ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 253 [Η καρδιά τού κόσμου & η απόλυτη ευτυχία]

[Kriton]

5 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα:

• Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ & Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ
  Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΑΝΑΖΗΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ ΤΟ ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΟΡΥΧΕΙΟ ΤΗΣ ΓΗΣ, Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
• ΛΗΣΤΕΙΑ ΣΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ
  ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ Ο ΜΑΥΡΟΣ ΠΗΤ ΑΠΟ ΣΕΣΗΜΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΣ ΧΟΡΕΥΤΗΣ
• ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΝΤΕΡΜΠΥ
  Ο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΣΧΑΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΒΡΕΙ ΕΝΑ ΧΟΜΠΥ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΪ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ
• ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
  Ο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΚΑΙ Ο ΦΕΘΡΥ ΠΕΡΝΑΝΕ ΜΕ ΜΙΑ ΑΜΑΞΑ ΓΕΜΑΤΗ ΧΡΥΣΑΦΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΦΑΡΑΓΓΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡ ΟΥΕΣΤ
• ΤΑ ΟΥΦΟ-ΡΑΒΙΟΛΙΑ
  Η ΓΙΑΓΙΑ ΝΤΑΚ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ, ΜΕ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ, ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΜΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 19 Απριλίου (Νο. 253)

 

Η προεπισκόπηση του τεύχους είναι εδώ.

Επεξεργασία Απριλίου 17, 2019 από Kriton

[PhantomDuck]

Δυστυχώς συνεχίζεται η μαζική επιλογή ιστοριών της περασμένης δεκαετίας (δεν βλέπω καμία ιστορία πριν το Topolino 2800) όμως το βουλώνω επειδή η κεντρική 30σέλιδη των Giorgio Cavazzano & Rodolfo Cimino θα τιμηθεί πάραυτα.

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #253 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο ( από τον άνθρωπο που λατρεύει να μισεί το υπέροχο άσμα του μοναδικού Πασχάλη Τερζή https://www.youtube.com/watch?v=-S4siGUPaAU @Dr Paingiver).



Εδώ Λιμνούπολη! (by Silvia Ziche) 

Ιστορίες.

"Η Καρδιά του κόσμου & η απόλυτη ευτυχία.

Ο Σκρουτζ μαλώνει με ένν νεόπλουτο στην λέσχη των κροίσων.

 

Που δεν είναι ο Τζον. Ο καυγάς τους όμως οδηγεί στην εκπαραθύρωση και των δύο. Η αιτία του καυγά τους ήταν ότι ο δεύτερος υποστήριζε ότι στα σπλάχνα της Γης υπάρχουν αμύθητοι θησαυροί που δεν έχουν ακόμα ανακαλυφθεί. Αυτό το πήρε βαρέως ο βετεράνος χρυσοθύρας με τα ανάλογα αποτελέσματα. Αυτά διηγήθηκε στα τέσσερα ανήψια του. Μόλις αποχώρησαν από το Θησαυροφυλάκιο τον επισκέφτηκε ένας παλιός του φίλος ο Τιμολεόντας Κασμάς. Που του ανέφερε ότι οι ισχυρισμοί του έταιρου κροίσου δεν είναι αβάσιμοι. Ο Σκρουτζ κλείνεται στην βιβλιοθήκη του.

 

Η έρευνα δεν δράττει δάφνες και αποφάσιζει να πάρει την "αντίπαλη" πλευρά με το μέρος του γλυκαίνοντάς την. Στο σπίτι του ανακαλύπτει ότι είναι μανιώδης συλλέκτης περιτυλιγμάτων από σοκολατάκια με διάφορες πληροφορίες. Από εκεί έμαθε για την "Καρδιά" του κόσμου. Ο Σκρουτζ αποχωρεί από το σπίτι του και τηλεφωνεί στον Τιμολέοντα. Εκείνος του λέει ότι ο γερό-Κάρολος ο μεταλλωρύχος μετά την τελευταία του αποστολή εργάστηκε για μία σοκολατοποιία όπου έγραφε αλλόκοτα ρητά για λογαριασμό της. Ο Σκρουτζ ως ο μεγαλύτερος προμηθευτής κακάο της εν λόγω βιομηχανίας καταφέρνει να πάρει το ημερολόγιο του Κάρολου.

