Μιχάλης Διαλυνάς, o διεθνής Ελληνας κομίστας [Επτακοίλη Τασούλα, kathimerini.gr, 28/01/2017]

[jimakoszs97]

Μιχάλης Διαλυνάς, o διεθνής Ελληνας κομίστας

 

Από την ιστορία που εικονογράφησε για το «Gotham Academy» της θρυλικής DC Comics.
Τι μετράει για μια καριέρα στην Αμερική; «Το πάθος για τη δουλειά, η εργατικότητα και η συνέπεια στους χρόνους παράδοσης», λέει ο Μ. Διαλυνάς.

 

Δηλώνει εικονογράφος κόμικς και θηριοδαμαστής. Λογικό, αν σκεφθεί κανείς ότι συγκατοικεί με έξι γάτες (λόγω και της φιλοζωικής δράσης της μητέρας του). Αναλαμβάνει τις συστάσεις: «Ο Shiro (σημαίνει λευκός στα γιαπωνέζικα), ο Oliver Twist (τον έσωσα από ένα φρεάτιο), ο Easy (ένας αγαθός γίγαντας), η Shadow (πάντα κρύβεται στη σκιά), η Scampy (η κυρία του σπιτιού) και η Little Miss Scrumptious Swagerpants (τη βρήκα πεταμένη μέσα σε μια κούτα στον δρόμο). Τις έχω βάλει και σε μια ιστορία, στα Χελωνονιντζάκια, να την πέφτουν σε έναν κακό, σε μια αλάνα. Είμαι ευτυχής γατοπατέρας...».

 

Πρέπει να είναι ευτυχής γενικά ο Μιχάλης Διαλυνάς. Γιατί κάνει αυτό που από παιδί λαχταρούσε. Οχι χωρίς κόπο, όχι χωρίς να έχει αντιμετωπίσει δυσκολίες και ανατροπές. Αλλά όλα αυτά κάνουν ακόμη πιο γλυκό το αποτέλεσμα. Ποιο είναι αυτό; Μέσα σε μία πενταετία, έχει συνεργαστεί με τις έξι μεγαλύτερες αμερικανικές εκδοτικές εταιρείες κόμικς: Dark Horse, Marvel, Boom! Studios, IDW Publishing, Image και DC Comics. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

 

Γεννήθηκε στον Αγιο Νικόλαο Κρήτης. Ιρλανδέζα η μητέρα του, Κρητικός ο πατέρας. «Εκρηκτικός συνδυασμός», λέει γελώντας. Από πιτσιρικάς, λάτρευε τα κόμικς. Ο πατέρας του είχε μια αρκετά μεγάλη συλλογή, ενώ μαζί αγόραζαν τεύχη του Spiderman και των X-Men. Κι ο Μιχάλης ονειρευόταν να μπορέσει μια μέρα να φτιάχνει τα εξώφυλλά τους· τότε δεν τον ενδιέφεραν και τόσο πολύ οι εσωτερικές σελίδες...

 

Η μετάβαση στην Αθήνα

 

Τελειώνοντας το Λύκειο, ήρθε στην Αθήνα και γράφτηκε σε μια ιδιωτική σχολή για να σπουδάσει σκίτσο, κόμικς και καρτούν. Με το τέλος των σπουδών του, άρχισε να κάνει δειλά δειλά τα πρώτα του βήματα στον χώρο των εκδόσεων. (Στα ελληνικά έχει δημοσιεύσει το άλμπουμ «Trinkets: Ενα πατάρι γεμάτο ιστορίες» και μια σειρά με τίτλο «Swan Songs» από την Comicdom Press.) Το 2008 άρχισε να εργάζεται σε διαφημιστική εταιρεία. «Ηταν μεγάλο σχολείο για μένα», παραδέχεται. «Εμαθα πολλά εκεί. Κυρίως να δουλεύω γρήγορα και να συνεργάζομαι με άλλους».

 

Οταν ενέσκηψε η κρίση, όμως, βρέθηκε άνεργος. «Ημουν από τους πρώτους που απολύθηκαν. Τι να τον κάνουν τον σκιτσογράφο, όταν μπορούσαν να παίρνουν ό,τι χρειάζονται ελεύθερα από το Ιντερνετ; Αλλά αυτό το χτύπημα τελικά ήταν... ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί. Με τα χρήματα της αποζημίωσης και του ταμείου ανεργίας είχα ένα χρόνο μπροστά μου να σκεφτώ ψύχραιμα τι θα έκανα στη συνέχεια. Θα ξαναδοκίμαζα την τύχη μου στη διαφήμιση ή θα κυνηγούσα το όνειρό μου στον χώρο των κόμικς;». Αποφάσισε το δεύτερο.

