ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΕΝ

[constantinople]

Και μια που τ'αναφέραμε, το ξέρετε ότι λείπει μια σελίδα από την Ελληνική έκδοση; (όχι πως κάνει και καμιά μεγάλη διαφορά, αλλά λέμε τώρα!)

 

[Paris]

Και μια που τ'αναφέραμε, το ξέρετε ότι λείπει μια σελίδα από την Ελληνική έκδοση; (όχι πως κάνει και καμιά μεγάλη διαφορά, αλλά λέμε τώρα!)

 

Αφού ξέρεις, ότι θα ζητήσω λεπτομέρειες. Γιατί δεν τις λες από την αρχή;  

Επεξεργασία Ιανουαρίου 6, 2017 από Paris

[constantinople]

Είναι από τη σεκάνς μέσα στο "σπίτι του τρόμου" 

[Paris]

Είναι από τη σεκάνς μέσα στο "σπίτι του τρόμου" 

Λες να μην υπάρχει και στην εγχ/μη έκδοση που μόλις κυκλοφόρησε εις την Γαλλικήν;  

Επεξεργασία Ιανουαρίου 6, 2017 από Paris

[constantinople]

Δεν την έχω δει για να σου πω. Αύριο το απόγευμα θα σου δείξω ποια σελίδα λέω, γιατί δεν την έχω πρόχειρη αυτή τη στιγμή. 

[Paris]

Δεν την έχω δει για να σου πω. Αύριο το απόγευμα θα σου δείξω ποια σελίδα λέω, γιατί δεν την έχω πρόχειρη αυτή τη στιγμή. 

Καλά δεν καίγομαι και ιδιαίτερα....Από περιέργεια ρωτάω   

Αλλά, είτε η σελίδα έχει κάτι πολύ περίεργο οπότε αυτολογοκρίθηκαν, είτε το "κόψανε" οι Γάλλοι, είτε στην ΜΑΜΟΥΘ κάνανε πατάτα...

Επεξεργασία Ιανουαρίου 7, 2017 από Paris

[constantinople]

Πρώτα βάζω την εισαγωγή της Αγγλικής έκδοσης, η οποία εξηγεί ότι πήραν την σελίδα από την πρωτότυπη εβδομαδιαία έκδοση επειδή για κάποιο λόγο είχε αφαιρεθεί και δεν υπάρχει ούτε στις Γαλλικές εκδόσεις των Σοβιέτ:

 

Η εισαγωγή εξηγεί και τον λόγο που η έκδοση αυτή είναι διαφορετική από τα υπόλοιπα Τεντέν και κάτι παρόμοιο θα έπρεπε να μπει και στην Ελληνική έκδοση, αλλά δυστυχώς δεν...

 

Και εδώ στη μέση βλέπετε την παραλειπόμενη σελίδα:

  

Έβαλα και την προηγούμενη/επόμενη σελίδα που υπάρχει στην Γαλλική+Ελληνική έκδοση για να δείτε πως πήγαινε στην ιστορία.

 

Δεν χάνουμε και τίποτα αλλά θα μπορούσε να την βάλει και η Μαμούθ αν πρόσεχε λίγο περισσότερο την έκδοση.

 

Τι δηλαδή, οι εγγλέζοι είναι πιο μάγκες;  

Επεξεργασία Ιανουαρίου 7, 2017 από constantinople

[tik]

μήπως είναι αμερικάνικη αυτή η έκδοση.

 

Εγώ έχω αγγλική της Εγκμοντ και δεν την έχει τη σελίδα.

[germanicus]

η έκδοση της Egmont/Methuen δεν την έχει τη σελίδα. (1ο footnote)

 

Η σελίδα που ανέβασε ο constantinople, όπως λέει και η ίδια είναι η έκδοση της Last Gasp από το SF του 2003 με ISBN 0867199032

 

[constantinople]

Η οποία είχε κυκλοφορήσει στην Αγγλία το 1989 και αργότερα βγήκε στην Αμερική. Να και τα στοιχεία της πρώτης Αγγλικής έκδοσης:

 

[Paris]

Διάβασα όλα τα Τεντεν με χρονολογική σειρά. Πρώτη φορά κάνω κάτι τέτοιο. 

