Άννα Φρανκ, Η βιογραφία σε κόμικ, από τον Πατάκη

[GreekComicFan]

Αντιγράφω από εδώ.

 

 

Βρισκόµαστε στο 1918 και η Ευρώπη βγαίνει µε δυσκολία από τον εφιάλτη του Α΄ Παγκοσµίου πολέµου: µία σύγκρουση που σφραγίστηκε από τις µάχες των χαρακωµάτων, όπου πάνω από εννέα εκατοµµύρια στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους και είκοσι εκατοµµύρια περίπου τραυµατίστηκαν. Ο Γερµανοεβραίος Όττο Φρανκ είναι ανάµεσα στους λίγους τυχερούς που επιστρέφουν σώοι και αβλαβείς στην πατρίδα τους. Μία Γερµανία βαριά τραυµατισµένη από τη φρίκη που έχει µόλις βιώσει, αφόρητα πιεσµένη από το βάρος των πολεµικών αποζηµιώσεων που πρέπει να πληρώσει. H ζωή όµως είναι φτιαγµένη για να συνεχίζεται κι ενώ η παγκόσµια πολιτική τάξη µπαίνει σε νέες βάσεις, όπως ορίστηκαν από τον πόλεµο, εκατοµµύρια άνθρωποι αρχίζουν πάλι να ζουν, προσπαθώντας, µέρα µε τη µέρα, να σβήσουν τις αναµνήσεις της βίας: το ίδιο κάνει και ο υπολοχαγός Φρανκ και η σύζυγός του Έντιθ, οι οποίοι το 1925 είναι ένα νεαρό ερωτευµένο ζευγάρι, που βλέπει την ευτυχία του να κορυφώνεται µε τη γέννηση δύο υπέροχων κοριτσιών. Μέσα στην ασφάλεια της οικογένειας Φρανκ, η γλυκιά, ήσυχη Μαργκό και η µικρότερη και πιο ζωηρή Άννα περνούν γαλήνια παιδικά χρόνια, παρόλο που τα τερτίπια της παγκόσµιας ιστορίας και οι συνέπειες της εθνικής πολιτικής δυσχεραίνουν κάθε µέρα όλο και περισσότερο τη ζωή όλων. Η Άννα είναι µια ανέµελη παιδούλα τριών χρόνων όταν το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόµµα κερδίζει για τα καλά έδαφος στο γερµανικό κοινοβούλιο και τεσσάρων χρόνων µόλις όταν ο Αδόλφος Χίτλερ χρίζεται καγκελάριος. Ακόµη δεν µπορεί να διαβλέψει τον νέο εφιάλτη που θα ζήσει η ίδια και εκατοµµύρια άλλοι Εβραίοι: τον εφιάλτη µιας χαµένης ζωής, µιας αξιοπρέπειας που κοµµατιάζεται και ποδοπατείται, τον ατέλειωτο τρόµο εξαιτίας της ανθρώπινης αγριότητας, που η Άννα, έφηβη ήδη κι αναγκασµένη να κρύβεται από τους ναζιστές σε ένα µυστικό καταφύγιο, περιγράφει, µέρα µε τη µέρα, στο περίφηµο ηµερολόγιο που θα την κάνει αργότερα διάσηµη, όσο και ο Shoah, ένα εξαιρετικά δυνατό πρόσωπο-σύµβολο.

Το βιβλίο κλείνει µε τη µαρτυρία του µοναδικού επιζώντα, του πατέρα της Άννας, αναφορικά µε την ανακάλυψη και δηµοσίευση του ηµερολογίου.


«Το πιο συγκινητικό µε την Άννα Φρανκ, αυτό που την έκανε τόσο δυνατό σύµβολο, δεν είναι τόσο ο αναγκαστικός εγκλεισµός της στη σοφίτα του Prisengracht ad Amsterdam ή το τραγικό της τέλος, δεν είναι ούτε η ζωντάνια της. Είναι το γεγονός ότι υπήρξε µια “φυσιολογική” έφηβη. Εβραία, καταδιωγµένη, θύµα, πάνω απ’ όλα όµως ένα κορίτσι της ηλικίας της. Όχι µία σούπερ ηρωίδα. Μια συνηθισµένη έφηβη. Κι από την άποψη αυτή, της καθηµερινής ηρωίδας, η Άννα της ιστορίας µας ξεπερνά όλες τις άλλες, ακόµα και την Άννα του ηµερολογίου». Siegmund Ginzberg, Repubblica

 

 

------

 

Στο φόρουμ είχαμε ενημερωθεί και για την ξένη έκδοση από το 2010. 6,5 χρόνια μετά κάποιος αποφάσισε να το βγάλει και στα καθ ημάς.

