Editor's Choice - Κλασική Βιβλιοθήκη Disney 6 - Σκοτεινά Μυστήρια

[ΚΟΜΙΞ]

Πρόκειται για τον όγδοο τόμο της αντίστοιχης Ιταλικής σειράς. Ο συγκεκριμένος τόμος έχει 4 ιστορίες που όλες είναι κοντά στις 50 σελίδες. Οπότε σε 164 σελίδες πρέπει να είσαι αρκετά επιλεκτικός... Πάντως, εάν δεν βάλουν από τις ιστορίες αυτήν εδώ του Καβατσάνο τότε θα απογοητευτώ πολύ. Η συγκεκριμένη δημοσιεύτηκε το 1991 και είναι στις τοπ 100 του inducks. (συγκεκριμένα στην 75η θέση!!) Οπότε πιστεύω ότι τώρα είναι η τέλεια ευκαιρία να την δούμε στη χώρα μας. Αλλιώς μπορεί και να μην μπει ποτέ... Άλλη μια πολύ καλή ιστορία είναι αυτή εδώ του Καμπόνι. Η δεύτερη καλύτερη του τόμου και έχει 55 σελίδες. Προσωπικά πιστεύω (ή μάλλον καλύτερα θέλω να πιστεύω...)  ότι θα διαλέξουν μια μεγάλη και τις πιο μικρές που έχει ο τόμος. 

 

Παρακάτω η διαφήμιση του τόμου από την εφημερίδα  

 

 

 

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 11, 2018 από ΚΟΜΙΞ

[PhantomDuck]

Οι αδημοσίευτες από τον ιταλικό τόμο είναι 4.

 

Topolino e il caso del ricatto verde

Topolino e il caso del cancellatore

Topolino e il mistero della voce spezzata

Topolino e la scatola dei 100 anni

 

Την πρώτη ιστορία από αυτές νομίζω πως μπορούμε να την αποκλείσουμε (προτιμάνε ιταλικές ιστορίες, δεν νομίζω να πετάξουν μέσα Cezar Ferioli) όπως και το Ρεβεγιόν του τρόμου που δημοσιεύτηκε στο ΜΜ Καθημερινής. Οι υπόλοιπες λίγο πολύ στα ίδια στάνταρ νομίζω κυμαίνονται, συμπαθητικές ιστορίες όμως χωρίς κάτι το ιδιαίτερο λίγο που τις κοίταξα. Αυτή που ελπίζω οπωσδήποτε να δούμε, είναι του Cavazzano που όντως, αν δεν μπει τώρα, δεν ξέρω πότε θα ξαναέχουμε την ευκαιρία. Την δεύτερη επίσης του Mastantuono θα ήθελα επίσης αρκετά να δω, επειδή είναι από την περίοδο που μου άρεσε ακόμα το σχέδιό του.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 3, 2018 από PhantomDuck

[PhantomDuck]

Προστέθηκε στο κι αυτό.

Δυστυχώς δεν μπήκε η ιστορία του Cavazzano, ούτε και του Mastantuono. Η μόνη αδημοσίευτη που βλέπουμε είναι Το κουτί των 100 χρόνων, η οποία είναι κατ' εμέ και η καλύτερη του τόμου, χωρίς όμως να πρόκειται για κάτι το φοβερό. Απογοητεύτηκα για τον Cavazzano είναι η αλήθεια, επειδή αυτή η ιστορία έχει περάσει κάτω από το ραντάρ των ελληνικών εκδόσεων από τότε που βγήκε, και αφού δεν μπήκε τώρα, δεν νομίζω να την δούμε για αρκετό καιρό ακόμα. Δεν ξέρω για ποιον λόγο βρίσκεται στο ΤΟΡ 100 και δεν είμαι σίγουρος εάν το αξίζει, όμως για το τομάκι θα ήταν ό,τι πρέπει.

 

Την επόμενη εβδομάδα έχουμε πειρατές. Δεν έχω διαφήμιση εύκαιρη, αν την έχει κάποιος ας ανοίξει ένα νέο θέμα να συζητάμε εκεί πιο αναλυτικά.

 

[ΚΟΜΙΞ]

Οι ιστορίες του τόμου τελικά είναι:

1. Το κουτί των 100 χρόνων

2. Θρίλερ στον αέρα

3. Καλλιτεχνική κλοπή

4. Το μυστήριο του Ρίο Σομπρέρο

Κρίμα που δεν μπήκε η ιστορία του Καβατσάνο  Μπορεί να μπήκε η δεύτερη καλύτερη επιλογή σύμφωνα με το Inducks αλλά του Καβατσάνο ήταν στο Τοπ 100. Ε για κάποιο λόγο θα ήταν εκεί και Καβατσάνο. Κρίμα... 

