια σχεδόν έχω χτίσει μια μικρή συλλογή με ντίσνευ και υπερηρωικά που την καμαρώνω και ευελπιστώ να συνεχίσουν οι ωραίες περιπέτειες όσο ακόμα είμαι στα θρανία αλλά και μετά απ'αυτά.

 

Ελπίζω να μην σας κούρασα με το μεγάλο αυτό σεντόνι και ελπίζω και εύχομαι αυτό το θέμα να γεμίσει με ιστορίες πολλών ακόμα μελών του forum είτε "μεγάλων" είτε "μικρών". Περιμένω και τις δικές σας ιστορίες από τα σχολικά σας χρόνια από κάτω και κοιτάξτε να γράψετε αλλιώς θα παρεξηγηθώ:lol:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30298
  • Group:  Members
  • Topic Count:  14
  • Content Count:  1873
  • Reputation:   11144
  • Achievement Points:  1888
  • Days Won:  24
  • With Us For:  3525 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  23

Όμορφη ιστορία. Είσαι πολύ τύχερος που ο πατέρας σου είχε τεύχη του Καμπανά/Ψαρόπουλου και μπήκες από τόσο μικρός σε τόσο ρετρό μονοπάτια (εξηγεί την συζήτηση που κάναμε τις προάλλες στο θέμα της Hachette που έλεγες ότι προτιμάς το παλιό σχέδιο). Επίσης είναι ωραίο που μπορείς να συνεννοηθείς για κόμικ με τους γονείς σου, εμένα πήγαν είδαν το Τζόκερ φέτος και ανάθεμα αν κατάλαβαν ότι Μπρους Γουέιν=Μπάτμαν :lol:. Ακόμα, είναι πάρα πολύ ωραίο που μπορείς να μοιραστείς με τον κολλητό σου αυτή σου την αγάπη για τα κόμικς. 

 

