ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 264 [Οι επαναστάτριες]

[Kriton]

5 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα:

• ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΕΣ
  Η ΓΙΑΓΙΑ ΝΤΑΚ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΙΣ ΚΑΛΑΜΠΟΚΟΦΥΤΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΗΣΗ
• ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
  Η ΣΥΝΝΕΦΙΑ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΤΟ ΜΙΚΥ ΣΙΤΥ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΝΝΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟΝ ΗΤΑ ΒΗΤΑ ΣΤΟ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
• Ο ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΗΣ
  Ο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΥΤΟ ΗΛΙΟ ΚΙ Ο ΦΕΘΡΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΤΑΡΑΞΕΙ ΤΑ ΝΕΡΑ ΣΤΗΝ ΒΑΡΕΤΗ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ
• ΤΟ ΔΙΨΑΣΜΕΝΟ ΖΕΛΕΔΑΚΙ
  Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΟΥ ΞΕΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΚΙ ΑΝΑΣΤΑΤΩΝΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΛΙΜΝΟΥΠΟΛΗ
• ΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
  Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΒΑΖΕΙ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΣΦΡΗΣΗ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΕΡΜΑ

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 5 Ιουλίου (Νο. 264)

 

Η προεπισκόπηση του τεύχους είναι εδώ.

 

Κρίνοντας από τον αριθμό των σελίδων, αυτήν την εβδομάδα θα διαβάσουμε τα δύο πρώτα μέρη τής πρώτης ιστορίας, οπότε την άλλη εβδομάδα μάλλον θα διαβάσουμε τα υπόλοιπα τρία.

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 25, 2019 από Kriton

[Μενίγ Πουαγώ]

@Kriton Διόρθωσε τον τίτλο του θέματος...  

    

[Kriton]

Το διόρθωσα, μπας και σας προλάβω, να μην επεναστατήσετε.

[Manitou]

Ααααχ!! Αντί για έπαινο κατέληξες με έπενο.

[Kriton]

Πάλι λάθος το έγραψα; «Επαιναστάτριες» είναι το σωστό;

[Μενίγ Πουαγώ]

@Kriton

Αιπαναστάτροιαις...

   

[Kriton]

13 min ago , Μενίγ Πουαγώ said:

Αιπαναστάτροιαις... 

OK, το διόρθωσα!

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #264 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (από τον πολυλατρεμένο @Βασιλεύς των κόμικς).



Εδώ Λιμνούπολη (by Silvia Ziche) 

Ιστορίες.

"Οι επαναστάτριες." (Α' μέρος).

Μία δημοσιογράφος πρέπει να ανακαλύπτει και να αποκαλύπτει την αλήθεια και μόνο την αλήθεια.

 

Έτσι έκανε και η Σάλλυ Ντάκγουντ στην ιστορία που θα σας διηγηθεί παρακάτω.

 

Η Νταίζυ, η Τζενη και η Δεσποινίς Ευταξία μόλις έχουν βγει από το γυμναστήριο. Φυσικά είναι πιασμένες και πονάνε παντού. Η Νταίζυ με την Τζένη πάνε για ντονατς με γέμιση κρέμα Βαυαρίας. Η Δεσποινίς Ευταξία όμως πρέπει να επιστρέψει στο Θησαυροφυλάκιο. Η Νταίζυ της λέει να δώσει χαιρετίσματα στο αφεντικό της και η Τζένυ θα περάσει το μεσημέρι για να τον δει. Πηγαίνοντας για το ζαχαροπλαστείο πέφτουν πάνω σε μποτιλιάρισμα. Δεν άρχισε νωρίς η μεσημεριανή κίνηση όπως νόμιζαν. Οι αγρότες κάνουν διαδήλωση.

