Μετάβαση στο περιεχόμενο

L'UOMO DEL GRANDE NORD (THE MAN FROM THE GREAT NORTH) [ HUGO PRATT ]


GeoTrou

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  30061
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  464
  • Content Count:  6111
  • Reputation:   53885
  • Achievement Points:  6111
  • Days Won:  49
  • With Us For:  3629 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  29

Copertina.jpg

 

Μεταξύ 1976 και 1980, ο ιταλικός εκδοτικός οίκος Sergio Bonelli, τότε γνωστός ως Editoriale CEPIM, εξέδωσε μια συλλογή ονόματι Un uomo un'avventura. Τα άλμπουμ, αυτοτελείς περιπέτειες που εκτυλίσσονται από τις ερημιές της Αλάσκα μέχρι τις όχθες του Νείλου και τα στενά της Τσουσίμα, δημιούργησαν γίγαντες της εγχώριας σκηνής: Dino Battaglia, Guido Crepax, Milo Manara, Sergio Toppi, Attilio Micheluzzi, Hugo Pratt. Ο τελευταίος υπέγραψε τέσσερις ιστορίες, με γνωστότερη το L'uomo del grande Nord, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1980.

 

Καναδάς, αρχές του 20ού αιώνα. Ένας μυστηριώδης άντρας, μισός λευκός, μισός Ινδιάνος, ανακαλύπτει μια άδεια καλύβα και μέσα σε αυτήν, βρίσκει τη χαρακτηριστική, κόκκινη στολή της Βασιλικής Καναδικής Έφιππης Αστυνομίας. Του ταιριάζει γάντι. Από εκείνη τη στιγμή, ξεκινάει (ή ίσως συνεχίζεται) η αιματοβαμμένη περιπλάνησή του στα χιονισμένα και σιωπηλά τοπία της περιοχής. Μπορεί η πορεία του να μοιάζει τυχαία, αλλά στην πραγματικότητα ο αποκαλούμενος Gesuita Joe(«Ιησουίτης Τζο») αναζητεί εκδίκηση και τιμωρία.

 

1.jpg

Πολλή ευτυχία σε αυτά τα δάση...

 

Το L'uomo del grande Nord θεωρείται το «ξεχασμένο» αριστούργημα του Hugo Pratt. Προσωπικά, δεν ξέρω αν μπορώ να το εντάξω δίπλα στα καλύτερα Κόρτο Μαλτέζε ή τους Σκορπιούς της Ερήμου. Αναμφίβολα, όμως, αποτελεί το πιο διαφορετικό του έργο. Πιο κυνικός και αφαιρετικός από ποτέ, ο Pratt αφηγείται μια ιστορία που παρότι δε διαθέτει την ποιητικότητα άλλων ιστοριών του, παραμένει «λογοτεχνική». Σχεδιαστικά, είναι αρκετά κλικ κάτω από την κορυφή του, αλλά ο χρωματισμός από τις Anne Frognier (δεύτερη σύζυγος του Pratt) και Patrizia Zanotti (στενή συνεργάτις του Pratt επί σειρά ετών) είναι εξαιρετικός και καλύπτει τα όποια κενά.

 

Με λίγα λόγια, θεωρώ ότι το εν λόγω κόμικ είναι ένα ανάγνωσμα αυστηρά για τους θαυμαστές του μεγάλου Ιταλού. Αλλά επειδή η αγγλική έκδοση της IDW περιέχει πάμπολλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες και σκίτσα αναφοράς του Pratt και storyboards του ίδιου για την κινηματογραφική μεταφορά του 1991, ίσως είναι και must για τη βιβλιοθήκη τους.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  12721
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  88
  • Content Count:  1922
  • Reputation:   17533
  • Achievement Points:  1922
  • Days Won:  10
  • With Us For:  5032 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  44

Το πήρα, δεν το διάβασα ακόμα, απλά το ξεφύλλισα. Πολύ αφαιρετικό και άδειο μου φάνηκε, σχεδιαστικά μιλώντας. Σεναριακά, θα επανέλθω όταν το διαβάσω.

 

Φοβάμαι όμως ότι θα ισχύει αυτό που γράφει ο Γιώργος για βιβλίο που απευθύνεται σε φανατικούς του Pratt, και εγώ δεν είμαι ένας από αυτούς....

