Μετάβαση στο περιεχόμενο

ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 252 [Το θαυματουργό φάρμακο]


Kriton

ΠΩΣ ΣΑΣ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ;  

4 Μέλη έχουν ψηφίσει

You do not have permission to vote in this poll, or see the poll results. Παρακαλούμε να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να ψηφίσετε σε αυτή τη δημοσκόπηση.

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  25930
  • Group:  Members
  • Topic Count:  115
  • Content Count:  881
  • Reputation:   5421
  • Achievement Points:  881
  • Days Won:  0
  • With Us For:  4194 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

mm252-960x600-thumb-large.thumb.jpg.f86d2bcc922a11a5d819feaff77c9d41.jpg

5 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα:

  • ΤΟ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΦΑΡΜΑΚΟ
    Ο ΙΝΔΙΑΝΑ ΓΚΟΥΦΥ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΗΧΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙ
  • Ο ΦΟΡΗΤΟΣ ΧΡΥΣΟΘΗΡΑΣ
    Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΘΡΥΛΙΚΗ ΤΟΥ ΟΣΦΡΗΣΗ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΟΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ
  • ΤΑ ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΤΗΣ ΔΙΨΑΣ
    Ο ΤΖΟΥΝΙΟΡ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΔΑΣΟΥΣ... ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΠΑΛΗ ΠΑΡΕΑ
  • ΟΙ ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
    ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ ΤΟΥ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΕΣ; ΗΡΘΕ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, Η ΩΡΑ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΜΕ

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 12 Απριλίου (Νο. 252)

 

Η προεπισκόπηση του τεύχους είναι εδώ.

Επεξεργασία από Kriton
  • Like 6
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  2414
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  206
  • Content Count:  5711
  • Reputation:   45682
  • Achievement Points:  5808
  • Days Won:  48
  • With Us For:  6147 Days
  • Status:  Online
  • Last Seen:  
  • Age:  37

Το Μίκυ Μάους δυστυχώς συνεχίζει για ακόμα ένα τεύχος να βάζει αδιάφορες ιστορίες της περασμένης δεκαετίας. Γενικά εδώ και αρκετό καιρό κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα, κάτι που θα συνεχίζει κατ' εμέ αν  η κεντρική ιστορία τουλάχιστον δεν είναι πρόσφατη. Παρ' όλ' αυτά, οι τηγανίτες της ευτυχίας είναι μία από τις καλύτερες εκπλήξεις που έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό. Ο Marco Gervasio εικονογραφεί μία τρυφερή και πρωτότυπη ιστορία, που θα την θυμάμαι για καιρό. Ουσιαστικά βλέπουμε μία εκδοχή του πώς ο Ντόναλντ γνώρισε την Νταίζυ. Οι υπόλοιπες ιστορίες ήταν στην καλύτερη αδιάφορες (στην χειρότερη κακές), όμως μόνο και μόνο λόγω αυτής της ιστορίας, δεν κλαίω τα χρήματά μου.

  • Like 4
  • Ευχαριστώ 1
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  25930
  • Group:  Members
  • Topic Count:  115
  • Content Count:  881
  • Reputation:   5421
  • Achievement Points:  881
  • Days Won:  0
  • With Us For:  4194 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Η ιστορία με τις τηγανίτες ήταν όντως εξαιρετική, αλλά εγώ θα βάλω και την ιστορία με τον Τζούνιορ στις καλές τού τεύχους. (Μ' αρέσουν οι ιστορίες τού Τζούνιορ και ειδικά αυτές, όπως η σημερινή, όπου ανακατεύει την πραγματικότητα με την παιδική του φαντασία.)

 

Τα υπόλοιπα δύο τεύχη τού μηνός θα έχουν κι αυτά εξώφυλλα από το I Classici di Walt Disney, οπότε η δημοσίευση παλιών, δευτερευουσών ιστοριών μάλλον θα συνεχιστεί όλον τον μήνα.
 