Με πρωτοστάτισσα την Ελβίρα Κουτ.  Διαδηλώνουν κατά της μετατροπής των φυτειών καλαμποκιού έξω από την Λιμνούπολη σε κατοικίες. Υπερασπιζόμενοι τις αρχές που είχε διδάξει ο ιδρυτής της πόλης Κορνήλιος Κουτ. Ο Ρίχαρδος Ρίχτερ όμως που εμφανίζεται και αυτός για δηλώσεις έχει αντίθετη άποψη. Έργάζεται για την κατασκευαστική εταιρία "Ανατράξ" που έχει αναλάβει την ανέγερση των κατοικιών. Υποστηρίζει ότι ο υπερπληθυσμός οδήγησε σε αυτή την κίνηση και οι αγρότες είναι οπισθοδρομικοί και εχθροί της προόδου. Αυτά είναι τα ακριβή λόγια του. Η Ελβίρα δε θα μπορούσε να είναι πιο συγχυσμένη.

Αλλά είναι αποφασισμένη να το πάει μέχρι τέλους. Μέχρι να βγάλει απόφαση η Γερουσία μεσολαβούν εκατό μέρες. Με την βοήθεια των φιλενάδων της και της οικογένειάς της. Την επόμενή μέρα η Νταίζυ πάει να πάρει τον Ντόναλντ να πάνε για ψώνια. Οι δηλώσεις της Ελβίρας όμως σην τηλεόραση ,που την υποστηρίζει μεγάλη μερίδα του κοινού, αλλάζουν τα σχέδια τους και φεύγουν για το αγρόκτημα. Εκεί ο Πασχάλης πρόλαβε να σώσει μία πιατέλα με μπισκότα. Μέσα στο σπίτι οι αγρότες βρίσκονται σε εμφύλια διαμάχη. Όταν τα πνεύματα ηρεμούν το ζεύγος μαθαίνει την αλήθεια. Υπάρχει μία άδεια θέση στην Γερουσία που την διεκδικεί ο Ρίχαρδος Ρίχτερ. Η Νταίζυ έχει μία ιδέα. Γιατί να την πάρει την θέση ο Ρίχαρδος;

Όλοι οι αγρότες πιστεύουν ότι η Ελβίρα είναι η πιο κατάλληλη υποψήφια. Δέχεται και πάνε στον Σκρουτζ για την έξτρα χρηματοδότηση. Τα περισσότερα χρήματα τα έχουν συγκεντρώσει εξ' άλου από τους υποστηρικτές τους. Ο Σκρουτζ δέχεται να υπογράψει την επιταγή των είκοσι χιλιάδων δολλάριων αφού του είπε η Δεσποινίς Ευταξία ότι εκπίπτουν από την εφορία. Τις παράκαλει να τα ξοδέψουν με σύνεση. Ξεπροβοδίζοντας τις πάπιες μας η γραμματέας του Σκρουτζ λέει να της τλεφωνήσουν για οτιδήποτε χρειαστούν.

 

 

"Οι επαναστάτριες." (Β' μέρος).

Η προεκλογική καμπάνια γίνεται με αμείωτο πάθος και βέλη που ρίχνονται και από τις δύο πλευρές. Ποιό θα είναι το τελικό αποτέλεσμα και ποιός είναι ο μυστηριώδης τύπος που κινεί τα νήματα κρυμμένος στις σκιές;

"Το κέντρο του ήλιου."

Στο Μίκυ Σίτυ βρέχει καταρρακτωδώς εδώ και μέρες. Ο Ήτα-Βήτα παίρνει τον Μίκυ και την Μίννι για διακοπές στο μέλλον. Εκεί όμως επικρατεί σκοτάδι εικοσιτέσσερις ώρες την ημέρα. Θα καταφέρουν οι φίλοι μας να βρουν τι συμβαίνει;

"Ο ναυγοσώστης."

Ο Ντόναλντ εργάζεται ως ναυγοσώστης σε μία ήσυχη παραλία του Θείου Σκρουτζ. Όλα πάνε μία χαρούλα. Μέχρι που έρχεται ο Φέθρυ.

