ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 220 [Το τελευταίο ταξίδι στον χρόνο]

[Kriton]

6 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα:

• ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ
  ΕΝΑΣ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΤΥΠΟΣ ΑΠΑΓΑΓΕΙ ΤΟΝ ΔΟΚΤΟΡΑ ΜΑΡΛΙΝ... Ο ΜΙΚΥ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΥΣΕΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ
• ΓΥΑΛΙΑ ΜΕ... ΕΙΔΙΚΑ ΕΦΦΕ
  Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝ ΠΟΥ ΞΕΤΡΕΛΑΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΛΙΜΝΟΥΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΡΟΜΠΑΞ ΝΑ ΑΦΡΙΣΕΙ
• ΤΥΦΩΝΑΣ
  Ο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΕΝΑΝ ΣΚΥΛΟ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΝΑ ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΙ
• ΚΛΟΠΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΡΡΗΞΗ
  Ο ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΡΟΚ ΝΤΑΜΑΡΗΣ ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΟ ΣΤΗΝ ΔΙΑΛΕΥΚΑΝΣΗ ΜΙΑΣ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΟΥΣ ΚΛΟΠΗΣ
• Η ΓΑΤΑ ΦΥΛΑΚΑΣ
  ΟΙ ΜΟΥΡΓΟΛΥΚΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΘΑΣΕΥΣΟΥΝ ΤΟΝ ΓΑΤΟ ΤΟΥ ΦΕΘΡΥ, ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΒΟΥΤΗΞΑΝ
• ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΠΟΥ ΑΝΘΙΖΕΙ
  Ο ΣΚΡΟΥΤΖ, ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΚΡΙΣΗ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑΣ, ΧΑΡΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΕΘΡΥ ΕΝΑ ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΟ

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 31 Αυγούστου (Νο. 220)

Επεξεργασία Αυγούστου 28, 2018 από Kriton

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #220 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (Η επιστροφή του Κομικσοβασιλέα Παναγιώτη Α'!!!  )



Εδώ Μίκυ Σίτυ! (by Silvia Ziche.) 
Ιστορίες.

"Το τελευταίο ταξίδι στον χρόνο."

Ο Μίκυ έχει καθυστερήσει πολύ.

 

Αλλαφιασμένος φτάνει στο σπίτι του Μάρλιν για να πάνε μαζί στην δεξίωση που είναι υποψήφιος για βράβευση ο Ζάποτεκ. Δυστυχώς όμως ένα βιβλίο που θα του έρθει κατακέφαλα θα τον στείλει στον κόσμο των ονείρων. Εν μεταξύ στην εκδήλωση ο Ζάποτεκ βραβεύεται ερήμην των φίλων του. Τους τηλεφωνεί αλλά δε τους βρίσκει. Παράλληλα με την βράβευση οι άντρες με τα μαύρα φεύγουν με τον Μάρλιν δεμένο. Σε περίπτωση που δε το καταλάβατε τον απήγαγαν. Ο Ζάποτεκ φτάνει στο σπίτι του φίλου και συνεργάτη του και βρίσκει τον Μίκυ που μόλις έχει συνέλθει.

 

Ο Ζάποτεκ δημιουργεί αντιπερισπασμό για να μπορέσει ο Μίκυ να εισχωρήσει στο άντρο των απαγωγεών. Βρίσκει τον Μάρλιν όμως καταφτάνει ο ιθύνων νους της απαγαγής μαζί με τα τσιράκια του και τον Ζάποτεκ εκτός μάχης και δεμένος. Ο Μάρλιν σε μία απέλπιδα προσπαθεία του να τους σώσει αποφασίζει να συνεργαστεί μαζί τους αφού μάθουμε πρώτα πως έμαθε ο εγκέφαλος της επιχείρισης για την ύπαρξη της χρονομηχανής. Κρυφακούγοντας. Έτσι στέλνει τους φίλους μας μόνο τρεις μέρες πίσω στο χρόνο στην πραγματικότητα. Όσο χρειάζεται για να αποτρέψουν τον Δόκτορα Σάυλοκ να μάθει για την χρονομηχανή. Δυστυχώς όμως ο Ζάποτεκ ,βάσει των νέων δεδομένων, καθυστερεί για την απονομή και δε βραβεύεται οπότε φτάνει ένα μικρό ταξιδάκι στον χρόνο...