  • Like 4
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  25448
  • Group:  Members
  • Topic Count:  392
  • Content Count:  4289
  • Reputation:   33963
  • Achievement Points:  4411
  • Days Won:  8
  • With Us For:  4287 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  42

Παρουσίαση-κρτική του υπ' αριθμόν #252 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (από τον άνθρωπο που θέλει να κάνει μήνυση στους δημιουργούς του τραγουδιού https://www.youtube.com/watch?v=D8lkbeY_a3Y  @Dr Paingiver).

tn_MIKYMAOUSE_0252.jpg

Εδώ Λιμνούπολη! By Silvia Ziche! :yahoo:

Ιστορίες.

"Το θαυματουργό φάρμακο"


Ο Ινδιάνα Γκούφυ μόλις ολοκλήρωσε με επιτυχία την τελευταία του αρχαιολογική αποστολή.

 

Δυστυχώς ένας βήχας που τον ταλιπωρεί τις τελευταίες μέρες δεν τον αφήνει να δράσει όπως θέλει και ενεργοποιεί μία παγίδα. Κατηφορίζει τρέχοντας τις σκάλες του ναού με τον βράχο πίσω του. Φεύγει με το τζιπ και τον οδηγό του που παρατηρεί τον βήχα που τον ταλαιπωρεί. Ο Ινδιάνα λέει ότι το καλύτερο φάρμακο για αυτόν είναι μία γλυκόριζα. Δυστυχώς όμως του έχουν τελειώσει.

 


Ο οδηγός του λέει ότι ένας συγγγενής του έχει το αποτελεσματικότερο φάρμακο για τον βήχα. Τον στέλνει λοιπόν σε ένα χωριό στον Αμαζόνιο. Πέφτει με αλεξίπτωτο στην ζούγκλα και φτάνει στο χωριό. Φθάνοντας εκεί μαθαίνει από τον Αρχηγό ότι οι πρόγονοι του χωριού βουτούσαν σε μία λίμνη στην κορυφή του βουνού για να αντιμετωπίσουν κάποιο σύμπτωμα. Μετά την βουτιά στην λίμνη μαθαίνει από τον τοπικό δασοφύλακα ότι το σύμπτωμα που ανέφερε γενικά και αόριστα ο Αρχηγός είναι ο λόξυγκας και τα πιράνχας της λίμνης βοηθούσαν τρόμαζοντας τους λουόμενους. Φυσικά έχει και έκεινος έναν συγγενή ,ξάδελφο, που έχει το ιδανικό φάρμακο για την αντιμετώπιση του βήχα.

Πετάει για Ινδία ο Ινδιάνα και αυτή την φορά θα ταξιδέψει όπως όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι. Ο Σαχίντ ,ο ξάδελφος, του ετοιμάζει ένα καυτό πραγματικά, μείγμα από μπαχαρικά που τον κάνει να τρέξει σε χρόνο ρεκόρ στο συντριβάνι του νησιού για να σβήσει την κάψα του. Το λαρύγγι δροσίστηκε αλλά ο βήχας παρέμεινε. Αν μαντέψατε τι ξέρει ένας ντόπιος που τον άκουσε να βήχει μαντέψατε ορθά. Το καλύτερο φάρμακο για τον βήχα. Είναι οι συνταγές ενός χωριού σε ένα νησάκι εκεί κοντά.

Τον στέλνει δανείζοντάς του την βάρκα του στο νησάκι εκεί κοντά που έχει και ένα ηφαίστειο. Βγάζοντας την βάρκα του στην ακτή βλέπει τρομαγμένους τους ιθαγενείς του νησιού να ετοιμάζονται να το εγκαταλείψουν. Το ηφαίστειο ετοιμάζεται να ξυπνήσει μετά από μακρύ ύπνο. Ο Ινδιάνα δε πτοείται και πάει να βρει τον Μάγο του χωριού. Φτάνει στι χωριό και τον βλέπει να ανηφορίζει προε το ηφαίστειο. Πεπεισμένος πως δε θα εκραγεί πάει να ανακαλύψει την αιτία των θορύβων. Ο Ινδιάνα ανεβαίνει μαζί του. Από ένα δέντρο ακούει θόρυβο και πάει να δει τι συμμβαίνει.

