ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 210 [Ο μεγάλος Φουντίνι - Andrea Ferraris]

[Indian]

 

6 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα:

 

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΟΥΝΤΙΝΙ : ΕΝΑΣ ΜΑΓΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥ ΦΕΘΡΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΛΗΣΤΕΨΕΙ
ΚΑΤΕΥΝΑΣΤΙΚΕΣ ΛΗΣΤΕΙΕΣ : ΕΝΑ ΚΥΜΑ ΛΗΣΤΕΙΩΝ ΧΤΥΠΑ ΤΟ ΜΙΚΥ ΣΙΤΥ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΔΙΝΟΥΝ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ ΣΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ Ο,ΤΙ ΤΟΥΣ ΖΗΤΗΣΟΥΝ
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΠΙΟΝΕΡΟΥ : Η ΓΙΑΓΙΑ ΝΤΑΚ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΕΝΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑΛΗ
Η ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ : Ο ΤΖΟΥΝΙΟΡ ΚΙ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΠΙΟΧΩΡΙ
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ : ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ ΤΗΣ ΚΛΑΡΑΜΠΕΛ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΚΙ ΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΚΛΕΙΔΑΜΠΑΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ : Ο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ, ΑΛΛΑ ΓΙ' ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ Η ΖΩΗ ΤΟΝ ΞΕΠΕΡΝΑ

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 22 Ιουνίου (Νο. 210)

 

 

 

Επεξεργασία Ιουνίου 23, 2018 από Indian
Εισαγωγή links

[Kriton]

Οι πέντε πρώτες ιστορίες τού τεύχους πρέπει να είναι οι εξής:

• Ο μεγάλος Φουντίνι
• Κατευναστικές ληστείες (σενάριο Casty!)
• Ο θησαυρός τού πιονέρου
• Η μετακόμιση που δεν έγινε ποτέ
• Ταξίδι στο σπίτι

Τέσσερις ιστορίες από το Topolino 2643 και μία από το αμέσως επόμενο τεύχος.

Η έμπνευση του καλλλιτέχνη δεν μου λέει κάτι.

Επεξεργασία Ιουνίου 18, 2018 από Kriton

[PhantomDuck]

Τα τελευταία τεύχη αναλώνονται σε ιστορίες αδημοσίευτες στην Ελλάδα μεν, της περασμένης δεκαετίας δε. Υπάρχουν κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις καλών μεμονωμένων ιστοριών, όμως κατά κύριο λόγο, προσωπικά, έχω να δω αρκετό καιρό κάποιο τεύχος που να το θεωρώ καλό. Κάθε τευχάκι το διαβάζω ευχάριστα μεν, όμως είναι από αυτά που μπαίνουν στο ράφι και δεν θα ξαναβγούν ποτέ. Είναι λογικό να συμβαίνει αυτό σε έναν εβδομαδιαίο τίτλο, όμως ελπίζω να δούμε κάποια στιγμή σύντομα κάποια ιστορία μπόμπα που έχουμε να δούμε καιρό.

Επεξεργασία Ιουνίου 18, 2018 από PhantomDuck

[Kriton]

Αναρτήθηκε η προεπισκόπηση του τεύχους, οπότε αναγνωρίστηκε και η έμπνευση του καλλιτέχνη.

[Indian]

Η άφιξη του "Μεγάλου Φουντίνι" φαίνεται να ανησυχεί τον θείο Σκρουτζ,αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Βρισκόμαστε μέσα στο θησαυροφυλάκιο,όπου συμβαίνουν δύο περίεργα γεγονότα. Το πρώτο είναι ότι ο Σκρουτζ χαλαρώνει βλέποντας τηλεόραση και το δεύτερο είναι ότι ο Φέθρυ έχει αναλάβει το γυάλισμα των νομισμάτων. Στις ειδήσεις μαθαίνει ότι ένας ταχυδακτυλουργός,που φημίζεται για τις αποδράσεις του θα παραβρεθεί στην Λιμνούπολη τον επόμενο μήνα. Ο συγκεκριμένος τύπος στην προηγούμενή του επαγγελματική δραστηριότητα ήταν ένας διαρρήκτης που είχε εισβάλει στο θησαυροφυλάκιο και πιάστηκε στα πράσα. Φοβούμενος ότι θα πάρει εκδίκηση,ο Σκρουτζ εμπιστεύεται τις ιδέες τού Φέθρυ για να κρύψει την περιουσία του. Ε,δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τι γίνεται όταν αναλαμβάνει κάτι ο Φέθρυ. Δεν ξετρελάθηκα με την υπόθεση. Με ξένισε το γεγονός ότι την θέση του Ντόναλντ την έχει πάρει ο Φέθρυ (αν και του πήγαινε ο ρόλος) και δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο εξυπνότερος και σκληρότερος τύπος του Κλοντάικ είναι τόσο ευκολόπιστος με τα τερτίπια του παλαβού ανιψιού του. Από εκεί και πέρα η πλοκή δεν απέφυγε τις επαναλήψεις,που έμοιαζαν με ένα ποτ πουρί από ιδέες του Carl Barks καθώς και του Don Rosa. Γενικά δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου. Ούτε σχεδιαστικά με ενθουσίασε.

