Μετάβαση στο περιεχόμενο

ΚΟΜΙΞ 62 [Τα πρώτα μετάλλια - Don Rosa]


Kriton

ΠΩΣ ΣΑΣ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ;  

4 Μέλη έχουν ψηφίσει

You do not have permission to vote in this poll, or see the poll results. Παρακαλούμε να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να ψηφίσετε σε αυτή τη δημοσκόπηση.

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  25930
  • Group:  Members
  • Topic Count:  115
  • Content Count:  881
  • Reputation:   5421
  • Achievement Points:  881
  • Days Won:  0
  • With Us For:  4195 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

cx62-960x600-thumb-large.thumb.jpg.4ea56b548f094cda543fc714adf614e3.jpg

8 συναρπαστικές ιστορίες διάσημων σχεδιαστών:

 

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ W.H.A.D.A.L.O.T.T.A.J.A.R.G.O.N.
Μια ιστορία σε σενάριο και σχέδιο του Ντον Ρόσα
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΝΕΡΑ Blameless
Ο Βίκαρ εικονογραφεί μια ιστορία του Πωλ Χάλας
ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ A New Species
Μια ιστορία σε σενάριο του Πατ και της Κάρολ Μακ Γκρηλ που εικονογράφησε ο Μάρκο Ρότα
Ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ Hero of the Beach
Ο Σεζάρ Φεριόλι εικονογραφεί μια ιστορία που έγραψε ο Πέτερ Σνάιμπιεργκ
ΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ Kings of Prison
Μια ιστορία σε σενάριο του Γκορμ Τράνσγκααρντ και σχέδιο του Αντρέα Φερράρις
ΕΠΙΔΟΞΟΣ ΗΡΩΑΣ Almost a Hero
Ένα σενάριο του Τζων Λάστιγκ εικονογραφημένο από τον Κάρλος Μότα
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΑΡΤΗΣ The Lost Map
Ο Ντάαν Γίππες και ο Ούλριχ Σρέντερ εικονογραφούν ένα σενάριο του Φρανσουά Κορτετζάνι
ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΔΥΟ And Then There Were Two

Μια ιστορία σε σενάριο και σχέδιο του Κάρι Κορχόνεν

 

Το αγαπημένο περιοδικό μικρών και μεγάλων από αυτή την Παρασκευή 30/8 στα περίπτερα.

Επεξεργασία από Kriton
  • Like 5
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  2322
  • Group:  Members
  • Topic Count:  24
  • Content Count:  4350
  • Reputation:   33891
  • Achievement Points:  4417
  • Days Won:  97
  • With Us For:  6157 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  45

Μετά τα πρώτα 18 τεύχη (τα κόκκινα) αυτό ήταν το καλύτερο τεύχος της "μαύρης" εποχής (θέση για καυστικά σχόλια εδώ) από άποψης συμπληρωματικών ιστοριών. Όλες ήταν καλές. Βασικά ο Γιιπες ο Βικαρ και ο Ρότα δίνουν καλές ιστορίες. Ιδίως ο Γιιπες. Σε αυτό το τεύχος είχε ιστορίες και από τους τρεις και δεν είχε τους απαράδεκτους Βαν Χορν. Βασικά όλες οι συμπληρωματικες ήταν διασκεδαστικές και σίγουρα αξιοπρεπείς. Ξέρετε πολλές φορές οι συμπληρωματικες του κόμιξ είναι ανώτερες από τις αντίστοιχες του ΜΜ. Το θέμα είναι με την κύρια ιστορία. Για κάποιο παιδί που δεν έχει διαβάσει Ροσα (παρόλο που πάλι δεν του δώσανε δικαιώματα αν διαβάσετε στο fb αυτά που γράφει) το σημερινό τεύχος είναι μουρλια. 

  • Like 7
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 2 weeks later...

