DC COMICS REBIRTH 2016

[x for xepeta]

Έχουν περάσει μερικοί μήνες από τότε που το ημι-reboot της DC έλαβε μέρος. Η κουρτίνα αυλαία του εξωφύλλου ακόμη υπάρχει μπας και μας πείσει ότι γίνεται ένα σοβαρό ξεκίνημα. Σε κάποιους τίτλους το πέτυχε, σε μερικούς όχι.

 

 

Batman Rebirth #1

 

Ένα τεύχος που δεν έχει να προσφέρει και πολλά. Επαναεισάγεται ένας νέος χαρακτήρας στο οπλοστάσιο του Νυχτερίδα, o Duke. Μέσω αυτού νέοι αναγνώστες εξερευνούν το σύμπαν του Batman. Εμφανίζεται και ένας διαφορετικός Calendar man ο οποίος σαν μεταξοσκώληκας αλλάζει σώμα σχίζοντας το παλιό… κάθε βδομάδα; Κάθε νέα εποχή του χρόνου; Και τίποτα παραπάνω. Ένα εντυπωσιακό τίποτα.

 

 

 

Batman #1-6

 

Στα πρώτα έξι τεύχη έχουμε μια μεγάλη περιπέτεια στην οποία ο Batman συναντά ένα αντίγραφό του, τον Gotham, που τον συνοδεύει το Gotham Girl. Βασικά περισσότερο μοιάζουν με το ζεύγος Superman – Supergirl, ντυμένοι πιο… γοτθικά! Ενώ δείχνει να τους εκτιμά ή τουλάχιστον να τους δέχεται ο Batman, τους συστήνει στον Commissioner Gordon, τους εκπαιδεύει και συνεργάζεται μαζί τους. Αποδεικνύεται ότι είναι ασταθείς χαρακτήρες και μάλιστα ελέγχονται από κάποιους κακοποιούς. Το παρελθόν τους θυμίζει τα γεγονότα που σημάδεψαν τον Bruce Wayne, με κάποιες διαφορές.

 

Στα αρνητικά βάζω το ασαφές τοπίο των κακοποιών και τι ακριβώς θέλουν, εκτός το κακό του πρωταγωνιστή, το ανακάτεμα με την Amanda Conner που δεν κατάλαβα και πολλά, και κείνο τα φρικτό πρώτο τεύχος που είναι μια μεγάλη σκηνή 20 σελίδων! Ο John Romita Jr μας είχε κατηγορήσει το σκιτσογράφο David Finch ως δημιουργό που δε γνωρίζει να στήνει σελίδες. Κάτω από τα επιβλητικά λεπτομερές του μολύβια υπάρχει μια φρικτή αλληλουχία καρέ, και δεν έχει άδικο. Οι δουλειές του στην Top Cow, δεν ήταν κόμικ, αλλά σελίδες ποπ αρτ προς πώληση σε κάποια γκαλερί. Εδώ πάλι κάνει πολύ πιο αξιοπρεπής δουλειά.

 

 

 

Detective Comics #934-940

 

Παραδόξως ένας πολύ καλός τίτλος. Η πρώτη περιπέτεια των 7 τευχών είναι αξιοπρεπέστατη, έχει ενδιαφέρον, και μπορώ να πω ότι θα συνεχίζω να αγοράζω τον τίτλο για μερικούς ακόμη μήνες. Ο Batman ζητά τη βοήθεια της Batwoman να του εκπαιδεύσει τους μαθητές του. Λίγο σκληρή τους φτάνει στα άκρα, αφού ένας νέος εχθρός αρχίζει και δηλώνει την παρουσία του. Κάποιος τους παρακολουθεί, και μάλιστα με εκατοντάδες drones. Και δε είναι απλά drones σα αυτά που υπάρχουν ακόμη και στα περίπτερα, αλλά σοφιστικέ μηχανές που σε ομάδες μπορούν και να σκοτώσουν. Ταυτόχρονα εμφανίζεται μια οργάνωση που κρύβεται στις σκιές που έχει ρίζες στον Ra’s Al Ghoul. Ο εχθρός έχει και σχέση με κάποιον από το στρατό του Batman, που τον κάνει ακόμη πιο επικίνδυνο, τόσο που ας πούμε βγάζει από το παιχνίδι ένα σύμμαχο της Νυχτεριδοομάδας.

