Μετάβαση στο περιεχόμενο

PETER PAN [ REGIS LOISEL ]


Θρηνωδός

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  30604
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  536
  • Content Count:  6810
  • Reputation:   55497
  • Achievement Points:  6810
  • Days Won:  161
  • With Us For:  3397 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  32

16.jpg

 

Είχε αργήσει πολύ αυτή η παρουσίαση αλλά, μετά την τρίτη ανάγνωση που έκανα στο Peter Pan, ήρθε η ώρα της. Λίγο πολύ όλοι είμαστε γνώριμοι με την κλασική ιστορία που μας έμαθε η Disney, ή τουλάχιστον της παιδικής και αθώας εκδοχής της. Ένα παιδί που αρνείται να μεγαλώσει, ζει σε ένα φανταστικό νησί που λέγεται η Χώρα του Ποτέ και αιώνια μάχεται έναν πειρατή με γάντζο στο χέρι. Δεν ξέρω πόσοι έτυχε να διαβάσετε το θεατρικό του 1911 από τον J. M. Barrie που αποτέλεσε την βάση της ταινίας, αλλά σίγουρα όσοι το κάνατε θα διακρίνατε αρκετές διαφορές κυρίως στα θέματα που διαπραγματεύεται. 

 

Ο κύριος Loisel, που απ'ότι βλέπω σε διάφορα sites σιγά σιγά μπαίνει στην κλειστή ομάδα της ελίτ των Γάλλων δημιουργών κόμικς, πάει ένα βήμα παραπέρα την ιστορία και δημιουργεί ένα prequel, βαθύ και σκοτεινό. Στο Peter Pan του Loisel ακόμα και η παιδική φαντασία που αποτελεί την κινητήριο δύναμη του Πίτερ και των "χαμένων αγοριών" του σου δημιουργεί ένα αίσθημα ανησυχίας και φόβου, ότι δεν είναι τόσο αθώα όσο θέλεις να πιστεύεις. 

 

2.jpg4.jpg

 

Η ιστορία τοποθετείται στο κακόφημο East End του Βικτωριανού Λονδίνου το 1887 και ο μικρός Πίτερ, γιος αλκοολικής πόρνης, περνάει την μέρα του λέγοντας ιστορίες στα παιδιά ενός ορφανοτροφείου και κατασκευάζοντας μια μητρική φιγούρα που τον αγαπά και τον φροντίζει, μη μπορώντας να αποδεχτεί το γεγονός ότι η πραγματική του μητέρα τον δέρνει και τον βρίζει. Αποδοχή παίρνει μόνο από τον κύριο Κάνταλ, έναν συμπαθητικό γέρο που του μαθαίνει να διαβάζει και να γράφει, του λέει ιστορίες για μια φανταστική χώρα πέρα από την άκρη του χρόνου και τον ταΐζει. 

 

Όταν ένα βράδυ ο Πίτερ πάει στην pub της γειτονιάς για να πάρει ένα μπουκάλι ποτό για την μάνα του, αναγκάζεται επειδή δεν έχει λεφτά να γδυθεί μπροστά σε όλους τους θαμώνες ως ανταμοιβή. Φεύγοντας ακολουθείται από έναν αλητήριο που προσπαθεί να τον βιάσει, σταματώντας μόνο επειδή του επιτίθενται άγρια σκυλιά. Ήδη ο Loisel σε έχει κάνει να καταλάβεις ότι αυτό δεν είναι το κόμικ που νόμιζες, εκθέτοντας ήδη μέρος της θεματολογίας του (οιδιπόδειο σύμπλεγμα, βιασμός, μεταχείριση παιδιών, ενδοοικογενειακή βία).

 

6.jpg8.jpg

 

Φαινομενικό τέλος στα βάσανα του έρχεται να βάλει μια μαγική νεράιδα την οποία ονομάζει Τίνκερ Μπελ, που του δίνει την ικανότητα να πετά και τον μεταφέρει σε ένα νησί γεμάτο με μαγικά πλάσματα - κένταυροι, ξωτικά, Κόριγκανς - ινδιάνους και πειρατές. Ο λόγος; Ο Πίτερ πρέπει να ηγηθεί του ετερόκλητου μαγικού πληθυσμού για να προστατεύσει τον θησαυρό τους από τους πειρατές. Τι είναι ο θησαυρός δεν το μαθαίνουμε ποτέ, ενώ ο μόνος που κρατάει τους πειρατές από το να τον πάρουν είναι ο "Φύλακας", ένας τεράστιος κροκόδειλος που πλέει τα ρηχά νερά μεταξύ του καραβιού και του νησιού. Συνοδοιπόρος του Πίτερ σε αυτή την περιπέτεια είναι ο Παν, ένα κατσικοπόδαρο πλάσμα με κερατάκια, πολύ κοντινό στον δικό μας Πάνα.

