SUPER ΜΙΚΥ 41 [Ο πυρετός τού χρυσού]

[Kriton]

• ΜΙΚΥ & ΝΤΟΝΑΛΝΤ Ο ΠΥΡΕΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ
• ΝΤΟΝΑΛΝΤ Η ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
• ΠΛΟΥΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΣΚΥΛΩΝ
• ΣΚΡΟΥΤΖ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟ ΦΟΡΤΗΓΟ
• ΓΚΟΥΦΥ ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ
• ΜΟΥΡΓΟΛΥΚΟΙ Η ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΛΗΣΤΕΙΑ
• ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ ΧΕΙΜΕΡΙΝΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ
• ΜΙΚΥ Η ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΗ ΦΙΛΙΑ
• ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΟ ΕΚΛΕΚΤΟ ΠΑΠΙ

Επεξεργασία Ιανουαρίου 22, 2019 από Kriton

[Indian]

Ακόμα ένα τεύχος του τίτλου που με εξέπληξε θετικά με την ποιότητα των ιστοριών που φιλοξένησε. Η πλειοψηφία τους ήταν ευχάριστες και μου άφησαν καλές εντυπώσεις. Πάμε να πούμε δύο λόγια για την κάθε μία.

 

"Ο Πυρετός του χρυσού"
Ο Μίκυ κι ο Ντόναλντ δουλεύουν μαζί σαν ψαράδες, αλλά απολύονται και αφήνονται σε ένα αγκυροβόλιο κοντά στο Σκάγκγουεϊ, μία περιοχή που μεσουρανούσε την εποχή του πυρετού του χρυσού. Παράλληλα βρίσκουν έναν παλιό σάκο χρυσοθήρα, ο οποίος εκτός από τα κλασικά σύνεργα, περιέχει κι έναν χάρτη ενός ξεχασμένου ορυχείου. Οι δύο φίλοι θα ξεκινήσουν να το βρουν, ενώ στον δρόμο τους θα βρεθεί συνοδοιπόρος, μία όμορφη κοπέλα που είναι η εγγονή του χαμένου ιδιοκτήτη του σάκου, αλλά και δύο τύποι που θα θελήσουν να τους βλάψουν για να πάρουν εκείνοι το ορυχείο. Ένα ορυχείο που οι θρύλοι λένε ότι το φυλάει ένα μοχθηρό κι αιμοβόρο φάντασμα. Αν εξαιρέσουμε την περίεργη χημεία που έχουν μεταξύ τους οι δύο πρωταγωνιστές και θυμίζει τα πρώτα τους cartoons, κατά τα άλλα μιλάμε για μία εξαιρετική ιστορία με καλογραμμένο σενάριο κι έξυπνη πλοκή και τροπή. Αρκετά όμορφο ήταν και το σχέδιο.

 

"Η πιο δύσκολη δουλειά"
Τελικά όλα τα πράγματα μπορούν να συμβούν. Αυτό το απέδειξε μία ωραία πρωία ο Ντόναλντ ο οποίος ανακοινώνει στα τρία ανιψάκια του ότι θα σταματήσει να τεμπελιάζει σε καναπέδες κι αιώρες και θα ψάξει να βρει μία σταθερή δουλειά. Έτσι λοιπόν παίρνει τους δρόμους προς αναζήτηση μίας τέτοιας εργασίας. Δυστυχώς όμως η ατυχία του (κι όχι η ανικανότητά του αυτή την φορά), δεν θα τον αφήσει να χαρεί δεύτερη ημέρα στις δουλειές που έπιασε. Αποφασίζει λοιπόν να γίνει αφεντικό του εαυτού του και να μετατρέψει το σπίτι του σε έναν μίνι παιδικό σταθμό. Φαντάζεται ότι το να φυλάει μικρά παιδάκια θα είναι κάτι εύκολο. Θα είναι όμως? Ακόμα ένα ευχάριστο σενάριο που περιγράφει έναν Ντόναλντ ικανό, ορεξάτο αλλά με τα ίδια επίπεδα ατυχίας. Μερικά γκαγκ έβγαζαν γέλιο, αλλά αισθάνθηκα μία μικρή κοιλιά στην μέση. Το φινάλε χαρακτηρίζεται back to classics. Σχεδιαστικά μου άρεσε.