 

Στις "Κατευναστικές ληστείες" ο Μίκυ κι ο Γκούφυ λιώνουν από τον καύσωνα που μαστίζει το Μίκυ Σίτυ,όταν ο Χειροπαίδαρος ζητάει την βοήθειά τους. Πολλά θύματα διάρρηξης ανέφεραν ότι έδωσαν σε έναν τύπο τα τιμαλφή τους με την θέλησή τους. Αυτή την παράξενη υπόθεση αρχίζουν να ερευνούν οι πρωταγωνιστές μας κι ο δρόμος τους θα τους βγάλει σε έναν παγωτατζή με παράνομο παρελθόν,έναν παλιό γνωστό κι ένα περίεργο συστατικό. Ενδιαφέρουσα ιστορία από την πένα του Casty,όχι όμως και από τις κορυφαίες του δημιουργού. Η ροή έχει την απαραίτητη πολυπλοκότητα που εξάπτει την περιέργεια και το φινάλε την απαραίτητη ευφυΐα. Γενικά θα την χαρακτήριζα σαν μία αρκετά καλή ιστορία. Όχι όμως κάτι περισσότερο. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο.

 

Ο "Θησαυρός του πιονέρου" ξεκινάει με μία αναδρομή στο παρελθόν της Γιαγιάς Ντακ και συγκεκριμένα ότι ήταν μικρή παιδούλα στο Παπιοχώρι. Τότε ο αγαπημένος της θείος,λάτρης της περιπέτειας,της είχε χαρίσει μία λάμπα πετρελαίου. Κι ερχόμαστε στο σήμερα,όπου χάρη στην αγαρμποσύνη του Πασχάλη,μαθαίνουν ότι αυτή η ξεχασμένη λάμπα κρύβει τον χάρτη ενός κρυμμένου θησαυρού. Η Ελβίρα λοιπόν,μαζί με τον πειναλέο βοηθό της θα ξεκινήσουν να τον βρουν. Οι δύο τους θα αντιμετωπίσουν πολλές κακουχίες στην ερημιά και στο φινάλε θα βρεθούν μπροστά σε μία μεγάλη έκπληξη. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε αυτό το σενάριο είναι το γεγονός ότι βλέπουμε τα παιδικά χρόνια της πρωταγωνίστριας,πράγμα σπάνιο μιας και την ξέρουμε περισσότερο σαν "Γιαγιά". Η πλοκή δεν ήταν άσχημη,αλλά δεν είχε και μεγάλη ένταση όσον αφορά την περιπέτεια και την δράση. Το φινάλε με ξενέρωσε λίγο,αλλά η παρτίδα σώθηκε την τελευταία στιγμή,χάρη στο επιχειρηματικό δαιμόνιο της Γιαγιάς. Κι εδώ το σχέδιο ήταν μία μετριότητα.

 

Και η επόμενη ιστορία,με τίτλο "Η μετακόμιση που δεν έγινε",θα μας κρατήσει στο Παπιοχώρι,τότε που ο Ντόναλντ ήταν μικρός και τον έλεγαν Τζούνιορ Ντακ. Η θρυλική παρέα του χωριού,πάνω στις σκανδαλιές της,κρυφακούει μία συνομιλία που είχε η δεσποινίς Καλλιγραφία με μία γειτόνισσα. Τα παιδιά από τα λεγόμενα της δασκάλας τους,έβγαλαν το συμπέρασμα ότι μάλλον θα φύγει από το χωριό. Μετά από σκέψη και φοβούμενοι μήπως έρθει κάποιος κακιασμένος δάσκαλος,αποφασίζουν να κάνουν τα πάντα προκειμένου να αλλάξει γνώμη. Βάζουν σ'εφαρμογή διάφορα κόλπα,από απλές γαλιφιές κι αβρότητες,μέχρι εκφοβισμούς επιστρατεύοντας πραγματικά αλλά και φανταστικά μέσα. Τελικά όμως μήπως τα φαινόμενα απατούν? Κι εδώ έχουμε μία λιτή υπόθεση με τα αφελή παιδιά του χωριού σε δράση. Αρκετές από τις κινήσεις που κάνουν έχουν υπερβολή η οποία όμως έχει χιουμοριστική χροιά και δεν κουράζει. Το φινάλε η ατάκα του Τζούνιορ ήταν όλα τα λεφτά  Το σχέδιο δεν ήταν κι άσχημο. 

