ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 275 [Το δίλημμα της τηγανίτας]

[Kriton 3,690]

5 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα:

• ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΗΣ ΤΗΓΑΝΙΤΑΣ
  Ο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΝΑ ΡΙΞΕΙ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΤΙΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΕΡΕΥΝΑ ΑΓΟΡΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΓΝΩΜΕΣ

• ΟΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΒΙΣΩΝΕΣ
  Ο ΓΚΟΥΦΥ ΕΧΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΑ ΦΛΟΓΕΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΡΙΟΥΣ ΒΙΣΩΝΕΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΣΑΝ ΣΚΥΛΑΚΙΑ

• Η ΛΙΜΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ
  Ο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΛΙΜΟΥΖΙΝΑ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΧΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΙΚΝΙΚ ΜΕ ΤΗΝ ΝΤΑΙΖΥ

• ΤΗΛΕΜΑΓΕΙΡΕΣ
  Ο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΚΑΙ Ο ΦΕΘΡΥ ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΠΙΤΣΕΣ ΚΑΙ ΠΙΤΕΣ ΜΕΧΡΙ ΚΡΕΠΕΣ ΚΑΙ ΤΙΡΑΜΙΣΟΥ

• ΑΝΕΜΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ
  Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΟΣΦΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ ΑΤΟΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΙΣΤΑΝΑΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΥΠΟΛΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΤΟΝΩΣΕΙ

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου (Νο. 275)

 

Η προεπισκόπηση του τεύχους είναι εδώ.

 

Οι τηλεμάγειρες είναι μία σειρά από πέντε τετρασέλιδες ιστορίες και όχι μία ενιαία ιστορία.

Edited September 26, 2019 by Kriton

[Μενίγ Πουαγώ 26,136]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #275 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (από τον φίλτατο φίλο και σοφέρ φορτηγού μεταφοράς κονσερβαρισμένου ζύθου @Indian).



Εδώ Λιμνούπολη! (by Silvia Ziche)
Ιστορίες.

"Το δίλημμα της τηγανίτας."

Τα τρία ανηψάκια γυρίζουν από το σχολείο.

 

Στο δρόμο παραπονιούνται για τον όγκο δουλειάς που έχουν για το σπίτι. Φτάνοντας ο θείος τους φτιάχνει τηγανίτες που είναι και η σπεσιαλιτέ του. Τα ανηψάκια του του λένε ότι πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτό το ταλέντο του. Εκείνη την ώρα περνάει "τυχαία" ο Θείος Σκρούτζ από την περιοχή. Αφού κατεβάζει τρία πιάτα του προτείνει να κάνει μία έρευνα αγοράς προτού ριχτεί στον επιχειρηματικό στίβο.

 

Οι Σκρούτζ, Φέθρυ, Νταίζυ και Γκαστόνε αντί να τον βοηθήσουν θυμούνται ο καθ' ένας και από μία ιστορία που οι περίφημες τηγανίτες του είχαν την συμβολή τους. Τον Σκρούτζ τον βοήθησαν να ξεπεράσει για άλλη μία φορά τον Τζον. Τον Φέθρυ να αλλάξει επαγγελματική κατεύθυνση. Την Νταίζυ να νικήσει σε έναν διαγωνισμό ζαχαροπλαστικής. Τέλος ο Γκαστόνε έχει να θυμάται έναν από τους τρανούς καυγάδες τους.

Απάντηση ο Ντόναντ όμως δε πήρε στο ερώτημα για την γεύση του εδέσματος. Το συμπέρασμα που βγήκε όμως είναι ότι τις αγαπάει πολύ για να τις μοιραστεί επιχειρηματικά. Ίσως στο μέλλον μάθουμε και πια ιστορία του θυμίζουν και εκείνου.

 

 

 

"Οι περήφανοι βίσωνες."

Μία φλογέρα που καλεί τους βίσωνες και άνηκε σε πρόγονο του Γκούφυ θα μπλέξει εκείνον και τον Μίκυ σε μία απίστευτη περιπέτεια.

"Η λιμουζίνα της συμφοράς."