 

"Σύγχρονο ξενοδοχείο σκύλων"
Ο Μίκυ θα δώσει μία διάλεξη σε ένα συνέδριο μακριά από το Μίκυ Σίτυ και θα πρέπει να αφήσει τον Πλούτο σε ένα ξενοδοχείο για σκύλους. Τώρα γιατί δεν τον αφήνει στον Γκούφυ ή στην Μίννι αυτό είναι μία άλλη ιστορία. Το ξενοδοχείο που επιλέγει να τον αφήσει φαίνεται να είναι υπερσύγχρονο και να έχει όλες τις ανέσεις (ίσως και περισσότερες) που θα μπορούσε να ζητήσει ένα τετράποδο. Αφού λοιπόν τον αφήσει και φτάσει στο συνέδριο, αρχίζουν οι τύψεις και η αγωνία για το πώς τα περνάει ο αγαπημένος του σκύλος. Και η ανησυχία ολοένα και μεγαλώνει σε βαθμό να χάσει την θρυλική ψυχραιμία του. Τελικά ο Πλούτο τι να κάνει? Ένα σενάριο διασκεδαστικό μεν, αλλά βιαστικό και με πολλές υπερβολές, που δεν με τράβηξε ιδιαίτερα. Το σχέδιο ήταν καλό.

 

"Το αυτοκινούμενο φορτηγό"
Οι δουλειές στο πολυκατάστημα του θείου Σκρουτζ πάνε πρίμα, αλλά ο ίδιος αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα. Οι οδηγοί των φορτηγών του που μεταφέρουν τις εισπράξεις από το πολυκατάστημα στην τράπεζα, αρνούνται να κάνουν περισσότερα δρομολόγια. Έτσι στρέφεται στον Κύρο, ο οποίος θα δημιουργήσει ένα φορτηγό που δεν θα χρειάζεται οδηγό και που θα κάνει αυτόματα την διαδρομή προς την τράπεζα. Οι Μουργόλυκοι όμως που έχουν λαθρακούσει την συνομιλία τους κι έχουν μάθει τα σχέδιά τους, θα καταστρώσουν το δικό τους κόλπο προκειμένου να βάλουν στο χέρι τα εκατομμύρια του Λιμνουπολίτη Κροίσου. Μιλάμε για μία απλή ιδέα με όμορφη υλοποίηση. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες καταλαβαίνουμε την πλοκή, το σχέδιο των Μουργόλυκων, αλλά και το φινάλε που δεν πρωτοτυπεί σε καμία περίπτωση. Δεν είναι μία ιστορία που θα προκαλέσει αγωνία, αλλά διαβάζεται ευχάριστα. Πολύ καλό βρήκα και το σχέδιο.

 

"Το πιο σύντομο μεγάλο ταξίδι"
Ο Γκούφυ αισθάνεται τρομερά κουρασμένος κι ο Μίκυ τον προτρέπει να πάει διακοπές. Τότε εκείνος αποφασίζει να πάει στην Χαβάη, αλλά μόλις ακούει την τιμή του εισιτηρίου τον πιάνει ίλιγγος.   Προσπαθεί με άλλους τρόπους (αρκετά αφελείς) να πάει στο μαγευτικό νησί, αλλά αποτυγχάνει. Ντρέπεται όμως να πει στον φίλο του ότι δεν μπορεί να φύγει διακοπές και θα πρέπει να βρει μία λύση. Αυτή την λύση θα την βρει για εκείνον ο Οράτιος που τελικά θα τον στείλει στην..."Χαβάη". Υπερβολικό σενάριο, με πολλά κενά, που θυμίζει περισσότερο ανέκδοτο παρά μία ιστορία με συνοχή. Η πλοκή (αν και σύντομη) αναδείκνυε την αφέλεια του πρωταγωνιστή, ενώ το φινάλε ομολογώ ότι το βρήκα διασκεδαστικό. Γενικά δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Σχεδιαστικά την βρήκα μέτρια.

 

"Η καταδικασμένη ληστεία"
Βρισκόμαστε σε ένα κελί φυλακής, όπου βρίσκουμε τους Μουργόλυκους να τσακώνονται για το ποιος έφταιγε που απέτυχε αυτή η, τόσο καλά οργανωμένη, απόπειρα ληστείας στην τράπεζα. Ο κάθε ένας από τους τρεις είχε να διεκπεραιώσει μία εργασία κι ο αναγνώστης θα παρακολουθήσει πώς πήγαν αυτές οι εργασίες, χωρίς όμως να μπορεί να καταλάβει τι πήγε στραβά. Φαίνεται ότι και οι τρεις τους τις ολοκλήρωσαν με επιτυχία. Γιατί όμως η ληστεία απέτυχε? Ήταν η κακιά στιγμή ή τελικά κάποιος άλλος έβαλε το χεράκι του? Πανέξυπνη ιστορία, με άρτια σκηνοθεσία. Η πλοκή ξεκινάει από την κατάληξη, μέσω αναδρομών μας αποκαλύπτει πώς εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα από την πλευρά του κάθε πρωταγωνιστή, για να έρθει το φινάλε όπου θα καταλάβουμε τι πήγε στραβά. Το σχέδιο ήταν πολύ καλό κι έδινε πληροφορίες για τον υπαίτιο της ατυχούς ληστρικής απόπειρας, αλλά αυτό το συνειδητοποίησα μετά το φινάλε.