 

Σε μια σκηνή ο Batman αφού ζητάει τη βοήθεια της Batwoman της παρουσιάζει όλους τους «στρατιώτες» του. Τι ωραία σκηνή για να μπορέσουμε να καταλάβουμε ποιος είναι ποιος. Και ενώ έχουμε πολλούς χαρακτήρες όλοι αναπνέουν και φαντάζουν αληθινοί. Πηγαίνοντας ένα ακόμη βήμα παραπέρα στην ομάδα υπάρχει και ο Clayface, ο οποίος προσπαθεί να κάνει καλές πράξεις για να εξιλεωθεί για τα αμαρτήματά του. Πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή, πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρας. Ο Red Robin λίγο μιλάει πολύ ειδικά στις τελευταίες δραματικές σκηνές, σα να του υπαγορεύει το κείμενο παραγωγός κινηματογραφικής χωρίς έμπνευση ταινίας.

Στο σενάριο ο James Tynion IV και στο σκίτσο εναλλάσσονται οι  Eddy Barrows και Alvaro Martinez, αφού ο τίτλος είναι δεκαπενθήμερος.

 

 

Batman #7-8, Nightwing #5-6, Detective Comics #941-942

Night of the Monster Men - 6 Part story

 

Και αμέσως ένα crossover. Αφού μαθαίνουμε ποιος ήταν το μυαλό της περιπέτειας στα προηγούμενα Batman, έρχεται η ώρα να κάνει πειράματα και να δημιουργήσει τέρατα για να τρομοκρατήσει την πόλη. Τα τέρατα θυμίζουν anime αρκετά σουρεαλιστικά και δαιμονικά, τύπου Akira. Η Team Batman τα πολεμάει, μέχρι και με ουρανοξύστες – πύργους ελέγχου με κανόνια. Ο απλός λαός μολύνεται καθώς και μερικά Bat-kids και γεμίζει ο τόπος τερατάκια. Το πώς τα νικάνε στο τέλος είναι ένα σαχλό σενάριο. Υπάρχει κεντρικός συγγραφέας και ακολουθεί το επιτελείο του, και το αποτέλεσμα δείχνει ξερό, όπως σε κινηματογραφική παραγωγή που από τους πολλούς σεναριογράφους αφαιρείται το κάτι. O σκιτσογράφος στα τεύχη του Batman είναι απαράδκετος.

 

 

 

All Star Batman #1-3

 

Ο φρέσκος τίτλος του Batman φιλοξενεί δουλειά των Scott Snyder και John Romita Jr. Το περίεργο είναι ότι τα μολύβια του τελευταίου τα μελανώνει ο Danny Miki, άξιο παιδί του Mark Silvestri της Image – Top cow. Αν δε συμπαθείτε το Romita μην περιμένετε ότι θα μπορούσατε τώρα.

 

Ο Harvey Dent ζητά τη βοήθεια του Batman τώρα που γνωρίζει πώς να θεραπευτεί από τις δυο διαφορετικές προσωπικότητες. Ο Two Face όμως έχει άλλα σχέδια. Ανακοινώνει αμοιβή για το κεφάλι του Batman, και έτσι τον κυνηγάνε κάθε λογής κακοποιοί, αλλά και απλοί πολίτες. Ένα ποτ πουρί των αντιπάλων του Νυχτερίδα παρελαύνουν από τις σελίδες, μόνο και μόνο για να τους ζωγραφίσει ο Romita. Λίγο χαοτικό το σενάριο, χρειάστηκα 2-3 αναγνώσεις για να το καταλάβω. Κάθε κακοποιός παρουσιάζεται σαν κάρτα από παιχνίδι G.I.Joe, όπως και στην ταινία Suicide Squad. Λίγο χαζό, αλλά οκ.

 

Έχει το χιούμορ του κάπου κάπου, όπως πχ. στη σκηνή που έρχεται μια σπείρα μεγαλοπρεπώς, και «απομακρύνεται» κακήν κακώς σε μόλις δυο καρέ.

 

 

The Cursed Wheel 1-3

 

Η ιστορία συμπλήρωμα στις σελίδες του all Star Batman, ώστε να δικαιολογείται το $5 στο εξώφυλλο του περιοδικού. Δε δικαιολογείται. Ο δημιουργός του χαρακτήρα Duke, Scott Snyder, προσπαθεί να χτίσει το παρελθόν του σε μικρά 8σέλιδα. Εμφανίστηκε στο Zero Year του Batman New52, και με το κοφτερό μυαλό του έδωσε έναν άλυτο γρίφο στο Riddler. Αυτό όμως έφερε κοντά την οικογένειά του στη φατρία των εχθρών του Batman. Τώρα ο Νυχτερίδας τον εκπαιδεύει για τα μεγάλα κόλπα. Έχει ένα ενδιαφέρον.

