Ο εφιάλτης που σκοτώνει φασίστες [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 04/01/2019]

[ramirez]

Η πολιτική στροφή στις ΗΠΑ, που τη σηματοδότησε η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, δεν ήταν έκπληξη. Δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Είχε προηγηθεί μια βαθιά συντηρητική στροφή που οι συνέπειές της γίνονται οδυνηρά αντιληπτές στην καθημερινή ζωή των Αμερικανών. Τις αιτίες αλλά και τις λύσεις του προβλήματος αναζητούν 36 δημιουργοί κόμικς σε μια ανθολογία, στην οποία ο Αβραάμ Λίνκολν μεταμορφώνεται σε τέρας και ο Ντόναλντ Τραμπ γίνεται γεύμα για τους πεινασμένους.

 

 

 

 

Η προσπάθεια είχε ξεκινήσει από το 2017, όταν οι επιμελητές Eric Palicki και Matt Miner άρχισαν να αναζητούν σεναριογράφους και σχεδιαστές για μια συλλογή ιστοριών τρόμου με επίκεντρο τα τρέχοντα και επίκαιρα πολιτικά ζητήματα της εποχής. Όταν έκλεισαν οι συνεργασίες με σημαντικά ονόματα της ένατης τέχνης, επόμενο βήμα ήταν η χρηματοδότηση μέσω καμπάνιας στο kickstarter. Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη και ο στόχος των 20 χιλιάδων δολαρίων σύντομα υπερκαλύφθηκε. Και πριν από λίγες εβδομάδες το «This Nightmare Kills Fascists» κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία σε φυσική μορφή, με ιστορίες που σοκάρουν με τη βία και την ωμότητά τους, ιδιαίτερα επειδή οι περισσότερες από αυτές αναφέρονται στην τρέχουσα κοινωνική πραγματικότητα και έχουν πρωταγωνιστές τους θύτες και θύματα αποτρόπαιων πολιτικών, ρατσιστικών και σεξιστικών εγκλημάτων αλλά ακόμα και πολιτικά πρόσωπα, όπως τον Ντόναλντ Τραμπ.

 

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ βρίσκεται στο επίκεντρο της ιστορίας «Thermonuclear Hunger Strike» των Justin Jordan και Creees Hyunsung Lee σε ένα μεταπυρηνικό τοπίο όπου οι πεινασμένοι τριγυρίζουν σαν αγέλες και κατασπαράζουν τους καλοζωισμένους για να χορτάσουν. Τα πυρηνικά της Βόρειας Κορέας έχουν σπείρει τον όλεθρο στις ΗΠΑ αλλά οι δημιουργοί της ιστορίας, μέσω του πρωταγωνιστή της, ενός πρώην σωματοφύλακα του Τραμπ που τώρα τον αναζητεί για να τον εκδικηθεί τρώγοντάς τον, αποδίδουν όλα τα δεινά στην ελλιπή δημοκρατία, στην εκλογή του Τραμπ και σε ακόμη βαθύτερα αίτια: ο Τραμπ «ήταν απλώς ένα σύμπτωμα […] Τα προβλήματά μας είχαν βαθύτερες ρίζες. Αυτός ήταν απλώς το αποτέλεσμα, όχι η αιτία». Ο οργισμένος και οπλισμένος πρώην πράκτορας ξεπερνά όλα τα εμπόδια, εισβάλλει στο καταφύγιο του προέδρου και ως ανταμοιβή του εαυτού του για τη σκληρή προσπάθεια τον μαγειρεύει και, σε μια σκληρή σκηνή, τον σερβίρει σαν αγριογούρουνο με ένα μήλο στο στόμα. Χαιρέκακα και εκδικητικά, κάθεται να τον απολαύσει.