[Μενίγ Πουαγώ]

Πραγματικά πάρα πολύ καλός τόμος. Πανέμορφες και διασκεδαστικές ιστορίες. Ειδική μνεία στα νεύρα της Μίννι (τα απόλαυσα )  και στον αλτρουισμό του Μαύρου Πητ. Πλέον (εδώ και 2-3 τόμους) δε χρειάζεται να είσαι μασίστας για να τους ανοίξεις!!!  

 

[Jim Slip]

Λολ, ο ιταλικός τόμος είχε 4 αδημοσίευτες και βάλανε μόνο μία. Τι να πει κανείς.

[germanicus]

Από την άλλη αυτός εδώ ήταν ένας τόμος όπου δεν είχα καμία ιστορία  

 

Ποια σκοτεινά μυστήρια? Περίμενα ιστορίες στο στυλ του Σερ Μικυ. Well. Οι καλές ήταν στο χιουμοριστικό στυλ "Ληστεία του αιώνα", οι κακές ήταν στο στυλ των περιπετειών που περίμενα. Κρίμας που έκλεισε με αυτές τις 2 ιστορίες. Ντεμί η προτελευταία, "φέρε κάπελα κρασί να πιω κι εγω να πιεις κι εσύ" η τελευταία. Ακριβώς το ανάποδο όμως οι 2 πρώτες, που έπιαναν και το μεγαλύτερο μέρος του τόμου. Η 2η Tito Faraci, εγγύηση. Στην 1η, κοίταξα πολλές φορές την πρώτη σελίδα για να σιγουρευθώ ότι δεν έχει την Ziche στο σενάριο  

 

θεοί! και σύμφωνα με το inducks η 2η είναι στη θέση  34362/34908! γκουντ γουάηνζ

 

 

[Indian]

Σαν λάτρης των σεναρίων που πραγματεύονται σκοτεινά μυστήρια,είχα την αίσθηση ότι θα μου αρέσει πολύ ο συγκεκριμένος τόμος. Έτσι κι έγινε. Ας πούμε δύο λόγια για τις ιστορίες που περιέχονται.

 

"Το κουτί των 100 χρόνων"
Η ιστορία αρχίζει με τον Μαύρο Πητ να έχει κάνει ένα ριφιφί στα θεμέλια της τράπεζας του Μίκυ Σίτυ αλλά το μόνο που καταφέρνει να αποσπάσει είναι ένα περίεργο κουτί. Στην συνέχεια,ένας μυστήριος τύπος επισκέπτεται τον Μίκυ και του ζητά να τον βοηθήσει. Με λίγα λόγια πρέπει να αγοράσει τα κοσμήματα της γυναίκας του που τα έπαιξε στην πράσινη τσόχα και τα έχει ο Μαύρος Πητ. Οι δύο αυτές ιστορίες θα πλεχτούν και θα περιπλεχθούν σε μεγάλο και συναρπαστικό βαθμό. Εννοείται ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονται. Έχουμε ένα καθαρόαιμο κατασκοπευτικό θρίλερ,με συνεχείς ανατροπές και μία Μίννι να αναλαμβάνει να φέρνει το έξυπνο χιούμορ στο προσκήνιο. Οι αρκετές σελίδες έκαναν το σενάριο να αναπνέει καλύτερα. Το φινάλε όμως ήταν περισσότερο χιουμοριστικό απ'ότι χρειαζόταν.Το ίδιο όμορφο είναι και το σχέδιο.

 

"Θρίλερ στον αέρα"
Την εποχή που οι ραδιοφωνικές σαπουνόπερες ήταν στο φόρτε τους,ο Ντόναλντ δουλεύει σε μία τέτοια,στον ραδιοφωνικό σταθμό του θείου του. Η δουλειά του είναι να κάνει τα διάφορα ηχητικά εφέ,που παρεμβάλλονται στους διαλόγους των ηθοποιών. Δύσκολη εργασία,αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει. Η ρουτίνα διακόπτεται απότομα όταν ένα πιάνο που ήταν κρεμασμένο με συρματόσχοινα στο ταβάνι πέφτει και παραλίγο να αφήσει στον τόπο έναν εκ των πρωταγωνιστών της σαπουνόπερας. Κι ενώ ο θείος Σκρουτζ μπλέκει στον κυκεώνα της γραφειοκρατίας των ασφαλιστικών εταιριών,ο γκαντέμης ανιψιός του αρχίζει τις έρευνες για να διαπιστώσει εάν η πτώση του πιάνου ήταν ένα ατύχημα ή ένα καλοσχεδιασμένο κόλπο. Αρκετά τίμιο νουάρ σενάριο που στέκεται αξιοπρεπώς,αλλά η ροή του είναι κάπως απλοϊκή. Εννοείται ότι διαβάζεται ευχάριστα. Μου αρέσει όταν ο Ντόναλντ σκέφτεται έξυπνα. Αξιόλογο είναι και το σχέδιο.

