ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 283 [Πλάσματα του σκότους, Β' μέρος]

[Kriton]

4 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα:

• ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ
  Ο ΜΙΚΥ ΦΟΡΑ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΓΑΝΤΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΟΡΤΙΣΕΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΨΑΧΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑ ΤΟΥ ΔΟΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

• ΔΙΑΚΟΠΗ ΡΕΥΜΑΤΟΣ
  Ο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΑΝΥΠΟΜΟΝΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΕΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΓΙΓΑΝΤΟΟΘΟΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΕΙ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΡΕΥΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ

• Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ
  Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΟΥ ΦΙΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΞΕΡΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟΚΟΛΛΗΤΟΙ ΚΙ ΑΧΩΡΙΣΤΟΙ

• Ο ΝΤΑΗΣ ΤΟΥ ΝΤΑΗ
  Ο ΝΤΙΟΥΗ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Μ' ΕΝΑΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ Ο ΚΥΡΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου (Νο. 283)

 

Η προεπισκόπηση του τεύχους είναι εδώ.

Επεξεργασία Νοεμβρίου 15, 2019 από Kriton

[Kriton]

Πάντα αυτοκόλλητοι;!;!;

[Manitou]

Σεμινάρια εκδηλώσεις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενημερώσεις για το μπουλινγκ γίνονται καθημερινά. είναι και της μόδας άλλωστε. Και έρχεται ένα ταπεινό Μίκυ Μαους των 1.90 να τους βάλει τα γυαλιά. Ότι καλύτερο έχω διαβάσει ποτέ για το μπουλινγκ είναι η τελευταία ιστορία αυτού του τεύχους. Εύγε στην Ντίσνεϋ Ιταλίας που δείχνει τέτοιο πρόσωπο. Το Μίκυ Μαους είναι ένα περιοδικό για παιδιά κυρίως. Ένα παιδί πρέπει να παίρνει τέτοια μηνύματα. Αυτό το Μίκυ Μαους έχει κεντρική ιστορία τους μάγους και μαγική ιστορία την τελευταία. Μπράβο.

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #283 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (από τον τιτανοτρισμέγιστο @Βασιλεύς των κόμικς!!! )



Εδώ Μίκυ Σίτυ! (by Silvia Ziche)

Ιστορίες.

Πλάσματα του σκότους (Γ' μέρος).

Το ταξίδι των φίλων μας συνεχίζεται.

 

Φίλοι και εχθροί συνοδοιπόροι στο ταξίδι με τον κοινό στόχο. Να βρουν ποιος κρύβεται πίσω από την μαύρη συννεφιά. το ταξίδι τους γίνεται μέσα από άλλοτε καταπράσινα δάση για να καταλήξουν σε λασπώδεις βάλτους. Εκεί μία απροσεξία του Φέθρυ τους φέρνει πάλι αντιμέτωπους με ταπιόνια του εχθρού. Οι συνήθεις τακτικές δε πιάνουν. Διότι ο εχθρός προβλέπει τις κινήσεις τους. Οπότε μόνο χάρη στο απρόβλεπτο και στην άριστη συνεργασία τους καταφέρνουν να κερδίσουν και αυτή την μάχη.

 

Την ίδια ώρα ο Μίκυ  έχει ήδη αποχωρήσει για να βρει έναν παλιό εχθρό τους. Χάρη στο μαγικό γάντι που είναι επιφορτισμένο με την δύναμη της φίλιας τα καταφέρνει. Μετά από δύσκολο και επίπονο ταξίδι στις διαστάσεις. Η συμφωνία κλείνεται και επιστρέφουν μαζί στο μέρος όπου έδιναν μάχη οι υπόλοιποι. Κανείς όμως δεν εμπιστεύεται τον νεοαφιχθέντα.  Παρ' ότι εκείνος του επιβεβαιώνει το αντίθετο... Μόνο ο πανδαμάτωρ χρόνος θα δείξει...

 

 

Πλάσματα του σκότους (Δ' μέρος).

Το ταξίδι φτάνει στον τελικό προορισμό του. Οι εκπλήξεις και οι ανατροπές πολλές. Θα τα καταφέρουν οι φίλοι μας;

"Διακοπή ρεύματος."

Ένας διαγωνισμός για την ηλεκτροδότηση της πόλης φέρνει αντιμέτωπους μεγιστάνες και ξαδέρφια.