 

 

"Γυαλιά με... ειδικά εφέ."

Ο Σκρουτζ βγάζει σην αγορά κάτι ειδικά γυαλιά που σε κάνουν να δεις τον περιγυρό σου όπως εσύ επιθυμείς χάρη σε κάτι ειδικές κάρτες. Γίνονται ανάρπαστα. Μέχρι και ο Τζον άθελά του προσφέρει χείρα βοηθείας. 

"Τυφώνας."

Ο Σκρουτζ θέλοντας να κλείσει μία συμφωνία ζητάει από τον Ντόναλντ να φιλοξενήσει τον Τυφώνα που είναι ο μολοσσός του επιχειρηματία που θέλει να συνεργαστεί. Με το γνωστό επιχείρημα. Φάντομ και Τυφώνας θα ζήσουν μία αναπάντεχη περιπέτεια με κατάληξη την συντροφιά μία γαλής με τα μικρά της.

"Κλοπή χωρίς διάρρηξη."

Ο Ροκ "Χειροπαίδαρος" Νταμάρης ερευνά μία υπόθεση απαγωγής ενός... λούτρινου αρκούδου.

"Η γάτα φύλακας."

Η τελευταία ληστεία των Μουργόλυκων δεν αποβαίνει τελείως άκαρπη. Μόνο που η λεία πέφτει στα νύχια του Τάμπυ-Μίτσα(για τους παλιότερους). Οπότε η συνδρομή του Μούργου με κίνητρο ένα ισχυρό δέλεαρ κρίνεται απαραίτητη... Λογαριάζουν όμως χωρίς τον αδελφό του Σχίζα Ντακ.

"Το χρυσάφι που ανθίζει."

Ο Σκρουτζ σε μία κρίση γενναιοδωρίας χαρίζει ένα ορύχειο χρυσού στον Φέθρυ και τον Ντόναλντ που είναι όμως εξαντλημένο. Σε ένα δεύτερο ταξίδι όμως που τους στέλνει βρίσκουν τρόπο να εκμεταλευτούν επικερδέστατα τα λίγα ψήγματα χρυσού που βρήκαν. 

Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ.

Εν κατακλείδι.

Είχα πολύ καλύτερες προσδοκίες για την πρώτη ιστορία... Απογοητεύτηκα. Ο Μίκυ μας έχει συνηθίσει σε πολύ καλύτερες ιστορίες με την χρονομηχανή και του καθηγητές. Η έλλειψη του Γκούφυ φάνηκε αλλά αυτό όχι επειδή χρειαζότανε η παρουσία του. Απλά έχω συνιθίσει στο μοτίβο Μίκυ, Γκούφυ, καθηγητές και χρονομηχανή που χρησιμοποιείται συνήθως.  

Σεναριακό κενό...

Ανα καταλάβε κανείς πως βρήκαν το κρυσφήγετο των απαγωγεών ας μου το πει και εμένα.

 
 

Δεύτερη μία ιστορία που ασχολείται με τις τεχνολογικές εξελίξεις και διαβάζεται αρκετά ευχάριστα. Στα καλά της στοιχεία ότι ο Σκρουτζ είναι ήρεμος και ευχάριστος. Ακολουθεί μία ευτράπελη περιπέτεια με τον Φάντομ και τον ξάδελφο (;) του Σκούμπι Ντου. Περνάει όμορφα φιλοζωικά μηνύματα. Την επόμενη ιστορία θα την σχολιάσω ως εξής...  και . Δε περιγράφω άλλο. Ακολουθεί ακόμα μία ακόμα ιστορία με έντονο το τετράποδο υπόβαθρο και μία από τις σπάνιες εμφανίσει του Τάμπυ-Μίτσα.  Χαλαρή και ευχάριστη. Το τεύχος κλείνει με μία πάρα πολύ καλή περιπέτεια με τους Φέθρυ και Ντόναλντ.

Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Το χρυσάφι που ανθίζει."
2. "Γυαλιά με ειδικά εφέ."
3. "Τυφώνας."
4. "Η γάτα φύλακας."

5. "Το τελευταίο ταξίδι στον χρόνο."
6. "Κλοπή χωρίς διάρρηξη."

7/10... Πραγματικά πρέπει να είναι μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που το τεύχος σώνουν οι δευτερεύοντες ιστορίες διότι το χαντακώνει η κύρια...

   

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 1, 2018 από Μενίγ Πουαγώ

[paola]

@Μενίγ Πουαγώ Γιαννη γιάυτο που ρωτας,

Αφου ο Ζαποτεκ βρισκει τον Μικυ χτυπημενο,και τον Μαρλιν αφαντο,κοιταζει πισω απο ενα καδρο και λεει οτι εχουνε παρει και το κλειδι,οι απαγωγεις.Αρα γνωριζαν εξαρχης οτι τον πηγαν στο εργαστηριο τους και οχι καπου αλλου.

Και εγω δεν ξερω κανεναν Ταμπυ. Την γατα την λενε Μιτσα.

[Kriton]

2 hours ago, paola said:

Και εγω δεν ξερω κανεναν Ταμπυ. Την γατα την λενε Μιτσα.

 

Και δεν ανήκει στον Φέθρυ, αλλά στον Ντόναλντ.

 

Πάντως νομίζω ότι είναι η δεύτερη εμφάνιση της γάτας επί Καθημερινής. Και την προηγούμενη φορά Τάμπυ την είχανε πει, όπως λέγεται στα Αγγλικά.

[Kriton]

Προτείνω να κάνουμε ένα σικέ δημοψήφισμα, σαν αυτό που είχε γίνει για τη μετονομασία των Λύκων σε Μούργους, για το πώς θα πρέπει να λέγεται η γάτα τού Ντόναλντ. Εκ των προτέρων θα έχουμε αποφασίσει ότι τα ονόματα Μίτσα και Τάμπυ θα πάρουν ακριβώς τις ίδιες ψήφους, οπότε, συμβιβαστικά, θα πούμε τη γάτα Μητσοτ Μιτσοτάμπυ.

[Indian]

Στην πρώτη ιστορία του τεύχους,ο Μίκυ ετοιμάζεται να κάνει το "Τελευταίο ταξίδι στον χρόνο". Όλα ξεκινάνε όταν ο ήρωάς μας πηγαίνει στο σπίτι του δόκτορα Μάρλιν για να πάνε μαζί στην βράβευση του καθηγητή Ζάποτεκ. Εκεί θα βρεθεί μπροστά σε μία μεγάλη έκπληξη. Δύο τύποι που δρουν εκ μέρους μίας σκοτεινής και ύπουλης προσωπικότητας,σκοπό έχουν να απαγάγουν τον Μάρλιν και το πετυχαίνουν. Ο Μίκυ κι ο Ζάποτεκ θα ξεκινήσουν τις έρευνες για τον εντοπισμό του και θα διατρέξουν μεγάλο κίνδυνο μέχρι να πετύχουν την απελευθέρωσή του. Έχουμε την τύχη και την χαρά να έχουμε διαβάσει πολλά σενάρια που βασίζονται στην περίφημη χρονομηχανή των Μάρλιν και Ζάποτεκ. Εδώ όμως ο δημιουργός πρωτοτύπησε στον μέγιστο βαθμό,ενώ ταυτόχρονα μάς εξέπληξε με την πλοκή. Η χρονομηχανή κάνει διακριτική (αλλά άκρως καταλυτική) παρουσία,όμως χρησιμοποιείται με εντελώς διαφορετικό σκοπό απ'ότι συνήθως. Προσωπικά βρήκα την ιστορία καλογραμμένη,με πολλές ανατροπές κι ένα αστείο φινάλε. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο προς καλό,αλλά την παράσταση την έκλεψαν οι χρωματισμοί.

