ΚΟΜΙΞ 49 [Βίος & Πολιτεία ΙΑ' - Ο μεγιστάνας της Καλισότα - Don Rosa

[Indian]

 

8 συναρπαστικές ιστορίες διάσημων σχεδιαστών:

 

• Ο ΒΙΟΣ & Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ - ΙΑ ́ επεισόδιο - Ο ΜΕΓΙΣΤΑΝΑΣ ΤΗΣ ΚΑΛΙΣΟΤΑ (Μια ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Ντον Ρόσα)
• ΜΙΑ ΤΥΧΕΡΗ ΔΕΚΑΡΑ (Ο Μάρκο Ρότα εικονογραφεί ένα σενάριο του Λαρς Γιένσεν)
• ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ (Ένα σενάριο του Πωλ Χάλας εικονογραφημένο από τον Βίκαρ)
• Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΩΝ (Ο Νόελ Βαν Χορν εικονογραφεί ένα σενάριο που έγραψε ο Πωλ Χάλας)
• Ο ΤΕΝΟΡΟΣ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΣ (Ένα σενάριο του Μάικλ Τ. Γκίλμπερτ εικονογραφημένο από τον Κάρλος Μότα)
• Η ΦΥΣΗ ΣΤΟΝ ΜΟΥΣΑΜΑ (Μια ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Ντάαν Γίππες)
• ΒΑΡΥ ΤΙΜΗΜΑ (Ένα σενάριο του Νταγκ Γκρέυ εικονογραφημένο από τον Κάρλος Μότα)
• ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ (Μια ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Ντον Ρόσα)

 

Το αγαπημένο περιοδικό μικρών και μεγάλων από αυτή την Τρίτη 31/7 στα περίπτερα.

 

 

Επεξεργασία Ιουλίου 25, 2018 από Indian

[ΚΟΜΙΞ]

Διπλός Ρόσα και Καρλος Μότα Πάλι και Νόελ Βαν Χορν και Βίκαρ. Αυτό το παρεάκι έχει κρατήσει το περιοδικό. Θλιβερό. Χαίρομαι όμως που τον επόμενο μήνα ο Βίος τελειώνει. Όπως είχα πει σε άλλο ποστ:

Παράθεση

Από όσο ξέρουμε ο Βίος θα τελειώσει στις 31 Αυγούστου. Έκατσα και είδα τι μείνει από Ρόσα όσον αφορά τις πολυσέλιδες (>=20) & δεκασέλιδες (>= 10) που έχουν μείνει. Υπόλογισα ότι μετά το ΚΟΜΙΞ #50 θα έχουν μείνει 3 μεγάλες ιστορίες (ανάλογα τι θα μπει στα τεύχη 49 & 50, γενικά μέχρι τώρα έχουν μείνει μόνο 5) και 19 δεκασέλιδες. Οπότε για να δούμε τι θα κάνουν. Κάποιες από αυτές όπως το Μουργόλυκοι εναντίον θησαυροφυλακίου έχουν μπει σε ειδική έκδοση εξαιρετικά πρόσφατα οπότε μάλλον δεν θα τις δούμε. Πάντως κάνουν οι περισσότερες για συνοδευτικές παρά για κεντρικές.   Ακόμα αρκετές δεν έχουν καν εξώφυλλα.

Εδώ μπήκε τελικά το νόμισμα άρα μικραίνει ο αριθμός των δεκασέλιδων και όχι των μεγάλων που είχα γράψει. Τουλάχιστον αν συνεχίσουν με τις μεγάλες του Ρόσα που έχουν μείνει και θα είναι 4 ή 5 θα φύγει από το εξώφυλλα η άθλια στάμπα/κράχτης  Πολλές από τις δεκασέλιδες δεν έχουν καν εξώφυλλα άρα ο ρόλος τους θα είναι συμπληρωματικός. Πράγμα που δεν με πειράζει αρκεί να γίνει κάτι ώστε το περιοδικό να μην μοιάζει ίδιο κάθε μήνα. Δεν είναι δυνατόν να βλέπεις πέρα από τον διπλό Ρόσα συνέχεια Βίκαρ, Γίππες, Νόελ Βαν Χορν λες και είναι μόνο αυτοί και κάποιες φορές τον Κάρλος Μότα.  

