Διαβάσατε τον Αλχημιστή;

[tik]

Με αφορμή αναφορά στις κομιστικές γνώσεις.

 

Πάντα αναρωτιόμουν πόσοι το διάβασαν. 

[Dr Paingiver]

Εγώ το διάβασα. Τότε με είχε εντυπωσιάσει. Σε δεύτερη ανάγνωση πολύ λιγότερο.

 

 

[x for xepeta]

Ναι, και με φρίκαρε. Με έκανε διαβητικό.

[Kabuki]

Ναι , για να δω γιατι τοσος ντορος. Τελικα δε μου εκανε καθολου εντυπωση

 

[Pete]

Κι εγώ το διάβασα, στην αρχική έκδοσή του στην Ελλάδα και όχι στην πολύ χειρότερη μετάφρασή του από τον Λιβάνη. Σε πολλούς δεν είπε πολλά πράγματα η έκδοση του Λιβάνη, πολύ κακή δουλειά δυστυχώς που ξενέρωνε τον αναγνώστη.

Επεξεργασία Μαρτίου 21, 2018 από Pete

[germanicus]

Ήταν μόδα και ήμουν μοδάτος

 

 

[Θρηνωδός]

Δυστυχώς μπήκα και εγώ στο τριπάκι και έκανα αυτό το κακό στον εαυτό μου.  

[PhantomDuck]

Όχι, επειδή δεν έχει εικόνες και μπαλονάκια.

 

Αλλά δεν είναι αντιπροσωπευτικό, επειδή οποιοδήποτε βιβλίο και να ήταν, δεν θα το είχα διαβάσει :P. Δεν γνωρίζω καν περί τίνος πρόκειται. Τα (λογοτεχνικά) βιβλία που έχω διαβάσει, δεν πρέπει να ξεπερνάνε τα 10 έτσι όπως τα βάζω κάτω τώρα που το σκέφτομαι.

Επεξεργασία Μαρτίου 21, 2018 από PhantomDuck

[tik]

@PhantomDuck 

 

Ποια ήταν τα 10;

 

Ελπίζω τουλάχιστον να ήταν καλά!  

[thor77]

Το διάβασα στην εφηβεία. (οκ στο τέλος της) από Λιβάνη χωρίς να ξέρω τι ήταν. Θεώρησα ότι θα ήταν ιστορικό μυθιστόρημα, και λόγω του εξωφύλλου του. Δεν ήταν, αλλά το διάβασα ευχάριστα και μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Μεγαλώνοντας που έγινα πιο σκατόψυχος το έχω απορρίψει και σαν λογοτεχνικό κείμενο και σαν φιλοσοφία ζωής, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι στα 18 όταν το διάβασα το είχα βρει καλό (ελπίζω να εξακολουθείετε να παίζετε μαζί μου). 

 

Βέβαια υποθέτω ότι ούτε εγώ είμαι χαρακτηριστική περίπτωση γιατί είμαι το αντίθετο του Φάντομ Ντακ. Τώρα διαβάζω το 21ο λογοτεχνικό βιβλίο για το 2018.

Επεξεργασία Μαρτίου 21, 2018 από thor77

[x for xepeta]

23 λεπτά πριν, thor77 είπε:

Μεγαλώνοντας που έγινα πιο σκατόψυχος το έχω απορρίψει και σαν λογοτεχνικό κείμενο και σαν φιλοσοφία ζωής, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι στα 18 όταν το διάβασα το είχα βρει καλό (ελπίζω να εξακολουθείετε να παίζετε μαζί μου).

 

[totally_wired]

Λοιπόν ούτε γω το έχω διαβάσει και από επιλογή και επειδή δεν διαβάζω πολλά λογοτεχνικά αλλά επειδή το έβλεπα στο σπίτι κάποιον ξαδέρφων κουλτουριάριδων και δεν μου έκανε κέφι.

 

Πρόσφατα πήρα και από φίλους την έκδοση με την εικονογράφηση του moebius αλλά δεν σκοπεύω να τη διαβάσω. τώρα ειδικά που λένε παραπάνω πως η μετάφραση του λιβάνι είναι χάλια, ένας λόγος λιγότερος.

