ΜΠΛΕΚ

[Manitou]

Μόλις διάβασα το τελευταίο Λαργκο Γου...εεεε Μπλεκ ήθελα να πω. Έχω να σχολιάσω τα εξής.

Πάρα πολύ ωραία η ιστορία του Μπλεκ. Συναρπαστική με μυστήριο (όχι τον καθηγητή) και αγωνία. Εξαιρετική.

 

Υπέροχο τέλος στην πρώτη από τις δύο ιστορίες του Λαργκο με θέμα τα ναρκωτικά. Το Η είναι άλλη μια απίθανη ιστορία!!! Ρε σεις είναι πραγματικά απίθανος ο Λαργκο. Α π ι θ α ν ο ς!!!

 

Ο Στορμ των επιγόνων δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε. Μέτριο πολύ μέτριο. Το ίδιο και ο δικαστής Ντρεντ. Όσο για τον Ελ Ζαπατο απλά περιμένω να τελειώσει γιατί δεν μπορώ να το διαβάσω. 

 

Γενικά και.μονο για τον Λαργκο τα αξίζει τα λεφτά του...

[hudson]

On 14/3/2021 στο 12:10 ΜΜ, Manitou είπε:

Μόλις διάβασα το τελευταίο Λαργκο Γου...εεεε Μπλεκ ήθελα να πω. Έχω να σχολιάσω τα εξής.

Πάρα πολύ ωραία η ιστορία του Μπλεκ. Συναρπαστική με μυστήριο (όχι τον καθηγητή) και αγωνία. Εξαιρετική.

 

Υπέροχο τέλος στην πρώτη από τις δύο ιστορίες του Λαργκο με θέμα τα ναρκωτικά. Το Η είναι άλλη μια απίθανη ιστορία!!! Ρε σεις είναι πραγματικά απίθανος ο Λαργκο. Α π ι θ α ν ο ς!!!

 

Ο Στορμ των επιγόνων δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε. Μέτριο πολύ μέτριο. Το ίδιο και ο δικαστής Ντρεντ. Όσο για τον Ελ Ζαπατο απλά περιμένω να τελειώσει γιατί δεν μπορώ να το διαβάσω. 

 

Γενικά και.μονο για τον Λαργκο τα αξίζει τα λεφτά του...

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα.

Μάλιστα αν η εκδοτική δεν αποφασίσει να βγάλει το "Λάργκο" σε αυτόνομους τόμους (μακάρι να το έκανε),

καλό θα ήταν να βάζει ολόκληρη την ιστορία και όχι τη μισή, σε κάθε τεύχος.

Εκτός από την ιστορία με τον "Μπλεκ" όλες οι άλλες, για εμένα, είναι αδιάφορες.

[Θοδωρής Καραπάνος]

Παιδιά, όπως είπατε κι εσείς, οι μοναδικές ιστορίες που αξίζουν, είναι κάπως του Μπλέκ και σίγουρα του Λάργκο( σ' εμένα αρέσει λίγο κι ο Ελ Ζαμπάτο). Λέτε, να βγάλουν σε αυτόνομη έκδοση τον Λάργκο  που είναι το δυνατό χαρτί του τεύχους; Κι επίσης πιστεύω πως είναι λογικό να βάζουν μισή ιστορία σε κάθε τεύχος για να τους φτάσει για περισσότερα τεύχη. Αν είναι θα τόν βγάλουν αυτόνομο όταν ολοκληρωθεί στο Μπλεκ .

Επεξεργασία Μαρτίου 18, 2021 από Θοδωρής Καραπάνος

[Manitou]

13 λεπτά πριν, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Παιδιά, όπως είπατε κι εσείς, οι μοναδικές ιστορίες που αξίζουν, είναι κάπως του Μπλέκ και σίγουρα του Λάργκο( σ' εμένα αρέσει λίγο κι ο Ελ Ζαμπάτο). Λέτε, να βγάλουν σε αυτόνομη έκδοση τον Λάργκο  που είναι το δυνατό χαρτί του τεύχους; Κι επίσης πιστεύω πως είναι λογικό να βάζουν μισή ιστορία σε κάθε τεύχος για να τους φτάσει για περισσότερα τεύχη. Αν είναι θα τόν βγάλουν αυτόνομο όταν ολοκληρωθεί στο Μπλεκ .

 

Γιατί να ολοκληρωθεί το Μπλεκ? Είναι τεύχος σταθερής κυκλοφορίας.

[Kurdy Malloy]

ΣΤΟ Μπλεκ είπε ότι "το" Μπλεκ

[hudson]

1 ώρα πριν, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Παιδιά, όπως είπατε κι εσείς, οι μοναδικές ιστορίες που αξίζουν, είναι κάπως του Μπλέκ και σίγουρα του Λάργκο( σ' εμένα αρέσει λίγο κι ο Ελ Ζαμπάτο). Λέτε, να βγάλουν σε αυτόνομη έκδοση τον Λάργκο  που είναι το δυνατό χαρτί του τεύχους; Κι επίσης πιστεύω πως είναι λογικό να βάζουν μισή ιστορία σε κάθε τεύχος για να τους φτάσει για περισσότερα τεύχη. Αν είναι θα τόν βγάλουν αυτόνομο όταν ολοκληρωθεί στο Μπλεκ .

Με 6 "Μπλεκ" το χρόνο έχουμε 3 ιστορίες "Λάργκο" ,άρα σε 7 χρόνια περίπου θα ολοκληρωθεί ο"Λάργκο", μαζί με τα "Άπαντα του Σκάρπα" της "Καθημερινής".

Αργααά.

Βέβαια αν ο "Μικρός Ήρως" ήταν σαν την "Μαμούθ" θα φτάναμε τα 27 χρόνια και αν, οπότε ευχαριστημένοι να είμαστε.

[Manitou]

5 ώρες πριν, Kurdy Malloy είπε:

ΣΤΟ Μπλεκ είπε ότι "το" Μπλεκ

Αστιγματισμός vs Πρεσβυωπια 0-1!

[Indian]

Ακόμα ένα χορταστικό τεύχος του Μπλεκ ξεκινάει και μας γεμίζει χαρά με τον πλουραλισμό των περιεχομένων του. Όσον αφορά την ύλη του δεν έχουμε μεγάλες αλλαγές, ίσως μόνο στον Στορμ, στην ιστορία του οποίου υπάρχουν αλλαγές στους συντελεστές. Από εκεί και πέρα υπάρχει το κλασικό editorial του εκδότη, το οποίο είναι αρκετά εύστοχο και μας δίνει “τροφή για σκέψη”. Είναι πολύ σημαντική η πρώτη παράγραφος, η οποία μιλάει για την εξαγωγή των δικών μας κόμικς στο εξωτερικό, ένα γεγονός που θα πρέπει ν’ απασχολήσει τους υπεύθυνους και ιδιαίτερα τους εκδότες και τους κομίστες και χωράει άπειρη συζήτηση. Από εκεί και πέρα ο Λεωκράτης θα μας μιλήσει για τον δημιουργό που φιλοξενείται στο παρόν τεύχος, καθώς επίσης και για το νέο εκδοτικό εγχείρημα της εταιρείας, το “The King”. Το editorial θα κλείσει με την ημερομηνία του επόμενου τεύχους κι ευχές για γρήγορη έξοδο από αυτό που βιώνουμε αυτές τις ημέρες. Αλλά αρκετά σας κούρασα με την φλύαρη εισαγωγή μου. Ας ξεκινήσουμε με την ύλη του τεύχους.  

 

“Μα τα χίλια…”: Ο Βαγγέλης Σαΐτης είναι περισσότερο επίκαιρος από ποτέ και σατιρίζει (εννοείται καλοπροαίρετα) τον Μπλεκ και την διαδικασία των εμβολιασμών. Ειλικρινά δεν περίμενα μία τέτοια στάση από τον Ξανθό Γίγαντα. Γι΄ακόμα μία φορά μία ωραία δουλειά.  

