Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 8 - Ο Ντόναλντ Πράκτορας του FBI

[jimakoszs97]

2 hours ago, Laz33 said:

Όσον αφορά την έκδοση, θεωρώ ότι είναι ικανοποιητική για την τιμή της.

Μια παρατήρηση μόνο.

Η ιστορία με τις Φακές της Βαβυλώνας είχε πολύ ωραίο ψηφιακό χρωματισμό. Οι άλλες δύο όμως είχαν περιέργα χρώματα. Κάποιες σελίδες ήταν καλές, κάποιες είχαν κακή εκτύπωση, με τα χρώματα να είναι πιο άτονα ή να βγαίνουν εκτός των περιθωρίων.

Είναι αυτό που λέει ο Phantom εδώ:

 

[Manitou]

Αυτό με τα χρώματα το έχουμε συζητήσει εκτενώς. Αποφάσισαν να τις βγάλουν όπως στην πρωτότυπη μορφή τους. Υπάρχει και ένα βίντεο του @ PhantomDuck κάπου. Οι φακές της Βαβυλώνας έχουν και άλλη σεναριακή τρύπα (κάπου το γράφω πιο πάνω και κάποια χρόνια πρίν) αλλά δεν παύουν να είναι μια εξαιρετική ιστορία. Φουλ ανατροπή και πρωτοτυπία.

[Laz33]

Οk, οι δύο πρώτες ιστορίες έχουν τους πρωτότυπους χρωματισμούς.

Η 3η όμως γιατί έχει σωστό χρωματισμό;

Βασίζεται σε πρόσφατη επανεκτύπωση; 

 

@ Manitou  και στον Ιπτάμενο Σκωτσέζο είχα βρει σεναριακή τρύπα.

Νομίζω και στον Άνθρωπο απ'το Ούλα Ούλα.

Γενικά πιστεύω ο Σκαρπα κοιτούσε να γράψει ιστορίες για παιδάκια που απλά διαβάζονται ευχάριστα και δεν κοιτούσε αν το σενάριο είναι σφιχτοδεμένο και αν στέκει.

Πχ ο Μπαρκς και ο Ρόσα ήταν πιο προσεκτικοί σ'αυτό το θέμα.

Σίγουρα έχουν κάποιες σεναριακές ευκολίες στις ιστορίες τους αλλά όχι τόσο μεγάλες οσο του Σκάρπα που σχηματίζουν σεναριακες τρύπες.

Χωρίς να λέω ότι όλες του οι ιστορίες είναι έτσι 

 

[Manitou]

17 ώρες πριν, Laz33 είπε:

Οk, οι δύο πρώτες ιστορίες έχουν τους πρωτότυπους χρωματισμούς.

Η 3η όμως γιατί έχει σωστό χρωματισμό;

Βασίζεται σε πρόσφατη επανεκτύπωση; 

 

@ Manitou  και στον Ιπτάμενο Σκωτσέζο είχα βρει σεναριακή τρύπα.

Νομίζω και στον Άνθρωπο απ'το Ούλα Ούλα.

Γενικά πιστεύω ο Σκαρπα κοιτούσε να γράψει ιστορίες για παιδάκια που απλά διαβάζονται ευχάριστα και δεν κοιτούσε αν το σενάριο είναι σφιχτοδεμένο και αν στέκει.

Πχ ο Μπαρκς και ο Ρόσα ήταν πιο προσεκτικοί σ'αυτό το θέμα.

Σίγουρα έχουν κάποιες σεναριακές ευκολίες στις ιστορίες τους αλλά όχι τόσο μεγάλες οσο του Σκάρπα που σχηματίζουν σεναριακες τρύπες.

Χωρίς να λέω ότι όλες του οι ιστορίες είναι έτσι 

 

Γενικά ο Σκάρπα και οι παλιοί Ιταλοί είχαν πολλά σεναριακά κενά. Ο σκοπός τους δεν ήταν τόσο το άψογο σενάριο. Ήταν το γέλιο και το καλό σχέδιο. Το οποίο το πετυχαιναν. Ιδίως το γελιο. 