Αυτό που συμβαίνει είναι ο Χλαπάτσας. Έμαθε και αυτός για τις διάσημες συνταγές του νησιώτικου χωριού. Με βεγγαλικά δημιούργησε την ψευδαίσθηση της επικείμενης έκρηξης του ηφαιστείου., σκοπεύοντας να διώξει τους κατοίκους και να ψάξει τις καλύβες τους με την ησυχία του. Ο μάγος όμως τους ανακοινώνει ότι αυτές οι συνταγές που ήταν ,πολύτιμες για το χωρίο, ρίχτηκαν στο ηφαίστειο πριν πολύ καιρό για να το κατευνάσουν. Αλλά με την εποστροφή τους στο χωριού δίνει ο Μάγος στον Ινδιάνα το καλύτερο φάρμακο για τον βήχα... Μία ρίζα γλυκόριζας!!!

 

 

 


"Ο φορητός χρυσοθήρας."

Σε ένα πράγμα έχει μόνο αλεργία ο Θείος Σκρουτζ. Στις πληρωμές. Ειδικά των φόρων. Οπότε μέχρι να γίνει καλά ζητάει από τον Κύρο να φτιάξει μία συσκευή που θα οσμίζεται το χρυσάφι ώστε να μπορέσει να τσέκαρει τις νέες εκτάσεις που αγόρασε. Φυσικά ο Ρόμπαξ καραδοκεί.  

"Τα μπισκότα της δίψας."

Ο Τζούνιορ και η παρέα του βοηθούν έναν συμμαθητή τους τους που έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού. 

"Το μυστήριο των κίτρινων ματιών."

Ο Λούντβιχ με τα αποτελέσματα της τελευταίας του επιστημονικής αποστολής πείθει τον Σκρουτζ να χρηματοδοτήσει την επόμενη. Ο Σκρουτζ παίρνει όλα τα απαραίτητα μέτρα. Όμως λογαριάζει χωρίς τον Τζον.

"Οι τηγανίτες της ευτυχίας."

Όλη η οικογένεια έχει μαζευτεί στο σπίτι του Ντόναλντ για να απολαύσει τις διάσημες τηγανίτες του. Εμείς μαθαίνουμε πως έγινε και εξ' αιτίας τους έγιναν ζευγάρι ο Ντόναλντ με την Νταίζυ.

Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ.


Εν κατακλείδι...

Ινδιάνα Γκούφυ χωρίς τζιπάρα είναι σαν σουβλάκι με από όλα χωρίς κρέας. Συνδυάστε το και με το αδιάφορο σενάριο και έχετε μία ιστορία που πιάνει την έκτη θέση σε ένα τεύχος με πέντε... 

Η δεύτερη ιστορία του τεύχους ασχολείται με τις μοναδικές ικανότητες όσφρησης του πιο διάσημου παπιού των κόμικς. Σεναριακά έχει ενδιαφέρον και σε κρατάει. Το σχέδιο ,που προσωπικά το σχολιάζω σπάνια, μου φάνηκε "κάπως". Τρίτη, μία ιστορία του Τζούνιορ και της παρέας του σε κατασκήνωση στο δάσος. Όμορφο και καλό σενάριο με παιχνίδια μυαλού προς το τέλος. Ειδική μνεία στον ξεναγό της κατασκήνωσης. Προτελευταία του τεύχους μία ιστορία αναζήτησης ενός αγνώστου είδους  νησιώτικης πανίδας. Η συνεργασία Λούντβιχ-Σκρουτζ έβγαλε αξιόλογο αποτέλεσμα που διαβάζεται ευχάριστα. Το τεύχος κλείνει με την καλύτερη εκδοχή της γνωριμίας του Ντόναλντ και της Νταίζυ που έχω διαβάσει μέχρι σήμερα... Πραγματικά απολαυστική!!!


Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Οι τηγανίτες της ευτυχίας."
2. "Τα μπισκότα της δίψας."
3. "Το μυστήριο των κίτρινων ματιών."
4. "Ο φορητός χρυσοθήρας."
5. "Το θαυματουργό φάρμακο."


6,8/10!!! Το θαυματουργό φάρμακο μόνο θαυματουργό δεν είναι. Η τετράς που απομένει πολύ καλή!!!

:hop: :hop: :hop:

 

 

Επεξεργασία από Μενίγ Πουαγώ
  • Like 5
  • Αστείο 1
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  20685
  • Group:  Administrator
  • Topic Count:  754
  • Content Count:  12905
  • Reputation:   94405
  • Achievement Points:  9268
  • Days Won:  427
  • With Us For:  4624 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  42

Το τεύχος #252 φιλοξενεί, στην κεντρική του ιστορία, τον Ινδιάνα Γκούφυ. Ο τίτλος της "Το θαυματουργό φάρμακο". Ο ατρόμητος Αρχαιολόγος βρίσκεται μέσα σε ένα ζιγκουράτ, όπου πραγματοποιεί μία επικίνδυνη (λόγω των παγίδων) εξερεύνηση. Ο επίμονος βήχας του όμως στέκεται αφορμή να φύγει από τον ναό κακήν κακώς, σε μία σκηνή που είναι βγαλμένη από ταινία του Ιντιάνα Τζόουνς. :P Το πρόβλημα με τον βήχα λοιπόν φαίνεται να είναι πραγματικός μπελάς για τον πρωταγωνιστή μας κι όπως γίνεται συνήθως ( περισσότερο στην Ελλάδα) θα λάβει πολλές συμβουλές για να βρεθεί επιτέλους μία μέθοδος αντιμετώπισής του. Αυτές οι συμβουλές όμως όχι μόνο δεν φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά βάζουν τον ήρωά μας σε μεγάλη ταλαιπωρία. Σίγουρα έχουμε διαβάσει καλύτερες ιστορίες του Ινδιάνα Γκούφυ και σίγουρα δεν του αξίζει ένα τέτοιο σενάριο. Η πλοκή δείχνει να επαναλαμβάνεται, προσπαθώντας να βγάλει προς τα έξω το κωμικό στοιχείο, αλλά δυστυχώς χωρίς μεγάλη επιτυχία. Τουλάχιστον το φινάλε κάτι πήγε να μας πει κι έσωσε λίγο την κατάσταση. Στα θετικά θεωρώ την επανεμφάνιση του Χλαπάτσα, που ομολογώ ότι μου είχε λείψει. Το σχέδιο ήταν ικανοποιητικό.

 