Προσωπικά, η ιστορία μου έχει ως εξής. Ήμουν 7 χρονών, μόλις είχα τελειώσει την 1η δημοτικού και για να το "γιορτάσουμε" πήγαμε κάπου να φάμε με τους γονείς μου. Ο πατέρας μου έκανε έκπληξη τότε και μου είχε αγοράσει το τρέχον τεύχος του Μίκυ Μάους (πρέπει να ήταν το #2137). Είχα αγοράσει 2-3 τεύχη παλαιότερα τυχαία που μου είχαν γυαλίσει στο περίπτερο, καθώς αναγνώριζα τους ήρωες από τα καρτούν της Disney, αλλά για κάποιο λόγο εκείνη την μέρα παρατήρησα ότι λέει "στο επόμενο τεύχος". Μου ήρθε ξαφνικά η ακατανίκητη επιθυμία να το πάρω την επόμενη Παρασκευή και γενικά να συνεχίσω να το μαζεύω, χωρίς να ξέρω ακόμα την έννοια της "συλλογής", απλά ήταν ενα περιοδικό που μ'άρεσε και ήθελα να το ακολουθήσω. Τα καλοκαίρια μάλιστα τα περνούσα τότε στο χωριό μου πάντα, όπου τότε αν θυμάμαι καλά, στην επαρχία τα τεύχη έρχονταν μια εβδομάδα αργότερα. Χαμός εγώ, ανησυχούσα μήπως χάσω κανένα και μάλιστα όντως ένα τεύχος είχα δυσκολευτεί να το βρω. Σιγά-σιγά ξεκίνησα εκείνο το καλοκαίρι να μαζεύω τα πάντα όλα, Μίκυ Μάους, Κόμιξ, Ντόναλντ, Μεγάλο Μίκυ, Κλασικά, Κόσμος Disney, ό,τι κυκλοφορούσε ο Τερζόπουλος εκτός από κανένα Μίννυ. Μεγάλη μου αγάπη ήταν τα Μεγάλα Σήριαλ πάντως, κάθε καλοκαίρι τα περίμενα με ανυπομονησία. Το καλοκαίρι αυτό πέρασε και οι γονείς μου θεώρησαν ότι είναι πκαι άρα πολλά όλα αυτά τα κόμικς, οπότε μου ζήτησαν να διαλέξω 1 να κρατήσω για συλλογή. Επέλεξα το Μίκυ Μάους αλλά δεν πτοήθηκα. Σε μια επίσκεψη στον πολυαγαπημένο παππού, που ήμουν το μονάκριβο εγγόνι του και δεν μου χαλούσε χατήρι ποτέ, έφτιαξα μια λίστα με το πότε κυκλοφορεί κάθε άλλο περιοδικό της Disney και του την έδωσα, οπότε ναι μεν οι γονείς μου μού αγόραζαν το Μίκυ Μάους κάθε Παρασκευή, αλλά 1 φορά τον μήνα που επισκεπτόμασταν τον παππού, με περίμενε ένα λαχταριστό πακετάκι κόμικς που πάντα μου έδινε μεγάλη χαρά. Από ένα σημείο και μετά, λίγους μήνες μετά, κατάλαβα ότι εκτιμάω ιδιαίτερα και την έκδοση του ΚΟΜΙΞ, που μας σύστηνε τους δημιουργούς και πάντα είχε αξιόλογες ιστορίες και δεν μπορούσα να περιμένω μέχρι την επίσκεψη στον παππού για να το παραλάβω. Παρακάλεσα λοιπόν τους γονείς να μου αγοράζουν το Μίκυ αλλά και το ΚΟΜΙΞ. Είχα μπει λοιπόν βαθιά στα λημέρια της συλλογής. Είχα και εγώ έναν κολλητό στο δημοτικό που κατά τύχη ασχολούταν κι εκείνος πολύ με τα κόμικς Disney. Μικρά παιδιά σαν ήμασταν τότε, για κάποιο λόγο πήραμε την συλλογή με φουλ ανταγωνιστικό μάτι! Ήρθε μια μέρα σπίτι μου στην τρίτη δημοτικού και σχεδόν έβαλε τα κλάματα. "Μα πόσα έχεις, πόσα έχεις!" (αναφερόμενος στα κόμικς που είδε). Από τότε έγινε κι αυτός μανιακός και μάλιστα επειδή έμενε κέντρο που είναι και όλα τα παλαιοπωλεία, πολλές φορές πήγαινε με τον πατέρα του και έψαχναν παλιά τεύχη. Θυμάμαι είχε βρει το #17 "Στην Αρχαία Περσία" με 3 ευρώ και μου το έτριβε στα μούτρα :lol:  Καυχιόταν ότι είχε βρει "μια στοίβα από 17άρια" και του είπα "καλά, δεν έπαιρνες ένα και για μένα;" και μου λέει "δεν το σκέφτηκα". Ρε τον μπαγάσα. Γενικά η φιλία μας δεν κράτησε πολύ όπως καταλαβαίνετε. Πάντως