  

“Κόμικς Νέα”: Όπως πάντα, πλούσια η ύλη της συγκεκριμένης στήλης, που μας χαρίζει απλόχερα ο Γαβριήλ Τομπαλίδης. Από νέες ξένες δημιουργίες θα μάθουμε για το  “ENIAC”, το “Alien”, το “Shadecraft”, αλλά και το ευρωπαϊκό “The Flash / Zagor: La Scure E Il Fulmine”. Η στήλη θα ολοκληρωθεί με δύο ελληνικές εκδόσεις, όπως το επίκαιρο “Τα παιδιά της επανάστασης” κι “Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου”. Ευχαριστούμε Γαβριήλ.  

 

“Μπλεκ - Το στίγμα του προδότη (Β’ μέρος)”: Στο δεύτερο μέρος της ιστορίας, ο αναγνώστης θα διαβάσει το θέατρο του παραλόγου κι αυτό το λέω με την καλή έννοια. Σχεδόν σε όλες τις σελίδες έχουμε καρέ που φέρνουν έκπληξη στον διαβασμένο αναγνώστη και καταλύουν ολόκληρο το σύμπαν του Ξανθού Γίγαντα. Έχουμε έναν Καθηγητή Μυστήριο νεκρό κι έναν Μπλεκ κλέφτη και φυγά, που καταδιώκεται από τους Άγγλους γιατί είναι επαναστάτης, αλλά και τους κυνηγούς, οι οποίοι θέλουν να τον λιντσάρουν! Έτσι, λοιπόν, η πλοκή αποκτά μία άγρια ομορφιά. Το φινάλε κλείνει το δεύτερο μέρος με μία μακάβρια και “μεταφυσική” σκηνή. Η γενική μου αίσθηση είναι ότι σίγουρα τα πράγματα δεν είναι όπως δείχνουν, παραδέχομαι, όμως, ότι έχει κερδίσει την απορία και την προσοχή μου για το τι μέλλει γενέσθαι. Ελπίζω, η συνέχεια να μας αποζημιώσει.  

 

“Λάργκο Γουίντς - Η (Β’ μέρος)”: Η ιστορία συνεχίζεται με μία καλοστημένη πλοκή, που αναδύει ρεαλιστικά αρώματα. Σε αυτό το μέρος έχουμε αναλυτικές συζητήσεις, που ουσιαστικά δημιουργούν μία περίληψη, αλλά κι ένα κλίμα κατάλληλο για να προχωρήσει η ιστορία παρακάτω. Η προσωπική μου άποψη ήταν ότι έπαιζε στο όριο του φλύαρου, αλλά δεν κατάφερε να με κάνει να χάσω το ενδιαφέρον μου. Και για εμένα ο Λάργκο Γουίντς εξακολουθεί να ηγείται της ύλης του περιοδικού. Για το σχέδιο δεν νομίζω να έχω να προσθέσω κάτι νέο. Ίσως (και σε συνδυασμό με τα πυκνά μπαλόνια διαλόγων) να ήθελα να διάβαζα την συγκεκριμένη σειρά σε ένα κλασικό BD μέγεθος. 

 

“Ρετρό Νούμερο 1 - Φάντομ”: Αυτή την φορά ο @Nikos Nikolaidis θα μας μιλήσει γι΄ακόμα μία έκδοση της δεκαετίας του 1970, τον θρυλικό Φάντομ. Θα λάβουμε πληροφορίες για το origin του, θα μάθουμε για τα της ελληνικής έκδοσης και το αφιέρωμα θα κλείσει με τα ακριβή περιεχόμενά της. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι εξοικειωμένος με τον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Με εξαίρεση τις ιστορίες που δημοσιεύτηκαν στον παρόντα τίτλο και την παρουσία του στους “Defenders Of The Earth”, δεν έχω άλλη εμπειρία στον ήρωα αυτό. Χαίρομαι, λοιπόν, που ο αγαπητός μου φίλος μοιράζεται απλόχερα τις γνώσεις και τις αναμνήσεις του. Σίγουρα θα έχει βαρεθεί να με ακούει να τον ευχαριστώ, αλλά είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω.  

  

“Ελ Ζαμπάτο - Ο μυστηριώδης ύφαλος (Α’ μέρος)”: Μπορεί να παρουσιάζεται σαν το πρώτο μέρος μία νέας ιστορίας, αλλά ουσιαστικά έχουμε μία συνέχεια, που απλά αλλάζει εντελώς την ρότα της και τοποθετεί το ενδιαφέρον σε άλλο τοπίο, μακριά από την θάλασσα. Ο πρωταγωνιστής, σαν να βρίσκεται σε κάποιο βιντεοπαιχνίδι, δεν κάθεται σε ησυχία και δεν χαλαρώνει δευτερόλεπτο με αυτά που τον βρίσκουν, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ο ελάχιστος χρόνος στον αναγνώστη να...ξεκουραστεί. Ο Ζαμπάτο, εδώ, μπαίνει στα παπούτσια του Μπλεκ, αλλά και του Ταρζάν κι επιδεικνύει τόσο την δύναμη και ρώμη, όσο και τον αλτρουισμό του. Στο τέλος αυτού του μέρους, τα γεγονότα και οι καταστάσεις θα είναι εντελώς διαφορετικές, που μας προϊδεάζουν για νέες περιπέτειες. Γενικά, παρά τα θέματά της, συνεχίζει να είναι μία αξιόλογη δουλειά. Για το σχέδιο δεν χρειάζεται να αναφερθώ περαιτέρω. Μου αρέσει αυτή η ρετρίλα που βγάζει.  

 

“Συνέντευξη - Σπύρος Ανδριανός”: Ο Γαβριήλ Τομπαλίδης θα καθίσει στην “ανακριτική” του καρέκλα, έναν φανατικό συλλέκτη κόμικς, σκιτσογράφο, αρθρογράφο και φανατικό της Ένατης Τέχνης. Ο λόγος για τον Σπύρο Ανδριανό, μία ήρεμη δύναμη θα έλεγα, που έχει προσφέρει πολλά στα κόμικς τόσο ενεργά από το σχεδιαστήριο, όσο και θεωρητικά με την δουλειά του στο Comicdom και στο Comic Cultura. Γι΄ακόμα μία φορά έχουμε όμορφες ερωτήσεις που ικανοποιούνται με έξυπνες και ειλικρινείς απαντήσεις. Στο τέλος της συνέντευξης ο Ανδριανός θα μας αφιερώσει ένα ολοσέλιδο σκίτσο του Μπλεκ και της παρέας του, για ν’ ακολουθήσει ένα δισέλιδο κόμικ (επιμελημένο από εκείνον) πάλι με κύριο πρωταγωνιστή τον Ξανθό Γίγαντα, ο οποίος θα μας εκμυστηρευτεί τον μοναδικό του φόβο! Ο τίτλος του? “Σχεδόν...θρυλικός Μπλεκ”. Ευχαριστούμε!  

 

“Στορμ - Ο ομφαλός του διπλού Θεού”: Πρόκειται για μία τίμια δουλειά, από αυτές που με κάνουν να μου αρέσει ο Στορμ και το σύμπαν του. Νομίζω ότι είχαμε καιρό ν’ απολαύσουμε ένα τέτοιο σενάριο. Η υπόθεση έχει όλα τα χαρακτηριστικά που συναντάμε στο συγκεκριμένο είδος, το Sci-Fi δηλαδή, αλλά εδώ βγάζει μία ήπια λογική κι έχει καλογραμμένη ροή. Η πλοκή έχει κι εκείνη μέτρο και δεν είναι ένα συνονθύλευμα υπερβολών, όπως στα τελευταία επεισόδια. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εδώ έχουμε μία αυτοτελή ιστορία, που δεν μας κάνει να περιμένουμε δύο μήνες περίπου για να μάθουμε το φινάλε, κάνει την ιστορία περισσότερο εύστοχη από τις προηγούμενες. Με ικανοποίησε αρκετά, λοιπόν, με εξαίρεση ίσως το φινάλε, στο οποίο το πρωταγωνιστικό τρίο δεν φέρθηκε και τόσο έντιμα. Το σχέδιο, αν και δεν είναι Don Lawrence, συνεχίζει να είναι πολύ όμορφο και παραστατικό.  