  • Member ID:  25448
  • Group:  Members
  • Topic Count:  392
  • Content Count:  4289
  • Reputation:   33964
  • Achievement Points:  4411
  • Days Won:  8
  • With Us For:  4288 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  42

Πέρασαν κάποιες μέρες από την κυκλοφορία του 62ου ΚΟΜΙΞ περιόδου Β'. Το εξώφυλλο το ανέβασε ο φίλτατος εκλαμπρότατος @Βασιλεύς των κόμικς!!! Τα σέβη μου μεγαλειότατε!!!


tn_KOMIXB_0062.jpg

Το οποίο εξώφυλλο είναι χάρμα οφθαλμών αφού είναι δια χειρός Keno... Για να δούμε αν θα συμφωνήσω με την άποψη του καλού φίλου Χρήστου άνωθεν. 7+1=8 ιστορίες και στο τεύχος Σεπτεμβρίου.

"Τα πρώτα μετάλλια."

Ο Ντόναλντ αναπολεί την εποχή που τα παιδιά της Ντέλας εγγράφηκαν στην Λέσχη των Μικρών Εξερευνητών και την πρώτη τους αποστολή.

Εντυπώσεις.

Μία περιπέτεια από τα παλιά μας προσφέρει ο Ρόσα με φόντο το αστικό τοπίο της Λιμνούπολης. Σχέδιο και σενάριο φυσικά υπέροχα.

"Επικίνδυνα νερά."

Ο Ντόναλντ νοικιάζει ένα σκάφος και με πλήρωμα τα ανηψάκια προσπαθούν να βγάλουν τα προς το ζην.

Εντυπώσεις.

Μέτρια ιστορία με επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Τη σώνει ,λίγο όμως, η αντιπαράθεση των Ντακ με την συμμορία.

"Το άγνωστο πλάσμα του νερού."

Τα ανηψάκια βρίσκουν ένα άγνωστο πλάσμα του νερού για μία σχολική εργασία. Ένας επιστήμονας όμως βλέπει σε αυτό δόξα και πλούτη.

Εντυπώσεις.

Όμορφη ιστορία τόσο σεναριακά όσο και σχεδιαστικά.

"Ο ήρωας της παραλίας."

Ο Ντόναλντ εργάζεται ως ναυγοσώστης και ο Κύριος Τζόουνς προσπαθεί να του κάνει τον βίο αβίωτο. Λογάριασε όμως χωρίς την θεία του...

Εντυπώσεις.

Το πεδίο μάχης μεταφέρθηκε από τα περίχωρα της Λιμνούπλης στην παραλία της... Συμπαθητικούλα... Ειδική μνεία στους ανθρώπινους χαρακτήρες.

"Οι βασιλιάδες της φυλακής."

Οι Μουργόλυκοι μετά από μία μέγαλη ληστεία απλαμβάνουν τιμές βασιλιάδων στην φυλακή της Λιμνούπολης.

Εντυπώσεις.

Δεν είναι καθόλου άσχημη. Την ευχαριστήθηκα. Παρ' ότι στο τέλος υπερίσχυσε η αντζαμοσύνη τους μου άρεσε η οξυδέρκειά τους στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας.

"Επίδοξος ήρωας."

Ο Ντόναλντ κάνει τα πάντα για να μπει στο ηρω'ι'κό πάνθεον της ετήσιας Λιμνουπολίτικης παρέλασης.

Εντυπώσεις.

Η θέληση καμιά φορά δεν είναι αρκετή... Ευχάριστη ιστορία!!!

"Ο χαμένος χάρτης."

Ο Μίκυ με τον Γκούφυ παραθερίζουν και ψωνίζουν αναμνηστικά...

Εντυπώσεις.

Τρισέλιδη ιστορία με αναπάντεχο τέλος!!! Μία χαρούλα για τα δεδομένα της...

"Κι ύστερα έμειναν δύο."

Τελευταία μέρα του Καλοκαιριού και τα τρία ανηψάκια σκέφτονται πως θα κάνουν τον βίο αβίωτο ,για άλλη μία χρονιά, του διευθυντή του σχολείου. Δε ξέρουν όμως ότι βρίσκεται εκεί κοντά...

Εντυπώσεις.

Σεναριακά δε είναι καθόλου άσχημη!!! Σου κρατάει το ενδιαφέρον!!!

