LES SUEDOIS [ CHRISTOPHE GAULTIER ]

[Θρηνωδός]

 

Μάλλον αυτή η εποχή για μένα είναι η εποχή των προσαρμογών. Ένα ακόμα γαλλοβελγικό έπεσε στα χέρια μου με ομολογουμένως όχι και το καλύτερο scanlation. Ονομάζεται "The Swede" ή αλλιώς "Ο Σουηδός" και είναι σε προσαρμογή σεναρίου και σχέδιο του Christophe Gaultier. Η ιστορία είναι σε μεγάλο βαθμό βασισμένη στην μικρή ιστορία "The Blue Hotel" του Αμερικάνου Stephen Crane, ένα από τα λίγα αμερικανικά εξπρεσιονιστικά έργα. Εκδοτική η Futuropolis και μέγεθος στις 94 σελίδες, με πρώτη έκδοση τον Μάρτιο του 2009. 

 

 

Η ιστορία είναι σκοτεινή και απαισιόδοξη. Η σκηνή είναι στημένη σε μια απομονωμένη πόλη στην Νεμπράσκα των Η.Π.Α. τον βαρύ χειμώνα του 1898. Ένας ντόπιος έχει χτίσει ένα πανδοχείο έξω από την πόλη κοντά στις γραμμές του τραίνου για να τραβάει πιο εύκολα όσους κατεβαίνουν στην στάση και ψάχνουν ένα κατάλλυμα για την νύχτα. Ένα βράδυ μπαίνουν στο πανδοχείο τρεις ξένοι, ένας Σουηδός, ένας Καουμπόι και ένας κουστουμάτος, ο καθένας κρυψίνους σε σχέση με τα στοιχεία του και τον προορισμό του. Ο Σουηδός που λόγω εθνικότητας είναι ήδη πιο απομονωμένος από το γκρουπ, κάθεται μόνος του όταν οι άλλοι δύο παίζουν χαρτιά με τον πανδοχέα και τον γιο του. Ξαφνικά τον πιάνει παράνοια και πιστεύει πως οι άλλοι θέλουν να τον δολοφονήσουν, ξεδιπλώνοντας περίεργα γεγονότα με κακή κατάληξη για τον ίδιο. 

 

Η αποξένωση κυριαρχεί σε όλη την μικρή υπόθεση. Το μέρος είναι άχαρο, αποκομμένο και σκληρό, ο παγετός κάνει τους ανθρώπους πιο απότομους και καχύποπτους και ο Σουηδός ως πρωταγωνιστής αποτελεί παράδειγμα των συνεπειών αυτής της αποξένωσης στην ανθρώπινη ψυχολογία. Φοβάται για την ζωή του, βλέπει παντού εχθρούς και αυτές οι αρχικά ανυπόστατες φοβίες τον οδηγούν να προκαλέσει αυτή την μοίρα από την οποία προσπαθεί να ξεφύγει. Όσο πιο πολύ αντιδρά και απομακρύνεται, τόσο περισσότερη αρνητική προσοχή τραβάει πάνω του από διάφορα μάτια και συνεχίζει τον κύκλο βίας που ο ίδιος δημιούργησε υποσυνείδητα. 

 

 

Η νουβέλα φαίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα σαν ύφος και premise, θα ήθελα να την διαβάσω κάποια στιγμή να δω πως απεικονίζει τους ήρωες του ο Crane. Ο Gaultier μεταφέρει ικανοποιητικά σε εικόνα το κείμενο με ένα αρκετά scetchy και άχαρο σκίτσο, πρέπον για την θεματολογία. Δεν μπορώ να πω ότι το συμπάθησα, μπορώ όμως να πω ότι εξυπηρετεί καλά τον σκοπό του και το κόμικ έχει να σου δώσει πράγματα. Στο μικρό του μέγεθος και τα λίγα μπαλονάκια χτίζει καλά το σκηνικό, εκτελεί και αποδίδει ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα επιβεβαιώνοντας πως η επιτυχία των προσαρμογών είναι στο χέρι του δημιουργού ανεξαρτήτως βαρύτητας ή/και μεγέθους του αρχικού υλικού (υπάρχουν ακόμα άραγε κάποιοι που πιστεύουν ότι υπάρχει και άλλος παράγοντας; ). Ρίξτε μια ματιά εδώ για την περίληψη του βιβλίου και μια μικρή ανάλυση.

 

 bedetheque