Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ο Αστερίξ στην Ιταλία [Σαραντάκος Νίκος, sarantakos.wordpress.com, 20/12/2017]


germanicus

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  277
  • Group:  Root Admin
  • Topic Count:  1671
  • Content Count:  28465
  • Reputation:   190010
  • Achievement Points:  27559
  • Days Won:  758
  • With Us For:  6342 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  51

Εδώ και 3 χρόνια, ο γνωστός γλωσσολόγος Νίκος Σαραντάκος (wiki) αναρτεί στο ιστολόγιο του άρθρα γύρω από διάφορα κόμικ του Αστερίξ :) Ας τα παραθέσουμε εδώθε :)


Έχουν προηγηθεί άρθρα για τους Βρετανούς, τους χαρακτήρες, την Κατοικία των θεών, τον Μάγο/Μάντη, τους Ελβετούς, τον Αγώνα των Αρχηγών, τον Αστερίξ στην Κορσική, τον Αστερίξ Λεγεωνάριο, τον Οβελίξ και σια, το Δώρο του Καίσαρα, την Ασπίδα της Αρβέρνηςτο Χρυσό Δρεπάνι, το Μεγάλο Ταξίδι, την Κλεοπάτρα και τους ΓότθουςΕδώ έχουμε ένα για το πιο πρόσφατο, την Ιταλία. Το άρθρο φυσικά είναι τίγκα στα σπόιλερ και μόνο για όσους το έχουν διαβάσει :) Θυμίζω πως το συγκεκριμένο ΔΕΝ έχει μεταφραστεί ακόμα στα Ελληνικά :) Συνεχίζετε την ανάγνωση με δική σας ευθύνη :) Ακόμα και οι φωτογραφίες είναι σπόιλερ :) 
 
Καλή ανάγνωση αυτό το όμορφο Κυριακάτικο πρωινό :sun:
 
:cheers5:

===

transit.jpg

 

Το ιστολόγιο αγαπάει τον Αστερίξ και έχει καθιερώσει μια σειρά άρθρων στα οποία παρουσιάζει τις κλασικές περιπέτειες του Γκοσινί και του Ουντερζό -το τελευταίο άρθρο της σειράς αυτής, δέκατο τέταρτο συνολικά, το δημοσίευσα τον Αύγουστο και ήταν η περιπέτεια του Αστερίξ στη χώρα των Γότθων.

 

Κανονικά τα αστεριξολογικά μας άρθρα δημοσιεύονται κάθε δυο μήνες, αλλά κάποτε αθετώ αυτή τη ρουτίνα. Τον Οκτώβριο πνιγόμουν και τα αστεριξοάρθρα θέλουν πολλή δουλειά, ενώ τώρα δυσκολεύομαι για τεχνικούς λόγους, δεν έχω έτοιμη και σκαναρισμένη περιπέτεια του Ψαρόπουλου (δεν βοηθάτε κι εσείς). Υπάρχει όμως κάτι άλλο.

 

Βλέπετε, μπορεί ο Ρενέ Γκοσινί να πέθανε πρόωρα, πάνω στον ιμάντα του τεστ κοπώσεως λένε, σε πλήρη δημιουργική ακμή το 1977, αλλά ο Αλμπέρ Ουντερζό συνέχισε να εκδίδει άλμπουμ με περιπέτειες του Αστερίξ, αν και σε πιο αραιό ρυθμό. Πολλοί φανατικοί αναγνώστες των άλμπουμ της πρώτης περιόδου θεωρούν ότι τα άλμπουμ αυτής της δεύτερης περιόδου υστερούν σαφώς και αρνούνται να τα συμπεριλάβουν στον κανόνα των 24. Κι εγώ μαζί -δεν έχω σκοπό να παρουσιάσω άλμπουμ της δεύτερης περιόδου, που δεν ξέρω καν κι αν τα έχω διαβάσει όλα.

 

Όμως τα χρόνια περνάνε, ο Ουντερζό έκλεισε τα ενενήντα (να τα υπερεκατοστίσει!) και εδώ και μερικά χρόνια σταμάτησε να σκιτσάρει. Οπότε, θα έλεγε κανείς, έκλεισε οριστικά η σειρά των περιπετειών του Αστερίξ, έτσι δεν είναι;

 

Δεν είναι έτσι. Διότι ο Ουντερζό ή μάλλον ο εκδοτικός οίκος που διαχειρίζεται τα πνευματικά δικαιώματα στους ήρωες έδωσε την άδεια στον κειμενογράφο Jean-Yves Ferri και στον σκιτσογράφο Didier Conrad να συνεχίσουν τις περιπέτειες στο ίδιο γενικό πνεύμα. Το τελικό προϊόν, κάθε φορά, έχει την έγκριση του Ουντερζό.