 

Ακολουθεί μία ιστορία με έναν χαρακτήρα που δεν τον βλέπουμε συχνά σε σόλο πρωταγωνιστικό ρόλο. Μιλάμε για την Κλάραμπελ,που αναγκάζεται να κάνει "Ταξίδι στο...σπίτι". Συγκεκριμένα την βλέπουμε να είναι ενθουσιασμένη καθώς μία από τις ψηλομύτες φίλες της την προσκάλεσε σε ένα ειδυλλιακό θέρετρο. Έτσι η φίλη μας έχει τρελάνει τους γείτονές της επαναλαμβάνοντας συνεχώς τα ευχάριστα νέα. Έλα όμως που για κάποιο λόγο το προγραμματισμένο ταξίδι πρέπει να ματαιωθεί. Η πρωταγωνίστρια έχει πλέον εκτεθεί στα μάτια των γειτόνων της κι έτσι σκέφτεται ένα παράξενο σχέδιο. Να κάνει ότι φεύγει για ταξίδι,αλλά στην πραγματικότητα να μείνει κρυμμένη για δύο ολόκληρες εβδομάδες στο σπίτι της. Θα τα καταφέρει άραγε? Κατά την γνώμη μου πρόκειται για ιστορία δεύτερης διαλογής,με μία πρωταγωνίστρια επίσης δεύτερη διαλογής. Όμως είναι ευχάριστη στην ανάγνωση κι έχει μερικές σκηνές που έχουν πλάκα. Σχεδιαστικά δεν μου έλεγε κάτι.

 

Για το τέλος ο Ντόναλντ αναζητά την "Έμπνευση του καλλιτέχνη". Μία ημέρα παρακολουθεί βαριεστημένος στην τηλεόραση μία δημοπρασία,στην οποία πουλήθηκε για ένα μεγάλο ποσό ένας πίνακας από αυτούς που βλέποντάς τον,μόνο οι κριτικοί τέχνης εκστασιάζονται. Έτσι αποφασίζει να αναδείξει το ταλέντο του και να γίνει μεγάλος (και πλούσιος) ζωγράφος. Αγοράζει λοιπόν τα απαραίτητα σύνεργα και ψάχνει να βρει μοντέλα που θα δεχτούν να τα αποτυπώσει στον καμβά. Τόσο όμως το γεγονός ότι είναι ατάλαντος,όσο και η γκαντεμιά του,θα του δημιουργήσουν πολλά προβλήματα,πάντα προς τέρψη των αναγνωστών. Σενάριο που προσπαθεί να αγγίξει τα αντίστοιχα της "εύθραυστης δεξιοτεχνίας" του Ντόναλντ,αλλά έχει διαφοροποιήσεις. Εδώ ο φίλος μας δεν κατάφερε να διαπρέψει καθόλου κατά στην διάρκεια της πλοκής. Αντιθέτως η υπόθεση εξελίσσεται σε μία αλληλουχία χιουμοριστικών (καρτουνίστικων θα έλεγα) γκαγκ. Το φινάλε ολοκληρώνει την απύθμενη ατυχία του πρωταγωνιστή,αλλά και παρωδεί τους κουλτουριάριδες "φιλότεχνους". Γενικά μιλάμε για μία χιουμοριστική ιστορία...αλλά από το κάτω ράφι. Το σχέδιο το βρήκα πολύ αξιόλογο. 

 

 

[PhantomDuck]

Κι εμένα το συγκεκριμένο τευχάκι δεν μου άρεσε καθόλου. Προσωπικά, από τις μετριότητες των τελευταίων εβδομάδων, αυτό μου φαίνεται πως ήταν το χειρότερο. Την ιστορία του Τζούνιορ οκ, δεν την λες και άσχημη. Το μόνο που είχε προοπτικές ήταν η ιστορία του Casty, όμως το σχέδιο του Piras δεν βοηθάει.