 

Απλά, απόλαυση  

[constantinople]

Welcome to the club!

 

Έχω διαβάσει τα τεντέν, τα αστερίξ, τα ιζνογκούντ και τα Λούκυ Λουκ 2 φορές με χρονολογική σειρά.

 

Μία στον γιο μου (ξεκινήσαμε όταν ήταν 5 χρονών) που σήμερα είναι 18 ετών,

 

και μία στην κόρη μου (επίσης ξεκινήσαμε όταν ήταν 5 χρονών) που σήμερα είναι 12 ετών!

 

Βέβαια η κόρη μου από τα μισά Λούκυ Λουκ και μετά την έκανε και δεν επέστρεφε με τίποτε για να διαβάσουμε τα υπόλοιπα, οπότε εκεί την πάτησα!!!

Επεξεργασία Ιανουαρίου 11, 2017 από constantinople

[Laz33]

Διάβασα το καλοκαίρι τα Λούκυ Λουκ και τα Αστερίξ με χρονολογική σειρά(1η φορά που το έκανα) και πριν λίγο καιρό τα Ιζνογκούντ.
Το ίδιο κάνω τώρα με τα ΤενΤεν(έχω διαβάσει μέχρι και το "Ο ΤενΤεν στη Χώρα του  Μαύρου Χρυσού"). Τα πηγαίνω λίγο αργά βέβαια, γιατί παράλληλα διαβάζω και τα Μπλέικ και Μόρτιμερ.

Πάντα βοηθάει να διαβάζεις τα άλμπουμ με χρονολογική σειρά.
Ακόμα και σε τέτοιες σειρές που οι ιστορίες είναι ανεξάρτητες, αν τα πάρεις με τη σειρά υπάρχει μια συνέχεια και καταλαβαίνεις καλύτερα κάποιες αναφορές που γίνονται σε προηγούμενα γεγονότα.
Επίσης βοηθάει πολύ στο να καταλάβεις αν υπάρχουν ομοιότητες/αντιγραφές στις ιστορίες, κάτι που λαμβάνω σοβαρά υπόψιν μου όταν κρίνω ένα άλμπουμ.

Τελειώνοντας την 1η ανάγνωση των Μ&Μ θα κάνω το ίδιο. Θα τα ξαναδιαβάσω όλα με τη σειρά(τώρα τα διαβάζω τυχαία).

Υπάρχει και δημοσκόπηση για τα αγαπημένα ΤενΤεν για όποιον δεν ψήφισε
 

[GreekComicFan]

30% το Σοβιέτ στο σάιτ του τερζόπουλου, 5% χαμηλότερα και από πρωτοπορία/πολιτεία.

[Laz33]

Έχω μια απορία για την Πτήση 714 για Σίδνεϋ

Η ιστορία ξεκινάει με τους πρωταγωνιστές να παίρνουν την πτήση 714 της Qantas με προορισμό το Σϊδνεϋ ώστε να παραστούν στο Διεθνές Συνέδριο Αεροναυπηγικής, που δεν αναφέρεται όμως πότε ακριβώς γίνεται.
Η λογική βέβαια λέει ότι θα γίνει τις πολύ προσεχείς μέρες. Κανείς δεν πάει σε ξένη χώρα για μια εκδήλωση μια βδομάδα ή 10 μέρες πριν.

Η περιπέτειά τους στο νησί Πουλάου-Μπόμπα διαρκεί μια μέρα.
Εκεί παθαίνουν αμνησία και περνάνε λίγες ακόμα μέρες(δεν διευκρινίζεται πόσες), όπως μαρτυρά το 1ο καρέ της 60ης σελίδας, έως ότου στο τελευταίο καρέ της τελευταίας σελίδας τους βλέπουμε να παίρνουν ξανά την πτήση 714 της Qantas για Σίδνεϋ.

Πως είναι δυνατόν επομένως να έχουν περάσει κάποιες μέρες αλλά να φαίνεται ότι ο χρόνος σταμάτησε;
Τα υπόλοιπα γεγονότα, το ότι δηλαδή τους έψαχναν τα συνεργεία κτλ, συμβαίνουν κανονικά.
Άρα αν ο χρόνος κυλάει κανονικά, που δεν φαίνεται κάπου να έχει συμβεί το αντίθετο, θα έπρεπε αφενός ο αριθμός πτήσης στο τέλος να ήταν διαφορετικός, αφετέρου να είχε ήδη λάβει χώρα το συνέδριο.

