Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ένας μυρμηγκοφάγος στην Κόλαση του Δάντη [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 27/01/2018]


ramirez

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  2298
  • Group:  Members
  • Topic Count:  1596
  • Content Count:  5019
  • Reputation:   34448
  • Achievement Points:  5027
  • Days Won:  14
  • With Us For:  6160 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Αποτελεί έναν από τους πιο αλλόκοτους αντιήρωες των κόμικς. Αρχικός στόχος του δημιουργού του Dave Sim ήταν να τον χρησιμοποιήσει για να παρωδήσει τα κόμικς ηρωικής φαντασίας τύπου Κόναν ο Βάρβαρος. Ο μυρμηγκοφάγος Cerebus όμως σύντομα αυτονομήθηκε. Τριακόσια τεύχη μετά την πρώτη του εμφάνιση πέθανε. Και τώρα επιστρέφει με φόντο τις εικόνες του Ντορέ από το κλασικό έργο του Δάντη.

 

 

01.thumb.jpg.243e87233814ab56605ae321e75d084b.jpg

 

 

Συνάντησε τον Γκρούτσο Μαρξ, τον Γούλβεριν, τον Πρίγκιπα Βάλιαντ, τον Ποπάι, τον Όρσον Ουέλς, έγινε Πάπας και ταξίδεψε στον χρόνο και τον χώρο, από την αρχαία Αίγυπτο μέχρι τη μεσαιωνική Ευρώπη και από τις απροσδιόριστες εποχές της ηρωικής φαντασίας μέχρι το παρόν. Για είκοσι εφτά ολόκληρα χρόνια τηρούσε ευλαβικά κάθε μήνα το ραντεβού του με τους αναγνώστες, έστω κι αν δεν υπήρχε καμιά μεγάλη εταιρεία ή κάποιος σημαντικός εκδοτικός οίκος για να τον στηρίξει και να τον διαφημίσει. Αν και «πέθανε» το 2004, ο ανθρωπόμορφος μυρμηγκοφάγος Cerebus κατόρθωσε με το σπαθί του και με την προσήλωση και το ταλέντο του δημιουργού του, Dave Sim, να γίνει μια καλτ φιγούρα των κόμικς που εξακολουθεί μέχρι σήμερα, σαράντα ένα ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη του εμφάνιση, να έχει φανατικούς θαυμαστές αλλά και να προκαλεί έντονες αντιδράσεις.

 

 

02.thumb.jpg.611d0611172cd23f1910d6fc68dd88b3.jpg

 

 

Όταν το μακρινό 1977 ο Dave Sim, ένας άσημος τότε νεαρός Καναδός σκιτσογράφος, εγκαινίασε τη σειρά, είχε βάλει στοίχημα με τον εαυτό του και είχε υποσχεθεί στους αναγνώστες του να την ολοκληρώσει μετά από τριακόσια τεύχη. Φαινόταν αδύνατο. Είχε ιδρύσει τη δική του εταιρεία (Aardvark - Vanaheim) και πέρα από τις πωλήσεις των τευχών δεν είχε άλλα έσοδα, ούτε καν την κατάλληλη διανομή. Για διαφήμιση, ούτε λόγος. Και όμως τεύχος με το τεύχος, μήνα με τον μήνα, τα κατάφερε. Και μάλιστα ανατρέποντας πλήρως το αρχικό περιεχόμενο παρωδιακού τύπου με στόχο τις πανομοιότυπες και βαρετές περιπέτειες ηρωικής φαντασίας και μετατρέποντάς το σε μια πολυεπίπεδη σάτιρα κοινωνικής και πολιτικής κριτικής με φιλοσοφικές προεκτάσεις, μπόλικο χιούμορ αλλά και έντονα στοιχεία δράματος.

 

Σημαντικό ρόλο στη διαδρομή αυτή έπαιξε από το 1984 και μετά ο σχεδιαστής Gerhard που συνεργάστηκε στο εικαστικό μέρος τού Cerebus με τον Sim μέχρι το 2007, προσφέροντας μια πιο σύνθετη σχεδιαστικά διάσταση που προοδευτικά οδήγησε σε μια εικαστική αρτιότητα, πολλαπλά παινεμένη και βραβευμένη από κοινό και κριτικούς. Από αυτή την αλλαγή θέματος προέκυψε και το όνομα «The Cerebus Syndrome», που χαρακτηρίζει όποια κόμικς, τηλεοπτικές σειρές κ.λπ. αλλάζουν θεματολογία στην πορεία εμπλουτίζοντας το περιεχόμενό τους σταδιακά με πιο σύνθετα σενάρια και πιο πολύπλοκες αφηγηματικές δομές και τεχνικές.