Κλείνοντας....

Πράγματι ένα τεύχος αξιόλογο στο σύνολό του!!! Πράγμα που έχει να συμβεί κάποιους μήνες θαρρώ!!! 7.5/10!!!  :D

:hop::hop::hop:

Επεξεργασία από Μενίγ Πουαγώ
  • Like 2
  • Ευχαριστώ 1
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 1 month later...

  • Member ID:  20685
  • Group:  Administrator
  • Topic Count:  754
  • Content Count:  12906
  • Reputation:   94408
  • Achievement Points:  9268
  • Days Won:  427
  • With Us For:  4624 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  42

Το συγκεκριμένο τεύχος του περιοδικού το βρήκα λίιιγο πιο βελτιωμένο σε σχέση με τα προηγούμενα. Εκτός από την ιστορία του Rosa, υπάρχουν και μερικές ακόμα που μου κίνησαν το ενδιαφέρον και τις βρήκα ευχάριστες, χωρίς όμως να είναι τα αριστουργήματα ή να χαραχτούν έντονα στην μνήμη μου. Το εξώφυλλο είναι πανέμορφο, αλλά προτιμώ το αντίστοιχο του τεύχους #126, της Α’ Περιόδου, που είχε πιο ζωντανά χρώματα. Ας ρίξουμε μία ματιά στις ιστορίες που φιλοξενούνται στο τεύχος. :)

 

“Τα πρώτα μετάλλια”
Ο Ντόναλντ βρίσκεται στην πολυθρόνα του και διαβάζει το αγαπημένο του γουέστερν, όταν περνάνε από μπροστά του τα τρία του ανιψάκια, τα οποία προσπαθούν να καρφιτσώσουν στις στολές τους ακόμα ένα μετάλλιο, που θα συνοδεύεται από έναν βαρύγδουπο τίτλο. Τότε θα του έρθουν στο μυαλό οι ημέρες που αυτά πρωτοήρθαν και ήταν σωστά ζιζάνια. Έτσι θα μάθει κι ο αναγνώστης τον τρόπο που ο Χιούη, ο Λιούη κι ο Ντιούη θα ενταχθούν (με δυσκολία) στην Λέσχη που τους έκανε διάσημους και θα δώσουν εκεί τον καλύτερό τους εαυτό. Δεν συγκαταλέγεται στις πρωτοκλασάτες ιστορίες του βετεράνου δημιουργού από το Κεντάκι, αλλά από εγκυκλοπαιδικής άποψης, το εν λόγω σενάριο, έχει γράψει ιστορία στον χώρο του Ντισνεϋκού  κόμικς. Ο Don Rosa δημιουργεί έναν άτυπο “Βίο & Πολιτεία” των τριών ανιψιών και των Μικρών Εξερευνητών γενικότερα και εισάγει τον αναγνώστη στον κόσμο τους. Το χιούμορ και τα υπέροχα γκαγκ κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους και μέσα σε λίγες μόνο σελίδες κάνουν μία πλοκή απολαυστική σε όλους τους τομείς, αποδεικνύοντας το έμφυτο ταλέντο του δημιουργού. Ένα ταλέντο που αν είναι εξαιρετικό στην συγγραφή, τι να πούμε για τον σχεδιασμό. :respect:

 

