Μετάβαση στο περιεχόμενο

HOMO : Μια πρόποση, με μπύρα, ενάντια στην διαχρονική μαλακία του ανθρώπινου είδους [Κοτσεργκίν Αντρέι, batcountrysite.wordpress.com, 13/01/2018]


leonidio

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  12189
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  848
  • Content Count:  3050
  • Reputation:   41670
  • Achievement Points:  3061
  • Days Won:  28
  • With Us For:  5136 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  51

HOMO : Μια πρόποση, με μπύρα, ενάντια στην διαχρονική μαλακία του ανθρώπινου είδους.

 

homn.jpg

 

Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας. Κάθε φορά που σκάει στο inbox μου μήνυμα από κάποιον επίδοξο καλλιτέχνη, μουσικό, συγγραφέα ή σχεδιαστή (δεν είναι και πολλές αυτές οι φορές.) η πρώτη μου σκέψη είναι ‘ωχ, όχι ξανά’.

Βλέπεις όταν κάποιος θέλει την άποψη μου για κάποιο έργο που δημιούργησε πάντα έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου το ενδεχόμενο ότι δεν θα μου αρέσει καθόλου αυτό που θέλει να μου παρουσιάσει και κατευθείαν αρχίζω να σκαρφίζομαι σχέδια ώστε να τον ξεφορτωθώ διακριτικά και ευγενικά και χωρίς να θίξω τα συναισθήματα και τον εγωισμό του εκάστοτε δημιουργού.

Όταν μια μέρα ο σκιτσογράφος Δημήτρης Καμένος μου πρότεινε να μου στείλει το comic του με τίτλο Homo ώστε να του πω μια άποψη η παράνοια επέστρεψε στο μυαλό μου. Του είπα οκ σκεπτόμενος ότι το πολύ, πολύ να του γράψω δυο, τρεις αποστειρωμένες παραγράφους ώστε να μην του την ‘σπάσω’. Όταν του ανέφερα την προοπτική ενός ‘review‘ η απάντηση του ήταν ότι δεν υπήρχε καμία ανάγκη για κάτι τέτοιο. Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να του δώσω μια τίμια άποψη σχετικά με αυτά που μου άρεσαν και με εκείνα που δεν μου άρεσαν στο ‘παιδί’ του. ‘Το πολύ, πολύ να το θάψω’ του είπα. ‘Έγινε !’ μου απάντησε εκείνος. Τέτοια ειλικρίνεια και άνεση δεν την συναντάς εύκολα στους νέους , ‘διψασμένους’ δημιουργούς και ευτυχώς ακριβώς αυτή η ίδια ειλικρίνεια και άνεση διακατέχει το Homo.

Το Homo μας στέλνει στην κεντρική Ευρώπη του 1939 σε έναν κόσμο στα πρόθυρα ενός ακόμη μεγάλου πολέμου. Έναν κόσμο αρκετά οικείο όμως ταυτόχρονα και αρκετά διαφορετικό μιας και ουσιαστικά η υπόθεση διαδραματίζεται σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου οι Homo Sapiens συνυπάρχουν με τους Νεάντερταλ (ή Ντελ για συντομία), τους ανθρώπους της Χαϊδελβέργης, τους Δενισόβιους αλλά και άλλους χαμένους (για εμάς) κρίκους της εξελικτικής αλυσίδας.

Παρά τις διαφορές στην εξέλιξη του είδους μας σε αυτό το σύμπαν η ανθρωπότητα παραμένει και εδώ στα χειρότερα της μιας και οι συγκρούσεις μεταξύ των διαφόρων ειδών είναι ασταμάτητες. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός ακόμη Παγκοσμίου Πολέμου και οι άνθρωποι , ασχέτως του μεγέθους του κρανίου τους, καλούνται να επιλέξουν πλευρές.