[totally_wired]

Το ξεφυλλισα και είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πόσο κακό σχέδιο έχει.

[Dr Paingiver]

Η Αννα Φρανκ έγινε ηρωίδα κόμικ!

 

 

«Θα μπορέσω, ελπίζω, να σου εκμυστηρευτώ ένα σωρό πράγματα, κάτι που δεν έχω κάνει ποτέ με κανέναν, κι ελπίζω ότι σ’ εσένα θα βρω ένα μεγάλο στήριγμα...». Τις αράδες αυτές γράφει ένα κορίτσι δεκατριών ετών, που αισθάνεται ολομόναχο στον κόσμο. Εχει βέβαια «αξιολάτρευτους γονείς και μια αδελφή δεκαέξι ετών, πολλούς φίλους και φίλες και ένα πλήθος από θαυμαστές», όπως λέει. Αλλά της λείπει «μια Φίλη με κεφαλαίο Φ». Την επινοεί, λοιπόν. Την βαφτίζει Κίτι και σ’ αυτήν απευθύνεται μέσα από το ημερολόγιο που αρχίζει να γράφει. Είναι Ιούνιος του 1942 στο υπό γερμανική κατοχή Αμστερνταμ. Η κοπέλα λέγεται Αννα Φρανκ, είναι Εβραία και κρύβεται μαζί με την οικογένειά της σε μια σοφίτα.
Οι ημερολογιακές καταγραφές θα συνεχιστούν μέχρι την 1η Αυγούστου 1944. Τρεις ημέρες μετά οι ναζί θα ανακαλύψουν τη σοφίτα. Τα υπόλοιπα είναι Ιστορία. Η Αννα θα αφήσει την τελευταία της πνοή στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Mπέργκεν-Mπέλσεν, από τύφο, όπως και η αδελφή της. Η μητέρα τους Εντίθ θα πεθάνει στο Αουσβιτς.
Eβδομήντα χρόνια μετά
Ο Οτο Φρανκ, μοναδικός επιζών, παραλαμβάνει το ημερολόγιο της κόρης του και το εκδίδει το 1947. Εβδομήντα χρόνια από τότε, το «Ημερολόγιο της Αννας Φρανκ» παραμένει εκδοτικό φαινόμενο, με μεταφράσεις σε δεκάδες γλώσσες και εκατομμύρια πωλήσεις. Γιατί; Επειδή δεν είναι μόνο ντοκουμέντο της τραγωδίας των θυμάτων του ναζισμού. Είναι και έκφραση των ονείρων και των φόβων ενός κοριτσιού – που δεν διαφέρουν από τα όνειρα και τους φόβους των εφήβων σε οποιαδήποτε χώρα και εποχή. Ή σχεδόν...
Γιατί οι εποχές τελικά αλλάζουν, όπως και οι συνήθειες των αναγνωστών. Ετσι, το «Ημερολόγιο της Αννας Φρανκ» φέτος κυκλοφορεί σε μορφή κόμικ, μεταφρασμένο σε 40 γλώσσες. Πίσω από τη δημιουργία του εντυπωσιακού 148 σελίδων Graphic Diary βρίσκονται δύο Ισραηλινοί: ο σεναριογράφος και κινηματογραφιστής Αρι Φόλμαν και ο εικονογράφος Ντέιβιντ Πολόνσκι. Πώς το αποφάσισαν; Αισθάνθηκαν δέος; «Δυστυχώς ολοένα και λιγότερα παιδιά πια διαβάζουν βιβλία. Επρεπε να βρούμε έναν τρόπο ώστε αυτή η ιστορία να ειπωθεί με έναν καινούργιο τρόπο, πιο ελκυστικό. Το κόμικ είναι μία από τις μορφές δημιουργίας που θα εξασφαλίσουν όχι μόνο την επιβίωσή της αλλά και το πέρασμά της στις επόμενες γενιές. Και μην ξεχνάτε ότι ετοιμάζουμε και αντίστοιχη ταινία κινουμένων σχεδίων», λέει ο Αρι Φόλμαν. «Οσον αφορά το εύλογο δέος, προσπαθήσαμε να ξεχάσουμε ότι έπρεπε να αγγίξουμε το συγκεκριμένο κείμενο, γιατί διαφορετικά θα είχαμε παραλύσει. Είχαμε στο μυαλό μας ότι έπρεπε να αφηγηθούμε με εικόνες και την ιστορία ενός εξαιρετικά ταλαντούχου κοριτσιού που παρατηρούσε τον κόσμο των μεγάλων με έναν ευφυή τρόπο, με ευαισθησία αλλά και με χιούμορ», συνεχίζει.
«Η έκδοση αυτή απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους που δεν έχουν αντίστοιχα βιώματα και πιθανότατα γνωρίζουν ελάχιστα για την εποχή της Αννας. Αυτό ανέβασε τον πήχυ της δυσκολίας. Αλλά η δική μας προσέγγιση ήταν η εξής: ξεκινήσαμε από τη μεγάλη μας αγάπη για το “Ημερολόγιο” και κάναμε τη δουλειά μας όσο καλύτερα μπορούσαμε ελπίζοντας να βρούμε το κατάλληλο ακροατήριο», τονίζει από την πλευρά του ο Ντέιβιντ Πολόνσκι. «Είμαστε ενήλικες άνδρες που ζουν στο Τελ Αβίβ, όχι έφηβες που κρύβονται σε μια σοφίτα στο Αμστερνταμ. Δεν προσπαθήσαμε, λοιπόν, να μιλήσουμε με τη φωνή της Αννας, θα ήταν ψεύτικο και σίγουρη αποτυχία, αλλά να την καταλάβουμε».
Μοναδικό έργο
Το κόμικ όμως χρειάζεται και φαντασία, συμπληρώνουν οι δύο δημιουργοί του Graphic Diary και γι’ αυτό ήταν συνειδητή η απόφασή τους να τονίσουν περισσότερο κάποια πιο ανάλαφρα, σχεδόν κωμικά γεγονότα που στο βιβλίο έχουν μικρή έκταση – όπως η ικανότητα του κυρίου Βαν Ντάαν να φτιάχνει λουκάνικα.
Στα ελληνικά, το κόμικ κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Πατάκη, επίσημο συνεργάτη του Ιδρύματος Αννα Φρανκ. «Το ημερολόγιο το διάβασα τόσες πολλές φορές στα χρόνια της εφηβείας μου, που σχεδόν το ήξερα απ’ έξω», λέει η εκδότρια Αννα Πατάκη. «Και από εκείνα τα χρόνια, κάθε φορά που γίνεται κουβέντα για την έκβαση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σκέφτομαι πώς θα είχε εξελιχθεί η Αννα αν προλάβαινε, αν άντεχε να ζήσει λίγους μήνες ακόμη. Μια μεγάλη συγγραφέας; Το νέο βιβλίο είναι μια υπέροχη αφορμή να ξαναμπούμε στον κόσμο ενός μοναδικού έργου, ένας υπέροχος τρόπος να ξανακοιτάξει ο εικοστός πρώτος αιώνας ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία που σημάδεψαν τον εικοστό...».
 