 

Θα έλεγα ότι το Detective είναι ένας κερδισμένος τίτλος, και από την ομάδα ξεχωρίζουν ο Clayface και η Batwoman. Σίγουρα θα δοκιμάσω το νέο της τίτλο.

 

 

Batman #9-13 I am suicide.

 

 

Το τέλος της προηγούμενης περιπέτειας βρίσκει την ομάδα πληγωμένη με έναν Red Robin νεκρό. Η θυσία του ήταν μελοδραματική και οι επιπτώσεις στην παρούσα ιστορία… ανύπαρκτες! Δεν υπάρχει ούτε μία πρόταση στα πέντε τεύχη που να δηλώνει ότι έστω για λίγο στοίχησε στον Batman. Για να μην είμαστε άδικοι το συγκεκριμένο υποσενάριο αναλύεται στο Detective Comics με ενδιαφέρον.

 

Και τι γίνεται σε αυτήν την περιπέτεια; Ο Batman έμεινε με μια Gotham Girl στα πρόθυρα της κατατονίας. Για να τη βοηθήσει επιστρατεύει μια ομάδα φυλακισμένων κακοποιών που θα συμμετάσχουν στην διάσωση του Psycho-Pirate. O τελευταίος είναι αιχμάλωτος του Bane στο νησί του o οποίος τον χρησιμοποιεί ως τηλεπαθητικό ναρκωτικό για να τον ηρεμεί. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο τη θέλει και ο Batman για την Gotham Girl. O Psycho-Pirate είναι ένας χαρακτήρας που θυμάται το pre-Crisis σύμπαν της DC.  Ίσως αυτό χρησιμοποιηθεί και για τις αλλαγές του New52.

 

O τίτλος αναφέρεται στην αποστολή αυτοκτονίας καθώς και στην αυτοκτονική τάση του Bruce Wayne λίγο πριν πάρει την απόφαση να πολεμήσει το έγκλημα στα νιάτα του. Αναλύεται σε έναν μονόλογο 20 σελίδων στο προτελευταίο τεύχος. Και εκεί φρίκαρα. 20 σελίδες μονόλογος! Και δε σταματάμε εκεί. Έχουμε μια ομάδα Suicide Squad που τελικά δε χρησιμεύει σε τίποτα. Υπάρχει και το θέμα της Catwoman που δολοφόνησε 237 άτομα σε ένα παλιό ορφανοτροφείο που σχετίζεται με τους πρωταγωνιστές, αλλά όταν συζητάνε γι’ αυτό μιλάνε σα να έχουν πάρει ναρκωτικά και οι προτάσεις τους είναι αρκετά σουρεάλ. Αλλοδαποί έχουν μιλήσει με πιο κατανοητές προτάσεις μέσα σε μήνες στη χώρα που βρέθηκαν. Ακόημ ακούμε έναν μονόλογο που επαναλαμβάνεται 3-4 φορές που δηλώνει με τα ίδια ακριβώς λόγια ότι o Batman θέλει να σπάσει τη μέση του Bane. O συγγραφέας Tom King έχει να συναγωνιστεί τη μεγάλη επιτυχία του προηγούμενου σεναριογράφου του Scott Snyder. Θεωρώ ότι ο Snyder είναι ανίκανος να γράψει προτάσεις με σοβαρή σύνταξη. Έτσι βρίσκω τον νέο λίγο καλύτερο αλλά όχι καλό. Δυστυχώς η επιτυχία και του νέου δε θα του επιτρέψει να διορθωθεί, πολύ περισσότερο να αφήσει τον τίτλο. Έτσι για μια ακόμη πενταετία υπολογίζω να φάμε στη μάπα τον Tom King.

Σκιτσογράφος ο Mikel Janin, σχετικά καλός χωρίς να θυμάμαι προηγούμενες δουλειές του. Justice League Dark είναι ο πιο γνωστός του τίτλος ως σκιτσογράφος.