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  3930
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  722
  • Content Count:  12978
  • Reputation:   104435
  • Achievement Points:  12997
  • Days Won:  138
  • With Us For:  6016 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  66

Γιώργο πολύ ωραία παρουσίαση. :) Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι δεν μπορεί να συγκριθεί με έργα του Pratt σαν τον Κόρτο Μαλτέζε ή τους Σκορπιούς της ερήμου. Όμως πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν μας για τη συνολική εκτίμηση του συγκεκριμένου έργου το εξής. Ο Pratt σκόπευε με κάποιο τρόπο να συνεχίσει την ιστορία. Γι αυτό και το original τέλος της αφήνει πολλά ερωτηματικά για την κατάληξη. Δεν ξέρουμε που σκόπευε να οδηγήσει την ιστορία ο Pratt. Μιά συνέχειά της δημοσιεύτηκε σε συνέχειες σε Ιταλικό περιοδικό, αλλά για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζουμε ο Pratt την σταμάτησε απότομα και δεν την ολοκλήρωσε ποτέ. Ίσως να μην είχε πλέον έμπνευση, ίσως να συνέβη κάτι άλλο. Πάντως θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε το σύνολο σαν ημιτελές και όχι ολοκληρωμένο δίνοντάς του ελαφρυντικά. 

Έχει κάποιες πολύ καλές στιγμές, έχει όμως και κάποιες άλλες που σου αφήνουν ερωτηματικό γιατί έγιναν. :) Όσο για το σχέδιο, θεωρώ ότι ο Pratt δίνει με πολύ απλό αλλά ακριβή τρόπο τις χιονισμένες ερημικές εκτάσεις του Καναδά. Άλλωστε, ποτέ ο Pratt δεν ήταν οπαδός της λεπτομέρειας. Περισσότερο χαρακτήρες σκιαγραφούσε. Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος έζησε κάποιο διάστημα εκεί και μελέτησε σοβαρά τόσο τα τοπία, όσο και τα ιστορικά γεγονότα της περιόδου στην οποία αναφέρεται. :) 

Εμένα το συγκεκριμένο κόμικ με κέρδισε, ακριβώς λόγω της μυστηριώδους και ασαφούς εξέλιξής του. Ενώ στην ουσία έχουμε έναν serial killer, ποτέ δεν τον βλέπεις έτσι. Πάντα για κάποιο άγνωστο λόγο δικαιολογείς (πλην κάποιων εξαιρέσεων) τις πράξεις του. Θα ήθελα πολύ να μάθω που οδηγούσε τον Jesuit Joe ο Pratt, αλλά δυστυχώς δεν θα το μάθω ποτέ. 

 

:Paingiver: 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30061
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  464
  • Content Count:  6111
  • Reputation:   53885
  • Achievement Points:  6111
  • Days Won:  49
  • With Us For:  3629 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  29

Παύλο συμφωνώ μαζί σου. Η αποτίμηση που κάνω δεν είναι αρνητική  σε καμία περίπτωση, απλά περίμενα κάτι πιο σφιχτογραμμενο. Υπήρχαν πράγματι πολλές ωραίες στιγμές  (ακόμα σοκάρομαι οταν διαβάζω εν ψυχρώ δολοφονίες σε έργα του Pratt), μου φαίνεται ότι δεν το πάει ένα βήμα παραπέρα.

Όσο για το σχέδιο, πράγματι οι πολλές λεπτομέρειες ή οι βαριές, μαύρες πινελιές δε θα ταίριαζαν στο χιονισμένο τοπίο. Δεν το είχα σκεφτεί έτσι. :P

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  25407
  • Group:  Members
  • Topic Count:  14
  • Content Count:  345
  • Reputation:   4167
  • Achievement Points:  345
  • Days Won:  0
  • With Us For:  4298 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  32

Εγώ, πάντως, το έχω παραγγείλει εδώ και κάτι μέρες και το περιμένω προς τέλη Νοέμβρη-αρχές Δεκέμβρη να το πιάσω στα χέρια μου. Και ας μην έχω διαβάσει ακόμα Πρατ, και ας έχω άλλα κόμικς του να με περιμένουν εδώ και μήνες στην βιβλιοθήκη μου...

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 2 weeks later...

  • Member ID:  25407
  • Group:  Members
  • Topic Count:  14
  • Content Count:  345
  • Reputation:   4167
  • Achievement Points:  345
  • Days Won:  0
  • With Us For:  4298 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  32

Σήμερα παρέλαβα το "ξεχασμένο αριστούργημα" του Ούγκο Πρατ, μετά από τρεις-τέσσερις βδομάδες αναμονής, και αποφάσισα να το αρχίσω άμεσα προς ανάγνωση, παρότι διαβάζω και ένα βιβλίο ταυτόχρονα. Λοιπόν, το κόμικ αυτό αποτελεί την πρώτη μου επαφή με το έργο του Πρατ. Στην βιβλιοθήκη μου έχω πέντε κόμικς της σειράς Κόρτο Μαλτέζε, καθώς και το μυθιστόρημά του "Άνεμος από μακρινές στεριές", αλλά πάντα κάτι άλλο με άφηνε μακριά τους.

