gc βραβείο 2017 ΜΠΛΕ ΚΟΜΗΤΗΣ

[Θλιμμένος Μπούφος]

Διαβάστηκε και το 2ο με μεγάλη καθυστέρηση.

 

Καταρχάς μου άρεσε πολύ η συνολική βελτίωση του σχεδίου. Το τεύχος αν και μεγαλύτερο, διαβάζεται πολύ πιο γρήγορα από το πρώτο.  Γενικά πιστεύω πάλι ότι οι περισσότερες ιστορίες είναι στο ίδιο επίπεδο, αλλά αυτό είναι ένα σκαλί πιο ψηλά από το προηγούμενο. Όλες όμως έχουν τεράστια σεναριακά προβλήματα που πρέπει να διορθωθούν.

 

Στον επόμενο θα μου άρεσε να δω ιστορίες με λιγότερη αφήγηση και πιο απλές σεναριακά. Σε 4 ή 6 σελίδες δεν μπορείς να πεις πολλά πράγματα, αν προσπαθήσεις να φιλοσοφήσεις τότε το πιο πιθανό είναι να μπουρδουκλωθείς. 

[Dredd]

Τα 2 ποστ των luckystrike και Θλιμμένου Μπούφου με οδήγησαν σε ένα ξεκαθάρισμα των σκέψεων μου όσον αφορά τη "λογοτεχνική" χροιά των σεναρίων του Κομήτη.

 

Ψυχανεμιζόμουν και ρωτούσα τον εαυτό μου :" Γιατί σου αρέσουν αντίστοιχα άλλα ξένα που έχεις διαβάσει και δεν σου σρέσουν αυτά που βάζει ο κομήτης;" 

Ξενομανία; Ίσως, δεν αντιλέγω ότι τον μέσο ξένο συγγραφέα τον έχω πολύ ψηλότερα απο τον μέσο Έλληνα. Πρόσφατα διάβαζα τα πρώτα τεύχη του Hellblazer, στα οποία ο Delano είναι τέρμα λυρικός και ποιητικός. Και εκείνα με κούραζαν μέχρι ένα βαθμό, αλλά όχι σε σημείο να τον παρατήσω. Έχω διαβάσει Jodorowsky, Morisson, Moore και όλοι, περισσότερο ή λιγότερο, έχουν τέτοια στοιχεία μέσα στα έργα τους. Αυτούς όμως τους θαυμάζω, ενώ τα αντίστοιχα του Κομήτη τα θεωρώ πομπώδη και δήθεν.

 

Ο εύκολος τρόπος να απαντήσω στην παραπάνω απορία μου είναι ότι, πολύ απλά, οι ξένοι συγγραφείς που αναφέρω είναι κορυφαίοι στο είδος τους και η σύγκριση είναι άνιση. Σε δεύτερο επίπεδο όμως, σημαντικό ρόλο σίγουρα παίζει και η μορφή της ανθολογίας. Άλλο να θέλεις να περάσεις κάποια ιδιαίτερα νοήματα σε 22 σελίδες (μέσο αμερικάνικο τεύχος) ή ακόμα περισσότερο σε 48 σελίδες (μέσο BD άλμπουμ), και άλλο να προσπαθείς να το κάνεις σε 5-6 σελίδες. Γιατί ο λυρισμός, για να έχει αποτέλεσμα, πρέπει να καταλήγει κάπου, να οδηγεί κάπου. Και δυστυχώς, σε 5-6-10 σελίδες συνήθως δεν προλαβαίνει και μένεις μόνο με το λυρισμό.

 

Επομένως, όπως πολύ εύστοχα παρατήρησαν και τα δύο παιδιά πριν από εμένα, πρέπει ή να περιορίσουν το εύρος των μεγαλεπήβολων σεναρίων και να προσαρμόσουν την "φιλοδοξία" τους (των σεναρίων εννοώ), ή να κινηθούν προς πιο "συμβατικά" σενάρια με χαμηλότερες "λογοτεχνικές" βλέψεις τα οποία μπορούν να εξυπηρετήσουν τις λιγοστές σελίδες μιας ανθολογίας.

[germanicus]

Γιάννη, σου αφιερώνω αυτές τις 12 σελίδες  Βαβέλ #64. Ιστορία Carmen. Σχέδιο Ruben Pellejero, σενάριο Jorge Zentner.  