[Θοδωρής Καραπάνος]

On 23/3/2023 στο 3:45 ΜΜ, Manitou είπε:

Γενικά ο Σκάρπα και οι παλιοί Ιταλοί είχαν πολλά σεναριακά κενά. Ο σκοπός τους δεν ήταν τόσο το άψογο σενάριο. Ήταν το γέλιο και το καλό σχέδιο. Το οποίο το πετυχαιναν. Ιδίως το γελιο. 

  Θα συμφωνήσω σε αυτό. Οι εκπρόσωποι της ιταλικής Σχολής, δεν ενδιαφέρονταν για το αψεγάδιαστο σενάριο. Αυτό φαίνεται και στο εξής. @ Laz33 , ο Μπάρκς που σου αρέσει τόσο, είχε υιοθετήσει την τακτική των γκαγκς. Κάθε τέσσερα καρέ λοιπόν, τοποθετούσε μια αστεία κατάσταση. Δεν ήταν όμως σαν τα γκαγκς των στριπ κι αυτό είναι ακόμη πιο αξιοθαύμαστο. Στα ημερίσια στριπ των εφημερίδων, ο κομίστας πολλές φορές, ενδέχεται να "θυσιάσει" την ροή για να του βγουν καλά τα στριπ. Ο Μπαρκς αντίθετα, "έχτιζε" τη ροή πάνω στα γκαγκ. Γι' αυτό πολλές ιστορίες του οι οποίες έπεσαν θύματα της αυστηρής λογοκρισίας που επικρατούσε τότε πάσχουν στη ροή. Τέλος πάντων, εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι ότι οι Ιταλοί αυτό δεν το εφάρμοζαν και τόσο πολύ. Δηλαδή, οι περισσότεροι τουλάχιστον, έβαζαν ένα γκαγκ, όπου τους έβγαινε.

  Ο Σκάρπα μόνο, είχε πειραματιστεί τη δεκαετία του '90 με αυτό το μοτίβο και παρήγαγε δύο εξαίσιες ιστορίες("Το αίνιγμα του Τσιχλαμπούμ" και "Η συμμορία του φταρνίσματος"- καλά, έχει άλλες δύο, αλλά η μία δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο Μίκυ Μάους και η άλλη παραμένει αδημοσίευτη, οπότε δεν ξέρω τι νόημα έχει να τις αναζητήσεις), τις οποίες σε συμβουλεύω να αποκτήσεις, γιατί -κατ' εμέ- αποτελούν τις σπουδαιότερες ιστορίες του Σκάρπα, καθώς σε αυτές συνοψίζουν τα σαράντα του χρόνια εμπειρίας στο χώρο των κόμικς, ενώ τεχνικά είναι οι αρτιότερες ιστορίες!

