ΚΟΜΙΞ 46 [Βίος επεισόδιο Θ - Ένας κροίσος στα ζοφερά βάθη. - Don Rosa]

[Μενίγ Πουαγώ]

Ας ανοίξουμε το θεματάκι για το νέο ΚΟΜΙΞ (τεύχος 46) γιατί αν περιμένουμε από το site της Καθημερινής...



7 ιστορίες στο νέο τεύχος.

1. Ο βίος και η πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ: Θ' επεισόδιο: Ένας κροίσος στα ζοφερά βάθη.
Μία ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Don Rosa.

2. Εξωγήινος ταραξίας.
Ένα σενάριο της Τζάνετ Γκίλμπερτ, που εικονογράφησε ο Βικάρ.

3. Δύσκολoι καιροί για γαλατάδες.
Ο Ντάαν Γίπες εικονογραφεί λενα σενάριο που έγραψε ο ίδιος σε συνεργασία με τον Πασκάλ Όοστ.

4. Η μυστηριώδης αλλεργία.
Μία ιστορία που έγραψε ο Μπάιρον Έρικσον και σχεδίασε ο Κάρλος Μότα.

5. Η ξύλινη γκάιντα.
Μία ιστορία σε σενάριο του Τζων Άντρομπους και του Άλμπερτ Κάσσερ και σχέδιο του Ντάνιελ Μπράνκα.

6. Το κυνήγι της δεκάρας.
Μία ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Νόελ Βαν Χορν.

7. Απόδραση από την απαγορευμένη κοιλάδα.
Μία ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Ντον Ρόσα.

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια από την Παρασκευή 27/4 στα περίπτερα (Νο. 46).

Υ.γ.: Δεν έχω ιδέα γιατί στην τελευταία ιστορία έχει ανέβει λάθος πρώτη σελίδα. Εδώ και εδώ δείχνει την σωστή μικρογραφία άλλα μόλις την κλικάρεις εμφανίζεται αυτή που έγραψα στο "7." Τι συμβαίνει???  

Επεξεργασία Απριλίου 27, 2018 από Μενίγ Πουαγώ

[alexoni97]

6 ώρες πριν, Μενίγ Πουαγώ είπε:

Υ.γ.: Δεν έχω ιδέα γιατί στην τελευταία ιστορία έχει ανέβει λάθος πρώτη σελίδα. Εδώ και εδώ δείχνει την σωστή μικρογραφία άλλα μόλις την κλικάρεις εμφανίζεται αυτή που έγραψα στο "7." Τι συμβαίνει???  

Δύο πράγματα πρέπει να γνωρίζει κανείς για να γίνει κατανοητό αυτό το φαινομενικό παράδοξο:

1. Η ιστορία αρχικά δημοσιεύτηκε, όπως πολλές άλλες του Ντον Ρόσα, στις Σκανδιναβικές χώρες σε δύο μέρη, και η εικόνα που φαίνεται είναι η πρώτη σελίδα του δεύτερου μέρους.

2. Το inducks επιλέγει ως εικόνα που θα φαίνεται πάνω πάνω στην σελίδα κάθε ιστορίας το σκαν που προέρχεται από την παλιότερη δυνατή έκδοση της ιστορίας, εδώ από ένα Φινλανδικό τεύχος που βγήκε το 1999 και περιείχε το δεύτερο μέρος της ιστορίας, εξ ου και η εικόνα. 

 

Στα ελληνικά τεύχη που παρέθεσες έχουμε ανεβάσεις εμείς σκαν, αλλά όταν κλικάρεις πάνω τους σε πάνε στην σελίδα της ιστορίας, όπου φυσικά φαίνεται η άλλη εικόνα που έχουν ανεβάσει οι Φινλανδοί. Αν δεις τις εικόνες σε μεγάλη ανάλυση, π.χ. εδώ φαίνεται ότι στην ελληνική έκδοση έχει ανεβεί όντως η σάρωση της πρώτης σελίδας της ιστορίας.

[Μενίγ Πουαγώ]

3 ώρες πριν, alexoni97 είπε:

 

2. Το inducks επιλέγει ως εικόνα που θα φαίνεται πάνω πάνω στην σελίδα κάθε ιστορίας το σκαν που προέρχεται από την παλιότερη δυνατή έκδοση της ιστορίας, εδώ από ένα Φινλανδικό τεύχος που βγήκε το 1999 και περιείχε το δεύτερο μέρος της ιστορίας, εξ ου και η εικόνα. 

 

Ίσως χαζή απορία αλλά μπας και καταλάβω πως λειτουργεί το εσωπαπάκι... 

Άρα ,με αυτή την λογική, δε θα έπρεπε να επιλέξει την πρώτη εικόνα από την δημοσίευση του πρώτου μέρους της ιστορίας που βρισκόταν σε παλιότερο (εκδιδόμενο) τεύχος από αυτό που δείχνεις; Γενικά με τις ιστορίες που σπάνε σε πολλά μέρη ποιό τεύχος εκλαμβάνεται ως πρώτη δημοσίευση; Το τεύχος που δημοσιεύτηκε το πρώτο μέρος, εκείνο που δημοσιεύτηκε το τελευταίο (ολοκλήρωση της ιστορίας) ή όλα τα τεύχη που περιλαμβάνουν μέρη της ιστορίας;

Ελπίζω να μη σε ζάλισα...  

    

[alexoni97]

8 ώρες πριν, Μενίγ Πουαγώ είπε:

Άρα ,με αυτή την λογική, δε θα έπρεπε να επιλέξει την πρώτη εικόνα από την δημοσίευση του πρώτου μέρους της ιστορίας που βρισκόταν σε παλιότερο (εκδιδόμενο) τεύχος από αυτό που δείχνεις; Γενικά με τις ιστορίες που σπάνε σε πολλά μέρη ποιό τεύχος εκλαμβάνεται ως πρώτη δημοσίευση; Το τεύχος που δημοσιεύτηκε το πρώτο μέρος, εκείνο που δημοσιεύτηκε το τελευταίο (ολοκλήρωση της ιστορίας) ή όλα τα τεύχη που περιλαμβάνουν μέρη της ιστορίας;

Θα επέλεγε προφανώς την πρώτη σελίδα του πρώτου μέρους, αλλά σε αυτό το τεύχος που περιέχει το πρώτο μέρος της ιστορίας δεν υπάρχει κάποια σάρωση. 

Αντίστοιχα, τσεκάροντας όλα τα τεύχη που βγήκαν το 1999 (έτος δημοσίευσης της ιστορίας) στην Βόρεια Ευρώπη, βλέπουμε ότι πουθενά κανένας δεν έχει ανεβάσει κάποια εικόνα:

Γερμανία: πρώτο μέρος, δεύτερο μέρος

Σουηδία: πρώτο μέρος, δεύτερο μέρος

Ισλανδία: πρώτο μέρος, δεύτερο μέρος

Δανία: πρώτο μέρος, δεύτερο μέρος

Νορβηγία: πρώτο μέρος, δεύτερο μέρος

Επομένως το inducks αναγκάζεται να πάρει την εικόνα από την δημοσίευση του δεύτερου μέρους στην Φινλανδία, που βγήκε το 1999 και είναι το πρώτο χρονολογικά τεύχος στο οποίο κάποιος έχει δεήσει να ανεβάσει κάποιος μια εικόνα. Δυστυχώς δεν έχουν όλες οι χώρες το μεγάλο ποσοστό σαρωμένων τευχών που έχουν τα ελληνικά τεύχη, όπου σχεδόν παντού έχουμε πια εικόνες. Μάλλον το θεωρούν δευτερεύον οι Βόρειοι και δεν έχουν ασχοληθεί επισταμένως, όπως έχει γίνει στην Ελλάδα, την Αμερική, την Ιταλία και την Γαλλία.