 

Γενικά, μου φαίνεται πως έχουν αφήσει τις πρόσφατες ιταλικές ιστορίες και θέλουν να καλύψουν αρκετές της περασμένης δεκαετίας. Αυτό δεν είναι κακό ως σκέψη, ίσα ίσα, όμως απ' ό,τι φαίνεται, δεν δημοσιεύουν με κάποιο ποιοτικό κριτήριο. Δεν βρίσκουν π.χ. τις καλές που δεν έχουν μπει αλλά βάζουν σωρηδόν, μόνο και μόνο για να βγουν οι σελίδες. Το συγκεκριμένο εξώφυλλο για παράδειγμα υποθέτω πως επιλέχθηκε λόγω του καλοκαιρινού εξώφυλλου, όμως βάλαν και τις αντίστοιχες ιστορίες του αντίστοιχου Topolino, που δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη θεματολογία μαζί του.

 

Για τα πιτσιρίκια που το αγοράζουν από το περίπτερο χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες δεν είναι άσχημο, όμως από την άλλη δεν θα τα θυμούνται και σε μερικά χρόνια. Λογικό είναι να βγαίνουν και τέτοια τευχάκια, δεν μπορείς να τα αποφύγεις σε εβδομαδιαίο τίτλο, όμως μακάρι κάποια στιγμή σύντομα, εκτός από παλιές ιστορίες δεκαετίας, να δούμε και καμία πρόσφατη μεγάλη ιστορία τύπου Μητρόπολη, Στον Δρόμο, περιπέτειες του Casty κλπ. Κάτι για να σπάσει η μονοτονία βρε αδερφέ!

Επεξεργασία Ιουνίου 25, 2018 από PhantomDuck

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #210 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο. (ξέρετε... τόξα-βέλη κ.λπ....)

 

Εδώ Λιμνούπολη! (by Silvia Ziche) 

Ιστορίες.

"Ο μεγάλος Φουντίνι."

Στο θησαυροφυλάκιο ο Φέθρυ και ο Σκρουτζ παρακολουθούν τηλεόραση.

Η τηλεόραση παρουσιάζει τον μέγαλο ταχυδακτυλουργό Φουντίνι που είναι ειδικός στις αποδράσεις. Η φυσιογνωμία του κάτι θυμίζει στον Σκρουτζ. Κοιτώντας στο αρχείο του βλέπει πως ο Φουντίνι είναι ένας παλιός ληστής που είχε αποπειραθεί να ληστέψει τον Σκρουτζ σαν άλλος Αρσέν Λουπέν. Λογάριασε όμως χωρίς τον δίσκο του Παντάξιου. Δυστυχώς κατάφερε να ξεφύγει από την αστυνομία παρ' ότι ήταν αλυσσοδεμένος. Ο Σκρουτζ είναι τρομοκρατημένος ότι θα προσπαθήσει πάλι να τον ληστέψει... "Ευτυχώς" που έχει δίπλα του τον Φέθρυ.

Ο φίλτατος πάπιος έχει μία σειρά από ιδέες ώστε το χρήμα του Σκρουτζ να είναι ασφαλές. Η πρώτη έχει να κάνει με την μεταφορά όλου του ποσού σε ένα υποβρύχιο. Δυστυχώς ο Φουντίνι είναι ειδικός και στις υποβρύχιες αποδράσεις. Επιστροφή στο Θησαυροφυλάκιο. Η δεύτερη ιδέα του Φέθρυ έχει να κάνει με τους αιθέρες. Το χρήμα του Σκρουτζ βρίσκεται ανάμεσα στα σύννεφα. Στα επόμενα καρέ θα μάθουμε ότι ο Φουντίνι είναι ικανότατος και ως ανθρώπινη οβίδα. Επιστροφή στην βάση. Τελευταία ιδέα ,ευτυχώς, η μεταφορά του χρήματος σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Άρη. Ο Κύρος ετοίμασε τον πύραυλο και τον αυτόματο πιλότο ρομπότ.

Εκείνη την ώρα Παντάξιος και Ευταξία αρπάζουν τον Σκρουτζ που τους απέφευγε εδώ και αρκετά καρέ. Στην προσπάθειά του να προστατεύσει την περιουσία του την σκόρπισε στους πέντε ανέμους. Ο Φέθρυ μόλις που πρόλαβε να μπει στον πύραυλ και να φύγει. Ο Σκρουτζ απογοητευμένος και ρέστος γυρίζει στο θησαυροφυλάκιο μετά την χλεύη που αντιμετώπισε αλλά και την αγάπη που εισέπραξε. Φτάνει στο θησαυροφυλάκιο που είναι πλέον ανοιχτό και βρίσκει τον Φουντίνι να προσπαθεί και τελικά να καταφέρνει να ανοίξει την πόρτα την πισίνας. Ο Σκρουτζ του λέει ότι είναι άδεια. Ο Φουντίνι όμως ποτέ δε σκόπευε να τον κλέψει. Απλά έβλεπε την εν λόγω κλειδαριά ώς τον μεγαλύτερο αντίπαλο της ταχυδακτυλουργικής καριέρας του. Ο Φέθρυ θα μείνει για πολύ καιρό στο διάστημά...

