POPEYE

[Βασιλεύς των κόμικς]

    

         

 

Αν και 90 ετών ο σιδηρόμπρατσος (όπως τοv ονομάσανε οι Ιταλοί ) ναύτης με πάντα το ένα μάτι κλειστό ( όπως μας υποδεικνύει  και το όνομα του). Ο Ποπάϋ είναι πάντα σε φόρμα δυνατός και γερός, ίσως φταίει η συχνή κατανάλωση σπανακιού, έτοιμος να μας διασκεδάσει με την αφέλεια του και την αγαθή διάθεση να βοηθήσει τους πάντες. Έχοντας ένα μικρό πέρασμα στα διάσημα στριπ Thimble Theater  κατάφερε  να γίνει πρωταγωνιστής της σειράς αλλά να έχει το δικό του στριπ και αργότερα το δικό του κόμικ αλλά και σειρά κινουμένων σχεδίων αφήνοντας στην λήθη το κόμικ που τον γνώρισε στον κόσμο.

 

Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε σε κόμικ το 1970 από τον Τερζόπουλο στο ΒΕΛΟΣ και το 1973 στο ομώνυμο περιοδικό από τον  Δραγούνη, ακολούθησαν ο Μαστραντώνης και ο Ν. Λυμπερόπουλος (μερικά στριπ στο περιοδικό Kids 'N Fun). Το 2015 απόγονος του Δραγούνη έκδωσε 6 τεύχη σαν ένθετα στον ΤΗΛΕΘΕΑΤΗ (που παλιά έβαζε μονοσέλιδα στριπ του σπανακοφάγου ) βασισμένο στην τότε νέα σειρά της  IDW .

 

Μετά από 4 χρόνια ο Λεοκράτης Ανεμοδουράς μας κάνει την έκπληξη, όπως συνηθίζει με τις απρόβλεπτες αλλά αξιόλογες κινήσεις του. Η σειρά συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε την τελευταία φορά

από το τεύχος 7 δηλαδή της Αμερικανικής έκδoσης.

Η έκδοση είναι ανώτερη από την  προηγούμενη

(ότι πληρώνεις, αυτό παίρνεις άλλο 1.5 ευρώ άλλο 3.90 που είναι και η τιμή του τεύχους σαν αυτόνομο)

Εκτός από τις ιστορίες του τεύχους

έχουμε και ένα αφιέρωμα στην ιστορία του διάσημου ναύτη.

 

Το αρνητικό που βρίσκω είναι ότι πρόκειται μόνο για 4 τεύχη. Ελπίζω σε συνέχιση της σειράς, γιατί το αξίζει, αλλά δεν έχει από πίσω μια πολυεθνική σαν την Disney να έχει μια ''πλάτη''να στηριχτεί.

Δεν νομίζω ότι ο Ποπάϋ είναι υποδεέστερος του Μίκυ.

    

Καλή Ανάγνωση
               

[Ionas Aggelis]

την πήραμε την πήραμε... πολύ τίμια έκδοση, όχι κάτι ιδιαίτερο σε χαρτί (το εξώφυλλο θα το ήθελα πιο "illustration" φάση) αλλά είναι εξαιρετικό nevertheless.

και έχει 10 σελίδες επιπλέον υλικό με κείμενα και σχέδια. τι άλλο να ζητήσει κανείς;

[totally_wired]

2 hours ago, Ionas Aggelis said:

. τι άλλο να ζητήσει κανείς;

να είναι καλή η μετάφραση;

να διαβάζεται η ιστορία;

 

και ένα άλλο κάρο πράγματα

 

θα έχει 3.9 ευρώ και 36 σελίδες;

Επεξεργασία Αυγούστου 3, 2019 από totally_wired

[Βασιλεύς των κόμικς]

 

να είναι καλή η μετάφραση;

να διαβάζεται η ιστορία;

 

και ένα άλλο κάρο πράγματα

 

θα έχει 3.9 ευρώ και 36 σελίδες;

Μπορεί να είναι καλύτερη και πιο μεγάλη σαν έκδοση  από την προγενέστερη αλλά αυτό δεν δικαιολογεί το 3,9 για τις 36 σελίδες που -θα- έχει , Είναι πολλά τα λεφτά ,ΜΑΚΗ .