"Το διψασμένο ζελεδάκι."

Ο Κύρος εφευρίσκει έναν ξάδελφο του Φλάμπερ που έχει την ικανότητα να απορροφάει νερό. Όταν επιστρέφει από ένα συνέδριο το Ζελεδάκι έχει βγει βόλτα.

"Άγνωστης προέλευσης."

Ο Σκρουτζ παίρνει μέρος στο τηλεπαιχνίδι του καναλιού του Ρόμπαξ. Ώστε να αποδείξει σε ζωντανή μετάδοση πόσο αλάνθαστη είναι η όσφρησή του.

Μονοσέλιδες ιστορίες.

Ο Πασχάλης στην πλαζ: "Σερφ."
Ο Πασχάλης στην πλαζ: "Στο νερό."
Ο Πασχάλης στην πλαζ: "Κρέμες."

Αιτήσεις συνδομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ.

Εν κατακλείδι.

Μέχρι τώρα δεν ήμουν υπέρ της συνεργασίας της Σύλβια με άλλους σεναριογράφους. Κάνω στροφή 180 μοιρών όμως. Σενάριογράφος και σχεδιάστρια συνεργάζονται άψογα και το αποτέλεσμα σε καθηλώνει!!! Από την μία χαίρομαι που έχω κάτι που να με κρατάει σε αγωνία μέχρι την επόμενη Παρασκευή. Ένα κομμάτι μου όμως θα ήθελε να είναι ολόκληρο το τεύχος αφιερωμένο στην ιστορία... Πανέμορφο και το εξώφυλλο!!! 

Το ταξίδι στο μέλλον μόνο αναψυχής δεν είναι για το διάσημο ζεύγος του Μίκυ Σίτυ. Όμορφη ιστορία και συμπαθητική. Έχουμε απολαύσει τον Μίκυ όμως σε πολύ καλύτερες. Ο τυφώνας που λέγεται Φέθρυ ξαναχτυπά στην τρίτη ιστορία. Γνωστό σενάριο σε φόντο παραλίας. Ούτε κρύο ούτε ζέστη. Η εφεύρεση του Κύρου φαίρνει τα πάνω-κάτω στην επόμενη ιστορία. Για τα μέτρα του πρωταγωνιστή μια χαρούλα είναι. Τέλος το τεύχος κλείνει με μία πολύ καλή ιστορία βασισμένη στην αλάνθαστη όσφρηση του Σκρουτζ.

Το τεύχος περιέχει και τρεις συμπαθητικές μονοσέλιδες με τον Πασχάλη Χήνο.

Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Οι επαναστάτριες. (Α' και Β' μέρος).
2. "Άγνωστης προέλευσης."
3. "Το κέντρο του ήλιου."
4, "Το διψασμένο ζελεδάκι."
5. "Ο ναυαγωσώστης."

8/10!!! Η Σύλβια μας κρατάει συντροφιά για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα!!! Πόσο πιο χαρούμενο μπορεί να είναι ένα παπί;  Την επόμενη πάντως θα χαίρεται πολύ περισσότερο!!!  Συμπαθητικές εώς πολύ καλές και οι οι υπόλοιπες ιστορίες που συμπληρώνουν το τεύχος.

    

 

Επεξεργασία Ιουλίου 10, 2019 από Μενίγ Πουαγώ

[petross21]

Το Μίκυ Μάους απόλυτα ευθυγραμμισμένο με τους εκλογικούς ρυθμούς της Κυριακής. Αυτά είναι! 

Αγαπημένα σημεία στα οποία θα σταθώ για την ιστορία της αγαπημένης Σύλβιας είναι το εξώφυλλο με το επιβλητικό άγαλμα της καλαμποκοφόρου Γιαγιάς Ντακ και ο Γεράσιμος Γυπαετός, ο απεσταλμένος της Ντακιγκτον Ποστ (σελ.37-38) που εκφράζει την κλασική "αντικειμενική" πολιτική δημοσιογραφία. 

