SUPER ΜΙΚΥ 40 [Το άγγιγμα του πάγου]

[Kriton]

Για τους φίλους του Μίκυ το νέο πλούσιο τεύχος με 10 απολαυστικές ιστορίες στα περίπτερα.

• ΜΙΚΥ ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΓΟΥ
• ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
• ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΕΧΝΗ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ
• ΟΡΑΤΙΟΣ Η ΣΥΣΚΕΥΗ ΧΡΟΝΟΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗΣ
• ΜΟΥΡΓΟΛΥΚΟΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΡΧΙΖΕΙ
• ΤΖΟΥΝΙΟΡ ΜΑΝΤΕΨΕ ΤΟ ΔΩΡΟ
• ΓΚΑΣΤΟΝΕ Ο ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ
• ΜΙΚΥ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ
• ΜΙΚΡΟΙ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΕΣ Η ΑΠΟΚΟΣΜΗ ΚΟΙΛΑΔΑ
• ΣΚΡΟΥΤΖ ΝΑ ‘ΤΑΝ ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ

Από την Πέμπτη 20/12, αναζητήστε το ^40ο τεύχος στα περίπτερα.

 

(Με επιφύλαξη για κάποιες από τις ιστορίες.)

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 21, 2018 από Kriton

[Indian]

Αρκετά προσεγμένο τεύχος, με καλή επιλογή ιστοριών, πάντα για το υλικό που συνήθως συγκεντρώνει ο τίτλος. Λίγες ήταν οι ιστορίες που με απογοήτευσαν, ενώ αρκετές τις βρήκα άνω του μετρίου. Αν θέλετε να διαβάσετε δύο λόγια για την κάθε ιστορία που φιλοξενείται, συνεχίστε παρακάτω. Αν πάλι δεν θέλετε, δικαίωμά σας...

 

"Το άγγιγμα του πάγου"
Σ'ένα άκρως μυστικό εργαστήριο του Μίκυ Σίτυ οι επιστήμονες ανακαλύπτουν ένα ύποπτο φαινόμενο. Ένας μετεωρίτης ετοιμάζεται να χτυπήσει την περιοχή κι εκείνοι θέλουν να τον συλλέξουν και να τον μελετήσουν. Ταυτόχρονα ο Μίκυ με την Μίννι πηγαίνουν να κάνουν πικ νικ στην περιοχή όπου σε λίγο θα χτυπήσει ο μετεωρίτης. Όταν εκείνος προσκρούει στο έδαφος, ο Μίκυ (που βρίσκεται δίπλα) αποκτά υπερδυνάμεις. Για την ακρίβεια μπορεί να δημιουργήσει πάγο. Και τότε τα προβλήματα αρχίζουν. Θα συλληφθεί από τους επιστήμονες και τους στρατιωτικούς και θα γίνει αντικείμενο μελέτης παρά την θέλησή του. Ο αγώνας για την επιβίωσή του μόλις ξεκίνησε. Θετικότατες εντυπώσεις μου άφησε το σενάριο αυτό. Έχει φυσική ροή, χωρίς να βιάζεται και η πλοκή έχει έντονη δράση και κίνηση που δεν σταματάει καθόλου. Το μόνο που με πείραξε είναι οι διόλου ευκαταφρόνητες σκηνές με χτυπήματα κι απότομη γλώσσα. Ίσως να ξέφυγε λίγο. Το σχέδιο ήταν πολύ παραστατικό. Μου άρεσε.

 