Οσο για τις ιστορίες ξέρουμε για το τι πρόκειται περίπου να είναι αφου είναι ο ιδιος συγγραφεας ,όσο για την μετάφραση δεν έχω ακόμα άποψη δεν το διάβασα ,αλλά σε λογικά πλαίσια αν κρίνω από άλλες δουλειές θα πρέπει να είναι καλή .

[Indian]

Διαβάστηκε και μου άρεσε αρκετά.

 

Δεν έχω δει το αντίστοιχο τεύχος της IDW, αλλά εκτίμησα τις έξτρα πληροφορίες που δίνονται για τα ενενηκοστά γενέθλια του αγαπημένου μας ναυτικού και σίγουρα, ακόμα κι ο πιο γνώστης του Ποπάυ, κάτι θα βρει καινούργιο να μάθει. Βέβαια πολλές από αυτές επαναλαμβάνονταν στο άρθρο “Η ιστορία του Ποπάυ” και στα “Αστεία και ενδιαφέροντα”. Δεν πειράζει όμως. Μικρό το κακό. Τα στριπάκια δεν είναι όλα της ίδιας υφής. Κάποια είναι διασκεδαστικά και κάποια όχι και τόσο. Η κεντρική ιστορία προέρχεται από ένα καλό σενάριο, που παρουσιάζει στο κοινό αρκετούς από τους πρωταγωνιστές του σύμπαντος του ήρωα. Η πλοκή με κάλυψε, καθώς είχε ανατροπές, όχι μόνο στο φινάλε, αλλά και στην διάρκειά της. Αυτό που με διασκέδασε περισσότερο είναι ο “άξεστος” χαρακτήρας του Ποπάυ και ο λάθος τρόπος που χειρίζεται την γλώσσα. Η ιστορία κλείνει με πολύ κωμικό τρόπο. Το σχέδιο μένει πιστό στο κλασικό, που όλοι γνωρίσαμε, ενώ ο χρωματισμός είναι έντονος και με μεγάλη ποικιλία.

 

Η δεύτερη, support, ιστορία δεν με ενθουσίασε όσο η πρώτη. Έχει αρκετές υπερβολές και νομίζω ότι προσπαθεί να εκμαιεύσει το γέλιο του αναγνώστη, αλλά (τουλάχιστον στην δική μου περίπτωση) δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά. Το ρετρό σχέδιο και το χρώμα, από την άλλη, με κάλυψαν.

 

Αν προσπαθήσουμε να συγκρίνουμε την παρούσα έκδοση με εκείνη που κάλυψε τα προηγούμενα τεύχη και κυκλοφόρησε με τον Τηλεθεατή, νομίζω ότι δεν χωράει καμία αμφιβολία για το ποια είναι η πιο προσεγμένη. Σε αντίθεση με το τσιγαρόχαρτο του 2015, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα αξιόλογο τεύχος, λαμβάνοντας υπόψιν τις λίγες σελίδες που είχε στην διάθεσή του. Το χαρτί στο εξώφυλλο είναι αρκετά παχύ, ενώ το δέσιμο με καρφίτσα φαίνεται ανθεκτικό. Το χαρτί στο εσωτερικό κρατάει αξιοπρεπώς τα χρώματα της εκτύπωσης. Γενικά έμεινα ευχαριστημένος από το τελικό αποτέλεσμα. Δεν ανήκει στο Top-5 των ποιοτικών εκδόσεων, αλλά δεν θα με πείραζε αν όλα τα τεύχη της συγκεκριμένης σειράς είναι έτσι.

 

 

[Βασιλεύς των κόμικς]

2ο τεύχος με δισέλιδο αφιέρωμα στους σταθμούς - κλειδιά (αναφορικά και όχι λεπτομερειακά ) ,στην ιστορία των 90 ετών του ναύτη με  το τατουάζ μιας άγκυρας  στο μπράτσο του . Πιο λίγες σελίδες 28 ,πιο χαμηλή τιμή 3,50 ευρώ (και πάλι ακριβή μου φαίνεται ) ,και αλλαγή στα 3 ψηφία του isbn 393 .