 

Αυτό είναι μεν ασυνήθιστο αλλά όχι πρωτοφανές, και άλλοι πετυχημένοι μυθοπλαστικοί ήρωες έχουν συνεχίσει την πορεία τους και μετά τον θάνατο των δημιουργών τους. Αν θέλετε, το συζητάμε στα σχόλια.

 

Η πρώτη περιπέτεια αυτής της τρίτης περιόδου έστειλε τον Αστερίξ και τον Οβελίξ στη χώρα των Πίκτων (Σκοτσέζων), η δεύτερη είχε θέμα έναν χαμένο πάπυρο του Καίσαρα και η τρίτη, που κυκλοφόρησε πριν από κανα μήνα στα γαλλικά παρουσιάζει τους δυο ήρωες να συμμετέχουν σε κούρσα αρμάτων που διασχίζει την Ιταλία. Από το εξώφυλλο βλέπετε ότι τα ονόματα των Γκοσινί και Ουντερζό προβάλλονται περισσότερο από των πραγματικών συντελεστών, του Φερί και του Κονράντ.


Η περιπέτεια, απ’ όσο ξέρω, δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, οπότε δεν ξέρουμε ποιον τίτλο θα πάρει. Ο γαλλικός τίτλος La transitalique, το ράλι που διασχίζει την Ιταλία, δεν μπορεί να αποδοθεί μονολεκτικά στα ελληνικά. Μια ανακριβής αλλά βολική απόδοση είναι «Ο Αστερίξ στον Γύρο της Ιταλίας» -ανακριβής επειδή δεν πρόκειται για γύρο αλλά για κούρσα με ετάπ αλλά σε ευθεία, από τη Μόντσα ως τη Νάπολη. Οι Άγγλοι το είπαν Asterix and the Chariot Race παραλείποντας την αναφορά στην Ιταλία, ενώ οι Γερμανοί διάλεξαν τη λύση του τίτλου Asterix in Italien. Αν ήμουν υπεύθυνος της ελληνικής έκδοσης, το ίδιο θα διάλεγα.

 

Η ιστορία ξεκινάει από τη Ρώμη όπου ένας διεφθαρμένος συγκλητικός, υπεύθυνος για την οδοποιία, για να αποσείσει τις κατηγορίες ότι το οδικό δίκτυο έχει τα χάλια του, προκηρύσσει αρματοδρομία που θα διασχίσει την Ιταλία, ανοιχτή σε όλους τους λαούς του κόσμου. Ο Καίσαρας εγκρίνει το σχέδιο αλλά βάζει στον συγκλητικό τον όρο να προσπαθήσει πάση θυσία να κερδίσει Ρωμαίος την κούρσα -αλλιώς, τον εμπνευστή τον περιμένει δυσμενής μετάθεση στην Κυρηναϊκή.

 

Την ίδια στιγμή, ο Αστερίξ, ο Οβελίξ και ο Πανοραμίξ βρίσκονται στην Κονδάτη (τη Ρεν) όπου ο Οβελίξ, υποκύπτοντας στη γοητεία μιας πωλήτριας, αγοράζει ένα πανάκριβο αγωνιστικό άρμα. Όταν βλέπει την αναγγελία της υπεριταλικής αρματοδρομίας αποφασίζει να πάρει μέρος, με τον Αστερίξ συνοδηγό.

 

Ξεκινούν λοιπόν από το γαλατικό χωριό για τη Μόντικα (Μόντσα) όπου θα δοθεί η εκκίνηση του ράλι. Τους αποχαιρετάει όλο το χωριό -και με την ευκαιρία βλέπουμε και ένα λογοπαίγνιο από τα πολλά τού άλμπουμ, όπου ο ψαράς του χωριού συμβουλεύει τους δυο ήρωες να προσέχουν τις queues de poisson. Αυτό κατά λέξη θα πει «ουρά ψαριού», αλλά στη γαλλική οδηγική αργκό σημαίνει να προσπερνάς ένα αυτοκίνητο και να μπαίνεις αμέσως μετά μπροστά του -δεν ξέρω αν υπάρχει ελληνικός όρος γι’ αυτόν τον επικίνδυνο ελιγμό.