 

Όσον αφορά τον Ντάαν Γίππες σύμφωνα με το inducks (βγάζοντας τις μονοσέλιδες, τα άρθρα και άλλα ροζ πραγματάκια του ιντακς)  έχουν μπει στην Ελλάδα 75 από 107 ιστορίες του, δηλαδή το 70% . Μένουν κάτι ολιγοσέλιδες και δεκασέλιδες. Πολύ λίγο υλικό.

Επεξεργασία Ιουλίου 25, 2018 από ΚΟΜΙΞ

[Manitou]

Αν τα δεις μαζεμένα πάντως είναι σαν το Ντόναλντ. Καμιά εικοσαριά ίδια τεύχη με παρόμοια εξώφυλλα που δεν ξεχωρίζει το ένα από το άλλο. Ας πούμε αν πάρεις κάποια από αυτά, τα δεις μια φορά και μετά σου τα δείξουν όλα σίγουρα δεν θα απαντήσεις 100% ποια έχεις και ποια όχι!

[ΚΟΜΙΞ]

6 ώρες πριν, Manitou είπε:

Αν τα δεις μαζεμένα πάντως είναι σαν το Ντόναλντ. Καμιά εικοσαριά ίδια τεύχη με παρόμοια εξώφυλλα που δεν ξεχωρίζει το ένα από το άλλο. Ας πούμε αν πάρεις κάποια από αυτά, τα δεις μια φορά και μετά σου τα δείξουν όλα σίγουρα δεν θα απαντήσεις 100% ποια έχεις και ποια όχι!

Πολύ εύστοχη(/ο) παρατήρηση/σχόλιο. Για μένα να καταντάει ΞΑΝΑ το ΚΟΜΙΞ έτσι είναι θλιβερό. Διότι βγάζει ότι πλέον είναι ένα περιοδικό δίχως ταυτότητα, με τα ίδια άτομα λες και ξέμειναν οι σχεδιαστές.  Προσωπικά η Βιβλιοθήκη του Σκάρπα και γενικά οι καλοκαιρινές προσφορές είναι ότι πιο ποιοτικό βγάζει η Καθημερινή πλέον. Και αυτό λέει πολλά. 

 

Το ότι έπρεπε να μπει από την αρχή στάμπα κράχτης για τον Βίο με ξεπερνά. Πάντως όσον αφορά τον Βίο ο ίδιος ο Ντον Ρόσα θεωρεί από όσο έμαθα άστοχο/κακό να συμπεριλαμβάνονται οι ιστορίες των Χαμένων Επεισοδίων μέσα στον Βίο. Θεωρεί Τα Χαμένα Επεισόδια σαν αυτόνομες ιστορίες και ότι τα επεισόδια του Βίου είναι μια ιστορία με συνοχή.

Επεξεργασία Ιουλίου 26, 2018 από ΚΟΜΙΞ

[ΚΟΜΙΞ]

Βγήκε η προεπισκόπηση στο readpoint. Στις 31 Αυγούστου τον επόμενο μήνα τελειώνει ο Βίος μαζί με την στάμπα του.  Μες το Καλοκαίρι θα μπει ιστορία που  είναι κάπως Χριστουγεννιάτικη.... 

 

Καλά τα γράμματα στη σύνταξη δεν πάλι τίποτα το ενδιαφέρον. Μόνο ένα άτομο πάλι. 

