Editor's Choice - Κλασική Βιβλιοθήκη Disney 8 - Φιλαράκια

[ΚΟΜΙΞ]

 

Πρόκειται για τον δέκατο έκτο τόμο της αντίστοιχης Ιταλικής σειράς. Ο συγκεκριμένος τόμος έχει 12 ιστορίες γύρω στις 30 σελίδες η κάθε μια που όλες (εκτός από δυο)  έχουν μπει σε τεύχη του Μίκυ Μάους της Α΄ Περιόδου και του περιοδικού Μίννι.  Υπάρχουν 2 αδημοσίευτες που θα μπορούσαν να βάλουν:

 

1. Paperino e l’amica a 4 ruote
2. Gambadilegno e il buon vecchio amico

 

Σύμφωνα με το Inducks οι συγκεκριμένες ιστορίες δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο… Πάντως το highlight από τις δημοσιευμένες ιστορίες είναι η ιστορία Ο Καλός Γείτονας με πρωταγωνιστή το Μαύρο Φάντασμα από το πενάκι του Τζόρτζιο Καβατσάνο. Δημοσιεύτηκε το 2005 στο Μίκυ Μάους #2042 και από όσο θυμάμαι ήταν και πολύ καλή αλλά και κάτι διαφορετικό. Βέβαια, πάνε χρόνια που έχω να τη διαβάσω… Αλλά έχει κιόλας έναν ασυνήθιστο πρωταγωνιστή που είναι και πρωτότυπο. Πάντως εάν είναι να μπει κάποια ιστορία από τις δημοσιευμένες τότε είναι αυτή! Οι υπόλοιπες δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο.

 

 

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 20, 2018 από ΚΟΜΙΞ

[PhantomDuck]

Έχουμε και για τον σημερινό τόμο. Ακόμα δύο μένουν. Δεν έχω δει ακόμα τι ιστορίες υπήρχαν και τι μπήκαν. Θα κάνω προσωπική εκτίμηση με την ησυχία μου το πρωί. Με μία πρώτη ματιά πάντως βλέπω αδημοσίευτη Mottura και μου αρέσει.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 25, 2018 από PhantomDuck

[ΚΟΜΙΞ]

16 ώρες πριν, PhantomDuck είπε:

Έχουμε και για τον σημερινό τόμο. Ακόμα δύο μένουν. Δεν έχω δει ακόμα τι ιστορίες υπήρχαν και τι μπήκαν. Θα κάνω προσωπική εκτίμηση με την ησυχία μου το πρωί. Με μία πρώτη ματιά πάντως βλέπω αδημοσίευτη Mottura και μου αρέσει.

Προσωπικά είμαι ευχαριστημένος από το τομάκι διότι έχει όσες ιστορίες θα ήθελα να διαβάσω  

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 25, 2018 από ΚΟΜΙΞ

[Μενίγ Πουαγώ]

Ένα τομάκι που πραγματικά απόλαυσα και διαβάστηκε νεράκι. Πάρα πολύ καλές όλες οι ιστορίες. Πραγματικά ξεχώρισα την ιστορία του Μαύρου Φαντάσματος... Ο τελευταίος που περίμενα να δω σε τόμο με τέτοιο θέμα!!! Δεύτερη στις προτιμήσεις μου η σουρεαλιστική ιστορία με τον Ινδιάνα. Όλοι ξέρουμε την αδυναμία που έχει ο Ντόναλντ στο 313 του και πρώτη ιστορία την δείχνει πανέμορφα. Αν και ένα από τα σεναριακά της ευρήματα μπορώ να πω ότι με χάλασε λίγο. Η ιστορία με τους Σκρουτζ και Τζον παρουσιάζει όμορφα πόσο ανάγκη έχει ο ένας την ύπαρξη του άλλου στον επιχειρηματικό κόσμο. Τέλος η ιστορία τα ανήψια του Μίκυ. Κινούμενη σε χαλαρούς ρυθμούς κλείνει όμορφα τον τόμο.