“Επικίνδυνα νερά”
Είναι από την υπέρ σπάνια φορά που ο Ντόναλντ έχει κερδίσει στο λαχείο και σπεύδει, παρά τις παρακλήσεις των ανιψιών του για το αντίθετο, να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Θα κατέβει λοιπόν μέχρι την μαρίνα και θα ψάξει να βρει ένα σκάφος, με το οποίο θα διοργανώνει μίνι κρουαζιέρες σε τουρίστες. Το σκαρί βρίσκεται, προετοιμάζεται και τα τέσσερα παπιά ξεχύνονται στον κόλπο της Λιμνούπολης, με τους νέους τους πελάτες. Οι οικονομίες του Ντόναλντ μπορεί να ενισχύθηκαν, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για την τύχη του. Έτσι οι δουλειές δεν πάνε τόσο καλά, αλλά αυτό φαίνεται να μην είναι το μοναδικό τους πρόβλημα, καθώς γίνονται μάρτυρες λαθρεμπορίου. Ο φίλος μας όμως δεν είναι από εκείνους που το βάζουν εύκολα κάτω. Καρτουνίστικο σενάριο που μου κίνησε την περιέργεια. Την πλοκή την βρήκα λίγο παράξενη, καθώς ξεκινάει απλά, κάπου στην μέση αποκαλύπτονται οι κακοί, στην συνέχεια τους ξεχνάμε, για να επιστρέψουν στο φινάλε. Τα γκαγκ είναι κωμικά, αλλά επαναλαμβανόμενα, ενώ δεν λείπει και η δράση. Το φινάλε είναι δίκαιο για τον πρωταγωνιστή. :clap2: Το σχέδιο του Vicar είναι εξαιρετικό. :hug2:

 

“Το άγνωστο πλάσμα του νερού”
Ο Ντόναλντ απολαμβάνει το ραχάτι του στην παραλία και τα τρία του ανιψάκια ψάχνουν στην ακρογιαλιά για να βρουν κάποιο σπάνιο πλάσμα για να το δείξουν στο μάθημα της Βιολογίας. Τελικά το μυστηριώδες πλάσμα βρίσκεται, είναι γλυκύτατο και μοιάζει με χταπόδι. Θα το πάρουν λοιπόν μαζί τους και η καθηγήτριά τους θα έχει την φαεινή ιδέα να καλέσει έναν επιστήμονα στο μάθημα. Εκείνος θα το εντοπίσει και θα του ξυπνήσει το πνεύμα της απληστίας. Θα πιστέψει ότι αν το έχει στην κατοχή του θα καταξιωθεί στους κύκλους του και θα αποκτήσει φήμη και χρήμα. Τα τρία ανιψάκια κι ο νευρικός θείος τους όμως δεν θα τον αφήσουν έτσι. Την υπόθεση δεν θα την χαρακτήριζα άσχημη. Έχει καλοκαιρινή υφή και βγάζει μία παιδικότητα κι αγάπη. Η πλοκή κυλούσε αβίαστα, αλλά το φινάλε το βρήκα τραβηγμένο από τα μαλλιά. Ο Marco Rota υπογράφει ένα αξιόλογο σχέδιο.


“Ο ήρωας της παραλίας”
Ο Ντόναλντ προσλαμβάνεται σαν ναυαγοσώστης και φαίνεται ότι έχει βρει την κλίση του, καθώς εκτελεί το λειτούργημά του, σεβόμενος το γράμμα του νόμου. Δυστυχώς για εκείνον όμως στην παραλία θα κάνει την εμφάνισή του ένα πρόσωπο που τον μισεί ιδιαίτερα και δεν είναι άλλος από τον κύριο Τζόουνς, ο οποίος έχει πάει εκεί μαζί με την θεία του. Ο άσπονδος γείτονας του Ντόναλντ, μόλις αντιληφθεί ότι ο “φίλος” του επιβλέπει την παραλία, θα ξυπνήσει το παιδί μέσα του και θα θελήσει να του δημιουργήσει πάρα πολλούς μπελάδες, προκειμένου να τον φέρει σε δύσκολη θέση. Θα καταφέρει να πετύχει τον σκοπό του ή τελικά θα βρει τον μάστορά του? Μιλάμε για ένα κλασικό σενάριο που θυμίζει εκείνα του μεγάλου Carl Barks. Μία κλασική διαμάχη ανάμεσα στους δύο γείτονες, μόνο που το “πεδίο” αυτής της μάχης έχει μεταφερθεί, από τα σπίτια τους, στην παραλία. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι δευτερεύοντες χαρακτήρες που κάνουν την εμφάνισή τους, όπως η Νταίζυ και η θεία Λορέτα, της οποίας ο ρόλος τής πήγαινε πολύ. Κι εδώ τα γκαγκ βγάζουν μία “Αμερικανιά”, γεγονός που δεν το βρίσκω απαραίτητα κακό. Το πρωτότυπο στην όλη υπόθεση είναι ότι εδώ δεν φταίει καθόλου ο Ντόναλντ, κάνοντας το φινάλε να είναι πέρα για πέρα δίκαιο. Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό.