  

Επεξεργασία Ιουλίου 29, 2018 από ΚΟΜΙΞ

[Indian]

Μία ανάσα πριν το τέλος του διάσημου "Βίου και Πολιτείας",ο Σκρουτζ είναι πλέον ο "Μεγιστάνας της Καλισότα". Ο πρωταγωνιστής μας αρχίζει να αναπτύσσει τον σκληρό του χαρακτήρα κι επιστρέφει στην έδρα της οικονομικής του αυτοκρατορίας...για να ξαναφύγει αμέσως για την Αφρική,παρέα με τις δύο του αδελφές. Η Μαύρη Ήπειρος θα είναι ορόσημο για εκείνον,καθώς θα παραβεί τις αρχές του και θα φερθεί άκαρδα και με μίσος,σε όσους είναι γύρω του. Και σαν μην έφτανε αυτό,σαν σύγχρονος Οδυσσέας,θα συνεχίσει τα ταξίδια του για να καταφέρει αυτό για το οποίο έπειτα θα τον κάνει πασίγνωστο. Να γίνει δηλαδή το πλουσιότερο παπί του κόσμου. Δεν νομίζω ότι χωράει αμφιβολία για το εάν το σενάριο είναι εξαιρετικό. Δεν θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο. Σε αυτό το επεισόδιο έχουν γίνει πολλές και σύντομες αναφορές στο έργο του Barks,σε ιστορίες του που τόσο αγαπήσαμε και μας σημάδεψαν. Το φινάλε έχει φαρμακερές ατάκες και μία χαρμολύπη. Σχεδιαστικά ήταν υπέροχη. 

 

Η ιστορία "Μία τυχερή δεκάρα",ασχολείται με ένα ερώτημα που βασανίζει πολλούς φίλους των παπιών. Για το αν το πρώτο νόμισμα του θείου Σκρουτζ τον βοήθησε αποκλειστικά ή όχι στην απόκτηση της αμύθητης περιουσίας του. Σε μία ξενάγηση λοιπόν που έκανε ο πρωταγωνιστής στους συναδέλφους του εκατομμυριούχους,στο θησαυροφυλάκιό του,μία από τις ανταγωνίστριές του τον αμφισβητεί κατάμουτρα,λέγοντας του ότι αν δεν είχε την δεκάρα του δεν θα είχε πετύχει τίποτα. Βάζουν λοιπόν ένα στοίχημα. Εκείνη θα κρατήσει την δεκάρα του για τρεις ώρες και θα προσπαθήσουν και οι δύο να κερδίσουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούν. Ποιο θα είναι άραγε το αποτέλεσμα? Έξυπνη και πρωτότυπη η ιδέα του σεναρίου. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ο κλασικός αντίπαλος (ο Ρόμπαξ) της δίνει μία νότα φρεσκάδας,ενώ υπάρχουν ενδιάμεσα αρκετά διασκεδαστικά γκαγκ. Το φινάλε ήταν κωμικό και διφορούμενο.  Το σχέδιο του Rota ήταν πολύ καλό.

 

Στην επόμενη ιστορία μαθαίνουμε κάτι νέο για τον θείο Σκρουτζ. Φαίνεται ότι διατηρεί ένα "Μυστικό ημερολόγιο" το οποίο δεν θέλει να πέσει στα χέρια κανενός. Κάποια μέρα ένας δημοσιογράφος θέλησε να του πάρει μία συνέντευξη που θα αφορά την ζωή του,λόγω ότι έχει χριστεί υποψήφιος για το βραβείο του καλύτερου πολίτης της Λιμνούπολης. Η συνέντευξη καλύπτει όλη την ζωή του Σκρουτζ,εκτός από ένα εξάμηνο στο Κλοντάικ. Αφού φεύγει ο δημοσιογράφος,ο Σκρουτζ παρατηρεί ότι το πολύτιμο ημερολόγιό του έχει κάνει φτερά.   Παίρνει την απόφαση λοιπόν να τον αναζητήσει και να το πάρει πίσω,φυσικά με τις ανάλογες χιουμοριστικές γκάφες. Κι από αυτό το σενάριο δεν είχα παράπονο. Μιλάμε για μία απλή υπόθεση,στην οποία βλέπουμε έναν Σκρουτζ να δρα με ενθουσιασμό σαν να ήταν ο Ντόναλντ,να έχει "σκοτεινές" πλευρές (άγνωστες για εμάς) κι ένα φινάλε που δεν θα το λέγαμε ακριβώς ευχάριστο για εκείνον,αλλά σίγουρα για τους αναγνώστες.  Γι'άλλη μία φορά ο Vicar δίνει ρεσιτάλ σχεδίου.