 

Η ιστορία είναι γεμάτη ανατροπές που σε κάνουν να αναθεωρήσεις πολλά πράγματα από την μια σελίδα στην άλλη. Δεν χαρίζεται ούτε ενδείκνυται σε άτομα που δεν έχουν γερά στομάχια. Από τις 300κάτι σελίδες του παρελαύνουν ακρότητες μεταξύ των οποίων ο φόνος, ο βιασμός και η παιδεραστία. Ο Loisel παίρνει το βαθιά μισογυνιστικό αέρα της ορίτζιναλ ιστορίας και τον εξελίσσει αριστοτεχνικά, αφού κανένας θηλυκός χαρακτήρας δεν είναι άξιος ή αμιγώς "καλός", σε αντίθεση με τον Πίτερ και τα χαμένα αγόρια που είναι "αθώα" και απώτερος σκοπός τους είναι να μείνουν παιδιά και να αποφύγουν τους βρώμικους ενήλικες. Η Τινκερ Μπελ είναι δολοπλόκος, ζηλιάρα και χειραγωγός, η Ρόουζ (καμιά σχέση με την Γουέντι και τους Ντάρλινγκς που ξέρουμε από την ιστορία) είναι η "μαμά" των χαμένων παιδιών που σιχαίνεται τον ρόλο της και βλέπει σεξουαλικά τον Πίτερ, η μητέρα του Πίτερ είναι αλκοολική πόρνη που σαπίζει στο ξύλο τον γιο της, όσες ακόμα γυναίκες βλέπουμε στο Λονδίνο είναι όλες πόρνες και φθηνές, οι Σειρήνες στην χώρα του ποτέ είναι λάγνες και δολοφόνοι..Γενικά, μόνο η Tiger Lily είναι κατάπως αξιοπρεπής, αλλά και αυτή παρουσιάζεται γεμάτη σεξουαλικές ορμές παρότι είναι παιδί.

 

10.jpg12.jpg

 

Είναι πολύ περίτεχνα φτιαγμένη αυτή η κριτική στον μισογυνισμό πάντως. Ο Loisel είναι μια ιδιοφυΐα, υπερβολικά φλύαρη μεν, αλλά ιδιοφυΐα όπως και να χει. Από την άλλη, ενώ ο μισογυνισμός του κόμικ είναι στοχευμένος, κάποια ρατσιστικά μηνύματα είναι αρκετά ακαθόριστα και χωρίς λόγο, θα μπορούσαν να αποφευχθούν (όλοι οι ινδιάνοι είναι ίδιοι, ο μόνος μαύρος στο πλήρωμα των πειρατών αποκαλείται το "Μαύρο Τέρας" και άλλα τέτοια). Γενικά πάντως είναι πολύ απαισιόδοξη η οπτική του δημιουργού, αφού η αθωότητα έγκειται στην διαγραφή της μνήμης του κακού, και όχι στην μη-ύπαρξη του. 

 

Η Χώρα του Ποτέ δεν είναι το παραμυθένιο μέρος που θα περίμενε κανείς. Αφού αποτελεί την χώρα των ονείρων, περιέχει στο κέντρο της την Opikanoba, την περιοχή των εφιαλτών και των χειρότερων φόβων, θυμίζοντας μας ότι όνειρα χωρίς εφιάλτες δεν υπάρχουν. Ταυτόχρονα ο Loisel εισάγει και την ιστορία του Τζακ του Αντεροβγάλτη που εξελίσσεται την ίδια εποχή στο Λονδίνο. Αυτό, αν και ακούγεται άκυρο, δένει πολύ όμορφα με την όλη αρρωστημένη ατμόσφαιρα του κόμικ και αφήνει εσκεμμένα ασαφή τον ρόλο του Πίτερ. 

