Μετάβαση στο περιεχόμενο

Συνέντευξη του Χρήστου Σταμπουλή στο lollidop.gr [?, lollidop.gr, 2010]


DJO

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  556
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  1537
  • Content Count:  22474
  • Reputation:   120954
  • Achievement Points:  22479
  • Days Won:  791
  • With Us For:  6317 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Αντιγράφω και τη συνέντευξή του από το lollidope:

 

post-556-12899987312429_thumb.jpg

 

Χρήστος Σταμπουλής

 

Διοργανώσεις εκθέσεων και συμμετοχή σ' αυτές, μερικά από τα καλύτερα fanzines και ανθολογίες των περασμένων ετών και τώρα το πρώτο σου προσωπικό album από τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση. Πες μας δυο λόγια για όλα αυτά.

Χρήστος Σταμπουλής: Είναι αρκετά μεγάλη αυτή η ιστορία και θα πω δυο λόγια μόνο, όπως είπες, να μη βαρεθούμε. Ξεπήδησα ως δημιουργός κόμικς μέσα από τον θεσμό της έκθεση κόμικς της Φοιτητικής Εβδομάδας στην Θεσσαλονίκη. Ο θεσμός της έκθεσης ξεκίνησε από τα παιδιά της Ένατης Διάστασης πριν 7-8 χρόνια και εγώ ήμουν εκεί από την αρχή για να μαλώνω μαζί τους. Για να τιμήσω αυτή τη σχέση φαγωμάρας εξάλλου, αλλά και για διάφορους άλλους λόγους, ξανασυνεργάζομαι με την Ένατη Διάσταση στην έκδοση της Charlotte. Όταν τα παιδιά έφυγαν, ανέλαβα εγώ την ετήσια έκθεση της Φοιτητικής Εβδομάδας για δύο χρόνια και περιέσωσα την ίδια όσο και την τιμή της, τουλάχιστο για όσο ήμουν εγώ ο υπεύθυνος, γιατί κάποια στιγμή, κατόπιν, η αφέλεια ξαναχτύπησε... Κορυφαία στιγμή ήταν η διοργάνωση της Ελληνοϊταλικής Gioco di china που φέραμε για λίγο άρωμα Ιταλίας, μαζί και κάτι απίθανους Σιτσιλιάνους... Κάθε έκθεση της φοιτητικής συνοδεύεται και από το λεύκωμά της, οπού βεβαίως δίνω αδιαλείπτως το παρόν. Από σπόντα έχω συμμετάσχει και σε αρκετές ακόμα εκθέσεις όπως στην μπιενάλε νέων καλλιτεχνών στη Νάπολη πριν δύο χρόνια και άλλες που δεν μπαίνω στον κόπο να θυμηθώ. Όσο για fanzines, η πιο φωτεινή στιγμή είναι σίγουρα το The Comix Undo ή σκέτο Undo για τους μύστες. Υπάρχει μια μυθολογία σχετικά με το Undo. Εγώ θα ήθελα απλά να σημειώσω ότι τσακώθηκα και εκεί.

Το Charlotte: Ζεστοί Χαρούμενοι Πίδακες, τώρα, είναι μια άλλη ιστορία. Βαφτισμένη στην ετήσια φοιτητική έκθεση και αυτή, όπου έσκασε μύτη με το intro του σημερινού άλμπουμ, είναι η πρώτη μεγάλη ιστορία μου (71 σελίδες!) και είναι και η πιο ανορθόδοξη επίσης. Μόνο αφού την τελείωσα μου αποκαλύφτηκε το βαθύτερο νόημα της ιστορίας, γιατί ναι, υπάρχει κάτι τέτοιο, για όσους μπορούν να δουν πέρα από το ανέμελα ευχάριστο και διασκεδαστικό της ανάγνωσης του άλμπουμ. Η δομή της αφήγησης έχει πολλές πρωτοτυπίες, έτσι ώστε να συνδέονται αβίαστα τα φαινομενικά ανεξάρτητα μέρη της. Περιπέτεια η δημιουργία της μέχρι το τέλος, η Charlotte έγινε σαν από μόνη της, όπως γράφω λίγο πολύ στο εισαγωγικό σημείωμα στο άλμπουμ, αυτό με τα φρικτά ορθογραφικά. Η Charlotte είναι ένα αρκετά γαμάτο άλμπουμ, εγώ τουλάχιστον γουστάρω. Είμαι πολύ περίεργος να ακούσω κριτικές. Επειδή τα έργα μου τα μελετώ πολύ εκ των υστέρων και τα αναλύω, θέλω να δω κανέναν κριτικό να δοκιμάζει (ή να προκαλεί, ίσως) την τύχη του, Θα δούμε.