 

 

Batman #14-15 Rooftops

 

 

Μια ιστορία εμβόλιμα ανάμεσα σε δυο μεγαλύτερες. Απολογισμός της σχέσης Batman – Catwoman μετά την τελευταία περιπέτεια. Ας πούμε ένας μεγάλος διάλογος με φράσεις που επαναλαμβάνονται σε μεγάλο βαθμό. Ο Batman θα δώσει μέσω των γνωριμιών του ένα είδος αμνηστίας στο έγκλημα των 237 δολοφονιών (πάμε καλά ρε σεις; ) χωρίς να αποκλείεται η φυλακή. Ας πούμε καλύτερες συνθήκες. Αφού όμως εκπληρώσει και μια επιθυμία της Catwoman. Σεξ σε ταράτσα, και μετά το κορίτσι μας το βάζει στα πόδια. Πού να την κυνηγάει ο Batman με κατεβασμένα τα κολάν. Ο Ντετέκτιβ μας την ψάχνει μέσω μιας συγκατοίκου της που σχετίζεται με το μεγάλο έγκλημα. Tom King και πράσινα άλογα.

 

 

Batman #16-20 I am Bane.

 

 

O Bane επιστρέφει στο Gotham City ζητώντας εκδίκηση για τις ζημιές που του προκάλεσε ο Batman. Ο τελευταίος φοβούμενος τον κακοποιό δίνει εντολή στους Robin του να εξαφανιστούν. Τελικά τους στέλνει σε κάσες κρυογενετικής ψύξης στο Fortress του Superman. Στις επόμενες σκηνές τους βρίσκουμε στα χέρια του κακοποιού αναίσθητους. Ποιος τα γράφει αυτά και τη βγάζει καθαρή; Βοήθεια στην αντιμετώπιση του εγκληματία δίνει η Catwoman και όλα αυτά με μεγάλες σκηνές κλοτσοπατινάδας και μονόλογων γεμάτο στόμφο και χωρίς νοήματα. O David Finch στα καλύτερά του, τώρα ζωγραφίζει κόμικς και όχι ανακατεμένα καρέ χωρίς νόημα όπως έκανε στα χρόνια της Top Cow.

 

 

Batman #21-22, Flash #21-22 The Button.

 

 

Και ήρθε η ώρα για το αναμενόμενο crossover που ανοίγει τις πύλες στην εισαγωγή των Watchmen στο βασικό DC Universe. Η αρχή του New52 μας μιλούσε για τη συγχώνευση του DC και Wildstorm Universe από την Zealot με σκοπό να πολεμήσουν οι σουπερήρωες ενωμένοι και ισχυροί έναν μεγαλύτερο εχθρό. Τώρα στο Rebirth μιλάμε για το ανακάτεμα της Ιστορίας από κάποιες σκοτεινές δυνάμεις για να χαλαρώσουν οι δυνατοί δεσμοί των ηρώων και να νικηθούν πιο εύκολα. Δεν είναι το ίδιο και θα δούμε αν τους νοιάζει να παντρέψουν τα δυο διαφορετικά σενάρια.

 

Ο Batman βρίσκεται με την κονκάρδα smile και τη μάσκα του Psycho-Pirate στη σπηλιά του. Αυτά αλληλεπιδρούν εκχέοντας σουρεαλιστική ενέργεια και το φαινόμενο απαιτεί τη βοήθεια του Flash που ίσως μπορεί να βοηθήσει. Τελικά προλαβαίνει ο Reverse Flash αλλά το όλο φαινόμενο δείχνει να το σκοτώνει. Οι δυο μας ντετέκτιβ-αστυνομικοί βρίσκουν στο DNA του πτώματος μια περίεργη ενέργεια που τους οδηγεί στο παρελθόν και σε συνάντηση με τον πατέρα Batman της διάστασης Flashpoint. Εντυπωσιακό σενάριο που άμα το ξαναδιαβάσεις σου φαίνεται κακογραμμένο. Οι χαρακτηρες συμπεριφέρονται σαν να τους έγραψε ο Alan Moore, αλλά η εξέλιξη του σεναρίου δείχνει σα να είναι του Gardner Fox.

 

Τα περισσότερα τεύχη τα διάβασα 3-4 φορές για να μπορέσω να τα ξεδιαλύνω στο μυαλό μου και να ξεκαθαρίσω τι μας έδωσαν εν κατακλείδι. Ίσως το παράκανα με την ανάλυσή μου, μιλάμε όμως για τον τίτλο που πουλάει σαν τρελός τα τελευταία χρόνια. Η θέση του απαιτεί μια πιο ποιοτική γραφή πράγμα που θα έλεγα ότι απουσιάζει. Μπορεί να είναι πιο ευανάγνωστος o Tom King από τον Scott Snyder αλλά δεν δικαιολογούνται οι πωλήσεις και ο ντόρος.