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ     

[thor77]

Η τιμή εξακολουθεί να είναι 3,90. 

[germanicus]

τράβα να βαρέσεις τον περιπτερά σου  

 

 

σε μεμέλες να στα δώσει!  

 

 

[thor77]

Νόμιζα οτι εννοούμε την τιμη που δίνουμε για την αγορά του εντύπου 

[Βασιλεύς των κόμικς]

On 10/8/2019 στο 11:42 ΠΜ, germanicus είπε:

τράβα να βαρέσεις τον περιπτερά σου  

 

 

 

σε μεμέλες να στα δώσει!  

 

 

Κάνω σκηνή τον ΘΩΡ να βαράει τον άμοιρο περιπτερά και να ζητάει μεμέλες τα ρέστα , και λύνωμαι στα γέλια .Ασε που και οι καραμέλες έχουν ακριβυνει και το σαρανταλεπτο δεν φτανει ούτε και για μισή .Νίκο είσαι άπαιχτος ,στα ξαφνικά πετάς κάτι καλά που εμένα τουλάχιστον μου φτιάχνεις την ημέρα .

 3ο τεύχος με δισέλιδο αφιέρωμα στον ''πατέρα '' του ΠΟΠΑΥ ΣΙΓΚΑΡ . Στο επόμενο και τελευταίο τεύχος (ελπίζω με κάποιον τρόπο να συνεχιστεί ) αφιέρωμα ο ΠΟΠΑΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ και 2 νέες ιστορίες.

Εθεάθη και το πρώτο τεύχος σαν αυτόνομο ,υποθέτω ότι κυκλοφόρησε χθες Παρασκευή , εκτος αν βγήκε στην συνηθισμένη μέρα που είχε καθιερωθεί σαν μέρα του την Πέμπτη . 

 

ΥΓ. ISBN  λήξη σε 904

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

    

[Βασιλεύς των κόμικς]

 Από ότι φαίνεται η μοίρα αποφάσισε να σολάρω αφού ''ανεβάζω''  το τέταρτο και  τελευταίο τεύχος της σειράς ,ελπίζωντας ότι τα δύο ελλείποντα τεύχη θα βγουν αυτόνομα.

 Στο 4ο τεύχος ο Γαβριήλ Τομπαλίδης μας θυμίζει την εκδοτική πορεία του ατσούμπαλου ναύτη στην Ελλάδα ,που κλείνει τα 50 χρόνια που μιλά Ελληνικα .

 Θα μου άρεσε σε αυτην την ώραια έκδοση οι ηρωες να έχουν τα αυθεντικά ονόματα τους ,όπως ΓΟΥΙΜΠΥ και όχι ΠΟΛΝΤΟ .ΙΣΒΝ λήγει σε 416

  ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

      

   Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

[Manitou]

Ρε παιδιά πήρα το πρώτο τεύχος και έπαθα πλάκα με το σχέδιο. Τόσο κακό ήταν πάντα το σχέδιο του Ποπάυ?

[fotdim]

Μόνο το σχέδιο?

Αμ οι ιστορίες τι σου λένε???

 

Εγώ αλλιώς το θυμάμαι, αν και δεν ήμουν από τους φανατικούς αναγνώστες, μόνο όποτε μου έπεφτε στα χέρια.

Αναρωτιέμαι θα δώσει κανείς 3,5 ευρώ για να το πάρει (αυτή την τιμή έχει πίσω) αν ποτέ κυκλοφορήσει αυτόνομο?

[jimakoszs97]

1 hour ago, fotdim said:

Αναρωτιέμαι θα δώσει κανείς 3,5 ευρώ για να το πάρει (αυτή την τιμή έχει πίσω) αν ποτέ κυκλοφορήσει αυτόνομο?

Είναι διαθέσιμα για αγορά στο ηλεκτρονικό κατάστημα της εκδοτικής. Το πρώτο τεύχος κοστίζει 3,90€ και τα υπόλοιπα 3,50€.