 

Στην ιστορία "Γυαλιά με...ειδικά εφφέ",ο θείος Σκρουτζ ψάχνει απεγνωσμένα να αυξήσει σημαντικά τα κέρδη του και σπάει το κεφάλι του να βρει το επόμενο gadget που θα αφήσει εποχή. Ο ανιψιός του ο Ντόναλντ θα αναλάβει να πραγματοποιήσει μία σφυγμομέτρηση στο αγοραστικό κοινό για να διαπιστώσει τι ακριβώς λείπει από την καθημερινότητα των Λιμνουπολιτών. Διαπιστώνει λοιπόν ότι αυτό που έχουν ανάγκη είναι οι διακοπές. Έτσι,ο Κύρος με ένα επιτελείο προγραμματιστών θα δημιουργήσει ειδικά γυαλιά εικονικής πραγματικότητας που θα παρέχουν όμορφες "παραισθήσεις" σε αυτούς που τα φοράνε. Ο Ρόμπαξ όμως δεν μπορεί να ανεχτεί ακόμα μία μεγάλη επιτυχία του μισητού του αντιπάλου και ξεκινάει την αντεπίθεση. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μία συμπαθητική υπόθεση που μας είναι οικεία,αλλά έχει αρκετές διαφορές που την κάνουν να ξεχωρίζει. Η πρώτη είναι στην στάση που κρατάει ο Ρόμπαξ. Δεν έχει μεγάλη παρουσία κι επίσης δεν προσπαθεί να παίξει τίμια,αλλά με,πέραν του δέοντος,δόλιο τρόπο να ζημιώσει τον Σκρουτζ. Κι ο Ντόναλντ δεν φαίνεται στα καλά του. Είναι λιγότερο νευρικός και ζοχάδας απ'ότι συνήθως κι αντιδρά με χαμόγελο και δουλοπρέπεια στην εργασία ("χώσιμο") που του αναθέτει ο θείος του. Το σενάριο κλείνει με ένα κωμικό καρέ. Σχεδιαστικά δεν με εντυπωσίασε.

 

Την σκυτάλη παίρνει ο Φάντομ Ντακ,αν και στην ιστορία με τίτλο "Τυφώνας",έχει διακριτική παρουσία. Όλα ξεκινούν όταν ο αγαπημένος μας Ντόναλντ μένει μόνος του στο σπίτι κι έτσι αποφασίζει (με μεγάλη δυσκολία) να τακτοποιήσει το μυστικό του κρησφύγετο. Ο Σκρουτζ όμως θα κάνει την εμφάνισή του και θα του υπενθυμίσει διακριτικά τον τεράστιο κατάλογο των χρεών που του έχει,ζητώντας του παράλληλα μία μεγάλη χάρη. Ένας ζωόφιλος επιχειρηματίας έχει έρθει στην Λιμνούπολη για δουλειές και θα πρέπει ο πρωταγωνιστής μας να φυλάξει για μία ημέρα το αγαπημένο του κατοικίδιο. Το οποίο να σημειώσουμε ότι είναι τεράστιο! Εκ πρώτης όψης φαίνεται εύκολη δουλειά. Θα αποδειχτεί όμως τρομερά εξαντλητικό να τιθασεύσεις τον μποντιμπιλντερά ξάδελφο του Σκούμπυ Ντου και του Μαρμαντιούκ,ακόμα κι αν έχεις τις δεξιότητες του Φάντομ. Χαλαρό σενάριο που δεν εκμεταλλεύεται στο έπακρο την προσωπικότητα του μασκοφόρου ήρωα της Λιμνούπολης. Κάλλιστα θα μπορούσε να είναι γραμμένο καθαρά για τον Ντόναλντ. Η πλοκή είχε χιούμορ και μία υποτυπώδη αγωνία για την κατάληξη. Το φινάλε ήταν αγαπησιάρικο και ικανοποιούσε τους φίλους των σκυλιών,αλλά και των γατιών. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο προς καλό.