 

Σχετικά με τις ιστορίες που σπάνε σε πολλά μέρη το inducks αναγνωρίζει ως πρώτη δημοσίευση το τεύχος που προηγείται χρονολογικά κι ας μην έχει το πρώτο μέρος, μιας και αρκεί στην καταχώρηση του τεύχους να περιλαμβάνεται απλώς ο κωδικός ιστορίας. Έτσι, αν ας πούμε γινόταν κάποιο λάθος και στο Τοπολίνο της Ιταλίας δημοσίευαν το δεύτερο μέρος μιας ιστορίας πριν από το πρώτο, τότε ως πρώτο τεύχος θα θεωρούνταν αυτό με το δεύτερο μέρος της ιστορίας, οπότε αντίστοιχα η εικόνα που θα εμφανιζόταν στο Inducks θα ήταν η πρώτη σελίδα του δεύτερου μέρους.  

Αυτό φυσικά δημιουργεί πρόβλημα, το οποίο φαίνεται από το παρακάτω παράδειγμα. Εάν κάποιος αγόραζε μόνο το χτεσινό τεύχος Μίκυ Μάους (202) θα αποκτούσε μόνο το τέταρτο μέρος της ιστορίας Το στοίχημα τον 50$, δηλαδή θα αποκτούσε μόλις 32 από τις 110 σελίδες της ιστορίας. Το inducks όμως δεν το αναγνωρίζει αυτό και σου βγάζει στα στατιστικά σου ότι έχεις όλη την ιστορία πλήρη, δημιουργώντας έτσι μια ανωμαλία, που εύκολα παραβλέπεται.

 

Συνοψίζοντας, αυτό που έχει σημασία για το inducks είναι η χρονολογία που βγήκε ένα τεύχος που είχε την ιστορία και όχι το ποιο μέρος περιέχει.

 

Ελπίζω να βγάζει κάποιο νόημα το κατεβατό και να έβαλα αρκετά εμότικονς για να αραιώσει το κείμενο!

 

[Μενίγ Πουαγώ]

Λίγο πριν πιάσουμε τον Μάη ας πιάσουμε στα χέρια μας το ΚΟΜΙΞ υπ' αριθμόν 46 και τις εφτά (7) ιστορίες που περιέχει. Σε πρώτη φάση ας χαζέψουμε το υπέροχο εξώφυλλο που ανέβασε για την βάση του forum ο @albertus magnus και δείχνει τον Σκρουτζ να αθλείται.

 

Αφού χαζέψαμε το εικαστικά πανέμορφο εξώφυλλο δια χειρός Don (λίγο πιο μέσα υπάρχει και χωρίς πλαίσιο και λογότυπο) ας δούμε τι έχουν να μας πουν οι περιπετοιούλες του τεύχους. 

Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ Θ' επεισόδιο: "Ένας κροίσος στα ζοφερά βάθη."

Ο Σκρουτζ γυρνάει στην Σκωτία και στο πατρογονικό κάστρο δισεκατομμυριούχος πλέον. Εκεί εκτός από την επανασύνδεση με τις αδελφές του και τον πατέρα τους κάνει "επίσκεψη" και στην μητέρα του. Την επόμενη μέρα πηγαίνοντας να βρει κεντρικά γραφεία για τις επιχειρήσεις του πέφτει πάνω στον Σκόττυ. Αφου τον βοηθήσει να πάρει μέρος σε αγώνες παραδοσιακών Σκοτσέζικων αθλημάτων γίνεται επιστάτης του κάστρου. Εν τέλει Ματίλαντα και Βολκάνα αναχωρούν για την Λιμνούπολη με τον Σκρουτζ και οι γονείς τους είναι και πάλι μαζί.  

Εντυπώσεις.