 

“Οι βασιλιάδες της φυλακής”
Οι Μουργόλυκοι, μετά τα τόσα πολλά ένσημα που έχουν κολλήσει στον επαγγελματικό τους χώρο, έχουν μεταμορφωθεί σε διασημότητες. Έτσι στην φυλακή είναι δακτυλοδεικτούμενοι κι όλοι τους έχουν στα όπα-όπα. Ο λόγος που βρίσκονται εκεί είναι λόγω μίας ληστείας που έχουν διαπράξει, αλλά δεν ξέρει κανείς που έχουν κρύψει τα κλοπιμαία. Υπολογίζουν λοιπόν να εκτίσουν την διετή ποινή τους και να ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους ζάπλουτοι. Κάποια στιγμή εμφανίζεται ένας νέος κρατούμενος, ο οποίος είναι χειροδύναμος και νταής. Τότε είναι που η αρχηγία των Μουργόλυκων θα αμφισβητηθεί και θα πρέπει να κάνουν κάτι που θα τους βοηθήσει να κρατήσουν τα σκήπτρα τους. Θα καλέσουν λοιπόν τον επίδοξο σφετεριστή σε διάφορες μονομαχίες. Το σενάριο αυτό το βρήκα αρκετά συμπαθητικό. Η υπόθεση παρουσιάζει στον αναγνώστη την ζωή στην φυλακή και τους άγραφους κανόνες της, πάντα υπό το πρίσμα των κόμικς που απευθύνονται κυρίως σε μικρές ηλικίες. Η πλοκή είναι ευχάριστη, αλλά όχι κάτι το συγκλονιστικό. Το φινάλε όμως το βρήκα έξυπνο κι ανατρεπτικό. Αρκετά καλό και καθαρό (παρά τις αρκετές λεπτομέρειες) ήταν και το σχέδιο.

 

“Επίδοξος ήρωας”
Κάθε χρόνο ο Δήμος της Λιμνούπολης διοργανώνει μία παρέλαση, προς τιμήν των ηρώων της χρονιάς. Των δημοτών, δηλαδή, που έκαναν μία αξιέπαινη και ηρωική πράξη προς το κοινό συμφέρον και το καλό των συμπολιτών τους. Εκεί θα “παρελάσει” κι ο Ντόναλντ, αλλά με σκούπα και φαράσι, μιας κι έπιασε δουλειά σαν οδοκαθαριστής. Τα τρία του ανιψάκια είναι πολύ στενοχωρημένα κι αισθάνονται ντροπή που ο θείος τους δεν συγκαταλέγεται στους ήρωες της πόλης. Τότε εκείνος, κατά την διάρκεια μίας πρόκλησης, θα ανακοινώσει ότι θα γίνει ήρωας και θα λάβει μέρος στην επόμενη παρέλαση. Έτσι ξεκινάει την αναζήτηση της ηρωικής του πράξης αλλά, μιλάμε για τον Ντόναλντ, κάτι τέτοιο δεν θα είναι καθόλου εύκολο. :P Πρόκειται για ένα σενάριο που έχει σαφείς επιρροές από τα Αμερικάνικα κόμικς και τον μεγάλο Carl Barks. Η υπόθεση μού τον θύμισε πολύ. Η πλοκή έχει άρωμα από την κλασική έπαρση, αλλά και τις άπειρες κακοτυχίες τού πρωταγωνιστή και πολλά είναι τα γκαγκ που με έκαναν και γέλασα, αρκετά (όπως πχ το σημείο που αντικρίζει την τίγρη). Το φινάλε ακολουθεί κι αυτό με την σειρά του τις κλασικές γραμμές και μου άφησε μία όμορφη γεύση. :) Το σχέδιο, ενώ ήταν κάπως καρικατουρίστικο, περιέγραφε κάποιες σκηνές που συνέβαλαν στο χιούμορ. 