Αφήνουμε τις χώρες δράσης του φίλου μας του Αρχαιολόγου κι ερχόμαστε στην Αμερική και συγκεκριμένα σε μία πόλη που όλοι γνωρίζουμε, την Λιμνούπολη. Στον "Φορητό χρυσοθήρα", ο θείος Σκρουτζ φαίνεται να υποφέρει από ένα αλλεργικό συνάχι το οποίο τον εμποδίζει να μυρίσει το αγαπημένο του χρυσάφι και κατά συνέπεια να λειτουργήσει η μύτη του σαν ανιχνευτής του ευγενούς μετάλλου. Αυτή η προσωρινή ανικανότητα τον έχει εξοργίσει κι ο λόγος είναι ότι πρόσφατα αγόρασε νέες χρυσοφόρες εκτάσεις και δεν μπορεί να "ανιχνεύσει" (δωρεάν) τις καλύτερες φλέβες. Ο Κύρος θα αναλάβει να τον βγάλει από το αδιέξοδο, με μία νέα του εφεύρεση, η οποία αναλαμβάνει να κάνει αυτή την δουλειά. Ο Ρόμπαξ όμως καιροφυλακτεί και προσπαθεί να υφαρπάξει τα σχέδια αυτής της εφεύρεσης για δικό του όφελος. Εκτός όμως από την αδίστακτη βιομηχανική κατασκοπία του αντιπάλου του, ο Σκρουτζ έχει να αντιμετωπίσει κι άλλα προβλήματα...! Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μία μετριότητα, όσον αφορά το σενάριο. Η κεντρική ιδέα πατάει σε κλασικά μοτίβα (ο Κύρος δημιουργεί μία εφεύρεση για να λύσει ένα ζήτημα του Σκρουτζ και δημιουργούνται προβλήματα), ο Ρόμπαξ είναι μία σχετικά ευχάριστη προσθήκη, ενώ όλη η δουλειά έχει υπερβολές. Και δεν έχω τίποτα με τις υπερβολές. Υπερβολές υπήρχαν και στις ιστορίες του Barks, του Scarpa, του Rosa κτλ. Εκεί όμως υπήρχε και εποικοδομητική φαντασία, κάτι που δεν συμβαίνει εδώ. Το σχέδιο, λυπάμαι, αλλά δεν μου άρεσε. Η τεχνοτροπία της ιστορίας ήταν λες και σχεδιάστηκε στο πόδι. :(

 

Και φτάνουμε στον Τζούνιορ Ντακ και την παρέα του οι οποίοι, στην ιστορία "Τα μπισκότα της δίψας", βρίσκονται στην κατασκήνωση. Ποιος ο λόγος όμως να πας σε κατασκήνωση όταν περνάς τον καιρό σου στην ανεμελιά του χωριού? :thinking: Τέλος πάντων! :P Στην ίδια κατασκήνωση θα βρεθεί και μία άλλη παρέα παιδιών, της οποίας "αρχηγός" είναι ένα κακομαθημένο, που μαζί με τα τσιράκια του κάνουν πολλές αταξίες. Στους κοιτώνες τους (λόγω έλλειψης χώρου) έχει πάει ένα παιδάκι από την παρέα του Τζούνιορ, το οποίο φαίνεται εξαιρετικά μελαγχολικό. Τους λόγους αυτής του της μελαγχολίας θα φροντίσουν να ερευνήσουν οι πρωταγωνιστές μας και μόλις μάθουν την αιτία του κακού, θα αναλάβουν δράση, βάζοντας σ'εφαρμογή ένα περίεργο σχέδιο. Το σενάριο, δεν είναι τόσο παιδικό όσο φαίνεται, καθώς έχει και κοινωνική προέκταση. Γίνονται αναφορές στο bullying, ενώ η μορφή του πεινασμένου Πάκου ήταν γροθιά στο στομάχι για εμένα. Πραγματικά με στενοχώρησε. :( Το φινάλε είχε την ικανή κουτοπονηριά των παιδιών και σε συνδυασμό με την αχαλίνωτη φαντασία τους, έβγαζε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Μακάρι να με ικανοποιούσε και το σχέδιο.

 