Το 313 του Ντόναλντ έχει χαλάσει και δανείζεται την λιμουζίνα του Θείου Σκρουτζ για να πάει πικνικ με την Νταίζυ.

"Τηλεμάγειρες."

Οι τηλεμάγειρες Ντόναλντ και Φέθρυ μας δείχνουν πως γίνονται πέντε συνταγές για όλα τα γούστα.

"Άνεμος επιχειρηματικής έμπνευσης."

Επιχειρηματικός αέρας φυσάει εδώ και μέρες στην Λιμνούπολη. Τον οποίο τον εκμεταλεύονται όλοι ανεξαιρέτως.

Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ.

Μονοσέλιδες ιστορίες.

Οι Άσσοι: "Ντετέκτιβ με στυλ."
Οι Άσσοι: "Δουλειά για σκληρούς."
Οι Άσσοι: "Συγκέντρωση και προσοχή."

Εν κατακλείδι.

Η "κεντρική" ιστορία του τεύχους έχει δυνατό χαρτί της το συναίσθημα που βγάζει το σενάριό της και όχι το ίδιο το σενάριο. Η συναισθηματικότητα του Ντόναλντ δίνει ένα τρυφερό αποτέλεσμα. Προτείνεται στους μυημένους στο κόσμο του παπιού... Οι υπόλοιποι θαρρώ πως δε θα κατανοήσουν επ' ακριβώς την αξία της...  

Περιπέτεια τύπου Δύσης Άγριας η δεύτερη ιστορία του τεύχους. Η "λογική" του Γκούφυ στο προσκήνιο βγάζει αρκετό γέλιο. Το σχέδιο της λατρεμένης μου Σίλβιας στην τρίτη ιστορία ντύνει υπέροχα ένα χιουμοριστικότατο σενάριο. Πέντε τετρασέλιδες ιστορίες διανθισμένες με την "λογική" του Φέθρυ και την ανεκτικότητα του Ντόναλντ. Απολαυστικότατες!!! Το τεύχος κλείνει με αέρα έμπνευσης... Όμορφη η σεναριακή ιδέα της τελευταίας ιστορίας που κρατάει τον αναγνώστη σε εγρήγορση. Το τεύχος συμπληρώνουν τρεις συμπαθητικές μονοσέλιδες ιστορίες με τον Χάρυ και τον Φέθρυ.

Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Το δίλημμα της τηγανίτας."
2. "Οι περήφανοι βίσωνες."
3. "Η λιμουζίνα της συμφοράς."
4. "Τηλεμάγειρες."
5. "Άνεμος επιχειρηματική έμπνευσης."

8.2/10!!! Μετά από λίγη σκέψη κατέληξα ότι δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος να αλλάξω την σειρά!!!

 

 

Edited September 21, 2019 by Μενίγ Πουαγώ

[thyreates 16]

καλημερα σε ολους. ηθελα σε συνεχεια θεματος κατασκευης και δεσιματος των τευχων του μικυ μαους της παρασκευης να πω πως απο το τευχος που το συζητησαμε το 255 και μετα επαψε να υπαρχει. απιστευτο λες και μας διαβασαν απο τα τυπωτηρια οι τεχνικοι και διορθωσαν οτι πηγαινε λαθος και καποια τευχη γινονταν σκληρα και δεν μπορουσες να τα διαβασεις παρα την ευλαβικη σχεδον μεταχειρηση τους. ας ελπισουμε να συνεχισουν ετσι στο εξης. δυστυχως μας λειπουν καποια απο τα πρωτα τευχη και εκλεισε στη στοα αρσακειο το παραρτημα της καθημερινης που μπορουσαμε να τα περνουμε καινουργια. τωρα λενε αν παρεις τηλ. να ζητησεις τα τευχη απ τον περιπτερα σου αλλα εχω ζητησει απο δυο εδω και καιρο και λενε συνεχεια δυσκολο θα δουμε κλπ. μπορει να βοηθησει καποιος αν υπαρχει καποιος τροπος να βρουμε παλια τευχη σε καινουργια κατασταση οπως παλια? λυπαμαι αν σας κουρασα και ευχαριστω για την οποια απαντηση σας. 