Και κάπως έτσι συστηνόμαστε στον Φράνσις Μπάρετ, έναν Νεκρομάντη που κατατάσσεται στην σωστή παράταξη. Η τουλάχιστον έτσι νομίζει…

 

26229850_1631234586968997_167174476003506891_n.jpg

 

Λόγο θεματολογίας το Homo προφανώς και είναι ένα comic που χαρακτηρίζεται από κοινωνικό, πολιτικό και ένα ξεκάθαρο αντιφασιστικό περιεχόμενο. Συνήθως τα comics με ανάλογο ύφος με κουράζουν απίστευτα μιας και προτιμούν να κρύβονται πίσω από την ταμπέλα του ‘ακτιβισμού’ και της ‘πάλης για τα δικαιώματα’ και να την μοστράρουν σε κάθε ευκαιρία με αποτέλεσμα στο φινάλε να ξεχνάνε ή να αδυνατούν να στα βγάλουν όλα αυτά μέσα από μια ιστορία της προκοπής (βλέπε πχ Mockingbird) . Ευτυχώς ο Καμένος δεν πέφτει σε αυτή την παγίδα. Δεν παίρνει ένα χωνί το οποίο στη συνέχεια στο χώνει στο λαρύγγι και σε πνίγει με τις ιδεολογίες του. Αντίθετα σου κάνει έναν απλό και άκρως καυστικό πολιτικό και κοινωνικό σχολιασμό τον οποίο στον σερβίρει, με την μορφή μιας παγωμένης μοναστηριακής μπύρας, σε μικρές, δροσερές και φρέσκες γουλιές. Διαβάζοντας το comic του μπορείς να βγάλεις διάφορα συμπεράσματα όμως προσωπικά εκείνο που έμεινε σε έμενα είναι ότι η ‘μαλακία‘ που μαστίζει το ανθρώπινο είδος είναι διαχρονική και δεν επηρεάζεται από την ‘εξέλιξη‘ του. Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα προσπαθεί να σου επιβάλλει τα πιστεύω και τις ιδεολογίες του και πάντα θα υπάρχει κάποιος πρόθυμος να τον ακολουθήσει. Επίσης πάντα θα υπάρχουν και εκείνοι που αντιστέκονται αλλά και εκείνοι που απλά προσπαθούν να την βγάλουν καθαρή ώστε να την αράζουν να πίνουν μπύρες με την ησυχία τους, μακριά από την όλη παράνοια.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στον Νεκρομάντη Φράνσις Μπάρετ.

Ο Μπάρετ είναι ο ορισμός του μηδενιστή αντι-ήρωα. Διαλέγει μια παράταξη ώστε να πολεμήσει για λογαριασμό της όχι επειδή είναι πιστός και ιδεολογικά προσκείμενος σε εκείνη αλλά απλά επειδή πιστεύει ότι είναι το ‘φαβορί’ για να νικήσει τον πόλεμο κάτι που θα του επιτρέψει να παραμείνει ζωντανός και να συνεχίσει το μπεκρούλιασμα του σε καθημερινή βάση. Οι αληθινές σκέψεις του Μπάρετ σχετικά με την μεγάλη ‘μάχη’ των ειδών δεν μας γίνονται ποτέ ξεκάθαρες μιας και ο τύπος υιοθετεί ένα προσωπείο απόλυτης απάθειας απέναντι στην ανθρωπότητα και το χάος που την χαρακτηρίζει. Μιας και έχει την ικανότητα του Νεκρομάντη ο Μπάρετ κερδίζει μια περίοπτη θέση στις τάξεις των φασιστών όμως ο ίδιος δείχνει να αμφισβητεί τις δυνάμεις του και φτάνει μάλιστα στο σημείο να τις απαξιώσει πλήρως. Όμως οι γύρω του δεν συμμερίζονται την αμφιβολία του και σύντομα ο Φράνσις Μπάρετ θα βρεθεί μπλεγμένος σε ένα παιχνίδι κατασκοπίας, συνωμοσιών, φονικών, πολέμου και παράνοιας…

Η σκιαγράφηση που κάνει ο συγγραφέας στους χαρακτήρες της ιστορίας του είναι κάτι παραπάνω από επαρκής όμως το μεγαλύτερο βάρος πέφτει αποκλειστικά στους ώμους του Νεκρομάντη του ο οποίος είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής της ιστορίας του και με το ‘υφάκι’ του κερδίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Η ιστορία του Καμένου ‘τσουλάει’ ομαλά και σου χαρίζει αρκετές σκοτεινές, βίαιες, ‘τριπαρισμένες’ αλλά και κωμικές στιγμές. Οι τελευταίες είναι και εκείνες που για μένα αποτελούν το δυνατό χαρτί του Homo.