 

Η ιστορία του Μίκυ στο τεύχος έχει τίτλο "Η νύχτα των αρχαιοκάπηλων". Αυτός,η Μίννι,ο Γκούφυ,ο Οράτιος και η Κλάραμπελ βρίσκονται σε ένα ειδυλλιακό νησί του Αιγαίου και βοηθούν σε κάποιες ανασκαφές. Όταν θα βρουν κάποια αρχαία κύπελλα,ο επικεφαλής που τα είδε δεν τα θεώρησε χρήσιμα. Αντίθετα,ένας γέρος Καθηγητής που τα είδε τυχαία,τα θεώρησε ανεκτίμητα και τόνισε ότι δεν θα πρέπει ένας τέτοιος θησαυρός να πέσει σε χέρια κακοποιών. Σαν να ήταν λόγια χρησμού,οι κακοποιοί έκαναν την εμφάνισή τους κι έτσι οι φίλοι μας θα προσπαθήσουν να τους σταματήσουν. Υπόθεση με καθαρά Ελληνικό στοιχείο,που αντικατοπτρίζεται στις αναφορές στον Δωδεκάθεο και στην αρχαία πολιτιστική μας κληρονομιά.Μέχρι και τα πρόσωπα των δευτεραγωνιστών έχουν έντονα αρχαιοελληνικά χαρακτηριστικά. Γενικά ήταν ένα στρωτό σενάριο,αλλά θα ήθελα να είχε περισσότερες σελίδες για να αναπνεύσει. Το σχέδιο ήταν αξιόλογο.

 

Κι αφήνουμε την Αρχαιοελληνική τέχνη για να πάμε στην μουσική τέχνη,καθώς ο Πασχάλης γίνεται "Ο τενόρος της φάρμας". Όλα ξεκίνησαν μία τυπική ημέρα στο αγρόκτημα της Γιαγιάς Ντακ. Εκείνη δουλεύει αγόγγυστα τα κτήματά της,ενώ το ψυχοπαίδι της,όπως πάντα,κάθεται. Μία ελαφρόμυαλη κι ερωτοχτυπημένη φίλη του,ονόματι Σίσσυ,γοητεύεται από τις καντάδες που τις κάνει και του μεταδίδει το μικρόβιο του τενόρου. Έτσι,οι συγκυρίες τα φέρνουν κι ο πρωταγωνιστής μας θα βρεθεί στην σκηνή μίας όπερας,με σκοπό να καταπλήξει τα πλήθη και να καταξιωθεί στον χώρο. Το δεύτερο δεν είναι και πολύ εφικτό,αλλά το πρώτο είναι βέβαιο ότι θα γίνει. Την έκπληξη που θα έχει το φιλόμουσο κοινό,ούτε που την είχε φανταστεί.   Το στοιχείο που κυριαρχεί σε αυτό το σενάριο είναι καθαρά το κωμικό. Σαν υπόθεση δεν λέει και πολλά,αλλά σίγουρα είναι διασκεδαστική. Έχω την εντύπωση ότι την παράσταση την έκλεψαν οι κομπάρσοι (όπως ο τενόρος κι ο διευθυντής της όπερας). Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό και τόνιζε περισσότερο το κωμικό στοιχείο.

