Tα 5 κόμιξ που μας μεγάλωσαν και δεν υπάρχουν πια [?, menshouse.gr, 06/2018]

[ramirez]

Κάποιοι θα πλήρωναν πολλά λεφτά για να πάρουν κάποια ιστορικά τεύχη...

 

 

Η ανάγνωση των κόμιξ είναι μια διαδικασία που έχει τους δικούς της, πολύ φανατικούς πιστούς. Είναι μια διαδικασία τόσο διαχρονική που καταλήγει να είναι μόνιμο κομμάτι της φυσιογνωμίας σου: μπορεί να μεγαλώνεις και όσο μεγαλώνεις να αλλάζεις αλλά ποτέ δεν ξεμπλέκεις από αυτή. Απλά όσο αλλάζεις εμπλουτίζονται και τα αναγνώσματά σου. Η κυρίαρχη οπτική που θέλει την ανάγνωση κόμιξ να είναι μια παιδική ασχολία απέχει αιώνες από την πραγματικότητα. Διότι όσο και αν μεγαλώσεις ποτέ δεν σταματάς να τα διαβάζεις. Για την ακρίβεια, ποτέ δεν ξεπερνάς κανένα κόμιξ που έχεις διαβάσει και σου έχει αρέσει όσα χρόνια και αν περάσουν. Με καμία άλλη μορφή τέχνης δεν συμβαίνει αυτό: το να μπορείς δηλαδή να απολαύσεις στα 30φεύγα σου με τον ίδιο ενθουσιασμό μια κόμιξ ιστορία που είχες πρωτοθαυμάσει όταν ήσουν παιδί.

 

Γι΄αυτό και όσο μεγαλώνεις η καρδιά σου γεμίζει με ισόποσες δόσεις από κόμιξ. Στην πραγματικότητα, όσο μεγαλώνεις απλά διευρύνεται ο χώρος των αγαπημένων δημιουργιών που χωράνε μέσα σου. Αν αναλογιστεί ο μέσος αναγνώστης κόμιξ το πόσο ετερόκλιτα κόμιξ περιοδικά έχει αγαπήσει μεγαλώνοντας δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστεί από την πολυμορφία. Για του λόγου το αληθές - και με μια μικρή δόση νοσταλγίας - θυμόμαστε 5 κόμιξ που μας μεγάλωσαν και δεν υπάρχουν πια και εντυπωσιαζόμαστε από την διαρκή και συνεχόμενη μεταπήδηση από το πιο παιδικό στο πιο ενήλικο είδος. Και όμως, αυτά τα κόμιξ μεγάλωσαν τους ίδιους ανθρώπους και αγαπήθηκαν από τους ίδιους ανθρώπους.

 

 

Βαβέλ

 

 

 

Έβγαινε στα περίπτερα από το 1981 μέχρι και το 2008 και μεγάλωσε γενιές και γενιές κομιξόφιλων. Κυκλοφορούσε κάθε μήνα και στο εσωτερικό των σελίδων του στοιβάζονταν πολλοί ξένοι και Έλληνες καλλιτέχνες. Όσοι ήταν τυχεροί και είχαν κάποιον μεγαλύτερο στο σόι τους (κάνα ξάδελφο, κάναν αδερφό κ.τ.λ.) που το αγόραζε είχαν πρόσβαση σε αυτό από μικρή ηλικία. Οι υπόλοιποι το αγάπησαν στα τελευταία του χρόνια. Σε ορισμένες γωνιές της Αθήνας πάντως ακόμα παίζει να βρεις παλιά τεύχη της «Βαβέλ».

 

 

Μίκυ Μυστήριο

 

 

 

Δεν είναι τυχαίο που για πάρα πολλούς από εμάς η φιγούρα του Μίκυ είναι συνδεδεμένη με την εικόνα ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ που κινείται σε ένα νουάρ περιβάλλον. Το εμβληματικό «Μίκυ Μυστήριο» είναι η αιτία για αυτό, το κόμικ που πήρε έναν από τους πιο αγαπητούς και ανάλαφρους χαρακτήρες, τον έκανε πρωταγωνιστή υποθέσεων μυστηρίου και τον ωρίμασε. Αν βρεις πουθενά κανένα ξεχασμένο τεύχος του «Μίκυ Μυστήριο» άρπαξέ το όπως είναι, μιλάμε για μεγάλη σειρά.

 

 

Αλμανάκο

 

 

 

Πρωτοποριακό περιοδικό στα 90s που αν και ξεκίνησε σαν τυπική παιδική κυκλοφορία με ιστορίες από το σύμπαν της Disney, σύντομα έγινε το απόλυτο «αγορίστικο» εφηβικό περιοδικό καθώς εκτός από κόμιξ ιστορίες φιλοξενούσε στο εσωτερικό του και αφιερώματα για ταινίες, βιντεοπαιχνίδια, αθλητικά και γενικά πολλά άρθρα που το έκαναν να ξεφεύγει από το μέσο, τυπικό περιοδικό για παιδιά. Ή καλύτερα να επαναπροσδιορίζει τον χαρακτηρισμό. Το «Αλμανάκο» υπήρξε ιστορία ολόκληρη, αμιγώς συνδεδεμένη με τις παιδικές αναμνήσεις μιας ολόκληρης γενιάς. Την έχουμε ξαναπεί εδώ…

 

 

Μπλεκ

 

 

 

Από τα πιο παλιά ελληνικά κόμιξ περιοδικά. Ξεκίνησε ως ένα μονοθεματικό περιοδικό που αφηγούνταν τις περιπέτειες του ομώνυμου γουέστερν χαρακτήρα - ενός κυνηγού, βετεράνου της μάχης για την αμερικανική ανεξαρτησία από τους Βρετανούς αποικιοκράτες, κατά τα τέλη του 18ου αιώνα - αλλά από ένα σημείο και μετά, εμπλούτισε καθοριστικά την ύλη του εξελισσόμενο σε ευρύτερο «εφηβικό» ανάγνωσμα. Για πολλούς η κόντρα Αλμανάκο-Μπλεκ ήταν μεγάλο θέμα διχασμού.