[PhantomDuck 41,577]

7 hours ago, thyreates said:

[...] μπορει να βοηθησει καποιος αν υπαρχει καποιος τροπος να βρουμε παλια τευχη σε καινουργια κατασταση οπως παλια? λυπαμαι αν σας κουρασα και ευχαριστω για την οποια απαντηση σας. 

Δυστυχώς κι εμένα μου έδωσαν την ίδια απάντηση, να πω στον περιπτερά μου να φέρει όποια τεύχη θέλω. Ό,τι να 'ναι πραγματικά, λες και δεν θέλουν να πουλήσουν. Ίσως αν πας σε κάποιο πιο κεντρικό περίπτερο να έχεις περισσότερες πιθανότητες; Μία εικασία είναι αυτη. Από εκεί και πέρα, παίζουν σε διάφορα μέρη αγγελίες όμως δεν έχω ασχοληθεί προσωπικά για να ξέρω τι παίζει.

[ΚΟΜΙΞ 21,586]

34 λεπτά πριν, PhantomDuck είπε:

Δυστυχώς κι εμένα μου έδωσαν την ίδια απάντηση, να πω στον περιπτερά μου να φέρει όποια τεύχη θέλω. Ό,τι να 'ναι πραγματικά, λες και δεν θέλουν να πουλήσουν. Ίσως αν πας σε κάποιο πιο κεντρικό περίπτερο να έχεις περισσότερες πιθανότητες; Μία εικασία είναι αυτη. Από εκεί και πέρα, παίζουν σε διάφορα μέρη αγγελίες όμως δεν έχω ασχοληθεί προσωπικά για να ξέρω τι παίζει.

Το ότι πρέπει να ψαχνόμαστε τόσο πολύ για πρόσφατα τεύχη το 2019 σύντομα 2020 με ξεπερνά ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΟ!

[Indian 60,602]

Θα ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στο τεύχος #275 με την ιστορία “Το δίλημμα της τηγανίτας”. Τα τρία ανιψάκια επιστρέφουν το μεσημέρι στο σπίτι, από το σχολείο, και γοητεύονται από τις θεσπέσιες ευωδιές που αναδύουν οι πεντανόστιμες τηγανίτες που έχει ετοιμάσει ο θείος τους. Μέσα στον ενθουσιασμό τους, προτείνουν στον Ντόναλντ να φτιάχνει τις τηγανίτες του και σε επαγγελματικό επίπεδο. Ο φίλος μας (μετά από συμβουλή του θείου Σκρουτζ) θα αρχίσει να κάνει μία έρευνα αγοράς για να δει αν οι τηγανίτες του γίνονται δεκτές από το κοινό. Οι πρώτοι δοκιμαστές είναι οι γνωστοί και οι φίλοι του, όπως η Νταίζυ, ο Φέθρυ κι ο Γκαστόνε. Αντί όμως να του πουν την άποψή τους, έχουν να αφηγηθούν διάφορες ιστορίες που σχετίζονται με αυτό το νόστιμο έδεσμα. Το συγκεκριμένο σενάριο το χαρακτηρίζει η πρωτοτυπία. Η πλοκή είναι ουσιαστικά μία σειρά από σύντομες υποϊστορίες, που σχετίζονται με τις τηγανίτες του Ντόναλντ και περιέχουν κωμικά στοιχεία. Γενικά είναι μία ευχάριστη ιστορία, που όμως δεν είχε κάτι ιδιαίτερο να μας πει. Σχεδιαστικά την βρήκα καλή.

