THE SHERIFF OF BABYLON [ TOM KING - MITCH GERADS ]

[Dredd]

    

 

 

Ιρακ. 2013. Μετά τον τελευταίο πόλεμο του Κόλπου και την πτώση του Σαντάμ Χουσεϊν. Μια χώρα ερειπωμένη, μια χώρα διαλυμένη. Όταν σκοτώνεται ένας εκπαιδευόμενος αστυνομικός, κανείς δεν ασχολείται. Ο μόνος που μπαίνει στην διαδικασία να διερευνήσει τον φόνο, είναι ο Αμερικανός εκπαιδευτής του. Στην πορεία των ερευνών του, αποκαλύπτεται η διαφθορά του προηγούμενου καθεστώτος, η μεγαλύτερη διαφθορά του τωρινού καθεστώτος και η ερώτηση : Άλλαξε τελικά τίποτα και αν ναι, προς το καλύτερο;

 

 

Πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Και από το σενάριο, και από το σχέδιο. Από τον συγγραφέα Tom King είχα διαβάσει μόνο μερικά τεύχη από το Vision, το οποίο δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Εδώ δίνει πραγματικά ρέστα, ίσως γιατί γνωρίζει το θέμα πολύ καλά καθώς είναι πρώην στέλεχος της CIA που είχε πάει στο Ιρακ. Άλλοτε δυναμικά, άλλοτε ωμά, άλλοτε με ευαισθησία, μας παρουσιάζει μια ρημαγμένη χώρα, στο κουφάρι της οποίας ασελγούν παλιοί καθεστωτικοί, Αμερικανοί "απελευθερωτές" και λοιποί αυτόκλητοι σωτήρες. Δίνει απλόχερα, αυτό το οποίο μου αρέσει υπερβολικά όποτε το πετυχαίνω, τον σεβασμό του προς τον αναγνώστη και την νοημοσύνη του. Δεν στα δίνει, δηλαδή, όλα μασημένα. Δεν σου αφηγείται αυτά που βλέπεις, δεν σου περιγράφει τι σκέφτεται ο κάθε χαρακτήρας. Δεν σε θεωρεί χαζό, σε αφήνει να μπεις στην ιστορία, να μπεις στο βιβλίο, να προβληματιστείς και εν τέλει, να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα. Σε σέβεται και για αυτό τον σέβομαι.

 

    

 

Ο σχεδιαστής Mitch Gerads κάνει πολύ καλή δουλειά, ειδικά στις εκφράσεις των προσώπων, αλλά και τα μεγάλα καρέ. Ειδικά το δισέλιδο με τα σπαθιά, χαρακτηριστικό landmark της Βαγδάτης, είναι καταπληκτικό. Με τη χρήση μικρών καρέ εν μέσω μονοσέλιδων ή/και δισέλιδων splash pages, προωθεί γρήγορα την ιστορία χωρίς να "ξοδεύει" σελίδες χωρίς λόγο. Στο Activity της image δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, ίσως έφταιγε και το μετριο, για εμένα, σενάριο. Εδώ πάντως με κέρδισε, και θα ψάξω υπόλοιπες δουλειές του. Χρησιμοποιεί γήινα χρώματα, καφέ και μουντά μπλε, άριστα δεμένα με το "σκοτεινό" περιεχόμενο της ιστορίας.

 

    

 

 

Αν δεν το καταλάβετε, μου άρεσε πολύ, το "κατάπια" άμεσα (12 τεύχη), και το συνιστώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Σίγουρα στις 10 καλύτερες καινούριες σειρές που διάβασα τελευταία.

 

8,5/10 από εμένα.

 

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 27, 2019 από Dredd

[DaDiRa]

Έτυχε να το τελειώσω και εγώ σήμερα. Καταρχάς θέλω να το ξαναδιαβάσω, γιατί το ξεκίνησα σε κακή περίοδο που δεν είχα χρόνο και μου πήρε πολύ καιρό. Όπως λες, επειδή τα περισσότερα σημαντικά πράγματα της ιστορίας δεν τα δίνει έτοιμα, θέλει να το διαβάσεις συγκεντρωμένος και σχετικά γρήγορα. Κάτι αρνητικό είναι οι στρυφνοί διάλογοι σε μερικά σημεία. Εν μέρει γιατί έτσι γράφει, εν μέρει γιατί έχουμε ξένους χαρακτήρες να μιλάνε Αγγλικά, κάπου με έχανε και δυσκολευόμουν να τους παρακολουθήσω. Σε περισσότερες λεπτομέρειες θα επανέλθω μετά τη δεύτερη ανάγνωση.

Είμαι fan του σχεδιαστικού στυλ του Gerads και εδώ δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι πολύ χαρακτηριστικός ο τρόπος που καταφέρνει να αποδώσει ρεαλιστικά καρέ χωρίς απαραίτητα να αναλώνεται σε μικρολεπτομέρειες ή αυστηρές γραμμές.