Το χιούμορ που διακατέχει αυτό το comic κινείται στο επίπεδο του πετυχημένου καλαμπουριού της παρέας. Είναι απλό, καμιά φορά ‘βρώμικο’ και ελαφρά ‘πρόστυχο’ και άκρως λειτουργικό ! Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω μερικά γελάκια όταν ένας από τους συντρόφους του Νεκρομάντη του δηλώνει ότι είναι πεπεισμένος ότι οι ‘μαγικές του δυνάμεις’ προέρχονται από το δαχτυλίδι του…

 

26239344_1631234710302318_992341954210557976_n.jpg

 

Επίσης αν είχες ποτέ σου την απορία πως καλούμε στην Γη έναν δαίμονα της κολάσεως ο Καμένος σου δίνει μια ξεκαρδιστική απάντηση αλλά θα αποφύγω να την σποιλάρω εδώ πέρα.

Το μόνο που με τσίγκλησε κάπως σε τούτο το comic είναι οι διάλογοι που μου φάνηκαν κάπως πρόχειροι σε μερικά σημεία όμως από την άλλη χαρακτηρίζονται από μια ‘αναρχία‘ που κολλάει με την θεματολογία αλλά και το σχέδιο του Homo.

O Καμένος, που έχει αναλάβει και το σχέδιο, αντλεί ξεκάθαρες επιρροές από τον ‘Hellboy‘ Mike Mignola (κάτι που παραδέχεται πρώτος απ’όλους και ο ίδιος) και κάνει μάχιμη δουλειά ενώ σε αρκετές στιγμές μου θυμίζει και λίγο από John McCRea επί εποχών ‘Hitman‘ κάτι που μετράει στα υπέρ του μιας και το ξέφρενο έπος ‘φιλίας και φονικού’ του Garth Ennis είναι ένα από τα αγαπημένα μου comics ever.

Επίσης δεν γίνεται να μην κάνω ιδιαίτερη μνεία σε ένα πάνελ όπου ο δημιουργός κάθεται και αναλύει τις ιδιότητες της μπύρας Westmalle κάτι που καθιστά το comic του ως ένα έργο με σημαντικό παιδαγωγικό περιεχόμενο !

 

Κλείνοντας δεν θα γράψω το κλισέ ‘το Homo είναι μια αξιόλογη προσπάθεια από έναν Έλληνα δημιουργό και τέτοιες προσπάθειες πρέπει να τις στηρίζουμε’ και μπλα, μπλα, μπλα…

Θεωρώ ότι τέτοιες δηλώσεις είναι απλά μπουρδολογίες. Αν κάτι σου αρέσει και αξίζει πραγματικά τότε δεν έχει σημασία αν το έχει γράψει κάποιος τύπος στην άλλη μεριά της Γης ή ο τυπάς που μένει στο δίπλα διαμέρισμα. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για κάτι που δεν σου αρέσει. Για μένα η αξία ενός έργου τέχνης δεν καθορίζεται από την γεωγραφική τοποθεσία και την καταγωγή του καλλιτέχνη και σε καμία περίπτωση τα κριτήρια μου δεν επηρεάζονται από αυτούς τους παράγοντες. Δεν θα πω ψέματα ότι το Homo ξαφνικά έγινε ένα από τα αγαπημένα μου comics και ότι ο Καμένος είναι ο επόμενος Jim Lee. Αυτό που έχω να πω είναι ότι το Homo του Δημήτρη Καμένου είναι ένα comic που με ‘ανάγκασε’ να ανοίξω μια καλή μοναστηριακή μπύρα (δροσερή, όχι παγωμένη. Sorry σύντροφε Νεκρομάντη Μπάρετ αλλά έτσι την προτιμώ !) και να το διαβάσω από την αρχή μέχρι το φινάλε με αμείωτο ενδιαφέρον και να προσμένω και την συνέχεια. Είναι ένα comic πρωτότυπο, ειδικά για τα φτωχά ντόπια δεδομένα μας, ειλικρινές και τίμιο το οποίο σε λίγο καιρό που θα κάθομαι σπίτι και θα ψάχνω κάτι να διαβάσω θα με κάνει να σκεφτώ μέσα μου ‘χμ ας ξαναπιάσω από την αρχή το Homo’.

Και αυτό είναι η καλύτερη απόδειξη της αξίας του.

 

Το Homo του Δημήτρη Καμένου κυκλοφορεί από την JEMMA PRESS. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε την σελίδα του στο Facebook, World War Sapiens/Homo The Comic.

Πιστέψτε με αξίζει τον ‘κόπο’.

 

Πηγή

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.