Πολύ διασκεδαστική ιστορία, η οποία σατίρισε επιτυχημένα, με συν τη χρήση του κατάλληλου προεκλογικού λεξιλογίου από τον μεταφραστή.

[Indian]

Το τεύχος #264 θα φιλοξενήσει τα δύο πρώτα μέρη μίας ιστορίας μεγάλων διαστάσεων, που έχει στο τιμόνι του πρωταγωνιστή μερικές από τις πιο δυναμικές κι αξιαγάπητες πάπιες της Λιμνούπολης. Στις “Επαναστάτριες” λοιπόν θα δούμε την Γιαγιά Ντακ, μαζί με άλλους αγρότες, να διαδηλώνει προκειμένου να μην τσιμεντοποιηθούν οι καλαμποκοφυτείες της υπαίθρου. Το καλό είναι ότι οι διαδηλωτές έχουν στο πλευρό τους μία μεγάλη μερίδα των πολιτών, αλλά το κακό είναι ότι (όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις) έχουν να αντιμετωπίσουν μία μεγάλη κατασκευαστική εταιρία που έχει τις “ρίζες” της παντού κι ενεργεί αποκλειστικά για το δικό της συμφέρον. Το κύριο λόγο για την τελική απόφαση την έχει η Γερουσία των Αντιπροσώπων. Έτσι η Γιαγιά Ντακ πείθεται να θέσει υποψηφιότητα για μέλος της, με σκοπό να πιέσει τις καταστάσεις. Δυστυχώς όμως την ίδια ιδέα έχει κι ένας δημοφιλής επιχειρηματίας, ο οποίος ενεργεί σύμφωνα με τα συμφέροντα της “Άνατραξ”, της εταιρείας που θέλει να χτίσει ένα υπερπολυτελές συγκρότημα κατοικιών στον χώρο που βρίσκονται οι καλαμποκοφτείες. Ποιος από τους δύο τελικά θα επικρατήσει? Μέχρι στιγμής με έχει ικανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό το εν λόγω σενάριο. Περισσότερο από το κωμικό στοιχείο, επικρατεί μία μεστότητα. Νομίζω ότι ο κάθε αναγνώστης θα γοητευτεί από την δυναμικότητα της Ελβίρας και την μάχη που δίνουν όλοι για να επικρατήσει το δίκαιο. Η πλοκή έχει όμορφη εξέλιξη και δεν σε αφήνει να βαρεθείς. Ανυπομονώ για την συνέχεια. Όπως είπα και πιο πριν, η ιστορία δεν προσφέρεται για μεγάλες χιουμοριστικές στιγμές. Το κωμικό ρόλο εδώ τον έχει το υπέροχο σχέδιο της Silvia Ziche.

 