[dinos182]

Το διάβασα και εγώ πριν κανένα μήνα στην τελευταία συλλεκτική του έκδοση (περιέχει αυτόγραφο και πρόλογο από τον συγγραφέα). Προσωπικά μου άρεσε, αλλά σίγουρα δεν μοιάζει με τα περισσότερα λογοτεχνικά βιβλία που έχουμε συνηθίσει γιατί ο συγγραφέας προσπαθεί να περάσει μία φιλοσοφία ζωής και μέσα από τις σελίδες βλέπουμε αρκετά προσωπικά του βιώματα αφού και ο ίδιος ήταν αλχημιστής!

[DaDiRa]

Το έχω εδώ δίπλα, από εκδόσεις Λιβάνη, και είχα σκοπό να το πιάσω αμέσως μετά από αυτό (Το Αυτό ) που διαβάζω τώρα. Αν πω ότι με ξενερώσατε θα είναι ψέματα... πιο πολύ με κάνατε να θέλω να το αρχίσω τώρα.

 

(Ψήφισα το 3ο γιατί όντως δεν διαβάζω πολλά βιβλία, αλλά αποφάσισα στο 2018 να έχω πάντα ένα που να διαβάζω παράλληλα με τα διάφορα κόμικς. Γενικά, όμως, είμαι πολύ αργός αναγνώστης.)

 

Edit: Μόλις διάβασα τη σύνοψη στο οπισθόφυλλο .

[CaptainMarvel17]

«Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις»

 

ΚΑΙ Η ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ ΡΗΤΟΥ:

 

«Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν κάνει την πάπια»

[PhantomDuck]

3 ώρες πριν, tik είπε:

@PhantomDuck 

 

Ποια ήταν τα 10;

 

Ελπίζω τουλάχιστον να ήταν καλά!  

Η απάντησή μου φαντάζει παντελώς offtopic, επομένως εάν υπάρχει κάποιο καταλληλότερο thread, ας μεταφερθεί ελεύθερα εκεί :P. 

 

 

Η τελευταία μου απόπειρα πρέπει να ήταν στα 15 μου. Μετά μεγάλωσα και ωρίμασα και αφιερώθηκα στα κόμικς

. Τα πρώτα δύο ήταν προτάσεις της μάνας μου. Μάλλον είχε βαρεθεί να με βλέπει όλη μέρα με ένα μικυμάου στα χέρια και είπε να διαβάσω και τίποτα άλλο.  

1) Ο Ψύλλος. Η μάνα μου επέμενε ότι θα μου αρέσει. Σε κάποια φάση, επειδή έβλεπε ότι διάβαζα 1-2 σελίδες την ημέρα και το παρατούσα, είχε κάτσει και μου το διάβαζε η ίδια. Σκληρές καταστάσεις. Μάλλον το τελείωσα αλλά δεν είμαι σίγουρος.

2) Ένα αντίστοιχο με τον Ψύλλο, που όμως δεν θυμάμαι τίτλο και υπόθεση. Λες και θυμάμαι για το προηγούμενο. Αυτό που θυμάμαι για το συγκεκριμένο ότι με παίδευε. Πρέπει να είχε πάρει δύο βιβλία η μάνα μου, ένα που λογικά θα μου άρεσε, και ένα άλλο απλά για να υπάρχει καλού κακού. Αυτό ήταν το άλλο.

Μετά μάλλον είδε πως δεν την πάλευα, είδε και ότι δεν είχα πρόβλημα σε συντακτικό - λεξιλόγιο - ορθογραφία αφού διάβαζα φανατικά ποπάυ και μικιμάο από τα 6 μου, επομένως αποδέχτηκε την μοίρα της και με άφησε να αυτομολήσω από την λογοτεχνία. Από εκεί και πέρα, ακολουθούν κάποια που διάβασα με δική μου θέληση. Κι όμως συνέβη!

3) Η ουράνια προφητεία.
4) Την συνέχεια της ουράνιας προφητείας που δεν θυμάμαι πώς λέγεται.