 

Θα μείνουμε στις καλές τέχνες και θα ασχοληθούμε τώρα με την ζωγραφική,στην ιστορία που έχει τίτλο "Η φύση στον μουσαμά". Μία ωραία πρωία στο θησαυροφυλάκιο,ο Σκρουτζ βλέπει την δεσποινίδα Ευταξία να συνομιλεί με έναν διάσημο γκαλερίστα,με σκοπό να διακοσμήσει τους τοίχους του μεγάρου με πίνακες. Στην αρχή η ιδέα δείχνει να του αρέσει...μέχρι την στιγμή που θα ακούσει το λογαριασμό.  Εννοείται ότι δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει ένα τέτοιο ποσό,το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να γλυτώσει. Πώς? Παίρνει τα σύνεργα της ζωγραφικής και ξεχύνεται στους αγρούς για να αποτυπώσει ο ίδιος στον καμβά τις ομορφιές της φύσης. Πρόκειται για χαριτωμένο,αλλά απλοϊκό σενάριο. Ο πρωταγωνιστής μας,κατά την εξέλιξη της πλοκής,δανείζεται την απύθμενη ατυχία του Ντόναλντ και το φινάλε σατιρίζει τους δήθεν γνώστες και κρητικούς της υψηλής καλλιτεχνίας.   Αν και δεν μου αρέσει καθόλου το σχέδιο του Jippes,εδώ μπορούσα να το αντέξω. 

 

Στην πολύ σύντομη ιστορία "Βαρύ τίμημα",η Μάτζικα θέλει να αποκτήσει την πρώτη δεκάρα του Σκρουτζ. Πολύ πρωτότυπο,ε?   Πέφτει στα χέρια της λοιπόν ένα βιβλίο με ξόρκια και βρίσκει ένα που μπορεί να πραγματοποιήσει τους σατανικούς σκοπούς της. Θα φτιάξει λοιπόν ένα ξόρκι που θα σβήνει την μνήμη. Της λείπει όμως ένα βασικό συστατικό,το οποίο το έχει κατ'αποκλειστικότητα,ένας ιδιοκτήτης παντοπωλείου με είδη μαγισσών,ο οποίος μόλις την δει την ερωτεύεται.   Της θέτει λοιπόν όρο ότι για να της το δώσει,θα πρέπει να τον συνοδέψει σε ένα συνέδριο νέων μάγων. Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα απ'ότι φαίνονται εξ'αρχής.   Γελοιογραφικού περιεχομένου υπόθεση που δεν είχε κάτι άλλο να μας δώσει. Η πλοκή δεν θα μπορούσε να εκτυλιχτεί περισσότερο,λόγω του μικρού αριθμού των σελίδων. Γενικά είναι μία ιστορία που θα ξεχαστεί σύντομα. Το σχέδιο ήταν μέτριο προς καλό,με έντονα όμως χρώματα. 

 

Για το τέλος,μία ιστορία που μου ξυπνάει αναμνήσεις,καθώς όταν κυκλοφόρησε στο Κόμιξ της Α' Περιόδου,την διάβασα στο κρεβάτι του πόνου που ήμουν με ανεμοβλογιά.  Μιλάμε για το "Νόμισμα". Η υπόθεση μάς εισάγει στο θησαυροφυλάκιο,όπου ο θείος Σκρουτζ στέλνει τον Ντόναλντ να του αγοράσει μία εφημερίδα (  ). Παίρνει τυχαία ένα νόμισμα από την δεξαμενή του και του το δίνει. Θα συνειδητοποιήσει όμως έντρομος ότι το εν λόγω νόμισμα κρύβει μεγάλες αναμνήσεις για εκείνον. Ξεκινώντας να προλάβει να μην σπαταληθεί,θα γίνουμε μάρτυρες της ατυχίας του Ντόναλντ,της τύχης του Γκαστόνε και της τρομερής Οδύσσειας που θα έχει αυτό το δύσμοιρο πενηνταράκι,μέχρι να βρει την...Ιθάκη του. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Rosa μάς εκπλήσσει με τις ιστορίες του. Έτσι γίνεται κι εδώ. Η θεματολογία είναι τόσο απλή που νομίζεις ότι δεν θα μπορεί να έχει ικανοποιητική εξέλιξη (δεν υπάρχει κυνήγι θησαυρού,ούτε άγνωστα μέρη,ούτε μαγικά κόλπα). Και φυσικά αυτό είναι μεγάλο σφάλμα. Το σχέδιο είναι εξαιρετικό,αλλά και η σκηνοθεσία και η εναλλαγή των σκηνών μέσα από τα πολλά καρέ ανά σελίδα,ήταν το κάτι άλλο.