"Παραδοσιακά Χριστούγεννα"
Ο Ντόναλντ θέλει να περάσει τα εφετινά Χριστούγεννα με όλες τις παραδόσεις που επικρατούν στην Λιμνούπολη και περισσότερο να αναβιώσει ένα παλιό έθιμο που λέγεται "ο μυστικός Άγιος Βασίλης", κατά το οποίο ο καθένας φτιάχνει ένα χειροποίητο δώρο, το δίνει κρυφά σε κάποιο άτομο της επιλογής του κι εκείνο θα πρέπει να καταλάβει ποιος του το δώρισε. Έτσι, αφού πρώτα στολίσει ένα φυσικό δέντρο με χειροποίητα στολίδια, στην συνέχεια καλεί τους συγγενείς και τους φίλους του για το ρεβεγιόν, θα χορέψουν γύρω από το δέντρο και θα παίξουν το εν λόγω παιχνίδι. Ιστορία που δεν είχε ίχνος περιπέτειας, ή ατυχίας του Ντόναλντ, αλλά την εκτίμησα γιατί είναι ένα σενάριο που περιγράφει το πιο γιορτινό κλίμα του χρόνου. Μου ξύπνησε αναμνήσεις κι ένιωσα μία γλυκιά θαλπωρή. Σχεδιαστικά ήταν πολύ καλή.

 

"Τέχνη στο χιόνι"
Ο Σκρουτζ ψάχνει να βρει τρόπο να αυξήσει την δημοτικότητά του με το ελάχιστο (κι αν γίνεται μηδαμινό) κόστος. Ο Ντόναλντ, που είναι επαγγελματίας κατασκευαστής χιονάνθρωπων, του δίνει την λύση. Να διοργανώσει στον λόφο Αμαξοφονιά (που έχει μπόλικο χιόνι) έναν διαγωνισμό δημιουργίας χιονάνθρωπων, ο οποίος θα μεταδοθεί από την τηλεόραση. Δυστυχώς όμως οι Μουργόλυκοι και η Μάτζικα δεν θα συμμερισθούν την χαρά των Λιμνουπολιτών, και θα προσπαθήσουν να εισβάλουν στο θησαυροφυλάκιο, ο καθένας για τον δικό του σκοπό. Πρόκειται για ένα σενάριο που ξεκινάει προβλέψιμα, αλλά φτάνει στο φινάλε με έξυπνο τρόπο. Έχει ενδιαφέρον ο τρόπος που συνδυάστηκαν κι εντέλει συγκρούστηκαν, οι ληστρικές μέθοδοι των villains, αλλά και το ίχνος της "εύθραυστης δεξιοτεχνίας" του Ντόναλντ. Όλα αυτά, σε ένα χιονισμένο κλίμα (το οποίο και λατρεύω) έκαναν την ιστορία να την εκτιμήσω. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο προς καλό.

 

"Η συσκευή χρονοκαθυστέρησης"
Ο Οράτιος πηγαίνει με το σαραβαλάκι του να αγοράσει ανταλλακτικά για την δουλειά του, όταν συναντά έναν γνωστό του που τον αρχίζει στο δούλεμα για το όχημά του. Εκείνος υπερασπίζεται την αντίκα του και τότε, λόγο στον λόγο, αποφασίζουν να κάνουν έναν αγώνα ταχύτητας για να δουν ποιος θα βγει νικητής. Ο Οράτιος, σίγουρος ότι θα χάσει, θα συμβουλευτεί τον Δόκτορα Στάτικ, ο οποίος θα του δανείσει μία συσκευή, η οποία έχει την ιδιότητα να σταματάει τον χρόνο γύρω από εκείνον που την χειρίζεται. Με αυτόν τον τρόπο θα προσπαθήσει να "επιβραδύνει" τον αντίπαλό του για να του πάρει την νίκη. Σενάριο που κάτι πήγε να πει, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε. Ήταν βιαστική και λίγο έξω από το ρεπερτόριο του Οράτιου. Τουλάχιστον το φινάλε δεν ωραιοποίησε τα γεγονότα και ήταν ειλικρινές. Αν θέλει κάποιος να διαβάσει ένα αντίστοιχο σενάριο (αλλά απείρως καλύτερο) δεν έχει παρά να διαβάσει τον εξαιρετικό "Κλεμμένο χρόνο". Σχεδιαστικά ήταν μέτρια.