ΠΗΓΗ: Καθημερινή
 


 

[GreekComicFan]

Τον επόμενο Αύγουστο κλείνουν 75 χρόνια από την σύλληψη της Άννας Φρανκ και γίνεται μια ακόμα προσπάθεια για να λυθεί το μυστήριο για το αν οι Γερμανοί ανακάλυψαν τυχαία το κρησφύγετο της οικογένειας ή κάποιος τους πρόδωσε.

 

http://www.cnn.gr/news/kosmos/story/100043/poios-prodose-tin-anna-frank-nees-ereynes-gia-ti-lysi-toy-mystirioy

[GreekComicFan]

Βγήκε τελικά στις 15 του μηνός με τον τίτλο Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ - Graphic diary και με τσιμπημένη αρχική τιμή (18,80€) αλλά το έχει η πρωτοπορία στα 11,28€.

[CaptainMarvel17]

Από το πρωτότυπο βιβλίο όταν είχε εκδοθεί πριν από πολλά χρόνια, είχαν παραληφθεί κάποιες σελίδες του ημερολογίου, καθώς η ανήλικη Αννα Φρανκ έγραφε κάποια πολύ προσωπικά πράγματα (όπως συμβαίνει συνήθως στα ημερολόγια) και οι εκδότες έκριναν τότε ότι ίσως δεν είναι σωστό να συμπεριληφθούν στο βιβλίο.

 

Οταν είχα διαβάσει πριν από δεκαετίες το βιβλίο είχα συγκινηθεί πάρα πολύ, ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς το τραγικό τέλος που είχε το κορίτσι. Αν δεν κάνω λάθος, το σπίτι που έμενε τότε η Αννα Φρανκ έχει γίνει μουσείο σήμερα στην Ολλανδία.