Συνολικά ένας τόμος φιλικότατος προς τους αναγνώστες και προς τα μηνύματα που περνάει. Αλτρουισμού, αλληλεγγύης, φιλίας και το πόσο ανάγκη έχουμε την ουσιαστική επαφή με άλλους ανθρώπους. Πολύ ωραίο και το εξώφυλλο!!! Άμα πέσει στα χέρια σας διαβάστε τον!!! Δε θα απογοητευτείτε!!! 4+ από εμένα!!!

Να σημείωσω  ότι οι τελευταίοι τόμοι είναι πολύ πιο εύκολοι στο άνοιγμα ,άρα και στην ανάγνωση, από τους πρώτους!!!

  

[germanicus]

Χάλια μαύρα. Όπως και ο επόμενος με τους Θρύλους. Με μια λαμπρή εξαίρεση. Το Μαύρο Φάντασμα που το καταφχαριστήθηκα. Ο κυριότερος λόγος που δεν έγινε προσάναμμα για το τζάκι. Όχι χθες τουλάχιστον

 

2αράκι.

 

 

[Indian]

Δεν μπορώ να πω ότι το συγκεκριμένο τεύχος δεν μπορούσα να το διαβάσω. Σίγουρα δεν περιέχει την αφρόκρεμα των ιστοριών με θέμα την φιλία,αλλά παρόλα αυτά πέρασα σχετικά ευχάριστα μαζί του. Ας πω δύο λόγια (καθυστερημένα) για την κάθε ιστορία ξεχωριστά.

 

"Τετράτροχος φίλος"
Σ'έναν μακρινό πλανήτη που απέχει πολλά έτη φωτός από την Γη,οι κάτοικοί του έχουν την μορφή διαφόρων εξαρτημάτων αυτοκινήτων. Ανακαλύπτοντας λοιπόν ότι δεν είναι μόνοι τους στο σύμπαν,αποφασίζουν να επισκεφτούν τον πλανήτη μας για να διαπιστώσουν το κατά πόσο είναι εξελιγμένη η τεχνολογία μας. Ερχόμενοι ανακαλύπτουν ότι δεν συμπεριφερόμαστε καλά στα αυτοκίνητά μας,με λαμπρή εξαίρεση τον Ντόναλντ,ο οποίος φαίνεται να έχει μία ιδιαίτερη σχέση αγάπης με τον θρυλικό 313. Για να του δείξουν τον απεριόριστο σεβασμό τους,αποφασίζουν να "μπουν" μέσα στο σαραβαλάκι του και να βοηθήσουν τον πρωταγωνιστή μας στην καθημερινότητά του και ιδιαίτερα στην αιώνια κόντρα του με τον Γκαστόνε για τα μάτια της αχώνευτης Νταίζυ. Πρόκειται για μία καλή υπόθεση που δανείζεται πολλά σουρεαλιστικά στοιχεία και μπλέκει εύστοχα το μεταφυσικό με το κωμικό. Πλάκα είχε που ο Ντόναλντ νόμιζε ότι το σαραβαλάκι του του μιλούσε,αλλά και το φινάλε. Το σχέδιο το βρήκα πολύ καλό.

 