 

“The Pop Corner”: Ο Μάνος Νομικός θ’ αναλάβει να μας ενημερώσει για ένα κόμικ, μία τηλεοπτική σειρά και μία κινηματογραφική ταινία (όπως γίνεται συνήθως). Σε αυτό το τεύχος θα μάθουμε για το manga με τίτλο “My Hero Academia”, το πρώτο manga με το οποίο ασχολήθηκε αυτή η στήλη και για το οποίο ο αρθρογράφος μιλάει με αρκετά επαινετικά λόγια. Στην συνέχεια, θα μάθουμε για το “Lupin”, μία γαλλική τηλεοπτική σειρά, παραγωγής Netflix, η οποία έχει καταφέρει, μέσα σε 5 μόνο επεισόδια που διαρκεί ο 1ος Κύκλος, να δημιουργήσει ένα αφοσιωμένο και φανατικό κοινό. Προσωπικά έχω ακούσει από πολλές πηγές ότι η συγκεκριμένη σειρά είναι καλή κι έτσι έχει μπει στην watch list μου. Τέλος, ο Νομικός θα μας ενημερώσει για μία επικείμενη μονομαχία που θα κάνει πάταγο. Ο λόγος για το “Godzilla vs Kong”, μία ταινία, η οποία φέρνει στην ίδια σκηνή δύο από τα πιο μεγάλα κι εμβληματικά τέρατα που γέννησε ποτέ ο παγκόσμιος κινηματογράφος. Υποκλίνομαι στις λεπτομέρειες της ταινίας, αλλά και του origin των δύο τεράτων, αλλά προσωπικά δεν δηλώνω φαν κανενός από τα δύο. Έτσι, μάλλον η συγκεκριμένη ταινία δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου για να την δω.  

 

“Δικαστής Ντρεντ - Κακοποιός υψηλής κλάσης”: Εκκίνηση νέας ιστορίας για τον Δικαστή, η οποία μπορεί να έχει τα κλασικά φουτουριστικά χαρακτηριστικά, αλλά είναι και πιο “γήινη” σε σχέση με τις προηγούμενες. Η υπόθεση φέρνει στο προσκήνιο τις διάφορες συμμορίες που λυμαίνονται την Μέγκα Σίτυ και που έχουν ανοίξει έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ τους, με “έπαθλο” την επικράτηση στην πόλη. Όταν, λοιπόν, μία συμμορία ενισχύεται με ένα υπερόπλο, ο Δικαστής Ντρεντ θα κληθεί να επαναφέρει την τάξη και να την εξαρθρώσει. Για να το κάνει αυτό εξυφαίνει ένα σχέδιο έξυπνο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μία πλοκή μ’ ενδιαφέρον. Η ιστορία θα συνεχιστεί και στο επόμενο τεύχος. Όσον αφορά το σχέδιο, αυτό το βρήκα αρκετά καλό, αλλά ο χρωματισμός μάς τα χάλασε. Όλο το κόμικ ήταν χαμηλής φωτεινότητας και μάλιστα σε όλα σχεδόν τα καρέ. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό αλλοίωνε το τελικό αποτέλεσμα.  

 

“Τα μαγικά παπούτσια του Μπίλυ”: Το νόημα της ιστορίας πήρε μία ωραία τροπή, που αναδεικνύει τον αλτρουισμό και το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο είναι πρωτίστως ένα ομαδικό άθλημα, εξάροντας με έξυπνο τρόπο την αξία της συνεργασίας. Σημαντικά μηνύματα για τα παιδιά της εποχής και κάθε εποχής. Η συνέχεια, όμως, εξακολουθεί να προμηνύεται αγωνιώδης για τον φίλο μας. Γενικά μου αρέσει έτσι όπως εξελίσσεται. Σχεδιαστικά δεν έχουμε να πούμε πολλά. 

 

“Το παιδί - πάνθηρας”: Ο φίλος μας εξυφαίνει ένα σχέδιο, προκειμένου να κερδίσει το ποσό που χρειάζεται για την θεραπεία της θείας του. Το κόλπο του είναι απλό και τίποτα που να μην το έχουμε δει στον Spider-Man! Από την άλλη ο θείος του αποδεικνύεται ύπουλος και σατανικός, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει το σχέδιο του Παιδιού-Πάνθηρα. Διαβάσαμε, λοιπόν, μερικές ευχάριστες σελίδες, που είχαν μία υποτυπώδη δράση, αλλά σίγουρα δεν μπορούμε να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα από τόσο λίγη ιστορία κάθε φορά. Δεν θα με πείραζε, λοιπόν, να διάβαζα περισσότερες σελίδες. Όσον αφορά τον εικαστικό τομέα, πάντα το “παλιακό” σχέδιο ήταν του γούστου μου.  

 

 

 

[nikolas12]

Μιας και σήμερα βρισκόμουν στην Πρωτοπορία είδα ότι είχε έρθει το τεύχος 16 οπότε το εξώφυλλο με το οπισθόφυλλο σκαναρίστηκαν και ανέβηκαν στη βάση μας. Σε λίγες μέρες θα έρθει μάλλον μια μαζική κριτική των τευχών 14-16.

 

  

[nikolas12]

Τεύχη 14, 15 και 16

 

Πάνε 5 μήνες από την τελευταία μου κριτική στο θρεντ και λογικό, αφού διάβασα σχετικά αποσπασματικά τα τεύχη 14, 15, 16 λόγω του ότι περίμενα λίγο τις ιστορίες να ολοκληρωθούν για να έχω μια πιο συγκεκριμένη άποψη. Συνεχίζω και ακολουθώ το στυλ κριτικής του @Indian, με κατάλαβε και την προηγούμενη φορά

 

Λάργκο Γουίντς: H

 

 

Κατ' αρχάς επιτέλους ο Σάιμον έγινε Ελβετός και όχι Σουηδός! Μπράβο για τη διόρθωση. Το H λοιπόν μπορεί να σπάει σε δύο τεύχη, αλλά όπως συνηθίζεται στο Λάργκο είναι το πρώτο μέρος μιας μεγαλύτερης ιστορίας, η οποία ολοκληρώνεται με το Dutch Connection. Και τι ιστοριάρα είχαμε πάλι. Ο Λάργκο κατηγορείται ότι με συνεργό τον Σάϊμον έχει στήσει ένα δικό του δίκτυο ναρκωτικών και φυσικά για ακόμα μία φορά βρίσκεται κυνηγημένος. Το H λειτουργεί σαν προπομπός για την κύρια ιστορία και πέραν κάποιων φόνων και μερικών τρομερών εικόνων δεν έχει πάρα πολλή δράση, γιατί ο συγγραφέας το χρησιμοποιεί σαν μια ιστορία όπου μετακινεί συνεχώς τους χαρακτήρες και τους τοποθετεί εκεί που επιθυμεί για το Dutch Connection που θα υπάρχει και η τελική σύγκρουση.

 

Λάργκο Γουίντς: Ο Άνθρωπος από την Ολλανδία

 

 

Θυμάστε ένα σχόλιο του @Laz33 σχετικά με τη σύνοψη της προηγούμενης ιστορίας σε μια σελίδα της επόμενης; Ε αυτή εδώ έχει στην 4η σελίδα της τη σύνοψη του H όπως στην εικόνα που είχε επισυνάψει τότε ο Laz. Θετική κίνηση. Εδώ έχουμε την ολοκλήρωση της ιστορίας, στην οποία πλέον ξέρουμε ότι αν και ο Λάργκο καταζητείται, ο ίδιος γνώριζε προ πολλού για το κύκλωμα και ήξερε πως το τρέχει κάποιος από τους προέδρους του W Group. Εδώ πρέπει να πω ότι βρήκα λίγο τετριμμένο το γεγονός ότι για ακόμα μια φορά ένιωσα ότι η βασική πλοκή στις περισσότερες ιστορίες παραμένει ίδια. Κοινώς ο Λάργκο είναι ζάμπλουτος, ξαφνικά γίνεται κάτι παράνομο, βρίσκεται κυνηγημένος και αποδεικνύει την αθωότητα του βρίσκοντας ότι στο W Group υπάρχει κάποιος που τον προδίδει. Και αυτό αναφέρεται στο κόμικ ότι δηλαδή έχουμε ήδη δύο προδοσίες και πάμε για τρίτη.

