BAD DOINGS AND BIG IDEAS [ BILL WILLINGHAM, VARIOUS ]

[Θρηνωδός]

 

Η αλήθεια είναι πως από την μέρα που το ξεκίνησα, σκεφτόμουν πως πρέπει να βγάλω την άποψη που για αυτόν τον τόμο προς τα έξω. Αρχικά ήθελα να πάρω τα επιμέρους limited series που περιέχει και να τα σπάσω σε ξέχωρες παρουσιάσεις αλλά θα κατέληγα σε 5-6 θέματα με ελάχιστα λόγια οπότε έμεινα με το quality over quantity και θα αφιερώσω ένα thread για όλη την συλλογή, όπως θέλησε να την εκδώσει δημιουργός της. Μιλάω για το τούβλο Bad doings and Big Ideas, ένα κτήνος ~510 σελίδων που συλλέγει διάφορες δουλειές του Bill Willingham, συγγραφέα της άκρως επιτυχημένης σειράς Fables. Κόμικ που έτρεξαν για 1 τεύχος αλλά δεν πούλησαν αρκετά ή μικρές σειρές που ολοκληρώθηκαν σε 5-6 τεύχη, εδώ θα δούμε το μεγαλύτερο μέρος των κόμικ που έγραψε σενάρια πριν τα Fables όταν ήταν ακόμα ένας μικρός και άσημος σεναριογράφος για την Vertigo αλλά και κατά την διάρκεια τους. 

 

Είχα πάρει τον τόμο από τον christs πριν ενάμιση χρόνο, όχι και τόσο σίγουρος ότι τον ήθελα. Μια η τιμή, μια το όνομα και το μέγεθος με έπεισαν και εν τέλει μετά από τόσο καιρό αποφάσισα να αφοσιωθώ για να το διαβάσω. Ακούγεται αγγαρεία αλλά το συγκεκριμένο είναι αφιερωμένο σε έναν συγγραφέα τον οποίο ναι μεν εκτιμούσα και τότε αλλά δεν έκοβα και φλέβα, οπότε ήταν μεγάλο το στοίχημα για το αν θα μου αρέσει τόσο ώστε να βγάλω 500 σελίδες από ούτε καν έναν τίτλο για να πεις ότι θα ακολουθώ μια συνέχεια. Είναι ξεκάθαρο πως η συγκεκριμένη συλλογή αναφέρεται σε hardcore fans του Willingham, ακόμα και αν γούσταρες πολύ τα Fables μην είσαι σίγουρος πως θα βρεις την ίδια ευχαρίστηση και εδώ.

 

Εσωτερική σελίδα από το The Further Adventures of Danny Nod, Heroic Library Assistant

 

Για μένα πάντως τελικά ήταν πετυχημένο το πείραμα. Σαφώς σε κάθε ανθολογία-συλλογή περιμένεις σκαμπανεβάσματα, κάποια πράγματα θα τα γουστάρεις φουλ και άλλα θα κόψεις φλέβα μέχρι να τα τελειώσεις. Το φαινόμενο μειώνεται όταν κοινός παράγοντας είναι ο τύπος που γράφει τις ιστορίες, αμέσως αμέσως έχεις ένα κοινό στιλ γραφής που προσφέρει μια ομοιομορφία μεταξύ των ιστοριών αν μπορείς να την διακρίνεις. Το χάσμα γίνεται μικρότερο και εν τέλει αν σου αρέσει ο συγγραφέας σίγουρα δεν θα περάσεις άσχημα, σε αντίθεση με συλλογές που έχουν κοινή θεματολογία αλλά τελείως διαφορετικούς συντελεστές με αποτέλεσμα να μην παίρνεις πίσω την αξία που πλήρωσες. 

 

Μετά τον υπερβολικά τραβηγμένο πρόλογο ας μπούμε στο ψητό. Η έκδοση της Vertigo είναι σκληρόδετη με 512 σελίδες χωρίς τα εξώφυλλα, κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2011 και περιέχει τις ιστορίες που υπάρχουν στην παρακάτω λίστα. Όλες είναι έγχρωμες και στην αρχή της καθεμιάς υπάρχει ένα εισαγωγικό σημείωμα από τον Willingham, κομμάτι που βρήκα από τα πιο ενδιαφέροντα στον τόμο μιας και δεν αναλώνεται σε αερολογίες και διπλωματία μεταξύ των δημιουργών αλλά μπαίνει στο ψαχνό και μας προσφέρει ενδιαφέρουσα πληροφορία για το πως σκέφτηκε το σενάριο, πως προσέγγισε τον εικονογράφο, τι χρησιμοποίησε σε επόμενες δουλειές του και τι θα έκανε διαφορετικά in retrospect. 