 

“Ο χαμένος χάρτης”
Ο Μίκυ κι ο Γκούφυ πάνε διακοπές σε ένα γραφικό ψαροχώρι (μα καλά όλο διακοπές πάνε αυτοί? Δεν δουλεύουν ποτέ? :P ), και σταματάνε μπροστά από ένα μαγαζί που πουλάει αναμνηστικά. Το μάτι του Γκούφυ πέφτει σε έναν χάρτη που περιγράφει την πορεία που οδηγεί σε έναν χαμένο θησαυρό. Αποφασίζει λοιπόν να πάει να τον ανακαλύψει. Ο Μίκυ βέβαια προσπαθεί να πείσει τον φίλο του ότι αυτός ο χάρτης είναι ψεύτικος, αλλά εκείνος είναι ανένδοτος. Έτσι λοιπόν τον αφήνει να ψάξει τον θησαυρό κι εκείνος τον επιτηρεί διακριτικά. Πρόκειται για μία ιστορία που ολοκληρώνεται εν ριπή οφθαλμού, ενώ θα μπορούσε να δώσει στον αναγνώστη περισσότερες λεπτομέρειες και να έχει συγγραφική ποικιλία. Η πλοκή είναι τρομερά βιαστική και δεν με έκανε να την εκτιμήσω, ενώ θα ήθελα. Το φινάλε, αν και πέτυχε την ανατροπή, ήταν αναμενόμενο. Στην όλη βιασύνη όμως, χάθηκε. Κρίμα! :( Τα χώματα τα βρήκα καλύτερα από το μέτριο σχέδιο.

 

“Κι ύστερα έμειναν δύο”
Βρισκόμαστε στην τελευταία ημέρα των καλοκαιρινών διακοπών κι όλοι είναι στα μαύρα πανιά. Τα τρία ανιψάκια, που θα χάσουν το ανέμελο παιχνίδι στο πάρκο, αλλά κι ο Διευθυντής του σχολείου τους, που θα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτά τα τρία ζιζάνια. Μέσα στην απόγνωσή του θα ζητήσει την βοήθεια ενός συναδέλφου του, ο οποίος διευθύνει ένα σχολείο για χαρισματικά παιδιά. Εκείνος θα αποφανθεί ότι ο Χιούη είναι ο πιο έξυπνος από τα τρίδυμα και θα πρέπει να φοιτήσει στο σχολείο του. Έτσι, με την μέθοδο “διαίρει και βασίλευε”, θα μπορέσει να επικρατήσει η τάξη και η ησυχία. Είναι εφικτό όμως κάτι τέτοιο? Τα τρία ανιψάκια παρουσιάζονται εδώ, όπως τα είχαμε πρωτογνωρίσει στο έργο του μεγάλου παραμυθά (πολύ τον έχω θυμηθεί σε αυτό το τεύχος :P ). Σκανδαλιάρικα και πολύ ατίθασα παπάκια, που σπέρνουν την καταστροφή με την συμπεριφορά τους. Και φυσικά ούτε λόγος για την Λέσχη των Μικρών Εξερευνητών. Η υπόθεση έχει έξυπνη δομή κι ενώ περίμενα η αποχώρηση του Χιούη να προκαλέσει ντόμινο ζήλιας στα άλλα δύο αδέλφια, παρόλα αυτά βλέπουμε ότι η σχέση μεταξύ τους παραμένει ακλόνητη. Θεωρώ αυτό το τέχνασμα αρκετά εύστοχο από μεριάς σεναρίου. :respect: Η πλοκή εισάγει πολλούς “κομπάρσους” που όμως διαδραματίζουν ενεργό ρόλο, ενώ η ιστορία, με την απρόσμενη κατάληξή της, μού έφερε ένα χαμόγελο στα χείλη. Στο σχέδιο θα ήθελα να είχε γίνει καλύτερη δουλειά.

 


:beer: 

  • Like 3
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.