Άρα ή κάτι μου ξέφυγε στην ανάγνωση ή υπάρχει ασάφεια στο σενάριο.
Περιμένω τις απόψεις σας


 

[constantinople]

Οι πτήσεις που φεύγουν την ίδια ώρα έχουν τον ίδιο αριθμό.

 

Π.χ αύριο στις 18:25 αναχωρεί η ΟΑ 274 για Χίο. Μεθαύριο την ίδια ώρα, η πτήση είναι πάλι η OA 274.

 

Δηλαδή μπορεί να πέρασαν λίγες ημέρες και να προλάβουν μόνο το τέλος του συνεδρίου, αλλά πάλι με την ίδια πτήση πάνε στο Σίδνεϋ.

 

[Laz33]

Οι πτήσεις που φεύγουν την ίδια ώρα έχουν τον ίδιο αριθμό.

 

Π.χ αύριο στις 18:25 αναχωρεί η ΟΑ 274 για Χίο. Μεθαύριο την ίδια ώρα, η πτήση είναι πάλι η OA 274.

 

Δηλαδή μπορεί να πέρασαν λίγες ημέρες και να προλάβουν μόνο το τέλος του συνεδρίου, αλλά πάλι με την ίδια πτήση πάνε στο Σίδνεϋ.

 

A ok, εκεί μάλλον την πάτησα.

Νόμιζα οι αριθμοί πτήσης αλλάζουν από μέρα σε μέρα.

 

Όσον αφορά το αν πρόλαβαν το συνέδριο, το αφήνει λίγο στο φλου ο Ερζέ. Θα μπορούσε να πει ότι ήταν σε 3-4 μέρες απ΄την αρχική τους αναχώρηση ή ότι έχασαν μόνο 1 μέρα στο νησί, άντε και μια ακόμα στο νοσοκομείο, για να καταλαβαίναμε ότι το πρόλαβαν. Τώρα πρέπει να το φανταστούμε και λίγο.

Λεπτομέρεια της λεπτομέρειας είναι αυτά βέβαια, απλά όταν διαβάζω μια ιστορία θέλω να υπάρχει 100% κατανόηση.

 

Eυχαριστώ για τη διευκρίνηση

 

[GreekComicFan]

30% το Σόβιετ στο σάιτ του Τερζό, η χαμηλότερη τιμή της αγοράς.

[Laz33]

Έχω μια ακόμα απορία μιας και διάβαζα σήμερα το "Σπασμένο Αυτί".

 

Ποια ΤενΤεν της ΜΑΜΟΥΘ 2ης έκδοσης έχουν γυαλιστερές σελίδες;
Πχ το "Σπασμένο Αυτί"(Νο11) έχει, το "Σκήπτρο του Οττοκάρ"(Νο13) δεν έχει, η "Πτήση 714"(Νο21) επίσης έχει.

Και κάτι ακόμα.
Ποια ΤενΤεν είναι επανασχεδιασμένα και ποια επιχρωματισμένα;
Πχ τα "Πούρα του Φαραώ" φαίνεται ότι έχουν επανασχεδιαστεί μιας και το σχέδιο είναι καλύτερο απ΄το "Σπασμένο Αυτί"(που είναι μεταγενέστερο) και φυσικά απ΄το ότι στη σελίδα 15 ο υπηρέτης του Πατράν Πασά κρατάει το τεύχος "Αποστολή στη Σελήνη" που γράφτηκε το 1953

[tik]

Για το δεύτερο ερώτημα:

 

Η Wikipedia έχει λίστα με τα τεύχη που επανασχεδιάστηκαν. Για περισσότερες λεπτομέρειες ωστόσο θα πρέπει να ψάξεις στο αντίστοιχο λήμμα κάθε τεύχους.

 

Εδώ είχα ανεβάσει παλιότερα και μια εικόνα με τις σταδιακές αλλαγές στο επίμαχο καρέ στη σκηνή του Πατράς Πασά. 