ήταν μάλλον ο πιο "πορωμένος με τα κόμικ" φίλος που είχα. Κάποτε και τα ξαδέλφια μου ήταν εξίσου πορωμένα με μένα, και επειδή ήταν 2 είχαν σιγά-σιγά διπλάσια συλλογή από μένα, καθώς ο καθένας τους έπαιρνε ένα διαφορετικό! Από ένα σημείο και μετά τους έπιασε ο ιός "καλά, ακόμα διαβάζεις Μικυμάου;" και δεν τα διάβαζαν πια. Κάτι που ευνόησε εμένα γιατί απλά μου χάρισαν ένα σάκο κόμικς. Να σημειωθεί, ότι πριν από αυτό, ο 9χρονος τότε Τσάκλας είχε σκίσει μεγάλο μέρος των κόμικ του γιατί ήθελε να παίξει τον εκδότη. Έπαιρνα ιστορίες από διάφορα Μίκυ Μάους ή Ντόναλντ, τις ένωνα, ζωγράφιζα ένα εξώφυλλο και έφτιαχνα το δικό μου τεύχος και καλά. Πριν το καταλάβω η τότε συλλογή μου είχε γίνει φύλλο και φτερό. Ευτυχώς ένα 95% θεωρώ αντικαταστάθηκε από την συλλογή των ξάδερφών μου όταν τα βαρέθηκαν. Το μόνο που δεν είχα πειράξει ήταν το ΚΟΜΙΞ που το σεβόμουν σαν περιοδικό, καθώς και τα μεγάλα Σήριαλ. Στα ΚΟΜΙΞ βέβαια ο πρωτοπόρος τότε μικρός Τσάκλας είχε κάνει το εξής. Δεν ξέρω αν το σκέφτηκα μόνος μου ή είχα διαβάσει για την ύπαρξη της βιβλιοθήκης Μπαρκς στο εξωτερικό, πάντως πριν έρθει σε εμάς στην Ελλάδα, μου είχε έρθει η φαεινή ιδέα να σκίσω όλες τις ιστορίες Καρλ Μπαρκς από τα κόμικς και να τις ενώσω μόνος μου σε ένα είδος δικής μου χειροποίητης βιβλιοθήκης Μπαρκς. :shit2:Το μετάνιωσα γρήγορα και απλά τις ξανακόλλησα μέσα στα τεύχη. Τραγικό! Αλλά, με δεδομένο ότι η συλλογή Μπαρκς βγήκε στην Ελλάδα το 2009, όταν το έκανα αυτό πρέπει να ήμουν το πολύ 9 χρονών. Λογικά 8 γιατί δεν νομίζω ότι ίδιο έτος που βγήκε έκανα όλο αυτό το εγχείρημα. Όπως και να χει. Η αγάπη για τα Disney συνεχίστηκε πολύ καιρό. Μέχρι να κλείσει ο Τερζόπουλος τα έπαιρνα όλα ανελλιπώς (να 'ναι καλά ο παππούς). Όταν άνοιξαν οι εκδόσεις της Καθημερινής ήμουν πλέον αρκετά μεγάλος οπότε είχα δικό μου χαρτζιλίκι και ξελάφρωσα τον παππού επιτέλους. Με την Καθημερινή δεν είχα καλή σχέση είναι η αλήθεια. Στην αρχή είχα ενθουσιαστεί. Από ένα σημείο και μετά, ήταν και η ηλικία περίεργη, δεν τα διάβαζα τόσο γιατί είχα μπει λύκειο και ούτε τα απολάμβανα εξίσου, ούτε είχα ίδιο χρόνο να ασχοληθώ. Είχα πιάσει τα υπερηρωικά (για τα οποία θα μιλήσω παρακάτω). Πρώτο πρέπει να σταμάτησα το Super Μίκυ γιατί ούτως ή άλλως με την τότε διμινηαία του συχνότητα το ξεχνούσα. Μετά μάλλον άφησα το Ντόναλντ. Συνέχιζα με ΚΟΜΙΞ & Μίκυ αλλά δεν τα διαβαζα.Απλά για συλλογή. Τελικά, οι επανεκδόσεις Ρόσα με ξενέρωσαν και άφησα και το Κόμιξ. Μέσα στις πανελλήνιες, αφού είχα ξεχάσει να πάρω και κάποια ενδιάμεσα τεύχη, κι επειδή ήθελα να μαζέψω λεφτά για DC Comics, σταμάτησα και το Μικυ Μάους. Το τελευταίο οχυρό έπεσε. Αγόρασα Μίκυ μετά από μήνες, το φθινόπωρο του '18, αυτό με την ιστορία "Όλα Όσα θα Συμβούν Χθες", γιατί διάβασα εδώ ότι είναι εξαιρετική. Δεν με ξετρέλανε. Το ξαναπήρα στο "Η Επανάσταση των Πλαισίων Αφήγησης" που μ'άρεσε πολύ και μετά είπα να πάρω 1-2 τεύχη ακόμα. Θα αρχίσω τώρα να το παίρνω επιλεκτικά και θα κοιτάξω να καλύψω κανένα κενό από τις παλιές εκδόσεις Τερζόπουλου. Κακώς άφησα τα Disney.

