ΝΤΟΝΑΛΝΤ 54 [Ταξίδι στη Βαλχάλα]

[Kriton]

Και αυτόν τον μήνα συναντάμε το αγαπημένο μας παπί σε 4 νέες ιστορίες…

• ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΒΑΛΧΑΛΑ
• ΤΟ ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΜΑΜΟΥΘ
• ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΕΙΠΝΟ
• Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΤΥΧΙΑΣ

Αναζητήστε το τεύχος Νο.54 από την Τρίτη 18/12 στα περίπτερα!

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 18, 2018 από Kriton

[Μενίγ Πουαγώ]

Το πρώτο τεύχος του νέου χρόνου (2019) έχει χριστουγεννιάτικη διάθεση στο εξώφυλλο. Ένα παπί κοιτάει τον ουρανό σε φόντο χιονισμένο και αντικρύζει τον διακαή μας πόθο των ,πολύ, παιδικών μας χρόνων. Για του λόγου το αληθές ο φίλος Αρχηγός-@Indian σκάναρε το αποδεικτικό στοιχείο. Στην καθομιλουμένη εξώφυλλο...

 

Το τεύχος αποφάσισε ,λόγω γιορτών;, να κάνει το +1 και να μας χαρίσει τέσσερις ιστορίες αντί για την συνιθισμένη τριάδα. Παρακάτω θα δούμε αν θα κάνουμε καλές γιορτές.

"Ταξίδι στην Βαλχάλα."

Ο Κύρος και ο Ντόναλντ βρίσκονται στα παγωμένα νερά της Γροιλανδίας και μεταφέρουν ένα παγόβουνο για λογαριασμό του Σκρουτζ. Οι Μουργόλυκοι όμως κάνου ρεσάλτο και διαλύουν το παγόβουνο ελπίζοντας να βρουν κρυμένους θησαυρούς. Το μόνο που ανακαλύπτουν όμως είναι ένα ντρακάρ. 

Εντυπώσεις.

Σεναριακά υπέροχη ιστορία. Συνδυάζει αμονικά διάφορα στοιχεία. Πάρα πολύ καλή περιπέτεια. Το όνομα του Κύρου άξιζε να είναι στον τίτλο. Ο Ντόναλντ έχει βοηθητικό ρόλο.

"Το γιγάντιο μαμούθ."

Το μουσείο προιστορίας του Σκρουτζ δε βγάζει κέρδος προς το παρόν. Μέχρι που ο Διευθυντής του τον καλεί για να του δείξει το νέο απόκτημα του μουσείου. Ο Σκρουτζ ενθουσιασμένος από αυτό που είδε ετοιμάζει μία αποστολή με τα γνωστά μέλη για μέρη παγωμένα. 

Εντυπώσεις.

Πραγματικά άλλη μία πάρα πολύ καλή ιστορία. Όμοφο σενάριο που σε κρατάει σε αγωνία. Η οξυδέρκεια και το ταλέντο των τριών Μιρών Εξερευνητών αποτέλεσαν τον από μηχανής Θεό της ιστορίας. 

"Το καλύτερο δείπνο."

Ο Ντόναλντ πρέπει να οργανώσει το χρισοτυγεννιάτικο οικογενειακό δείπνο. Είναι ταπί αλλά καθόλου ψύχραιμος. Μέχρι που ακούει τα νέα στην τηλεόραση. 

Εντυπώσεις.

Ο αριθμός των σελίδων και η άνευρη αρχή με προιδέαζε για μία πολύ χλιαρή και μέτρια ιστορία. Διαψεύστικα πανηγυρικά. Μιλάμε για διαμαντάκι!!! 

"Η τέχνη της ατυχίας."

Ο Γκαστόνε έχει κουραστεί υπερβολικά με την εύνοια της τύχης του. Μέχρι που αποφασίζει να πάει στον Ντόναλντ για να του διδάξει την τέχνη της ατυχίας. Τα μαθήματα αρχίζουν. Αλλά αν τα δύο ξαδέρφια ήξεραν τι θα επακολουθούσε.

Εντυπώσεις.

Αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία με λογοπαίγνιο κατηγορίας αν πρέπει να αισθάνεσαι τυχερός που είσαι άτυχος ή άτυχος που είσαι τυχερός. Πραγματικά την απόλαυσα. Μοναδικό μελανό σημείο η συμπεριφορά των τριων ανηψιών.

Κλείνοντας...

Το πρώτο τεύχος για το επερχόμενο νέο έτος κινείται στους ίδιους αξιόλογους ρυθμούς με τα προηγύμενα. Πραγματικά θα συμφωνήσω με τον φίλο Χρήστο (@Manitou) ότι είναι η πιο ισορροπημένη έκδοση από τις τέσσερις βασικές των "Καθημερινών Εκδόσεων." 8/10!!!  