Επεξεργασία Ιανουαρίου 14, 2018 από x for xepeta

[x for xepeta]

Green Lanterns Rebirth #1 - Green Lanterns #1-7

 

Ένας τίτλος με σχετικά νέους χαρακτήρες που λειτουργεί υπέρ του. Οι δυο πιο φρέσκοι Green Lanters αναγκάζονται να συνυπάρξουν μετά από εντολή του Hal Jordan. Δεν είναι τιμωρία αλλά άσκηση. Τους δίνει μόνο ένα Φανάρι φόρτισης, έτσι συνεργάζονται και προστατεύουν τον Πλανήτη Γη, όσο ο μέντοράς τους λείπει εκτός ηλιακού συστήματος. Ο πρώτος τους αντίπαλος είναι μια ομάδα κακών μα πολύ κακών Red Lanterns που το αντίστοιχο δαχτυλίδι τους λειτουργεί ως μπαταρία μίσους και οργής. Και κάνουν όπως είπα πολύ κακά πράματα. μολύνουν με οργή κατοίκους, ακόμη και την αδερφή της γυναίκας Φανάρι. Ο άντρας Φανάρι έχει και αυτός τα δικά του προβλήματα. Μπλεγμένος σε ένα περίεργο έγκλημα, μουσουλμάνος στην Αμερική, βρίσκει τον εαυτό του μέσω του δαχτυλιδιού.

 

Η ιστορία είναι πολύ όμορφη. Οι χαρακτήρες είναι καλογραμμένοι και αληθινοί, με ένα μικρό και ενδιαφέρον καστ να τους πλαισιώνει. αλλά η δράση, τα κίνητρα των κακοποιών είναι για γέλια. Τέτοια σενάρια ούτε το 1978. Το σκίτσο είναι μια ντουζίνα σκιτσογράφοι που τουλάχισοτν ταιριάζουν μεταξύ τους.

 

Καλός τίτλος, που δεν πρόκειται να τον παρακολουθήσω μηνιαία. Αν μπορέσω ξανά να βρω κάμποσα τεύχη θα τα τιμήσω.

[x for xepeta]

Superman #1-7

 

Ένας διαφορετικός και συνάμα γνώριμος Superman. Τολμώ να πω ότι είναι μια βερσιόν του χαρακτήρα που είναι και φρέσκια και κλασική. Και διαβάζεται ευχάριστα, κυλά και θες να δεις που πάνε οι χαρακτήρες.

 

Ο αξιόλογος συγγραφέας Peter J. Tomasi παρουσιάζει έναν μεσήλικα Clark Kent, που κατάφερε να επιζήσει από την καταστροφή του Pre-52 Universe. Και αυτή η φράση έχει νόημα. Στο νέο σύμπαν των φρέσκων χαρακτήρων εισάγεται ένας βετεράνος Superman που ζει απομονωμένος ως αγρότης και προσπαθεί να μεγαλώσει το γιό του. Ο τελευταίος έχοντας κρυπτονιανό αίμα αναπτύσει σουπερδυνάμεις τις οποίες ο πατέρας του προσπαθεί να τις κρύψει ώστε να έχει μια όσο το δυνατόν φυσιολογική και αμέριμνη ζωή. Με τίποτα. Μια εκδοχή του Eradicator, ένα τεχνητό πλάσμα, προσπαθεί να εξοντώσει το ανθρώπινο μέρος του γιού  Kent, πράγμα που τρομάζει τους γονείς και ξεκινούν μάχες για να το σταματήσουν. Πολλές μάχες με πολλές σελίδες και ο καθένας έχει χρόνο να ποζάρει με παρατεταμένες γροθιές. Το σενάριο πάντως ισορροπεί ανάμεσα σε καθημερινές και ανθρώπινες στιγμές και σε στιγμές δράσης προς τέρψη των εφηβικών και μετεφηβικών ανησυχιών για δράση.