 

 

 

[Μενίγ Πουαγώ]

Πριν μία ντουζίνα (12) μερούλες κυκλοφόρησε το τεσσαρακοστό ένατο (49ο) τεύχος του περιοδικού ΚΟΜΙΞ περιόδου Βου. Στο εξώφυλλο δια χειρός όχι Βαράγκη άλλα Ινδιάνου απολαμβάνουμε τον Μόμπι τον Ζόμπι σε ασκήσεις ισορροπίας σε μικρά παγόβουνάκια ενώ κυνηγάει τον Σκρουτζ για να του παρδώσει το κουκλάκι. Όλα αυτά με φόντο το πιο διάσημο ναυάγιο του κόσμου και της ιστορίας.

 

Το τεύχος του μηνός που είναι γνωστός για τους κολιούς του και τις παχιές τις μύγες εμπεριέχει οχτώ (8) ιστορίες. Ευελπιστώ κάποιες απο αυτές να μη μας παγώσουν σαν το παγόβουνο που βύθισε τον Τιτανικό. Αν και ο χρόνος μέχρι τώρα έχει δείξει...

Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ.

ΙΑ' επεισόδιο: "Ο Μεγιστάνας της Καλισότα."

Οι σχέσεις του Σκρουτζ με την οικογένειά του ακροβατούν σε τεντωμένο σχοινί. Οι εντάσεις και οι διαμάχες μεταξύ των τριών αδελφών θα φτάσουν τις σχέσεις σε σημείο που όλοι ξέρουμε ότι δεν υπάρχει επιστροφή. Το παπάκι που καθάριζε μπότες έκανε ,δυστυχώς, την επιλογή του. Παρά τις μνήμες και τα αισθήματα...

Εντυπώσεις.

Μακράν το συγκινητικότερο επεισόδιο του Βίου. Ειδικά το τελυταίο ,μεγάλο, καρέ... Μόνο η λέξη έπος χαρακτηρίζει αυτό που έχει πετύχει με τον Βίο ο Ρόσα...

"Μία τυχερή δεκάρα."

Ο Σκρουτζ αναγκάζεται να αναμετρηθεί με μία θηλυκή αντίπαλο ώστε να αποδείξει σε όλους ότι έγινε πλούσιος με την αξία του και όχι χάρη στην εύνοια της Τυχερής του Δεκάρας.

Εντυπώσεις.

Η μόνη πρωτοτυπία του σεναρίου είναι ότι ο ανταγωνιστής είναι από το άλλο φύλο. Ιστορία που διαβάζεται μεν αλλά...

"Το μυστικό ημερολόγιο."

Ο Σκρουτζ έχει αυτό που γράφει ο τίτλος. Ο Ντόναλντ αναγγέλει έναν δημοσιγράφο που καταγράφει την ζωή αφού είναι υποψήφιος για ένα βραβείο. Ο λογιστής του τον καλεί. Δημοσιογράφος μένει μόνος. Ημερολόγιο κάνει φτερά. 

Εντυπώσεις.