 

 

Anyway το Dutch Connection έχει πολύ περισσότερη δράση, έχει απίστευτες ανατροπές, έχει για ακόμα μια φορά καταπληκτική εξέλιξη χαρακτήρων και φοβερές δολοφονίες. Όπως έχω ξαναπεί, συστήνω να έχετε ένα word και να κρατάτε σημειώσεις με πρόσωπα και ονόματα, γιατί χρειάζεται. Για το σχέδιο τι να πει κανείς, καταπληκτικό, λεπτομερές, με έντονα χρώματα και σε ταξιδεύει όπως πάντα σε τοπία της Ασίας, της Αμερικής και της Ευρώπης. Πρέπει να πω ότι δε με χάλασε καθόλου που διάβασα ολόκληρη την ιστορία σε ένα τεύχος, τουναντίον. 

 

 

Έχω αρχίσει να συνειδητοποιώ ότι αν περιμένω να βγουν πάλι δύο μέρη μιας ιστορίας ή τέσσερα μέρη για να περιμένω ένα μεγάλο arc μάλλον λέω αντίο στο Λάργκο μέχρι το Νοέμβρη (Αύγουστο βγαίνει το νέο περιοδικό με το πρώτο μέρος της νέας ιστορίας), αλλά πραγματικά ο Λάργκο εξελίσσεται σε αγαπημένο μου ανάγνωσμα. Το διάβασμα αυτών των ιστοριών το ανέβαλα μέρες γιατί ήθελα να είμαι όσο πιο ξεκούραστος, χαλαρός και με χρόνο μπροστά μου για να τις απολαύσω.

 

Μπλεκ: Το Στίγμα του Προδότη

 

Αν μου έλεγε κάποιος πριν 1μιση χρόνο ότι θα διαβάζω Μπλεκ και θα γουστάρω θα τον πέρναγα για τρελό. Κι όμως το διαβάζω πολύ ευχάριστα και πρέπει να πω πως αυτή η ιστορία που σπάει σε τρία μέρη ήταν από τις αγαπημένες μου. Ο λόγος είναι ότι είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τον Μπλεκ να προδίδει τους συντρόφους του, πεθαίνει ένας χαρακτήρας που δεν το περιμένεις και γενικότερα μου θύμισε επεισόδιο σειράς που είναι χαλαρή και ξαφνικά τα πράγματα σκοτεινιάζουν πολύ. Ε αυτό είναι κι αυτή η ιστορία, ίσως ένα από τα σκοτεινότερα κεφάλαια του Μπλεκ.

 

Ελ Ζαμπάτο - Τα Μαγικά Παπούτσια του Μπίλυ - Το Παιδί Πάνθηρας

 

 

Ό,τι είχα πει και την προηγούμενη φορά, για Ελ Ζαμπάτο ωραίες εικόνες, αλλά πολύ μικρά καρέ που δε με βοηθούν στη ροή, το διαβάζω όμως ψιλοευχάριστα. Τα άλλα δύο και που τα διαβάζω όλα μαζί, πάλι νομίζω ότι μου έχουν σπάσει μια 30σέλιδη ιστορία στα 15. Συν ότι νομίζω ότι κάτι έχει παιχτεί λάθος με το Παιδί Πάνθηρα το τέλος στο τεύχος 15 δεν έχει καμία σχέση με την αρχή του 16. Δεν ξέρω αν το παρατήρησε κανείς άλλος.

 

Δόκιμος Ντρεντ - Δικαστής Ντρεντ

 

 

Οι ιστορίες του Δόκιμου Ντρεντ δε με τρέλαναν, αλλά η τελευταία του Δικαστή στα τεύχη 15 και 16 μου άρεσε πολύ και θεωρώ ότι αυτή τη λογική πρέπει να ακολουθήσουν στις επόμενες επιλογές. Σύγχρονες ιστορίες (αυτή νομίζω ήταν του 2018) με όμορφο, λεπτομερές και πλούσιο σε χρώματα και fantasy επιρροές σχέδιο. Ήταν λίγο άνισα κατανεμημένη, πιθανώς λόγω του ότι δεν τους έβγαιναν οι σελίδες, αλλά και πάλι έτσι θέλω και τις επόμενες.

 

Στορμ

 

 

Δεν έχω ξετρελαθεί με Στορμ, εντυπωσιακό πως οι νέοι σχεδιαστές έχουν αρκετά όμοιο σκίτσο με του Lawrence. Η ιστορία του Κυβερνήτη Γκρεκ δεν ήταν κακή πάντως.

 

Στήλες και Συνεντεύξεις

 

Οι στήλες είναι κλασικά προσεγμένες, αν και εγώ που τις διαβάζω καιρό μετά την κυκλοφορία του περιοδικού ξέρω ήδη τι παίζει, το νούμερο 1 του Νίκου Νικολαΐδη όπως πάντα λεπτομερές. Τώρα για τις συνεντεύξεις, το Σπύρο Ανδριανό τον έχω γνωρίσει από κοντά και τον παρακολουθώ στα social media, έχουμε αλλάξει και πέντε μηνύματα, λέει κάποια ενδιαφέροντα πράγματα. Λάτρεψα επίσης τη συνέντευξη του Θανάση Καραμπάλιου και για κάποιο λόγο αρρώστησα με τον Ντρεντ που σχεδίασε, αυτός ο άνθρωπος είναι ανίκανος να σχεδιάσει κάτι που δε θα μου αρέσει, τέλειο δισέλιδο, χάζευα τον Ντρεντ.

 

Πολύ ικανοποιημένος από αυτά τα τρία τεύχη που σηματοδοτούν το τέλος αυτής της εποχής του περιοδικού. Από τον Αύγουστο οι Λάργκο, Ντρεντ και Στορμ μετακομίζουν σε νέο μεγάλων διαστάσεων περιοδικό και το ΜΠΛΕΚ συνεχίζει με ρετρό κόμικ και λιγότερες σελίδες. Μακάρι να ευδοκιμήσει αυτή η κίνηση και εδώ θα είμαστε να τα λέμε.

[Indian]

17 ώρες πριν, nikolas12 είπε:

Συνεχίζω και ακολουθώ το στυλ κριτικής του @Indian, με κατάλαβε και την προηγούμενη φορά

 

Κι όχι μόνο το ακολουθείς, αλλά το βελτίωσες κιόλας.  Το έχεις πάει πολλά βήματα παρακάτω!  

 

 

[MARIELOS]

Περιμένοντας την νέα μορφή του αγαπημένου μας περιοδικού, μου δημιουργήθηκε μία απορία την οποία δεν μου την κάλυψε το Editorial. Μέχρι σήμερα το Μπλεκ είχε κάποιες παλιές ιστορίες για τους νοσταλγικούς και κάποιες νεότερες για όλα τα γούστα, Τώρα με τα δύο διαφορετικά περιοδικά κάποιοι αναγνώστες θα μοιραστούν στο ένα ή στο άλλο. Κάποιοι άλλοι όπως εγώ θα τα παίρνουν και τα δύο περιοδικά. Το ερώτημά μου είναι το εξής:  Οι σελίδες θα μειωθούν στα δύο περιοδικά (αφού οι ιστορίες που υπάρχουν στο τωρινό ΜΠΛΕΚ θα μοιραστούν) ή θα έχουμε δύο περιοδικά με 196 σελίδες (φορτωμένο το καθένα με τις αντίστοιχες ιστορίες) ;  Περιμένω κάποιον πράκτορα του φόρουμ με πρόσβαση στα μυστικά γραφεία της Μικρός ΄Ηρως να μας δώσει τις πληροφορίες.   

[ProfPhillipMortimer]

 

Δυστυχώς από ότι καταλαβαίνω εγώ θα έχουμε δυο περιοδικά που ουσιαστικά αθροιστικά θα είναι το ένα που υπάρχει.

 

Εξηγώ αντί για ένα διμηνιαίο 164 σελίδων θα έχουμε δυο διμηνιαία των 96 σελίδων.

 

Ουσιαστικά μόνο κέρδος 2 Χ 96 = 192 - 164 = 28 σελίδες ( ο νέος ήρωας μάλλον) και το μεγάλο σχήμα του άλλου για να ευχαριστηθούμε λίγο Λάργκο και Ντρεντ.