 

 

03.thumb.jpg.e64a2c9e11ff184d2085b164e4b89f19.jpg

 

 

Στον δρόμο ωστόσο ο Dave Sim, όσο αποκτούσε ολοένα και περισσότερους φίλους και αναγνώστες και όσο γινόταν μια όλο και πιο επιδραστική μορφή των ανεξάρτητων «creator owned» κόμικς -μεσολάβησε το 1984 και μια διαμάχη του με τον κολοσσό των κόμικς, την εταιρεία Marvel, επειδή παρωδούσε τον δημοφιλή χαρακτήρα της Γούλβεριν, που τον έκανε ακόμα πιο συμπαθή στους φίλους των εναλλακτικών κόμικς και οδήγησε σε πολλές κινήσεις και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και συμπαράστασης- τόσο εκδήλωνε και εξέφραζε όλο και πιο ανοιχτά τις πολιτικές και κοινωνικές του απόψεις. Και αυτές συχνά δεν ήταν διόλου προοδευτικές. Αντιθέτως.

 

Ο Dave Sim διατύπωσε με τόλμη, μέσω των σελίδων του περιοδικού του, μέσω της αλληλογραφίας του με αναγνώστες, σε συνεντεύξεις και στο διαδίκτυο την κοσμοθεωρία του περί παντός του επιστητού και ιδιαίτερα γύρω από το θέμα της ύπαρξης του Θεού, τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, τις σχέσεις των δύο φύλων, την ομοφυλοφιλία κ.λπ. Αν και αρχικά δήλωνε άθεος, στη συνέχεια προσχώρησε στο στρατόπεδο των θρησκευόμενων αμφιταλαντευόμενος ανάμεσα σε διάφορα δόγματα και παίρνοντας στοιχεία από διάφορες θρησκείες αλλά δηλώνοντας ευθέως την πίστη του στον Θεό και τις καθημερινές προσευχές του.

 

 

04.thumb.jpg.e869360ca0f052f6ef98ea5c1a5b6f6e.jpg

 

 

Πολιτικά ενστερνίστηκε βαθύτατα συντηρητικές απόψεις ενώ κατ’ επανάληψη εξέφρασε μισογυνικές θέσεις, αν και ο ίδιος το αρνείται σθεναρά. Για τον Sim οι γυναίκες δεν είναι ίσες με τους άντρες, αλλά, για το πολύπλοκο και κατά τα φαινόμενα ασυνάρτητο και παραληρηματικά μεταφυσικό κοσμοείδωλό του, αποτελούν ένα «κενό» που αντιτίθεται και εμποδίζει το δημιουργικό και πνευματικό «φως» των αντρών. Ούτε λίγο ούτε πολύ για τον Dave Sim τα μεγαλύτερα δεινά των δυτικών κοινωνιών οφείλονται στον φεμινισμό και την πολιτική ορθότητα που επιβάλλει την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων. Παράλληλα διατύπωσε απόψεις εχθρικές προς την ομοφυλοφιλία τις οποίες μερικώς ανασκεύασε στη συνέχεια, δηλώνοντας την ανοχή του αρκεί αυτά που κάνουν οι ομοφυλόφιλοι «να γίνονται πίσω από την πόρτα του σπιτιού τους και όχι δημόσια».

 

Συχνά-πυκνά η μεταμόρφωση αυτή του Dave Sim από έναν άθεο χρήστη ψυχοτρόπων τη δεκαετία του 1970 σε έναν παθιασμένο εχθρό της ισότητας και των ίσων δικαιωμάτων μεταξύ των ανθρώπων τη δεκαετία του 1990 τον αποξένωσε από φίλους και συναδέλφους του όπως ο Jeff Smith, με τον οποίο είχαν έναν πολύ έντονο δημόσιο διάλογο μέσω του Τύπου, και τον Garry Groth, γκουρού των ανεξάρτητων κόμικς και εκδότη του περιοδικού The Comics Journal. Από την άλλη ο αγώνας του για τα ανεξάρτητα κόμικς και η υποστήριξή του προς οποιονδήποτε αντίθετο στην μονοκρατορία των μεγάλων εταιρειών, τον μετέτρεψαν σε μια εμβληματική μορφή και σε ένα παράδειγμα προς μίμηση για όσους επιθυμούσαν να κάνουν τέχνη αλλά δεν διέθεταν τα μέσα και δεν είχαν τη διάθεση να πουλήσουν τη δουλειά τους στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

 

 

05.thumb.jpg.c842d0bd4e1be38dc3baef1e813bbc8a.jpg

 

 