 

"Χειμερινά αθλήματα"
Ο Ντόναλντ, με την συμπαράσταση των τριών ανιψιών του, θα λάβει μέρος (εκπροσωπώντας την Λιμνούπολη) στον μεγάλο διαγωνισμό άλματος με σκι. Εκεί θα δώσουν το παρών πολλοί έμπειροι αθλητές που είναι φαβορί για την πρώτη θέση. Το παρών όμως θα δώσει κι ένας άλλος αθλητής, που μαζί με τον ατζέντη του θα προσπαθήσουν με διάφορους τρόπους να σαμποτάρουν τους υπολοίπους για να καταφέρουν να κερδίσουν το έπαθλο. Το σχέδιό τους δείχνει να έχει θετική έκβαση, αλλά υπολογίζουν χωρίς τα τέσσερα τετραπέρατα παπιά από την Λιμνούπολη. Πρόκειται για μία χαριτωμένη ιστορία που ακολουθεί το χειμερινό κλίμα. Η πλοκή είναι στρωτή και θυμίζει κινηματογραφική ταινία. Τα τρία ανιψάκια κλέβουν την παράσταση, ξεδιπλώνοντας την ευφυΐα τους και τις ικανότητές τους. Το φινάλε όμως ανήκει στον Ντόναλντ, που επέδειξε αλτρουισμό και φιλαθλητικά αισθήματα, δίνοντας το καλό παράδειγμα σε όλους. Σχεδιαστικά μού άρεσε αρκετά.

 

"Η εξοργιστική φιλία"
Ο φίλος του Μίκυ, ο Μπουτς, έσπασε το πόδι και δεν μπορεί να δουλέψει. Έτσι εκείνος θα πάρει την θέση του. Η δουλειά που θα κάνει είναι σε ένα μαγαζί με έπιπλα. Θα οδηγεί ένα μικρό φορτηγάκι και θα τα μεταφέρει. Παράλληλα ο Γκούφυ θα πιάσει δουλειά στο διπλανό ωρολογοποιείο επάνω στην ίδια ειδικότητα με τον φίλο του. Τα δύο αφεντικά τους όμως φαίνεται ότι μισιούνται θανάσιμα και θα προσπαθήσουν να σαμποτάρουν ο ένας τον υπάλληλο του άλλου. Υπολογίζουν όμως χωρίς να γνωρίζουν την αδιάσπαστη φιλία των δύο πρωταγωνιστών, που θα υπερισχύσει. Γρήγορη κι απλή ιστορία, με πλοκή που δεν με ξετρέλανε, αλλά με ωραίο φινάλε. Μόνο για τα μηνύματα φιλίας κι αλτρουισμού που περνάει, νομίζω ότι αξίζει να διαβαστεί. Το σχέδιο το βρήκα καλό, αν και παραφορτωμένο.

 

"Το εκλεκτό παπί"
Ο Ντόναλντ κάθεται νωχελικά στον καναπέ του σπιτιού του και καταριέται την μοίρα του που δεν έχει κάτι ενδιαφέρον η τηλεόραση. Ξαφνικά ένας εξωγήινος παρουσιάζεται μπροστά του και του αναφέρει ότι είναι ο εκλεκτός για να σώσει την Γη, από ένα καταστροφικό τέρας που σκοπεύει να φέρει κοντά μία μαύρη τρύπα για να την καταπιεί. Στην αρχή είναι κάπως δύσπιστος, αλλά στην πορεία, όταν βλέπει αυτό το τέρας, πείθεται κι ένα αδυσώπητο κυνηγητό θα ξεκινήσει πίσω από την πλάτη της Νταίζυ, αλλά και των τριών ανιψιών του, που φαίνεται να έχουν πολλές αμφιβολίες, όσον αφορά την εγκυρότητα των λεγομένων του. Η αλήθεια είναι ότι η αρχή μού κίνησε το ενδιαφέρον για την συνέχεια, η οποία έμοιαζε με κλασικό παλιό cartoon. Το φινάλε όμως με έκανε και γέλασα, τόσο με την κατάληξη, όσο και με τον αφελή κομπασμό του αγαπημένου μας πρωταγωνιστή. Το σχέδιο το βρήκα πολύ καλό.

 

 

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 4, 2019 από Indian