 

 

[MARIELOS]

8 ώρες πριν, MARIELOS είπε:

Περιμένοντας την νέα μορφή του αγαπημένου μας περιοδικού, μου δημιουργήθηκε μία απορία την οποία δεν μου την κάλυψε το Editorial. Μέχρι σήμερα το Μπλεκ είχε κάποιες παλιές ιστορίες για τους νοσταλγικούς και κάποιες νεότερες για όλα τα γούστα, Τώρα με τα δύο διαφορετικά περιοδικά κάποιοι αναγνώστες θα μοιραστούν στο ένα ή στο άλλο. Κάποιοι άλλοι όπως εγώ θα τα παίρνουν και τα δύο περιοδικά. Το ερώτημά μου είναι το εξής:  Οι σελίδες θα μειωθούν στα δύο περιοδικά (αφού οι ιστορίες που υπάρχουν στο τωρινό ΜΠΛΕΚ θα μοιραστούν) ή θα έχουμε δύο περιοδικά με 96 σελίδες (φορτωμένο το καθένα με τις αντίστοιχες ιστορίες) ;  Περιμένω κάποιον πράκτορα του φόρουμ με πρόσβαση στα μυστικά γραφεία της Μικρός ΄Ηρως να μας δώσει τις πληροφορίες.   

 

[Dr Paingiver]

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα των εκδόσεων, το περιοδικό θα σπάσει στα τρία (ναι στα τρία). Το Μπλεκ θα συνεχίσει με 96 σελίδες και με την ίδια περιοδικότητα. Το δεύτερο θα είναι για αρχή ετήσιο και αγνώστων σελίδων και το τρίτο... ποιός ξέρει.

 

[hudson]

Στο editorial του "Μπλεκ #16" όπως αναφέρει και ο @nikolas12 φαίνεται ξεκάθαρα πως θα είναι το "Μπλεκ" και τα άλλα δύο περιοδικά της εκδοτικής.

On 3/5/2021 στο 4:27 ΠΜ, nikolas12 είπε:

Το κλασικό editorial του Λεωκράτη στο ΜΠΛΕΚ #16 μας δίνει λίγες έξτρα πληροφορίες πάνω στο κομμάτι των περιοδικών που συζητούσαμε πιο πάνω. Συνοπτικά όσα αναφέρονται:

 

1) Το ΜΠΛΕΚ θα συνεχίσει με 96 σελίδες και όχι τις 160+ που είχε. Θα παραμείνουν ο Μπλεκ, ο Ελ Ζαμπάτο, το Παιδί Πάνθηρας και τα Μαγικά Παπούτσια και από στήλες το Νο. 1 του Νίκου Νικολαΐδη και η γελοιογραφία του Βαγγέλη Σαΐτη. Επόμενο τεύχος τον Ιούλιο.

 

2) Το νέο περιοδικό μεγάλου σχήματος θα βγει τον Αύγουστο (3 μήνες χωρίς Λάργκο  )και θα είναι κι αυτό διμηνιαίο με Στορμ, Λάργκο, Ντρεντ και μια νέα σειρά όπως μας είχαν πει. Τα Κόμικς Νέα και το Pop Corner μεταφέρονται από το ΜΠΛΕΚ σε αυτό το περιοδικό, ενώ θα υπάρχουν νέες στήλες, αλλά και συνεντεύξεις με ξένους καλλιτέχνες.

 

3) Τα εννιά εικονογραφημένα τραγούδια που είδαμε πιο πάνω θα είναι κι αυτό περιοδικό, γι' αυτό πάνω δεξιά γράφει Μουσικά Καρέ #1. Θα είναι ετήσιας κυκλοφορίας και η λογική θα είναι να υπάρχουν ιστορίες Ελλήνων καλλιτεχνών με κοινή θεματολογία, άρα η μουσική θα είναι το πρώτο θέμα και μάλλον θα υπάρχει άλλο θέμα για το δεύτερο τεύχος.

 

4) Εντός Ιουλίου θα βγει μια μεταφορά του έργου του Ιούλιου Βερν Το Αιγαίο στις Φλόγες σε διασκευασμένο σενάριο Γιώργου Βλάχου και σε σχέδιο (κρατηθείτε) Θανάση Καραμπάλιου που φιλοξενείται σε αυτό το τεύχος!

 

Αν και δεν είναι πολλές, είναι ενδιαφέρουσες πληροφορίες, ενώ ήθελα πολύ να δω το Θανάση Καραμπάλιο σε κάτι καινούριο.

[MARIELOS]

Ναι το Μπλεκ θα έχει 96 σελίδες, όμως δεν αναφέρει πουθενά πόσες σελίδες θα έχει το νέο περιοδικό εκτός από το μεγάλο μέγεθος και τις ιστορίες που θα περιλαμβάνει. Εκεί βασίζεται ο συλλογισμός μου. 

[Ion]

Πάντως εγώ που ξεκίνησα πολύ πρόσφατα να διαβάζω τα τεύχη του Μπλεκ (ουδέποτε ήμουν μεγάλος φαν των πολυθεματικών λόγω των ιστοριών σε συνέχειες, και δεν είχα διαβάσει Μπλεκ ποτέ στη ζωή μου) έχω μείνει απίστευτα ικανοποιημένος από την ποιότητα και την ποσότητα των κόμικς που δημοσιεύονται. Οι υπεύθυνοι έχουν παντρέψει έξυπνα κόμικς διαφορετικού στυλ και διαφορετικών εποχών, και η μετάβαση από το ένα στο επόμενο γίνεται πολύ ομαλά. Επειδή έχω κι εγώ τις προτιμήσεις μου (Storm, Λάργκο κλπ), ξέρω ότι θα μου αρέσει η καινούρια έκδοση που ετοιμάζεται και σίγουρα θα την τιμήσω, ενώ ο Μπλεκ μάλλον παραγίνεται ρετρό για μένα και δε θα το συνεχίσω. Σε πρώτη σκέψη νομίζω ότι θα προτιμούσα να παραμείνει ο Μπλεκ ως έχει, δηλαδή ένα χορταστικό περιοδικό γεμάτο κόμικς διαφόρων ειδών, αλλά ας κάνω κι εγώ υπομονή και θα κρίνω το αποτέλεσμα.

 

[jimmm]

Καλησπέρα και από εμένα. Υπήρξα μόνιμος αναγνώστης του ΜΠΛΕΚ από το 1986 μέχρι περίπου τα μέσα της δεκαετίας του 90. Επίσης είμαι φανατικός αναγνώστης και συλλέκτης του STORM. Γνώριζα ότι ο ΜΠΛΕΚ κυκλοφορεί όλα αυτά τα χρόνια αλλά θεωρούσα λόγω ηλικίας (43 πλέον) ότι δεν θα με ενδιέφερε.

Πριν μερικές εβδομάδες βρέθηκα σε ένα επαρχιακό πρακτορείο τύπου για να πάρω κάποιο περιοδικό για την κόρη μου. Ψάχνοντας, με μεγάλη μου έκπληξη είδα στο εξώφυλλο του ΜΠΛΕΚ #15 τον ΣΤΟΡΜ. Εννοείται ότι το πήρα χωρίς δεύτερη σκέψη. Ξεφυλλίζοντας λοιπόν στο σπίτι αυτήν τη "νέα" έκδοση του ΜΠΛΕΚ, ένιωσα το συναίσθημα της νοσταλγίας να με πλημυρίζει. Αυτό όμως που με χαροποίησε περισσότερο είναι η πολύ καλή ποιότητα της έκδοσης, καθώς και η μεγάλη ποικιλία ιστοριών. Επίσης θεωρώ ότι η συγκεκριμένη έκδοση απευθύνεται σε άλλο ηλικιακά κοινό απ’ ότι 30 χρόνια πριν όπου το περιοδικό ήταν περισσότερο παιδικό. Την επόμενη ημέρα μπήκα στο site του εκδότη και παρήγγειλα όλη την σειρά. Σε μία ημέρα τα υπόλοιπα 15 τεύχη ήταν σπίτι μου σε άψογη συσκευασία (το κάθε τεύχος σε δικό του σελοφάν).

Θεωρώ πολύ σημαντικό όλοι οι φίλοι των κόμιξ να στηρίξουν αυτήν την αξιόλογη προσπάθεια. Τα συγχαρητήρια μου σε όλη την ομάδα που επιμελήθηκε την συγκεκριμένη έκδοση.

