LA QUETE DE L'OISEAU DU TEMPS (THE QUEST FOR THE TIME BIRD) [ SERGE LE TENDRE, REGIS LOISEL, VARIOUS ]

[Θρηνωδός]

Η συγκεκριμένη παρουσίαση, αν και πιάνει συνολικά τον τίτλο "Quest for the time bird", θα εστιάσει στον πρώτο κύκλο ή αλλιώς "First Epoch" που έγινε με τους αρχικούς δημιουργούς και κράτησε τέσσερα τεύχη. Στον τίτλο αναγράφεται το "Various" μιας και μετά το 5ο αλλάζουν οι σχεδιαστές σχεδόν ανά τεύχος. Περισσότερες πληροφορίες εντός. 

 

 

τα τέσσερα εξώφυλλα του πρώτου κύκλου

 

 

Να πω την αμαρτία μου, τον τίτλο δεν τον ήξερα πριν τον αναφέρει ο Παύλος στο θέμα της Humanoids. Με το που άνοιξα τον σύνδεσμο και διάβασα στα γρήγορα την σύνοψη, ήξερα ήδη ότι αυτό πρέπει να το διαβάσω. Οι λόγοι είναι δύο - αφενός ψοφάω για οτιδήποτε έχει να κάνει με επική φαντασία μιας και είναι πάντα η Νο.1 επιλογή μου στις θεματολογίες, αφετέρου το σχέδιο το κάνει ένας από τους πλέον αγαπημένους μου σχεδιαστές ονόματι Regis Loisel που έχει κάνει και το εξαιρετικό Peter Pan. Στο σενάριο ο Serge Le Tendre, δημιουργός με μεγάλο και πλούσιο βιογραφικό.

 

 

 

 

Η σειρά όπως γράφω και πάνω συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αριθμώντας 9 τεύχη. Στα πρώτα τέσσερα κανονικά ολοκληρωνόταν η ιστορία, όπως τουλάχιστον είχαν αρχικά στο μυαλό τους οι δημιουργοί το 1983 που την ξεκίνησαν. Αργότερα, και αφού η Dargaud είδε πως η επιτυχία της ήταν τεράστια και εξελισσόταν σε ένα μίνι έπος ηρωικής φαντασίας σχεδόν κλασικό στους κύκλους των αναγνωστών, επανεκκίνησε την σειρά το 1998, 11 χρόνια μετά το πέρας της με αλλαγές στους δημιουργούς όπως αναγράφεται παρακάτω. Δεν έχω διαβάσει και τις καλύτερες κριτικές για τα 5 επόμενα τεύχη, πάντα σε σύγκριση με την αρχική ιστορία, τα οποία δεν έχουν μεταφραστεί και στα Αγγλικά ακόμα.

 

1. La conque de Ramor/ Ramor's Conch - 1/1983 Σενάριο: Le Tendre, Σχέδιο: Loisel, Χρώμα: Yves Lencot

2. Le temple de l'oubli / The Temple of Oblivion - 1/1984 Σενάριο: Le Tendre, Σχέδιο: Loisel, Χρώμα: Laurence Quilici

3. Le Rige / The Riege Master - 11/1985 Σενάριο: Le Tendre, Σχέδιο/Χρώμα: Loisel

4. L'œuf des ténèbres / The Egg of Darkness - 8/1987 Σενάριο: Le Tendre, Σχέδιο/Χρώμα: Loisel

5. L'ami Javin - 10/1998 Σενάριο: Le Tendre/Loisel, Σχέδιο: Lidwine, Χρώμα: Loisel

6. Le grimoire des dieux - 11/2007 Σενάριο: Le Tendre/Loisel, Σχέδιο: Mohamed Aouamri, Χρώμα: Francois Lapierre

7. La voie du Rige - 3/2010 Σενάριο: Le Tendre/Loisel, Σχέδιο: Vincent Mallie, Χρώμα: Francois Lapierre

8. Le chevalier Bragon - 12/2013 Σενάριο: Le Tendre/Loisel, Σχέδιο: Vincent Mallie, Χρώμα: Francois Lapierre/Annie Richard