 

 

[Dredd]

Πολύ ωραίο Νίκο, έξυπνο δοσμένο, "ειρωνικά" έξυπνο τέλος και όμορφο σχέδιο.

 

Κάπως έτσι γεμίζεις ένα 10σέλιδο, απλά και όμορφα. Ευχάριστα και διασκεδαστικά. Και με νόημα που σου αφήνει το περιθώριο να το καταλάβεις και να το εντυπώσεις στο δικό σου χρόνου, χωρίς να στο "χώνει στο λαιμό".

 

Ευχαριστώ για την αφιέρωση!!

[Θλιμμένος Μπούφος]

@Dredd 

Εμένα δεν με ενδιαφέρει το ότι είναι Έλληνες ούτε και οι "λογοτεχνιικές βλέψεις", αλλά η ανικανότητα να παράξουν μια μικρή ιστορία με συγκεκριμένη ροή. Για παράδειγμα, προσπαθώ να καταλάβω την δουλειά του σεναριογράφου στην ιστορία με το έγκλημα. Χρησιμοποιεί αφηγηματικά πλαίσια με απλή καταγραφή γεγονότων (σαν να διαβάζεις εφημερίδα) και χαραμάει ένα ολόκληρο καρέ για να μας δείξει 2 παγωτά σε ιστορία 4 σελίδων..  

 

Αντίθετα, η πρώτη ιστορία του πρώτου τεύχους (με τον δήμιο) ήταν μια απλή, μικρή και όμορφη 4σέλιδη που έφτιαχνε ωραία ατμόσφαιρα και σου προκαλούσε ένα αίσθημα συμπόνιας. Απλή και ωραία.  Αυτό που θέλω να πω  ότι αν θέλουν μπορούν να φτιάξουν κάτι αξιόλογο σε λίγες σελίδες, αλλά ίσως πιστεύουν ότι πρέπει οπωσδήποτε να περάσουν "κάτι" στον αναγνώστη και εκεί χάνεται το παιχνίδι.

 

Βέβαια, δεν ξέρουμε τι ιστορίες λαμβάνουν στο περιοδικό και ποια είναι τα κριτήρια τους για την τελική δημοσίευση. Κατά τη γνώμη μου πάντως πρέπει να επιλέγουν αρχικά αυτές που είναι σωστά δομημένες, απο κει και πέρα ας βάλουν όση κουλτούρα και φιλοσοφία θέλουν. 

[Indian]

Διαβάστηκε κι από εμένα το δεύτερο τεύχος και μπορώ να πω ότι μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο. Αν κι όπως έχω ξαναπεί δεν είμαι ιδιαίτερα φίλος των underground περιοδικών ποικίλης ύλης και των "ψαγμένων" κόμικς. Η σχέση μου λοιπόν με τον Μπλε Κομήτη δεν είναι μία σχέση πάθους,αλλά κάτι πιο διακριτικό.  

Ας πω λοιπόν την γνώμη μου για κάθε καλούδι που υπάρχει στο δεύτερο τεύχος. 

 

Εξώφυλλο --> Ωραίο κοντράστ χρωμάτων,αλλά σχεδιαστικά με απογοήτευσε. 

"Ο θάνατος" --> Γρήγορο κι αστείο στριπάκι.

Στην τροχιά των κόμικς --> Δεν με πείραξε η ύπαρξή του,αλλά με εξαίρεση τις αναφορές στα ξένα έντυπα,τα Ελληνικά κόμικς τα έχουμε μάθει (κι αγοράσει) λόγω του φόρουμ μας.   Δεν μας ήταν άγνωστα. Όπως και να το κάνουμε,δεν είμαστε και χθεσινοί.  

"Η απουσία" --> Ξεκινάει με ένα προσγειωμένο σενάριο για να καταλήξει με μία αλληγορία. Σοβαρό κόμικ που προβληματίζει. 

"Το θηρίο" --> Ενδιαφέρον σενάριο που συνδυάζει το νουάρ με το μεταφυσικό θρίλερ. Δυστυχώς είχε θέματα σκηνοθεσίας,άχρωμο φινάλε και ποοοολύ κουραστικό σχέδιο.