 

Όχι πια! Διαβάζοντας την λιτή και περιεκτική αλλά συνάμα επική και ποιητική ιστορία του "Ιησουίτη Τζο", μπορώ να πω ότι γνώρισα έναν πολύ μεγάλο δημιουργό. Φυσικά είχα ακούσει τα καλύτερα για το έργο του Ούγκο Πρατ, αλλά είναι διαφορετικό να το διαπιστώνει κανείς από μόνος του. Το συγκεκριμένο διαμάντι δεν προτείνεται για πρώτη γνωριμία με τον Πρατ, αλλά εγώ είμαι ανάποδος και κάτι μου έλεγε ότι έπρεπε να διαβάσω πρώτα αυτό. Αμέσως μόλις έμαθα για την κυκλοφορία του στην Αγγλική γλώσσα, διάβασα σχόλια, πείστηκα (μόνο για ελάχιστα λεπτά δίστασα για το οικονομικό κόστος), και το παρήγγειλα. Και τώρα που το διάβασα και το απόλαυσα όσο δεν πάει, νιώθω εκστασιασμένος.

 

Υποθέτω ότι αν το δει κανείς αντικειμενικά, τόσο η ιστορία όσο και το σχέδιο, ίσως να μην είναι αρίστης ποιότητας. Μπορεί. Η ιστορία ίσως να μην είναι σφιχτοδεμένη, κάποια πράγματα να μην εξηγούνται, και να μην υπάρχει οριστική κατάληξη. Το σχέδιο, πάλι, είναι αρκετά αφαιρετικό και λιτό, οι λάτρεις της λεπτομέρειας να κοιτάξουν αλλού. Όμως! Τα παγωμένα σκηνικά του Καναδικού Βορρά, η αιματοβαμμένη περιπλάνηση του πρωταγωνιστή προς κάποιου είδους Αναζήτηση (πνευματική ή υλική), οι γραφικές σκηνές βίας, η περίεργη ατμόσφαιρα, όλα αυτά συνθέτουν ένα βίαιο και κυνικό έπος - έστω και... μίνι διαστάσεων, λόγω μεγέθους.

 

Τι να σας πω: Το σχέδιο δεν θα το χαρακτήριζα άριστο ούτε για όλα τα γούστα, και ο τρόπος που εξελίσσονται τα γεγονότα ίσως να μην ξετρελάνει τους περισσότερους... όμως νιώθω ότι διάβασα ένα αριστούργημα. Δεν μπορώ να μην βάλω πέντε αστεράκια στο Goodreads. Διαβάζοντας την ιστορία και θαυμάζοντας το σχέδιο και τα χρώματα, κάτι έκανε κλικ μέσα μου. Φυσικά δηλώνω λάτρης των Γουέστερν και των βίαιων περιπετειών σε άγρια μέρη, όμως δεν είναι μόνο αυτό: Ο Πρατ με μάγεψε. Έτσι απλά, χωρίς πολλά λόγια. 

 

Υ.Γ. Φυσικά μου άρεσε πολύ και η έκδοση της IDW. Περιέχει ενδιαφέρουσες πληροφορίες, σκίτσα αναφοράς και storyboards, ενώ η όλη έκδοση είναι προσεγμένη και εμφανισιακά πανέμορφη. Χαλάλι τα 24€...

 

9/10

Επεξεργασία από BladeRunner1992
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 5 weeks later...

  • Member ID:  30604
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  536
  • Content Count:  6810
  • Reputation:   55497
  • Achievement Points:  6810
  • Days Won:  161
  • With Us For:  3397 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  32

Πάρτε μερικά χρήσιμα λινκς:

 

NWMP (North West Mounted Police) - Η στολή που βρίσκει ο Ιησουίτης Τζο στην καλύβα στην αρχή της πρώτης ιστορίας ανήκει σε αξιωματικό του NWMP. 

First Nations - Οι ιθαγενείς του Καναδά στο σύνολο τους, μια ιδέα για την ιστορία τους βοηθάει σε καλύτερη κατανόηση σημείων του κόμικ όπου εμφανίζονται.

Metis of Canada - Οι μιγάδες των ιθαγενών του Καναδά και των Ευρωπαίων αποίκων. Ένας από αυτούς και ο πρωταγωνιστής. 