9. L'emprise - 10/2017 Σενάριο: Le Tendre/Loisel, Σχέδιο: David Etien, Χρώμα: Bruno Tatti

 

 

Παρατηρούμε λοιπόν ότι τα πρώτα τέσσερα εκδόθηκαν μέσα σε μια τετραετία και είναι αρκετά δεμένα, ενώ στα υπόλοιπα υπάρχουν κενά 7-10 ετών. Στα Αγγλικά έχουμε δει τα 1-4 δύο φορές, μια σε τεύχη από την ΝΒΜ την τριετία 1987-1989 και μία σε συγκεντρωτική έκδοση από την Titan το 2015 με διαφορετική μετάφραση και ψηφιακή επεξεργασία στον χρωματισμό. Έχοντας διαβάσει πλέον και τις δύο από σκανάρισμα, σε κάποια τεύχη της NBM η εκτύπωση είναι τόσο άτσαλη και με είδωλα που χάνεις τυχόν λεπτομέρειες του σχεδίου οπότε η Titan είναι μονόδρομος, ενώ σε άλλα ο επεξεργασμένος χρωματισμός της Titan φαίνεται ξεπλυμένος και με μικρό contrast κόβοντας πολύ από την ζωντάνια και την κίνηση του κόμικ. Καταλήγω ότι μάλλον ευχαριστήθηκα της NBM παραπάνω, αλλά έντυπο θα το πάρω από Titan μιας και τα άλλα είναι αδικαιολόγητα ακριβά και δυσεύρετα. Ακόμα, στην Titan ξανά μετέφρασαν το κόμικ με μικροδιαφορές από την NBM. Το μόνο που με χάλασε είναι η νέα γραμματοσειρά και το ότι άλλαξαν το όνομα της πρωταγωνίστριας από Roxanna σε Pelise χωρίς προφανή λόγο (λογικά θα έπαιζε θέμα με copyright αλλά δεν το ξέρω σίγουρα). 

 

 

Αριστερά το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους από την NBM (ο τίτλος περιείχε και το όνομα της πρωταγωνίστριας), δεξιά αυτό της Titan 

 

 

Η ιστορία είναι μια αρκετά straightforward υπόθεση επικής φαντασίας. Βρισκόμαστε στον κόσμο του Akbar, όπου κάποτε οι Θεοί ζούσαν εν ειρήνη μέχρι ένας από αυτούς, ο Ράμορ, να επαναστατήσει και να προσπαθήσει να εξουσιάσει όλο τον κόσμο. Μετά από σκληρή μάχη τον φυλάκισαν σε ένα κοχύλι, το Conque/Conch, με ένα ισχυρό ξόρκι που θα κρατούσε για αιώνες. Στο σήμερα, ο Άκμπαρ είναι μοιρασμένος σε βασίλεια που διοικούνται από μάγους-πρίγκιπες και μία μάγισσα πριγκίπισσα. Βασίλεια τα οποία αντιπροσωπεύουν τις τέσσερις εποχές αφού έχεις την Land of the Thousand Greens, μια γη γεμάτη δέντρα και πράσινο σαν την άνοιξη κλπ. Η μάγισσα-πριγκίπισσα Mara έχει στην κατοχή της το βιβλίο μαγείας των Θεών και μαθαίνει πως το ξόρκι που κρατάει τον Ράμορ φυλακισμένο εξασθενεί σε 9 μέρες και πως θα πρέπει η ίδια να το ανανεώσει αλλιώς θα απελευθερωθεί. Βλέποντας πως το ξόρκι για να γίνει θέλει πολύ παραπάνω χρόνο, στέλνει την κόρη της Roxanna να βρει τον ξακουστό ιππότη Bragon (που πλέον βρίσκεται στην ώριμη ηλικία και με τον οποίο η Mara είχε κάποτε σχέση) και μαζί να ανακτήσουν το κοχύλι και το "πουλί του χρόνου", ένα μαγικό πλάσμα που μπορεί να παγώσει τον χρόνο έτσι ώστε να μπορέσει να ολοκληρωθεί το ξόρκι πριν την λήξη της προθεσμίας.