  Τέλος πάντων, γενικά προσωπικά θεωρώ ότι οι Αμερικανοί έχουν πιο μεστές ιστορίες, τόσο σχεδιαστικά όσο και σεναριακά, όσον αφορά την τεχνική. Όμως, οι Ιταλοί κερδίζουν στην τρέλα που βγάζουν και γενικά στο γέλιο, το οποίο έχει επιτευχθεί μέσω διαφόρων στοιχείων όπως λόγου χάρη η ανατροπή, οι έντονες αντιθέσεις κι εννοείται η υπερβολή. Επιπλέον, οι Ιταλοί δημιουργοί υπερτερούν  στο χτίσιμο αληθοφανών χαρακτήρων- ή για να μιλήσω σωστότερα η εφαρμογή αυτού που λέμε ότι για να δείχνει ένας χαρακτήρας ανθρώπινος πρέπει να έχει τόσο θετικά, όσο κι αρνητικά στοιχεία. Επί παραδείγματι, οι Μουργόλυκοι, δεν γίνεται να είναι απόλυτα κακοί. Πρέπει να έχουν ορισμένα κωμικά στοιχεία και γιατί όχι και μια ευαίσθητη πλευρά. Αντίστοιχα, οι Ντακ δεν γίνεται να είναι άγγελοι! Φυσικά, στην εφαρμογή αυτού, πρωτοστάτησε ο μεγάλος Μπαρκς, ο οποίος κατάφερε και να βγάζουν γέλιο τα σενάριά του και να κρατήσει αυτές τις λεπτές ισορροπίες, δεν κατόρθωσαν όμως οι υπόλοιποι Αμερικάνοι να φθάσουν σε αυτό το μεγαλείο και να μπορούν με τόση μαεστρία να παρουσιάζουν τους χαρακτήρες κι έτσι τις περισσότερες φορές, έχουμε πολύ απλοϊκές συμπεριφορές. Οι Ιταλοί από την άλλη,  το πήγαν ένα βήμα παρακάτω και -για να βγάλουν περισσότερο γέλιο- ενέτειναν αυτή τη θεωρία περί χαρακτήρων κι έτσι έχουμε :"τον Ντόναλντ κακό τα ανιψάκια αλητάκια, τον Σκρουτζ evil", όπως άριστα παρατηρεί ο φίλος @ Manitou παραπάνω. Κύριος εκπρόσωπος αυτού του τρόπου αποτύπωσης χαρακτήρων, δεν είναι άλλος από τον (λατρεμένο) Γκουίντο Μαρτίνα. Τέλος, οι Ιταλοί δεν έπασχαν από την λογοκρισία( τουλάχιστον όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο οι Αμερικάνοι δημιουργοί), οπότε απαλλαγμένοι από τον φόβο κάθε καλλιτέχνη, μπορούσαν πιο άνετα να απεικονίσουν καταστάσεις, στις οποίες οι Ντακ, είναι στην πραγματικότητα αντιήρωες.

 Γι' αυτό κατ' εμέ, οι Ιταλοί έχουν κερδίσει στον σεναριακό τομέα( με εξαίρεση τον Μπαρκς, ο οποίος είναι το ιερό τέρας και δεν γίνεται με τίποτα να ξεπερασθεί- να το θέσω διαφορετικά, είναι σαν να συγκρίνουμε κάποιον με τον Goscinny). Αντίθετα, οι Αμερικάνοι δημιουργοί, πιστεύω πως είχαν πιο ολοκληρωμένο κι ώριμο σχέδιο, το οποίο χαρακτηριζόταν για την λεπτή και καθαρή γραμμή του, ενώ θεωρώ πως είχε πλουσιότερο φόντο από αυτό των Ιταλών. Τέλος, καλό είναι να μην εμπλέκουμε τον Ρόσα στη συζήτηση( ούτε φυσικά τους σύγχρονους Ιταλούς δημιουργούς, αυτούς δηλαδή που ξεκίνησαν μετά το '80 να φτιάχνουν ιστορίες), γιατί πρόκειται για διαφορετική σχολή, με διαφορετική τεχνοτροπία. Αυτός είναι κι ο λόγος που σε όλο το ποστ σεντόνι, δεν έχω κάνει ούτε μία νύξη στον Ρόσα. Δεν νομίζω πως πρέπει να τον εξετάσουμε συγκριτικά με τον Σκάρπα, ούτε αντίθετα τον Σκάρπα συγκριτικά με τον Ρόσα, καθώς ανήκουν σε εντελώς άλλη περίοδο. Ο Ρόσα, ενδεχομένως να μπορούσε να συγκριθεί με τον Καβατσάνο.

[Manitou]

@ Θοδωρής Καραπάνος  σε μια δύσκολη μέρα για μενα διάβασα το μήνυμα σου και μου έμεινε η τελευταία φράση. "Ο Ρόσα λες μπορεί να συγκριθεί με τον Καβατσανο"

 Να λοιπόν που μου έδωσες μια τροφή για σκέψη για το υπόλοιπο της ημέρας! 

