Το παραμύθι (για μεγάλους) αρχίζει [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 09/09/2018]

[leonidio]

Το παραμύθι (για μεγάλους) αρχίζει

 

 

Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς

Η ηρωική φαντασία, οι περιπέτειες με ίντριγκες σε εναλλακτικούς κόσμους του παρελθόντος, η μαγεία και ο ιπποτισμός έχουν επανέλθει εδώ και χρόνια στο προσκήνιο της βιομηχανίας της ψυχαγωγίας. Η νέα τηλεοπτική σειρά «Disenchantment» του Matt Groening ξεκίνησε στο Netflix με σκοπό να ανατρέψει όλα τα στερεότυπα του είδους και να προσφέρει γέλιο και κοινωνική κριτική

 

Ξεκίνησε ως δημιουργός εναλλακτικών κόμικς με τη σειρά «Life in Hell» (1977), ένα εγκεφαλικό στριπ για την κόλαση της καθημερινής ζωής, στην παιδική ηλικία, στο σχολείο, στη δουλειά, στον έρωτα, παντού. Συνέχισε με την απόλυτη παρωδία των sitcoms, με επίκεντρο τη δυσλειτουργική οικογένεια των «Simpsons» (1989), την τηλεοπτική σειρά-φαινόμενο που σε λίγες μέρες ξεκινά την τριακοστή σεζόν της. Ιδρυσε την εκδοτική εταιρεία Bongo (1993) με σημαντική παραγωγή και συνεργάτες ορισμένους από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης εναλλακτικής σκηνής των κόμικς. Στη σειρά «Futurama» (1999) διακωμώδησε την επιστημονική φαντασία δημιουργώντας μια διαστημική σαπουνόπερα με ένα απολαυστικό και ετερόκλητο καστ χαρακτήρων.

 

 

Παρά την τεράστια επιτυχία σε ό,τι κι αν κάνει, ο 64χρονος σήμερα Matt Groening δεν επαναπαύεται ποτέ. Και πριν από λίγες μέρες παρουσίασε τη νέα του τηλεοπτική σειρά με ένα εντελώς διαφορετικό concept από τις προηγούμενες δουλειές του, αλλά με το ίδιο βιτριολικό χιούμορ και την ίδια διάθεση να παρωδήσει τα κατεστημένα και να ανατρέψει τα στερεότυπα. Το «Disenchantment» (= απογοήτευση, διάψευση, απομάγευση) είναι μια παρωδία παραμυθιού και συνάμα μια χιουμοριστική ματιά πάνω στο πώς θα μπορούσαν να είναι οι κόσμοι του «Game of Thrones», του «Αρχοντα των Δακτυλιδιών» και άλλων αντίστοιχων έργων αν οι δημιουργοί τους είχαν περισσότερη φαντασία.

 

«Μα είναι δυνατόν να χρειάζεται περισσότερη φαντασία από όση περιέχεται στους προαναφερθέντες τίτλους;», θα αναρωτηθεί κάποιος. Ναι, χρειάζεται η φαντασία να περιγράψεις τους φανταστικούς κόσμους ως μέρη όπου ζουν πραγματικοί άνθρωποι με προβλήματα, ανάγκες, φοβίες, εξαρτήσεις και κακές συνήθειες και το θάρρος να τους αποδώσεις με χιούμορ, σαρκασμό και αυτοσαρκασμό.

 

 

Το «Disenchantment» διαθέτει τέτοια φαντασία και τόσο θάρρος ώστε να κοιτά στα μάτια την «πραγματική» φαντασία και να της βγάζει τη γλώσσα. Με πρωταγωνίστρια μια αλκοολική πριγκίπισσα στα πρόθυρα του γάμου και της κατάθλιψης και συνοδοιπόρους της ένα καλοκάγαθο ξωτικό και έναν κυριολεκτικό προσωπικό της δαίμονα, η νέα σειρά του Matt Groening και μιας μεγάλης ομάδας συνεργατών του από προηγούμενες δουλειές, ανατρέπει όλα τα κλισέ του είδους και, πάνω απ’ όλα, βγάζει γέλιο.

 

«Μια πριγκίπισσα, ένα ξωτικό κι ένας δαίμονας μπαίνουν σ’ ένα μπαρ» ήταν ο μακροσκελής τίτλος του πρώτου επεισοδίου. Θα μπορούσε να είναι η αρχή ανέκδοτου αλλά στα χέρια του Groening το ανέκδοτο αποκτά κυριολεκτική σημασία.

 

Κι έτσι, άνευ εισαγωγικών, μια πριγκίπισσα, ένα ξωτικό κι ένας δαίμονας μπαίνουν σ’ ένα μπαρ. Και ο δημιουργός των Simpsons και του Futurama βρίσκει ένα ακόμη λαμπρό πεδίο δόξας για τις ανελέητες παρωδίες του.

 

Πηγή