Ο κροίσος μας μελετάει χάρτες και σημειώνει τοποθεσίες. Αφού όμως Ντόναλντ και ανηψάκια λείπουν σε διακοπές επιστρατεύει τον Παντάξιο. Η γολέτα της γραμμής όμως που στο νησί που θέουν παίρνει μόνο εμπόρους μελιού. Αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο. Με την κάταλληλη προστασία και την βόθεια του καφέ των χρυσοθήρων διώχνουν τις μέλισσες και φτάνουν αλώβητοι στο νησί. Οι ντόπιοι ιθαγενείς πιστεύουν ότι οι μεταλλωρύχοι φέρνουν γρουσουζιά. Οπότε ο Σκρουτζ παρουσιάζεται σαν έμπορος που θέλει να αγοράσει το μέλι τους.

Οι κάτοικοι του χωριού αφού έντυσαν αυτόν και τον Παντάξιο κατάλληλα τους πηγαίνουν στο σπήλαιο που οι ντόπιες μέλισσες βγάζουν το περίφημο μέλι τους. Με την βοήθεια του καπνού θα πάρουν μόνο την απαραίτητη ποσότητα μελιού χωρίς να τις εκμεταλευτούν. Μία κερήθρα πέφτει όμως και το εκνευρισμένο σμήνος κυνηγάει τον Σκρουτζ και τον Παντάξιο που πέφτουν σε ένα στενό και πολύ βαθύ βάραθρο. Εκεί βρίσκουν μικρούς κρατήρες φυσικού αερίου και την "Καρδιά" του κόσμου. Αμύθητο χρυσάφι. Ο Σκρουτζ πλέει σε πελάγη ευτυχίας.

Πίσω στην Λιμνούπολη τώρα όπου Ντόναλντ και ανηψάκια ανησυχούν γιατί παιρνούν οι μέρες και ο Θείος Σκρουτζ δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Με τον ίδιο τρόπο που είχε ταξιδέψει ο Σκρουτζ με τον Παντάξιο φτάνουν στο νησί. Οι ντόπιοι τους καθοδηγούν στο σπήλαιο και στο βάραθρο που έπεσε ο Σκρουτζ με τον Παντάξιο. Εκεί αντικρύζουν τα ίδια μικρά ηφαίστεια και τον Παντάξιο να κάνει κούνια τον Σκρουτζ σε κλίμα απόλυτης ευδαιμονίας. Ο Ντόναλντ είχε προπορευτεί και τα ανηψάκια ,που είχαν μείνει πίσω, πήγαν και αυτά να δουν τι συμβαίνει.

Βρήκαν δύο παπιά και ένα μπάτλερ να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας. Τα ανηψάκια κατάλαβαν ότι αυτό οφείλεται στο συνδυασμό αναθυμιάσεων και χρυσού. Επιστρατεύουν λοιπόν ένα σμήνος και  ο φόβος τους έκανε να συνέλθουν. Επιστροφή στα πάτρια όπου φαίνεται αμφότεροι ,εκτός των τριών ανηψιών που δεν επηρεάστηκαν, να έχουν ξεχάσει την περιπέτειά τους. Τα ανηψάκια πήραν μία ποσότητα θησαυρού όπως και ο Σκρουτζ όπως έμαθαν ότον τον επισκέφτηκαν. Τα τσίμπήματα τον έκαναν να θυμηθεί τι έψαχνε εκεί κάτω και ήξεραν ότι και τα ανηψάκια είχαν πάρει και αυτά το μερίδιό τους. Ο Θείος τους όμως δε σκοπεύει να επιστρέψει εκεί διότι ,όπως αναφέρει, η μαγεία βρίσκεται στην ανακάλυψη νέων θησαυρών.

 

       

 

"Ληστεία στον ρυθμό του χορού."

Η Μίννι εγγράφεται σε μία σχολή χορού που κάνει έκπτωση στα ζευγάρια. Οπότε ο Μίκυ αναγκάζεται να εγκαταλείψει την ιδέα του ψαρέματος με τον Πλούτο και να την ακολουθήσει. Στην ίδια σχολή σπουδάζει και ο Μαύρος Πητ.