"Ξαφνική αλλαγή προσωπικότητας"
Ο Μίκυ κι ο Γκούφυ πάνε στο αεροδρόμιο για να υποδεχτούν τον Ινδιάνα,που έρχεται από μία μεγάλη εξόρμηση στην Εύφορη Κοιλάδα κι έκπληκτοι ανακαλύπτουν ότι εκείνος έχει αλλάξει εντελώς χαρακτήρα. Τόσο στιλιστικά,όσο και στο θέμα των ιδιοτροπιών του. Έχει φτάσει σε τέτοιον βαθμό που θέλει να αλλάξει ακόμα και το επάγγελμά του και να βρει ένα άλλο πιο ήσυχο. Οι φίλοι μας προσπαθούν να βρουν μία λύση κι αφού δεν καταφέρνουν κάτι με τη ιατρική βοήθεια,αποφασίζουν να επισκεφτούν όλοι μαζί τον τελευταίο προορισμό του Ινδιάνα για να ερευνήσουν εάν υπάρχει κάτι εκεί που μπορεί να ευθύνεται γι'αυτή την μεταστροφή. Εκεί θα συναντήσουν μία πλακατζίδικη φυλή ιθαγενών και θα ανακαλύψουν πολλά κι ενδιαφέροντα ευρήματα. Το σενάριο το βρήκα πρωτότυπο. Δεν θυμάμαι να είχα ξαναδεί τον Ινδιάνα Γκούφυ με κουστούμι και με τέτοια συμπεριφορά. Γενικά δεν χαρακτηρίζεται από την άκρατη δράση που έχουν οι ιστορίες με τον συγκεκριμένο πρωταγωνιστή,αλλά δεν έχω παράπονο. Το σενάριο μάς ξεναγεί στο άγριο δάσος και το φινάλε είναι απολαυστικό. Προσωπικά γέλασα. Κανένα πρόβλημα και με το σχέδιο.

 

"Ο Ρόμπαξ βγαίνει στην σύνταξη!"
Βρισκόμαστε στο Δημαρχιακό μέγαρο της Λιμνούπολης,όπου ο Σκρουτζ γι'ακόμα μία φορά κοντράρεται με τον Ρόμπαξ επάνω σε έναν διαγωνισμό του Δήμου. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ποιος τελικά βγήκε νικητής και πήρε την εργολαβία. Εκείνη την στιγμή βλέπουμε έναν Ρόμπαξ κατάκοπο και παραιτημένο,ο οποίος θεωρεί πλέον ότι είναι ανώφελο και μάταιο να παλεύει όταν έχει απέναντί του τον Σκρουτζ κι έτσι παίρνει την μεγάλη απόφαση. Να τα βροντήξει όλα και να αποσυρθεί σε ένα πολυτελές θέρετρο,μακριά από δουλειές,σκοτούρες και υποχρεώσεις. Κάτι τέτοιο χαροποιεί το πλουσιότερο παπί του κόσμου,που πλέον θα παίζει μόνος του στον κόσμο των επιχειρήσεων. Αυτή του η χαρά όμως θα είναι προσωρινή,καθώς χωρίς τον Ρόμπαξ να τον συμπληρώνει νιώθει ένα αβάσταχτο κενό. Τι μπορεί να κάνει για να τον μεταπείσει και να ξαναρχίζουν να αλληλοτρώγονται? Κι εδώ έχουμε ένα χαριτωμένο σενάριο που μας φανερώνει καλά κρυμμένα στοιχεία στους χαρακτήρες τόσο του Ρόμπαξ (παραίτηση),όσο και του Σκρουτζ (φιλικός προς τον αιώνιο αντίπαλό του). Το κόλπο που σκέφτηκε ο δεύτερος για να επιστρέψει ο πρώτος ήταν ευφυές,ενώ το φινάλε,επιτέλους,είναι ο ορισμός της πρωτοτυπίας. Αξιόλογο ήταν και το σχέδιο.

 