 

Στην αρχή της δεύτερης ιστορίας γίνεται αναφορά σε ένα νορβηγικό όπλο. Αυτό δεν είναι άλλο από το Jarmann M1884 το οποίο σχεδιάστηκε το 1878 και αποτέλεσε το επίσημο rifle εκστρατείας του Νορβηγικού στρατού μέχρι το 1900. Τα εναπομείναντα Jarmann δόθηκαν σε τμήματα εφεδρειών μέχρι το 1905 και τις δεκαετίες '20-'30 πουλήθηκαν σε πολίτες. Μου κίνησε το ενδιαφέρον πως βρέθηκε ένα τέτοιο όπλο στα χέρια ενός Ινδιάνου στον Βόρειο Καναδά αλλά δεν παίζει θέμα αναχρονισμού τελικά. Κρατάω μια επιφύλαξη επειδή δεν είναι ξεκάθαρο το σκίτσο ότι το όπλο μπορεί να είναι και ένα Krag–Jørgensen αν και χρονολογικά το Jarrmann ταιριάζει καλύτερα. 

 

Στα του κόμικ εγώ το ευχαριστήθηκα. :) Εγώ όμως που είμαι και λίγο αρρωστημένος με τον Πραττ :) Οπότε συμφωνώ με αυτό που λέει ο Γιώργος, ότι το κόμικ απευθύνεται κυρίως σε οπαδούς αναγνώστες παρά σε κάποιον που κάπου άκουσε να μνημονεύουν τον Hugo Pratt και το είδα μπροστά του. :) Δεν είναι καμία εξτραβαγκάντ περιπέτεια, δεν έχει τον λυρικό και μυστηριακό αέρα των περισσότερων δουλειών του. Γενικότερα δεν είναι αντιπροσωπευτικό και ίσως χαλάσει κάποιον που ασχολείται πρώτη φορά με την όλη Πραττ-ικη τεχνοτροπία και αφηγηματική νόρμα. Και πάνω απ'όλα είναι ημιτελές, άρα αυτόματα δεν μπορείς να το κρίνεις σαν συνολική δουλειά όπου ξέρεις ότι είναι αυτό και τίποτα παραπάνω. Εδώ σκέφτεσαι τι θα μπορούσε να είναι, οπότε σαν δουλειά την αδικείς το ίδιο εύκολα με το να την εξυμνείς για κάτι που δεν είναι. Είναι ένας σταθμός στην καριέρα του Πραττ που αφού διαβάσεις τα Κορτο, τους Σκορπιούς, το Έρνι Πάικ, το Μόργκαν λες ας το δοκιμάσω να δω πως δούλεψε και εκεί, γι'αυτό και ο casual αναγνώστης θα το προσπεράσει (και με το απόλυτο δίκιο του). 

 

Ο Jesuit Joe είναι ένας τρίτος αλά Κόρτο χαρακτήρας, μετά τον Κοϊνσκυ. Ζει στην δική του κοσμοθεωρία περί δικαίου και αδίκου και αυτό που σας σοκάρει, ήτοι ο κυνισμός και το "σπλάτερ" των φόνων, είναι απλά ένα βήμα παραπάνω από τον Κόρτο. Εκείνος σταματούσε πριν βάλει το δάχτυλο στην σκανδάλη γιατί τον συγκρατούσε ο ρομαντισμός κι η αλληλοσύνδεση των πάντων, ο Joe είναι μόνιμα σε μια φάση kill or be killed. Δεν τον αδικώ, οι απελπισμένοι καιροί απαιτούν απελπισμένα μέτρα. Καλά έκανε και καθάριζε κόσμο, ειδικά αν αναλογιστούμε τι κόσμο καθάριζε και πως (δεν βασάνιζε, δεν αντλούσε μια κάποια αρρωστημένη ευχαρίστηση). Και κακά τα ψέματα, μετά από το ότι συνέβη με την αδερφή του δεν βλέπω τι παραπάνω θα μπορούσε να κάνει με τον χαρακτήρα. Ένιωσα πως ότι έσπρωξε τον Πραττ να δημιουργήσει αυτή την προσωπικότητα, πραγματοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε στην πρώτη ιστορία. Φάνηκε ότι δεν είχε να πει κάτι παραπάνω, σε αυτές τις 50κάτι σελίδες έκανε τον κύκλο και την δήλωση του. Ίσως και ο ίδιος να το αισθάνθηκε έτσι και γι'αυτό να ήταν διστακτικός να συνεχίσει. 