 

post-556-12899989990866_thumb.jpgpost-556-12899990193786_thumb.jpg

 

Η Charlotte, ήδη γνωστή σε όποιον έχει παρακολουθήσει το έργο σου, πρωταγωνιστεί σ' ένα κόμικ δράσης, δοσμένο με έναν ανάλαφρο αλλά ολοκληρωμένο και ώριμο τρόπο. Πόσο εύκολα νομίζεις ότι θα την αποδεχτεί ο κόσμος, δεδομένου ότι το είδος του action comic δεν ανθεί ιδιαίτερα στην Ελλάδα;

ΧΣ: Κατ' αρχήν δεν θα έλεγα ότι είναι ακριβώς action comic όπως λες. Εντάξει, είναι λίγο σπλατεράκι, αλλά δεν πιστεύω πως είναι το μοναδικό του highlight ώστε να χαρακτηρίζει στο σύνολό του το κόμικ. Δεν μου αρέσουν γενικά οι κατηγοριοποιήσεις και θα αρκούσε πιστεύω να πω πως το Charlotte: Ζεστοί Χαρούμενοι Πίδακες δεν έγινε με βάση κάποιο πρότυπο ή υπόδειγμα. Πολλοί θα το εκτιμήσουν για την δράση του, όμως εκτιμώ πως δύσκολα θα την δουν αποκομμένη από το σύνολο. Όσο για το καθαρό action κομμάτι του, αυτό απομακρύνεται αισθητά από την παθολογία όχι μόνο του action comic αλλά των κόμικς γενικότερα που θέλει κινηματογραφικές έννοιες όπως την έλλειψη (κυρίως) και την αφαίρεση να καταδιώκονται αγρίως ή να κακοποιούνται σε σημείο που να χάνεται η έννοια τους. Συνήθως ο πειρασμός ενός δημιουργού να φτιάξει ένα σκηνικό με πολύ δράση ή βία ή σεξ ή λίγο βυζάκι, όπου θα δώσει "ρεσιτάλ με το μοναδικό σχεδιαστικό του ταλέντο" είναι και ο μοιραίος παράγοντας για το τελικό αποτέλεσμα. Πρέπει να ενορχηστρώσεις πολύ καλά το υλικό σου αν θες να δημιουργήσεις τέτοιες ευκαιρίες μέσα στο κόμικ. Κάθε ψωνάρα πρέπει να γνωρίζει τα όριά της στο μέσο που λέγεται κόμικ - και αυτό ισχύει επίσης και γι' αυτούς που επειδή ανακάλυψαν την αφαίρεση νομίζουν πως είναι πανάκεια ή στοιχείο αναγνωρισιμότητας ή πως πείθουν έτσι κανένα για την σχεδιαστική τους ωριμότητα.

Το ότι η ανάγνωση της Charlotte είναι ανάλαφρη, παρά τα σφαγίδια, είναι και ένα από τα ατού της κατά τη γνώμη μου. Τώρα, λέξεις όπως "ολοκληρωμένο" και "ώριμο" που χρησιμοποίησες για να χαρακτηρίσεις το άλμπουμ είναι λίγο παρακινδυνευμένες πιστεύω, καθώς αυτό δεν έχει ενιαίο ύφος μια και έγινε σε μεγάλο εύρος χρόνου και οι πειραματισμοί ήταν σε ευρεία κλιμάκωση ακολουθώντας τις αφηγηματικές μεταπτώσεις. Κάποιοι θα θεωρούσαν πως οι αλλαγές ύφους είναι αταίριαστες, κάποιοι ίσως να τις θέλανε πολύ πιο αποφασιστικές. Εντούτοις, το γεγονός ότι δεν διαταράσσεται η αφηγηματική ροή καθώς ποτέ δεν λείπουν τα συνεκτικά στοιχεία, και κυρίως η ίδια η ηρωίδα είναι που λειτουργεί και ως κορμός και ως συνδετικός ιστός ταυτόχρονα, δίνει ένα δεμένο αποτέλεσμα. Μάλλον "ισορροπημένο" θα ήταν και η πιο κατάλληλη λέξη που θα διάλεγα για να χαρακτηρίσω το κόμικ. Γεμάτο υπερβολές και εξάρσεις, ωστόσο αρμονικά αναμειγμένες με χαλαρωτικά intermetzi και σε σωστές αναλογίες ώστε να μην προκαλείται δυσφορία. Αν γίνει αποδεκτό από το κοινό όπως λες δεν θα είναι ως action κόμικ, αλλά ως κάτι το διαφορετικό. Απλά αφήνεις την ηρωίδα να σε πιάσει από το χέρι και φεύγεις μαζί της.