Ό,τι και να γράψεις για τον υπέροχο άνθρωπο που ακούει στο μεσαίο όνομα Keno είναι λίγο. Συγκίνηση, γέλιο και ένα προσωρινό τέλος που είναι και πάλι μόνο η αρχή!!! 

"Εξωγήινος ταραξίας."

Σε αυτή την ιστορία μαθαίνουμε ότι ο Ντόναλντ είναι λάτρης της επιστημονικής φαντασίας. Την ώρα λοιπόν που προπονείται στο αγαπημένο το σπορ ,ξάπλα στην αιώρα, ένα αστροσκάφος προσγειώνεται στον κήπο του. Ο ανθρωποειδής χαρακτήρας που βγαίνει από μέσα του κάνει σε όλους τον βίο αβίωτο μέχρι να καταφέρει ο Κύρος να τον στείλει στον πλανήτη του.

Εντυπώσεις."

Ξεχάστε την λέξη άνωθεν. Απλά δε θα μάθω ποτέ αν θα είχα κερδίσει κάτι περισσότερο αν δε διάβαζα την ιστορία. Άνευρο σεναριακά χιούμορ που ουσιαστικά είναι μία σειρά καταστάσεων που αποτυγχάνουν παταγωδώς να φανουν αστείες. Το μόνο συν η guest star εμφάνιση του Μπόλιβαρ.

"Δύσκολοι καιροί για γαλατάδες."

Ο Ντόναλντ εργάζεται ως διανομέας γάλακτος μέχρι που ένα νέο super market έρχεται να του πάρει όλη την πελατεία μέ την οποία έχει άψογες σχέσεις. Ο ιδιοκτήτητς του νέου υπερκαταστήματος

ο Γλίτσας Λέρας?

του πάει όσο κόντρα μπορεί αλλά όπως όλοι ξέρουμε "ροδά είναι και γυρίζει..."

Εντυπώσεις.

Όμορφη ιστορία. Που πενάει όμορφα μηνύματα. Σίγουρα δεν έχει κάτι ο ιδιαιτερό. Αλλά βγήκα κερδισμένος διαβάζοντάς την.

"Η μυστηριώδης αλλεργία."

Ο Ντόναλντ ταλαιπωρείται από μία αλλεργία που νομίζει ότι οφείλεται στην γύρη του κήπου του. Δυστυχώς οι φτηνές ιατρικές λύσεις και η αποστείρωση του οικιακού χώρου δε φέρνουν την επιθυμητή ίαση.

Εντυπώσεις.

Ιστορία βασικός που βασικός άξονάς της είναι η άσκοπη ταλιπώρια από μη κατασταλαγμένη ιατρική διάγνωση αλλεργικού προβλήματος. Στα θετικά της ,καλούτσικης, ιστορίας η μεγάλη αγάπη των ανηψιών για τον θείο τους.

"Η ξύλινη γκάιντα."

Ένας πλανόδιος Σκοτσέζος που παίζει γκάιντα μαγεύει τον Σκρουτζ και του δίνει φιλοδώρημα (!). Μετά από μία επίσκεψη στον ψυχίατρο μαθαίνει ότι είναι μία συγκεκριμένη γκάιντα που του θυμίζει τα παιδικά του χρόνια. Οι Μουργόλυκοι που είναι η σκιά του από την αρχή αυτής της ιστορίας το εκμεταλεύονται αναλόγως. Λογαριάζουν όμως χωρίς τα ατυχή περιστατικά.

Εντυπώσεις.

Οι παιδικές μνήμες μπορεί να έχουν περίεργες επιδράσεις σε ώριμους κροίσους. Για μία ανάγνωση καλή ήταν.

"Το κυνήγι της δεκάρας."

Ο Κύρος βρήκε την καλύτερη λύση για να κρατιέται ο Σκρουτζ σε φόρμα ώστε να αντιμετωπίζει με άνεση όσους λυμαίνονται την περιουσία του.