 

 

9

 

 

 

Το αντίπαλον δέος της «Βαβέλ», παρά το γεγονός ότι συνυπήρξε μαζί της για μόλις οκτώ από τα 27 χρόνια κυκλοφορίας της τελευταίας, το «9» (που συνέχισε να βγαίνει και δυο χρόνια μετά το κλείσιμο της «Βαβέλ») υπήρξε αντικειμενικά ένα από τα πιο σημαντικά περιοδικά του χώρου. Ένθετο στην «Ελευθεροτυπία» για δέκα χρόνια, αποτέλεσε μια βαθιά πνοή για τις ενήλικες κυκλοφορίες κόμιξ. Άπειρες ελληνικές δημιουργίες φιλοξενήθηκαν στις σελίδες του με πιο χαρακτηριστική την ιστορική πλέον «Μάνα Ρέιβερ».

 

 

 

 

Και το σχετικό link...

[φλοκ]

14 hours ago, ramirez said:

Για πολλούς η κόντρα Αλμανάκο-Μπλεκ ήταν μεγάλο θέμα διχασμού.

..................................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!   

[Retroplaymo]

On 18/7/2018 στο 12:56 ΜΜ, φλοκ είπε:

..................................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!   

 

Δεν καταλαβαίνω, τι σε μπέρδεψε μάνα μου;

 

Είναι γνώστες στον κομιξοκόσμο οι επικές κόντρες μεταξύ Μπλεκ & Μίκυ.

 

 

 

[nikos99]

Αυτός που έγραψε το άρθρο δεν ξέρει και πολλα απο κόμιξ και εννοεί  μάλλον τα κόμιξ μου μεγάλωσαν εκείνον και οχι θρυλικά κόμιξ που δεν υπάρχουν πια όπως αγόρι  δράσις σεραφινο  ποπαυ ομπραξ βελος και καμία πενηνταριά ακόμα . Μάλλον κάπου στα τριάντα κατι βρίσκεται ηλικιακά 

 

υγ το μπλεκ εκδίδετε ακόμα 

Edited July 22, 2018 by nikos99

[x for xepeta]

Υπήρχαν κόντρες μεταξύ αναγνωστών των Μπλεκ και Αγορι, Σπάιντερμαν και Χ-ΜΕΝ, Ντουρανόβιους και Χεβιμεταλλάδες (στο Αγόρι), ποδοσφαιρικές ομάδες, αλλά την κόντρα Μπλεκ-Αλμανάκο δεν την πρόσεξα ποτέ. Άσε που νομίζω ότι κανένα από τα δύο περιοδικά δε δημοσίευε γράμματα αναγνωστών, πολύ περισσότερο με τη συγκεκριμένη "κόντρα". Και το κοινό τους δεν είχε και πολλά κοινά.

 

Την αγάπη του για το Μίκυ Μυστήριο που το θεωρεί ένα από τα 5 κόμιξ που μας μεγάλωσαν και δεν υπάρχουν πια τη βρίσκω αρκετά χαριτωμένη.

Edited July 22, 2018 by x for xepeta

[apetoussis82]

On ‎22‎/‎07‎/‎2018 στο 10:15 ΜΜ, x for xepeta είπε:

...Άσε που νομίζω ότι κανένα από τα δύο περιοδικά δε δημοσίευε γράμματα αναγνωστών....

 

Το Αλμανάκο δημοσίευε κατά καιρούς γράμματα αναγνωστών, αλλά νομίζω ότι οι αναγνώστες αυτοί δεν είχαν ιδέα τι ήταν το Μπλεκ.

[MARIELOS]

Κάθε γενιά μεγάλωσε με τα δικά της κόμιξ. Ακόμα και με δύο ή τρία έτη ηλικιακής διαφοράς αναγνωστών με το ρυθμό έκδοσης και διακοπής των ελληνικών περιοδικών κόμιξ σίγουρα υπήρξε διαφορά στα κόμιξ που μεγάλωσαν τον καθένα μας. Προφανώς το Αγόρι δεν υπήρχε απέναντι από το Μπλεκ την περίοδο εκείνη αφού σταμάτησε να εκδίδεται νωρίτερα  (μαζί με την θεϊκή Βαβούρα και το Τρουένο που μεγάλωσαν εμένα). Οπότε σε νεανική ποικίλη ύλη δεν υπήρχε κάτι άλλο εκτός από το Αλμανάκο για να ανταγωνιστεί το Μπλεκ. Μάλιστα και τα δύο περιοδικά ψυχομαχούσαν εκείνη την περίοδο αφού την θέση τους στον παιδικό- εφηβικό χρόνο άρχισαν να καταλαμβάνουν οι παιχνιδομηχανές και η ιδιωτική τηλεόραση. Βέβαια ποτέ δεν μπορούσες να κρύψεις μια παιχνιδομηχανή κάτω από το βιβλίο της ιστορίας ενώ η Βαβούρα εφάρμοζε τέλεια....