 

Την σκυτάλη θα πάρει ο Μίκυ κι ο Γκούφυ, οι οποίοι πρωταγωνιστούν στην ιστορία με τίτλο “Οι περήφανοι βίσωνες”. Οι φίλοι μας κάνουν τις διακοπές τους σε μία επαρχία της Αμερικανικής Δύσης, όταν ο Γκούφυ παρουσιάζει μία φλογέρα, η οποία έχει την ιδιότητα να προσελκύει τους άγριους βίσωνες και να τους μετατρέπει σε άκακα ζώα. Αυτό το όργανο ανήκε κάποτε στον προπροπάππου του, ο οποίος ήταν εξερευνητής και είχε φτάσει μέχρι εκείνα τα μέρη. Όπως όμως είναι φυσικό, μία τέτοια φλογέρα, θα γίνει το μήλο της έριδος για τους διάφορους παρανόμους, που θα θελήσουν να επωφεληθούν από τις θαυματουργές ιδιότητές της. Οι δύο φίλοι φαίνεται ότι διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο. Καλό σενάριο, που σαν ιδέα βγάζει μία ελαφρότητα (όπως το μυαλό του Γκούφυ ). Η πλοκή όμως έχει έντονη δράση, καλοστημένες παγίδες κι αγωνία. Παραδέχομαι ότι με κράτησε. Το φινάλε, ρίχνει λίγο το επίπεδο του story, αλλά είναι κωμικό κι αναπάντεχο. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο προς καλό. Οι χαρακτήρες εμφανίζονται περισσότερο “αφηρημένοι” απ’όσο μπορώ να αντέξω.

 

Στην “Λιμουζίνα της συμφοράς”, ο Ντόναλντ αποφασίζει με την Νταίζυ να κάνουν ένα πικ-νικ στην εξοχή, αλλά το πιστό του “313” έχει χαλάσει. Έτσι ο φίλος μας θα σύρει τα βήματά του μέχρι το θησαυροφυλάκιο για να ζητήσει από τον φιλάργυρο θείο του να του δανείσει την λιμουζίνα του. Ο Σκρουτζ, όλως περιέργως, δεν θα του φέρει αντιρρήσεις και θα του δώσει με απάθεια τα κλειδιά. Γεμάτος χαρά ο Ντόναλντ θα πάρει την λιμουζίνα και θα ξεκινήσει με την αρραβωνιαστικιά του για την εκδρομή τους. Στον δρόμο όμως, το ζευγάρι θα δοκιμαστεί από απανωτές κακοτυχίες και το πικ-νικ τους θα μετατραπεί σε κανονικό εφιάλτη. Τελικά όλα αυτά οφείλονται στην αστείρευτη γκαντεμιά του πρωταγωνιστή, ή αυτή την φορά συμβαίνει κάτι άλλο? Πρόκειται για ένα σενάριο χωρίς εξάρσεις και μεγάλη ένταση. Ωστόσο, το κωμικό στοιχείο έχει έντονη παρουσία και σε αυτό συμβάλλει ο Ντόναλντ. Η πλοκή έχει καρτουνίστικο ρυθμό και προσωπικά πιστεύω ότι το δυνατότερο σημείο της είναι το φινάλε, το οποίο κλέβει μεν την παράσταση, αλλά μας κάνει να θέλουμε να πνίξουμε έναν γνωστό μας μεγιστάνα. Το σχέδιο της Ziche κυμαίνεται στα ίδια καρτουνίστικα επίπεδα, που κυμαίνεται και το σενάριο. Στέκεται εξαιρετικά και βοηθάει στην δημιουργία αυτού του κλίματος.

 

Στην συνέχεια, ο Ντόναλντ με τον Φέθρυ, θα μας μάθουν πώς να φτιάχνουμε “Κέηκ”, “Τυραμισού”, “Κρέπες”, “Πίτσα” και “Πίτα” κι όλα αυτά, μέσα από την σειρά “Τηλεμάγειρες”. Αν και δεν είμαι γνώστης της μαγειρικής (στο να τα τρώω είμαι καλύτερος ), νομίζω ότι οι συνταγές που παρατίθενται είναι ορθές κι οδηγούν σε επιτυχή εδέσματα. Την όλη παρουσίαση την κάνει ο Ντόναλντ, ενώ ο Φέθρυ αναλαμβάνει να μας διασκεδάσει με τον ατσούμπαλο χαρακτήρα του. Τουλάχιστον το ζητούμενο αποτέλεσμα βγαίνει σωστά. Την εν λόγω σειρά την βρήκα αρκετά πρωτότυπη και μέσα στο κλίμα της εποχής που διανύουμε, με τις τόσες εκπομπές μαγειρικής που κατακλύζουν τα τηλεοπτικά κανάλια. Μάθαμε και πέντε πράγματα. Κατά τα άλλα όμως το χιούμορ έβγαινε πολύ δύσκολα και δεν με ικανοποίησε. Πολλά ήταν τα σημεία που ο Φέθρυ έκανε υπερβολές, οι οποίες κατέληγαν σε σαχλές καταστάσεις. Εν κατακλείδι, σε όποιον αρέσουν οι συνταγές μαγειρικής, ας διαβάσει αυτές τις μικρές ιστορίες. Οι υπόλοιποι, ας προσπεράσουν χωρίς τύψεις. Σχεδιαστικά δεν με κάλυψε. Κι εδώ είχαμε καρικατουρίστικο σχέδιο. Το “κομπιουτερίστικο” χρώμα όμως, ομολογώ ότι μου άρεσε.