"Ο καλός γείτονας"
Το Μαύρο Φάντασμα βγάζει τον μανδύα του και σαν φυσιολογικός άνθρωπος νοικιάζει ένα ήσυχο σπιτάκι στα περίχωρα του Μίκυ Σίτυ. Ο κάθε νοήμων αναγνώστης δεν θα δυσκολευόταν να καταλάβει ότι αυτό που επιδιώκει δεν είναι η γαλήνη και η ηρεμία,αλλά έχει κι άλλα,πιο σκοτεινά,κίνητρα. Σκοπός του να πραγματοποιήσει μία αριστοτεχνική ληστεία που θα τον κάνει εν μία νυκτί εκατομμυριούχο (περίπου). Έχει ελάχιστο χρόνο στην διάθεσή του για να συγκεντρωθεί και να οργανώσει στην εντέλεια το τρόπο δράσης του και σαν να μην έφτανε αυτό,ένα άλλο πρόβλημα προστίθεται. Οι νέοι του γείτονες,όσο καλοκάγαθοι κι αν είναι,του γίνονται στενός κορσές και δεν τον αφήνουν να συγκεντρωθεί. Τελικά δεν είναι και τόσο καλό να σε συμπαθούν. Κι εγώ είμαι από αυτούς που δεν περίμενα να δω σε έναν τόμο που συγκεντρώνει ιστορίες με φιλαράκια,το Μαύρο Φάντασμα. Συμφωνώ ότι η θέση της συγκεκριμένης ιστορίας δεν είναι μέσα σε αυτόν τον τόμο. Από την άλλη όμως δεν μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε. Βλέπουμε τον σατανικό κακό να ξεδιπλώνει τα υποκριτικά του ταλέντα και να μην είναι ένας απλός κομπάρσος που στο τέλος καταλήγει στα χέρια της δικαιοσύνης. Αρκετές είναι οι στιγμές που υπάρχει μονόλογος,ο οποίος όμως δεν με κούρασε στο ελάχιστο. Η ροή της υπόθεσης αναδείκνυε την κωμωδία σε τέτοιον βαθμό,που ο αναγνώστης συμπονά τον πρωταγωνιστή. Το φινάλε εκτυλίχθηκε με καταιγιστικό και γλαφυρό ρυθμό. Το σχέδιο του Canazzano απλά απολαυστικό.

 

"Μανιώδεις συλλέκτες"
Ένας συμπαθητικός φίλος των ανιψιών του Μίκυ κάνει την εμφάνισή του κι αμέσως φαίνεται ότι έχει κοινά ενδιαφέροντα με έναν από αυτούς,τον Μόρτυ. Έχουν και οι δύο πάθος με τις κάθε είδους πρωτότυπες και κάπως ιδιαίτερες (για να μην το θέσω άκομψα) συλλογές. Δυστυχώς όμως ο Φέρντυ δυσκολεύεται να τους ακολουθήσει στην συζήτηση κι αισθάνεται λίγο παραγκωνισμένος. Το αποκορύφωμα έρχεται όταν τα δύο αχώριστα αδέλφια αποφασίζουν να πάνε σε ξεχωριστές κατασκηνώσεις. Εκεί θα δοκιμαστεί η σχέση τους,αλλά να μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για αθώες παιδικές ψυχές. Μόλις διάβασα τον τίτλο η αλήθεια είναι ότι ενθουσιάστηκα. Τρελαίνομαι να διαβάζω κόμικς με συλλογές. Εδώ όμως ο τίτλος ήταν "κράχτης",μιας και το κεντρικό θέμα πραγματεύεται τις σχέσεις του Μόρτυ και του Φέρντυ. Σεναριακά την βρήκα αρκετά αδύναμη και δεν με ενθουσίασε τόσο. Η πλοκή ήταν χλιαρή και η σκηνοθεσία κακή. Με ένα τέτοιο θέμα θα μπορούσε να γίνει πρωτοκλασάτη ιστορία,αλλά δυστυχώς... Το σχέδιο το βρήκα μέτριο.

 

 

[PhantomDuck]

Το συγκεκριμένο τομάκι μου είχε ξεφύγει. Δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο, όμως οι ιστορίες ήταν σίγουρα διαφορετικές και με έκαναν να τις διαβάζω νεράκι σε σχέση με άλλα Disney τεύχη. Η ιστορία του Μαύρου Φαντάσματος από τον Cavazzano ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Κατ' εμέ ένας από τους καλύτερους τόμους της σειράς, αν και αυτό δεν λέει απαραίτητα κάτι, μιας και αποδείχθηκε ψιλομάπα ως τελικό σύνολο ποιότητας ιστοριών :P.

[Manitou]

Πάρα πολύ ωραίο τευχάκι με ωραία μηνύματα, ιδίως η τελευταία ιστορία!