Αυτά θυμάμαι μου άρεσαν. Κάτι με μεταφυσικό και αύρες πρέπει να είχαν να κάνουν. Παίζει να το είχα προτείνει και σε άλλους. Όσο τα διάβαζα, θυμάμαι ότι φανταζόμουν σκηνικά και αναρωτιόμουν για ποιον λόγο δεν τα σχεδίαζαν σε κόμικς εξ αρχής. Αργότερα συνειδητοποίησα πως το είχαν διαβάσει πολλοί μεγάλοι, και από την στιγμή που οι μεγάλοι σνόμπαραν τα κόμικς που διάβαζα, κατάλαβα πως οι συγγραφείς έκαναν σωστή επιλογή.

5) Σκουληκότρυπες, μαύρες τρύπες και χρονομηχανές. Μην ακούσω τώρα ότι δεν μετράει επειδή δεν είναι λογοτεχνικό. Το διάβασα από την αρχή ως το τέλος, άρα μετράει. Ήταν ζόρικο εκείνο το καλοκαίρι στο κάμπινγκ. Δεν υπήρχαν περίπτερα με νέες κυκλοφορίες, ενώ ότι κόμικς υπήρχαν από άλλα πιτσιρίκια τα είχα ήδη διαβάσει. Μέχρι και κάτι πολυθεματικά Μπλεκ είχα ξεκοκαλίσει, έψαχνα να βρω κι άλλα και δεν έβρισκα.

6) Ο άρχοντας των κεραυνών. Αυτό ήταν ωραίο, μου άρεσε. Φανταζόμουν σκηνικά Dragonball με μάχες να διαλύεται το σύμπαν. Το κακό είναι πως δεν μπορούσα να τα δείξω σε φίλους. Εν τέλει, κάθε φορά που το ξεκινούσα, αναρωτιόμουν γιατί δεν βλέπω Dragonball, επομένως κατέληγα να βλέπω πάλι επεισόδια τα επεισόδια που είχα γραμμένα στις βιντεοκασέτες μου.

7) Τα 88 ντολμαδάκια, που ήταν το μόνο βιβλίο από όλα αυτά που μου άρεσε τόσο πολύ ώστε να το διαβάζω όλη την ώρα. Αυτό επειδή πάντα μου άρεσαν οι ιστορίες με σταυροδρόμια. Το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν που αντί για καρέ με μπαλονάκια, είχε μόνο μία εικόνα σε κάθε σελίδα, όμως οκ, το κείμενο ήταν μικρό και χιουμοριστικό, είχε και συνεχή ροή χωρίς να χρειάζεται να μείνεις πολύ ώρα σε μία σελίδα, επομένως έβγαινε άνετα.

8) Το σεντούκι με τις 5 κλειδαριές. Με ξεγέλασε η άτιμη η εικονογράφηση καρτούν στο εξώφυλλο. Του έδωσα μία ευκαιρία επειδή πίστευα πως εάν υπάρχει βιβλίο που θα μου αρέσει, θα είναι στο στυλ του Τριβιζά. Αλλά αφού δεν μου άρεσε ούτε αυτό το στυλ, δεν ξαναέπιασα άλλο.

Αυτά πρέπει να είναι όλα όπως τα θυμάμαι. Ε, μετά άρχισα να ασχολούμαι με τα κόμικς ακόμα πιο σοβαρά, επομένως δεν είχα ούτε χρόνο ούτε χώρο για τα βιβλία, επομένως τα άφησα στην ησυχία τους, να τα απολαύσουν αυτοί που μπορούν να τα εκτιμήσουν, επειδή μάλλον δεν κάνουν για εμένα απ' ό,τι φαίνεται   
 

 

 

Επεξεργασία Μαρτίου 21, 2018 από PhantomDuck

[paola]

Ναι,το ειχα διαβασει κι εγω εκεινη την εποχη,τοτε που ολοι μιλουσαν γι'αυτο  και μου ειχε αρεσει.