[rolandofshire]

Ο Μπαρκς, ωστόσο, αν δεν απατώμαι δεν πολυσυμπαθούσε το σχέδιο του Ρόσα και γενικώς ήταν ένα παράπονό του Ρόσα ότι κάπως τον σνόμπαρε. Αυτή η αίσθηση μου είχε μείνει διαβάζοντας κάποια πράγματα από την αρθρογραφία του παλιού Κόμιξ του Τερζόπουλου. Ότι ο Ρόσα έμεινε με ένα παράπονο ότι δεν συναντιόταν μαζί του, αλλά τελικά δε του κρατούσε κακία, εξαιτίας των υπέροχων ιστοριών που τον είχαν εμπνεύσει. Μάλιστα, χωρίς να είμαι σίγουρος, ο Μπαρκς ερωτώμενος ποιος θεωρείται ο συνεχιστής του, αυτός έδειχνε τον Σκάρπα, όχι τον Ρόσα. 

 

Επιπλέον, ας μη ξεχνάμε πως ο Ρόσα ακριβώς επειδή πάτησε πάνω στον Μπαρκς τόσο καλά και τόσο πολύ, στερήθηκε κάτι που ο Σκάρπα δε το είχε και αυτό είναι η δημιουργία καινούριων χαρακτήρων. Αν εξαιρέσουμε δηλαδή τον φοβερό κακό Αρπέν Λουσέν, ο Ρόσα δε συνέβαλε τόσο στην ανάπτυξη καινούριων χαρακτήρων αλλά βάθυνε ακόμα περισσότερο στους ήδη υπάρχοντες. Αντίθετα ο Σκάρπα έχει τη Τζένη, το Λούλη, τη Ντόρις στο σύμπαν των Ντακ ενώ και στο σύμπαν του Μίκυ Σίτυ έχει το Γάτζο, τη Τρούντυ, τον Τίγρη, τον Ατομίνο Μπιπ Μπιπ, ενώ είναι και από τους πρώτους που έχει ιστορίες που τα δυο σύμπαντα ενώνονται. Είναι δύο διαφορετικές οπτικές να το δεις και κατά τη γνώμη μου, δύσκολα κάποιος μπορούσε να τα κάνει και τα 2, και να εμβαθύνει τόσο πολύ σε ήδη υπάρχοντες χαρακτήρες και να ασχοληθεί με τη δημιουργία καινούριων. 

[hardivic]

Και φυσικά να τον κερδίσει από την αφετηρία..8 σενάρια όλα κι όλα, στην Ελλάδα βέβαια έχουμε δει μόνο το 1 (το οποίο ήταν σε συνεργασία και όχι αποκλειστικά δικό του), οπότε δεν έχω άποψη και εμένα προσωπικά το σχέδιό του δεν είναι και πολύ του γούστου μου. Μιλάω για το μεταγενέστερο, όπου διαμόρφωσε το δικό του στυλ, γιατί στις αρχές έφερνε κάπως στου Scarpa του οποίου έκανε τους χρωματισμούς για πολλά χρόνια.

[rolandofshire]

20 λεπτά πριν, hardivic είπε:

Και φυσικά να τον κερδίσει από την αφετηρία..8 σενάρια όλα κι όλα, στην Ελλάδα βέβαια έχουμε δει μόνο το 1 (το οποίο ήταν σε συνεργασία και όχι αποκλειστικά δικό του), οπότε δεν έχω άποψη και εμένα προσωπικά το σχέδιό του δεν είναι και πολύ του γούστου μου. Μιλάω για το μεταγενέστερο, όπου διαμόρφωσε το δικό του στυλ, γιατί στις αρχές έφερνε κάπως στου Scarpa του οποίου έκανε τους χρωματισμούς για πολλά χρόνια.

