DAVID B. [ (1959) ]

[GeoTrou]

 

Ο David B. είναι Γάλλος σεναριογράφος και σχεδιαστής κόμικς. Συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες μορφές που αναδείχθηκαν μέσα από το κύμα της ανεξάρτητης γαλλοβελγικής σκηνής κατά τη δεκαετία του 1990, όντας μάλιστα συνιδρυτής της L’Association.

 

Ο Pierre-François Beauchard, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε το 1959 στην πόλη της Νιμ, στη νότια Γαλλία. Πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στην Ορλεάνη και στη γειτονική Olivet. Από μικρός ζωγράφιζε και σκάρωνε κόμικς. Κεντρικής σημασίας για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του, αλλά και της τέχνης του, ήταν η επιληψία που βασάνιζε τον αδερφό του, μια εμπειρία που αποτύπωσε πολλά χρόνια αργότερα στο L’Ascension du Haut Mal. Οι βασικές κομιξικές επιρροές του David είναι η τριάδα Hugo Pratt, Jacques Tardi και Jose Muñoz. Ωστόσο, προσωπικότητες άλλων χώρων, όπως ο λογοτέχνης Jorge Luis Borges ή ο ζωγράφος George Grosz, είχαν επίσης σημαντικό αντίκτυπο στον ίδιο.

 

 

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, έχοντας υιοθετήσει το ψευδώνυμο David, άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών Duperré, στο Παρίσι. Ανάμεσα στους καθηγητές του, ήταν και ο Georges Pichard, που έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την περίπτωση του David και τον επηρέασε σημαντικά. Ωστόσο, ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Μετά τη στρατιωτική του θητεία, δηλαδή κάπου τα μέσα των 80’s, άρχισε να κυνηγά μια καριέρα στον χώρο των κόμικς, που όμως δεν έδειχνε ιδιαίτερα ελπιδοφόρα.

 

 

 

Η ουσιαστική αφετηρία της πορείας του David B. είναι το έτος 1990, όταν ίδρυσε (μαζί με τους Lewis Trondheim, Jean-Christophe Menu, Mattt Konture, Patrice Killoffer, Mokeït και Stanislas) την εκδοτική L’Association. Ήταν η περίοδος που το κίνημα των εναλλακτικών κόμικ φούντωνε, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στις ΗΠΑ, και ο David B. βρισκόταν στην πρώτη γραμμή. Τα επόμενα χρόνια δημιούργησε αρκετά προσωπικά κόμικς και συμμετείχε σε ομαδικά εγχειρήματα, συνεργαζόμενος και με την επίσης ανεξάρτητη Cornélius.

 

   

 

Το 1996 ήρθε το σπουδαιότερο έργο του, το L’Ascension du Haut Mal. Πρόκειται για ένα από πρώτα αυτοβιογραφικά BD και, μέχρι να ξεπεραστεί από το Persepolis της Marjane Satrapi, η πιο επιτυχημένη εμπορικά έκδοση της L’Association. Η σειρά ολοκληρώθηκε το 2003 στα έξι άλμπουμ και σήμερα θεωρείται σταθμός στην ιστορία των γαλλοβελγικών κόμικς.

 

 

 

Η περίοδος αυτή είναι αναμφίβολα η καλύτερη του David B. και τον καθιέρωσε ως μια κορυφαία μορφή των γαλλοβελγικών κόμικς. Το L’Ascension du Haut Mal δεν ήταν ο μόνος λόγος, καθώς παράλληλα εκδόθηκαν τα Hiram Lowatt & Placido (1997-2000), σε σχέδιο του Christophe Blain, το Les incidents de la nuit (1999-2002), το Le capitaine écarlate (2000), σε σχέδιο του Emmanuel Guibert, και το La Lecture des ruines (2001). Τα κόμικς αυτά, όπως και πολλά μεταγενέστερα, αντικατοπτρίζουν την αγάπη του David B. για το ονειρικό και το αλλόκοτο.