 

Το σκίτσο είναι των Patrick Gleason, Jorge Jimenz και Doug Mahnke. Έχουν περάσει οι εποχές που υπήρχε ένας κεντρικός σκιτσογράφος στα μηνιαία κόμικς. Εδώ μιλάμε για αλλαγές σε κάθε 1-2 τεύχη. Πάντως ταιριάζουν και με το χαρακτήρα και μεταξύ τους. Οι σελίδες είναι όμορφες και το κάνουν ένα ευανάγνωστο κόμικ. Πράγμα σπάνιο για την εποχή μας. Θετικό που σε λίγο καιρό θα εκδοθεί και στα ελληνικά. Αξίζει να το προσέξετε. Δε θα νοιώσετε αποξενωμένοι με τα προηγούμενα γεγονότα.

Επεξεργασία Μαρτίου 26, 2017 από x_for_xepeta

[x for xepeta]

Detective Comics #943-947 - The Victim Syndicate

 

O James Tynion IV δείχνει να ξέρει πώς να γράψει καλές ιστορίες με τον Batman. Στην επόμενη ιστορία του εισάγει μια νέα ομάδα κακοποιών που δεν είναι ακριβώς κακοποιοί αλλά θύματα των περιπετειών του Σκοτεινού Ιππότη. Παράπλευρες απώλειες πολιτών που, τι πρωτότυπο, θέλουν εκδίκηση για τα δεινά που πέρασαν επειδή ήταν απλά παρόντες σε κάποια εγκλήματα παρδαλών αντιπάλων του Batman.

 

To Συνδικάτο αυτό ζητά τη βοήθεια του κόσμου να σταματήσουν το μασκοφόρο εκδικητή από το να προσελκύει ψυχοπαθείς δολοφόνους.  Απειλούν με δηλητηριάσεις και θανάτους αθώων πολιτών αν δε βγάλει ο Batman τη μάσκα του μπροστά σε όλη την πόλη. Η Spoiler, στρατιώτης του Batman, δέχεται ότι το πρόβλημα που παρουσιάζουν οι κακοποιοί υπάρχει και αποχωρεί. Πρόσφατα φαινομενικά πέθανε ο Robin και αυτό έχει διαλύσει την ψυχολογία της ομάδας και τα κίνητρά τους. Ο Clayface γεμίζει τύψεις διότι ένα θύμα είναι δικό του παράγωγο. Προσπαθεί να το βοηθήσει ψυχολογικά η Orphan. H Batwoman λειτουργεί ψυχρά και στρατιωτικά.

 

Όλα αυτά δίνουν ένα πολύ καλό σενάριο με πολύπλοκες σχέσεις μεταξύ των ηρώων που οι τοποθετήσεις τους στην ιστορία θυμίζουν Στρατέγκο. Η ιστορία είναι καλή, αν βέβαια εξαιρέσεις τα πρωτότυπα μεν εκδικητικά κίνητρα των κακοποιών αλλά βαρετά διότι είναι «εκδικητικά» κίνητρα. Και βέβαια θα σκοτώσουν κόσμο για να βοηθήσουν τον κόσμο. Το μεγαλύτερο φάουλ του συγγραφέα είναι αυτή η λέξη που χρησιμοποιεί χωρίς νόημα. Literally. Δεν το αντέχω. Κάνεις παρέα με κυριολεκτικά τέρατα. Σου τηλεφώνησα κυριολεκτικά εκατό φορές. Έσωσα κυριολεκτικά την πόλη. Είναι κυριολεκτικά αλήθεια. Έχεις έναν κυριολεκτικό άγγελο στο μυαλό σου(σοβαρά τη χρησιμοποιεί σαν επίθετο). Μπορείς να χτίσεις τις πιο γελοίες εκφραστικές φράσεις με αυτήν τη λέξη. Είναι μια λέξη που χρησιμοποιούν οι νέοι στην Αμερική. Ελπίζω οι δικοί μας συγγραφείς να μην αρχίζουν να το βάζουν στα κείμενά τους. Θα δείχνουν τρομερά ανόητοι.

Το σκίτσο είναι πολύ καλό, με μικρομεσαίες απαρατήρητες διαφορές μεταξύ των σκιτσογράφων. Επειδή ο τίτλος είναι δεκαπενθήμερος δε νοείται πια ένας σκιτσογράφος. Υπάρχουν πολλές σελίδες τύπου σαλόνι, που πιάνουν δυο σελίδες αλλά διαβάζονται σα μία που πολλές φορές πρέπει να κάνεις έναν έλεγχο με ποια σειρά διαβάζονται τα καρεδάκια. Άσε που είναι τρομερά άβολα να τα εξερευνήσεις στο τάμπλετ και στο κινητό αφού στην ουσία σμικρύνεις διπλά τη σελίδα για να χωρέσει στην οθόνη σου.