Συνέντευξη της Εύας Στεφανή --> Δεν είμαι φαν του αντικειμένου,πόσο μάλλον κι όταν είναι κουλτουριάρικο (σε κάποιο σημείο υπάρχει η φράση "συστημική εκδήλωση νεοαποικιακού φολκλόρ"  ). Απλά προσπέρασα.

"Διαστημικά μικρόβια" --> Χαριτωμένο και σύντομο κόμικ που περιγράφει την παιδική αθωότητα και κυρίως την φαντασία. Είχε και τις χιουμοριστικές του στιγμές.

"Στην καντίνα" --> Ικανοποιητική αστυνομική υπόθεση,με θέμα τον κόσμο της νύχτας,αλλά οι περιορισμένες σελίδες,η σκηνοθεσία και ειδικά ο τρόπος που ανά μερικά καρέ γίνεται η διήγηση μέσα από τα μάτια των πρωταγωνιστών,την υποβάθμισαν.Το ίδιο και το σχέδιο. 

"Diet Orchestra" --> Δεν το κατάλαβα. 

"Δάγκωσε την λαμαρίνα" --> Ρομαντική υπόθεση φαντασίας κι αγάπης.Στο φινάλε μου έμεινε ένα χαμόγελο στα χείλη.

"Κυνηγός ράτσας" --> Περίεργο σενάριο που περιγράφει την εξόντωση επικίνδυνων σκύλων,αλλά μάλλον έχει αλληγορικό χαρακτήρα. Μου άρεσε η δομή του που ήταν σαν διήγημα. Γενικά όμως με προβλημάτισε.

"Ο αμνός του Θεού" --> Εξαιρετικό διήγημα. Αν και είχε λίγες σελίδες στην διάθεσή του,παρόλα αυτά είχε στηθεί μία αξιόλογη ιστορία συνωμοσίας κι εκδίκησης. Πολύ εύστοχες ήταν και οι περιγραφές. 

"Αναπάντητα ερωτήματα" -->  Θρησκευτική σάτιρα,όχι πολύ πετυχημένη κατά την άποψή μου. 

"Ensalada Mixta #3" -->  Αν και συμπαθώ την δουλειά του Τόμεκ,η συγκεκριμένη δεν με ενθουσίασε. Μου άρεσε το λογοπαίγνιο με τον "κόσμο",αλλά γενικά προσπέρασα.

"Μυρίζει αίμα" --> Σπλάτερ θρίλερ με έναν τύπο που τεμαχίζει την γυναίκα του. Ο αναγνώστης ζει μαζί με τον θύτη την αγωνία της πιθανής αποκάλυψης και μπαίνει σε ένα mood λύπης.

"Σκέτη μ@λ@κία" --> Ο Κιουτσιούκης στο στοιχείο του. Πορνογραφικού περιεχομένου,σύντομη χιουμοριστική ιστορία. Σίγουρα όχι από τις καλύτερές του.

"Η μπαλάντα της 7ης σφαίρας" --> Ο Καμένος έστησε με περισσή λεπτομέρεια ένα μεταφυσικό και νουάρ σκηνικό,στο οποίο λαμβάνουν μέρος διάσημα πρόσωπα του παλιού καιρού. Δύσκολο στην ανάγνωσή του στην αρχή,αλλά βελτιώνεται στην πορεία. Το φινάλε όμως δεν μου έκανε κλικ.

Συνέντευξη ATH1281 --> Πιο ανάλαφρη συνέντευξη από την προηγούμενη του τεύχους,αλλά δεν στάθηκα πολύ.

"*****" --> Καθαρόαιμη τσόντα. Με σόκαρε λίγο,μιας και δεν περίμενα να δω κάτι παρόμοιο στην ύλη του περιοδικού. Εντύπωση μου έκανε το σενάριο. Ο δημιουργός αποδομεί ό,τι ξέρουμε για την γλώσσα των ανθρώπων της πιάτσας,καθώς βάζει στα χείλη του πρωταγωνιστή λογοτεχνικές εκφράσεις,σε αντίθεση με την κοπέλα η οποία περιγράφει το one night stand με αγοραία γλώσσα. Το εντελώς αντίθετο δηλαδή από αυτό που θα περιμέναμε υπό φυσιολογικές συνθήκες.  