 

Παράλληλα, ήμουν λάτρης και των BD, δεν θυμάμαι αν τα διάβαζα πριν ξεκινήσω τα Disney ή όχι, αλλά από μικρή ηλικία κυνηγούσα να μαζέψω όλα τα Αστερίξ αλλά και όποιο μου γυάλιζε από Λούκυ Λουκ, Ιζνογκούντ. Κάθε φορά που πηγαίναμε με την μητέρα μου στο Mall για ψώνια, σταματούσα πάντα στον Παπασωτηρίου που είχε μια ωραία γωνιά με κόμικς και κοιτούσα τα παραπάνω. Συχνά πήγαινα και στο Fnac, τότε πρόγονο του Public, αλλά κυρίως στο Παπασωτηρίου έβρισκα τα περισσότερα θυμάμαι. Ο Λούκυ Λουκ ποτέ δεν με τράβηξε, ακόμα και τώρα σίγουρα μου λείπουν πάνω από 40 τεύχη. Ο Ιζνογκούντ μ'άρεσε αρκετά αλλά από τότε θυμάμαι ήταν δυσεύρετος, δεν είχε πολλά τεύχη του, ήταν 2-3 πάντα, συνήθως τα ίδια, κρυμμένα πίσω από τα πάμπολλα Αστερίξ. Μέχρι να κυκλοφορήσει το 34 με την Χρυσή Βίβλο στα τέλη του 2009 τα είχα μαζέψει όλα σίγουρα θυμάμαι τα Αστερίξ. Δεν ήταν και πολύ δύσκολο τότε. Στα περίπτερα και στα βιβλιοπωλεία έβρισκες πάρα πολλά. Το τελευταίο από την βασική σειρά που έψαχνα καιρό θυμάμαι ήταν η Γαλέρα του Οβελίξ. Από εκεί και πέρα, με είχαν παιδέψει πολύ οι ειδικές εκδόσεις, τα εκτός σειράς νομίζω τα έλεγε. Δεν τα έβρισκα συχνά. Τελευταίο πρέπει να ταν οι 12 Άθλοι του Αστερίξ που τους πήρα σε επανέκδοση τότε. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, όταν είχε βγει η ταινία με τον Αστερίξ και τους Βίκιγνκς το Πάσχα (?) του 2006 σίγουρα φιγούραρα στο νηπιαγωγείο με το άλμπουμ της ταινίας που είχε βγάλει η ΜΑΜΟΥΘ, άρα τα Αστερίξ τα έπιασα πριν τα Disney λοιπόν. Δυστυχώς δεν θυμάμαι πώς και πότε. Πιθανόν να είχα από μικρός τα DVD των ταινιών και να τα πέτυχα στα περίπτερα από μικρή ηλικία και να ξεκίνησα να τα διαβάζω (ευτυχώς ήμουν από τα παιδάκια που από το προνήπιο ήξερα ανάγνωση οπότε μπόρεσα από πολύ μικρός να διαβάσω και κόμικς). Σε κάποια φάση, στο διάστημα μεταξύ κλεισίματος Τερζόπουλου-αρχής εκδόσεων Καθημερινής, ήθελα να αγοράσω κάποιο κόμικ. Πήρα τότε κάμποσα Λούκυ Λουκ, αλλά πάλι δεν με ξετρέλαναν. Όπως και στα Disney πάντως, ευλεπιστώ να καλύψω τα κενά μου.

 