 

 

Όπως βλέπετε μιλάμε εκ πρώτης για μια ιστορία με κάμποσα κλισεδάκια βασισμένη (που αλλού; ) στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Βέβαια, το να γράψεις επική φαντασία προς τα τέλη του 20ου αιώνα που δεν χρησιμοποιούσε δοκιμασμένες συνταγές ήταν από μόνο του δύσκολο, οπότε για μένα παίζει μεγάλο ρόλο η προσωπική πινελιά που βάζουν οι δημιουργοί για να δώσουν το κάτι διαφορετικό. Ε, αυτοί το καταφέρνουν και παραδίδουν κάτι απολαυστικό και αρκετά φρέσκο. Οι χαρακτήρες είναι δομημένοι αρκετά καλά, ιδιαίτερα η Roxanna και ο Balrog (μαθητής του Bragon, αντίζηλος και εν τέλει σύμμαχος), το backstory του κόσμου καλοστημένο με μπόλικη πληροφορία και σε κάθε τεύχος η όλο και αυξανόμενη ομάδα αντιμετωπίζει ένα διαφορετικό βασίλειο, μια διαφορετική πρόκληση και έναν διαφορετικό λαό. Οι εν λόγω φυλές δεν είναι άρπα κόλα αλλά η κάθε μία έχει τις ιδιαιτερότητες της που ο Le Tendre φροντίζει να κάνει αρκετά πλούσιες και με ποικιλία. Το φινάλε έχει μια αναμενόμενη ανατροπή και μια καθόλου αναμενόμενη που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό, ενώ γενικότερα το τέταρτο τεύχος είναι αρκετά πιο σοβαρό σε σχέση με τα κωμικά 1-3 και φορτωμένο συναισθηματικά. 

 

Είναι μια σειρά που με κλειστά μάτια πρέπει να διαβάσει κάθε λάτρης του genre. Αλλά και οι υπόλοιποι, μιας και είναι αρκετά εύπεπτο, δεν σε μπουκώνει με lore και έχει ένα καταπληκτικό σκίτσο που ταιριάζει γάντι στο μεσαιωνικό μοτίβο που χρησιμοποιείται. Εδώ ο Loisel, αν και είναι αρκετά πρώιμος σε σχέση με το Peter Pan, παραδίδει μαθήματα χωρίς υπερβολή.  Το μόνο που θα ήθελα είναι περισσότερα μονοσέλιδα για να χορτάσει το μάτι μου.

 

 bedetheque

[Kurdy Malloy]

Pelisse λέγεται η πρωταγωνίστρια στο γαλλικό, άρα αν η μετάφραση έγινε από το 0 λογική είναι η αλλαγή. Ωραία παρουσίαση, επιφυλλάσομαι να γράψω μερικά για την prequel σειρά.  

[Θρηνωδός]

5 hours ago, Kurdy Malloy said:

Pelisse λέγεται η πρωταγωνίστρια στο γαλλικό, άρα αν η μετάφραση έγινε από το 0 λογική είναι η αλλαγή. Ωραία παρουσίαση, επιφυλλάσομαι να γράψω μερικά για την prequel σειρά.  

Αυτά είναι σημεία που δεν μπορείς να ξέρεις αν δεν κατέχεις το σπορ με την αρχική γλώσσα  άντε τώρα βγάλε άκρη γιατί έγινε το όνομα από Πελιζ, Ρωξανα το ‘87. Αν και μου πάει το μυαλό στο ότι το Ρωξανα ήρθε και κόλλησε στα μεγάλα βυζγια και τον προκλητικό χαρακτήρα, ή τουλάχιστον εκεί στην ΝΒΜ το νομίζανε για τον χ,ψ λόγο που δεν θα σχολιάσω.  

 

 

Στα ενδιαφέροντα, όσο εσυ έγραφες εγώ έψαχνα τις εκδόσεις της ΝΒΜ οι οποίες «καινούργιες» βρίσκονται στο 20αρικο το τεύχος, ενώ της titan πάει στο 30αρι. Μονόδρομος η επιλογή λοιπόν. 