[Προ]Τελευταία σελίδα --> Απλή και χαριτωμένη γελοιογραφία,με συμπαθητικό σχέδιο.

"Αφρικανικές μάσκες" --> Δεν το κατάλαβα. 

 

 

 

 

[mr-d]

 

 

 

 

 

[DaDiRa]

Το τρίτο δεν το είχα δει. Μπορεί να μην είναι τόσο κινηματογραφικό όσο τα άλλα, αλλά μ' άρεσε περισσότερο.

[ΤασίαΚούτ]

Ψάχνοντας προχθές, για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, με  μπόλικο ρομάντζο  βρήκα τυχαία, το συγκεκριμένο περιοδικό και το άνοιξα .Αφενός,ήμουν πολύ περίεργη για το νέο περιοδικό για κόμικ (σαν τον Βαβέλ, αυτό μου είχε έρθει στο μυαλό μου) και αφετέρου, με γνωρίζουν στο κέντρο τύπου εδώ και πολύ καιρό όποτε με άφησαν. Να σας πω την αλήθεια μου, το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον.Κάποιες ιστορίες, μου άρεσαν άλλες πάλι, όχι. Το σενάριό τους ή, ήταν αρκετά βαρύ ή μιμούνταν κάποιους άλλους, μάλλον ξένους -Αλλά βρε παιδιά ,δεν έχω δει ακόμη ένα κόμικ  τύπου manga  ή ένα τύπου marvel ή DC .(Διότι γνωρίζω, ότι υπάρχουν Έλληνες καλλιτέχνες που κάνουν κόμικ manga. Όσο για την τιμή;Θα το ομολογήσω ότι είναι αρκετά ακριβή , σε τέτοιους καιρούς που διανύουμε αλλά η ποιότητα του χαρτιού είναι άψογη.  Μακάρι το συγκεκριμένο περιοδικό ,να πετύχει όχι για τίποτε άλλο .Αλλά επειδή, αναδεικνύει νέους comic artists  .Αυτό και μόνο θα άξιζε.

[derveniotis]

Αν κάτι χαρακτηρίζει τα manga είναι ότι αποτελούν πολυσέλιδα πονήματα, πολλαπλάσιων σελίδων από μια ολόκληρη χρονια "Μπλέ Κομήτη".

 Λύσε μου ωστόσο μια απορία: γιατί κάτι να είναι "τύπου marvel ή dc", γενικά γιατί να είναι "τύπου ο,τιδήποτε" κι όχι ο εαυτός του, ειδικά όταν μια παράγραφο πριν παρατηρείς (μάλλον σαν ψόγο" ότι κάποιες ιστορίες "μιμούνταν κάποιους άλλους, μάλλον ξένους";

[doxaios]

Καταρχάς είμαι συνδρομητής. Επίσης σε ηλικία που δεν έχω τέτοιου είδους προβλήματα αλλά....γιατί όλα τα τέτοιου είδους ελληνικά περιοδικά(και το 9 παλιότερα) θα πρέπει ντέ και καλά να έχουν και μια τσόντα μέσα. Ναι είναι ένα είδος κόμικ και πρέπει να έχει το βήμα κτλ κτλ κτλ αλλά ξανά αλλά...δεν είμαστε και τόσο μεγάλη αγορά (σε σχέση με το εξωτερικό) γιατί πρέπει να αποκλείεις από το target group σου τις μικρότερες ηλικίες;

Κατά τα υπόλοιπα όντως υπάρχουν ιστορίες που πραγματικά τις βρήκα καταπληκτικές και υπάρχουν και άλλες που δε θα πώ αδιάφορες, θα πώ πάαααρα πολύ κακές...

[Manitou]

Νομίζω ότι πρόθεση των δημιουργών του κομήτη είναι να κάνουν ένα καθαρα ενήλικο κομικ οπότε δεν έχουν τετοιους προβληματισμούς και τετοια διλήμματα. 

[x for xepeta]

Ας πολεμάει να μην είναι τύπου τίποτα και ας θυμίζει τύπου κάτι προηγούμενο.