 

[GeoTrou]

Το είχα διαβάσει κάπου στο Λύκειο. Θεωρητικά θα έπρεπε να είναι ένα βιβλίο που θα μου άρεσε, καθώς έχει μια καλώς εννοούμενη απλότητα, που πχ σε άλλους συγγραφείς όπως ο Marquez με ενθουσιάζει. Αλλά δεν. Φτωχό από άποψη φαντασίας, για τη γλώσσα-μετάφραση δε θυμάμαι κάτι, αν το ξανάπιανα στα χέρια μου θα ήταν για να δώσω στο παιδί μου ένα έντυπο με εικόνες του Moebius.  

[germanicus]

απλότητα ο Μάρκες?  απλότητα?  

 

στην τύχη

 

σταματάω για να μη παραθέσω όλο το βιβλίο  (Που φυσικά είναι από τα πλέον αγαπημένα μου )  

 

α. και για να σου δώσω μια ακόμα απάντηση σε αυτό που με ρώτησες τις προάλλες στη Λέσχη. Ο Κοέλιο είναι κουλτούρα. Ο Μάρκες είναι θεός απλό?  

 

 

[GeoTrou]

Ρε Τζερμ, ο Marquez είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Και νομίζω ότι μπορούμε να κατανοήσουμε τη διαφορά απλότητας και απλοϊκότητας. Απλότητα όχι ακριβώς στον τρόπο που εκφράζεται, αλλά στο πώς παραθέτει αφύσικα γεγονότα σα να γράφει για κάτι καθημερινό.* Ελπίζω να καταλαβαίνεις περίπου πώς το λέω, γιατί ψάχνω να θυμηθώ μια συγκεκριμένη λέξη/φράση, αλλά δε μου έρχεται τώρα.  Απ' όσο μπορώ να θυμηθώ, ο Coelho μου έβγαζε κάτι παρόμοιο, αλλά επουδενί τόσο γοητευτικό.

 

*Έχεις διαβάσει το Η απίστευτη και θλιβερή ιστορία της αθώας Ερέντιρα και της άσπλαχνης γιαγιάς της; Αν όχι, στο συστήνω. Διάβασα την πρώτη σελίδα και μόλις πήγα στην επόμενη, ξαναγύρισα στην πρώτη. Αυτό που είχε γράψει ήταν τόσο μα τόσο απλά δοσμένο, αλλά τόσο έξυπνο, που δεν το έπιασα με την πρώτη.  

[germanicus]

Ποιος ξέρει τι διαβάζεις ώστε να θεωρείς πως η λέξη "απλότητα" ταιριάζει και στους 2.  Να το λες σε σχέση με τίποτα Ντανταϊστές, τίποτα Γάλλους αμπελοφιλόσοφους, τίποτα χαϊκου για κάποιο δελφίνι θαλάσσης, κεράσι μυρίζει, ωιμέ πόνος.  Να το συγκρίνεις με ένα  "Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργούνται: α. τα άρθρα 127, 128, 148 του ν. 4270/2014, β. η παρ. 22 του άρθρου 66 του ν. 3984/2011 (Α' 150), γ. η παρ. 4 του άρθρου 3 του ν. 4111/2013 (Α' 18) δ. η παρ. 6 του άρθρου 6 του ν. 3429/2005 (Α'314). ε. Το άρθρο 5 και η παρ. 4 του άρθρου 9 του ν. 396/1976 «Περί οινολογικών κατεργασιών και εμπορίας των οίνων» (Α' 198). στ. Το σημείο α' της παρ. 2 του άρθρου 1, το άρθρο 3, η παρ. 11 του άρθρου 5 και το σημείο α' της παρ. 2 του άρθρου 6 του ν.δ. 243/19.7.1969 «Περί βελτιώσεως και προστασίας της αμπελουργικής παραγωγής» (Α' 144). ζ. Το σημείο α' της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 427/ 1976 «Περί αντικαταστάσεως, συμπληρώσεως και καταργήσεως ενίων διατάξεων του ν.δ. 243/1969 περί βελτιώσεως και προστασίας της αμπελουργικής παραγωγής» (Α' 230). η. Οι διατάξεις των άρθρων 24 και των παραγράφων 1 έως 3 του άρθρου 38 του ν. 4331/2015 (Α'69)."?