"Ο καλύτερος μου φίλος."

Τέσσερις δισέλιδες ιστορίες διδάσκουν την έννοια της φιλίας.

"Ο νταής του νταή."

Ο Ντιούη καταλήγει στο εργαστήριο του Κύριου προκειμένου να γλυτώσει από τον νταή του σχολείου του που του κάνει τον βίο-αβίωτο.

Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ.

Εν κατακλείδι.

Τα δύο τελευταία μέρη και αυτής της περιπέτειας του Άρχοντα των Μάγων εντυπωσιακά και υπέροχα όπως και τα προηγούμενα. Με πανέμορφα ολοσέλιδα άνευ πλαισίων καρέ. Υπέροχο σενάριο, πανέμορφο σχέδιο και μεγάλη πλειάδα χαρακτήρων!!!

Συμπαθητική η δεύτερη ιστορία του τεύχους. Σεναριακά ακολουθεί την πεπατημένη. Καλή για μία ανάγνωση αλλά όχι για παραπάνω. Ακολουθεί μία ομάδα ιστοριών με σεναριακή βάση την φιλία. Μια χαρούλα γα αυτό που προσφέρουν. Για την τελευταία ιστορία θα συμφωνήσω απόλυτα με τον φίλο Χρήστο!!! Μαζί με τον Άρχοντα είναι ο άλλος λόγος για να αγοράσετε το τεύχος!!!  Υπέροχη και διδακτικότατη!!! Επικεντρώνεται μόνο στον Ντιούη αλλά είναι τόσο καλογραμμένη που η απουσία των δύο αδελφών του (που τους έχουμε συνηθίσει τριάδα) περνάει απαρατήρητη!!!

Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Πλάσματα του σκότους (Γ' και Δ' μέρος).
2. "Ο νταής του νταή."
3. "Ο καλύτερός μου φίλος."
4. "Διακοπή ρεύματος."

9/10!!! Άλλο ένα άριστο τεύχος. Με καλές έως πάρα πολύ καλές ιστορίες!!!  

 

 

Επεξεργασία Νοεμβρίου 24, 2019 από Μενίγ Πουαγώ
Προσθήκη εξωφύλλου...

[PhantomDuck]

Χθες το βράδυ διάβασα το τεύχος, και όταν ξεκίνησα την τελευταία ιστορία, Ο νταής του νταή, χάθηκα μέσα στις σελίδες της. Έξυπνη, πρωτότυπη, ευχάριστη, όμορφη, διδακτική, με νόημα. 10/10 με τόνο, αξίζει να πάρετε το τεύχος μόνο και μόνο για αυτήν. Θα συμφωνήσω κι εγώ με τους προλαλήσαντες, από τις καλύτερες ιστορίες που θυμάμαι να έχω διαβάσει τους τελευταίους μήνες ανεξαρτήτως περιοδικού. Στο τέλος ήμουν με ένα πλάνο βλέμμα και αγνάντευα το ταβάνι μέχρι να συνέλθω. Αυτές είναι ιστορίες που πρέπει να διαβάζουν τα παιδιά. Φαίνεται πως το δίδυμο Teresa Radice & Stefano Turconi εξελίσσεται σε ένα από τα πιο δυνατά ονόματα, μακάρι να συνεχίσουν έτσι.

[Indian]