[doxaios]

21 hours ago, Manitou said:

Νομίζω ότι πρόθεση των δημιουργών του κομήτη είναι να κάνουν ένα καθαρα ενήλικο κομικ οπότε δεν έχουν τετοιους προβληματισμούς και τετοια διλήμματα. 

Κατανοητο. Περιμενω τα επομενα 1-2 και ελπιζω να μην επιβεβαιωθει οτι κατα τη διαρκεια της συνταξης ειναι: εξωφυλλο:τσεκ, μεγαλη ιστορια:τσεκ, συνεντευξη:τσεκ, τσοντα:τσεκ παμε για τυπωση. Κατι τετοιο ξεπερναει οτι υπαρχει μια καλη ιστορια/κομικ και το δημοσιευω για να προβαλω δουλεια και ειναι ξεκαθαρα μια δηθενια που υποχρεωτικα πρεπει να εχω μια τσοντα για να με αποκαλουν διαδοχο της βαβελ.. Κανεις δεν απαιτησε διαδοχο της βαβελ..

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 4, 2018 από doxaios

[albertus magnus]

Εξωφυλλο τευχος 3.

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

 

[Dredd]

Ωραίο εξώφυλλο!! 

 

Το πρώτο που μου αρέσει τόσο πολύ!

[Krmr]

Καλημέρα παιδιά  Σκέφτομαι να πάρω το τρίτο τεύχος να δω τι παίζει και να στηρίξω και την προσπάθεια. Περιλαμβάνεται κάποιο κόμικ σε συνέχειες που να αξίζει, ώστε να προτιμήσω το πρώτο τεύχος καλύτερα ή να πάω κατευθείαν στο τρίτο?

[DaDiRa]

14 λεπτά πριν, Krmr είπε:

Καλημέρα παιδιά  Σκέφτομαι να πάρω το τρίτο τεύχος να δω τι παίζει και να στηρίξω και την προσπάθεια. Περιλαμβάνεται κάποιο κόμικ σε συνέχειες που να αξίζει, ώστε να προτιμήσω το πρώτο τεύχος καλύτερα ή να πάω κατευθείαν στο τρίτο?

Καλημέρα! Μόνο μια ιστορία συνεχίζεται από το πρώτο τεύχος (ονομάζεται Γυμνά Οστά), όλες οι υπόλοιπες είναι νέες και ανεξάρτητες (όπως και το διήγημα). Τώρα το αν αξίζει είναι υποκειμενικό, αλλά για πολλούς ήταν το highlight του πρώτου τεύχους. Πάντως αν θες να δεις απλά πως είναι, πιστεύω ότι δεν αξίζει να κυνηγήσεις το πρώτο για ένα ολιγοσέλιδο κόμικ.  

[DIMITRID]

1 ώρα πριν, Krmr είπε:

Καλημέρα παιδιά  Σκέφτομαι να πάρω το τρίτο τεύχος να δω τι παίζει και να στηρίξω και την προσπάθεια. Περιλαμβάνεται κάποιο κόμικ σε συνέχειες που να αξίζει, ώστε να προτιμήσω το πρώτο τεύχος καλύτερα ή να πάω κατευθείαν στο τρίτο?

Να πας κατευθειαν να παρεις κατι αλλο.

[Krmr]

Πριν από 1 ώρα, DIMITRID είπε:

Να πας κατευθειαν να παρεις κατι αλλο.

γιατί;

[DaDiRa]

 Απλά είναι αρκετά αμφιλεγόμενο στο φόρουμ και σε αρκετό κόσμο δεν άρεσε καθόλου. Στην παρουσίαση εδώ μπορείς να διαβάσεις μερικές απόψεις και να πάρεις μια γεύση.

[DIMITRID]