 

Ο αγώνας ξεκινάει. Οι Γαλάτες τα πάνε καλά, διότι έχουν τη βοήθεια των διάφορων λαών της Ιταλίας, που αντιπαθούν τους Ρωμαίους, αλλά βέβαια ο Ρωμαίος αρματοδρόμος, που κρύβει το πρόσωπό του κάτω από μια μάσκα, έχει την ολοφάνερη και αθέμιτη εύνοια των διοργανωτών, και κερδίζει το ένα ετάπ μετά το άλλο. Όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι, ο Αστερίξ και ο Οβελίξ τού ζητάνε τον λόγο, κι αυτός δηλώνει πως δεν είχε συνειδητοποιήσει την απάτη, βγάζει τη μάσκα και δηλώνει πως αποχωρεί από τον αγώνα για να γυρίσει στην πατρίδα του τη Σικελία.

 

Ο αγώνας συνεχίζεται σε τίμια βάση πλέον, αλλά ενώ ο Οβελίξ προηγείται, εμφανίζεται από το πουθενά ο μασκοφόρος αρματοδρόμος και πλησιάζει πρώτος στη γραμμή του τερματισμού. Λίγο πριν τερματίσει όμως, πέφτει σε μια από τις αναρίθμητες λακούβες του δρόμου και σπάει η ρόδα του κι έτσι τον αγώνα τον κερδίζει ο Οβελίξ. Ο μασκοφόρος οργισμένος βγάζει τη μάσκα -είναι ο Καίσαρας που προσπάθησε μάταια να σώσει την τιμή της Ρώμης, αλλά αποδεικνύεται καλός παίκτης και απονέμει το έπαθλο στον Οβελίξ, ο οποίος το χαρίζει σε δυο Αφρικανές πριγκίπισσες, και τελικά ο ένας το δίνει στον άλλον ώσπου το έπαθλο καταλήγει στους Λουζιτανούς (Πορτογάλους) που το άρμα τους πάθαινε συνέχεια βλάβη αλλά δεν εγκατέλειψαν την κούρσα κι ας ήταν τελευταίοι.

 

Όπως είπα, στον αγώνα συμμετέχουν «όλες οι φυλές του κόσμου» και ο σεναριογράφος αξιοποιεί πολύ αυτό το χαρακτηριστικό που άλλωστε το είχε εκμεταλλευτεί και ο Γκοσινί. Έχουμε λοιπόν, ανάμεσα σε άλλους, Βρετανούς (Madmax και Ecotax), Κίμβρους (ας πούμε Δανούς), Σαρμάτες (ας πούμε Ρώσους), τις Αφρικανές πριγκίπισσες από το βασίλειο του Κους (περίπου Σουδάν), Γότθους, Λουζιτανούς, Νορμανδούς και βεβαίως Έλληνες. Οι διαφορές των γλωσσών τους εντοπίζονται και στις γραμματοσειρές στα μπαλονάκια: οι Κίμβροι έχουν κύκλο πάνω στο Α και γραμμή στο Ο, οι Σαρμάτες ανάποδα τα R, E, N όπως στο κυριλλικό αλφάβητο, οι Γότθοι και οι Έλληνες τις γνωστές γραμματοσειρές.

 

Οι Έλληνες έχουν ονόματα που τελειώνουν σε -os, Purmerinos (αγνό μαλλί μερινός) και Calendos (λαϊκή ονομασία για το καμαμπέρ). Οι δυο Αφρικανές είναι σχεδιασμένες με πρότυπο τη Σερένα και τη Βένους Γουίλιαμς (έτσι τις προφέρω όταν γράφω ελληνικά) ενώ οι Σαρμάτες έχουν φρασεολογία σοβιετική, όπως εδώ που βλέπετε μια σκηνή σε ταβέρνα σε ένα ετάπ στο Τίμπουρ (Τίβολι) όπου ο Σαρμάτης δηλώνει πως το είχε υποψιαστεί πως ο Ρωμαίος αρματοδρόμος ήταν λακές του ρωμαϊκού ιμπεριαλισμού.