Εντυπώσεις.

Έξυπνη ιδέα υλοποιημένη με ευχάριστο τρόπο.

"Απόδραση από την απαγορευμένη κοιλάδα."

Ο Θείος Σκρουτζ βρήκε μεγάλο απόθεμα μοσκοκάρυδου που θα γίνει δικό του αν καταφέρει να κάνει συναλλαγές με τους ιθαγενείς με βοήθημα κάτι πάμφθηνα μπιχλιμπίδια. Οι ιθαγενείς όμως είναι οι Σουβλάρι που παλιότερα Ντόναλντ και ανηψάκια είχανε παρέ-δώσε μαζί τους στην απαγορευμένη κοιλάδα με την προιστορική πανίδα. Εκει λοιπόν καταλήγει ο Ντόναλντ που υιοθετείται από μία δεινοσαυρίνα. Τα τρία ανηψάκια παρεά με τον έταιρο θείο τους αυτή την φόρα πρέπει να ξαναεπιστρέψουν στην κοιλάδα. 

Εντυπώσεις.

Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει και ωραία. Τώρα για το περιέχομενο απόψεις και γνώμες διίστανται αλλά κυρίως συγκλίνονται.

Κλείνοντας...

Ένας μήνας έμεινε για να τελειώσει και η φετινή Άνοιξη. Για το περιοδικό αργεί ακόμα... Κυάλια κανείς;;;

Υ.Γ.: Την επόμενη φορά που θα δω διαφήμιση "Πεντάμορφη και το Τέρας..." $&%@#<---- Οι γνώστες των κόμικς κατανοούν...

[Indian]

Ο τίτλος της περιπέτειας του Βίου Και της Πολιτείας του Σκρουτζ αυτού του μήνα θα μπορούσε να είναι πρωτοσέλιδο από εφημερίδα,ένας "Κροίσος στα Ζοφερά βάθη". Ο ήρωάς μας,πολυεκατομμυριούχος πλέον,επιστρέφει στην πατρίδα του την Σκωτία με την απόφαση να δημιουργήσει εκεί τις βάσεις για την οικονομική του αυτοκρατορία. Εκεί θα συναντηθεί με τον πατέρα του και τις δύο αγαπημένες του αδελφές,καθώς επίσης και με τους υπόλοιπους συμπατριώτες του. Ειδικά τους τελευταίους θα πρέπει να τους πείσει ότι δεν τους έχει ξεχάσει κι ότι είναι ένας από αυτούς. Για να το πετύχει αυτό θα λάβει μέρος στους ετήσιους αγώνες παραδοσιακών αθλημάτων. Εξαιρετικό σενάριο από το πενάκι του μεγάλου Don Rosa,που μας προσέφερε αστείρευτο χιούμορ αλλά και μεγάλες συγκινησιακές φορτίσεις. Πρόκειται για ένα κομβικό σημείο της ζωής του Σκρουτζ,καθώς τον βλέπουμε να αποφασίζει να εγκατασταθεί στην Λιμνούπολη. Και φυσικά για ακόμα μία φορά απολαύσαμε ένα ποιητικό σχέδιο. 

 

Στον "Εξωγήινο ταραξία" ο φίλος μας ο Ντόναλντ απολαμβάνει την αγαπημένη του αιώρα στον κήπο του,όταν ξαφνικά ένας ιπτάμενος δίσκος προσγειώνεται δίπλα του κι από μέσα βγαίνει ένα ανδροειδές το οποίο έχει μεγάλη έφεση στις ζημιές. Γρήγορα σπεύδει στο εργαστήριο του Κύρου για να δει τι μπορούν να κάνουν και μέχρι εκείνος να φτιάξει το όχημα του εξωγήινου και να τον στείλει από εκεί που ήρθε,ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να κάνει την παραμονή του όσο γίνεται πιο ανώδυνη για τους υπόλοιπους. Συμπαθητικό σενάριο που έχει έντονο το κωμικό στοιχείο. Στις λίγες σελίδες του θα βρούμε αρκετούς χαρακτήρες της Λιμνούπολης να κάνουν την guest εμφάνισή τους κι ενώ υπάρχουν κάποιες επαναλήψεις,παρόλα αυτά δεν κούραζε. Όσον αφορά το σχέδιο,δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός,μιας και λατρεύω το στυλ του Vicar.