 

1. Proposition Player

2. It takes a village (Flinch #7)

3. The Further Adventures of Danny Nod, Heroic Library Assistant

4. Merv Pumpkinhead, Agent of D.R.E.A.M.

5. Everything You Always Wanted to Know About Dreams...But Were Afraid to Ask

6. The Thessaliad

7. Thessaly - Witch for Hire

8. The Hollows (House of Mystery #1)

9. In Too Deep (House of Mystery #2)

10. The War (House of Mystery #7)

11. Gothic Romance (House of Mystery #9)

12. The Lace Anniversary (House of Mystery #13)

13. The Hounds of Titus Roan (House of Mystery #16)

14. High Spirits (House of Mystery halloween annual #1)

 

Από το The Thessaliad του The Sandman Presents

 

Μπόλικες ιστορίες, πολύ ενδιαφέρον υλικό με τον ίδιο τον Willingham να ξεκινάει τον πρόλογο λέγοντας "Yikes, this is a big book" . Λίγα λόγια λοιπόν για αυτές που ξεχώρισα. Το "The Proposition Player" είναι η πρώτη ιστορία και η μεγαλύτερη, διαρκεί 6 τεύχη και ~120 σελίδες έχοντας στο τιμόνι του σκίτσου τον Paul Guinan. Πρωταγωνιστής ένας επαγγελματίας παίκτης Πόκερ που έχει βαλτώσει σε ένα μικρό "συνοικιακό" καζίνο του Λας Βέγκας. Όλη του η ζωή αλλάζει όταν σε μια μεθυσμένη βραδιά βάζει στοίχημα με 32 συναδέλφους του ότι θα τους κεράσει μια μπύρα αν του υπογράψουν πάνω σε χαρτοπετσέτες ότι του παραχωρούν την ψυχή τους, μην πιστεύοντας ούτε αυτοί ούτε αυτός στην ύπαρξη των ψυχών. Θα διαπιστώσει εν τέλει πως το ζήτημα είναι πιο σοβαρό απ'ότι φαινόταν όταν τον πλησιάζουν Άγγελοι, δαίμονες και διάφορες θεότητες από ξοφλημένες θρησκείες και αιρέσεις του παρελθόντος για να πάρουν τον "θησαυρό" του. Ξαφνικά βρίσκεται να παίζει πόκερ με τους μεγάλους παίκτες της θρησκείας, καταλήγοντας να ιδρύσει μια δική του. Πανέξυπνο σενάριο που είναι δοσμένο εξίσου έξυπνα, το σκίτσο κολλάει πολύ με το πνεύμα της ιστορίας. Κρίμα που δεν πούλησε αρκετά ώστε να συνεχίσει και έμεινε μόνο στα 6 τεύχη. 

 

Proposition Player από τον Paul Guinan

 

Ξεχώρισα επίσης τις δύο mini ιστορίες των 4 τευχών έκαστη που έκανε με ηρωίδα την Thessaly, την τελευταία και πιο δυνατή από τις μάγισσες της Θεσσαλίας. Δανείστηκε τον χαρακτήρα από τις σελίδες του Sandman (και ήταν πολύ ευγνώμων στον Gaiman που του το επέτρεψε) και παρέδωσε σε συνεργασία με τον Shawn McManus δύο ωραίες υποθέσεις στην σύγχρονη εποχή όπου η εσωστρεφής αλλά παντοδύναμη Thessaly έρχεται αντιμέτωπη με θεούς του θανάτου και ανίκητα αστρικά όντα. Τρομερό δείγμα φαντασίας και εδώ από τον Willingham, προσφέρει μια άκρως ενδιαφέρουσα οπτική στην ηρωίδα με τις κατάλληλες δόσεις χιούμορ, σοβαρότητας αλλά και σάτιρας πάνω στο είδος του κλασικού heroic fantasy. 

 

Merv Pumpkinhead από τον πάντα απολαυστικό Mark Buckingham, Everything you always wanted to know about dreams δια χειρός Albert Monteys

 

Με τα υπόλοιπα δεν τρελάθηκα, οι ιστορίες για τον κόσμο των ονείρων με τον Merv Pumpkinhead δεν ήταν και τόσο του γούστου μου αν και ο ίδιος ο Merv είχε τις στιγμές του ενώ οι ιστορίες τρόμου προς το τέλος (όλα τα House of Mystery) ενώ είχαν δυνατούς σχεδιαστές (Eric Powell από Goon, τον μεγάλο Bernie Wrightson κ.α.) ήταν λίγο άνευρες και με έπεισαν ότι το horror δεν είναι το δυνατό χαρτί του Willingham. Η τελική γεύση πάντως ήταν πολύ θετική, μέσα από τις σελίδες των πρώιμων δουλειών βλέπεις πολλές ιδέες, χαρακτήρες και μοτίβα που έμελλε να υιοθετηθούν στα Fables, κάτι που σε κάνει να εκτιμάς τον δημιουργό που πίστεψε στις ιδέες του και βρήκε χώρο γι'αυτές σε νέο τίτλο όταν οι δικοί τους δεν περπάτησαν. Τα δύο που ανέφερα παραπάνω τα γούσταρα φουλ και λυπήθηκα όταν διάβασα στα σημειώματα πως είχαν κάνει τον κύκλο τους και δεν επρόκειτο να συνεχίσουν, αυτό που θέλω να σημειώσω για κάθε πιθανό αναγνώστη είναι το εξής: Ακόμα και αν δεν είναι τελείως στο γούστο μου, η φαντασία του Bill Willingham είναι τεράστια, οι ιδέες του άκρως ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες και νομίζω πως έχει μια από τις πιο δυνατές συγγραφικές πένες στην βιομηχανία. Ελπίζω να συνεχίσει να προσφέρει υλικό τέτοιας ποιότητας για χρόνια ακόμα. 

 

vertigo