"Το κρίσιμο ντέρμπυ."

Ο Ντόναλντ μετά το γεύμα του στην Ελβίρα Κουτ παίρνει μαζί του τον Πασχάλη Χήνο στο γήπεδο για τον κρίσιμο αγώνα Λιμνοπουλιακού-Χηνοπουλιακού. 

"Επικίνδυνη αποστολή."

Ο Ντόναλντ και ο Φέθρυ επιστρατεύονται από τον Θείο Σκρουτζ για να μεταφέρουν ένα φορτίο χρυσού από το ορυχείο του στην πόλη. Ένας Μούργολυκος όμως άκουσε τα πάντα.

"Τα ούφο-ραβιόλια."

Η Ελβίρα καλείται να χρησιμοποιήσει τις μαγειρικές της ικανότητες ώστε να βγάλει ένα υγιεινό προιόν που θα καταπλήξει την νεολαία.

Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ.


Εν κατακλείδι.

Το τεύχος ξεκινάει με μία περιπέτεια αναζήτησης με αριστουργηματικό σενάριο και πανέμορφη και κλιμακωτή ροή. Μου άρεσε πολύ που ο Παντάξιος είχει έναν πιο ενεργό ρόλο. Η ιστορία προφέρει όμορφα διδάγματα. Η έντονη δράση απουσιάζει αλλά αυτό δε της αφαιρεί τίποτις. 

Ρυθμικού-χορευτικού τύπου η δεύτερη ιστορία. Έχει όμορφο σενάριο που σε κάνει να θέλεις να διαβάσεις την ιστορία ως το τέλος. Ποδοσφαιρικού τύπου η τρίτη ιστορία με έναν Χήνο στα καλύτερά του!!! Απολαυστικότατη!!! Σε ρυθμούς Δύσης Άγριας η προτελευταία περιπέτεια του τεύχους. Αρκετά καλή! Το τεύχος κλείνει με μία γευστικότατατη και όμορφη ιστορία γαστρονομικού τύπου. 


Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Η καρδιά του κόσμου & η απόλυτη ευτυχία."
2. "Το κρίσιμο ντέρμπυ."
3. "Ληστεία στον ρυθμό του χορού."
4. "Επικίνδυνη αποστολή."
5. "Τα ούφο-ραβιόλια."

7.1/10!!! Αρκετά καλη και ικανοποιητική πεντάδα!!!  

   
 

 

 

Επεξεργασία Απριλίου 20, 2019 από Μενίγ Πουαγώ

[ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ]

Πρόλαβα να διαβάσω μόνο την Καρδιά του κόσμου! Αθάνατε Τσιμινο! Από το πρώτο δισέλιδο καταλαβαίνεις ότι αυτός είναι ο σεναριογράφος... 

[Indian]

Η πρώτη ιστορία που ανοίγει το τεύχος έχει για πρωταγωνιστή τον θείο Σκρουτζ και για τίτλο ένα μακρινάρι! Λέγεται "Η καρδιά του κόσμου και η απόλυτη ευτυχία". Όλα ξεκινάνε από την Λέσχη των εκατομμυριούχων (εδώ αποκαλείται "Λέσχη των Κροίσων"), όπου ο πρωταγωνιστής μας φιλονικεί με έναν νεόπλουτο. Ο νεαρός διατείνεται ότι υπάρχει η καρδιά του κόσμου, ένα μέρος στα έγκατα της Γης, όπου υπάρχει ένας αμύθητος θησαυρός που προκαλεί την μέγιστη ευτυχία. Ο Σκρουτζ, που είναι παλιά καραβάνα στην χρυσοθηρία, επιμένει ότι ένα τέτοιο μέρος είναι απλά ένας μύθος. Η γνώμη του θα αρχίσει ν'αλλάζει όταν γι'αυτό το μέρος θα του μιλήσει κι ένας παλιός συνάδελφός του από το Κλοντάικ (αλήθεια, ζουν ακόμα? ). Τότε θα του ξυπνήσει η περιέργεια και θα ψάξει να το βρει, με συντροφιά τον πιστό του Παντάξιο. Όπως θα αποκαλυφθεί, ένα τέτοιο μέρος είναι υπαρκτό, προσφέρει ευτυχία, αλλά και θανάσιμους κινδύνους. Καλή ιστορία σεναριακά, αλλά νομίζω ότι η σκηνοθεσία είχε τα θεματάκια της. Το ξεκίνημα έχει μία διαφορετικότητα, αλλά το βρήκα χοντροκομμένο. Μετά την κοιλιά της αρχής, έχουμε μία καλή συνέχεια, που έβγαζε ένταση και είχε χιούμορ. Άλλοτε καλής κι άλλοτε κακής ποιότητας. Εντύπωση κάνει που ο Σκρουτζ έχει για βοηθό του αυτή την φορά τον μπάτλερ του, ο οποίος έχει διακριτική παρουσία. Το φινάλε έβγαζε την απαραίτητη ένταση. Γενικά είναι μία ιστορία που την ευχαριστήθηκα, αλλά δεν θα μου μείνει για καιρό στην μνήμη. Το σχέδιο του Cavazzano, δεν θα μπορούσε να είναι άσχημο.