 χάθηκα λίγο

 

Ποιος να τον κερδίσει από την αφετηρία; Ποιον; Ο Σκάρπα τον Μπαρκς;

[Θοδωρής Καραπάνος]

21 λεπτά πριν, rolandofshire είπε:

 χάθηκα λίγο

 

Ποιος να τον κερδίσει από την αφετηρία; Ποιον; Ο Σκάρπα τον Μπαρκς;

Βασικά, μιλάει για τον Καβατσανο νομίζω. Παρεμπιπτόντως, συμφωνώ απόλυτα με το ποστ σου

[hardivic]

26 λεπτά πριν, rolandofshire είπε:

 χάθηκα λίγο

 

Ποιος να τον κερδίσει από την αφετηρία; Ποιον; Ο Σκάρπα τον Μπαρκς;

 

Φταίω εν μέρει γιατί δεν έκανα παράθεση και εντωμεταξύ παρενεβλήθη το δικό σου ποστ. Αλλά για πες μου ρε αφερφε, έχει ο Μπαρκς ή ο Σκάρπα 8 σενάρια, με μόλις 1 δημοσιευμένο στην Ελλάδα; Ήταν ο Μπαρκς ή ο Σκάρπα στην αρχή της καριέρας του χρωματιστής του Σκάρπα; Δλδ πώς θα μπορούσε το ποστ να αναφέρεται σε αυτούς τους 2; Αν είναι δυνατόν!!! Ο Ρόσα τον Καβαζάνο

Επεξεργασία Μαρτίου 28, 2023 από hardivic

[rolandofshire]

27 λεπτά πριν, hardivic είπε:

 

Φταίω εν μέρει γιατί δεν έκανα παράθεση και εντωμεταξύ παρενεβλήθη το δικό σου ποστ. Αλλά για πες μου ρε αφερφε, έχει ο Μπαρκς ή ο Σκάρπα 8 σενάρια, με μόλις 1 δημοσιευμένο στην Ελλάδα; Ήταν ο Μπαρκς ή ο Σκάρπα στην αρχή της καριέρας του χρωματιστής του Σκάρπα; Δλδ πώς θα μπορούσε το ποστ να αναφέρεται σε αυτούς τους 2; Αν είναι δυνατόν!!! Ο Ρόσα τον Καβαζάνο

Χαχα έχεις απόλυτο δίκιο, οκ αυτά δε κολλάνε αλλά ούτε ο Ρόσα ούτε ο Καβατσάνο έχουν 8 σενάρια με μόλις 1 δημοσιευμένο στην Ελλάδα

[hardivic]

Πριν από 1 ώρα, rolandofshire είπε:

Χαχα έχεις απόλυτο δίκιο, οκ αυτά δε κολλάνε αλλά ούτε ο Ρόσα ούτε ο Καβατσάνο έχουν 8 σενάρια με μόλις 1 δημοσιευμένο στην Ελλάδα

 

Για τον Cavazzano αυτό βρήκα στο inducks... μοονο η Καζαμπλάνκα.... Αν έκανα κάποιο λάθος στο ψάξιμο πάω πάσο

Επεξεργασία Μαρτίου 28, 2023 από hardivic

[rolandofshire]

34 λεπτά πριν, hardivic είπε:

 

Για τον Cavazzano αυτό βρήκα στο inducks... μοονο η Καζαμπλάνκα.... Αν έκανα κάποιο λάθος στο ψάξιμο πάω πάσο

Εντάξει, το ξαναδιάβασα και έχεις δίκιο, αυτό με την αφετηρία με είχε μπερδέψει

 

Mea culpa

[Θοδωρής Καραπάνος]

On 28/3/2023 στο 10:04 ΠΜ, rolandofshire είπε:

Ο Μπαρκς, ωστόσο, αν δεν απατώμαι δεν πολυσυμπαθούσε το σχέδιο του Ρόσα και γενικώς ήταν ένα παράπονό του Ρόσα ότι κάπως τον σνόμπαρε.

Τώρα το είδα αυτό! Βασικά είχα διαβάσει ( στην ΚΟΜΙΞ wiki αν θυμάμαι καλά), ότι αυτή η "διαμάχη" κατά κάποιον τρόπο μεταξύ των δύο σπουδαίων δημιουργών, δεν ήταν πραγματική και στην πραγματικότητα είχε δημιουργηθεί από την ίδια την Disney. Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να ανασύρω από τα άδυτα της μνήμης μου περισσότερες πληροφορίες. Μήπως ο @ ΚΟΜΙΞ ( νομίιιιζω πως ήταν δικό του άρθρο), γνωρίζει τίποτε περισσότερο;