Ερασιτέχνης ή επαγγελματίας; Ιδού η απορία.

[ΤασίαΚούτ]

               Πολλές φορές, έχουμε ακούσει για ερασιτεχνισμούς και ερασιτέχνες .Στην δουλειά, στις σχέσεις και γενικά στην καθημερινή μας ζωή. Με αποτέλεσμα, η έννοια ερασιτέχνης να αποκτήσει μια αρνητική έννοια. Τσαπατσούλης , ή κομπογιαννίτης ή απατεώνας και πολλά άλλα .Όμως είναι έτσι ή, μας διαφεύγει κάτι;

               Πριν από πολύ καιρό, είχα θίξει το θέμα του ταλέντου στο σχέδιο κόμικ.Μάλιστα, είχα παραθέσει και κάποιες εικόνες. Κάποιος φίλος μου απάντησε και σωστά ότι είναι θέμα δουλειάς και όχι ταλέντου. Ισχύει και αυτό και γενικά παντού και έρχομαι στα του θέματος. Δεν είναι κακό ,να είσαι ερασιτέχνης.Μάλιστα η συγκεκριμένη λέξη σημαίνει, ο εραστής της Τέχνης και δεν αναφέρομαι μονάχα στις τέχνες.Αλλά παντού.Τέχνη είναι και ο δάσκαλος,τέχνη είναι και ο υδραυλικός ή ο γιατρός και γενικά, οποιαδήποτε άλλο επάγγελμα. Όμως το να αγαπάς ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αυτό που κάνεις όπως αγαπά ένας εραστής ανεξάρτητα αν διαθέτεις ταλέντο ή όχι είναι πολύ σημαντικό και κερδίζεις.Πολλά.

              Τα πράγματα, είναι σαν τον γάμο και κακά τα ψέμματα ο γάμος δεν είναι επάγγελμα; Δεν έχει υποχρεώσεις; Όμως, αν δεν αγαπάς πραγματικά  αυτό που επέλεξες να είσαι, ή την κατάσταση στην οποία επέλεξες εσύ να είσαι τότε το πράγμα, παύει να ισχύει, αρχίζει να μπάζει νερά και λοιπά σκ@τά και τότε  εκεί έρχεται ο εραστής. Καλύπτοντας όλα τα κενά, κάνοντας σε παράλληλα να νιώθεις καλύτερα και γιατί όχι; Φανταστείτε κάποιον ο οποίος να κάνει μια δουλειά  βάση σπουδών του αλλά να μην δίνει αυτά που πρέπει, ακόμη και αν εκείνος διακηρύττει ότι την ποθεί  Τι γίνεται τότε ; Η δουλειά τον εξουθενώνει, τον κάνει αδιάφορο και δη τσαπατσούλη με αποτέλεσμα να πέφτουν οι επιδόσεις του.Τι γίνεται μετά; Έρχεται ο προϊστάμενος και του  λέει απολύεσαι .Γιατί; Δεν αγαπούσε το αντικείμενό του δεν το είχε σπουδάσει; Διότι πολύ απλά βρέθηκε κάποιος άλλος, με μεγαλύτερη όρεξη αλλά και μεράκι ή αγάπη (όπως θέλετε πάρτε το)ο οποίος λατρεύει το αντικείμενο.Με ελάχιστες γνώσεις ίσως  και με περισσότερες γνώσεις ποιος ξέρει; Αλλά τα κατάφερε;Η απάντηση είναι εύλογη......

               Θα σας αναφέρω δύο παραδείγματα, από την προσωπική μου ζωή. Πριν από αρκετό καιρό έμαθα ότι μια συμμαθήτριά μου από το λύκειο, άνοιξε ινστιτούτο αισθητικής με προϊόντα γνωστής εταιρίας στο μέρος καταγωγής μου .Όμως προσοχή!!!!! Η συμμαθήτριά μου αυτή, είχε παρακολουθήσει πρωτύτερα ένα σεμινάριο για αισθητική διάρκειας ενός μηνός. Στο χωριό μου, υπήρχε και μια άλλη κυρία κανονική-επαγγελματίας- αισθητικός .Όμως εκείνη απέτυχε. Γιατί;  Ήταν κακή; Όχι .Δεν είχε γνώσεις και πτυχίο; Αντιθέτως, τα απέκτησε όλα και με άριστο βαθμό.Τότε τι έφταιξε και έκλεισε το δικό της κατάστημα; Και πώς η συμμαθήτριά μου, με σεμινάρια ενός μηνός κατάφερε όχι μονάχα να κερδίσει την αντίπαλό της; Αλλά και να έχει πελατεία, τις κυρίες των γύρω χωριών; Η απάντηση είναι απλή.Αγαπούσε πραγματικά αυτό που έκανε ,το λάτρευε και συν των άλλων ήταν ανθρώπινη στις σχέσεις της. Όπως ευχάριστη και επικοινωνιακή. Ήξερε επίσης, να κάνει το ένα δέκα βάζοντας ταυτόχρονα το μυαλό της να δουλεύει.Επιπρόσθετα έμπαινε στην θέση των άλλων στις ανάγκες και στις απαιτήσεις τους.  Την ίδια στιγμή οι υπόλοιποι  συμπεριλαμαβανομένου και εμού προσωπικά, έβλεπαν έναν άνθρωπο με πραγματική ζέση ο οποίος πάλευε ταυτόχρονα και λυσσαλέα να βελτιωθεί .Δεν είχε ούτε κανένα ιδιαίτερο ταλέντο ούτε και μακροχρόνιες γνώσεις αλλά είχε αφιερωθεί καρδιά ψυχή και σώματι σε αυτό που έκανε .Με πάθος και έτσι πέτυχε. 