 

Στην επόμενη ιστορία ο Ντόναλντ αποδεικνύει ότι τελικά είναι "Δύσκολοι καιροί για γαλατάδες". Ο φίλος μας έχει πιάσει δουλειά σαν γαλατάς σε μία συνοικία της Λιμνούπολης κι όλα δείχνουν ότι τα έχει καταφέρει. Έχει δύσκολους (σε γούστα) πελάτες και τους εξυπηρετεί όλους με ευγένεια και χάρη. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που κάποιος (που μοιάζει τρομερά στον Γλίτσα Λέρα ) στήνει ένα σούπερ μάρκετ και του κλέβει την συντριπτική πλειοψηφία της πελατείας του. Πώς θα αντιδράσει άραγε ο ήρωάς μας? Κι αυτό ήταν ένα σενάριο που μου άρεσε. Θυμίζει έντονα την "εύθραυστη δεξιοτεχνία" του Ντόναλντ,με παραλλαγές όμως στο τέλος,από αυτά που ξέρουμε. Πρωτότυπη βρήκα και την δικαίωση του χαρακτήρα μέσα στην ατυχία του. Ξεφεύγει από τα κλασικά. Το σχέδιο (αν και δεν δηλώνω φαν του Jippes) στέκεται ικανοποιητικά.

 

Η "Μυστηριώδης αλλεργία" είναι μία ιστορία κομμένη και ραμμένη για τον μήνα που διανύουμε. Ο Ντόναλντ εμφανίζει συμπτώματα αλλεργίας,καθώς έχει δυνατό συνάχι,φτέρνισμα και κόκκινα μάτια. Έτσι,ξεκινάει τις έρευνες για να βρει τι του την προκαλεί. Το πρώτο πράγμα που του έρχεται στο μυαλό είναι ο απεριποίητος κήπος του. Αρχίζει λοιπόν έναν αγώνα για να τον σουλουπώσει,κι όταν βλέπει ότι αυτό δεν τον βοηθάει,συνεχίζει με πιο δραστικές κι άκρως υπερβολικές "μεθόδους". Ψάχνει όμως προς την σωστή κατεύθυνση? Μέτρια υπόθεση που έβγαζε λίγο χιούμορ με τις γκάφες του ήρωα. Η πλοκή είναι προβλέψιμη,ενώ τα τρία ανιψάκια αποδεικνύουν την ευφυΐα που τα διακρίνει και παίζουν ενεργό ρόλο στην εξέλιξη. Καταλυτική είναι και η διακριτική παρουσία του κύριου Τζόουνς. Το σχέδιο το βρήκα καλό,αλλά με σημάδια υπερβολής και μετριότητας σε μερικά σημεία. 

 