Επεξεργασία Μαίου 17, 2021 από jimmm

[Manitou]

Βρήκα και εγώ την ευκαιρία να διαβάσω το καινούριο Λάργκο Γουιντς... Μπλεκ .

Απόλαυσα το τέλος της ιστορίας του Μπλεκ

Απόλαυσα φυσικά την ιστοριάρα του Λάργκο.

Ανατροπές, δολοφονίες, ίντριγκες, γυναίκες δηλητήρια, άντρες καζανόβες, προδότες, απρόσμενοι σύμμαχοι. Γενικά φοβερό κοκτέιλ!!!

Σχέδιο εκπληκτικό!

Τι άλλο να ζητήσει κανείς?

Τα υπόλοιπα δεν τα διάβασα. Ο Στορμ με κούρασε. Ο δικαστής Ντρεντ δεν μου αρέσει! Το Ελ Ζαπάτο δεν το μπορώ!

Νομίζω το νέο πολυθεματικό θα το παίρνω μόνο για το Λάργκο!

 

[Indian]

Το τεύχος #16 του Μπλεκ αποτελεί ένα τεύχος ορόσημο, καθώς είναι το τελευταίο με την παρούσα μορφή, καθώς, όπως μας αποκαλύπτει με πάσα λεπτομέρεια ο Λεωκράτης στο editorial του, πρόκειται από το επόμενο τεύχος να σπάσει σε τρεις αυτόνομους τίτλους, που θα διατηρούν, όμως, τον πολυθεματικό τους χαρακτήρα. Επίσης, θα μας αποκαλύψει ότι είναι στα σκαριά ένα παιδικό κόμικ του Γιώργου Μελισσαρόπουλου, ενώ γεμάτος υπερηφάνεια θα κάνει ειδική μνεία στον Θανάση Καραμπάλιο και την επικείμενη συνεργασία του με τις εκδόσεις “Μικρός Ήρως”. Όσον αφορά την ύλη, αυτή δεν κρύβει κάποια μεγάλη αλλαγή ή πρωτοτυπία, συνεχίζει όμως να μας γοητεύει Πρωταγωνίστριες οι ιστορίες του Λάργκο Γουίντς και του Στορμ, οι οποίες έχουν αυτοτέλεια, ενώ ολοκληρώνεται και η ιστορία του Μπλεκ. Ας πούμε δύο λόγια, λοιπόν, για τα περιεχόμενα του τεύχους.  

 

“Μα τα χίλια…”: Αυτή την φορά δεν έχουμε τον Ξανθό Γίγαντα στον ρόλο του πρωταγωνιστή, αλλά τον Καθηγητή Μυστήριο, ο οποίος έχει αστρονομικές ανησυχίες, καθώς και τον Ρόντυ, που έχει όρεξη για...πλάκες. Ακόμα μία εύστοχη γελοιογραφία, επιμελημένη από την ταλαντούχα πένα του Βαγγέλη Σαΐτη. 

 

“Κόμικς Νέα”: Ο Γαβριήλ Τομπαλίδης, θα μας μιλήσει για αρκετά φρέσκα κόμικς της διεθνούς σκηνής της Ένατης Τέχνης, αλλά δεν θα παραλείψει (πώς θα μπορούσε άραγε?) και τις ελληνικές εκδόσεις, δύο τον αριθμό. Αναλυτικά αναφέρεται στα έργα “Thistlebone”, “Time before time”, “Shang-Chi”, “Brindille HC”, “Jeanne & Modigliani: Paris in the dark”, ενώ οι εγχώριες δημιουργίες είναι το εκπληκτικό “1800” και το εξαιρετικό “Η μητρόπολη του χρυσού”. Μέσα σε δύο μόλις σελίδες, ο Γαβριήλ μάς έδωσε τόσες πολλές πληροφορίες, γεγονός αξιοθαύμαστο!  

 

“Μπλεκ - Το στίγμα του προδότη (Γ’ μέρος)”: Διαβάζοντας και το μέρος που ολοκληρώνει την συγκεκριμένη ιστορία, η αίσθηση που μου σχηματίζεται είναι θετική, αλλά δεν παραλείπονται κι αρκετά ψεγάδια. Είναι προφανές ότι το σενάριο, στο σύνολό του, διαθέτει μία πρωτοτυπία στην σύνθεσή του, αλλά δεν μπορώ να δικαιολογήσω το πλήθος των σελίδων που χρησιμοποιεί. Ειδικά στο μέρος αυτό, βλέπουμε πολλές σκηνές (της καταδίωξης) να επαναλαμβάνονται, απλά με άλλους χαρακτήρες στον ρόλο των διωκτών και λίγες είναι εκείνες που πάνε τον μύθο ένα βήμα πιο κάτω. Η τελική αποκάλυψη και οι εξηγήσεις, δίνονται μόλις δύο σελίδες πριν το φινάλε, γεγονός που κάνει την βιασύνη κύριο παράγοντα. Γενικά, λοιπόν, την βρήκα μία καλή δουλειά (όχι όμως top), η οποία όμως κάπου χώλαινε στην σκηνοθεσία και στην αφήγηση. Το σχέδιο φανερώνει την ηλικία του, αλλά είναι από τα ρετρό που μου αρέσουν. Πολύ όμορφος είναι κι ο χρωματισμός, που ενισχύεται από την καλή εκτύπωση.  

 

“Λάργκο Γουίντς - Ο άνθρωπος από την Ολλανδία”: Αναμφισβήτητα πρόκειται για την καλύτερη στιγμή του τεύχους. Μία ιστορία με βαθύ νόημα, δυνατό σενάριο, άψογη σκηνοθεσία, καλούς διαλόγους και πανέμορφο σχεδιασμό. Σίγουρα, από την θεματολογία του και μόνο, είναι μία ιστορία που δεν απευθύνεται σε όλους (ειδικά στις μικρότερες ηλικίες), αλλά προσωπικά θεωρώ (κι εδώ) ότι έχουμε ένα μυθιστόρημα δράσης, καλυμμένο με σχέδιο. Η πλοκή δεν κάνει κοιλιά, έχει πολλές δυνατές στιγμές και σκηνές, ενώ το plot twist και η θετική έκβαση της ιστορίας έρχεται μόλις λίγα καρέ πριν το φινάλε. Σε αντίθεση με την ιστορία του Μπλεκ, εδώ η σωστή σκηνοθεσία προσφέρεται για μία τέτοια εξέλιξη. Να πούμε ότι καλό θα είναι να υπάρχουν γνώσεις για τα γεγονότα των προηγούμενων ιστοριών, αλλά και χωρίς αυτές ο αναγνώστης μπαίνει εύκολα στο νόημα. Στον εικαστικό τομέα, όπως είπα και πριν, έχουμε ένα σχέδιο χάρμα οφθαλμών, ενώ το ίδιο εξαιρετικά στέκεται και το χρώμα. Πολλά μπράβο!  

 

“Ρετρό Νούμερο 1 - Μπαγκς Μπάννυ”: Αυτή την φορά θα ενημερωθούμε επάνω σε έναν άλλο σταρ των κινουμένων σχεδίων, που μεταπήδησε και στις σελίδες των κόμικς και ήρθε και στην χώρα μας. Ο λόγος για τον Bugs Bunny, τον χαριτωμένο κούνελο, που μαζί με την παρέα του γαλούχησαν κι εξακολουθούν να το κάνουν, πολλές γενιές ανθρώπων κι έχουν εκατοντάδες φανατικούς φίλους σε όλη την υφήλιο. Θα μάθουμε, λοιπόν, για το origin του, καθώς και για το πρώτο τεύχος που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. Και ποιος είναι ο κατάλληλος για να μας παραθέσει αυτές τις εύστοχες πληροφορίες? Μα φυσικά ο “ιστορικός” της Ένατης Τέχνης, @Nikos Nikolaidis, τον οποίο κι ευχαριστούμε για πολλοστή φορά.  