 

Κανέναν δεν ήξερε, κανείς δεν τον ήξερε. «Αλλά με το Ιντερνετ είσαι παντού!» όπως λέει. Αρχισε να στέλνει το βιογραφικό του σε μεγάλους εκδοτικούς οίκους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ξεκίνησε από την Dark Horse, την αγαπημένη του. Δεν πίστευε ότι θα είχε θετική ανταπόκριση. Κι όμως, του πρότειναν να συνεργαστούν. Σχεδόν δύο χρόνια μετά, με αυτήν τη δουλειά στο βιογραφικό του, άρχισε να χτυπάει μεγαλύτερες πόρτες. «Οταν αποφάσισα να προσεγγίσω τη Marvel, απλώς έστειλα ένα email. “Κάνω αυτό. Θέλετε να συνεργαστούμε;”. Την τρίτη φορά που επικοινώνησα μαζί τους, μου είπαν “ναι”. Ανέλαβα να εικονογραφήσω μια ιστορία του Spiderman, με τίτλο “The arms of the octopus”. Ηταν καλοκαίρι του 2013. Κάτι αντίστοιχο συνέβη με την DC Comics, με την Adventure Time και με τα Χελωνονιντζάκια». (Ξεχωριστό κεφάλαιο τα Χελωνονιντζάκια στην πορεία του). «Είναι ο μεγάλος μου έρωτας! Ημουν έξι ετών όταν βγήκε η ταινία και τα λάτρεψα».

 

«Επικό» τέλος

 

Με την Boom! Studios τα πράγματα έγιναν αντίστροφα. Οι άνθρωποί της χτύπησαν τη δική του πόρτα με πρόταση για συνεργασία, για την εικονογράφηση της σειράς THE WOODS, σε κείμενα του συγγραφέα James Tynion IV, γνωστού από τη δουλειά του με τη DC Comics, για τον Batman. «Υποτίθεται ότι θα κάναμε 12 τεύχη και ήδη σχεδιάζω το 30ό», λέει ο Μιχάλης Διαλυνάς. «Το 2016 ήταν ιδιαίτερα δημιουργικό: 15 τεύχη και σχεδόν 300 σελίδες δουλειάς». Η σειρά σε λίγο θα κατεβάσει αυλαία. Πώς θα είναι, άραγε, το τέλος – τον ρωτώ. «Επικό!», απαντά γελώντας. Αλλά, εκτός απροόπτου, θα ξαναζωντανέψει στη μικρή οθόνη από το Syfy Channel και την Universal Cable Productions. Αυτόν τον καιρό γράφεται το πιλοτικό επεισόδιο, για να πάρει η εταιρεία την οριστική απόφαση.

 

Η αγορά του εξωτερικού

 

Τι μετράει για μια καριέρα στην Αμερική; Τι εκτιμούν οι ξένοι; Τι κάνει τη διαφορά; «Ολος ο κόσμος που ασχολείται με τις εκδόσεις στο εξωτερικό θέλει να ξέρει τα εξής: Εχεις πάθος γι’ αυτό που σχεδιάζεις; Είσαι διαθέσιμος να δουλέψεις όσο χρειαστεί; Θα είσαι συνεπής στους χρόνους παράδοσης; Τόσο απλά». Πώς βλέπει τη σκηνή των κόμικς στη χώρα μας; «Αν πας σε ένα βιβλιοπωλείο και αναζητήσεις ελληνικά κόμικς, δύσκολα θα βρεις.

 

Ελπίζω αυτό να αλλάξει μέσα στα επόμενα χρόνια. Μέχρι το 2000 που υπήρχε το περιοδικό “9” της “Ελευθεροτυπίας”, ο χώρος μας γνώρισε μια άνθηση, πολλά ταλέντα βγήκαν από εκεί». Ζει ένας διεθνής κομικάς, όπως ο ίδιος, από τη δουλειά του; «Ναι, φυσικά. Κι επειδή το κόστος ζωής στην Ελλάδα είναι σαφώς μικρότερο από ό,τι στη Νέα Υόρκη, για παράδειγμα, ένας Ελληνας κομικάς που δουλεύει με αμερικανικές εταιρείες είναι σε καλύτερη μοίρα». Και τι θα ήθελε να ξέρει ένας πιτσιρικάς που ονειρεύεται μια καριέρα όπως η δική του; «Πως αν επιμείνεις, τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα!».

 

​​Περισσότερες πληροφορίες για τον Μιχάλη Διαλυνά και τις δουλειές του στο www.woodencrown.com.

 

Πηγή

 

[apetoussis82]

Προσθέτω και τη σχετική σελίδα από την Καθημερινή Κύπρου, όπου φαίνονται και μερικές φωτογραφίες: