Μετάβαση στο περιεχόμενο

Όταν έκλαψαν οι καμηλοπαρδάλεις [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 6/07/2019]


ramirez

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  2298
  • Group:  Members
  • Topic Count:  1596
  • Content Count:  5019
  • Reputation:   34448
  • Achievement Points:  5027
  • Days Won:  14
  • With Us For:  6159 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Έντονα χρώματα, ομοιόμορφα ανθρωπάκια, αμέτρητα ζώα, πολύ ποδόσφαιρο. Και πάνω απ’ όλα μια ανατρεπτική ιδέα. Χωρίς λόγια. Με καυστικό χιούμορ για την ανθρώπινη κατάσταση, την κοινοτοπία της καθημερινής ζωής και τα βαθιά ριζωμένα στερεότυπα. Ο Mordillo πέθανε αλλά η «Σχολή» του στη γελοιογραφία και στα κόμικς είναι ολοζώντανη.

 

 

01.thumb.jpg.945ef191d5cb52305cf8bb6ffb4a6e47.jpg

 

 

«Δουλεύω χωρίς προσχεδιασμό. Όταν δημιούργησα το σπίτι με τα διαφορετικά χρώματα ανάμεσα σε όλα τα άλλα που ήταν γκρι δεν είχα κάνει κάποια προεργασία. Ήταν ωστόσο ένα από τα πιο πολιτικά μου έργα. Είμαι μεγάλος θαυμαστής των ζώων και προσπαθώ να τα μιμηθώ υπό την έννοια ότι πράττουν παρορμητικά. Λειτουργούν βάσει ενστίκτου και κάνουν λάθος σπάνια ή ποτέ. Εμείς κάνουμε λάθη γιατί χρησιμοποιούμε την ευφυΐα μας και τη στρατηγική μας. Με ρωτούν συχνά πώς κατεβάζω ιδέες. Είναι ξεκάθαρο για μένα: οι ιδέες είναι σαν τις πεταλούδες, πετούν για μια φευγαλέα στιγμή και παλεύω να τις πιάσω».

 

 

02.thumb.jpg.b932d981a6fac2996bd3e944fd3b1e05.jpg

 

 

Με αυτά τα λόγια, απλά και καθαρά, συστηνόταν ο Αργεντινός δημιουργός στους επισκέπτες της ιστοσελίδας του (www.mordillo.com) εξηγώντας τον τρόπο εργασίας του. Από τα έργα του, κάτι τέτοιο ήταν προφανές. Ο Mordillo αγαπούσε την απλότητα ως προς την απόδοση των μορφών των ανθρώπων, τοποθετώντας τους, όμως, στις πιο περίπλοκες καταστάσεις, σε παράλογες αρχιτεκτονικές, σε πολυδαίδαλα τοπία, σε λαβυρινθώδη κτίρια. Και λάτρευε τα ζώα, ιδιαίτερα τις καμηλοπαρδάλεις, που σχεδόν πάντα με ανέκφραστο ύφος τα κατάφερναν καλύτερα από τους ανθρώπους.

 

 

03.thumb.jpg.6aaeef584284769da203b7d918bee793.jpg

 

 

Είχε γεννηθεί το 1932 στο Μπουένος Άϊρες από Ισπανούς μετανάστες και από μικρή ηλικία, έχοντας πάρει μαθήματα σχεδίου, άρχισε τα ταξίδια σε διάφορες χώρες. Σε όλες ζούσε για λίγα χρόνια και μετά δοκίμαζε την τύχη του αλλού (Περού, ΗΠΑ, Γαλλία, Ισπανία), πάντα με επίκεντρο το σχέδιο: εικονογράφηση, γελοιογραφία, κόμικς, χρωματισμοί, animation, διαφήμιση, ταχυδρομικές κάρτες, παιδικά βιβλία. Από τη δεκαετία του 1960 και μετά, τα σκίτσα του δημοσιεύονταν σε πλήθος εφημερίδων και περιοδικών και το ξεχωριστό στιλ του με τα έντονα χρώματα και τα κατά κανόνα ομοιόμορφα ανθρωπάκια τον κατέστησε έναν από τους σημαντικότερους και πιο αναγνωρίσιμους δημιουργούς του τέλους του 20ού αιώνα.

 

 

04.thumb.jpg.e9dc77f7c1afb5576b3a03235e391c61.jpg

 

 

Όπως αναφέρει και ο πρόλογος μιας από τις συλλογές έργων του στην Ελλάδα, «το χιούμορ του Mordillo δεν είναι όμως απλοϊκό, ούτε καν αφελές, όσο ατημέλητες κι αν μοιάζουν οι γραμμές, τα χρώματα και οι ιστορίες του. Είναι αστείο, αλλά και αινιγματικό. Οι φιγούρες του δεν διακρίνονται για το θάρρος τους, όπως λέει ο ίδιος, αλλά για τον αντικομφορμισμό τους: δεν δέχονται το κατεστημένο, κάνουν τα αδύνατα δυνατά, εφευρίσκουν εκεί που άλλοι θα απελπίζονταν, συζητούν λύσεις αδύνατες και όμως λογικές. Συνδυάζουν το πιθανό με το απίθανο, το λογικό με το παράλογο, την ψυχρή γνώση με το αίσθημα. Ο Mordillo ξαναφτιάχνει τον κόσμο, παιδικά, ανατρεπτικά, με δικά του σχέδια και ιδέες. Αλλάζει λίγο αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα […] παρουσιάζει περιπέτειες, επιθυμίες και άγχη μ’ έναν τρόπο απλό και προφανή κι ωστόσο μοναδικό κι ανεπανάληπτο. Ο Mordillo έχει δικούς του νόμους για τον κόσμο του. Κι ο κόσμος του είναι πραγματικός και απόλυτος». («…Και Πάσης Ελλάδος», εκδόσεις Τα Ωραία Βαλκάνια).