 

Οι σύντομες "Υποθέσεις του Ροκ Νταμάρη" επανέρχονται στο περιοδικό,με την ιστορία "Κλοπή χωρίς διάρρηξη". Ο αστυνόμος Νταμάρης καλείται να ερευνήσει μία περίεργη υπόθεση κλοπής. Όλοι θα περιμέναμε να έχουν κλαπεί χρήματα,κοσμήματα,απόρρητα έγγραφα ή ακριβά έργα τέχνης. Τίποτα όμως απ'όλα αυτά. Το αντικείμενο της αναζήτησης είναι ένα...λούτρινο αρκουδάκι. Θα καταφέρει άραγε ο Ροκ να ανακαλύψει τον ένοχο και να διαλευκάνει το έγκλημα? Η συγγραφέας φαίνεται ότι βαρέθηκε να γράψει ένα σενάριο με συνοχή και αυτή η βαρεμάρα πέρασε και στους αναγνώστες. Προσωπικά το θεωρώ τον ορισμό του κρύου και του άνοστου. Η πλοκή ειδικά στερούνταν φαντασίας κι έψαχνε την εύκολη λύση. Η μόνη πλάκα ήταν το σημείο που κάποιος αστυφύλακας αποκαλεί τον Νταμάρη,Αστυνόμο Χειροπαίδαρο. Το σχέδιο ήταν μέτριο. 

 

Συνεχίζονται οι ιστορίες με συμπαθητικά κατοικίδια στον πρωταγωνιστικό ρόλο,με την "Γάτα φύλακα". Οι Μουργόλυκοι,σε μία από τις βραδυνές ληστρικές τους εξορμήσεις,επιχειρούν να ληστέψουν το εμπορικό κέντρο της Λιμνούπολης. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) πιάνονται στα πράσα από την Αστυνομία και επάνω στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν τους παραπέφτει η λεία τους στο σπίτι του Φέθρυ. Πηγαίνοντας κρυφά να την πάρουν πίσω,θα βρεθούν μπροστά σε μία γάτα που φαίνεται να είναι ένας ικανότατος και δραστήριος φύλακας. Θα επιστρατεύσουν λοιπόν κάθε γνωστό κι άγνωστο κόλπο για να την φέρουν στα νερά τους. Μέτριο σενάριο που όμως διαβάζεται ευχάριστα. Η παρουσία της συμπαθητικής γάτας και του ακόμα πιο συμπαθητικού Μούργου είναι καταλυτική και κλέβει την κατάσταση. Υπάρχουν συγγραφικές ευκολίες,αλλά θα μπορούσαμε να τις παραβλέψουμε. Το σχέδιο δεν ήταν κι άσχημο.

 

Στο τέλος,στο "Χρυσάφι που ανθίζει" θα βρεθούμε αρχικά σε μία κλασική σκηνή. Ο Ντόναλντ,παρέα με τον Φέθρυ,θα επισκεφτούν τον θείο Σκρουτζ στο θησαυροφυλάκιό του με σκοπό να του αποσπάσουν μερικά δολάρια. Εκείνος φαίνεται να είναι οργανωμένος και για να απαλλαγεί από την παρουσία τους θα τους παραχωρήσει ένα παλιό χρυσωρυχείο,που έχει στερέψει (αλλά εννοείται ότι τους κρύβει αυτή την λεπτομέρεια). Μετά την αποτυχία τους στην εξόρυξη χρυσού,τα δύο ξαδέλφια αναλαμβάνουν μία αποστολή από τον θείο τους. Πρέπει να τον εκπροσωπήσουν στον Μονάρχη του Γατμαντού. Εκεί όμως θα μάθουν ένα σημαντικό μυστικό και η ώρα της εκδίκησης πλησιάζει. Δεν με τράβηξε το συγκεκριμένο σενάριο. Η υπόθεση και η πλοκή ήταν πέραν του δέοντος πολύπλοκες,για τα δεδομένα και το ύφος της ιστορίας. Το χιούμορ δεν είχε μεγάλα κέφια,αλλά το φινάλε τουλάχιστον ήταν ευτυχές και δίκαιο. Το σχέδιο ήταν αρκετά προσεγμένο,αλλά ακόμα ήθελε δουλειά.