 

loren.jpg

 

Στην ίδια εικόνα βλέπουμε και τον πρόδρομο της πίτσας (pinsae), που βέβαια δεν ικανοποιεί τον Οβελίξ ο οποίος ζητάει αγριογούρουνα (sangliae, εκλατινίζοντας τη γαλλική λέξη), ενώ η γκαρσόνα αριστερά έχει τα χαρακτηριστικά της Σοφίας Λόρεν. Όπως θα δούμε πιο κάτω, υπάρχουν άφθονες αναφορές σε διασήμους.

 

Ο Ρωμαίος αρματοδρόμος λέγεται Coronavirus, που είναι λογοπαίγνιο με το όνομα ενός ιού -στα ελληνικά λέγεται κοροναϊός, ονομασία που ίσως παραβιάζει τον νόμο (αν είναι νόμος) περί συνδετικού -ο-. Ο συνοδηγός του λέγεται Bacillus, κι αυτός είναι ο πραγματικός κακός της ιστορίας. Όταν βγάζει ο Κορονάβιρους τη μάσκα, δηλώνει πως λέγεται Testus Sterone, λογοπαίγνιο με την τεστοστερόνη -και βλέπουμε το πρόσωπό του που είναι σχεδιασμένο με πρότυπο τον Γαλλο πολυνίκη οδηγό αγώνων Αλέν Προστ. Ο Βάκιλλος τον απειλεί πως αν αποχωρήσει θα πρέπει να ξεχάσει τη βίλα του στο Κάπρι, και εκείνος απαντά Capri, c’ est fini,  που είναι τίτλος μεγάλου γαλλικού σουξέ (1965) με τον Ερβέ Βιλάρ.

 

prost.jpg

 

Χορηγός στο ράλι είναι η εταιρεία Garum Lupus, που οι αφίσες της υπάρχουν παντού. Παρασκευάζει τον φημισμένο γάρο μάρκας Λούπους (Λύκος). Ο γάρος ήταν το απαραίτητο (κι ένα από τα λιγοστά) καρύκευμα αρχαίων Ελλήνων, Ρωμαίων και Βυζαντινών κι έτυχε να τον συζητήσουμε πρόσφατα στο ιστολόγιο.

 

berlusconi.jpg

 

Φτιαχνόταν από ψάρια και εντόσθια ψαριών που αφήνονταν να μισοσαπίσουν και να ζυμωθούν. Δεν ακούγεται πολύ δελεαστικό, συμφωνώ, πάντως Ρωμαίοι και Βυζαντινοί το υπεραγαπούσαν και το πρόσθεταν σε πάρα πολλά εδέσματά τους.

 

Όταν ο Αστερίξ και ο Οβελίξ έχουν ένα ατυχημα και σπάει η ρόδα τους, εμφανίζεται σαν από μηχανής θεός ο ιδιοκτήτης της Λούπους, που είναι βέβαια φτυστός ο Μπερλουσκόνι. Τους δίνει καινούργια ρόδα ζητώντας κάτι σε αντάλλαγμα. Τι ήταν το αντάλλαγμα, το βλέπουμε στο τέλος της περιπέτειας, όπου καθώς οι ήρωες επιστρέφουν στα πάτρια περνάνε δίπλα από ψηφιδωτές διαφημιστικές πινακίδες με το πρόσωπο του Οβελίξ και ένα φιαλίδιο με γάρο, και το σλόγκαν: Γάρος Λούπους – Έχει ξετρελάνει τους βαρβάρους.

 

Αλλά δεν είναι ο Μπερλουσκόνι ο μόνος διάσημος Ιταλός που εμφανίζεται στο κόμιξ. Στο πανδοχείο όπου καταλύουν οι αγωνιζόμενοι κοντά στην Πάρμα, ο ιδιοκτήτης έχει τα σουσούμια του Λουτσιάνο Παβαρότι και το πρωί ξυπνάει τους πάντες τραγουδώντας Κικιρίκου. Προηγουμένως όμως έχει μια παρεξήγηση με τον Οβελίξ σχετικά με τον τρόπο σερβιρίσματος του ζαμπόν της Πάρμας:

 

pavarotti.jpg

 

Μέχρι να πει ο ταβερνιάρης ότι το ζαμπόν είναι η σπεσιαλιτέ της περιοχής και το γεύονται σε πολύ λεπτές φέτες, ο Οβελίξ έχει καταβροχθίσει ολόκληρο το χοιρομέρι και ζητάει και άλλη μια… φέτα. Και μετά απορεί κι εξίσταται: Ζαμπόν σε φέτες; Αυτοί σε λίγο θα μας πούνε και για τυρί σε σκόνη!