 

"Το παιχνίδι αρχίζει"
Οι Μουργόλυκοι (που έχουν κλέψει μία καινούργια παιχνιδομηχανή) ακούν μία συζήτηση κατά την οποία ένας εκατομμυριούχος θέλει να αποκτήσει ένα νέο βιντεοπαιχνίδι το οποίο δεν έχει βγει ακόμα στην αγορά. Κλείνουν λοιπόν μία συμφωνία. Αν του δώσουν το παιχνίδι πριν βγει στην αγορά, εκείνος θα τους δώσει ένα εκατομμύριο δολάριο. Έτσι, μόλις πέσει το σκοτάδι θα πάνε στην κεντρική αποθήκη όπου φυλάσσονται τα παιχνίδια για να κλέψουν το πολυπόθητο δισκάκι. Για να γίνει όμως αυτό θα περάσουν από τέτοια βάρβαρα συστήματα ασφαλείας, που θα τα ζήλευε και το θησαυροφυλάκιο του θείου Σκρουτζ. Όμορφη ιστορία, με καλό θέμα, αλλά και με επαναλήψεις. Το φινάλε είχε την πλάκα του. Το σχέδιο δεν ήταν άσχημο. 

 

"Μάντεψε το δώρο"
Ο Τζούνιορ Ντακ βρήκε έναν τρόπο να βγάλει εύκολο κέρδος, εκμεταλλευόμενος μία μαντική ικανότητά του. Έναντι μικρής αμοιβής θα μαντεύει από το κλειστό κουτί τι δώρο περιέχει, για να προετοιμάσει κατάλληλα τα φιλαράκια του. Όταν έρχεται ο Σπιν με την ελπίδα το κουτί του να έχει το παιχνίδι που λαχταρά, ο Τζούνιορ διαπιστώνει ότι περιέχει ένα ζευγάρι κάλτσες. Δεν του πάει όμως η καρδιά να του το πει. Έτσι θα σκαρφιστεί κάτι άλλο, προκειμένου να κάνει ευτυχισμένο τον φίλο του. Ένα σενάριο, επιτομή στην φιλία και στην ανιδιοτέλεια των παιδιών. Περνάει όμορφα μηνύματα αγάπης και θα έπρεπε να διαβαστεί από όλους τους μικρούς αναγνώστες. Αρκετά καλό ήταν και το σχέδιο.

 

"Ο πιο μεγάλος θαυμαστής"
Ο Γκαστόνε κάνει την βόλτα του στο πάρκο, όταν ένας πιτσιρικάς τον αναγνωρίζει και του εκφράζει τον θαυμασμό του για την απίστευτη τύχη του. Του εκμυστηρεύεται ότι θέλει να γίνει σαν κι εκείνον και τότε ο πρωταγωνιστής μας του προτείνει να περάσουν μαζί μία ημέρα για να τον διδάξει τα βασικά του ταλέντου του. Άραγε θα μπορέσει να του εμφυσήσει την τέχνη της τύχης? Το σενάριο το βρήκα τρομερά απλοϊκό. Εκτείνεται σε ελάχιστες σελίδες και είναι κάτι περισσότερο από φανερό ότι πασχίζει να "αναπνεύσει". Δεν το απορρίπτω τελείως, καθώς πιστεύω ότι με περισσότερη δουλειά (και σελίδες) ίσως να είχε καλύτερη τύχη. Σχεδιαστικά μού άρεσε.

 

"Η μοναξιά της περιπέτειας"
Όταν όλη η παρέα του προτιμάει να κάτσει δίπλα στο τζάκι με ένα φλιτζάνι ζεστή σοκολάτα, ο Μίκυ καίγεται για περιπέτεια. Ο πρωταγωνιστής προτιμάει να βγει στα χιόνια και να ψάξει δυνατές συγκινήσεις κι από την στιγμή που κανείς άλλος δεν τον συνοδεύει, θα το κάνει μόνος του. Τελικά η πολυπόθητη περιπέτεια δεν θα αργήσει να φανεί και θα αποκαλύψει ένα καλά κρυμμένο μυστικό. Σεναριακά η ιστορία δεν είναι άσχημη, αλλά σίγουρα όχι ενδεικτική για το μεγάλο μας αστέρι, τον Μίκυ. Μας έδωσε αρκετή ποσότητα δράσης κι έντασης. Ενδιαφέρον είχε ότι παρελαύνουν πολλές γνωστές μορφές του σύμπαντος του Μίκυ Σίτυ, αλλά δεν συμμετέχουν καθόλου, παρά μόνο στο πρώτο και στο τελευταίο καρέ. Το σχέδιο με ικανοποίησε αρκετά.