Στην ιστορία “Το κέντρο του ήλιου”, θα βρεθούμε στο Μίκυ Σίτυ, έναν καλοκαιρινό μήνα, με τον καιρό όμως να μην μοιάζει καθόλου με καλοκαίρι. Εδώ κι αρκετές ημέρες βρέχει καταρρακτωδώς, με αποτέλεσμα η Μίννι να βρίσκεται σε μαύρα πανιά. Ο Ήτα Βήτα που τους έχει επισκεφθεί, προτείνει σ’ εκείνη και στον Μίκυ να πάνε ένα ταξιδάκι μέχρι το μέλλον (στον τόπο του) για να απολαύσουν το ηλιόλουστο περιβάλλον. Δυστυχώς όμως εκεί φαίνεται να έχει συμβεί μία έκλειψη ηλίου, που περισσότερο μοιάζει μόνιμη. Αυτή η έκλειψη έχει αναστατώσει τον κόσμο κι όλως τυχαίως ένας τοπικός μετεωρολόγος έχει δημιουργήσει μία παραλία με τεχνητό ήλιο, ανοιχτή για όσους μπορούν να πληρώσουν. Τι συνέβη κι “έσβησε” ο ήλιος? Είναι τυχαίο το γεγονός ότι αμέσως μετά εγκαινιάστηκε αυτή η παραλία? Τι κρύβει ο μυστηριώδης μετεωρολόγος? Αυτές κι άλλες πολλές απαντήσεις θα τις βρείτε αφού διαβάσετε την ιστορία. Είχαμε συνηθίσει τον Ήτα Βήτα στο Μίκυ Σίτυ και η αλήθεια είναι ότι το σενάριο πρωτοτυπεί, μιας κι εδώ τον βλέπουμε στα δικά του μέρη. Ο Μίκυ ακόμα και σε έναν πλανήτη του μέλλοντος προσφέρεται να λύσει περίεργα μυστήρια και μάλιστα με την ίδια επιτυχία όπως στην Γη. Η πλοκή η αλήθεια είναι ότι αποκάλυπτε από νωρίς το τι θα επακολουθήσει, αλλά αυτό δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα. Γενικά μιλάμε για μία ιστορία που έχει δόσεις νουάρ, αλλά και (μεγάλες) δόσεις φαντασίας. Το σχέδιο δυστυχώς δεν με ενθουσίασε.

 

Είναι καλοκαιράκι και στην Λιμνούπολη κι ο φουκαράς ο Ντόναλντ είναι αναγκασμένος να εργάζεται σαν “Ναυαγοσώστης” σε μία από τις ειδυλλιακές παραλίες του θείου Σκρουτζ, όπου επικρατεί η απόλυτη πλήξη. Αυτό το φαινόμενο όμως θα διακοπεί απότομα, όταν θα κάνει την εμφάνισή του ο Φέθρυ. Έχοντας λάβει το δίπλωμά του στην “Προστασία από την ανελέητη λιακάδα”, ο ατζαμής κι απρόσεκτος ξάδελφος του Ντόναλντ θα προσφερθεί να τον βοηθήσει και τότε οι μπελάδες δεν θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνισή τους. Ξαπλώστρες αναποδογυρίζουν, ομπρέλες ξεριζώνονται, τα αναψυκτικά σερβίρονται ζεστά και η γαλήνη πάει περίπατο. Πώς θα αντιδράσουν άραγε οι λουόμενοι? Μιλάμε για ένα σενάριο που ακολουθεί την πεπατημένη, όσον αφορά τα δύο ξαδέλφια. Ο μεν έχει πιάσει δουλειά κι ο δε, στην προσπάθειά του να του δώσει μία χείρα βοηθείας, σπέρνει τον όλεθρο. Η πλοκή στις λίγες σελίδες που είχε στην διάθεσή της ήταν γρήγορη, αλλά όχι βιαστική. Το δυνατότερο σημείο της υπόθεσης πάντως νομίζω ότι είναι το φινάλε, που ήταν πέρα για πέρα ανατρεπτικό. Εντύπωση μου κάνει η απουσία του ιδιοκτήτη, που συνήθως έρχεται εξαγριωμένος σε τέτοιες περιπτώσεις. Γενικά την βρήκα μία αξιόλογη ιστορία για την κατηγορία της. Για το σχέδιο του Guerrini έχω πάντα την ίδια άποψη. Μέτρια δοσμένα τα πρόσωπα των χαρακτήρων κι εξαιρετικά backgrounds.