 

 

 

[GreekComicFan]

Πριν από 1 ώρα, GeoTrou είπε:

Ελπίζω να καταλαβαίνεις περίπου πώς το λέω, γιατί ψάχνω να θυμηθώ μια συγκεκριμένη λέξη/φράση, αλλά δε μου έρχεται τώρα.  Α

Απέριττος;

[albertus magnus]

Μα καλα, ποιος τυροπιτοκεφαλος πηγε και θυμηθηκε τον Αλχημιστη??? Αλλη δουλεια δεν ειχε?? Τελοσπαντων.

 

Εγω τον ειχα διαβασει απο επιλογη οπως και μερικα αλλα του Κοελιο αλλα πλεον ομολογω οτι τον εχω βαρεθει και εχω αρκετα αδιαβαστα στη βιβλιοθηκη δικα του (γιατι καποιοι φιλοι μου ειχαν μεινει στην εποχη που μου αρεσε και μου τα φερανε δωρο) και δεν προκειται να τα διαβασω συντομα οσο εχω μερικα αλλα αδιαβαστα.

[Indian]

Τον έχω διαβάσει τον Αλχημιστή όταν ήμουν πιτσιρικάς. Δεν το έκανα επειδή το ήθελα,αλλά εκείνη την εποχή ήταν must να το έχεις διαβάσει.  Τότε θυμάμαι ότι μου είχε αρέσει. Να πω την αλήθεια όμως,πάνε πολλά χρόνια από την ανάγνωσή του και δεν θυμάμαι καθόλου την υπόθεση. 

 

 

[Retroplaymo]

Πειραζει που δεν τον εχω διαβασει;

Δεν πιστευω να επισυρει τιποτα κυρωσεις αυτο;

 

Spoiler

Καντε κανα αστειο και σας εφαγα!!!

 

[GeoTrou]

@germanicus Απλοί σε σχέση με εσένα. Σου κάνει;  

@GreekComicFan Δεν ψάχνω συνώνυμο ως προς το «απλός» αλλά ως προς το τι τον θεωρώ απλό. Όχι στον τρόπο έκφρασης, όχι στη σκέψη, αλλά στο/στη ___________ ... Που δεν πρόκειται να μου έρθει ποτέ στο μυαλό.  

[germanicus]

Πες το απλά. Με δικά σου λόγια  

 

 

[Lord Makro]

Δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να κάνουμε δημοσκόπηση για ένα συγκεκριμένο βιβλίο είναι τόσο must που πρέπει να το έχουμε διαβάσει όλοι;   Ενα "όχι" από εμένα, από επιλογή.

Και μια και είπατε για Μαρκες πρέπει κάποια στιγμή να πιάσω τον "Στρατηγό μέσα στο λαβύρινθό του" που έχω ακόμα αδιάβαστο στη βιβλιοθήκη...

 

 

Επεξεργασία Μαρτίου 22, 2018 από Lord Makro

[Dr Paingiver]

1 hour ago, Retroplaymo said:

Δεν πιστευω να επισυρει τιποτα κυρωσεις αυτο; 

 

Χρηματικό πρόστιμο.

 

 

[germanicus]

@Lord MakroΓιατί το είχε πάντα απορία το πόσοι εντέλει έχουν διαβάσει αυτό το βιβλίο  Και συν τοις άλλοις, ξέρει πως άμα βάλει μίνι και βγει στους δρόμους για να αρχίσει τις ερωτήσεις "γειά σας, κάνουμε ένα γκάλοπ γύρω από τον αλχημιστή του Κοέλιο, θα μπορούσατε να μου διαθέσετε ένα λεπτό", δεν θα έπαιρνε απαντήσεις αλλά θα γινόταν viral.

 

Ευτυχώς στην εποχή μου δεν υπήρχαν κινητά που να τραβάνε βίντεο, ούτε youtube. Έτσι δεν υπάρχει απολύτως καμία απόδειξη ότι κάποτε έβαλα μίνι και βγήκα στους δρόμους για να λύσω μια απορία μου. Και μπορώ να διατείνομαι ότι τις απορίες μου τις έλυνα πάντα ρωτώντας τον κοινωνικό μου κύκλο