Spoiler

Η πρωτη ιστορια ειναι για ενα τυπο που συνανταει τη πρωην του με τον καινουριο της γκομενο στο δρομο και συνεχιζει τσαντισμενος και το κειμενο κανει παραλληλισμο με τα αντιθετα φορτισμενα σωματιδια που απωθουνται ή κατι τετοιο, Η δευτερη ειναι για ενα καραφλο βαμπιρ που φοραει μια περουκα για να μη φαινεται μια βρισια χαραγμενη στο μετωπο του παει σε ενα μπαρ που ψωνιζει ενα αστροναυτη (μαλλον, οχι δε κανω πλακα ειναι αρκετα αοριστο) του πινει το αιμα ή μαλλον του ρουφαει τ αντερα και τον σκελετο γιατι μενει η πετσα σα ξεφουσκωτο μπαλονι και μετα πλακωνεται με την εξωγηινη γκομενα του αστροναυτη και δε καταλαβα τι γινεται, α ειναι και ενα κεφαλι ταρανδου στο τοιχο που σταζει αιμα απο τη μυτη. Μετα εχει ενα για χορτοφαγους που δειχνει ποσο μ@Λ@κας ειναι ο κυνηγος που σκοτωνει το ελαφι αφου εχει κι αυτο οικογενεια, μονοσελιδο αυτο. Εχει μια ιστορια που ενας τυπος που ειναι φαν του Κορτο Μαλτεζε και εχει αναπτυξει ενα προγραμμα προβλεψης τη στηνει και σκοτωνει το τυπο που μαζι στησαν τη δουλεια. Ενα δισελιδο που δειχνει την ιστορια μιας κρεβατοκαμαρας μιας οικογενειας που περνα απο γενια σε γενια και στο τελος ειναι ενα ζευγαρι ομοφιλοφιλων, χωρις λογια. Μια ιστορια που λεγεται "Κατω απο τη Γεφυρα" που παλευεται αφου καταλαβαινεις τι γινεται και εχει underground σχεδιο, μονο που στο τελος γινεται κατι που αν ειναι αυτο που νομιζω ειναι ηλιθιο. Μετα η πιο γελοια ιστορια, μια γυναικα και ενα παιδακι εξορκιστες με μανγκα σχεδιο να παιρνουν action ποζες με κομποσχοινια και κλαδια. Τα Γυμνα Οστα εχουν πολυ ωραιο σχεδιο αλλα δε καταλαβα τι γινεται ουτε με εψησε να θελω να μαθω, ειναι αυτο που ειναι σε συνεχειες. Μετα ειναι μια ιστορια με φαντασματα που απλα ειναι βαρετη. Ενα αστειο, και καλα, μονοσελιδο για τα ζωδια, εχω δει πιο πετυχημενα στο fb. Mετα μια ιστορια ενος αληθινου εγκληματος που απλα δε φτανει ο χωρος για να αναπτυχθει σωστα. Και τελος ενα πορνο... για συνειδητοποιημενους να το πω; Γιαλατζι να το πω;

 

[GeoTrou]

@Krmr Είναι όντως αμφιλεγόμενο και μέχρι στιγμής αρκετά άνισο. Σε κάποιους αρέσει, σε κάποιους όχι. Δεν ξέρω το γούστο σου, αλλά γενικά θα πρότεινα να μην δώσεις 6€ (ή 4 τόσο που κάνει σε μεγάλα βιβλιοπωλεία) μόνο για μια ιστορία σε συνέχειες.  

[Pete]

6 hours ago, DIMITRID said:

 