 

"Η απόκοσμη κοιλάδα"
Ο στυγνός επιχειρηματίας Σκληρόκαρδος Χρυσοκούκης έρχεται σε κόντρα με του Μικρούς Εξερευνητές και η αιτία είναι μία κοιλάδα. Ο Νοτιοαφρικανός εκατομμυριούχος έχει συμφωνήσει με τις αρχές να μεταφέρει και να πετάει εκεί όλα τα απορρίμματα της Λιμνούπολης, αλλά η διάσημη λέσχη αντιδρά στην επερχόμενη οικολογική καταστροφή. Για να καταφέρουν όμως τα μέλη της να αποτρέψουν και να ακυρώσουν την συμφωνία που έχει κάνει ο Χρυσοκούκης με τον Δήμο, θα πρέπει σε σύντομο χρονικό διάστημα να βρουν κάποιο σπάνιο είδος ζώου ή φυτού, που θα ανακηρύξει την κοιλάδα προστατευόμενη περιοχή. Κι ο αγώνας δρόμου ξεκινάει. Όμορφη ιστορία, με οικολογικά μηνύματα. Δεν μπορούμε να μην εκτιμήσουμε τους Μικρούς Εξερευνητές και την απίστευτη προσφορά τους στην φύση. Τα spooky στοιχεία νομίζω ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχουν, αλλά παραδέχομαι ότι χρειάστηκαν για να χτίσουν το καλογραμμένο φινάλε. Ο χαρακτήρας του Χρυσοκούκη ήταν εντελώς παράταιρος. Θα προτιμούσα κάποιον "Λιμνουπολίτη". Τον Ρόμπαξ ή (σε πιο extreme κατάσταση) τον θείος Σκρουτζ. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο.

 

"Να'ταν τα νιάτα δύο φορές"
Ο θείος Σκρουτζ φαίνεται φανερά καταβεβλημένος. Οι πάμπολλες περιπέτειες που έχει ζήσει στην ζωή του, αλλά και το προχωρημένο της ηλικίας του τον έχουν κουράσει κι αυτό το καταλαβαίνει οποιοσδήποτε τον αντικρίζει. Όλως τυχαίως ο πρωταγωνιστής μας θα βρεθεί στο εργαστήριο του Κύρου και θα πέσει επάνω σε μία εφεύρεσή του, που θα του κινήσει το ενδιαφέρον. Είναι μία χημική φόρμουλα που ξανανιώνει. Αφού την πάρει ο Σκρουτζ θα γίνει άλλο παπί. Σφριγηλός, γεμάτος όρεξη για δουλειά, θα στρωθεί στις επιχειρήσεις του, όταν θα συνειδητοποιήσει κάτι τρομερό, που ίσως κάποιοι θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν. Καλογραμμένο σενάριο, με πλοκή που είχε δράση όπου χρειαζόταν. Ειδικά από το δεύτερο μισό κι έπειτα, αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον. Κι εννοείται ότι το φινάλε είναι η επιτομή του κλασικού. Το σχέδιο ήταν καλό.

 

 

[PhantomDuck]

Λίγο καθυστερημένα, όμως μόλις διάβασα το τεύχος. Το αγόρασα για την πρώτη ιστορία, μιας και μου αρέσει το σχέδιο του Joaquin, η οποία τελικά ήταν πολύ μέτρια. Το τεύχος όμως έκλεισε πολύ καλά με την τελευταία ιστορία, "Να'ταν τα νιάτα δύο φορές". Συγκινητική ιστορία που παίζει με τις αναμνήσεις του Σκρουτζ, και κατά πόσον το χρήμα του είναι άψυχο ή όχι. Πολύ καλή σύντομη ιστοριούλα για να κλείσει το (Χριστουγενιάτικο παρεμπιπτόντως) τεύχος.

Επεξεργασία Ιουλίου 2, 2019 από PhantomDuck