   
 

[Indian]

Η πρώτη ιστορία του τεύχους, που έχει τίτλο "Ταξίδι στην Βαλχάλα", δεν μας βάζει στο κλίμα των Χριστουγέννων αλλά τουλάχιστον στην αρχή διατηρεί την θερμοκρασία στα σωστά, για την εποχή, επίπεδα. Ο Ντόναλντ με τον Κύρο έχουν πιάσει δουλειά στην μακρινή και παγωμένη Γροιλανδία. Ο θείος Σκρουτζ τους έχει αγγαρέψει να πάρουν ένα τεράστιο παγόβουνο και να το μεταφέρουν στην έρημο Σαχάρα. Στην αρχή του ταξιδιού τους, θα πέσουν θύματα μία πρωτότυπης και σύγχρονης πειρατείας. Οι "μπουκαδόροι" δεν είναι άλλοι από τους Μουργόλυκους, οι οποίοι νομίζουν ότι ο Σκρουτζ έχει κρύψει το χρυσάφι του μέσα στον παγωμένο αυτό όγκο. Μετά από διαμάχες αποκαλύπτεται ότι μέσα στα σπλάχνα του, το παγόβουνο, έχει εγκλωβίσει ένα καράβι των Βίκινγκς, το οποίο όμως μπορεί και πετάει, πηγαίνοντας τους δύο πρωταγωνιστές στην μακρινή Βαλχάλα, όπου καλούνται να λύσουν πολλά μυστήρια, αλλά και να βοηθήσουν τον λαό που είναι εγκατεστημένος εκεί. Βλέπουμε ένα πολύπλευρο σενάριο, που εμφανίζει στοιχεία ιστορικά, επιστημονικής φαντασίας, αλλά και την κλασική περιπέτεια. Αν κι έχει πολλές υπερβολές, εντούτοις δεν με κούρασε, ούτε με απογοήτευσε. Η πλοκή κυλάει κλιμακωτά και μέσα από αυτήν θα αντικρίσουμε δύο πρωταγωνιστές ατρόμητους και θαρραλέους, το ακριβώς αντίθετο δηλαδή απ'ότι συνήθως. Αλλά και οι Μουργόλυκοι εμφανίζονται περισσότερο μοχθηροί. Σαν τους απανταχού villains, που όλοι χαιρόμαστε να μισούμε. Το happy end φαίνεται να είναι δεδομένο, αλλά καλύτερα να βάλουμε ένα ερωτηματικό πίσω από την λέξη "happy". Σχεδιαστικά δεν αντιμετώπισα πρόβλημα. Αρκετά προσεγμένη δουλειά.

 

Θα συνεχίσουμε σε παγωμένο κλίμα κι αυτή την φορά θα βρεθούμε μπροστά σε ένα "Γιγάντιο μαμούθ". Ο διευθυντής του μουσείου Προϊστορίας του θείου Σκρουτζ, τον ενημερώνει για μία σημαντική ανακάλυψη. Στην μακρινή και παγωμένη Σιβηριάνα, ένας επιστήμονας εντόπισε ένα γιγαντιαίων διαστάσεων χαυλιόδοντα από προϊστορικό μαμούθ και τον οποίο τον έστειλε στο μουσείο. Έτσι, ο διευθυντής ενθουσιασμένος, προσπαθεί να πείσει τον θείο Σκρουτζ να οργανώσει μία αποστολή στην Σιβηριάνα, με σκοπό τον εντοπισμό και του υπόλοιπου μαμούθ, που θα απογειώσει τα κέρδη του ενός, αλλά και την επιστημονική αναγνώριση του άλλου. Ο Σκρουτζ πείθεται, αλλά στην θέση του διευθυντή, θα πάρει μαζί του τους συνήθεις υπόπτους. Τον Ντόναλντ και τα τρία του ανιψάκια. Η ομάδα θα φτάσει στον προορισμό της, και θα ξεκινήσει τις έρευνες. Δυστυχώς όμως τα προβλήματα δεν θα αργήσουν να εμφανιστούν στον ορίζοντα. Ωραίο σενάριο, χωρίς όμως να σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα. Ακολουθεί τις κλασικές μανιέρες που ακόμα κι αυτός που έχει διαβάσει ελάχιστα από Disney θα καταλάβει. Όσον αφορά τον villain, γίνεται αντιληπτός αμέσως, χαλώντας λίγο την χαρά της ανάγνωσης. Από εκεί και πέρα είχαμε μία πλοκή με δράση κι ανατροπές. Το φινάλε είχε πλάκα, αλλά ήταν αρκετά παιδικό για τα γούστα μου. Γενικά ήταν μία ιστορία που την διάβασα ευχάριστα, αλλά ήταν μέτρια. Αρκετά καλό βρήκα το σχέδιο.