Η ιστορία “Πλάσματα του σκότους”, που μας έρχεται από την επική σειρά “Ο άρχοντας των μάγων”, ολοκληρώνεται στο παρόν τεύχος του Μίκυ Μάους. Η μεγάλη συμμαχία των μάγων, που έχει σαν σκοπό να καταστρέψει τα σατανικά σχέδια του μοχθηρού Κυρίαρχου για την κατάκτηση του κόσμου, θα προσπαθήσει να προσελκύσει τον θρυλικό Κοσμοκαταστροφέα, που έχει ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί του, για να τον εντάξει στην ομάδα. Όταν αυτό πραγματοποιείται, θα ξεκινήσει η μάχη με τον Κυρίαρχο και τα φοβερά του Μόργκριμ. Όλοι ενωμένοι, θα βάλουν τα δυνατά τους για να συντρίψουν τις δυνάμεις του σκότους. Παράλληλα ο Μίκυ έχει να σκεφτεί και το κατά πόσο τα κίνητρα του Κοσμοκαταστροφέα είναι αγνά ή αν ετοιμάζει, με την σειρά του, καμιά καινούργια παγίδα. Η ιστορία κλείνει με πολύ όμορφο τρόπο, αλλά προσωπικά θα ήθελα περισσότερη δράση. Ενώ τα δύο πρώτα μέρη χτίζουν μία σχετικά ενήλικη υπόθεση κι ανεβάζουν την περιέργεια στα ύψη. Έρχονται τα δύο τελευταία μέρη να μας δώσουν μία τελική μάχη που έχει παιδικότητα και συγγραφικές ευκολίες. Αρκετά έξυπνη η προσθήκη του ρόλου του Μαύρου Φαντάσματος, που έδωσε έξτρα ώθηση, αλλά και μυστήριο στην πλοκή. Ειδικά όσο βαδίζαμε προς το φινάλε, το δίλημμα που είχε ανάμεσα στο καλό και στο κακό, έδωσε εκ νέου ώθηση στην ιστορία. Γενικά την βρήκα μία πολύ τίμια προσπάθεια, αλλά με ασθενές τέλος. Αν υπήρχε περισσότερος δυναμισμός στο φινάλε, θα μιλούσαμε για κάτι πολύ καλύτερο. Για το σχέδιο δεν έχω να προσθέσω κάτι. Έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος από τον καλλιτέχνη. Από τον εκδότη δεν έμεινα.

 

Στην συνέχεια, μία “Διακοπή ρεύματος”, θα βάλει σε μεγάλους μπελάδες τον Ντόναλντ. Όλα ξεκινούν ένα πρωινό στην Λιμνούπολη, όπου ο φίλος μας περιχαρής ξεφορτώνει από το αυτοκίνητό του την καινούργια σούπερ σπέσιαλ γιγαντοτηλεόραση που αγόρασε για να απολαύσει τον μεγάλο τελικό ποδοσφαίρου, στον οποίο συμμετέχει η ομάδα του. Μετά από μία αψιμαχία του πεζοδρομίου που είχε τον ξάδελφό του, τον Γκαστόνε, μπαίνει στο σπίτι του κι εγκαθιστά το νέο του απόκτημα. Τότε είναι που μία διακοπή στο ρεύμα θα του υπενθυμίσει ότι δεν έχει πληρώσει τον λογαριασμό.  Την ώρα, λοιπόν, που αποφασίζει να σύρει τα βήματά του μέχρι το γραφείο του Σκρουτζ (ο οποίος είναι ιδιοκτήτης μίας από τις δύο ηλεκτρικές εταιρείες στην Λιμνούπολη) για να του ζητήσει να του συνδέσει το ρεύμα (τουλάχιστον σήμερα που είναι ο αγώνας), έκπληκτος θα δει τον θείο του στο κατώφλι του σπιτιού του να θέλει κι εκείνος μία χάρη. Τι χρειάζεται άραγε ένας μεγιστάνας από ένα φτωχό κι άτυχο παπί? Πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα για τις δύο πλευρές? Θα καταφέρει αυτή την φορά ο Ντόναλντ να μην τα κάνει όλα μπάχαλο? Θα το μάθετε αφού διαβάσετε την ιστορία. Το σενάριο το βρήκα ικανοποιητικό κι έξυπνο σαν ιδέα. Συνδυάζει την ατζαμοσύνη του Ντόναλντ, μαζί με την ανευθυνότητα, που συνήθως τον διέπει. Εκτός από την κλασική κόντρα ανάμεσα στα δύο αντίζηλα ξαδέλφια, έχουμε και την άλλη κλασική κόντρα ανάμεσα στους δύο Κροίσους της Λιμνούπολης. Η πλοκή ήταν καλογραμμένη, με μόνη ίσως εξαίρεση, την σκηνή στο Δημαρχείο, στην οποία έχω την εντύπωση ότι έκανε μία μικρή κοιλιά. Όπως και να έχει, η ιστορία καταλήγει σε ένα φινάλε που μας αποζημιώνει πλήρως. Είναι άκρως ανατρεπτικό κι αναδεικνύει ένα (μικρό ) μέρος της αγάπης του Σκρουτζ προς την οικογένειά του. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο.