 

 

05.thumb.jpg.3e2c47efcf91fb5db742eb2373e5f568.jpg

 

 

Ένα από τα βασικά κι επαναλαμβανόμενα μοτίβα του ήταν και ο έρωτας. Σχεδόν πάντα ατελέσφορος και πάντα με αντιξοότητες και ανυπέρβλητα προβλήματα για τους ερωτευμένους. Που ήταν όμως πάντα ευρηματικοί, έτοιμοι να σκαρφαλώσουν στο πιο ψηλό βουνό, να γεφυρώσουν χαράδρες και κοιλάδες, να φτάσουν στον ουρανό, να διασχίσουν ζούγκλες και ερήμους για να συναντηθούν. Κι ας γνώριζαν όλοι, ακόμα κι οι ίδιοι, πως δεν θα τα καταφέρουν. Άξιζε όμως η προσπάθεια, τουλάχιστον για το γέλιο που έβγαζε η επιμονή τους και η επινοητικότητά τους. Ο Mordillo έλεγε: «Αφού δημιούργησε τον κόσμο, ο Θεός δημιούργησε τον άντρα και τη γυναίκα. Μετά δημιούργησε την αίσθηση του χιούμορ. Ευτυχώς». (από τη συλλογή «Να ερωτεύεσαι», εκδόσεις Η Σφεντόνα, 1981).

 

 

06.thumb.jpg.966bedceaee8dd4416e89e172fd3a6ff.jpg

 

 

Τα βραβεία που κατέκτησε ο Αργεντινός δημιουργός ήταν αμέτρητα σε φεστιβάλ, εκθέσεις και διαγωνισμούς σε πολλές χώρες. Δεν επαναπαύτηκε ποτέ. Πάντα με χιούμορ και με σεβασμό σε ανθρώπους και ζώα, με τα έργα του υπενθύμιζε πως η ζωή έχει πολλές διεξόδους, αρκεί να μην το βάζεις κάτω. Από την άλλη, σατίριζε πάντα και την εμμονή για αποτελεσματικότητα. Γι’ αυτόν αρκούσε η προσπάθεια, έστω κι αν το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό. Όσο γέλιο κι αν έβγαζαν οι μέθοδοι για την επίτευξη του (όποιου) σκοπού. Η επιθυμία ήταν πάντα δυνατότερη από τη χειραγωγημένη και κατευθυνόμενη λογική. Και όπως έλεγε για τον τρόπο που εργαζόταν και τη δύναμη της επιθυμίας, «πρέπει να θέλεις να το κάνεις. Ο Oski, ο Sempe, ο Quino μού είπαν ακριβώς το ίδιο… Το σχέδιο δεν μας έρχεται ποτέ αβίαστα, έχουμε όμως την επιθυμία. Γιατί χωρίς επιθυμία τίποτα δεν προκύπτει σωστά».

 

 

07.thumb.jpg.2848d0e2dbb165a80a7f0242cf066069.jpg

 

 

Η συντριπτική πλειονότητα των έργων του είχαν στόχο το χιούμορ. Λίγα ήταν πολιτικά. Και ακόμη λιγότερα ήταν σκληρά και «ενοχλητικά». Ένα από αυτά αποτελεί την ιδανική εικονογράφηση της «Κοινοτοπίας του Κακού» όπως την ονόμασε η Hanna Arendt με αφορμή τη «Δίκη του Άϊχμαν στην Ιερουσαλήμ». Ο δήμιος του Mordillo είναι ένας φυσιολογικός, εύθυμος και καλοδιάθετος άνθρωπος που πάει με χαρά στην εργασία του. Φορά την κουκούλα του, κάνει τη δουλειά και αποχωρεί χαρούμενος όπως ήρθε. Μπορεί να γυρίσει στην οικογένειά του, να αγαπά τα ζώα, να είναι φιλεύσπλαχνος και ελεήμων. Αλλά στο «οκτάωρο» είναι δήμιος. Οι προβληματισμοί της Arendt είναι ανάλογοι με αυτούς του Mordillo: Το «Κακό» είναι έμφυτο, πηγάζει από τις προσλαμβάνουσες και την εμπειρία ή μπορεί να συνυπάρχει μέσα στην κοινοτοπία και τη ρουτίνα της καθημερινής ζωής; Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες όπως συμβαίνει συχνά με τα νοήματα των έργων του Mordillo.

 

 

08.thumb.jpg.5b901a974f46106b4d82b04af5dc9fe6.jpg

 

 

 

 

Και το σχετικό link...

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.