[Laz33]

Eυχαριστώ
Όντως θέλει ψάξιμο για το κάθε τεύχος.
Καλά πάντως κατάλαβα ότι το Σπασμένο Αυτί απλώς επιχρωματίστηκε(1943) και δεν επανασχεδιάστηκε όπως άλλα.

Και μια απορία όσον αφορά το σενάριο για όποιον θυμάται.

 

Το αυθεντικό αγαλματίδιο(αυτό με το σπασμένο αυτί) κλάπηκε απ΄τον Τορτίγια που το έδωσε στον γλύπτη Μπαλτάσαρ να φτιάξει ένα ομοίωμα.
Στη συνέχεια ο Τορτίγια το πήγε στο μουσείο ώστε να μην καταλάβουν την κλοπή.
Πήρε μαζί του το αυθεντικό(υποτίθεται) κι έφυγε για τη Ν.Αμερική.
Όμως τελικά κουβαλούσε επίσης ένα ομοίωμα. Το αυθεντικό βρέθηκε στον πάτο της βαλίτσας του Μπαλτάσαρ(που σκότωσε ο Τορτίγια).
Ο Τορτίγια είχε ένα σημείωμα του Λόπεζ(αυτού που έκλεψε πριν χρόνια το διαμάντι απ΄τους Αρουμπάγια) ότι ο πολύτιμος λίθος κρυβόταν στο είδωλο με το σπασμένο αυτί(το έλεγε ξεκάθαρα).
Το αντίγραφο όμως που του έδωσε ο Μπαλτάσαρ δεν είχε σπασμένο αυτί.
Πως και δεν το κατάλαβε ο Τορτίγια;
Δεν αναφέρει κάτι ο Herge.
Αφήνει τον αναγνώστη να κάνει υποθέσεις.
Η δικιά μου είναι ότι ο Μπαλτάσαρ τελικά έκανε 2 ομοιώματα για να ξεγελάσει τον Τορτίγια και έκρυψε στη βαλίτσα του το αυθεντικό.
Αλλά είναι δυνατόν να ήταν τόσο αφελής ο Τορτίγια και να μην κατάλαβε ότι το αγαλματίδιο που κουβαλούσε δεν είχε σπασμένο αυτί;

Πριν κάποιο καιρό είχα διαβάσει σε ξένο site ή φόρουμ, δεν θυμάμαι, ότι κάποια ΤενΤεν έχουν τρύπες στο σενάριο.
Τώρα κατάλαβα τι εννοούσαν

[GreekComicFan]

Η σεναριακή απορία μπήκε σε σπόιλερ.

[Lilian]

-30% σε όλα τα ΤενΤεν από τον Τερζόπουλο

[Laz33]

Συνεχίζω να κάνω επανάληψη στα ΤενΤεν.
Σήμερα ήταν η σειρά του "Κάρβουνα στο Αμπάρι".
Εντάξει, μια χαρά ιστορία είναι, δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο σ΄αυτό

Απλά έχω μια παρατήρηση με αφορμή αυτό το τεύχος, που ισχύει όμως και για άλλα.
Έχω παρατηρήσει ότι σε αρκετές ιστορίες ο Herge βάζει "γνωστά" πρόσωπα στην υπόθεση να κάνουν guest εμφανίσεις. Δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο ρόλο.
Πχ οι Ντυπόν. Εμφανίστηκαν στο "Κάρβουνα στο Αμπάρι' για 2-3 σελίδες και μετά τίποτα.
Ο Αλκαζάρ. Μια απ΄τα ίδια.
Και στις "7 Κρυστάλλινες Μπάλες" η παρουσία του ήταν εντελώς διακοσμητική.
Η Κασταφιόρε δεν το συζητώ.
Με εξαίρεση τα "Κοσμήματα της Κασταφιόρε", στα υπόλοιπα μια που τη βλέπουμε, μια που ξεχάσαμε ότι την είδαμε.
Κι ο Τουρνεσόλ σε αρκετές περιπτώσεις εμφανίζεται σε μια ιστορία απλά για να εμφανιστεί.
Θα προτιμούσα όσοι εμφανίζονται να έχουν πρωταγωνιστικό ή έστω σημαντικό ρόλο.
Αλλιώς μην τους εμφανίζεις καν. Ίσα ίσα καλό είναι για να τους πεθυμήσουμε κιόλας στο επόμενο/μεθεπόμενο που θα τους ξαναδούμε