[Manitou]

Λοιπόν άσχετα με την κακή ποιότητα των ιστοριών αυτής της έκδοσης (σε αντίθεση με την έκδοση αυτή καθεαυτή που είναι όπως πάντα αρτιότατη) θέλω να γράψω κάτι εδώ που πολύ καιρό το λέω σαν αστείο στους φίλους μου.

ΠΟΠΑΥ - Έχουμε και λέμε.

 

Μια ιστορία για μια κοπέλα (Όλιβ) που κάθε μέρα αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο (2) άντρες που παίζουν ξύλο  για να την κερδίσει ο πιο δυνατός ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ είναι ο ΠΟΠΑΥ με τη χρήση ... αναβολικών (σπανάκι   (ναι μπρόκολο είναι το ξέρω)) .

Ταυτόχρονα μετά από αυτή τη..μάχη απολαμβάνουν την οικογενειακή ζωή με τον Ρεβυθούλη που είναι... ...αγνώστου πατρός.

Υπάρχει Γιαγιά? Φυσικά μόνο που είναι λίγο....χαρτόμουτρο . Παππούς? Φυσικά. Μόνο που είναι αλκοολικός. Κολλητός? Βέβαια, μόνο που όλη μέρα απλά περνάει τη μέρα του τρώγοντας χάμπουργκερ . 

 

Δεν θυμάμαι άλλα, αλλά και αυτά καλά είναι εεε?

 

Political Correct στο μεγαλείο σου. 

 

Ποπάυ for ever!!!!!

[germanicus]

πες αλήθειες! δώσε πόνο!  

 

και για όποιον τυχόν πει "μα ποια αναβολικά? σπανάκι είναι! υγιεινή διατροφή", να επισημάνω ότι εδώ μιλάμε για επεξεργασμένο χόρτο τίγκα στις χημικές ουσίες, τα συντηρητικά και ποιος ξέρει τι άλλο. 

 

 

 

εδιτ ούτε που ξέρω για τις ποιότητες των ιστοριών  (για να είμαι και λίγο εντός θέματος) δεν είμαι σε φάση για Ποπάυ, οπότε τι να τσεκάρω? κόμικ που ξέρω πως δεν με αφορά? για να δω ότι δεν με αφορά?  Αλλά με ξαφνιάζει που διαβάζω τόσο αρνητικά σχόλια για κάτι που είναι μια σχετικά πρόσφατη παραγωγή της IDW. Εάν ασχοληθώ θα είναι καθαρά για να δω τι ξενίζει τόσο  

[Manitou]

Για να μην είμαι άδικος όμως, μόλις είδα σε ένα περίπτερο το δεύτερο τεύχος και είχε μια χαρά σχέδιο! Από τιμή όμως...3.5 ευρώ και 39 σελιδούλες...

[Βασιλεύς των κόμικς]

Κυκλοφόρησε και το 3ο τεύχος αυτόνομα .(κάθε Παρασκευη)

[paola]

Διαβαζα πολλα χρονια Ποπαυ,απο τα αγαπημενα μου περιοδικα,αλλα η συγκεκριμενη εκδοση δεν με "τραβαει" καθολου.

[tik]

Τον παλιό ποπαυ δεν τον άγγιζα ούτε όταν ημουν λίγο μικρότερος γιατί συγκριτικά με το ΜΜ τον έβρισκα πολύ μπασκλας.

 

Τα τευχακια όμως του Τηλεθεατή μου άρεσαν πάρα πολύ. Αν αυτά εδώ είναι συνέχεια εκείνων, τα αδικείτε. Δεν τα αγόρασα ακόμη γιατί τα θεωρώ ακριβά για το βαλάντιό μου, αν όμως πέσουν σε καμία προσφορά θα τα πάρω σίγουρα.