Η προτελευταία ιστορία του τεύχους φέρει τον τίτλο "Το μυστήριο των κίτρινων ματιών". Πρωταγωνιστής είναι ο διανοούμενος καθηγητής Λούντβιχ Φον Ντρέηκ, ο οποίος βρίσκεται σε ένα μακρινό νησί και μόλις έχει εντοπίσει ένα ζευγάρι μεγάλα κίτρινα μάτια, το οποίο εικάζει ότι ανήκει σε ένα σπάνιο είδος ζώου. Οι οικονομικοί του πόροι όμως τελειώνουν κι έτσι αναγκάζεται να επιστρέψει στην Λιμνούπολη για να ζητήσει χρηματοδότηση από τον θείο Σκρουτζ. Ο βαθύπλουτος μεγιστάνας θα βρει σε αυτό το πλάσμα μία ευκαιρία να αποκτήσει περισσότερη φήμη και δόξα κι έτσι δέχεται να συνεισφέρει και να ακολουθήσει τον Λούντβιχ πίσω στο νησί. Τον ίδιο πόθο όμως για δόξα τον έχει κι ο Ρόμπαξ, ο οποίος θα κάνει τα πάντα προκειμένου να εντοπίσει πρώτος το ζώο. Το σενάριο, σαν ιδέα, συνδύαζε το χιούμορ με το μυστήριο. Η διαχείριση της πλοκής όμως σε κάποιο σημείο με κούρασε. Ξέρω ότι επαναλαμβάνομαι συνεχώς, αλλά κι εδώ οι πολλές επαναλήψεις μείωναν την δυναμική της ιστορίας. Το φινάλε ήταν άκρως ανατρεπτικό και η αποκάλυψη του μυστηριώδους πλάσματος αφήνει στον αναγνώστη ένα χαμόγελο στα χείλη. Με την τελική έκβαση όμως, φαντάζομαι ότι θα διαφωνήσουν έντονα οι οικολόγοι και οι φυσιολάτρες (κι όχι άδικα). ;) Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό και περιγραφικό. Εντύπωση κάνει ότι ο Σκρουτζ αλλάζει το πανωφόρι του και βάζει την κατάλληλη ενδυμασία για την εξερεύνηση. :)

 

Κι ολοκληρώνουμε τις ιστορίες του τεύχους με μία που φέρει τον τίτλο "Οι τηγανίτες της ευτυχίας". Ο Ντόναλντ έχει καλέσει στον κήπο του σπιτιού του πολλούς από τους συγγενείς του για να τους προσφέρει το σήμα κατατεθέν της κουζίνας του, που δεν είναι άλλο από τις θεϊκές τηγανίτες του. Όλοι τις γεύονται με ευχαρίστηση κι όλοι τον επευφημούν για την μαγειρική του μαεστρία. Πώς όμως έφτασε στο σημείο να φτιάχνει τόσο τέλειες τηγανίτες? Αυτό θα το μάθουμε με μία μεγάλη αναδρομή στο παρελθόν του ήρωα και την απασχόλησή του στο "Στέκι του Μπομπ", προκειμένου να εξοικονομήσει μερικά χρήματα για να τα ξοδέψει μαζί με την κοπέλα, που έμελλε να συνδέσει την ζωή της μαζί του για πάντα, την Νταίζυ. Πρόκειται για ένα σενάριο που χαρακτηρίζεται από μεγάλη πρωτοτυπία και καταπιάνεται με ένα κομμάτι της ζωής του ήρωα που το βλέπουμε μεν πολύ συχνά (οι θρυλικές τηγανίτες του Ντόναλντ), αλλά δεν ξέρουμε πώς ξεκίνησε. Το άτυπο αυτό origin ήταν πολύ προσεγμένο σεναριακά και δεν λείπουν και οι αναφορές στις πρώτες ημέρες του αγαπημένου ζεύγους. Εκτός από καλή πλοκή, η ιστορία ήταν άρτια και σκηνοθετικά. Βλέπουμε ότι την αφήγηση της πλοκής την έκαναν οι ίδιες οι τηγανίτες. ;) Μέσα στην ιστορία δεν λείπουν οι στιγμές που οι πονηρές σκέψεις γεννιούνται, αλλά και η απάντηση για το μυστικό συστατικό που κάνει το έδεσμα αυτό ακαταμάχητο. Γενικά την βρήκα μία πολύ γλυκιά ιστορία και την ευχαριστήθηκα...σαν ένα πιάτο ζεστές τηγανίτες. :P Το σχέδιο δεν ήταν κακό, αλλά ούτε και στα καλύτερά του. Θα το χαρακτήριζα μέτριο προς καλό.

 


:beer: 

  • Like 5
  • Ευχαριστώ 1
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.