 

monalisa.jpg

 

Δεν θα μπορούσε να λείπει και η Μόνα Λίζα, που εμφανίζεται να χαμογελάει μυστηριωδώς σ’ ένα παράθυρο καθώς περνάνε οι αρματοδρόμοι.

 

— Δεν νομίζω πως καταλαβαίνει, λέει ο Αστερίξ.

 

— Μήπως δεν μιλάει παρά μόνο ιταλικά;

 

Το τέλος της κούρσας είναι στη Νάπολη και πλάι στη Νάπολη υπάρχει ο Βεζούβιος και η Πομπηία.

 

Θα ήταν όμως αναχρονισμός να εμφανιστεί η ιστορική και καταστροφική έκρηξη του 79 μ.Χ. 130 χρόνια νωρίτερα (θυμίζω ότι η δράση του Αστερίξ τοποθετείται συμβατικά στο 50 π.Χ. ενώ η δολοφονία του Καίσαρα έγινε το 44 π.Χ.).

 

vesuvio.jpg

 

Κι έτσι, οι δημιουργοί της περιπέτειας επινόησαν μια προηγούμενη έκρηξη, που φυσικά συνέβη ακριβώς τη στιγμή που περνούσαν από εκεί κοντά οι αρματοδρόμοι -κατά σύμπτωση, μάλιστα, μόλις πέρασε ο Ρωμαίος αθλητής ένας τεράστιος βράχος έπεσε μπροστά στο γαλατικό άρμα.

 

Ο Οβελίξ φωναζοντας (στο προηγούμενο καρεδάκι) «έχω έναν αγώνα να κερδίσω», αρπάζει τον βράχο και τον επιστρέφει, φράζοντας μάλιστα το στόμιο του ηφαιστείου -και ταυτόχρονα λέει στον Ιντεφίξ να μην του φέρει αυτό που μόλις πέταξε.

 

Και βέβαια, η περιπέτεια τελειώνει με το πατροπαράδοτο συμπόσιο, που έχει σε ένα βαθμό εμπλουτιστεί με εδέσματα από την Ιταλία, αν και πάντα τον κύριο ρόλο τον παίζουν τα αγριογούρουνα.

 

Κι εδώ έκλεισε αυτή η παρουσίαση, που αναγκαστικά΄διέφερε από τις άλλες του Αστερίξ που κάνουμε στο ιστολόγιο αφού δεν έχει ακόμα ( ; – επιβεβαιώστε) κυκλοφορήσει η ελληνική έκδοση.

 

Ελπίζω σε δυο μήνες να συνεχίσουμε με κάποια περιπέτεια του «κανόνα των 24», αρκεί να φιλοτιμηθείτε κι εσείς να σκανάρετε κάποια και να μου στείλετε (στο sarantπαπάκιpt.lu) το πιντιέφ.

 

Σημειώνω ποιες περιπέτειες λείπουν

* Ο Γαλάτης Αστερίξ

* Αστερίξ μονομάχος

* Η διχόνοια

* Αστερίξ Ολυμπιονίκης

* Γύρος της Γαλατίας

* Αστερίξ και Νορμανδοί

* Αστερίξ και η χύτρα

* Οι δάφνες του Καίσαρα

* Αστερίξ και οι Βέλγοι

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  32622
  • Group:  Members
  • Topic Count:  12
  • Content Count:  124
  • Reputation:   938
  • Achievement Points:  124
  • Days Won:  0
  • With Us For:  2240 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  55

3 ώρες πριν, germanicus είπε:

Αυτό κατά λέξη θα πει «ουρά ψαριού», αλλά στη γαλλική οδηγική αργκό σημαίνει να προσπερνάς ένα αυτοκίνητο και να μπαίνεις αμέσως μετά μπροστά του -δεν ξέρω αν υπάρχει ελληνικός όρος γι’ αυτόν τον επικίνδυνο ελιγμό.

 

Μήπως λέγεται Σφήνα;

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.