 

 

 

 

Στην ιστορία «Office Party» των Andrew Shaw και Sean Von Gorman, πρωταγωνιστής είναι ένας γεμάτος μίσος ρατσιστής, σεξιστής, μισογύνης ρεπουμπλικανός γερουσιαστής που πανηγυρίζει για τις περικοπές στο σύστημα Υγείας. Η πρώτη τιμωρία του έρχεται όταν ο γιος του τού ανακοινώνει ότι είναι γκέι και του συστήνει τον σύντροφό του καθώς και το υιοθετημένο μωρό τους από την Αφρική, ενώ η δεύτερη και οριστική τιμωρία έχει τη μορφή όλων των καταπιεσμένων θυμάτων του που του επιτίθενται λέγοντας: «Είσαι φασίστας και ήρθαμε εδώ για σένα. Γιατί εμείς σκοτώνουμε φασίστες». Όχι μόνο τους Ρεπουμπλικανούς αλλά και τους Δημοκρατικούς έχει στόχο η μικρή ιστορία «Bishop Takes Rook, Knight Takes Pawn» των Erica Schultz και Claire Connelly, που παρουσιάζει μια παρτίδα σκάκι με παίκτες έναν ελέφαντα και έναν γάιδαρο, σύμβολα των δύο κομμάτων αντιστοίχως. Οι κινήσεις τους στη σκακιέρα και τα πιόνια του παιχνιδιού έχουν τα ονόματα προσώπων που ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα ή πολεμικών ενεργειών των ΗΠΑ σε ολόκληρο τον κόσμο: Carter Page, Michael Flynn, Υεμένη, Συρία, Λιβύη κ.ά.

 

Εκτός όμως από τις ιστορίες που αναφέρονται (ή θα μπορούσαν να αναφέρονται) και παραπέμπουν σε πραγματικά πολιτικά πρόσωπα, υπάρχουν και πολλές ιστορίες που έχουν στόχο τις εγκληματικές (αντι)κοινωνικές συμπεριφορές. Στο «Diana, the Hunter» των Vita Ayala και Eric Zawadzki, μια νέα κοπέλα κινδυνεύει να πέσει θύμα βιασμού από δύο άντρες. Η καταδίωξή της, ωστόσο, έχει αίσιο τέλος γι’ αυτήν καθώς οι δύο επίδοξοι βιαστές οδηγούνται σε παγίδα καθώς καραδοκούν τα θύματα των προηγούμενων επιθέσεών τους για να εκδικηθούν. Ρατσιστές και οπαδοί της λευκής ανωτερότητας είναι οι αρνητικοί πρωταγωνιστές του «The Pledge» των Ryan Ferrier και Kelly Williams. Ως μέλη μιας ηλίθιας αδελφότητας σε κολέγιο προετοιμάζουν τα νέα μέλη για τη μύησή τους την ώρα που ειρηνικοί διαδηλωτές διαδηλώνουν εκφράζοντας την ειρηνική διαμαρτυρία τους απέναντι σε τέτοιες αναχρονιστικές και επικίνδυνες συνήθειες και πρακτικές. Και εδώ το τέλος είναι οδυνηρό για τους δράστες και συνοδεύεται από ένα λουτρό αίματος.

 

Ανάλογο τέλος έχουν όλες οι ιστορίες: το «One in Heart and Mind» των Ryan Cady και Philip Sevy αλλά και το «Thank God» των John Bivens και Katy Rex με θέμα τον χριστιανικό φονταμενταλισμό και τη θρησκευτική υποκρισία, το «Long Division» των Christopher Sebela και Kelly Williams για το τείχος της ντροπής που σχεδιάζει η αμερικανική κυβέρνηση για να εμποδίσει τη μετανάστευση, το «Black Friday» των Forrest Helvie και Joseba Morales για τις καταναλωτικές συνήθειες που μπορούν να οδηγήσουν σε εγκληματικές πράξεις με ανυπολόγιστες συνέπειες κ.ά. Με τις δεκαοκτώ ιστορίες του, όλες βουτηγμένες στο αίμα, να διαδραματίζονται σε ένα ζοφερό, εφιαλτικό κλίμα, το «This Nightmare Kills Fascists» (εκδ. A Wave Blue World), με το σύνθημα «Ας μην αφήσουμε τον φόβο να μας χωρίσει», παίρνει σαφέστατη πολιτική θέση απέναντι στα πράγματα. Και είναι μια θέση ξεκάθαρη ενάντια στην ακροδεξιά πολιτική και τις αντίστοιχες κοινωνικές συμπεριφορές. Η βιαιότητά του μπορεί να σοκάρει. Όχι, όμως, περισσότερο από τη βιαιότητα και τη χυδαιότητα του σύγχρονου φασισμού σε κάθε πολιτική και κοινωνική του έκφανση.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...

Επεξεργασία Ιανουαρίου 13, 2019 από ramirez