ERRAND BOYS

[Θρηνωδός]

 

 

Το Errand Boys, για το οποίο μας ενημέρωσε ο Germanicus εδώ, είναι ένα sci-fi 5-issue miniseries σε σενάριο του D.J. Kirkbride και σχέδιο/χρώμα του δικού μας Νίκου Κούτση (Βαβέλ, 9 κ.α.) (συνέντευξη). Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα μακρινό μέλλον με εξωγήινους και ρομπότ όταν ο Jace Lopaz, errand-boy (ευφημισμός για τον κλέφτη  ) στην δούλεψη του εξωγήινου Bear, αναλαμβάνει την κηδεμονία του θετού 13χρονου αδερφού του όταν ο πατέρας τους και η μητριά του πεθαίνουν σε ατύχημα με διαστημόπλοιο. Βάζοντας τον αμέσως στην λιτή και φτωχή ζωή του μικρο-απατεώνα, ο Jace ζει τις ήδη γνωστές περιπέτειες με νέο πρίσμα, αυτό του υπεύθυνου για μια άλλη ύπαρξη. Το σενάριο στολίζεται με διάφορα τρικάκια, όπως το ότι ο μικρός αδερφός ονόματι Tawrk είναι μισός άνθρωπος μισός εξωγήινος και έχει ιδιαίτερη κλίση στο σχολείο, αξιοποιώντας τις γνώσεις του στην νέα πραγματικότητα του τυχοδιωκτισμού που ζει με τον Jace. Δεν λείπουν τα εξωγήινα τέρατα, οι διαγαλαξιακοί πειρατές και η εντύπωση πως αν και τελείως διαφορετική εποχή, τα κοινά του τότε με το τώρα είναι πολύ περισσότερα απ'όσα θα περίμενε κανείς. 

 

 

 

 

Το σενάριο είναι συμπαθητικό αν και σε γενικές γραμμές δεν έχει να πει πολλά. Έχω πετύχει διάφορα κατά καιρούς αλλά αυτό με τον αδερφό που χάνει την οικογένεια του οπότε και "αναγκάζεται" να μείνει με κάποιον που είναι πρακτικά άγνωστοι σε ένα φουτουριστικό πλαίσιο τύπου Star-Wars ήταν αρκετά φρέσκο σαν ιδέα, αυτό του το δίνω. Δεν περιμένεις με τέτοιους ανάλαφρους τίτλους να συναντάς και ένα κατεξοχήν κοινωνικό σχόλιο. Το σχέδιο του Κούτση είναι γρήγορο, ζωντανό και γεμάτο ενέργεια. Καθαρό ακόμα και στις σκηνές δράσης που συνυπάρχουν δεκάδες χαρακτήρες σε ένα πλάνο ενώ τα χρώματα του δίνουν φρεσκάδα και φωτίζουν το αποτέλεσμα. Θα προτιμούσα τα τέρατα/εξωγήινους να τους σχεδίαζε λίγο πιο λεπτομερώς αλλά δεν χαλιέμαι καθόλου με το σύνολο. Και ας μιλήσουμε για τον ελέφαντα στο δωμάτιο που δεν είναι άλλος από το όνομα της Image. Οκ, όσοι έχουν διαβάσει έστω και 5-10 τίτλους της εταιρίας θα κόψουν αμέσως ότι είναι ένα κόμικ νεανικό και fast-paced, απόλυτα ταιριαστό στο προφίλ της εταιρίας. Δεν είναι όμως λίγο για έναν ακόμα Έλληνα να αναγνωρίζεται έτσι και να εκδίδεται από μία εκ των 5 μεγαλύτερων εκδοτικών κόμικς παγκοσμίως. Τέτοια θέλουμε και του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.   Θα επιστρέψω με ένα τελικό σχόλιο όταν διαβάσω τα 4 & 5. Το πρώτο τεύχος βγήκε 3/10/18 και το τελευταίο αναμένεται 22 αυτού του μήνα. 

 

 

Το πρώτο τεύχος έκανε 8000 πωλήσεις ενώ όπως είναι πάντα αναμενόμενο, ο αριθμός μειωνόταν με κάθε επόμενο. Τον Μάιο αναμένεται και το trade, μακάρι να ξαναδούμε τον Νίκο να παίζει μπάλα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Image  

 

 

[Θρηνωδός]

Αισθητή βελτίωση σεναρίου στα δύο τελευταία τεύχη, αρκετά πιο ώριμη προσέγγιση των δύο αδερφών και της μεταξύ τους σχέσης.  Ειδικά το τέταρτο τεύχος ακολούθησε μια τελείως διαφορετική κατεύθυνση απο την αρκετά ελαφριά των τριών πρώτων και είχε μια διαφορετική γοητεία και δομή. Το 5ο και τελευταίο ήταν ένα τίμιο αν και βιαστικό κλέισιμο, υποθέτω λόγω του ότι στην αρχή η σειρά προοριζόταν για μεγαλύτερη έκταση και οι μειωμένες πωλήσεις ανάγκασαν την ομάδα να το επισπεύσει. Συνολικά, η εντύπωση από τον τίτλο ήταν θετική, το σχέδιο του Κούτση παρέμεινε απολαυστικό καθ'όλη την διάρκεια. 

 

Ένα πανελάκι όπου το ιστορικό σουβλάκι απ'ότι φαίνεται επιβιώνει ακόμα στα πέρατα του διαστήματος   

 

 

Υ.Γ. Στο τεύχος 1 έκανε μια επίσκεψη ο Μάνος Λαγουβάρδος, ενώ στα τεύχη 2 και 3 δούλεψαν ως back-up color artists δύο ακόμα Έλληνες, ο Άλκης Καμπούρης και ο Βασίλης Δημόπουλος. Δική μου υπόθεση ότι αυτό συνέβη μετά από πρόταση του Νίκου που προμοτάρει συχνά νέους Έλληνες καλλιτέχνες και εντός και εκτός συνόρων.   

 

 

 

[Retroplaymo]

Προστέθηκε και το οπισθόφυλλο στο πινακάκι, το οποίο είναι κοινό σε όλα τα τεύχη.

 

[Karnak]

στην ιστορια εμφανιζεται κι ενας διαστημομπατσος που φυσιογνωμικα φαινεται να ειναι ιδιας φυλης με τον Savage Dragon