 

post-556-12899990438541_thumb.jpgpost-556-1289999062519_thumb.jpg

 

Ετοιμάζεις πολλές περιπέτειες για τη Charlotte;

ΧΣ: Βασικά, αν έχει κάτι περισσότερο να πει η Charlotte από αυτά που λέει στο άλμπουμ, θα βρει βήμα για να το πει σε άλλο. Προς το παρόν πιστεύω πως ο χαρακτήρας δεν είναι για τέτοιου είδους κατανάλωση. Εξάλλου, τόσα χρόνια κάνω κόμικ και ποτέ δεν προσπάθησα να βρω ΕΝΑΝ εκπρόσωπο-ντελάλη να καπελώσει όλο το καλπάζον φαντασιακό μου σύμπαν με την ελπίδα να με κάνει για αντάλλαγμα διάσημο με την αναγνωρισιμότητα της μορφής του. Πέραν αυτού, έχω στο συρτάρι μερικά σενάρια για μεγάλες ιστορίες, ολοκληρωμένα σενάρια ,όχι σενάρια αμοιβάδες όπως το άλμπουμ της Charlotte, καθώς και καμιά σαρανταριά και βάλε σενάρια για ήρωες όπως ο G (ο Γιωργάρας), ο ήρωας του "Bazooka babe" και του "Όσο κρατά μια τσιρίδα" που δημοσιεύτηκε κάποτε στο 9 και στο λεύκωμα της διημερίδας κόμικς της Μυτιλήνης, τρία χρόνια πριν. Με όλα αυτά στο συρτάρι και την αγωνία να βρίσκω τρόπο να ξεγελώ την κούραση του 8ωρου για να κάνω κόμικ ή για να ζω την ζωή, προφανώς η Charlotte θα πρέπει να ενσκήψει με μια πολύ καλή ιδέα αν θέλει να ξαναεμφανιστεί στο κοινό της. Παρόλα αυτά αν κάποιος δημιουργός θέλει να αξιοποιήσει την Charlotte γιατί την πήγε πολύ σαν χαρακτήρα και έχει κάποια ιδέα για κόμικ, δεν θα είχα αντίρρηση να το κάνει αρκεί να με συμβουλευτεί πρώτα και πάρει την άδειά μου. Το άλμπουμ μου εξάλλου, στολίζει με το φοβερό "όριτζιν" της Charlotte ο ΤΑΖ, η Τάσους Ζαφειριάδης δηλαδή.

 

post-556-12899991192915_thumb.jpgpost-556-12899991302664_thumb.jpg

 

Ένα χαρακτηριστικό σου είναι οι αισθησιακοί θηλυκοί χαρακτήρες σου. Θες να μας μιλήσεις γι' αυτό;

ΧΣ: Αισθησιακοί; Νομίζω πως παγιδεύεσαι στα κλισέ. Εγώ θα τους χαρακτήριζα αισθαντικούς και ερωτικούς ή ερωτεύσιμους θηλυκούς χαρακτήρες. Το "αισθησιακός" παραπέμπει σε τσόντα και όπως ξέρεις ακόμα δεν έκανα τσόντα, αν και θέλω να κάνω. Έχω και σενάριο να φανταστείς... Άλλο αισθησιακοί χαρακτήρες και άλλο καλλίγραμμα κορμιά. Ο αισθησιασμός στα κόμιξ μου είναι υπόγειος και συνίσταται κυρίως στην φυσικότητα μαζί με την εξωτερική ομορφιά που έχουν οι θηλυκοί χαρακτήρες. Μισώ την επιτήδευση στις πόζες ή τις γκριμάτσες που στόχο έχουν να προκαλέσουν ερωτική συμπάθεια και ιδιαίτερα όταν αυτό γίνεται χωρίς ουσιαστικό σεναριακό λόγο. Συχνά βλέπω γυναίκες να αποτυπώνονται με βλέμμα και στάση ηδυπαθή ή πόζερη σε κάθε γαμημένο καρέ, λες και είναι ηρωίδες του Manara έξω από τα νερά τους. Οι ηρωίδες αυτές μοιάζουν να ποζάρουν στα αχόρταγα μάτια του αναγνώστη όπως οι γκόμενες των ριάλιτι. Αν θες να κάνεις ηδυπαθείς γυναίκες, να τις βάζεις σε ιστορίες έρωτα ή σε τσόντες όπως κάνουνε οι σοβαροί δημιουργοί. Έχουμε μπλέξει τον αισθησιασμό με την προσωπική γοητεία. Τι υστερία! Ο αισθησιασμός δέον να αποτυπώνεται στις μορφές στις ιδιαίτερες τους στιγμές ή στο φλερτ, όχι να είναι κολλημένος πάνω τους σαν τατουάζ! Η Charlotte είναι ωραία, καλλίγραμμη, ερωτεύσιμη όσο και φυσική, καθημερινή. "Η γειτόνισσά μου είναι ίδια" με κορόιδεψε μια συνάδελφος κομίστρια...