Όποιος δε κατάλαβε εξ' αρχής που το πάει η ιστόρια είναι καινούριος στα Δίσνευ. Είχε τις ευτράπελες στιγμές της ("ανυπεράσπιστη γριούλα", "Κέρβρος") που δε σώνουν όμως την ιστορία από την μετριότητα. 

"Η νύχτα των αρχαιοκάπηλων."

Μίκυ Μάους, Μίννι Μάους, Γκούφυ, Οράτιος Χαλινάρης και Κλάραμπελ Κάου εμλέκονται σε μία υπόθεση αρχαιοκαπηλίας σε φόντο Κρητικό.  

Εντυπώσεις.

Ας πούμε ότι η μη συχνή εμφάνιση του Οράτιου και της Κλάραμπελ με απόσπασε για λίγο από την αμφίεση του Μίκυ. Συμπαθητική ιστορία που ομολογώ πως μου κράταγε το ενδιαφέρον αμείωτο...

"Ο τενόρος της φάρμας."

Ο Πασχάλης πείθεται ότι είναι καλλικέλαδος τενόρος. Και ο ιδιοκτήτης της όπερας δε μπορεί να μη τον προσλάβει. Γιατι η κόρη του χορηγού είναι αυτή που αποπειράται να φέρει τον Πασχάλη από την αφάνεια στην επιφάνεια.

Εντυπώσεις.

Η μόνη σπανιότητα που χαρακτηρίζει αυτή την ιστορία είναι η έξοδος του Πασχάλη Χήνου από το αγρόκτημα της Ελβίρας. Τι υπόθεση είχε η ιστορία είπαμε;

"Η φύση στον μουσαμά.

Ο Σκρουτζ προσπαθεί να αφυπνίσει την καλλιτεχνική του φύση. Η πραγαματική φύση όμως έχει άλλα σχέδια. 

Εντυπώσεις.

Της φύσης τα ευτράπελα σε μία ιστορία που αναδεικνύει για ακόμα μία φορά το πνεύμα οικονοιμίας που διακρίνει τον Σκρουτζ. Ψιλοσυμπαθητικούλα.

"Βαρύ τίμημα."

Η Μάτζικα αναζητάει το συστατικό που της λείπει για ένα φίλτρο που θα την βοηθήσει να αποκτήσει αυτό που διακαώς επιθυμεί.

Εντυπώσεις.

Η Μάτζικα το πλήρωσε πολύ ακριβά... Ο άμαχος πληθυσμός ,εμείς οι υπόλοιποι, τι αμαρτίες πληρώνουμε;

"Το νόμισμα."

Ο Σκρουτζ δίνει στον Ντόναλντ ένα πενηνταράκι πιστεύει ότι δεν έχει καμία συναισθηματική αξία για να αγοράσει την οικονομική εφημερίδα. Μήπως όμως τον απάτησε η μνήμη του;

Εντυπώσεις.

Απλά υποκλινόμαστε στην ευρηματικότητα του Ρόσα. Σενάριο-σχέδιο σημειώσατε ένα. Ευτυχώς που τον γνώρισα από κοντά κια πείστικα ότι είναι υπαρκτό πρόσωπο!!!  Σχεδιαστής-σεναριογράφος σαν αυτόν ούτε σε χίλια χρόνια!!!

Κλείνοντας...

Σε τρεις περίπου εβδομάδες θα μάθουμε τι μέλλει γεννέσθαι μετά τον Βίο. Εκτός αν το ανακαλύψει-αποκαλύψει ο @ΚΟΜΙΞ νωρίτερα. Εν τω μεταξύ αφήστε σε κάποιους θαρραλέους σαν τον @Indian και την αφεντιά μου να κάνουν την δύσκολη δουλειά!!!

7/10... λίαν επιεικώς (η ζέστη φτάιει...).

   

Επεξεργασία Αυγούστου 11, 2018 από Μενίγ Πουαγώ