 

"Καλλιτεχνική κλοπή"
Ο Γκούφυ προσλαμβάνεται από έναν εκκεντρικό γλύπτη για να ποζάρει σαν ζωντανό έκθεμα σε μία έκθεση που θα γίνει στο μουσείο σύγχρονης τέχνης του Μίκυ Σίτυ. Δυστυχώς όμως το ίδιο βράδυ γίνεται μία μυστηριώδης κλοπή στο μουσείο,με αποτέλεσμα όλες οι υποψίες να πέσουν επάνω του. Ο καλός του φίλος Μίκυ δεν θα μπορούσε να μην του δώσει μία χείρα βοήθειας. Όλα φαίνονται να είναι κόντρα στον αφελή κολλητό του,αλλά εκείνος αρχίζει να ξετυλίγει σιγά-σιγά το κουβάρι και με τις έρευνες που πραγματοποιεί προσπαθεί να βρει τον πραγματικό ένοχο. Γιατί δεν νομίζω να πιστεύει κανείς ότι ο διαρρήκτης είναι ο Γκούφυ. Κι εδώ έχουμε ένα ενδιαφέρον σενάριο,αλλά όχι στον ίδιο βαθμό με τις υπόλοιπες ιστορίες του τόμου. Τόσο η υπόθεση όσο και η ροή κυλούσαν καλά,αλλά μπορώ να πω ότι την βρήκα κάπως αναμενόμενη. Το σχέδιο με ικανοποίησε.

 

"Το μυστήριο του Ρίο Σομπρέρο"
Στην τελευταία ιστορία του τόμου ο Μίκυ βρίσκεται αντιμέτωπος με μία περίεργη κατάσταση. Σε πρώτη φάση βρισκόμαστε στο Μίκυ Σίτυ,όπου ο Επιθεωρητής Ο'Χάρα βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Εκλάπησαν μερικά σπάνια νομίσματα από την βίλα ενός επιφανούς συλλέκτη και οι έρευνες μέχρι στιγμής έχουν αποβεί άκαρπες. Όταν αυτό ξεχνιέται,κάνει την εμφάνισή της στο σπίτι του Μίκυ μία όμορφη κοπέλα που ισχυρίζεται ότι είναι γνωστή ενός παιδικού φίλου του πρωταγωνιστή μας (αλλά και του Γκούφυ και του Οράτιου) κι ο οποίος χρειάζεται την βοήθειά του. Βρίσκεται στο Ρίο Σομπρέρο (στο Μεξικό) κι όντας κι εκείνος συλλέκτης,δέχεται "στενό μαρκάρισμα" από μία συμμορία της περιοχής που νομίζει ότι έχει τα κλεμμένα νομίσματα και θέλει να τα κάνει δικά της. Οι πρωταγωνιστές μας θα πάνε μέχρι εκεί και εκτός από το περίεργο αυτό μυστήριο,θα βρουν ένα πανέξυπνο νεαρό,ένα φαινόμενο λειψυδρίας,την αδίστακτη συμμορία των "Αρουραίος",αλλά και τον...Μαύρο Πητ. Θα έχουν λοιπόν πολλά πράγματα να σκεφτούν και πολλές καταστάσεις να διαχειριστούν. Η συγγραφέας ανοίγει πολλά μέτωπα,που ομολογώ μου κίνησαν την περιέργεια να δω την εξέλιξή τους. Συνήθως τέτοιες πρακτικές περισσότερο μπερδεύουν,παρά ψυχαγωγούν. Εδώ όμως έχουμε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Όλα δένουν αριστοτεχνικά,ενώ υπάρχουν και ΠΟΛΛΑ φαινόμενα που απατούν. Η παρουσία του Μαύρου Πητ εδώ είναι πρωτότυπη,ενώ και το plot twist στο φινάλε είναι μία ευχάριστη συγγραφική έκπληξη. Γενικά είναι μία πολύ προσεγμένη ιστορία,που αξίζει να διαβαστεί. Πολύ καλό είναι και το σχέδιο.

 

 

[Jim Slip]

On 2/13/2018 at 9:30 AM, germanicus said:

Ποια σκοτεινά μυστήρια?

 

Αυτό ακριβώς σκέφτηκα κι εγώ όταν διάβασα την πρώτη ιστορία, η οποία ήταν τελειώς κωμωδία.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 26, 2018 από Jim Slip

[Manitou]

Ο πιο ωραίος τόμος της σειράς για εμένα! Οι ιστορίες μου άρεσαν παρα πολύ. Ιδιαίτερα η ιστορία με τον Ντόναλντ και το σήριαλ τα έσπαγε! Αλλά και το κουτί των 100 χρόνων μου άρεσε πολύ. Γενικά επειδή δεν έχω διαβάσει τα ΜΜ 1500 - 2200 όλες αυτές οι ιστορίες είναι νέες για μένα, οπότε δίνουν ένα τσικ παραπάνω. Βέβαια τόσες που είναι οι ιστορίες Ντίσνευ αν τις έχεις διαβάσει μόνο μια φορά πάλι νέες σου φαίνονται.