 

post-556-12899991644522_thumb.jpg

 

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια άνθηση στα ελληνικά κόμικς, σε ότι αφορά τόσο την ποιότητα των ίδιων των έργων, όσο και την ποιότητα των εκδόσεων που τα φιλοξενούν, επίσημων και μη. Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό και που θα οδηγήσει;

ΧΣ: Εγώ είμαι λίγο επιφυλακτικός με τα συμπεράσματά αυτά. Το ότι βγαίνουν πολλά δεν σημαίνει πως ο κόσμος τα διαβάζει ή ότι τα διαβάζει για τον σωστό λόγο. Θέλω να πω πως γίνεται μια προσπάθεια τελευταία να προβληθεί το κόμικ ως μόδα. Κάπου διάβασα την θεϊκή ατάκα "ντου γιου σπικ κόμικς;" που για μένα λίγο πολύ ισοδυναμεί με το "είσαι μαζί μας, ή είσαι ένας απολίτιστος αχρείος;". Αν ένα κόμικ δεν έχει να πει τίποτα, δεν το σώζει το γεγονός ότι πρόκειται για κόμικ, σωστά; Αλλά μερικοί νομίζουν πως η ένατη τέχνη είναι και η κερκόπορτα για την κατάκτηση της δόξας του κόσμου της τέχνης που θα τους ανοίξει τις αγκάλες του μόλις τους δει - τα άξια τέκνα του. Είναι λίγο ανέκδοτο, γιατί που και που ακούγεται το "ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα"... καταλαβαίνεις. Προφανώς το πρόβλημα δεν είναι η ποσότητα, αλλά η ποιότητα και δεν εννοώ την εκτύπωση... Και ξέρεις τι γίνεται εδώ στο Ελλάντα, αυτήν την μικρή επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας: ό,τι δηλώσεις είσαι. Πολύ περισσότερο σε ένα κομμάτι του κόσμου της τέχνης που δεν έχει θεωρητικοποιηθεί επαρκώς, που ήρθε αργοπορημένο, αφού πέρασαν οι εποχές των μεγάλων καλλιτεχνικών δημιουργιών στους χώρους πχ της ζωγραφικής, της λογοτεχνίας, της μουσικής και η εξέλιξη του οποίου ήταν μάλλον μοναχική, μακριά από όλα εκείνα τα φώτα... Πολύ φοβάμαι λοιπόν πως όλη αυτή η κινητικότητα στο κόμικ είναι δίκοπο μαχαίρι: Από τη μία κάνει το μέσο ευρέως γνωστό, από την άλλη διώχνει με την πολλή σαβούρα που βγαίνει το σοβαρό αναγνωστικό κοινό και προσπαθεί να δημιουργήσει groupies. Αν δεν βγαίνουν σωστοί δημιουργοί και δεν επιστρέψουν αυτοί που ήλθαν είδαν και απήλθαν να βάλουν χέρι, τότε με τους διάφορους αυτόκλητους φωστήρες, δεν υπάρχει χαΐρι. Αναγνωρίζω βέβαια ότι υπάρχει και πρόοδος. Υπάρχουν καλοί. Οι ίδιοι ξέρουν ποιοι είναι. Ας έρθουν ακόμη πιο κοντά στην επιφάνεια και πιστεύω πως τότε θα υπάρχει ένας πραγματικός λόγος, αν όχι για παιάνες, ωστόσο για ελπίδα.

 

post-556-12899991791022_thumb.jpg

 

Υπάρχει κάτι άλλο στα άμεσα σχέδια σου που θες ν' αναφέρεις πριν κλείσουμε;

ΧΣ: Ναι. Θα επιστρέψω. Α, και δεν το έγραψα εγώ το δελτίο τύπου...

 

 

 

:beer6:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • Valtasar changed the title to Συνέντευξη του Χρήστου Σταμπουλή στο lollidop.gr [?, lollidop.gr, 2010]

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.