 

“Ελ Ζαμπάτο - Ο μυστηριώδης ύφαλος (Β’ μέρος)”: Η υπόθεση ξεφεύγει από αυτό που λέει ο τίτλος και η Οδύσσεια του πρωταγωνιστή συνεχίζεται. Αυτή την φορά, σαν άλλος Σπάρτακος, θα μονομαχήσει μέσα σε μία αφιλόξενη αρένα, προκειμένου ν’ απελευθερώσει τους συντρόφους του. Η υπόθεση, σε αυτό το μέρος, υπακούει στο γενικό σύμπαν που έχει χτιστεί για τον ήρωα και θυμίζει περισσότερο την εποχή και το χρονολογικό πλαίσιο στο οποίο αντλεί την θεματολογία της. Η πλοκή έχει πολλές (κι όταν λέω πολλές, εννοώ ΠΟΛΛΕΣ) σκηνές με δράση κι ένταση, την ίδια ώρα που οι διάλογοι και η σκηνοθεσία, έχουν λεπτομέρεια και θυμίζουν την δομή κάποιου αντίστοιχου λογοτεχνικού έργου. Μπορώ να πω ότι με κράτησε κι αυτό το επεισόδιο και περιμένω με περιέργεια να δω τι θα συμβεί στους φίλους μας μέσα στα βάθη της ζούγκλας. Το σχέδιο, για την εποχή του, εξακολουθεί να είναι αξιόλογο. 

 

“Συνέντευξη - Θανάσης Καραμπάλιος”: Ο mister “1800”, θα κάνει την εμφάνισή του στις σελίδες του περιοδικού και θα απαντήσει στις εύστοχες ερωτήσεις του Γαβριήλ Τομπαλίδη. Ο Θανάσης Καραμπάλιος θα μας μιλήσει για την ζωή του πριν το “1800”, για τις επιρροές του, αλλά και για τα άμεσα σχέδιά του στην συνεργασία του με την εκδοτική “Μικρός Ήρως”, στην μεταφορά σε κόμικ του έργου του Ιουλίου Βερν “Το Αιγαίο στις φλόγες”, όπως μας είχε ήδη ενημερώσει ο Λεωκράτης στο editorial. Ένας χαρισματικός καλλιτέχνης, με ανήσυχο πνεύμα κι επιμονή στην εμπεριστατωμένη διήγηση. Μία πραγματική αποκάλυψη. Μετά το τέλος της συνέντευξης, ο βραβευμένος εικονογράφος θα μπει στα παπούτσια του Δικαστή Ντρεντ και θα μας χαρίσει μία ιστορία του, με τίτλο “Kissing the law”. Ρεαλιστικό σενάριο, που δεν αφήνει νικητή τον πρωταγωνιστή, ενώ το σχέδιο ήταν τόσο ωραίο, που αναρωτήθηκα (στο πρώτο ξεφύλλισμα) για ποιον λόγο έχουν μπει χωριστά οι ιστορίες του Ντρεντ στην ύλη του τεύχους κι όχι η μία μετά την άλλη.  Συγχαρητήρια! 

 

“Στορμ - Η πηγή του Μάρντουκ”: Ακόμα ένα επεισόδιο, με τον πρωταγωνιστή να περνάει την δική του Οδύσσεια, αυτή την φορά με διαφορετικούς συντρόφους. Το σενάριο είναι ο ορισμός του Sci-Fi, ενώ παράλληλα διαθέτει πάμπολλα σουρεαλιστικά στοιχεία, σαν αυτά που χαρακτηρίζουν τον τίτλο. Η πλοκή έχει μία εύστοχη πολυπλοκότητα και οι σκηνές της διαδέχονται η μία την άλλη με έναν έξυπνα σκηνοθετικό τρόπο. Βέβαια, υπήρχαν και σημεία που ο σουρεαλισμός γυρίζει μπούμερανγκ, η αφήγηση χωλαίνει με την υπερβολή της και προσωπικά με κούρασε κάπως. Γενικά, πάντως, ήταν ένα από τα καλά επεισόδια, το οποίο με ικανοποίησε. Σίγουρα, όμως, έχουμε διαβάσει και καλύτερα. Για το σχέδιο τι να πω. Νικάει στα σημεία εκείνο του Λάργκο, με αποτέλεσμα να το θεωρώ το καλύτερο σχέδιο της ύλης του περιοδικού. 

 

“The Pop Corner”: Σε αυτό το σημείο ο Μάνος Νομικός θα μας μιλήσει για τρεις πρόσφατες δημιουργίες από τρεις διαφορετικούς τομείς της Τέχνης γενικότερα. Στον τομέα της Ένατης Τέχνης, θα μάθουμε για το εξαιρετικό (τουλάχιστον όπως φαίνεται) κόμικ “POLIS: The trial of Socrates”, που αναφέρεται στην δίκη του Σωκράτη κι αποδεικνύει ότι η ταπεινή μας χώρα εξακολουθεί ν' αποτελεί πηγή έμπνευσης ακόμα και στις ημέρες μας. Στην τηλεόραση έχει αρχίσει να προβάλλεται η σειρά “Superman & Lois”, που αναφέρεται στην ζωή του κορυφαίου ήρωα της DC στο Smallville, μαζί με την γνωστή γυναίκα του και τα παιδιά τους. Τέλος, θα αναφερθεί στην νέα ταινία της Disney, η οποία θέτει την Emma Stone, στον ρόλο της θρυλικής “Cruella”. Τον ευχαριστούμε.  

 

“Δικαστής Ντρεντ - Κακοποιός υψηλής κλάσης (Β’ μέρος)”: Ενώ το πρώτο μέρος ξεκίνησε την ιστορία με ενδιαφέρον κι έξυπνη πλοκή, εδώ διακρίνουμε μία βιασύνη. Παραδέχομαι ότι υπάρχει μία παρατεταμένη σκηνή δράσης κι έντασης, δεν παραλείπεται η αγωνία, αλλά όλα γίνονται τόσο γρήγορα, που όταν φτάνει το φινάλε, μου δημιουργήθηκε η αίσθηση του ανικανοποίητου. Η γενική μου άποψη, λοιπόν, είναι ότι μιλάμε για ένα εμπνευσμένο σενάριο, με καλή πλοκή, αλλά βιαστικό κλείσιμο. Για τον εικαστικό τομέα δεν έχω να πω κάτι καινούργιο. Δυνατό και λεπτομερές σχέδιο, αλλά πολύ μουντό χρώμα. 

 

“Τα μαγικά παπούτσια του Μπίλυ”: Έχουμε μπει για τα καλά στην νέα υπόθεση κι ο Μπίλυ ετοιμάζεται να ξεχωρίσει κι επαγγελματικά στο ποδόσφαιρο. Η πλοκή εδώ κράτησε όσο ένα ημίχρονο ενός ποδοσφαιρικού αγώνα (όχι όμως με το actual 45λεπτο ), γίνεται μία άτσαλη αποκάλυψη, όσον αφορά την ζωή του πρώτου ιδιοκτήτη των παπουτσιών και το φινάλε κλείνει με ένα δίλημμα από τον πρωταγωνιστή, που με τα νέα δεδομένα, δεν είναι και τόσο μεγάλο. Αρκετά καλά δούλεψε για εμένα το συγκεκριμένο “επεισόδιο”. Το σχέδιο φανερώνει την ηλικία του, αλλά αυτή η ρετρίλα σχεδόν με καλύπτει απόλυτα. 

 

“Το παιδί - πάνθηρας”: Το συγκεκριμένο επεισόδιο δεν πήγε μπροστά την υπόθεση, καθώς φαίνεται να έχει δημιουργηθεί κοιλιά. Τα γεγονότα που η πλοκή είχε στήσει στο προηγούμενο μέρος, παραμένουν στην ίδια κατάσταση, με αποτέλεσμα η συγγραφική φλυαρία να με κάνει να δω την ιστορία κάπως αδιάφορα σε αυτό το σημείο. ας ελπίσουμε ότι στην συνέχεια θα έχουμε πιο ραγδαίες τις εξελίξεις. Για το σχέδιο η γνώμη μου είναι ίδια με την ιστορία του συνονόματου τού πρωταγωνιστή, στην προηγούμενη ιστορία του τεύχους. 