Η πρωτη ιστορια ειναι για ενα τυπο που συνανταει τη πρωην του με τον καινουριο της γκομενο στο δρομο και συνεχιζει τσαντισμενος και το κειμενο κανει παραλληλισμο με τα αντιθετα φορτισμενα σωματιδια που απωθουνται ή κατι τετοιο, Η δευτερη ειναι για ενα καραφλο βαμπιρ που φοραει μια περουκα για να μη φαινεται μια βρισια χαραγμενη στο μετωπο του παει σε ενα μπαρ που ψωνιζει ενα αστροναυτη (μαλλον, οχι δε κανω πλακα ειναι αρκετα αοριστο) του πινει το αιμα ή μαλλον του ρουφαει τ αντερα και τον σκελετο γιατι μενει η πετσα σα ξεφουσκωτο μπαλονι και μετα πλακωνεται με την εξωγηινη γκομενα του αστροναυτη και δε καταλαβα τι γινεται, α ειναι και ενα κεφαλι ταρανδου στο τοιχο που σταζει αιμα απο τη μυτη. Μετα εχει ενα για χορτοφαγους που δειχνει ποσο μ@Λ@κας ειναι ο κυνηγος που σκοτωνει το ελαφι αφου εχει κι αυτο οικογενεια, μονοσελιδο αυτο. Εχει μια ιστορια που ενας τυπος που ειναι φαν του Κορτο Μαλτεζε και εχει αναπτυξει ενα προγραμμα προβλεψης τη στηνει και σκοτωνει το τυπο που μαζι στησαν τη δουλεια. Ενα δισελιδο που δειχνει την ιστορια μιας κρεβατοκαμαρας μιας οικογενειας που περνα απο γενια σε γενια και στο τελος ειναι ενα ζευγαρι ομοφιλοφιλων, χωρις λογια. Μια ιστορια που λεγεται "Κατω απο τη Γεφυρα" που παλευεται αφου καταλαβαινεις τι γινεται και εχει underground σχεδιο, μονο που στο τελος γινεται κατι που αν ειναι αυτο που νομιζω ειναι ηλιθιο. Μετα η πιο γελοια ιστορια, μια γυναικα και ενα παιδακι εξορκιστες με μανγκα σχεδιο να παιρνουν action ποζες με κομποσχοινια και κλαδια. Τα Γυμνα Οστα εχουν πολυ ωραιο σχεδιο αλλα δε καταλαβα τι γινεται ουτε με εψησε να θελω να μαθω, ειναι αυτο που ειναι σε συνεχειες. Μετα ειναι μια ιστορια με φαντασματα που απλα ειναι βαρετη. Ενα αστειο, και καλα, μονοσελιδο για τα ζωδια, εχω δει πιο πετυχημενα στο fb. Mετα μια ιστορια ενος αληθινου εγκληματος που απλα δε φτανει ο χωρος για να αναπτυχθει σωστα. Και τελος ενα πορνο... για συνειδητοποιημενους να το πω; Γιαλατζι να το πω;

Η περιγραφή με το βαμπίρ είναι όλα τα λεφτά...

[DIMITRID]

33 λεπτά πριν, Pete είπε:

Η περιγραφή με το βαμπίρ είναι όλα τα λεφτά...

Αυτη ειδικα η ιστορια ειναι σα κακο ανεκδοτο.

[Pete]

5 min ago , DIMITRID said:

Αυτη ειδικα η ιστορια ειναι σα κακο ανεκδοτο.

Σαν ιστορία μεθυσμένου ακούγεται... 

[DIMITRID]

39 λεπτά πριν, Pete είπε:

Σαν ιστορία μεθυσμένου ακούγεται... 

Σοβαρα τωρα αυτο εδω υποτιθεται οτι ειναι το περιοδικο που βαζει τα ελληνικα κομικς ξανα στο παιχνιδι; Αυτο ειναι το πρωτο και τελευταιο τευχος που διαβαζω, και ειχα την αντοχη να το κανω γιατι εχω διαβασει και Βαβελ που καναν χειροτερα.

[Pete]

2 min ago , DIMITRID said:

Σοβαρα τωρα αυτο εδω υποτιθεται οτι ειναι το περιοδικο που βαζει τα ελληνικα κομικς ξανα στο παιχνιδι; Αυτο ειναι το πρωτο και τελευταιο τευχος που διαβαζω, και ειχα την αντοχη να το κανω γιατι εχω διαβασει και Βαβελ που καναν χειροτερα.

Έχεις απόλυτο δίκιο...

[GeoTrou]

Μετακινήθηκαν από το άλλο θέμα ορισμένα ποστ γιατί αποτελούν κριτική του περιοδικού και όχι αναφορά σε μελλοντικά τεύχη.  

[Retroplaymo]

1 ώρα πριν, DIMITRID είπε:

Και τελος ενα πορνο... για συνειδητοποιημενους να το πω; Γιαλατζι να το πω; Α γυναικα το κανε, ναι ειμαι τετοιος.

 

Το οτι η ιστορια ειναι δημιουργημενη απο γυναικα δεν λεει κατι, εχουμε δει πολυ αξιολογες δουλειες κατα καιρους απο γυναικες δημιουργους!

Αν υποθεσουμε οτι η ιδια ιστορια ηταν δημιουργημενη απο αντρα, θα εβγαινε η ιδια αντιδραση ή θα το προσπερνουσες;

Kαλο θα ηταν να ειμαστε λιγο πιο προσεκτικοι στις δημοσιες διατυπωσεις μας!