 

Ο Μίκυ θα πάρει την σκυτάλη, στην "Ληστεία στον ρυθμό του χορού". Μία ηλιόλουστη ημέρα ο φίλος μας αποφασίζει να πάει για ψάρεμα, όταν η Μίννι τον σταματά και τον πείθει να παρακολουθήσουν μαθήματα χορού. Με βαριά καρδιά θα πάει στην σχολή, όπου έκπληκτος θα διαπιστώσει ότι ο καλύτερος μαθητής εκεί είναι ο...Μαύρο Πητ! Αμέσως υποψιάζεται κι ενημερώνει την δασκάλα, η οποία του απαντά ότι ο Πητ είναι υπόδειγμα επιμελούς μαθητή κι ότι η εγκληματική φύση του έχει πέσει σε λήθαργο. Παράλληλα, ο Επιθεωρητής Ο'Χάρα δέχεται μερικά ανώνυμα γράμματα που αποκαλύπτουν ότι ο Πητ θα επιχειρήσει να ληστέψει την κεντρική τράπεζα, που βρίσκεται κοντά στην σχολή χορού και μάλιστα σε κάποιο από αυτά τα γράμματα αναφέρεται κι ο τρόπος που θα γίνει αυτό. Όπως είναι φυσικό, όλοι θα κινητοποιηθούν, ενώ ο Πητ συνεχίζει αθώα να προπονείται και να επιστρέφει στο σπίτι του, χωρίς κάτι να δείχνει ότι θα κάνει ληστεία. Ο Μίκυ λοιπόν θα πρέπει να σκεφτεί γρήγορα. Έχει ο Πητ κάποιο σχέδιο ή κάποιος "συνάδελφός" του του έχει στήσει μία καλοστημένη παγίδα? Ένα πολύ καλογραμμένο νουάρ σενάριο που μου άφησε θετικότατες εντυπώσεις. Η πλοκή κρατάει καλά κρυμμένα τα χαρτιά της, ενισχύοντας την περιέργεια του αναγνώστη καθ'όλη την διάρκειά της. Το φινάλε ήταν έξυπνο και χωρίς συγγραφικές ευκολίες. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία ιστορία που τιμά τους πρωταγωνιστές της. Το σχέδιο το βρήκα πολύ καλό.

 

Στο "Κρίσιμο ντέρμπυ", από το Μίκυ Σίτυ θα επιστρέψουμε στην Λιμνούπολη, αλλά στα περίχωρά της και στο πασίγνωστο αγρόκτημα της Γιαγιάς Ντακ. Εκεί, ο Ντόναλντ έχει κάνει επίσκεψη και το θέμα της συζήτησης έχει στραφεί στην οκνηρία του Πασχάλη. Ο Ντόναλντ ψάχνει να βρει έναν τρόπο προκειμένου να δραστηριοποιήσει τον βοηθό της Ελβίρας και η ιδέα που του περνάει από το μυαλό είναι να τον πάρει μαζί του σε έναν κρίσιμο αγώνα ποδοσφαίρου. Φαίνεται όμως ότι ο συμπαθής τεμπελάκος δεν είναι τόσο ενθουσιώδης με το εν λόγω άθλημα και με την αφέλειά του γίνεται η αφορμή για χίλιες δύο παρεξηγήσεις, που φέρνουν απελπισία στον Ντόναλντ και...γέλια στους αναγνώστες. Κατά την γνώμη μου, πρόκειται για μία μέτρια, προς καλή, ιστορία που έχει κεντρικό άξονα το χιούμορ κι έναν Πασχάλη που συναγωνίζεται δίκαια τον συμπρωταγωνιστή του και μεγάλο αστέρι της Disney. Η πλοκή είχε κεφάτα γκαγκ, ενώ το φινάλε ήταν αρκετά έξυπνο. Γενικά την βρήκα μία καλή ιστορία, από τις δεύτερες. Το σχέδιο μού άρεσε αρκετά.