Παράλληλα τα βραβεία διαδέχονταν το ένα το άλλο (Harvey, Eisner, Kirby, Ignatz κ.ά.) και η καλλιτεχνική του πορεία, τόσο σεναριακά όσο και σχεδιαστικά, ήταν διαρκώς ανοδική. Ο προαναγγελθείς μοναχικός θάνατος του Cerebus, που ήταν πια ένας μισάνθρωπος, άρρωστος, γκρινιάρης και παράξενος γέρος, ίσως με μια δόση σαρκαστικής αυτοκριτικής του δημιουργού του, στο τεύχος 300 της σειράς αποτέλεσε ένα πολυαναμενόμενο τέλος και ταυτόχρονα μια νέα αρχή. Ο Sim κατευθείαν εγκαινίασε το limited series «Following Cerebus», κυκλοφόρησε τεύχη με ακυκλοφόρητο υλικό από το Cerebus αλλά και με την αλληλογραφία του με τους αναγνώστες και λίγο αργότερα ξεκίνησε μια τηλεοπτική εκπομπή («Cerebus TV») με θέμα της τα κόμικς.

 

Κι ενώ εξακολουθεί να καταστρώνει διάφορα σχέδια με επίκεντρο τη θρησκεία, στα τέλη του 2016 επανήλθε στον μυρμηγκοφάγο με μια νέα πανέξυπνη ιδέα, εκπληκτικά υλοποιημένη. Πρώτα με τη σειρά «Cerebus in Hell» με εξώφυλλο-κολάζ πάνω σε πίνακα του Ιερώνυμου Μπος και στη συνέχεια με one-shot τεύχη («Batvark» με παρωδία εξωφύλλου του Batman, «Aardvark Comics» ως παρωδία του «Action Comics» με πρωταγωνιστή τον Superman κ.ά.) τοποθέτησε τον πρωταγωνιστή του στις μοναδικές εικόνες του Γκιστάβ Ντορέ (1832-1883) από τη Θεία Κωμωδία του Δάντη. Ενημερώνοντας τους αναγνώστες του από το πρώτο κιόλας τεύχος, ανακοίνωσε ότι λόγω ενός προβλήματος στον καρπό του αδυνατεί να σχεδιάσει, γι’ αυτό και επιλέγει να χρησιμοποιήσει τις πασίγνωστες εικόνες του Ντορέ από τη δεκαετία του 1850 ως το υπόστρωμα πάνω στο οποίο θα εξελιχθούν οι νέες ιστορίες μικρού μήκους του. Κάθε σελίδα του Dave Sim αποτελείται από τέσσερις, συνήθως πανομοιότυπες, αναπαραγωγές μιας, διαφορετικής ανά σελίδα, εικόνας του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, με τα πρόσωπα της «Θείας Κωμωδίας» να συνδιαλέγονται μεταξύ τους σε εμβόλιμα μπαλονάκια, να αλληλεπιδρούν με τον Cerebus και όλοι μαζί να φιλοσοφούν για τη ζωή, τον θάνατο, την Κόλαση, το Καθαρτήριο, τον Παράδεισο, τον Νίτσε, τον Πλάτωνα κ.ά.

 

 

06.thumb.jpg.dd810f8a60052cc8df75e842c50a5e0f.jpg

Εκτός από τις περιπέτειες στον Κάτω Κόσμο, ο Sim υπόσχεται πολλά ακόμη ρηξικέλευθα spin-offs

 

 

Αν και η μέθοδος του Sim εξέπληξε πολλούς, ενώ ενόχλησε και κάποιους που μίλησαν για βεβήλωση ενός ιερού έργου, το αποτέλεσμα είναι συναρπαστικό. Η ιδιοποίηση πασίγνωστων εικόνων και η μεταφορά τους σε νέα συμφραζόμενα άλλωστε δεν είναι κάτι νέο, αλλά μπορεί να είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον αρκεί να γίνεται με τις ανάλογες παραπομπές και αναφορές στο πρωτότυπο. Σε αυτό ο Dave Sim είναι απολύτως, στα όρια του σαρκασμού, τυπικός, αναγράφοντας στην ταυτότητα των τευχών το όνομά του, του συνεργάτη του Sandeep Atwal καθώς και αυτά των Gustave Dore και Dante Alighieri! Πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε ο «δεύτερος θάνατος» του μυρμηγκοφάγου στο «The Death of Cerebus in Hell?», ενώ για τους προσεχείς μήνες έχουν ανακοινωθεί ακόμα περισσότερα τεύχη με εξώφυλλα-παρωδίες γνωστών έργων του παρελθόντος και ακόμα περισσότερες δημιουργικές παρεμβάσεις πάνω στις εικόνες του Ντορέ και άλλων μεγάλων ζωγράφων του παρελθόντος. Που εξακολουθούν να κρατούν, δικαίως, το όνομα του Dave Sim στο προσκήνιο για το εξαιρετικό καλλιτεχνικό έργο του και ευτυχώς όχι για τις παρωχημένες και μισανθρωπικές αντιλήψεις του.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.