 

 

Detective Comics #948-949 – Batwoman begins

 

Μια ιστορία ιντερλούδιο και προπομπός του νέου μηνιαίου τίτλου Batwoman. Σε αυτήν βλέπουμε τι έγιναν τα αποκαΐδια της τεχνολογίας των σούπερ ρομπότ πλασμάτων του Night of the Monster Men, καθώς και πτυχές της προϊστορίας της σχέσης της Batwoman με τον Batman. Η οποία σχέση παρουσιάζει ενδιαφέρον, χωρίς να μπορώ να πω ότι ο νέος τότε τίτλος της ηρωίδας μου άρεσε.

 

 

Detective Comics #950 – League of Shadows Prologue

 

Για το εορταστικό τεύχος των 950 τευχών του Detective Comics έχουμε μια προσωπική ιστορία-παρουσίαση της Orphan. Ένα κορίτσι που προσπαθεί να βρει το δρόμο του και να συμφιλιωθεί με το παρελθόν της. Σαν κόρη της Shiva, μιας δολοφόνου, έχει πολλά ψυχολογικά να λύσει. Ο χαρακτήρας παρουσιάζεται πολύ όμορφα και άρτια, με τις φοβίες ανησυχίες και αρκετά συμπλέγματα. Ενώ δεν έχει σημαντικές εξελίξεις σαν δράση, μας προϊδεάζει για το τι θα ακολουθήσει. Παραπάνω από αξιόλογη ιστορία θα έλεγα.

 

 

Detective Comics #951-956 – League of Shadows

 

Η Shiva προσπαθεί να σπείρει το χάος στην πόλη και να ενοχοποιήσει τον Batman με όσους τρόπους μπορεί. Έμμεσα και άμεσα. Τώρα δεν μπορώ να πω ότι τα κίνητρά της είναι και πολύ καθαρά: Ήρθε για την κόρη της να δει αν αξίζει να ασχοληθεί και συνειδητοποίησε ότι δεν αξίζει. Κάπου μπλέκεται και μια προϊστορία με τον Ra’s Al Ghul και τον πόλεμο ανάμεσα στις φατρίες τους. Σαν υπόθεση δε στέκει και δεν έχει και πολύ σημασία. Ασαφές σενάριο με κίνητρα Image 1993. Αξίζει όμως να παρακολουθήσετε τις πορείες των χαρακτήρων της Batmanομάδας και τις σχέσεις μεταξύ τους. Η Orphan αποδεικνύεται ότι έχει μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, που αν είχε και ενδιαφέρουσες με υπόστρωμα ιστορίες θα περνούσαμε καλύτερα.

 

 

Detective Comics #957

 

Μια σόλο περιπέτεια της Spoiler στην οποία «διαβάζουμε» τις σκέψεις της. Τι την κάνει ξεχωριστή και τι την εκνευρίζει στην ομάδα του Batman. Ενώ της αρέσουν τα υπερηρωικά πράγματα, δε θέλει να θεωρείται ηρωίδα και δε θέλει να δηλητηριαστεί από τον τρόπο λειτουργίας του Batman. Έτσι σώζει το Gotahm City από τον Wrath, ο οποίος κακοποιός ζητάει από την κοινωνία το κεφάλι του Σκοτεινού Ιππότη επί πινάκι. Τέτοιοι στόχοι όπως σας είπα είναι πια σαχλοί, επιπέδου δεκαετίας 1970. Η πρωταγωνίστρια οδηγείται στην επόμενη περιπέτεια μπλέκοντας με τους λάθος ανθρώπους.


Εδώ σταματάω για λίγο. Να διαβάσω κάτιτις άλλο και να ανανεώσω το ενδιαφέρον μου για τον τίτλο.

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 16, 2018 από x for xepeta

[x for xepeta]

4

[x for xepeta]

Μια ανάλυση των Batman #9-22 και Flash #21-22 στο πρώτο ποστ για να δούμε τι διαβάσαμε ή τι χάσαμε (ή τι κερδίσαμε).

[x for xepeta]

Μια χορταστική ανάλυση των Detective Comics #943-957 στο 3ο ποστ. Αργότερα θα ακολουθήσουν και άλλα.