 

Στο “Διψασμένο ζελεδάκι” ο Κύρος φαίνεται να περνάει μία περίοδο που οι εφευρέσεις του δεν είναι και τόσο λειτουργικές. Μετά από μία ζημιά που προκάλεσε, του ήρθε στο μυαλό να δημιουργήσει μία εφεύρεση η οποία θα λειτουργεί σαν σφουγγαρίστρα.   Έτσι δημιουργεί μία ζελεδένια μάζα που έχει την ιδιότητα να λειτουργεί αυτόνομα και να απορροφά τεράστιες ποσότητες υγρών κάθε είδους. Δυστυχώς όμως, όταν αφήνει το ζελεδάκι για λίγο μόνο του στο εργαστήριο, εκείνο θα βρει τρόπο να φύγει και θα περιπλανηθεί στην πόλη, ρουφώντας ό,τι υγρό βρει στον δρόμο του. Ο πρωταγωνιστής θα πρέπει να σκεφτεί, αλλά και να καταβάλει υπεράνθρωπη προσπάθεια, προκειμένου να σταματήσει την ξέφρενη πορεία του. Θα τα καταφέρει? Έξυπνο σενάριο, που όμως παρουσιάζει μία απλή πλοκή, που επαναλαμβάνεται στην μέση. Παραδέχομαι ότι έχει τις στιγμές της, όσον αφορά την δράση, αλλά φυσικά όχι κάτι τρομερό. Το φινάλε το βρήκα παιδικό, αλλά είχε την πλάκα του. Γενικά ήταν μία χαριτωμένη ιστορία, που δεν προσφέρει πολλές συγκινήσεις. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο.

 

Σε αυτό το σημείο, το τεύχος θα μας χαρίσει τις τρεις μονοσέλιδες ιστορίες, γελοιογραφικού χαρακτήρα, που περιέχονται στην σειρά “Ο Πασχάλης στην πλαζ”, όπου θα δούμε μερικά από τα έργα και ημέρες του πιο λαίμαργου ήρωα της Λιμνούπολης, όταν αυτός βρίσκεται στην παραλία. Και οι τρεις μου άφησαν ένα ελαφρύ χαμόγελο στα χείλη και τίποτα περισσότερο.

 

Και θα τελειώσουμε με την ιστορία που φέρει τον τίτλο “Άγνωστης προέλευσης”. Ο Ρόμπαξ έχει γίνει πολύ δημοφιλής τώρα τελευταία στους επιχειρηματικούς κύκλους της Λιμνούπολης κι ο λόγος είναι ένα νέο τηλεοπτικό παιχνίδι, το οποίο γνωρίζει τρομερή τηλεθέαση και στο οποίο διαγωνίζονται άτομα που έχουν κάποια ιδιαίτερα φυσικά ταλέντα. Επάνω σε μία από τις πάμπολλες διαμάχες που έχει στην Λέσχη των εκατομμυριούχων με τον Σκρουτζ, μπαίνει ένα στοίχημα. Μιας κι ο Σκρουτζ διατείνεται ότι έχει όσφρηση με την οποία μπορεί να αναγνωρίσει κάθε δικό του νόμισμα, προκαλείται να λάβει μέρος στο τηλεπαιχνίδι για να αποδείξει αυτό το ταλέντο του. Έτσι και γίνεται λοιπόν. Ένας ανεξάρτητος συμβολαιογράφος αναλαμβάνει να πάρει μία πεντάρα από μία τυχαία επιχείρηση του Σκρουτζ, εκείνος θα την μυρίσει και θα ξεκινήσει την αναζήτηση. Η πρόκληση προβλέπεται δύσκολη. Κλασικό σενάριο “στοιχήματος” ανάμεσα στους δύο Λιμνουπολίτες μεγιστάνες. Εδώ βλέπουμε μία δομή περισσότερο καλογραμμένη και στιβαρή, που δημιουργεί αγωνία κι απορίες για το τέλος. Ο Carlo Panaro δίνει μία έξυπνη ιδέα στον Ρόμπαξ, ο οποίος καταστρώνει ένα καλοστημένο σχέδιο, ενώ αναδεικνύει και το επίκτητο ταλέντο του Σκρουτζ. Το φινάλε, ενώ είναι αναμενόμενο, μας κάνει να υποκλιθούμε στην ευφυΐα του αγαπημένου τσιγκούνη των κόμικς. Το σχέδιο το ήθελα λίγο καλύτερο.