 

13.jpg14.jpg

 

Παράλληλα ο Loisel εισάγει κάμποσους χαρακτήρες για να συνδέσει το βιβλίο του με αυτό του Barrie, όλοι αρκετά ενδιαφέροντες και δουλεμένοι. Το σχέδιο είναι μια μείξη άκρως ρεαλιστικά σχεδιασμένων χώρων/περιβαλλόντων και προσώπων σαν καρικατούρες, για να κάνει έντονη την αντίθεση και να γεμίσει το κόμικ με αντιπαραβολές. Τα χρώματα προσαρμόζονται ανά περιοχή, με την Never-Land γεμάτη με αποχρώσεις έντονου κίτρινου, πράσινου και μπλε και το Λονδίνο δομημένο πάνω σε μουντά πορτοκαλί και γκρι. Η ιστορία εξελίσσεται μεταξύ Λονδίνου και Χώρας του Ποτέ, με εμφανή βαρύτητα στην δεύτερη και μετακινήσεις από το ένα στο άλλο που προσθέτουν στο κλίμα, ειδικά στην τρίτη πράξη. 

 

Όπως έχει ειπωθεί πετυχημένα παλιότερα, δεν είναι ένα διασκεδαστικό κόμικ, αλλά ένα σπουδαίο. Χρειάζεται πάνω από 1-2 αναγνώσεις όμως με τόσα πράγματα που κρύβει μέσα του. Το κόμικ εκδόθηκε στα Γαλλικά σε 6 άλμπουμ την περίοδο 1990 - 2004 ενώ το 2013 η Soaring Penguin Press το εξέδωσε επιτέλους στα Αγγλικά. Από τα έργα που ασχολούνται με το Peter Pan Mythos, είναι μακράν το πιο ενδιαφέρον και αξιόλογο, συν ότι έχει σηκώσει και εγώ δεν ξέρω τι από βραβεία στην Ανγκουλέμ και αλλού. Διαβάστε το μαζί με το επίσης συνταρακτικό και κοντινό του Beautiful Darkness.

 

1.jpg3.jpg5.jpg7.jpg9.jpg11.jpg

 

1. Londres - London 11/1990

2. Opikanoba - Opikanoba 09/1992

3. Tempete - Tempest 11/1994

4. Mains Rouges - Red Hands 09/1996

5. Crochet - Hook 01/2002

6. Destins - Destiny 10/2004

 

bedetheque

 

 

15.jpg

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 3 months later...

  • Member ID:  30061
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  464
  • Content Count:  6111
  • Reputation:   53885
  • Achievement Points:  6111
  • Days Won:  49
  • With Us For:  3630 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  29

Δυνατό κόμικ. Ο Loisel δημιουργεί μια εξαιρετικά σύνθετη ιστορία και κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο κάτι που πολλοί έχουν προσπαθήσει, αλλά λίγοι έχουν πραγματικά καταφέρει: να αποδομήσουν, σχεδόν να ξεριζώσουν κλασικά παραμύθια των παιδικών μας χρόνων. Το ωραίο, καρτουνίστικο στυλ «σκεπάζει» τη βία που κυριαρχεί, δημιουργώντας έτσι ένα πολύ ενδιαφέρον κοντράστ. Όσο για τους χαρακτήρες, θα διαφωνήσω μερικώς με τον Θρηνωδό. Δεν μπόρεσα να συμπαθήσω τα αγόρια και υπήρχαν σημεία που αντιπάθησα τον Πήτερ, παρότι του δίνω ελαφρυντικά. Η Ρόοζ και ο αδελφός της ήταν οι πιο αξιοπρεπείς (ανθρώπινες) μορφές της Χώρας του Ποτέ. Και πόσο μίσησα την Τίνκερ Μπελ. Υπήρχαν σημεία που με κούρασαν κάπως, κυρίως λόγω των πολλών διαλόγων, αλλά δεν τα θεωρώ σημαντικό μειονέκτημα, μπροστά στην εξαιρετική δουλειά του Loisel. :) 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30604
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  536
  • Content Count:  6810
  • Reputation:   55497
  • Achievement Points:  6810
  • Days Won:  161
  • With Us For:  3397 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  32

Είπα εγώ ότι συμπάθησα τα κ@λόπαιδα τα αγόρια; :lol: Ίσα ίσα, γι'αυτό έγραψα αθώα σε αυτάκια ακριβώς επειδή αυτή η αθωότητα ήταν το πρόσχημα πίσω από το οποίο έκρυβαν ότι εξωφρενικό έκαναν στην neverland. 

 

Μόνο την Ρόουζ συμπάθησα πραγματικά που προσπάθησε όντως να τους φροντίσει και είδαμε ποια ήταν η κατάληξη σε αυτή την ιστορία. :) 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.