Η "Ξύλινη γκάιντα" μάς εμφανίζει μία άγνωστη λεπτομέρεια από την ζωή του θείου Σκρουτζ. Όταν βγαίνει για μία βόλτα,συναντάει έναν Σκωτσέζο πλανόδιο μουσικό,ο οποίος παίζει την γκάιντα του. Αμέσως γοητεύεται από την μελωδία,του ξυπνάνε αναμνήσεις από την πατρίδα του και του δίνει λεφτά. Αυτή την σκηνή την βλέπουν και οι Μουργόλυκοι που τον παρακολουθούσαν κι αποφασίζουν να αναλάβουν εκείνοι τον ρόλο του "μαγικού αυλητή" για να του αποσπάσουν όσα περισσότερα τσουβάλια με δολάρια μπορούν. Ο Σκρουτζ φαίνεται να τα έχει βρει σκούρα. Πρόκειται μία σύντομη υπόθεση,που όμως προλαβαίνει να αναπτυχθεί επαρκώς και είχε ενδιαφέρουσα πλοκή. Ο πρωταγωνιστής βρίσκεται με την πλάτη στο τοίχο και θα πρέπει να επιστρατευτεί η τύχη (που θα την ζήλευε ακόμα κι ο Γκαστόνε) για να μπορέσει να αντεπεξέλθει. Εκτός από την δράση και το χιούμορ,ο δημιουργός φροντίζει να εξελίξει,ελάχιστα,τον μύθο του χαρακτήρα. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο.

 

Σ'έναν περίεργο αγώνα δρόμου έχει επιδοθεί ο θείος Σκρουτζ,στο "Κυνήγι της δεκάρας". Ο Λιμνουπολίτης Κροίσος έχει πάρει σβάρνα τους δρόμους και τα πεζοδρόμια της πόλη του,έχοντας πάρει στο κατόπι ένα μικρό νομισματάκι που κυλάει και δεν λέει να σταματήσει. Κατά την διάρκεια της διαδρομής θα συναντήσει και τον ανιψιό του τον Ντόναλντ,που με την σειρά του θα τον βοηθήσει να πιάσει την δεκάρα,πράγμα όμως που φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο. Το μυστήριο αυτής της αλλόκοτης συμπεριφοράς του κέρματος θα λυθεί στο τέλος και θα είναι πολύ high tech. Ακόμα μία σύντομη δουλειά,που δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας. Σεναριακά έχει γελοιογραφικό χαρακτήρα,αλλά είναι άτονο και με συγγραφικές ευκολίες. Όσοι έχετε διαβάσει το "Νόμισμα" του μεγάλου Don θα βρείτε πολλές ομοιότητες,αν και δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης. Προτιμήστε καλύτερα την ιστορία του Don. Μία μετριότητα ήταν και το σχέδιο.

 

Την "Απόδραση από την απαγορευμένη κοιλάδα" είχα πολλά χρόνια να την διαβάσω και η αλήθεια είναι ότι δεν την θυμόμουν 100%. Το ξέρω,ντροπή μου... Ο θείος Σκρουτζ,ο Ντόναλντ και τα τρία ανίψια τους ταξιδεύουν μέχρι το Ρίο Θέρμη για να κάτι πολύτιμο. Και δεν εννοούμε χρυσάφι,ή διαμάντια,αλλά απλό και μυρωδάτο μοσχοκάρυδο. Αυτή τους η αναζήτηση θα τους ρίξει σε μία θανάσιμη παγίδα,καθώς θα έρθουν σε επαφή με μία αιμοβόρα φυλή ιθαγενών,που έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς με τον Ντόναλντ και θα προσπαθήσουν να πάρουν εκδίκηση. Η απαγορευμένη κοιλάδα,αποκομμένη από τον σύγχρονο κόσμο,θα κάνει τους ήρωές μας να μιμηθούν τους πρωταγωνιστές του Jurassic Park και τους αναγνώστες να γουρλώσουν τα μάτια τους. Άλλο ένα απίστευτο σενάριο του Don Rosa,που πατάει επάνω σε εξαιρετικές δουλειές του Carl Barks,διανθισμένο κι από τον κλασικό Αμερικάνικο κινηματογράφο. Πιστεύω ότι ικανοποιεί όλα τα γούστα των αναγνωστών,καθώς περιέχει στιγμές αγωνίας,έντασης,περιπέτειας,όμορφα flashbacks,αλλά και αστείρευτο χιούμορ. Το σχέδιο,αλλά και ο ζωντανός χρωματισμός,είναι άξια θαυμασμού.