 

 

 

[albert]

Eξωφυλλα τευχους 17 (με 100 σελιδες πλέον):

 

    Μεταφέρθηκαν στη βάση

[MARIELOS]

Καλοπροαίρετη κριτική στο Μπλεκ 17 : 

 

Μια ολόκληρη ιστορία Μπλεκ και κάτι ψιλά.  Ικανοποιήθηκα από το ρετρό τμήμα που απέμεινε, αλλά νομίζω ότι ίσως να θέλει καμιά 30αριά σελίδες παραπάνω και μερικές ιστοριούλες ακόμα (ρετρό ιστοριούλες για να μην αλλοιωθεί η φύση του περιοδικού όπως Κάπτεν Μίκυ κλπ), γιατί μου θύμισε λίγο τον Συλλεκτικό Μπλεκ σε μεγαλύτερο μέγεθος και με κάτι ψιλά ακόμα. Βέβαια σύμφωνα με το Editorial αφήνεται να εννοηθεί ότι το περιοδικό θα εμπλουτιστεί με νέα ιστορία και θα εξελιχθεί από τα επόμενα τεύχη. Τέλος, το βρίσκω υπέροχο μετά από τόσα χρόνια να εκδίδεται, να εξελίσσεται και να συνεχίζει να μαγεύει ένα περιοδικό που μεγάλωσε γενιές αναγνωστών.      

[nikolas12]

Τεύχος 17

Μεγάλη αλλαγή έρχεται πλέον για το ΜΠΛΕΚ με το περιοδικό να ξεκινάει μία καινούρια εποχή μετά την έλευση του Non-Stop Comics που πήρε από το πρώτο την καλύτερη ιστορία του, το Λάργκο, καθώς και πολύ δυνατές υποστηρικτικές. Πλέον λοιπόν το περιοδικό περιορίζεται στο καθαρά ρετρό κοινό και είχα απορία για το πως θα ξεκινήσει σε αυτή τη νέα εποχή.

Απ’ όσο μας ενημερώνει λοιπόν και ο Λεωκράτης στο editorial του, το ΜΠΛΕΚ συνεχίζει με 100 σελίδες και για τα προσεχή τεύχη με Μπλεκ, Ελ Ζαμπάτο, Τα Μαγικά Παπούτσια του Μπίλυ και Παιδί Πάνθηρα. Οι ιστορίες Μπλεκ θα καλύπτουν τις 70 εξ αυτών και έτσι δε θα χωρίζονται σε 3-4 μέρη όπως σε προηγούμενα τεύχη. Επίσης από στήλες μένει μόνο το Νούμερο 1 του Νίκου Νικολαΐδη που ταιριάζει όντως περισσότερο στο ΜΠΛΕΚ. Η αλήθεια είναι πως οι ιστορίες που διάβασα μέσα δε με ενθουσίασαν, οι δύο τελευταίες κλασικά μικρούλες, του Ελ Ζαμπάτο έχει αρχίσει να με κουράζει κάπως σε σχέση με τα πρώτα τεύχη και του Μπλεκ αν και μου αρέσουν γενικά οι ιστορίες του, με τη συγκεκριμένη δεν τρελάθηκα.

Καλώς ή κακώς σε αυτή τη νέα εποχή, η ιστορία του Μπλεκ θα είναι και το βαρόμετρο, αλλά η αλήθεια είναι πως η λογική που ξεκίνησαν ήταν η παρουσίαση ευρωπαϊκών κόμικς με μια πιο σύγχρονη σκοπιά και επιμέλεια κι αυτό το τεύχος κρατά παλιές παθογένειες χωρίς να εισάγει κάτι νέο.

 

Αυτό που θα βοηθούσε κατ’ εμέ είναι μία ακόμα στήλη, λιγότερες σελίδες Μπλεκ και να μπει ένας ακόμα ήρωας (που απ’ όσο λένε, είναι στο πλάνο) που μαζί με τη στήλη θα προσφέρει καλύτερο ρυθμό και περισσότερες σελίδες από Παιδί Πάνθηρα, Μαγικά Παπούτσια γιατί εξελίσσονται απελπιστικά αργά. Γενικότερα νομίζω πως χρειάζεται παραπάνω σελίδες, αλλά θεωρώ πως με δύο πολυθεματικά περιοδικά και κάθε μήνα να βγαίνει ένας εκ των δύο τίτλων, κάτι τέτοιο μοιάζει ανέφικτο.

Μοιάζει ένα μεταβατικό τεύχος το δέκατο έβδομο και είμαι σίγουρος ότι και πάλι αφού λάβουν το feedback θα κάνουν διορθώσεις και ίσως και 1-2 εκπλήξεις. Δυστυχώς όσο και να μου αρέσουν οι εκδόσεις του Μικρού Ήρωα, εδώ ήλπιζα σε κάτι διαφορετικό. Θα δούμε όμως τι θα γίνει με το δέκατο όγδοο.

[Comichunter]

Θα μπορούσαν να προσθέσουν νέες ιστορίες ή κάποιες παλιές κλασικές. Π. Χ να βάλουν το Camelot 3000 (αν και θα το. Προτιμούσα σε έναν αυτοτελή τόμο και χωρίς λογοκρισία) 

Επίσης θα μπορούσαν να βάλουν αλλά ευρωπαϊκά κόμικ με δράση και μυστήριο. 

[constantinople]

Προς το παρόν το νέο Μπλεκ δεν έχει τίποτα που να με τραβήξει. Το αγόραζα για τα ευρωπαϊκά κόμικς του, καθώς δεν ήμουν ποτέ φαν των ιστοριών του Μπλεκ, και τώρα πλέον έβγαλαν από μέσα το κομμάτι που με ενδιέφερε.

 

Αγόρασα το τεύχος μόνο και μόνο για να στηρίξω την εκδοτική, αλλά αν παραμείνει έτσι μάλλον θα συνεχίσω να παίρνω μόνο το NON-STOP COMICS.

 

Αν μπορούσε να μπαίνει μια 20-σέλιδη ιστορία της Μάρβελ σε κάθε τεύχος του Μπλεκ (που να συνεχίζεται στο επόμενο), από κάποιον ιδιαίτερο ήρωα, π.χ. τον Daredevil, θα ήταν λόγος όχι μόνο για μένα αλλά και για πολλούς άλλους νομίζω να αγοράζουν το περιοδικό. Και δεν χρειάζεται να είναι καινούργιες ιστορίες. Θα μπορούσαν να ξεκινάνε από μια χρυσή εποχή του ήρωα και να συνεχίζουν αμέσως μετά.

 

Π.χ. για τον Daredevil θα μπορούσαν να ξεκινάνε από εκεί που τελειώνει το BORN AGAIN. Το διάβασε πολύς κόσμος στον τόμο της Hachette και όλοι νομίζω θα θέλαμε να δούμε πως συνεχίστηκε η ιστορία του Ατρόμητου μετά από αυτό. Να λοιπόν έτοιμο κοινό που θα ανυπομονεί για τη συνέχεια, η οποία δεν έχει δημοσιευθεί στο παρελθόν στην Ελλάδα...

 

Αυτό θα μπορούσε να γίνει με οποιονδήποτε καλό τόμο της Hachette, και με κάποιον ήρωα του οποίου τα δικαιώματα δεν είναι ακριβά όπως των πρωτοκλασσάτων. Να συνέχιζε στο Μπλεκ η ιστορία από εκεί που την άφησε ο τόμος...

 

[nikolas12]

Το τεύχος 18 του ΜΠΛΕΚ κυκλοφόρησε και περιλαμβάνει έναν νέο ήρωα, τον Κάπταιν Μίκι και λίγο που το ξεφύλλισα, θυμίζει αρκετά τις περιπέτειες του Μπλεκ. Το εξώφυλλο με το οπισθόφυλλο προστέθηκαν στη βάση.

 

   

[thor77]

Δεν τον λες και νεο... Έχει παρελθόν στις εκδόσεις της οικογένειας Ανεμοδουρά...

[albert]

@ nikolas12 Διατηρουσε καποια περιοδο και δικο του τιτλο. Τον τιτλο "Ο μικρός ιππότης". 

[jimceltic13]

Καλησπερα σε ολους!Εγω παντως σημερα Ομονοια και πλατεια Βικτωριας δεν το βρηκαΜηπως δεν βγηκε σημερα;