Επίσης κάτι ακόμα που θα ήθελα διαφορετικό θα ήταν να μην πηγαίνει ο ΤενΤεν στα ίδια μέρη.
Ειδικά στην Αραβία.
Πήγε στα "Πούρα του Φαραώ", πήγε στον "Κάβουρα με τις Χρυσές Δαγκάνες".
Ε μην τον ξαναστέλνεις στη "Χώρα του Μαύρου Χρυσού" και στα "Κάρβουνα στο Αμπάρι".
Τόσα μέρη υπάρχουν στη Γη που δεν επισκέφτηκε.

Εννοείται ότι όλα αυτά δεν αναιρούν την άποψή μου ότι πρόκειται για μια απ΄τις πιο αξιόλογες και αγαπημένες μου σειρές

 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 25, 2017 από laz33

[constantinople]

"Μισώ" τον Herge για την επιλογή του να πεθάνει ο Τεντέν μαζί του.

[Laz33]

"Μισώ" τον Herge για την επιλογή του να πεθάνει ο Τεντέν μαζί του.

Bλέποντας πρόσφατα τη "Λίμνη με τους Καρχαρίες"(σενάριο Greg) έδωσα πολλά ελαφρυντικά στον Herge για την απόφαση να μη συνεχίσει άλλος το έργο του.

Χωρίς να λέω ότι με βρίσκει σύμφωνο αυτή του η απόφαση.

Αλλά τον καταλαβαίνω και τον δικαιολογώ

[constantinople]

Η λίμνη με τους Καρχαρίες ήταν ταινία, όχι κόμικ.

[Laz33]

Το γνωρίζω.
Αλλά σαν σενάριο και ακόμα περισσότερο οι διάλογοι και το όλο ύφος ήταν πολλά level κάτω απ΄ό,τι μας συνήθισε ο Herge.
 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 25, 2017 από laz33

[constantinople]

Ο οποίος είχε εγκρίνει και επιβλέψει όλη την παραγωγή της ταινίας, θεωρόντας ότι τα στάνταρντ της ήταν αρκετά για μια παραγωγή κινουμένων σχεδίων.

[BladeRunner1992]

Ο Τεντέν στο Θιβέτ

 

Το 2016 διάβασα ένα κόμικ της σειράς ("Το σπασμένο αυτί") και το 2017 τρία ("Το μαύρο νησί", "Το σκήπτρο του Όττοκαρ" και "Το μυστικό του Μονόκερου"), αλλά για κάποιο λόγο δεν μπήκα στον κόπο να γράψω σχόλια για τις πολύ ωραίες και άκρως ψυχαγωγικές αυτές περιπέτειες του Τεντέν. Τώρα, όμως, λέω να γράψω το κατιτίς μου για το "Ο Τεντέν στο Θιβέτ", γιατί πιθανότατα είναι το καλύτερο από τα οχτώ που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής (ίσως μαζί με το "Ο κάβουρας με τις χρυσές δαγκάνες", που όμως διάβασα προ αμνημονεύτων ετών). Τώρα, γιατί μου άρεσε περισσότερο από τα υπόλοιπα; Το όλο σκηνικό του Θιβέτ, με τα βουνά, το χιόνι, το κρύο, τον εξωτισμό του. Το κλασικό θέμα της εξερεύνησης σε δύσβατη περιοχή, μια εξερεύνηση γεμάτη περιπέτειες και απαράμιλλο θάρρος. Ο φοβερός χαρακτήρας του Καπετάνιου Χάντοκ -τον οποίο συμπαθώ πάρα πολύ-, όπου εδώ συμμετέχει από την αρχή μέχρι το τέλος και είναι σκέτη απόλαυση, γεμάτος ατάκες και τρέλα. Και, φυσικά, το σχέδιο, με την πολύ ωραία αποτύπωση των βουνών του Θιβέτ, των σκηνών δράσης, αλλά και των κάμποσων αστείων στιγμών. Ευχαριστώ τον Hergé για την αναγνωστική απόλαυση που μου προσέφερε για ακόμη μια φορά...

 

9/10