 

 

Περιμενω τις πληροφορίες για το πρικουελ  ελπίζω να αξίζει και αυτά τα σκόρπια που διάβασα από αναγνώστες να μην ισχύουν  άλλο να σου πει δυο τρία πράγματα ένας «δικός» μας παρά ο ταδες του bdtheque και του gr.

[Pete]

6 hours ago, Θρηνωδός said:

Αυτά είναι σημεία που δεν μπορείς να ξέρεις αν δεν κατέχεις το σπορ με την αρχική γλώσσα  άντε τώρα βγάλε άκρη γιατί έγινε το όνομα από Πελιζ, Ρωξανα το ‘87.

Τυπικά, η προφορά είναι Πελίς.

[guskoin]

Πολύ ωραία παρουσίαση Θρηνωδέ!

Να πω την αμαρτία μου, είχα σκεφτεί να κάνω την παρουσίαση ,αλλά δίστασα ,οπότε μοιραία έγινε από τον Θρηνωδό!

Δεν θα διστάσω όμως να προσθέσω κάποια συμπληρωματικά στοιχεία!

Δεν έχω την έκδοση της ΝΒΜ η οποία είναι ακριβή και δύσκολο να την βρεις ,αλλά αυτή της ΤITAN που είναι καταπληκτική και συνιστώ ανεπιφύλακτα!

Δεμένος τόμος 240 σελίδων μεγάλου μεγέθους με πολύ καλό χαρτί και εκτύπωση με τιμή γύρω στα 30 ευρώ!

Στην έκδοση της ΤITAN υπάρχει και η αρχική έκδοση του κόμικ όπως δημοσιεύτηκε το 1975 στο περιοδικό Imagine ,δυστυχώς όχι μεταφρασμένο και όπως βλέπετε κι ασπρόμαυρο

 

Για σύγκριση δείτε και την πρώτη σελίδα της τελικής έκδοσης

όπως εύκολα παρατηρεί κανείς υπάρχει μεγάλη διαφορά στο σχέδιο αλλά και στο ύφος λέω εγώ καθώς στην τελική μορφή είναι πιο ανάλαφρο και χαλαρό.

Φαίνεται πως την αρχική ιδέα την δούλεψαν πολύ περισσότερο και πρόσθεσαν αρκετούς χαρακτήρες ,δευτερεύοντες και μη,όπως τον απίθανο ,διοπτροφόρο λιγούρη Touret ,ο οποίος στο τέλος θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο!

Υποθέτω πως στην τελική μορφή θέλησαν να δώσουν ένα πιο ευχάριστο τόνο, δίνοντας ένα κάποιο ενδιαφέρον καθώς η ιστορία είναι μια τυπική και με όλα τα κλισέ ιστορία φαντασίας Ακόμα και με αυτά τα χιουμοριστικά στοιχεία η ιστορία στην αρχή τουλάχιστον δεν με κέρδισε,χαρακτηριστικά στην πρώτη ανάγνωση την παράτησα!Καθώς η ιστορία προχωρά το χιουμοριστικό στοιχείο υποχωρεί ,γίνεται πιο σοβαρή καθώς οι διάφοροι χαρακτήρες έρχονται αντιμέτωποι με τους χειρότερους φόβους τους και καθώς θα κληθούν να πάρουν πολύ οδυνηρές αποφάσεις!

Το τέταρτο και τελευταίο μέρος της ιστορίας είναι το πιο βαρύ συναισθηματικά, όλα όσα είχα δει στα προηγούμενα τεύχη και στα οποία πίστευα ότι δεν θα δώσουν συνέχεια καθώς θεωρητικά θα έπρεπε να επικεντρωθούν στο χμ επικό κλείσιμο της ιστορίας, παρουσιάζονται και μάλιστα με τον πιο ανατρεπτικό-σοκαριστικό τρόπο σε σημείο που προσωπικά αγωνιούσα περισσότερο για την τύχη των χαρακτήρων, παρά τι θα γίνει με την σωτηρία του κόσμου του Άκμπαρ και το χρονοπούλι!

Νομίζω αυτό το στοιχείο είναι που διαφοροποιεί και τελικά ανεβάζει και ξεχωρίζει την ιστορία !

 

[Θρηνωδός]

ντάξει ρε @guskoin με σκάλωσες απίστευτα με αυτό που έγραψες. Μην μου πεις ότι ο τύπος που αναφέρεις, ο Touret που χτυπάει το κεφάλι του στο λημέρι του Μπράγκον στην αρχή της ιστορίας είναι ο 

 

Spoiler

Mystery Knight που φοράει μόνιμα την μάσκα και στο τέλος παίρνει την παρθενιά της ιέρειας των πουλιών, αλλά είναι και ο ίδιος που αφηγείται ως γέρος την ιστορία στα παιδάκια; άμα σου πω ότι δεν έκανα ποτέ την σύνδεση και νόμιζα ότι ο τύπος που σκάει στην πόλη των Grey Grelons και σώζει την Πελίς ήταν ένας τυχαίος; Είναι τελικά το ίδιο άτομο με τον διοπτροφόρο που συναντάμε στο σπίτι του Μπράγκον;

 

[guskoin]

Πριν από 1 ώρα, Θρηνωδός είπε:

ντάξει ρε @guskoin με σκάλωσες απίστευτα με αυτό που έγραψες. Μην μου πεις ότι ο τύπος που αναφέρεις, ο Touret που χτυπάει το κεφάλι του στο λημέρι του Μπράγκον στην αρχή της ιστορίας είναι ο 

 

  Αποκαλύψτε τα κρυμμένα περιεχόμενα

Mystery Knight που φοράει μόνιμα την μάσκα και στο τέλος παίρνει την παρθενιά της ιέρειας των πουλιών, αλλά είναι και ο ίδιος που αφηγείται ως γέρος την ιστορία στα παιδάκια; άμα σου πω ότι δεν έκανα ποτέ την σύνδεση και νόμιζα ότι ο τύπος που σκάει στην πόλη των Grey Grelons και σώζει την Πελίς ήταν ένας τυχαίος; Είναι τελικά το ίδιο άτομο με τον διοπτροφόρο που συναντάμε στο σπίτι του Μπράγκον;

 

Ω ναι

κι αυτό είναι το καλύτερο παράδειγμα του πως αυτή η ιστορία εξελίχθηκε σε κάτι παραπάνω από μια παρωδία !

[Kurdy Malloy]

Δεν ήταν σαφές αυτό ρε Θρηνωδέ; Έχει καιρό που το διάβασα, αλλά νόμιζα ότι είναι σαφές.

[Θρηνωδός]

Θα σας πω τι έγινε. Όταν ξεκίνησα το πρώτο τεύχος ήμουν λίγο βαριεστημένος και δεν έδινα ιδιαίτερη βάση στους χαρακτήρες που εισήγαγαν οι δημιουργοί. Θυμάμαι έντονα την φάση με το "όραμα" της Mara και με εκείνο το πανθηροειδές που μπήκε στα χωράφια του Μπράγκον, αλλά άρχισα να τσιμπάω και να συγκεντρώνομαι στην πρώτη επαφή που είχαν με τον Fol του ποταμού Dol και όταν πρωτοπήγαν στην πόλη των Grey Galons. Όταν πλέον έφτασα σε  αυτό σημείο είχα ξεχάσει τελείως ότι κάπου εμφανίστηκε και ένας κομπάρσος στην φάρμα του Μπράγκον που είχε βαλθεί να "εκδικηθεί" την Πελίς για την σφαλιάρα. Οπότε ο

 

Spoiler

μασκαρεμένος "ιππότης" που ήρθε 10 σελίδες μετά για να την σώσει μου φάνηκε τελείως ξέμπαρκος και δεν έκανα την σύνδεση αφού είχα ξεχάσει ήδη τον άλλο. 

 

 

Πάντως δεδομένου πως έμενε ένα x καιρό στο υποστατικό του γερό-ιππότη, μου κάνει εντύπωση πως δεν τον αναγνώρισε.