 

Σε αυτό το σημείο, το αγαπημένο μας περιοδικό, αντί να βάλει μία μεγάλη ιστορία, θα προτιμήσει να φιλοξενήσει τις τέσσερις τετρασέλιδες που αποτελούν την σειρά “Ο καλύτερός μου φίλος”. Πρόκειται για τις ιστορίες που φέρουν τους τίτλους: 

• “Μαζί σε όλα”
• “Αυτός που σε ξέρει”
• “Πάντα στο πλευρό σου”
• “Αχώριστοι”

Πρόκειται για τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, που σκοπό έχουν να ενισχύσουν την αξία της αληθινής φιλίας, μέσα από το κωμικό πρίσμα. Όλες τους είναι χαριτωμένες κι έχουν για πρωταγωνιστές από δύο χαρακτήρες που όλοι γνωρίζουμε. Το Μίκυ Σίτυ θα νικήσει κατά κράτος σε αυτή την "μονομαχία", καθώς βλέπουμε τρία από τα τέσσερα σενάρια να έρχονται από εκεί, αφήνοντας μόνο μία ιστορία στους ήρωες της Λιμνούπολης. Δεν ξεχώρισα κάποια. Όλες ήταν ευχάριστες. Μακάρι να μπορούσα να έλεγα το ίδιο και για το σχέδιο.

 

Και θα τελειώσουμε το ταξίδι μας σε αυτό το τεύχος με την ιστορία "Ο νταής του νταή". Ο Ντιούη αποφάσισε να αφήσει την σχολική ομάδα μπέιζμπολ και να γραφτεί σε αυτή του μπάσκετ. Εκεί, δυστυχώς, θα αρχίσουν τα προβλήματα για εκείνον. Στην ομάδα υπάρχει ένα παιδί, το οποίο φαίνεται να είναι τέλειο σε όλα. Καλός στα μαθήματα, καλός στα σπορ, με πολλούς φίλους και με επιτυχία στο γυναικείο φύλο. Έχει, όμως, ένα ελάττωμα. Κακομεταχειρίζεται τον φουκαρά τον φίλο μας, με αποτέλεσμα εκείνος να είναι τρομερά πιεσμένος και να μην τολμάει να το πει σε κανέναν. Σε μία αψιμαχία που είχαν μεταξύ τους, ο Ντιούη θα την κοπανήσει τρέχοντας και θα κρυφτεί στο εργαστήριο του Κύρου. Εκεί, ο καλοσυνάτος εφευρέτης, θα τον υποδεχτεί θερμά, θα καταλάβει το πρόβλημά του και θα του διηγηθεί μία αντίστοιχη ιστορία (και πώς κατάφερε να λύσει το ζήτημα) από την δική του σχολική ηλικία. Μιλάμε για ένα σενάριο εξαιρετικό επάνω στο μεγάλο πρόβλημα των ημερών μας που είναι το σχολικό bullying. Προσωπικά δεν θυμάμαι άλλη ιστορία, παρόμοιας θεματολογίας, να παρουσιάζει μία τόσο άρτια εξιστόρηση. Η πλοκή εμφανίζει μία εντυπωσιακή σκηνοθεσία, που ξεκινάει με την αφήγηση του πρωταγωνιστή, για να ακολουθήσει η αφήγηση του Κύρου, στο παρελθόν, μέχρι να επιστρέψουμε στο παρόν για την τελική σύνδεση των γεγονότων. Ο χαρακτήρας του Ντιούη, φαίνεται μελαγχολικός, απομονωμένος και τρομερά μπερδεμένος, και πιστεύω ότι εκφράζει απόλυτα την απελπισία που έχουν τα παιδιά που υφίσταται αυτόν τον εξευτελισμό. Η ιστορία, συν τοις άλλοις, επιχειρεί να εντοπίσει την ρίζα του κακού, παραδίδει μαθήματα Ψυχολογίας, αληθινής φιλίας, καθώς και τρόπους αντιμετώπισης τέτοιων φαινομένων. Μία ολοκληρωμένη συνταγή, δηλαδή. Το φινάλε είναι ευτυχές κι αφήνει στον αναγνώστη μία επίγευση ικανοποίησης, αλλά και συγκίνησης. Πολλά μπράβο, λοιπόν, στην κυρία Radice γι'αυτή την τόσο καλή δουλειά. Δυστυχώς το σχέδιο έρχεται να χαλάσει το τόσο όμορφο αποτέλεσμα. Θα το ήθελα (πολύ) καλύτερο.