 

Και ήρθε η ώρα να πάμε ένα μικρό ταξιδάκι στο παρελθόν και συγκεκριμένα στην Άγρια Δύση. Ο θείος Σκρουτζ έχει ένα εμπορικό κατάστημα και οι δουλειές του πάνε πρίμα. Κάποια στιγμή καλεί τα δύο του ανίψια, τον Ντόναλντ και τον Φέθρυ για να τους αναθέσει μία άκρως  απόρρητη κι "Επικίνδυνη αποστολή". Θα πρέπει να πάνε με άκρα μυστικότητα στο ορυχείο του στους λόφους και να φέρουν με το κάρο μία διόλου ευκαταφρόνητη ποσότητα σβόλων χρυσού για να την καταθέσουν στην τράπεζα στην πόλη. Αυτή την συζήτηση την ακούν όμως και οι Μουργόλυκοι, που θα ακολουθήσουν τους φίλους μας με σκοπό να τους ληστέψουν. Θα καταφέρουν άραγε να γλιτώσουν και πώς? Ένα σενάριο που με ικανοποίησε. Μιλάμε για ένα soft καουμπόικο το οποίο έχει λογική πλοκή και ροή. Από την αρχή τονίζεται η σπουδαιότητα της αποστολής κι έτσι στήνονται ευκολότερα σκηνές έντασης κι αγωνίας. Το φινάλε ήταν ευφυές, αλλά μου θύμισε τις κλασικές ιστορίες των ιερών τεράτων του χώρου της Disney. Ο έμπειρος αναγνώστης, σίγουρα θα αντιληφθεί πώς θα καταλήξει, πολύ νωρίτερα. Όπως και να έχει όμως, με κράτησε μέχρι το τελευταίο καρέ. Κανένα πρόβλημα κι από το σχέδιο.

 

Η τελευταία ιστορία του τεύχους έχει τον τίτλο "Τα ουφο-ραβιόλια". Η Γιαγιά Ντακ έχει τις καθιερωμένες της διενέξεις της με τον Πασχάλη περί φαγητού, όταν την επισκέπτεται μία παλιά μαθήτριά της (προφανώς η Γιαγιά θα δίδασκε σε κάποια σχολή μαγειρικής). Εκείνη δουλεύει σε μία βιομηχανία τροφίμων και θέλει να της ζητήσει συμβουλές επάνω στον τομέα της παιδικής διατροφής. Να βρεθεί δηλαδή ένας τρόπος να διασκεδάζουν τα παιδιά και παράλληλα να τρέφονται σωστά και υγιεινά. Η Γιαγιά δέχεται με ευχαρίστηση να βοηθήσει την κατάσταση κι ο Πασχάλης να πάρει τον ρόλο του επίσημου δοκιμαστή (αν και δεν θα είναι ο μόνος). Η γνώμη μου γι'αυτή την ιστορία είναι διχασμένη. Στην αρχή το σενάριο έβγαζε σωστά μηνύματα για την παιδική διατροφή και μου κίνησε την περιέργεια για την συνέχεια, στην πορεία με απογοήτευσε με τις τρομερές υπερβολές του. Οι περίεργοι διάλογοι του Πασχάλη με τον Νίνο με έκαναν και γέλασα και πιστεύω ότι οι δύο αυτοί χαρακτήρες έκλεψαν την παράσταση. Γενικά είναι μία ιστορία που σύντομα θα ξεχάσω. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο. Πολύ χοντροκομμένο.