 

Κι αφού πήραμε το κολατσιό μας, το τεύχος θα κλείσει με την ιστορία “Άνεμος επιχειρηματικής έμπνευσης”. Ένα πρωινό, όπως κάνει συνήθως, ο θείος Σκρουτζ ανεβαίνει στην ταράτσα του θησαυροφυλακίου του για μυρίσει την αύρα της πόλης και να αφουγκραστεί με αυτόν τον τρόπο τις επιχειρηματικές ευκαιρίες, που θα φέρουν τα καθημερινά του κέρδη. Δυστυχώς όμως, η θρυλική του όσφρηση, φαίνεται ότι δεν λειτουργεί καλά. Ο γιατρός που θα τον παρακολουθήσει βγάζει την διάγνωση. Εκτιμά ότι ο Λιμνουπολίτης μεγιστάνας έχει δεχτεί έναν τεράστιο αριθμό οσφρητικών ερεθισμάτων, με αποτέλεσμα ο οργανισμός του να έχει κορεστεί και να αντιδρά. Η θεραπεία είναι να πάει σε ένα ουδέτερο περιβάλλον για ένα χρονικό διάστημα, για να αποτοξινωθεί. Έτσι λοιπόν, ο πρωταγωνιστής θα πάρει (αντί για τα ανίψια του, όπως συνηθίζει) τον πιστό του μπάτλερ και θα πάνε σε μία καλύβα στο βουνό. Ο χαρακτήρας όμως φαίνεται ότι δεν αλλάζει. Δυστυχώς είναι πολύ άσχημο να κλείνει το τεύχος με μία κακή ιστορία. Μία τέτοια ιστορία είναι κι αυτή, κατά την ταπεινή μου άποψη. Το σενάριο είναι γεμάτο υπερβολές και δεν έχει να μας προσφέρει κάτι καινούργιο, μιας κι έχουμε ξαναδεί ιστορίες, που ασχολούνται με την “προβληματική” μύτη του θείου Σκρουτζ. Η δε πλοκή, είναι εντελώς αλλοπρόσαλλη (ο Σκρουτζ έχει πρόβλημα, πάει στην εξοχή, λύνεται το πρόβλημα, διαπρέπει, επιστρέφει, έρχονται οι Μουργόλυκοι, έρχεται ο Ρόμπαξ, ο Κύρος φτιάχνει εφευρέσεις, ο Δήμαρχος εκνευρίζεται) και προσπαθεί να εντάξει, μέσα σε 30 σελίδες, όσα περισσότερα μοτίβα μπορεί να χωρέσει. Προσωπικά με ζάλισε κι ανυπομονούσα να τελειώσει. Το φινάλε ήταν κι αυτό άνευρο και διεκπαιρεωτικό. Το σχέδιο μού άρεσε. Το βρήκα κλάσεις ανώτερο από το σενάριο.

 

Το τεύχος φιλοξενεί και τρεις μονοσέλιδες ιστορίες, από την σειρά “Οι άσσοι” (ή “Άσσοι μπαστούνι”), με πρωταγωνιστές τον Φέθρυ και τον Χάρυ Βδέλα. Όλες τους γελοιογραφικές κι ευχάριστες, αλλά σίγουρα έχουμε διαβάσει καλύτερες του είδους τους. Όχι όμως ότι με χάλασαν.