 

"Κατευναστικές ληστείες."

Περίεργες ληστείες γίνονται στο Μίκυ Σίτυ. Τα θύματα δίνουν με την θέλησή τους τα τιμαλφή τους στον ληστή. Ο Χειροπαίδαρος είναι απελπισμένος και ζητάει την βοήθεια του Μίκυ και του Γκούφυ μπας και καταφέρει να φύγει διακοπές. 

"Ο θησαυρός του πιονέρου."

Η Ελβίρα και ο Πασχάλης ταξιδεύουν στην έρημο για να αναζητήσουν τον θησαυρό του θείου Κύριλλου. Σκοπός τους είναι να συμπνληρώσουν το ποσό που χρειάζεται για την ανακαίνιση του παλιού πύργου του δημαρχείου του Παπιοχωριού.

"Η μετακόμιση που δεν έγινε."

Ο Τζούνιορ και η παρέα του τρομάζουν και μόνο στην ιδέα της απομάκρυνσης της Δεσποινίδος Καλλιγραφίας από το Παπιοχώρι. Οπότε κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους.

"Ταξίδι στο σπίτι."

Η Κλάραμπελ έχει διατυμπανίσει σε όλη την γειτονιά για τις υπέροχες διακοπές που ετοιμάζεται να κάνει. Η ατυχία του Ντόναλντ όμως αποφάσισε να κάνει ένα ταξιδάκι μέχρι το Μίκυ Σίτυ.

"Η έμπνευση του καλλιτέχνη."

Ο Ντόναλντ αποφάσισε ότι ο μόνος τρόπος για να καταξιωθεί και να βγάλει λεφτά είναι μέσω του καμβά και των χρωμάτων. 

Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ.

Εν κατακλείδι.

Στην πρώτη ιστορία έχουμε το τρία σε ένα. Τι θέλει να πει ο γράφων. Έχουμε συνηθίσει μία ιδέα του Φέθρυ ανά ιστορία. Εδώ πήγαμε για την υπερβολική δόση. Μόνο ο Φουντίνι ήταν μεγάλος σε αυτή την ιστορία. Τα κόλπα του θα τα ζήλευαν οι μεγαλύτεροι ταχυδακτυλουργοί του κόσμου. Ίσως ο σεναριογράφος να αποπειράθηκε να πρωτοτυπήσει με το οξύμωρο σχήμα Φέθρυ-Σκρουτζ αντί για Ντόναλντ-Σκρουτζ. Δε πέτυχε. Συμπαθητικούλα την λες αλλά με καλή δόση επιείκειας... 

Το σενάριο της δεύτερης ιστορίας αν και με προβλεπόμενη εξέλιξη μου άρεσε αρκετά. Ο Γκούφυ όπως πάντα έκλεψε την παράσταση. Τρίτη στην σειρά μία ιστορία με την Ελβίρα και τον Πασχάλη σε μία ιστορία μακρυά από το αγρόκτημα που μου άρεσε πολύ. Αν δε κάνω λάθος πρέπει να είναι από τις ελάχιστες ιστορίες που διαβάζουμε το όνομα της Γιαγιάς Ντακ και αναφέρεται το Παπιοχώρι χωρίς τον Τζούνιορ. Στην επόμενη ιστορία ακόμα μία παρεξήγηση κάνει τον Τζούνιορ να βάλει όλη την παρέα στο τρέξιμο. Χαλαρή ιστορία που διαβάζεται ευχάριστα αλλά δε ξεχωρίζει. Συνεχίζουμε με μία περιπέτεια με άνευρο σενάριο και πρωταγωνίστρια την Κλάραμπελ Κάου που την έχουμε δει να πρωταγωνιστεί σε πολύ καλύτερα σενάρια. Η τελευταία ιστορία του τεύχους ξεκίνησε ως συνήθως, συνέχισε το ίδιο αλλά το τέλος τολμώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά. Συνολικά όμως μέτρια ιστοριούλα.


Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Ο θησαυρός του πιονέρου."
2. "Ο μεγάλος Φουντίνι."
3. "Κατευναστικές ληστείες."
4. "Η μετακόμιση που δεν έγινε.
5. "Η έμπνευση του καλιτέχνη."
6. "Ταξίδι στο σπίτι."

 6.9/10. Μία Ελβίρα-παπάκι δε τάνει για να ανεβάσει το τεύχος...