 

Το τεύχος, αντί για τρεις μεγάλες ιστορίες φιλοξενεί και μία μικρή, που ακούει στο όνομα "Το καλύτερο δείπνο". Ο Ντόναλντ θέλει να προσκαλέσει σε Χριστουγεννιάτικο δείπνο όλους τους συγγενείς του, αλλά δυστυχώς δεν έχει παρά λίγα κέρματα στην τσέπη του. Την ώρα που προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να βρει λίγα χρήματα για να πραγματοποιήσει την επιθυμία του, ακούει από την τηλεόραση για έναν μεγιστάνα, ο οποίος σκοπεύει να τραπεζώσει στο κότερό του μερικούς φίλους, αλλά και πελάτες του. Έτσι θα του γεννηθεί μία σατανική ιδέα στο μυαλό. Θα παραστήσει έναν πλούσιο αγοραστή, που θέλει να κάνει δουλειές με αυτόν κι έτσι ίσως να τον καλέσει, αυτόν και τους δικούς του, στο Χριστουγεννιάτικο δείπνο του. Άραγε θα καταφέρει να πείσει ότι είναι πλούσιος, ή η απύθμενη ατυχία του θα τον χτυπήσει αλύπητα γι'ακόμα μία φορά? Συμπαθητική ιστορία, που είναι η μόνη στο τεύχος που κινείται σε Χριστουγεννιάτικο κλίμα. Ο Ντόναλντ εμφανίζεται καλοσυνάτος (αφού θέλει να ευχαριστήσει τους δικούς του), αλλά και πονηρός (λόγω της ιδέας που σκαρφίστηκε). Η πλοκή ξεκινάει καλά, αλλά στην πορεία ανεβάζει τον δείκτη της υπερβολής σε μεγάλο βαθμό, για να φτάσουμε στο φινάλε, το οποίο θα το ήθελα διαφορετικό (και πιο προσγειωμένο). Το σχέδιο το βρήκα μέτριο προς καλό. Να αναφέρουμε ότι οι υπεύθυνοι έκαναν ένα μικρό λαθάκι στο επώνυμο του σχεδιαστή. Αντί για "Andersen", έχουν γράψει "Anderson". Στην επόμενη ιστορία (που είναι του ίδιου σχεδιαστή) το επώνυμο αναγράφεται σωστά. Μικρό το κακό.

 

Και κλείνουμε το τελευταίο τεύχος του Ντόναλντ για το σωτήριο έτος 2018 με την ιστορία "Η τέχνη της ατυχίας". Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Γκαστόνε είναι ο απόλυτος τυχεράκιας. Αυτό όμως που δεν γνωρίζουμε είναι ότι, λόγω της εκνευριστικής του τύχης, δεν μπορεί να εκτιμήσει όσο θα έπρεπε αυτό το τεράστιο δώρο που του έχει δώσει απλόχερα η φύση. Αυτό του το συναίσθημα ενισχύεται ακόμα περισσότερο όταν βλέπει τον Ντόναλντ να είναι άτυχος, αλλά παράλληλα κι ευτυχισμένος. Έτσι, θέλοντας να αλλάξει, θα πείσει τον ξάδελφό του να τον διδάξει τα μυστικά της ατυχίας και να τον "μεταμορφώσει" σε άτυχο, ούτως ώστε να χαίρεται όταν κάτι τυχερό του συμβεί από εδώ και πέρα. Ο Ντόναλντ θα σκεφτεί με πονηριά και θα προσπαθήσει, μέσα από αυτά τα μαθήματα, να εκδικηθεί για όλες τις στιγμές ανταγωνισμού τις οποίες νίκησε ο ξάδελφός του. Έτσι τα μαθήματα αρχίζουν και δεν θα είναι μόνο εντός έδρας. Πρόκειται για ένα σενάριο, με έξυπνη σύλληψη, αλλά η πλοκή νομίζω ότι με κούρασε λίγο. Θα ήθελα (κι εδώ) να κρατηθεί λίγο η φαντασία και η υπερβολή. Όσο πλησιάζουμε προς το φινάλε έχω την εντύπωση ότι μπερδεύονται λίγο τα γεγονότα, για να ακολουθήσουν την πεπατημένη, στο κλείσιμο της ιστορίας. Κι εδώ το σχέδιο το βρήκα μέτριο προς καλό.