[ramirez]

 

 

[Mandrake]

Τι είναι αυτό;

[germanicus]

O Frank Cho σπάει πλάκα ζωγραφίζοντας με "wheat cakes" θεματολογία σε black covers. Το συγκεκριμένο είναι από το New York Comic Convention του ΣΚ που μας πέρασε.

https://www.facebook.com/frankchoartist/photos/a.544989318933187/2379296752169092

 

 

 

από εκεί και πέρα. Φέτος

https://www.facebook.com/frankchoartist/photos/a.544989318933187/2381498335282267/?type=3%26theater

 

running gag εδώ και καιρό  
https://www.facebook.com/frankchoartist/photos/a.544989318933187/2355449071220527/?type=3%26theater

 

 

 

[Indian]

On 8/10/2019 στο 1:42 ΠΜ, ramirez είπε:

 

Συγγνώμη Popeye, αλλά αυτό δεν γίνεται με σπανάκι. Αυτό θέλει νυστέρι!  

 

 

 

[Ion]

Ευχαριστήθηκα πολύ τα τευχάκια αυτά. Οι ιστορίες ήταν πολύ πιο συναρπαστικές από αυτές που διάβαζα στην έκδοση του Δραγούνη. Δεν χόρτασα, τώρα πρέπει να βρω τα τεύχη του Τηλεθεατή που προηγήθηκαν.

 

[Θοδωρής Καραπάνος]

11 ώρες πριν, Ion είπε:

Ευχαριστήθηκα πολύ τα τευχάκια αυτά. Οι ιστορίες ήταν πολύ πιο συναρπαστικές από αυτές που διάβαζα στην έκδοση του Δραγούνη. Δεν χόρτασα, τώρα πρέπει να βρω τα τεύχη του Τηλεθεατή που προηγήθηκαν.

 

Θα σέ απογοητεύσω, αλλά δύσκολα, μπορείς να βρεις τα τεύχη του Τηλεθεατή, καθώς δινόντουσαν μόνο με το περιοδικό. Ίσως βρεις κάποιο στο Μοναστηράκι έπειτα από πολύ ψάξιμο. Α, κι επίσης αν σου άρεσαν τόσο πολύ, να αγοράσεις τα τεύχη του Μπλεκ #7 και #8 που επίσης φιλοξενούσαν τις δύο από τις δώδεκα ιστορίες.

[Argail]

On 27/8/2019 στο 9:10 ΠΜ, Manitou είπε:

Δεν θυμάμαι άλλα, αλλά και αυτά καλά είναι εεε?

μιας και το είδα πρέπει να προσθέσω ότι ο Ρεβυθούλης είναι ένα παιδάκι που μιλάει κανονικά, πάει σχολείο, παίζει και όλα αυτά τα κάνει σε ένα ζιπουνάκι/υπνόσακο και σέρνεται στο πάτωμα... 

[Θοδωρής Καραπάνος]

1 ώρα πριν, Argail είπε:

μιας και το είδα πρέπει να προσθέσω ότι ο Ρεβυθούλης είναι ένα παιδάκι που μιλάει κανονικά, πάει σχολείο, παίζει και όλα αυτά τα κάνει σε ένα ζιπουνάκι/υπνόσακο και σέρνεται στο πάτωμα... 

Βασικά, αυτό είναι ένα από τα πολλά προβλήματα του κόσμου του ποπαϋ.

 

[chrisbouk]

Διαβάζοντας αυτήν την σειρά αμέσως αισθάνθηκα ότι η αλλαγή από τα παλιά Ποπάυ, πέρα από το πολύ ωραίο νέο σχέδιο και την πολύ καλή έκδοση ήταν η μετάφραση απόδοση των κειμένων. 

Κράτησα και κρατώ ένα από τα καλύτερα Ποπάυ που έχω δει.

Τα παλιά τεύχη Ποπάυ είχαν όλα την κοινή, καθομιλουμένη Ελληνική γλώσσα της εποχής 1970 - 1980 που έπαιρνε προσαρμογές και παρεμβάσεις από την πολιτική "ορθότητα" της εποχής και τα "λάθη" του Ποπάυ στην έκφραση του, χάνονταν κι αυτά μαζί με μέρος του χαρακτήρα και της πλοκής. 

Με την σύγχρονη αυτή μετάφραση  του Γαβριήλ Τομπαλίδη απογειώνεται ο "Popeye"!