 

 

 

Το 2005, αποχώρησε από την ομάδα της L'Association. Ωστόσο, συχνά συνεργάζεται με τα εναπομείναντα μέλη της και μπορεί κανείς να τον πετύχει στον πάγκο της στην Ανγκουλέμ, να υπογράφει αντίτυπα των έργων του. Πλέον, ενώ συνεχίζει να παράγει κόμικς με φρενήρεις ρυθμούς, φαίνεται ότι έχει επέλθει μια ποιοτική πτώση στα κόμικς των τελευταίων ετών. Ανάμεσά τους θα μπορούσε να ξεχωρίσει κανείς τα Les Meilleurs ennemis (2011-…) και Les faux visages (2012), σε συνεργασία με τους Jean-Pierre Filiu και Hervé Tanquerelle αντίστοιχα. Το 2018 δοκίμασε τις δυνάμεις του σε μια κλασική σειρά, γράφοντας το σενάριο για το 37ο άλμπουμ του Alix.

 

Η επίδραση του David Β. στον χώρο των γαλλοβελγικών κόμικς είναι ίσως η μεγαλύτερη μεταξύ των υπολοίπων μελών της L'Association και του εναλλακτικού ρεύματος εν γένει. Ανάμεσα στις διακρίσεις του ξεχωρίζουν ένα βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ της Ανγκουλέμ και ένα Ignatz Award Καλύτερου Καλλιτέχνη. Και παρότι φαινομενικά δεν έχει προσφέρει πολλά μνημειώδη έργα, η βιβλιογραφία του David Β. είναι εξαιρετικά πλούσια, από αυτές που θα μπορούσε να περιέχει κρυφά διαμαντάκια.

 

Άλλα έργα του David B.:

 

PAR LES CHEMINS NOIRS

[Θρηνωδός]

 για την παρουσίαση. Καλογραμμένη για έναν σημαντικότατο δημιουργό που μας έλειπε.  Κατά τύχη σήμερα θα ξεκινούσα το Hasib & the queen of serpents (2015), το πιο πρόσφατο του αν εξαιρέσεις την συμμετοχή στο Alix που έγινε φέτος. Για το Hasib έχω ακούσει πολύ καλά λόγια στα πέριξ (όπου πέριξ βλέπε @adams ).  

 

Quote

Η επίδραση του David Β. στον χώρο των γαλλοβελγικών κόμικς είναι ίσως η μεγαλύτερη μεταξύ των υπολοίπων μελών της L'Association και του εναλλακτικού ρεύματος εν γένει. 

 

Εδώ έχω μια ένσταση. Χωρίς να έχω διαβάσει τα τρελά από David B. (κάποια δείγματα κυρίως από συλλογές πολυθεματικών) σε επιρροή της γαλλοβελγικής σκηνής πρώτος θα είναι ο Τρόντχαιμ, για πολλούς λόγους. Τουλάχιστον από την αρχική εφτάδα των ιδρυτών της Ασοσιασιόν.   

 

 

[GeoTrou]

Ήμουν 101% σίγουρος ότι θα έχεις αυτή την ένσταση. Προσωπικά, αν και προτιμώ τον Trondheim (βέβαια έχω διαβάσει δυσανάλογα περισσότερα έργα του), θεωρώ ότι το αποτύπωμα που άφησε το εικαστικό στυλ του David B. είναι μακράν μεγαλύτερο. Ίσως ο Trondheim να είναι ένας δημιουργός με μεγαλύτερη διάρκεια, αλλά δεν τον μιμήθηκαν τόσο πολύ/πολλοί  

[adams]

44 λεπτά πριν, Θρηνωδός είπε:

Για το Hasib έχω ακούσει πολύ καλά λόγια στα πέριξ (όπου πέριξ βλέπε @adams ).  

 

 

 

Μάλλον σκέτο καλά λόγια.  Πολύ ωραία έκδοση και καλή ιστορία που μου άφησε μια περίεργη γεύση γιατί είχε ένα στοιχείο που δεν το ανέπτυξε όπως περίμενα. Όταν το διαβάσεις το συζητάμε.

Πάντως η ΝΒΜ είναι εγγύηση στις επιλογές της

[GeoTrou]

@adams

Δεν ήξερα ότι έχει μεταφραστεί στ' αγγλικά  

 

[Θρηνωδός]

Τα πολύ καλά ήταν πριν το διαβάσεις ακόμα  

 

Αν γράψω παρουσίαση όμως περιμένω σχολιασμό