Τέλος, η τωρινή μεγάλη αγάπη. Τα υπερηρωικά. Όλα ξεκίνησαν όταν είδα το Avengers: Age of Ultron στο σινεμά. Δεν είχα δει πολλές άλλες του MCU, μόνο το πρώτο Avengers και τα 3 Iron Man. Όπως καταλαβαίνετε είχα πολλές απορίες. Εκείνο το καλοκαίρι είδα με τα ξαδέρφια μου (ναι, αυτά που μου πάσαραν όλη την συλλογή τους από Disney αφού έκανα την δική μου φύλλο και φτερό) σχεδόν ό,τι υπερηρωικό είχε κυκλοφορήσει. Είδαμε το Dark Knight Trilogy (ανατριχιαστική εμπειρία για τον 15χρονο Τσάκλα) και ύστερα πιάσαμε το MCU. Θυμάμαι αντί να τα δούμε με την σειρά που βγήκαν, τα βλέπαμε στην αρχή με μια βλακώδη σειρά τύπου Iron Man 1-2-3, Captain America 1-2 κλπ, ευτυχώς μετά νομίζω τα πιάσαμε κανονικά. Στο τέλος είδαμε και τα Spider-Man του Raimi και το 1ο Amazing (το 2ο ευτυχώς δεν το προλάβαμε). Εγώ ξετρελάθηκα με τα υπερηρωικά. Μπήκα πολύ γρήγορα στην φάση και έψαχνα λεπτομέρειες κλπ στο ίντερνετ. Όπως είναι φυσικό, ήθελα να διαβάσω και κανένα κόμικ άμεσα. Θυμάμαι από τα πρώτα υπερηρωικά που είχα αγοράσει ήταν τότε τo Killing Joke νομίζω. Ο ενθουσιασμός μου καταλάγιασε κάπως. Μετά έφτασε το 2016, που βγήκαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα BvS-Captain America Civil War-X-Men Apocalypse. Είδα το BvS, μου είχε φανεί ταινιάρα στην αρχή και ψήθηκα ακόμα παραπάνω για κόμικ, άκουγα και από διάφορους τότε να υπεραναλύουν τις κόμικ αναφορές του Snyder και είχα εντυπωσιαστεί με αυτό το αχανές σύμπαν των κόμικς υπερηρώων που μέχρι πρότινος δεν γνώριζα. Το ίδιο Πάσχα, πριν το Civil War και μετά το BvS, είδα όλα τα X-Men για προετοιμασία για το X-Men Apocalypse, οπότε έμαθα κι από αυτά διάφορα. Παράλληλα, ενώ μ'άρεσε πολύ η Μarvel, το ίδιο καλοκαίρι έπιασα τις σειρές του CW. Μην με παρεξηγείτε, αλλά σειρές δεν βλέπω γενικότερα. Δεν είχα δει "καλές σειρές". Ήταν η πρώτη μου επαφή με σειρά που δεν είναι προεφηβική. Όπως είναι φυσικό, προώθηκα με το Flash, που ήταν ακόμα καλό τότε και γενικά πορώθηκα φουλ και με DC. Παραπάνω από Μarvel κιόλας. Ο Φλας έγινε ο αγαπημένος μου ήρωας. Κάπως λοιπόν έμαθα για την ύπαρξη του star comics. Σαν ανίδεος που ήμουν, απλά μπήκα μέσα και πήρα άσχετα τευχάκια απλά κοιτώντας τίτλο και εξώφυλλο, τελείως ανούσιες αγορές και πεταμένα λεφτά. Σε κάποια φάση κατάλαβα ότι υπάρχει ένα πράγμα που λέγεται paperback και συγκεντρώνει μια ιστορία οπότε προτιμότερο να αγοράζω αυτό για να έχω πλήρεις ιστορίες. Κι εκεί αγόραζα ας πούμε το vol. 2 πρώτα, αλλά τουλάχιστον έκανα πιο σωστές αγορές. Στην Black Friday του 2016 πήρα το πρώτο μου κόμικ Φλας, το vol. 2 από New 52 Rogues Revolution, μαζί με το Dark Knight Returns που άκουγα συνέχεια ότι ο Snyder άντλησε έμπνευση για το BvS και επίσης το Marvels που απλά μου γυάλισε σαν έκδοση, ούτε που ήξερα τι είναι, νόμιζα με Spider-Man έχει να κάνει. Όλα αυτά με το εξαιρετικό τότε 50% (περασμένα μεγαλεία). Είχα ξεκινήσει να παίρνω και καμιά έκδοση περιπτέρου από Anubis, γενικά είχα μπει στο παιχνίδι των υπερηρωικών. Ό,τι λεφτά μου περίσσευαν πήγαιναν σε κόμικς και σιγά-σιγά μεγάλωνε η συλλογή. Το 2017 ξεκίνησα να πηγαίνω και σε events, πήγα πρώτη φορά στο Comicdom όπου έσκασα ένα μεγάλο ποσό για κόμικ πρώτη φορά, το Public επίσης έβαλε 3 for 2 το ίδιο καλοκαίρι στα κόμικ (δεν ήξερα για Μπάρνηδες δυστυχώς πριν σκάσω κάμποσα λεφτά κι εκεί), γενικά το είχα πάρει πολύ ζεστά και η συλλογή αυξανόταν με ταχείς ρυθμούς. Κυρίως DC επικεντρωνόμουν, ελάχιστα Marvel είχα, επιλεγμένα, ανάλογα με τις ταινίες που έβγαιναν (πχ πηρα τον Θάνατο του Wolverine αφού είχα δει το Logan). Αυτά λίγο πολύ, πλέον θεωρώ έχω μια μεγάλη συλλογή απο DC Comics, την οποία προσπαθώ να εμπλουτίσω και με Marvel σιγά σιγά, να ναι καλά η Hachette. 

 

Αυτά είχα να πω, χαρά στο κουράγιο όποιου το διάβασε ολόκληρο!

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.