 

Το σχέδιο δεν είναι κάτι το εξεζητημένο αλλά είναι Πραττ και αποπνέει έναν "αρκτικό" αέρα, τραβώντας σε μέσα στα χιόνια της χώρας των απείρων λιμνών και της απεραντοσύνης του Μεγάλου Βορρά. Δεν με ενόχλησε το ότι έβαλαν και τα storyboard μέσα, δεν μου προσέφερε και κάτι όμως, θα μπορούσα να ευχαριστηθώ την ιστορία καλύτερα χωρίς αυτά μάλλον. :) 

 

Το μοναδικό παράπονο μου είναι στην έκδοση. Όχι στο δέσιμο και το χαρτί, αλλά στον πρόλογο. Ο άνθρωπος που τον έγραψε πέρα από το ότι προσφέρει ελλειπή περιφερειακά στοιχεία βγάζει μια ερασιτεχνία που δεν αρμόζει σε επίσημη έκδοση. Ο επίλογος του προλόγου ολοκληρώνεται μια μια παράγραφο παρωδία όπου ο ίδιος πρακτικά βγάζει το παράπονό του που η ιστορία δεν ολοκληρώθηκε λέγοντας μέσες άκρες "όλα αυτά [οι λόγοι που δεν ολοκληρώθηκε το Jesuit Joe] μπορούν κάλλιστα να είναι δικαιολογίες. Όταν κάποιος θέλει να βρει χρόνο, τον βρίσκει [για τον Πραττ]. Θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με μικρότερα πρότζεκτ ή να επιτηρήσει κινηματογραφικές μεταφορές". Προσπερνώντας το γεγονός ότι δεν ασχολείται καθόλου με την κάκιστη κατάσταση της υγείας του από το 1990 και μετά, αναρωτιέμαι με ποιο δικαίωμα κάποιος κατακρίνει κάποιον επειδή (άκουσον άκουσον) επέλεξε να μην συνεχίσει κάτι που ο ίδιος έφτιαξε και ταυτόχρονα να ρίχνει έμμεση λάσπη σε έκδοση για τον ίδιο. Απογοητευτικό και αν δεν βαριόμουν, ή μάλλον αν δεν ήξερα ότι κάτι τέτοιες ενέργειες πάντα αποβαίνουν άκαρπες, θα έστελνα έτσι από περιέργεια ένα μέιλ στην εκδοτική να δω ποια είναι η στάση τους. Ο λόγος για το "όνομα" στους κύκλους κριτικών κόμικς στην Ιταλία, τον Gianno Brunoro.

 

Συνολικά στο goodreads του έβαλα ένα 3/5. 

 

:alex: 

 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 5 months later...

  • Member ID:  25799
  • Group:  Members
  • Topic Count:  0
  • Content Count:  769
  • Reputation:   6205
  • Achievement Points:  785
  • Days Won:  0
  • With Us For:  4220 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  51

Παρέλαβα και διάβασα απνευστί  το κόμικ χτες !

Θα συμφωνήσω με τα περισσότερα που έχουν γραφεί παραπάνω !

Προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ, παρότι έχει αρκετές αδυναμίες!

Έξι καρέ ανά σελίδα,για αρκετά ξεκούραστο διάβασμα, ένα αρκετά λιτό σε διαλόγους σενάριο,ένα κεντρικό χαρακτήρα απρόβλεπτο μια ιστορία που δεν ξέρεις που θα καταλήξει αλλά όλες τις αδυναμίες του τις συγχωρείς και στο τέλος έχεις την αίσθηση ότι διάβασες ένα πολύ καλό κόμικ!

Στην πρώτη ιστορία που κυκλοφόρησε και ως άλμπουμ 44 σελίδων τμήμα της συλλογής Un uomo un'avventura ,στην έκδοση της IDW έχουν προσθέσει και τις σελίδες με το στόρυμπορντ που είχε φτιάξει  ο ίδιος ο Πραττ  για την κινηματογραφική μεταφορά του 1991!Παρότι  είναι  λιγότερο δουλεμένες, σε καμία  περίπτωση δεν τις λες πρόχειρες, έχουν  δε κι αυτό το στοιχείο του εμβόλιμου που προσθέτει αρκετά στοιχεία στην πλοκή !

Ειδική μνεία κι από μένα  στον άνθρωπο που έγραψε τον πρόλογο-έπος  όπου στην τελευταία και φαρμακερή παράγραφο εξηγεί τα ανεξήγητα  με βάση τους δικούς του ανεξήγητους λόγους ! :D

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.