             Το δεύτερο παράδειγμα είναι από την μαθητική μου ζωή. Όταν ήμουν μαθήτρια στο λύκειο, είχαμε δύο καθηγητές μαθηματικών.Οι δύο τους ,ήταν εξίσου νέοι. Ο μεν πρώτος ήταν διάνοια ο οποίος σημειωτέον, είχε πάρει και βραβεία (έτσι μας έλεγαν) και ένας άλλος . Ο μεν πρώτος παρότι τις γνώσεις και την πείρα του, έκανε τους μαθητές να βγουν μια μέρα από την τάξη αρνούμενοι να κάνουν το μάθημά του και την ίδια στιγμή ο τότε διευθυντής,  προσπαθούσε να εξομαλύνει την κατάσταση. Από την άλλη μεριά ,ο άλλος καθηγητής ήταν προσηνής, δεν κούραζε και έκανε το μάθημα αγαπητό σε όλα τα παιδιά και ιδιαίτερα, σε εκείνα που δεν τα ενδιέφεραν τα μαθηματικά.(Ξέρετε τα μαθηματικά είναι ένα πολύ δύσκολο μάθημα σαν τα φασολάκια που πρέπει να φάμε. Διότι σε αντίθεση με κάποιους από εμάς που έχουν κλίση, οι υπόλοιποι δεν είμαστε εξοικειωμένοι με αυτά.).Θέλετε και μια άλλη αλήθεια; Ο άλλος ο πραγματικά -όπως διαπιστώθηκε εκ του αποτελέσματος καλός σε όλα δάσκαλος- δεν ήταν και κάτι σπουδαίο. Ούτε μεγάλη ευφυία ήταν ,ούτε  βραβεία είχε κερδίσει κατά το παρελθόν, ούτε μεγάλη πείρα κατείχε και όμως, κέρδισε.Την αγάπη των παιδιών και δη την αποδοχή τους .Διότι κακά τα ψέμματα αν ένα περιβάλλον δεν σε θέλει τότε, δεν μπορείς  να σταθείς σε αυτό.Τι απέγινε ο διάνοιας; Έμεινε στο χωριό , οι νέες γενιές μαθητών  δεν τον παρακολουθούσαν και έκαναν φασαρία και καλά έκαναν, ή έκαναν υπομονή σπάζοντας ταυτόχρονα τα νεύρα του καθηγητή.Δεν μπορούσε να τους κόψει στο μάθημα, διότι σήμερα και ευτυχώς υπάρχουν μηχανισμοί που προστατεύουν τους μαθητές ,από κάτι τέτοια απωθημένα. Τώρα, περιμένει την σύνταξή του και κανένας συγχωριανός δεν του μιλά. Φοβερό πράγμα η μοναξιά δυστυχώς. Όμως ας πρόσεχε.Ο άλλος ο καλός, διορίστηκε κάπου αλλού  έγινε γυμνασιάρχης και από ότι έμαθα πολύ αγαπητός σε όλα τα παιδιά. Οπότε, ποιος είναι στην πραγματικότητα ο άριστος; ,o winner που τα πήρε όλα και έφυγε; Και οι δύο δεν ήταν πιστοποιημένοι επαγγελματίες ; Το ίδιο δεν έγινε  και η τότε συμμαθήτριά μου ; Δεν πήρε την έγκυρη και έγκριτη πιστοποίηση της αισθητικού; Το ίδιο δεν είχε και η άλλη ;

             Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΉ αγάπη σε αυτό που κάνεις φίλε μου -ανεξαρτήτως χαρίσματος σπουδών ή όχι- σε κάνει καλό διότι ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ,ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ  ΚΑΙ ΔΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ . Όπως άλλωστε κάνει ένας εραστής, για να προσελκύσει το ταίρι του.Δεν παλεύει σκληρά στο να το ευχαριστήσει; Δεν κοπιάζει στο να καλυτερεύει τον εαυτό του; Στο να είναι καθαρός και ευπαρουσίαστος, να φορά ωραία ρούχα ,να έχει το σπίτι του περιποιημένο και τακτικό ,για να προσκαλεί σε αυτό το ταίρι του, να προσφέρει  δώρα για την αγαπημένη ή τον αγαπημένο της χαλώντας ένα κάρο λεφτά;  Παρατηρήστε τους εραστές και πως αυτοί ενεργούν και τότε θα με θυμηθείτε.Επίσης  ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΛΟΣ επαγγελματίας ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ.Δηλαδή ερασιτέχνης και να αναφέρω και κάτι άλλο; Ποτέ να μην υποτιμάτε κανέναν ΚΑΙ  τίποτε  και ιδιαίτερα τους εραστές .Διότι αν στην δουλειά μας ή στις σπουδές μας ή στο αντικείμενο μας εμφανιστεί κάποιος" εραστής" τότε ο γάμος μας με την δουλειά μας και δη με το επάγγελμά μας ή το ταλέντο μας έχει τελειώσει .Διότι ο εραστής ξέρει, βλέπει τι θέλεις ως ειδίκευση , διαπιστώνει με επιτυχία τα κενά και στην συνέχεια τα γεμίζει .Με τον δικό του ευχάριστο και επικοινωνιακό τρόπο. Δεν σε πρήζει , δεν σε κουράζει αντιθέτως σε κάνει να σκέφτεσαι και να καταλαβαίνεις το λάθος σου χωρίς να σε προσβάλλει Και το σπουδαιότερο; Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΑΚΟΥΕΙ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΑΡΙΣΤΑ τα πάντα που σε απασχολούν. Ψέμματα; Η κάνω λάθος; 

          Συμπερασματικά ,καλύτερα να είσαι ερασιτέχνης παρά ένας νωθρός , plain και δη  ένας κάκιστος επαγγελματίας και αν σας αποκαλέσουν ως τέτοιους .Δηλαδή ως ερασιτέχνες μην το εκλάβετε ως προσβολή. Διότι αυτοί που σας το είπαν προφανώς σας φοβούνται διότι σε αντίθεση με αυτούς εσείς είστε οι καλύτεροι. Διότι ξέρετε και δίνετε αυτά που πραγματικά ζητούνται -τονίζοντας ταυτόχρονα την ανεπάρκεια τους και δη την ανικανότητά εκείνων που σας αποκάλεσαν έτσι.Γιατί πολύ απλά όταν ποθείς κάτι πραγματικά, κινείς γη και ουρανό. Και δη βιβλιοθήκες για να εμπλουτίσεις τις γνώσεις σου .Όπως επίσης και τρέξιμο 24 ώρες όλες τις μέρες της εβδομάδας έτσι ώστε, να το κάνεις ωραίο και να το βελτιώσεις .Και να ξέρετε  μια άλλη βασική αλήθεια.Το αποτέλεσμα μετρά, και όλα κρίνονται βάση αυτού. Όλα τα υπόλοιπα είναι χάσιμο χρόνου και χαρτο-μαντηλιών.

 

Υ.Σ 

Θυμάστε μια ταινία, για έναν φτωχό άλλα χαρισματικό μαθητή ο οποίος, δούλευε στις οικοδομές και ο οποίος έγινε δεχτός, σε ένα μεγάλο και γνωστό πανεπιστήμιο; Ε λοιπόν σε μια σκηνή της εκείνος και ένας φίλος του, μια μέρα πήγαν σε ένα μπαρ κοντά στο πανεπιστήμιο.Εκεί υπήρχε και ένας άλλος φοιτητής ο οποίος, άρχισε να πουλά πνεύμα.Τότε ο χαρισματικός νεαρός της ιστορίας ,του την είπε και η ατάκα του ήταν η εξής : Αντί ν α κάνεις τον έξυπνο εδώ Θα μπορούσες να πας, στην δημοτική βιβλιοθήκη και να διαβάσεις τσάμπα και όση ώρα θέλεις για αυτό το αντικείμενο το οποίο και δεν το ξέρεις και δεν το κατέχεις και πληρώνεις και ένα κάρο λεφτά για να το αποκτήσεις.Η αντίδραση των υπολοίπων, που ήταν εκείνη την στιγμή στο μπαρ; Χειροκρότημα.  (Θα πρέπει να αναφέρω ότι πέρασε πολύς καιρός, από τότε που έχω δει την ταινία αλλά αυτή η σκηνή, μου έμεινε στο μυαλό.Αν κάνω κάποιο λάθος να με διορθώσετε).

 

 

 

 

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 4, 2018 από ΤασίαΚούτ